Share

chapter 6

last update Last Updated: 2025-03-08 15:51:26

“เบาๆ นะคะ หนูยังไม่เคย” แม้อายแต่ไฟร้อนที่แผดเผานำซึ่งความสุขมาให้ เธอคือแมลงเม่าที่กระโดดเข้าหากองไฟ

ใบหน้าแดงระเรื่อแย้มยิ้มด้วยเอียงอาย ดวงตาเข้มเป็นประกายวามวาวที่เหลือบมองทำให้หัวใจเต้นระทึก ลิ้นเล็กยื่นออกมาไล้เลียกลีบปากที่บวมเจ่อเพราะแรงกดย้ำ พรางเปล่งเสียงหวานเมื่อราชันย์ส่งสัมผัสหนักหน่วงค่อนไปทางดุดัน

สองมือเล็กสั่นระริกจนต้องหาทางระบายความกระสันซ่านเสียว ลูบไล้บ่ากว้าง ปลายนิ้วซอกซอนไปในเส้นผมหนานุ่ม สลับเคลื่อนลงมาจิกทึ้งเสื้อคลุมตัวใหญ่ออกจากกายแกร่ง เพื่อให้ได้สัมผัสกับร่างกายอันทรงพลังและเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่เหมือนจะเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวมันเอง

มือเล็กลากไล้ไปบนกล้ามเนื้อแข็งแกร่งอย่างไม่ประสาและสะเปะสะปะด้วยความลุ่มหลง ผิวกายชายหนุ่มสากระคายด้วยไรขนและกล้ามเนื้อ ไม่เหมือนกับผิวกายของเธอที่นุ่มลื่น ยามแตะลงไปบนกล้ามเนื้อที่เคลื่อนไหวตอบกลับมา ทำเอาหัวใจดวงน้อยถึงกับเต้นแรงและเร็ว สร้างความปั่นป่วนและร้อนรุ่มให้กับกายใหญ่ จนถึงกับเปล่งเสียงคำรามดังลั่น

“อู้...เบาๆ สิหนูน้อย เดี๋ยวฉันระงับใจเอาไว้ไม่ไหว ทำอะไรรุนแรงไป เธอนั่นแหละจะแย่” กระเซ้าเสียงพร่า ขณะช้อนสะโพกหนั่นแน่นจนลอยขึ้นจากโซฟาตัวใหญ่ และจิกทึ้งเอากางเกงยีนรัดรูปออกจากกายโปร่งบางด้วยความร่วมมือจากเจ้าของ

“เธอนี่น่าแตะต้องไปหมดทุกแห่งเลยนะ” ริมฝีปากหนาร้อนยอมละจากสองบัวดอกงามหวานนุ่มชั่วคราว ด้วยการขบเม้มจุมพิตลงไปตามผิวกายเนียนนุ่มหอม แต่ก็ใช่จะยอมปล่อยให้สองเต้าอวบอัดได้เป็นอิสระ ด้วยการจัดส่งมือใหญ่ไปครอบครอง พร้อมบีบเคล้นอย่างหนักหน่วงรุนแรงตามอารมณ์ที่ปะทุขึ้นเหมือนไฟกองใหญ่กำลังไหม้กองฟาง ขณะมืออีกข้างเปิดทางให้ริมฝีปากหนาได้แนบชิดกับกายสาวสะพรั่ง

“อา...หนูน้อย เธอทั้งสวยและหวานไปหมดทั้งตัวเลย” ยังไม่ได้สัมผัสกุหลาบดอกงามเลย แต่กลิ่นของเธอยั่วยวนใจจนเขาปวดร้าว พร้อมความคิด...จะขึ้นเขาลงห้วย ทะเลเดือดพล่าน เขาจะต้องได้แม่หนูน้อยคนนี้มาครอบครอง...เตียงจะต้องร้อนยิ่งกว่าลาวาใต้พื้นพิภพ โซ่สวาทจะต้องถักทอ สองร่างจะต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน!

ฝ่ามือหยาบร้อนขยำนวดต้นขาเนียนเรียบและขาวนวล ริมฝีปากหนาร้อนขบเม้มขบกัดผิวหน้าท้องแบนราบเรียบและไร้ไขมันส่วนเกิน ปลายลิ้นสากระคายตวัดไล้หยอกเย้ากับช่องเล็กๆ กึ่งกลางท้องและลากลงมาทีละนิด...

