บทที่ 5 ลองชุดว่ายน้ำ

บทที่ 5

ลองชุดว่ายน้ำ

หลังจากที่ฉันถูกมัดมือชกให้แกล้งเป็นแฟนของคุณเคนชั่วคราว มันก็ทำให้ฉันต้องร่วมหัวจมท้ายไปกับเขาเพื่อความอยู่รอดของฉันและเพื่ออะไรก็ไม่รู้ 

วันนี้ฉันเดินทางมามหาวิทยาลัยเพื่อมารายงานตัวและคนที่พาฉันมาก็คือคุณเคนนอกจากรายงานตัวแล้วเขายังต้องพาฉันไปซื้อชุดนักศึกษาอุปกรณ์การเรียนต่างๆ 

เพียงแค่ฉันก้าวเดินลงมาจากรถของคุณเคน สาวๆ ทั้งมหาวิทยาลัยก็หันมามองฉันเป็นตาเดียว เรื่องที่ฉันสวยฉันรู้อยู่แล้วไม่ต้องชมแต่คงไม่มีใครคิดว่าเด็กกะโปโลอย่างฉันจะเดินเคียงคู่มากับเขา

"คิดยังไงถึงเรียนบริหาร?"

"ก็ฉันไม่รู้ว่าจะเรียนอะไร อีกอย่างฉันอยากมีธุรกิจของตัวเองด้วย"

คุณเคนเดินมาเคาะประตูที่ฝ่ายลงทะเบียนก่อนจะพาฉันเดินเข้ามา ดูเหมือนอาจารย์ทุกคนที่นั่งอยู่จะสนิทกับคุณเคนมาก เขาฝากให้อาจารย์ทุกคนช่วยดูแลฉันเป็นพิเศษทำอย่างกับว่าฉันเป็นเด็กเส้นอย่างนั้น

ออกมาด้านนอกยังไม่ทันจะก้าวเดินไปไหนจู่ๆ ก็มีมือพิฆาตเดินมากระชากแขนฉันจนเซถลาล้มไปกับพื้น

ทุกคนต่างหันมามองแล้วพากันมายืนมุงดูไม่แคร์สายตาของอาจารย์ที่นั่งอยู่ด้านในเลย

"โอ๊ยยยย!"

"แกกล้าดียังไงถึงมายุ่งกับแฟนฉัน!"

"น้ำตาลหยุดเดี๋ยวนี้นะ!" 

"พี่เคนนี่มันอะไรคะ พี่ปกป้องมันเหรอ!"

"เป็นบ้าอะไรมาโวยวายทำไม ไม่อายคนอื่นเขาหรือไง!" 

ฉันรีบพยุงตัวเองลุกขึ้นคุณเคนก็รีบมาประคองฉันทำให้ผู้หญิงคนนั้นอยากจะพุ่งเข้ามาหาฉันอีกแต่ก็ถูกพี่เคนจับแขนแล้วเหวี่ยงออกไป จนอาจารย์รีบเข้ามาควบคุมสถานการณ์เชิญคนก่อเหตุเข้าไปพบด่วน

คุณเคนพาฉันเดินออกมาขึ้นรถเพียงแค่ปิดประตูรถฉันก็แทบจะกรี๊ดให้ลั่น ถ้าไม่ติดว่าฉันเป็นนักศึกษาใหม่ฉันจะกระชากหัวมันแล้วตบให้หน้าแหกไปเลยเสียเวลาชะมัด

"เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"

"เหอะ! คิดว่าไม่เจ็บหรือไงโดนเหวี่ยงไปขนาดนั้นดีไม่โดนตบ ถ้าหน้าฉันมีรอยแผลแม้แต่นิดเดียวนะฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่"

"อ่ะ นี่ค่าเจ็บตัววันนี้"

ตอนแรกก็โกรธแต่พอเห็นแบงก์พันจำนวนหลายใบวางอยู่บนตักความเจ็บเมื่อกี้มันก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง ฉันหยิบขึ้นมานับทีละใบวันนี้เจ็บตัวนิดเดียวได้มา 5,000 บาทโอเคฉันอยากเจ็บตัวทุกวันเลย

ห้างสรรพสินค้า

ฉันเดินเข้ามากับคุณเคนเพื่อเลือกซื้อชุดนักศึกษาและซื้อของใช้จำเป็นต่างๆ คุณเคนไม่ว่าถ้าฉันอยากได้อะไรเขารับผิดชอบค่าเสียหายวันนี้ให้ฉันเอง

ความอึดอัดในใจมันทำให้ฉันตัดสินใจถามเรื่องที่เกิดขึ้น ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครแล้วทำไมเขาต้องมาทำร้ายฉันด้วย

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนคุณเคนหรือเปล่าคะ ถ้าให้ฉันมาเป็นชู้ถึงจะเป็นชู้ปลอมๆ ฉันก็ไม่อยากทำบาปนะ"

"ฉันเคยคุยกับน้ำตาลเคยคบกันไม่ถึง 2 เดือนแต่ฉันไม่ชอบฉันรำคาญก็เลยบอกเลิกไปแต่น้ำตาลไม่ยอมจบ เคยตามไปทำร้ายร่างกายรุ่นน้องของฉันที่ผับด้วย"

"โอ้! แบบนี้ไม่ได้นะผู้ชายบอกเลิกแต่ไม่ยอมเลิกคงติดใจคุณเคนละมั้ง"

"ฉันไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นแค่คุยกันและรู้สึกว่าทัศนคติไม่ตรงกันแค่นิสัยเธอก็น่าจะพอเดาออกว่าเป็นยังไง"

"อืม... ก็จริง"

"คิดว่าผู้หญิงแบบนั้นจะเข้ามาอยู่ในบ้านฉันได้ยังไง แต่ช่างเถอะเธอรีบซื้อของจะได้กลับบ้านกัน"

หลังจากซื้อของจนครบฉันก็หันไปเห็นร้านขายชุดว่ายน้ำ ฉันรีบคว้าแขนของคุณเคนเดินเข้ามา เขามีสีหน้าตกใจมากเมื่อฉันพาเขาเข้ามานั่งอยู่ด้านใน

"ที่บ้านคุณมีสระน้ำฉันอยากเล่นน้ำขอเงินหน่อยจะซื้อชุดว่ายน้ำค่ะ"

"คุณน้องขามาถูกร้านแล้วค่ะ เดี๋ยวพี่ช่วยเลือกเองคุณน้องทั้งหุ่นดีผิวพรรณดีแบบนี้มาด้านนี้เลยค่ะ"

จากนั้นฉันก็ถูกพนักงานสาวสวยพามาลองชุดว่ายน้ำชุดแรกเป็นสีชมพูใส่แล้วดูสดใสน่ารักมันเป็นลายเชอรี่ ฉันเปิดผ้าม่านเพื่ออวดให้คุณเคนดูทำให้คุณเคนหันไปมองซ้ายมองขวาโชคดีที่ร้านนี้มีแต่ผู้หญิง เขาตกใจตกตะลึงจนหูแดงหน้าแดงดวงตาสีนิลค้างชะงักโทรศัพท์ในมือแทบจะร่วงหล่นลงไปที่พื้น

"สวยไหมคะ"

"เธอจะบ้าหรือไงปิดผ้าม่านเดี๋ยวนี้!"

"ปิดทำไมคะ ฉันจะให้คุณดูว่ามันสวยไหมโป๊ไปหรือเปล่า"

"มันโป๊ ไปเปลี่ยน!" 

คุณเคนไม่ยอมหันมามอง เขาหันหน้าไปอีกทางฉันจึงคว้าแขนเขาและดึงเขาเข้ามาที่ห้องแต่งตัว ไหนๆ ก็ไหนๆ มาช่วยฉันเลือกเลยก็แล้วกัน

"เฮ้ย! จะพาฉันเข้ามาทำไม!"

"คุณหันไปก่อนสิฉันแก้ผ้าแป๊บหนึ่ง"

"เฮ้ย!"

"หันไปสิคะ!" 

คุณเคนยอมหันไปอีกด้านแต่ฉันลืมไปสนิทว่าห้องนี้มันเป็นห้องกระจกทำให้คุณเคนเห็นสรีระของฉันผ่านกระจกด้านหลัง หูของเขาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ แถมเขายังกลืนนำลายลงคอไปหลายครั้ง 

"เป็นไงบ้างคะชุดนี้สวยไหมฉันจะใส่เล่นน้ำคืนนี้ รอให้คุณท่านกับป้าฉันแล้วก็ทุกคนนอนไปก่อนคุณจะลงมาเล่นน้ำกับฉันไหมคะ ฉันจะได้ดูชุดให้คุณด้วย"

"เธอต้องเป็นคนแบบไหนทำไมถึงได้กล้าทำอะไรแบบนี้ค็อกเทล"