“ค่ะ เทียร์อยากโดนคุณวินเอาแรงๆ” คำยอมรับอย่างลืมอายจากริมฝีปากอิ่มสวย ทำเอาผมคึกคักหนักกว่าเก่า
“งั้นผมไม่ออมแรงล่ะนะ” ผมว่าพรางเร่งจังหวะกระแทกให้เร็วยิ่งขึ้น เทียร์ตอบรับด้วยเสียงครางสุดเซ็กซี่ พร้อมกระเด้งเอวขึ้นรับลำกายที่กำลังกระหน่ำร่องรักของเธอจนได้ยินเสียงของน้ำเสียวที่เอ่อล้นเต็มรูดังแจ๊ะๆ
นี่เธอตั้งใจยั่วยวนกันชัดๆ
ผมโถมกายเข้าหาเรือนร่างยั่วตัณหาอย่างลืมตาย กระแทกแก่นกายผ่านเส้นทางอ่อนนุ่มรัดรึง ทุกจังหวะเข้าสุดออกสุด ไม่ลืมโม่บดเนินหน่าวบี้เบียดติ่งเนื้อสีแดงจัดที่สั่นระริกจากความเสียวซ่านที่ผมปรนเปรอให้ แต่แทนที่จะเหนื่อย ผมกลับขยับรุนแรงถี่ยิบ จนกระทั่งเตียงที่เจ้าของไม่เคยใช้งานหนักขาแทบหัก
ร่องสวาทตอดหนึบราวกับจะรัดของผมให้ขาด
ผมคำรามราวสัตว์ป่าที่กำลังทรมาน
อดไม่ได้ที่จะก้มลงไปบดจูบกลีบปากของคนที่กำลังทำเอาผมแทบคลั่งอย่างหนักหน่วง ก่อนลากลิ้นลงมากตามซอกคอ และลาดไหล่ แล้วกัดลงไปเต็มคำอย่างนึกมันเขี้ยว
“รู้ไหม ผมอยากกินคุณทั้งตัว”
“อ๊า งั้นก็กินเลยสิคะ...คุณวินขา”
ให้ตายสิ! โคตรยั่วเลย
นอกจากท่าทางกับคำพูด ร่องของเธอยังขมิบตุบๆ ตอดดูดท่อนเอ็นอย่างไม่ปรานี มันเสียวซ่านชวนให้ทะลักทลายสุดๆ ผมแทบขาดใจทุกครั้งที่ปลายยอดลำเสียดสีผ่านช่องทางขรุขระแน่นหนึบของเธอ
ไม่คิดว่าการได้ครอบครองคนที่ใจต้องการมันจะทำให้ผมทั้งฮึกเหิม ทั้งมีความสุขมากขนาดนี้ เพราะฉะนั้นผมควรต้องอัดสะโพกส่งลำเอ็นเข้าไปในรูสวาทของเธออย่างดุดันกว่าที่เคยกระทำกับผู้หญิงคนไหนๆ ให้สมกับที่ตัวเองรอคอยเวลาที่จะได้เสพสมกับเธออย่างถูกต้องแบบนี้
“อ๊ะๆ คุณวินคะเบาหน่อย”
“ไม่เอาน่า เมื่อกี้ยังบอกให้ผมกินคุณให้หนำใจอยู่เลย”
“อือ...อ๊ะๆ ๆ เทียร์ทั้งจุกทั้งเสียวไปหมดแล้ว”
“พอดีว่าผมเป็นพวกกินดุ เพราะงั้นอดทนหน่อยนะครับคนเก่ง” ผมยังคงอัดกระแทกแบบไม่ยั้ง อีกทั้งยังบีบเค้นเต้าอวบอิ่มของเธออย่างแรงจนเนื้อขาวปริปริ้นออกมาจากง่ามนิ้ว แทบจะแหลกคามือผม
“ซี๊ด! เทียร์จะทนไม่ไหวแล้ว อื๊อ...คุณวิน”
“ถูกผมกระเด้าแรงๆ ลึกๆ แบบนี้ถึงใจล่ะสิ จะแตกแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ ของคุณวินทั้งยาวทั้งใหญ่ เทียร์...อ๊า เสียวเหลือเกิน” ผมรู้ว่าเธอใกล้จะเสร็จแล้ว
“ของคุณตอดดีชะมัด โอ้ว!!! ผมก็จะทนไม่ไหวแล้ว เสร็จพร้อมกันนะ”
ผมถอนตัวออกมาจนเกือบสุด แล้วกระแทกกลับเข้าไปเต็มแรง ทำซ้ำๆ ย้ำๆ ชุดใหญ่ จนรู้สึกถึงแรงกระตุกตอดถี่รัวของช่องสวาท
“อ๊า วินขา...เทียร์ สะ...เสร็จแล้ว”
“ซี๊ด...สุดยอดเลยเทียร์”
ความเสียดเสียวแล่นปราดไปทั้งลำ ในที่สุดผมก็เสร็จ!