“หอม...ที่ฉันรู้ว่าเธอจะต้องงดงามและพร้อมสำหรับฉัน” พึมพำเสียงแหบพร่า ขณะซบใบหน้านิ่งบนเนินดอกรัก

“ใช่ไหมหนูน้อย” ริมฝีปากหนาร้อนขบเม้มผิวกายหอมกรุ่นราวกับผีเสื้อกำลังโบยบินเสาะหาอาหาร จมูกเคล้าเคลียซุกไซ้ซอกขานุ่มและประทับแน่นิ่งตรงกึ่งกลางกุหลาบงาม

“อือ... คุณ...หนูไม่รู้” กันติชาร้องครวญคราง เรือนกายสั่นระริกเหมือนกับเรือลำน้อยล่องลอยอยู่กลางนาวาอันกว้าง ซึ่งเต็มไปด้วยพายุลูกใหญ่โหมพัดอย่างรุนแรง ท้องน้ำก็กระเพื่อมไหวอย่างเชี่ยวกราก ลำขาเรียวยาวจิกเกร็ง ปลายเท้ากดบนพรมหนานุ่ม

มือใหญ่จับขาเรียวยาวข้างหนึ่งให้พำนักบนโซฟา กุหลาบดอกสวยและงดงามมีน้ำหวานหล่อเลี้ยงอยู่เล็กน้อยไหวระริกอยู่ใต้อันเดอร์แวร์ตัวเล็กและบาง

“อู้...” ราชันย์ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังเฮือกใหญ่ ปลายนิ้วยาวใหญ่ลากไล้ไปบนบุปผาดอกนุ่มอย่างแผ่วเบา แต่ถึงจะอย่างนั้นก็ยังทำให้กายโปร่งบางสะดุ้งด้วยความเสียวซ่านจนต้องขยับหนี แต่ติดทั้งโซฟาตัวใหญ่และกายแกร่ง

“จะหนีฉันไปไหนล่ะแม่หนูน้อย” ราชันย์เอ่ยถามเสียงแหบพร่า เริ่มต้นสร้างความประทับใจและปลุกปั่นอารมณ์แม่สาวร้อนสวาทช่างยั่วด้วยการประทับจุมพิตร้อนผ่าวขบเม้มขบกัดไล่เริ่มต้นบนลำขาเนียนเสลาข้างหนึ่งแล้วย้ายไปอีกข้างและขยับเคลื่อนไปขบกัดหน้าท้องแบนราบเรียบที่ไหวกระเพื่อมเป็นลอน ก่อนหยุดแนบชิดบนกุหลาบดอกสวย

“...”

สัมผัสหนักหน่วงรุนแรงที่ตามมาติดๆ ไล่กันจนหายใจหายคอไม่ทัน กันติชาหวีดร้องเสียงหลง ด้วยวาบหวิวสยิวซ่านระคนสุขสมแล่นพล่านไปตามกระแสเลือด ลามเลียไปทั่วกายา เหงื่อกาฬไหลแตกพลั่กทั่ววงหน้าและตามร่องรูขุมขน ปลุกเร้าและกระตุ้นอารมณ์ให้ความปรารถนาในกายใหญ่ยิ่งลุกโชนเป็นไฟเร็วมากยิ่งขึ้น

มือใหญ่ลูบไล้ขยำนวดลำขาเรียวยาว ริมฝีปากขบกัดไล้เลียบนกุหลาบดอกสวยไปทั่วดอกอย่างตะกรุมตะกรามและหลงใหล จนไม่รู้ว่าที่อันเดอร์แวร์ตัวน้อยที่เปียกชื้นนั้น มาจากน้ำผึ้งหวานที่ไหลล้นมาจากเรือนกายสาว หรือเพราะน้ำลายเขากันแน่

“โอ้...แม่หนูน้อย เธอช่างหวานฉ่ำเสียจริงๆ ”

เรียวลิ้นสากระคายฉกไปกดคลึงมุกมณีอันน่าเสน่หา แต่เพราะยังมีปราการอีกชั้นขวางอยู่ เลยทำให้ราชันย์หงุดหงิดเล็กน้อยที่ได้ลิ้มชิมรสแม่สาวร้อนแรงอย่างทั่วถึงและแนบชิดเป็นเนื้อเดียวกันช้าไป

