บทที่ 64

“เฮอะ…” เขาพ่นลมหายใจออกมา ก่อนจะปาไอแพดไปข้างตัวบนเตียง เขานั่งพิงหัวเตียง ยกขาหนึ่งข้างตั้งชัน อีกข้างปล่อยเหยียดไปกับเตียง มือข้างหนึ่งยกขึ้นคลึงตรงกลางหว่างคิ้ว อีกข้างกอดอกอยู่ เขาพยายามข่มอารมณ์ไม่ให้เครียด ไม่ให้คิดมากเรื่องของเธอ

ทำไมเธอต้องทำร้ายเขาด้วยนะ ทำไมต้องเชื่อคนอื่นแล้วเลือกทำร้าย