น้ำกามสีขาวขุ่นฉีดพุ่งเข้าไปเต็มร่องรักสดใหม่ที่ตอดตุบๆ ผมเสียวขึ้นสมอง จนแทบไม่อยากถอนตัวออกจากเธอเลยพับผ่า ผมมองใบหน้ากับเรือนร่างยั่วเย้าที่หอบหายใจด้วยความรู้สึกดีสุดบรรยาย สุดท้ายเลยไม่วายก้มลงไปบดคลึงริมฝีปากแลกลิ้นกับเทียร์อย่างหนักหน่วง
ตอนนี้ผมนึกอยากจะกลืนสาวสวยสุดเซ็กซี่คนนี้ลงท้องไปจริงๆ พร้อมความรู้สึกอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอ ก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเป็นเท่าตัว...
เมื่อคืนผมมีอะไรกับเทียร์ต่ออีกสามยก และทุกยกก็ฝากฝังน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในร่องสวาทของเธอจนล้น บอกตามตรงว่ามันรู้สึกดีสุดๆ ที่ได้โจนจ้วงเข้าออกช่องทางแน่นหนึบที่กระตุกเกร็งจากความเสร็จสมของเธอ
เรือนร่างเย้ายวนผนวกกับความรู้สึกที่เก็บกักมาเนิ่นนาน ทำให้ผมหน้ามืดตามัว เลยร่วมรักกับเธออย่างเผ็ดร้อนโดยไม่ได้ป้องกัน พอได้สติคืนมาก็ออกไปร้านขายยาตอนนี้ไม่ได้ เพราะเสื้อผ้าของผมทั้งเลอะทั้งเหม็นอ้วก
แต่จะปล่อยไปแบบนี้ก็ไม่ได้อีก
“เอายังไงดีวะเนี่ย” ผมยกมือขึ้นกุมขมับแล้วบ่นพึมพำ
“คุณวินว่ายังไงนะคะ” เสียงหวานจากคนที่น่าจะหลับอยู่ทำให้ผมหันกลับไปมอง ก็เห็นเทียร์ลุกขึ้นมานั่ง โดยไม่ลืมใช้ผ้าห่มบดบังเรือนร่างเปล่าเปลือยที่เต็มไปด้วยคิสมาร์กฝีมือผม
“ตื่นแล้วเหรอครับ”
“ค่ะ ว่าแต่คุณวินเถอะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ ถึงได้ดูเป็นกังวลขนาดนั้น” คำถามที่เจือความเป็นห่วงของเธอยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิด
“คือ...ผมขอโทษนะที่ไม่ได้ป้องกัน แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้น คุณไม่ต้องห่วงนะผมยินดีรับ...”