“ฉันอยากเห็น...อยากสัมผัสเธอไม่เว้นสักที่” มือใหญ่เกี่ยวอันเดอร์แวร์ตัวน้อยรูดไปตามลำขาเนียนเรียบ โดยความร่วมมือของผู้เป็นเจ้าของ ที่นอนกระส่ายกระสับร้องครางเสียงหวานแว่ว วงหน้าแดงปลั่งเหมือนกับผลทับทิมสุกยั่วเย้าให้รีบจัดการเร็วๆ

“ขอฉันชิมเธอหน่อยนะสาวน้อย” เหมือนจะเอ่ยขอ แต่ราชันย์กลับไม่คิดที่จะฟังคำอนุญาตปากเรียวปากอวบอิ่มที่กำลังขบกัดระบายอารมณ์ปรารถนาอันร้อนแรงที่มันลุกโชติช่วงอยู่ สะโพกผายส่ายเป็นระวิงยั่วยวนให้เขาถึงกับแทบจะเป็นบ้าเพราะความต้องการ

ปลายนิ้วใหญ่ร้อนระอุเปิดแยกผกากรองดอกนุ่มอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน ด้วยกลัวว่ากลีบกายบอบบางและอ่อนเยาว์จะบอบช้ำเสียก่อน กดฝังใบหน้าคมคร้ามวางแนบเนินอวบอูม ฝีปากหนาร้อนขบเม้มซุกไซ้ไปตามผิวเนื้ออ่อนไหวและไวต่อสัมผัสอย่างเชื่องช้า จนประทับบนเนินเนื้อดอกไม้หอมจรุงใจ เรียวลิ้นสอดแทรกแยกกลีบบุปผานุ่มล่วงล้ำเข้าไปแตะแต้มผนังอ่อนนุ่มที่บีบตัวตอดรัด

สองมือใหญ่บีบเคล้นปทุมถันจรดปลายยอดอย่างเมามันและรุนแรง โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเจ็บปวดหรือเปล่า รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้เรือนกายปวดร้าวด้วยความต้องการจนสุดจะทานทน

มือใหญ่กระชากเสื้อคลุมออกจากกายและจับรั้งมือเล็กๆ ให้ลากไล้ไปตามเรือนกายแข็งแกร่ง แตะต้องในจุดสำคัญที่จะกระตุ้นอารมณ์เขาให้ลุกโชติช่วงเป็นเปลวเพลิง ปลายลิ้นสากระคายและร้อนผ่าวสอดแทรกแยกกลีบกุหลาบ ดูดกลืนเนื้อในฉ่ำหวานสลับกดคลึงมุกมณีแสนหวานและกรีดกรายไล้วนรอบๆ ช้าเร็วสลับกันอย่างไม่ยอมหยุดยั้ง

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เพลิงร้ายใต้ปีกรัก    chapter 79

    ราชันย์วาดแขนควานหาร่างนุ่มนิ่มและหอมกรุ่นที่เขากอด รับและส่งมอบความสุขให้ตลอดทั้งคืนอย่างแทบไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อย แต่ก็ไม่พบ คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล็กน้อยพร้อมดวงตาคมกริบที่กะพริบถี่ๆ และหรี่ลืมขึ้นอย่างเชื่องช้า ปรับให้เขากับแสงพระอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามา เพราะผ้าม่านที่กั้นไว้ปลิวไหวตามกระแสลมแรง บ้านพักที่นี่อยู่ใกล้ภูเขา ยามค่ำคืนอากาศเย็นสดชื่น เลยไม่จำเป็นที่จะต้องเปิดใช้เครื่องปรับอากาศ สามารถนอนเปิดหน้าต่างนอนฟังเสียงแมลงกลางคืนส่งเสียงร้องแข่งกันอย่างไม่น่าเบื่อเลยสักนิด เมื่อมันเป็นเหมือนเสียงดนตรีขับขานกล่อมสองร่างให้นอนหลับฝันดี ดวงตาคมกริบลืมมองอย่างเต็มที่ ศอกใหญ่เท้ากับเตียงนอนหกฟุต กวาดมองไปทั่วห้องก็ไม่เห็นคนที่ต้องการ เกือบจะยื่นมือไปคว้าเอาผ้าห่มที่คลุมเรือนกายบางส่วนอย่างหมิ่นเหม่ออกแล้ว เผอิญประตูห้องนอนก็เปิดออก ร่างโปร่งเดินเข้ามาพร้อมกลิ่นกาแฟหอมกรุ่น“ตื่นแล้วหรือคะ” กันติชาเอ่ยทักเสียงนุ่มพร้อมรอยยิ้มหวานอบอุ่น เหมือนกับเปิดแย้มโลกที่มัวซัวให้สว่างและสดใสขึ้นทันตา ร่างโปร่งบางเดินไปวางกาแฟบนพนักเตียง ก่อนจะยื่นมือเล็กไปวางบนมือใหญ่ที่ยื่นมาหา กระตุกเพียงเล็

