LOGINShare
ตอนที่ 4 ช่วยหวานนะคะ
Last Updated:
2025-02-25 22:57:00ลูคัสสั่งเครื่องดื่มสองแก้วก่อนจะขยับไปนั่งใกล้ๆ แล้วส่งแก้วเครื่องดื่มให้เธอ
“ของฉันเหรอคะ”
“อือ ฉันเลี้ยง”
“ขอบคุณค่ะ ปกติเวลาเจอผู้หญิงมาเที่ยวคนเดียวคุณก็จะทำแบบนี้เหรอคะ” หญิงสาวถามอย่างไม่ไว้ใจเพราะดูแล้วผู้ชายคนนี้มีท่าทางแปลกๆ เขาเอาแต่จ้องหน้าจนเธอรู้สึกประหม่า
“ไม่หรอกฉันไม่ค่อยสั่งเครื่องดื่มให้ใคร”
“แล้วทำไม่ถึงสั่งให้ฉัน”
“ไม่รู้สิ อยากสั่งก็สั่ง”
“ไม่ได้ใส่อะไรลงไปในแก้วแน่นะ”
“ฉันจะทำแบบนั้นทำไม แต่ถ้าเธอไม่กล้าดื่มแก้วนี้ฉันดื่มเองก็ได้” ลูคัสหยิบแก้วตรงหน้าของหญิงสาวมาดื่มพรวดเดียวเกลี้ยง เขามองนาฬิกาและเริ่มนับเวลาถอยหลังเพราะยาตัวใหม่ที่สั่งมาผู้ขายบอกว่าอาจต้องใช้เวลาเกือบสิบนาทีกว่าจะออกฤทธิ์และเขาต้องถ่วงเวลาเธอไว้เพราะกลัวว่าหญิงสาวกลับขึ้นไปเพื่อนๆ ของเธอด้านบนและถ้าอาการเธอออกตอนนั้นมันคงยากที่เขาจะพาเธอออกไปกับเขา
นฤดานั่งจิบเครื่องดื่มของตัวเองไปเรื่อยๆ เธอยังไม่อยากขึ้นไปหาเพื่อนตอนนี้เพราะไม่อยากให้ทุกคนหมดสนุกแต่ก็แปลกที่เพื่อนของพวกเธอก็ไม่มีใครลงมาตาม
หญิงสาวเริ่มรู้สึกแปลกเหมือนอากาศจะร้อนมากขึ้นเธอจึงขอน้ำเย็นกับเด็กเสิร์ฟแต่ดื่มไปแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น
“จะกลับแล้วเหรอ” ลูคัสถามเมื่อเห็นเธอลุกขึ้น
“เปล่า ฉันแค่รู้สึกร้อนๆ ตรงนี้คงแอร์ไม่เย็นเท่าไหร่ ฉันว่าจะขึ้นไปข้างบนเพื่อนฉันอยู่ที่นั่น”
“อย่าเพิ่งไปคุยกันก่อนสิหวาน”
“คุณรู้จักฉันเหรอ”
“เธอมากับแฟนของเฉินใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ คุณคงเป็นเพื่อนเขาใช่ไหม”
“ใช่ฉันเป็นเพื่อนเขา เราคุยกันหน่อยได้ไหม”
“ได้ค่ะ ฉันกำลังอยากได้เพื่อนคุยอยู่พอดี” เพราะรู้ว่าตอนนี้ปรเมศวร์ยังแอบมองอยู่หญิงสาวจึงอยากทำให้เขาเห็นว่าเธอจะทำอย่างที่พูดจริง
“ฉันชื่อลูคัส”
“ฉันชื่อหวานค่ะ คุณคงรู้อยู่แล้ว”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ชายหนุ่มยื่นมือออกมาและนฤดาก็ยื่นมือของตัวเองไปจับแต่เขากลับจับไว้ไม่ยอมปล่อย
“มือเธอเย็นมากเหงื่อก็ออกเยอะ ไม่สบายหรือเปล่า”
“ฉันรู้สึกว่าที่นี่ร้อน”
“ออกไปสูดกากาศข้างนอกไหม”
“ฉันต้องบอกเพื่อนก่อน”
“เดี๋ยวฉันส่งข้อความไปบอกเฉินเองเขาจะบอกเพื่อนของเธอให้” ลูกคัสไม่ได้ส่งข้อความอย่างที่บอกแต่เขาหันไปพยักหน้าให้ลูกน้องจากนั้นก็จูงมืหญิงสาวออกมาทางหลังร้าน
“ทำไมยังร้อนอยู่”
“เข้าไปนั่งในรถไหมรถฉันจอดอยู่ตรงนั้น” เขาชี้ไปทางรถดำสนิทที่ติดฟิล์มจนมองไม่เห็นด้านใน