เธอไม่รอให้ผมพูดจบ ก็เอ่ยขัดขึ้นมาก่อน “เรื่องท้อง เทียร์ไม่ท้องหรอกค่ะ คุณวินสบายใจได้”
“ผมไม่ได้หลั่งข้างนอกแม้แต่หยดเดียว ทำไมคุณถึงยังพูดจาแบบนี้ พวกหน้าเจ็ดหลังเจ็ดตามความเชื่ออะไรนั่น พลาดกันมากี่คู่แล้ว” ผมทำเสียงดุ เพราะเธอประมาทและไม่ห่วงตัวเองเอาเสียเลย มันน่าจับมาตีก้นสักเพียะสองเพียะ
“คือเทียร์ทานยาคุมอยู่น่ะค่ะ ถึงได้กล้าบอกให้คุณวินสบายใจ” เธออธิบายด้วยน้ำเสียงที่น่าจะพยายามปรับให้เป็นปกติที่สุด
“แค่กๆ ว่าไงนะ” คำตอบของเธอทำเอาผมสำลักน้ำลาย เธอเป็นหญิงสาวที่ยังไม่มีประสบการณ์ แล้วจะกินยาคุมไปเพื่ออะไรกัน และดูเหมือนสีหน้าของผมจะบอกความคิดตัวเองออกไปทุกอย่าง
“คือว่า เทียร์กินเพื่อรักษาสิวมาสักระยะแล้วค่ะ”
หลังจากเต้นรำและดื่มฉลองในอาฟเตอร์ปาร์ตี้ของงานแต่งจนพอใจแล้ว ณภัทรก็อุ้มเจ้าสาวคนสวยขึ้นไปยังห้องพักสุดหรูของโรงแรมห้าดาวซึ่งเป็นสถานที่จัดงานแต่งงานของพวกเขาที่จัดขึ้นหลังจากที่เขาเข้ารับตำแหน่งประธานบริษัทคนใหม่ได้ไม่นานเขาวางเจ้าสาวที่ใส่สวมชุดเดรสสั้นรัดรูปสีขาวแหวกอกสุดเซ็กซี่ลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ แล้วตามขึ้นไปกอดก่าย ลูบไล้ผิวกายเนียนละเอียดไปมาช้าๆ สายตาคมจดจ้องเนินอกที่โผล่พ้นเนื้อผ้าออกมาอย่างหมิ่นเหม่ด้วยแววปรารถนาร้อนแรง“เจ้าสาวของอาเซ็กซี่มากเลยรู้ไหม”“เซ็กซี่ แล้วน่าเอาด้วยไหมคะ” พริ้มพราวยิ้มยั่วยวน พลางรั้งกระโปรงที่สั้นอยู่แล้วให้เลิกขึ้นมาจนเห็นจีสตริงสีขาวประดับไข่มุกรำไรณภัทรกลืนน้ำลายพลางครางลึกในลำคอ ทั้งที่เห็นเพียงเท่านี้ แต่ในหัวสมองกลับจินตนาการเตลิดไปไกลแล้ว พอเห็นเขาเอาแต่จ้อง พริ้มพราวจึงต้องสร้างแรงจูงใจให้เจ้าบ่าวของเธอด้วยการแยกขาออก เผยให้เห็นพูเนื้ออวบอูมที่ฉ่ำแฉะเพราะถูกเม็ดมุกเสียดสีตลอดงานเลี้ยง“ว่ายังไงคะ”“พราวของอาทั้งสวยทั้งน่ากิน” ณภัทรตอบเสียงพร่า เพราะบางสิ่งบางอย่างกำลังพองขยายจัดรู้สึกอึดอัดที่กลางหว่างขาจนปวดตุบๆ“งั้นก็กินสิคะ ทำให้พ
“แต่พราวเป็นแค่นักศึกษาจบใหม่ จะไปรับผิดชอบบริษัทไหวได้ยังไงคะ” ตอนคุณปู่ถ่ายโอนอำนาจการบริหารให้พ่อเธอ ท่านก็คร่ำหวอดในวงการธุรกิจจนมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับแล้ว แตกต่างจากเธอที่ผ่านการฝึกงานก่อนจบการศึกษาแค่ปีเดียวเท่านั้น“เรื่องนั้นพราวไม่ต้องห่วง เพราะอาเตรียมการทุกอย่างไว้หมดแล้ว”ความจริงณภัทรสามารถอาศัยตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงบวกกับการเป็นผู้จัดการมรดก