  • เพลิงร้ายใต้ปีกรัก    chapter 78

    “อ๋อ...เหรอ ข้อหาอะไรครับคุณผู้หญิง ข่มขืนกระทำชำเราหรือ กล้าจะบอกตำรวจไหมละ ฉันทำอะไรกับเธอบ้าง กล้าไหมถ้าจะบอกตำรวจไปว่าฉันจับตรงนี้” มือใหญ่ลูบไล้ไปตามก้อนเนื้ออวบอิ่มเต่งตึงที่ไหวกระเพื่อมตามแรงโกรธของคนตรงหน้า กายใหญ่ทาบทับขึ้นเหนือร่าง กับมือที่ลากไล้ไปตามสัดส่วนอันอ่อนไหวและไวต่อความรู้สึก “ทำอย่างนี้กับร่างกายของเธอนะชายิกา” ริมฝีปากหนาและร้อนผ่าวประทับกึ่งกลางทรวงสล้างอวบอิ่ม ขบเคลื่อนขึ้นไปทีละน้อย พร้อมกับคำถามเหมือนคมมีดที่กรีดเข้าไปในเนื้อกายสาวให้ต้องช้ำชอกและกลัดหนอง ปลายนิ้วยาวลากไล้ไปถึงมุกมณีเม็ดงามที่หลบซ่อนอยู่ล่างพงไหมนุ่มและมีกลีบดอกไม้บางนุ่มปกปิดอยู่อีกชั้นกดคลึงเบาๆ “กล้าไหมที่จะบอกเขาไหม ฉันทำให้เธอร้องเสียงแหบเสียงแห้งตอนที่...” “อือ...” กายสาวสั่นสะท้าน วาบหวิวกับมือใหญ่ที่เริ่มร่ายมนตร์มายาใส่ ริมฝีปากอวบอิ่มเห่อแดงขบกัดจนกลายเป็นเส้นตรง ยิ่งเมื่อห้ามปราม กลับถูกสิทธิ์ศักดิ์บังคับด้วยแรงที่มากกว่าจนระบบภายในร่างกายเริ่มปั่นป่วน จุมพิตร้อนผ่าวที่นาบอยู่บนผิวเนื้อ ทำให้เสียววูบไปถึงรูขุมปากหนาอ้างับและดูดกลืนปลายนิ้วยาวเรียวจนเปียกชื้น “เอาน่าชายิกา จะคิ