นฤดายอมเดินตามเขามาอย่างว่าง่าย เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอร้อนจนเกินจะทนไหว หญิงสาวขึ้นมานั่งบรถจากนั้นก็ดึงเสื้อตัวนอกออกเพราะเริ่มอึดอัดกับชุดที่สวมอยู่ ลูคัสรีบปิดประจกที่กั้นตรงกลางระหว่างคนขับกับผู้โดยสารก่อนปรับแอร์ให้เย็นขึ้น
“คุณลูคัส ทำไมฉันยังร้อนอยู่”
“ฉันปรับแอร์ให้แล้วเดี๋ยวคงดีขึ้น”
“แต่ฉันร้อน มันร้อนมาจากข้างในคุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม”
“จะให้ฉันช่วยยังไงล่ะ แบบนี้ดีไหม” เขาหยิบน้ำแข็งที่ตู้แช่เครื่องดื่มขึ้นมาก่อนจะวางไปบนแขน
“อื้อ ดีจังขออีกได้ไหมขออีกเยอะๆ ขอตรงนี้ด้วย” หญิงสาวเอามือที่เย็นเฉียบของเขาวางบนเนินอกของตัวเอง
“ถ้าอยากให้ช่วยก็ถอดมันอออกสิ”
เขาออกคำสั่งและเธอก็ทำตามโดยไม่มีข้อโต้แย้ง
“สวยมาก” เขามองหน้าอกของหญิงสาวชะงักพูดราวกับว่าไม่เคยเห็นของผู้หญิงมาก่อน เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่เข้ามาในชีวิตเขา หน้าอกใหญ่กว่านี้เขาก็เคยเห็นและสัมผัสมาแทบนับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่มีของใครสวยและดึงดูดเขาได้มากแบบนี้มาก่อนโดยเฉพาะเวลาที่เธอหายใจเข้าออกมันก็เด้งขึ้นลงไปตามจังหวะ ลูคัสกลืนนำลายคอก่อนจะหยิบน้ำแข็งขึ้นมาด้วยมือทั้งสองข้าง
“อ้า....อื้อ...”
เสียงเธอครางอย่างกลั้นไม่อยู่เมื่อเข้าใช้ก่อนน้ำแข็งลากวนบนอกอิ่มเน้นที่รอบปลายถันจนตอนมันแข็งชูชัน
“ดีขึ้นไหมหวาน”
“มันดีขึ้นแต่มันยังไม่หาย คุณขาช่วยหวานนะคะ หวานร้อนไปหมดแล้ว ช่วยหวานได้ไหม” หญิงสาวร้อนรุ่มมากขึ้นไปทุกขณะเธอเบียดกายเข้าหาจนอกอิีมเบียดกับแผงอก
ลูคัสรู้แล้วว่าตอนนี้ยาออกฤทธิ์อย่างเต็มที่ซึ่งปกติแล้วเขาจะเรียกให้ลูกน้องเข้ามาจัดการต่อแต่ครั้งนี้ชายหนุ่มกลับอยากจะทำหน้าที่นั้นด้วยตัวเอง เขากดไมโครโฟนที่เชื่อมไปยังด้านหน้ารถเพื่อออกคำสั่ง
“ออกรถ ฉันจะพาเธอไปที่บ้าน”
“ครับบอส” เสียงตอบรับแข็งขันจากนั้นรถก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไปจากลานจอดรถ
“ใจเย็นนะหวานฉันกำลังพาเธอไปที่บ้าน”
“จะใจเย็นได้ยังไงมันร้อนคุณต้องช่วยฉันนะ ช่วยหวานนะคะ จูบหวานหน่อยได้ไหม”
หญิงสาวเอ่ยขอด้วยเสียงกระเส่าร่างกายเธอร้อนมากร้อนจนแทบระเบิดแต่กลับรู้สึกดีที่ได้เบียดแนบชิดกับกายแกร่งของเขา หญิงสาวใช้มือทั้งสองข้างประคองหน้าของเขาเอาไว้ก่อนจะกดริมฝีปากเล็กลงไปประทับที่ริมฝีปากหนาของเขาที่รอคอยอยู่ก่อนแล้ว
ปลายลิ้นเล็กพยายามสอดเข้าไปในโพรงปากของเขาอย่างไม่ประสาแต่กลับทำให้เขาพอใจเป็นอย่างมาก เขาเคลิบเคล้มกับจูบของเด็กอนุบาล มือที่เย็นเฉียบเพราะน้ำแข็งที่เพิ่งละลายจนหมดบีบคลึงหน้าอกของหญิงสาวอย่างลืมตัว
“อื้อ...”