กระทำการลับหลังทายาทที่อายุน้อยด้อยประสบการณ์อย่างเธอได้ไม่ยาก แต่จากเอกสารที่ทนายประจำตระกูลนำมาแสดง ไม่มีส่วนใดเลยที่เขาจะเล่นแง่แล้วยักย้ายถ่ายเทไปเป็นของตนเอง ดังนั้นถ้าเขาบอกว่าจัดการทุกอย่างไว้รอเธอแล้ว เขาก็ต้องทำแบบนั้นจริงๆ อย่างแน่นอน “พราวจะทำได้แน่เหรอคะ”“อย่าลืมสิครับ ว่าพราวยังมีอาอยู่อีกทั้งคน” สายตาที่เขาจับจ้องพริ้มพราวเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น และไม่ใช่แค่เชื่อในตัวเธอเท่านั้น แต่ยังมีความเชื่อมั่นในตัวเองอีกด้วย“พราวเชื่ออาภัทรค่ะ” พริ้มพราวสบตาที่เต็มไปด้วยความมั่นคงของเขา แล้วจรดปลายปากกาเซ็นรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเก็บรักษาไว้ให้เธอมาในที่สุด“เนื่องจากทรัพย์สินของตระกูลมีจำนวนมาก ผมคงต้องใช้เวลาประมาณหนึ่ง
ณภัทรโน้มกายลงทาบทับร่างงามที่สั่นสะท้าน แล้วประกบริมฝีปากจูบหญิงสาวที่เสร็จสมสุดขีดจากการกระทำของเขาอย่างดูดดื่ม แต่ไม่ลืมขยับสะโพกตอกตรึงเข้าไปในช่องทางแน่นหนึบระรัว กระทั่งอารมณ์พลุ่งพล่านแตกกระจายใส่ร่องแมวน้อยยั่วเยอย่างแสนสะใจ“โอ้ว!!! พริ้มพราว” ณภัทรกดสะโพกแนบแน่นหลับตาพริ้ม ซึมซับความรู้สึกสุดยอดจากการหลั่งน้ำกามแรงๆ จนหยาดหยดสุดท้าย ในขณะบดจูบริมฝีปากอิ่มอย่างรักใคร่หลงใหลสองร่างกอดก่ายลูบไล้สัมผัสกันอย่างแสนคิดถึงอยู่บนพรมนุ่มเนิ่นนาน ความสุขและเสียวซ่านที่มอบให้กันเอ่อล้นเป็นหลักฐานเต็มหว่างขาของพริ้มพราว น้ำสีขาวขุ่นตัดกับสีแดงจัดของร่องสาวดูสวยเซ็กซี่จนณภัทรตื่นตัวอีกครั้ง แต่ก็อดสงสารสาวน้อยที่ถูกเขาสูบแรงไปจนแทบหมดเกลี้ยงไม่ได้ณภัทรค่อยๆ หยัดกายขึ้นนั่ง แล้วจัดการถอดชุดแมวและหางแมวให้พริ้มพราว แต่กว่าเขาจะยอมถอนมันออกมาจนสุดได้ พริ้มพราวต้องทนรับความเสียวซ่านแปลกใหม่ สูดปากครางกระเส่าอยู่นาน เพราะถูกคนเกเรแกล้งแยงของเล่นเข้าออกร่องรักด้านหลังต่อเสียหลายนาที“ครางดังขนาดนี้ พราวอยากลองทางประตูหลังงั้นเหรอ” เขาว่าพลางใช้ปลายนิ้วแตะวนที่รูร่องจีบตรงบั้นท้ายงามที่ขมิบตอบ