  • เพลิงร้ายใต้ปีกรัก    chapter 77

    กายแข็งแกร่งถาโถมเข้าหาบุปผาอบอุ่นอีกครั้งและอีกครั้ง พร้อมระเบิดลูกขนาดย่อมที่ระเบิดตูมๆ ติดกันหลายตลบ ก่อนจะตามด้วยระเบิดลูกยักษ์ที่แตกตัวกลายเป็นสะเก็ดดาวพร่างพราวจนเต็มท้องฟ้า กับสายธารอุ่นร้อนที่ไหลรินรดกุหลาบดอกน้อยจนอาบล้น ส่วนหนึ่งไหลปรี่ออกมาเบื้องนอกกับใบหน้าคมคร้ามที่ซบซุกบนสองเต้าสวย สองกายอาบชุ่มเหงื่อจากเพลิงพิศวาสแผดร้อนกอดประคองแนบชิด ลมหายใจหอบสะท้านด้วยเพลิงพายุพิศวาสที่อาบล้น แล้วก็เป็นชายิกาได้สติก่อน รีบผลักดันร่างหนาให้ถอยห่างด้วยความเจ็บปวดและอับอายขายขี้หน้า แต่ในความรู้สึกเหล่านั้นส่วนหนึ่งกลับแฝงไว้ด้วยความสุขที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว ริมฝีปากอวบอิ่มขบเม้มเข้าหากันจนราบเรียบ ในหน่วยตามีน้ำใสๆ อาบล้นเมื่อแขนแกร่งเป็นดังเหล็กกล้าไม่คลายออกแม้แต่น้อย “ปล่อยฉันได้แล้ว” แม้จะพยายามข่มกลั้นน้ำเสียงให้ราบเรียบ แต่ความใกล้ชิดและสิ่งที่เกิดขึ้นแม้จะเป็นเรื่องธรรมชาติของชายหญิงวัยเจริญพันธุ์ก็ยังทำให้ชายิกาทำใจไม่ได้ “ปล่อย แล้วทำไมต้องปล่อย” สิทธิศักดิ์เอ่ยถามน้ำเสียงยิ้มกริ่มเริงรื่นอย่างคนที่อารมณ์ดี ศอกใหญ่เท้ากับพื้นเตียงชะโงกศีรษะ ปลายนิ้วลากไล้ผ่านส่วนเว้าส่วนโค้

  • เพลิงร้ายใต้ปีกรัก    chapter 76

    “ออกไปนะคนใจร้าย ออกไป” ชายิการ้องเสียงแหบแห้ง จิกปลายเล็บบนแผ่นหลังกว้างและลากอย่างแรงเท่าที่จะทำได้ ริมฝีปากอวบอิ่มขบกัดจนแทบจะได้เลือด แต่ความเจ็บปวดที่ไหลล้นอยู่บนเรือนกายก็ไม่จางหายไปเลยแม้แต่น้อยและยิ่งเพิ่มมากขึ้นเมื่ออีกฝ่ายเริ่มขยับเคลื่อนไหวตัว “โทษทีนะชายิกา แต่เราคงจะหยุดไม่ได้ ฉันเตือนเธอแล้วไม่ใช่หรือไง อย่าเล่นกับไฟ ระวังมันลวกมือตัวเอง” ชายหนุ่มทุ่มทั้งกายปลุกเร้าบีบนวดบั้นท้ายกลมกลึง ไพล่ไปถึงลำขากลมกลึง บีบนวดไล่ไปถึงข้อพับและลากไล้กลับขึ้นมาสอดแทรกจากต้นขาด้านใน ซอกซอนไปลากไล้ฉวัดเฉวียนกดขยี้มุกมณีอันอ่อนไหว สูดลมหายใจร้อนผ่าวเข้าจนเต็มปอด พร้อมขบเม้มจุมพิตไต่ไล่ขึ้นไปซุกไซ้ใบหน้าคมคร้ามกับซอกคอระหง ดูดกลืนผิวกายสีขาวอมชมพูเหมือนกับกลีบซากุระจนแดงช้ำ ก่อนไถลไปลูบไล้ลำขาเสลา บีบนวดสะโพกหนั่นแน่นเรื่อยไปตามสีข้างเนียนนุ่ม ไล้ไปด้านหน้านวดคลึงหน้าท้องแบนราบเรียบ ก่อนจะตรงเข้าครอบครองเต้าอวบอิ่มนุ่มหยุ่น ปลายนิ้วลากไล้วนเวียนรอบป้านบัวนุ่มที่แข็งตัวเป็นไต กดคลึงขยี้แผ่วเบา ครอบครองด้วยฝ่ามือใหญ่เคลื่อนไหวคลึงไปมา จุมพิตร้อนผ่าวขบเคลื่อนทั่ววงหน้านุ่ม กดซับหยดน้ำตาจาก