หญิงสาวแอ่นตัวเข้าหาและเริ่มควบคุมตนเองไม่อยู่ เธอปีนขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของเขาก่อนจะบดสะโพกอวบลงบนตักแกร่งด้วยความลืมตัว
"อื้ออ คุณลูคัส..”
“แค่ลูคัส”
“ลูคัสขาช่วยหวานนะคะ มันร้อนมันทรมานที่สุด”
“อดทนอีกนิดนะใกล้ถึงบ้านแล้ว”
เขาบอกด้วยเสียงแหบพร่าเพราะทุกครั้งที่เธอขยับตัวที่สะโพกก็ยังคงบดคลึงลงบนแก่นกายใหญ่ที่เริ่มขยายตัวอยู่ใต้กางเกงผ้า ผู้หญิงคนนี้ช่างร้อนแรงและปลุกเร้าอารมณ์ของเขาให้พุ่งขึ้นได้อย่างรวดเร็ว
ระหว่างรอให้ถึงบ้านเขาก็ไม่ปล่อยให้ผ่านไปอย่างไร้ค่า เขามอบจูบให้เธออย่างเร่าร้อนฝ่ามือใหญ่ก็กอบกุมสองเต้าบีบคลึงอย่างยิ่งได้สัมผัสเนื้อนุ่มหยุ่นก็รู้ว่าความอวบอิ่มตรงหน้านั้นเป็นของจริงหาใช่การเสริมเติมแต่งเขาก็บีบแรงขึ้นอย่างไม่ปรานี
“อื้อ...”
เสียงหวานครางออกมาจากปากเล็กที่เขาบดจูบอยู่
“เจ็บเหรอ”
“ไม่เจ็บเลยหวานไม่เจ็บ บีบอีกสีคะหวานชอบ อื้อ หวานชอบมือคุณที่สุด”
Latest chapter
เพลิงรักมาเฟียลูกติด ตอนที่ 30 เพลิงรักไม่เคยมอด nc (ตอนจบ)
ลูคัสมองใบหน้าสวยที่แดงซ่านอย่างหลงใหล ปลายนิ้วร้ายเริ่มขยับปลุกเร้าร่างกายของคนรักอย่างเต็มที่ ขาเรียวสั่นระริกมือเล็กโอบรอบลำคอเขาไว้แน่น ใบหน้าสวยซุกอยู่กับแผงอกแกร่ง เมื่อรู้สึกถึงแรงตอดบนปลายนิ้ว ชายหนุ่มก็ใช้มืออีกข้างจับปลายคางของนฤดาขึ้นเขาอยากเห็นหน้าคนรักในเวลาที่เธอไปถึงสวรรค์“หวานจ๋าอย่าหลับตาสิที่รัก พี่อยากให้หวานมองหน้าพี่ พี่ชอบเวลาที่เห็นหวานเสร็จ มันเซ็กซี่และน่าเอาที่สุด”คำพูดหื่นห่ามกระตุ้นไฟในกายของหญิงสาวให้ลึกโชนทุกครั้งที่อยู่กันตามลำพังเขามักจะคำพูดแบบนี้และเธอก็ชอบที่จะได้ฟัง“ดีไหม ชอบไหม”“พี่คีธขา หวาน อื้อ....ใกล้แล้ว อีกนิดพี่คีธ...อ้ายยย....”นฤดากรีดร้องเสียงยาวเมื่อสัมผัสร้อนของคนรักส่งเธอไปยังปลายทางสีรุ้ง ลูคัสมองใบหน้าสวยยามสุขสมแล้วตนเองก็ปวดหนึบไปทั้งแก่นกาย ชายหนุ่มพลิกตัวแล้วดันให้นฤดานอนลงบนที่นอนด้วยความอ่อนโยน จมูกโด่งเริ่มซุกไซร้ฝากรอยรักลงบนซอกคอหอมกรุ่นอย่างหิวกระหาย นฤดาไม่เคยทำให้ความต้องการของเขาลดน้อยลงสักครั้งยิ่งได้อยู่ใกล้ได้กลิ่นกายหอมเขาก็พร้อมที่จะกระโจนเข้าหาเธออย่างห้ามไม่อยู่ที่ผ่านมาลูคัสไม่เคยรู้สึกต้องการผู้หญิงคนไหนมา