  • เพลิงร้ายใต้ปีกรัก    chapter 75

    “สายไปเสียแล้วคุณน้อง...ฉันจะชำแรกแทรกลึก จะทำให้คุณทัวร์สวรรค์แต่ลงนรกในคราวเดียวกัน” ‘ไม่ใช่...นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการสักหน่อย’ ชายิกาบอกกับใจตัวเอง เมื่อถูกคลื่นความสยิวซ่านโอบรอบ ในสมองคล้ายๆ มีกระไอหมอกและควันสีขาวไหววูบวาบ ในทรวงหวิวไหวคล้ายคนจะเป็นลม แต่ที่หนักคงจะเป็นระบบต่างๆ ในร่างกายซึ่งทำงานผิดปกติ ไม่เชื่อฟังคำสั่งที่มาจากสมองและหัวใจเธอเลยสักนิด สองมือที่วางทาบบนบ่ากว้างหวังจะผลักกายใหญ่ให้ออก แต่ไม่รู้ว่าเรือนกายสิทธิศักดิ์ปราศจากเสื้อตั้งแต่เมื่อไหร่ กระตุ้นให้มือเล็กเคลื่อนไหวไปตามกล้ามเนื้อแข็งแกร่งอย่างสะเปะสะปะ ยิ่งเป็นการเพิ่มไฟปรารถนาให้ลุกโชนมือใหญ่รีบเกี่ยวเอาเสื้อผ้าที่มีอยู่บนกายโยนทิ้งไป อย่างไม่สนใจว่ามันจะไปตกอยู่ตรงตำแหน่งใดของห้อง ใบหน้าคร้ามเต็มไปด้วยไรหนวดและเครา ประพรมจุมพิตเคลื่อนขึ้นพร้อมปลายลิ้นไล้เลียผิวเนื้อนุ่มและหอมหวานเหมือนไอศกรีมที่เคลือบด้วยคาราเมล แต่ใช่ว่าชายหนุ่มจะยอมละมือจากความอุ่นนุ่มและร้อนผ่าว “อืม...” เสียงร้องแหบพร่าและกระเส่าดังจากสองกายเป็นระยะ กายใหญ่บดเบียดความแข็งแกร่งและร้อนผ่าวกับกลีบกายอันอ่อนนุ่มเหมือนกับไหมชั้นดี

  • เพลิงร้ายใต้ปีกรัก    chapter 74

    “ไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ ปะ...ปล่อยฉันไปดีกว่า” “ปล่อยทำไมและทำไมต้องปล่อย” ชายหนุ่มเอ่ยถามเหมือนกับจะหยอกเย้า แต่ในน้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยคำถากถางและเย้ยหยัน ฟันขาวสะอาดอ้างับปลายยอดถันกดขยี้แรงๆ “อยากให้ฉันบำรุงบำเรอความสุขให้จนตัวสั่นไม่ใช่หรือไง ทำไมตอนนี้ถึงมาทำสะบิดสะบิ้งเหมือนสาวขี้อาย ไม่เคยนอนกับใครมาก่อนเสียได้ล่ะ อย่างเธอน่ะคงจะยั่วเขาไปทั่วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำแล้วละแม่คุณหนูจอมยั่ว” สิทธิศักดิ์พูดอย่างลืมไป แม้ราชันย์จะไม่สนใจแม่และน้อง แต่ชายหนุ่มยังควบคุมความประพฤติไม่ให้คนใดคนหนึ่งออกนอกลู่นอกทางเสมอและบ่อยครั้งที่ส่งเขาไปดูแล“ไม่...อือ...” คำพูดที่จะปฏิเสธกลายเป็นเสียงร้องด้วยเสียวซ่านแทน เมื่อสิทธิศักดิ์ไม่ยอมฟัง สองมือเล็กที่วางทาบบนบ่ากว้างและผลักออกไปก็เหมือนเอามือไปผลักหิน ที่ไม่มีอาการขยับเขยื้อนแม้แต่อย่างใด เรือนกายเล็กบางสั่นสะท้านไหวหวิวจากริมฝีปากหนาร้อนและใบหน้าคมซุกไซ้เคลื่อนไหวลงตามหน้าท้องแบนราบเรียบ จุมพิตวนเวียนรอบหน้าท้องไร้ไขมัน สลับปลายลิ้นสอดแทรกกระเซ้าเย้าแหย่ช่องสะดือบุ๋ม สองแขนสอดกระชับบีบนวดบั้นท้ายหนั่นแน่น ดันขึ้นพร้อมเกี่ยวรูดเอาชุดนอนที่ยั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status