เพลิงรักมาเฟียลูกติด ตอนที่ 29 ไม่เคยมีคนอื่น
จัสมินกลับไปอยู่สิงคโปร์ได้หลายวันแล้ว ช่วงนี้นฤดาเลยเหงาอยู่ที่บ้านคนเดียว ช่วงกลางวันลูคัสจะออกไปทำงานพอตกเย็นก็กลับมาทานข้าวด้วยกันก่อนจะออกไปตรวจงานที่ผับอีกครั้งและกลับเข้ามาเกือบจะตีสองนฤดารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปจากเดิมมาก เขาทำงานหนักขึ้นและมีเวลาให้เธอน้อยลง ถ้าหากชายหนุ่มยังเป็นแบบนี้อีกต่อไปเรื่องที่เธอจะคบกับเขาต่อก็คงจะคิดหนักเสียงรถที่เข้ามาจอดในเวลาห้าทุ่มทำให้นฤดาที่กำลังจะสสมชุดนอนรีบหยิบเสื้อคลุมมาใส่เพราะคิดว่าลูคัสน่าจะลืมของเหมือนทุกครั้งที่เขาออกไปแล้วกลับมาก่อนเวลาเพราะลืมเอกสารหรือบางครั้งก็ลืมโทรศัพท์ไว้ในห้องทำงาน พอเธอเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเขานั่งอยู่บนเตียง“ลืมของเหรอคะ เอาวางไว้ตรงไหนเดี๋ยวหวานช่วยหาให้ค่ะ” เธอกำลังจะเดินออกไปห้องทำงานแต่เขาก็คว้าเอวบางไว้แล้วก็จับให้หญิงสาวมานั่งอยู่บนหน้าตักของตนเอง“จับไว้แบบนี้แล้วหวานจะไปช่วยหาของได้ยังไงล่ะคะ”“วันนี้พี่ไม่ได้ลืมของ” สรรพนามที่มาเฟียหนุ่มเรียกแทนตัวเองเปลี่ยนนับตั้งแต่เธอบอกว่าจะให้โอกาสเขา“แล้วกลับมาทำไมคะ หรือว่างานเสร็จแล้ว”“งานเสร็จแล้วครับ แต่คนยังไม่เสร็จ” ลูคัสมองหญิงสาวด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
เพลิงรักมาเฟียลูกติด ตอนที่ 28 ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคต
เหลือเวลาอีกไม่กี่วันจัสมินก็ต้องเดินทางกลับสิงคโปร์แล้ววันนี้เด็กน้อยเลยขอมานอนค้างกับคุณยายประภาพรที่บ้าน ซึ่งลูคัสให้ลูกน้องมาต่อเติมห้องนอนและติดเครื่องปรับอากาศให้ถึงสองห้องสำหรับประภาพรห้องหนึ่งและเอาอีกห้องหนึ่งสำหรับนฤดาที่วันนี้พาจัสมินมาค้างที่นี่ด้วย“คุณยายขาคืนนี้จะจัสมินขอนอนกับคุณยายได้ไหมคะ แดดดี๊บอกว่าห้องคุณยายไม่ร้อนแล้ว”“ได้สิ เดี๋ยวยายจะเล่านิทานให้หนูฟังก่อนนอนดีไหมคะ”“แต่จัสมินลืมเอาหนังสือนิทานมาจากบ้านค่ะ” เพราะมัวแต่ตื่นเต้นว่าจะมาทานขนมชั้นเธอเลยลืมหยิบหนังสือนิทานมาด้วย ซึ่งปกติเวลาไปค้างที่ไหนจัสมินจะเลือกหนังสือนิทานเล่มที่อยากฟังใส่กระเป๋าเป้เล็กๆ ของเธอเอง“นิทานของยายเป็นนิทานพื้นบ้านค่ะจัสมิน ไม่ต้องใช้หนังสือ”“นิทานพื้นบ้านคืออะไรคะหม่ามี้”“ก็เป็นนิทานของคนที่เล่าสืบต่อกันมา ตอนเด็กๆ คุณยายจะเล่าให้หม่ามี้ฟังตลอดเลย”“แล้วนิทานพื้นบ้านสนุกไหมคะ”“สนุกสิหม่ามี้ว่าหนูจะต้องชอบมากๆ แน่เลย”“เราไปกันเลยไหมคะคุณยายจัสมินอยากฟังนิทานแล้ว”“จัสมินไปรอในห้องคุณยายก่อนนะคะ เดี๋ยวยายตามไปค่ะ”เมื่อจัสมินเข้าไปในห้องแล้วประภาพรก็ช่วยลูกสาวปิดหน้าต่างและประต
เพลิงรักมาเฟียลูกติด ตอนที่ 27 ขอเวลา
“ฉันอาจจะเก่งในเรื่องการทำงานแต่เรื่องความรู้สึกแบบนี้มันเข้าใจยาก”“งั้นหวานขอถามว่าทำไมเมื่อกี้คุณถึงไปแสดงตัวต่อหน้าพี่กายและเพื่อนหวานแบบนั้น”“เพราะฉันไม่อยากให้ใครมายุ่งกับคนฉัน ฉันกลัวเธอจะใจอ่อนแล้วกลับไปคบกับเขา ฉันยอมไม่ได้หรอกนะ ฉันนึกภาพไม่ออกเลยว่าถ้าไม่มีเธออยู่ข้างๆ ฉันกับจัสมินจะเป็นยังไง” ลูคัสบอกความรู้สึกของตนเองให้หญิงสาวฟังอย่างไม่มีปิดบัง เขากลัวว่าผู้หญิงจิตใจดีแบบนฤดาจะยอมให้อภัยผู้ชายคนนั้น“คุณอาจจะต้องการหวานตอนนี้เพราะจัสมินอยู่เมืองไทยก็ได้นะคะ หวานอยากรู้ว่าถ้าครบหนึ่งเดือนแล้วจัสมิและครอบครัวคุณไม่อยู่ที่นี่ความรู้สึกที่คุณมีให้หวานยังเหมือนเดิมหรือเปล่า”“ไม่ว่าจัสมินจะอยู่ที่นี่หรือเปล่าแต่ฉันก็ต้องการให้เธออยู่ใกล้ๆ เหมือนเดิม นะหวานนะขอโอกาสฉันหน่อย หรือที่เธอไม่อยากเป็นครอบครัวเพราะฉันอายุมากใช่ไหม” เขาพูดด้วยความน้อยใจ“ไม่ใช่เรื่องอายุหรอกค่ะ หวานแค่อยากมั่นใจกว่านี่อีกสักนิด”“ฉันต้องทำยังไงบ้างเธอถึงจะมั่นใจ ให้พ่อแม่ของฉันไปคุยกับแม่ของเธอดีไหม”“ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้ค่ะ หวานจะลองให้โอกาสคุณดูก็ได้”“จริงนะ”“ค่ะ”“ฉันดีใจที่เธอยอมเปิดใจ แต่ฉั
เพลิงรักมาเฟียลูกติด ตอนที่ 26 คุยกันให้รู้เรื่องไปเลย
เมื่อถึงเวลาผับปิดลูคัสก็เดินมาบอกกับเพื่อนของนฤดาว่าเขาจะเป็นคนไปส่งเธอที่บ้านเอง หลังจากบอกลาเพื่อนๆ เสร็จแล้วนฤดาก็เดินตามลูคัสมาที่รถทันทีที่ประตูรถปิดลงหญิงสาวก็หันมามองหน้าลูคัสอย่างเอาเรื่อง“คุณไปพูดกับเพื่อนหวานแบบนั้นได้ยังไงคะ หวานบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่อยากให้คนอื่นรู้ ทีนี้เขาก็เข้าใจผิดกันหมดสิว่าเรากำลังคบกัน”“ถ้าฉันไม่พูดไอ้แฟนเก่าของคุณมันจะไปจากคุณไหมล่ะ”“นี่หวานต้องขอบคุณคุณใช่ไหมคะ”“มันก็ควรเป็นอย่างนั้นหรือเปล่าล่ะ”“หวานจะขอบคุณก็ได้ที่คุณทำให้พี่กายไปจากหวานจริงๆ แล้วเรื่องที่เราคบกันล่ะ”“ก็ไม่ต้องทำอะไร”“คุณรู้ไหมว่าเพื่อนหวานต่างก็อยากรู้เรื่องของเรามาก”“แล้วเธอบอกเพื่อนยังไงล่ะ”“หวานบอกแค่ว่าเราเพิ่งเริ่มคุยกัน”“ทำไมไม่บอกความจริงเขาไปล่ะ”“ความจริงที่ว่าหวานเป็นเมียคุณเพื่อเงินน่ะเหรอคะ”“ฉันหมายถึงความจริงที่ว่าตอนนี้เรากำลังคบกันอยู่ไง”“เราไม่ได้คบกันนะคะลูคัส คุณจ้างหวานให้อยู่กับคุณต่างหาก”“เธอไม่คิดอะไรกับฉันเลยเหรอ ที่อยู่กับฉันเพราะเงินเหรอหวาน”“มันก็ควรจะเป็นอย่างนั้น เพราะระหว่างเรามันคือการได้ผลประโยชน์ร่วมกัน”“ฉันไม่เชื่อหรอก”“ไม่เชื่ออะ
เพลิงรักมาเฟียลูกติด ตอนที่ 25 คนของมาเฟีย
“คุณเฉินเขาน่ารักดีนะ” มีนาเอ่ยชมคนรักของเพื่อนที่ยกเค้กมาอวยพรวันเกิดให้กับปลาเมื่อครู่“นั่นสิน่าอิจฉาปลาจัง เมื่อไหร่ฟ้าจะมีแฟนกับเขาบ้างนะ”“ก็ฟ้าเลือกมากเอง มีคนมาจีบเยอะแยะแต่ไม่ยอมใจอ่อนกับใครสักคน” นุ่นแกล้งว่า“ก็ยังไม่มีใครที่ถูกใจ ฟ้าไม่อยากเสียเวลาคบคนที่ไม่ใช่”“หวานเห็นด้วยกับฟ้านะ จะคบใครต้องดูดีๆ จะได้ไม่โดนหลอกเหมือนหวาน”“พูดเรื่องนี้มาก็ดีเลย ปลาอยากจะถามว่าตอนนี้หวานกับพี่กายยังติดต่อกันอยู่ไหม”“ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้วล่ะ”“นุ่นดีใจด้วยนะที่หวานตัดใจจากผู้ชายคนนั้นได้ แสดงว่าตอนนี้หวานก็โสดน่ะสิ”“อือ” นฤดาตอบไปแบบนั้นเพราะรู้ดีว่าความสัมพันธ์ของตนกับลูคัสเป็นแค่ลูกจ้างกับนายจ้าง“แต่มีนาว่าหวานโสดไม่นานหรอกดูผู้ชายคนนั้นสิจ้องหวานตลอดเลย” มีนาบอกเพื่อนให้มองไปยังโต๊ะด้านในสุด“เอ๊ะ นั่นเจ้านายคุณเฉินนี่ คนที่ไปส่งหวานที่บ้านไงละ” ปลาจำหน้าของเจ้านายคนรักได้ดีกว่าใครก็พูดขึ้นนฤดาหันไปมองตามเพื่อนบอกแล้วก็ทำเป็นไม่สนใจเพราะก่อนออกมาจากบ้านเธอบอกเขาไปแล้วว่าห้ามเข้ามาทักทายหรือแสดงตัวเพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องที่เธอยอมเป็นของเขาเพื่อแลกกับเงิน“ดูเหมือนเขาสนใจหว
You may also like