“มะ...ไม่ต้องค่ะ” พริ้มพราวตอบกลับไปโดยที่ไม่ได้คิดด้วยซ้ำ เรียกรอยยิ้มร้ายที่มุมปากของณภัทร“หันหลัง”“ค่ะ”พริ้มพราวค่อยๆ หมุนตัวหันหลังให้ณภัทรในท่าคลาน พอมั่นใจว่าได้ตำแหน่งดีแล้ว ก็กระดกบั้นท้ายขึ้นพร้อมกับส่ายสะโพกน้อยๆ อวดพวงหางสีขาวที่ณภัทรสั่งทำพิเศษให้เธอเขาจดจ้องภาพตรงหน้าตาเป็นมัน หูแมวและชุดวาบหวิวยังไม่ทำให้เขากระหายอยากเท่ากับการได้เห็นเธอยอมสอดใส่หางแมวเข้าไปทางประตูหลัง แค่คิดว่าอีกไม่กี่อึดใจตนจะได้ร่วมรักกับเธอทั้งที่มีเจ้านี่เสียบคาอยู่ตรงนั้น เขาก็แทบอดรนทนไม่ไหวณภัทรปราดเข้าไปประชิดติดเธอจากด้านหลัง แล้วส่งปลายนิ้วร้อนเข้าไปทักทายเส้นทางแน่นหนึบที่เขาร้างราไปเสียนาน ส่วนมืออีกข้างก็แกล้งดึงหางเธอเบาๆ“ยะ...อย่าดึงไปล้วงไปแบบนี้สิคะ อูย…” พริ้มพราวสูดปากพลางส่ายก้นไปมาอย่างร่านสวาท“ทำไมล่ะ มันรู้สึกแย่งั้นเหรอ” ณภัทรออกแรงอีกนิด แต่ยังไม่มากพอจะถอนหางแมวปลอมออกมา ในขณะที่ควานปลายนิ้วในร่องสวาท แล้วขยี้ติ่งเสียวของเธอไปพร้อมๆ กัน จนน้ำหวานหลั่งล้นเต็มรูสาว“อ๊า อาภัทรอย่าทำแบบนี้สิคะ พราวเสียวจะตายอยู่แล้ว”“แค่นิ้วเองไม่ตายหรอก ยังมีเด็ดกว่านี้อีก”พริ้มพราวยัง
พอพูดจบเธอก็นั่งลงที่พื้น แล้วหยิบสายจูงที่ต่อกับปลอกคอเอามาคาบไว้ในปาก จากนั้นก็ค่อยๆ คลานเข่าเขาไปหาณภัทร แล้วปล่อยสายจูงเส้นนั้นลงบนฝ่ามือของเขาณภัทรมองสายหนังที่อยู่บนมือ แล้วถามเสียงเรียบ “ไหนว่าเกลียดคนโรคจิต”“ถ้าอาภัทรโรคจิต พราวก็เป็นคนโรคจิตเหมือนกัน เพราะพราวชอบให้อาภัทรลงโทษแรงๆ” เสียงสั่นเล็กน้อยตรงคำว่า ‘แรงๆ’ ทำให้ชายหนุ่มท่าทางเครียดขรึมรู้สึกคันยุบยิบในหัวใจ นึกอยากฟังเสียงครวญครางของเธอตอนถูกเขาลงโทษเหลือเกิน“แน่ใจแล้วใช่ไหม เพราะถ้าคืนนี้เธอยอม คืนต่อๆ ไปฉันจะไม่มีทางกลับมามีเซ็กซ์แบบปกติกับเธออีก”“แน่ใจสิคะ ก็พราวเคยบอกอาภัทรไปแล้วว่า พราวพร้อมจะเป็นผู้หญิงในแบบที่อาภัทรชอบ”“งั้นเตรียมใจเอาไว้ให้ดีล่ะ แล้วอย่าหาว่าคนอย่างอาภัทรไม่อ่อนโยนละกัน”หญิงสาวยืนยันคำตอบด้วยการเคลื่อนกายไปนั่งคร่อมตักเขา แล้วก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างโหยหา แลกเปลี่ยนลมหายใจร้อนผ่าวให้กันและกัน เธอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดนิ่ง เมื่อร่างบางบดเบียดแนบชิดกับร่างแกร่งกำยำ ในช่วงเวลานั้นทั้งสองสัมผัสได้ถึงความรู้สึกล้ำลึกที่ห่างหายไปแสนนาน ความต้องการปลุกไฟพิศวาสให้โหมกระพือ ค่อยๆ กลืนกินเหตุผล
ตอนแรกเธอก็ตั้งใจว่าจะอดทนรอเงียบๆ จนกว่าณภัทรจะหายโกรธแล้วกลับมาเอง แต่การแสดงออกว่าเขาอยากยุติความสัมพันธ์นั้นชัดเจนมากขึ้นทุกที หากเธอยังมัวรีรอปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อยๆ โดยไม่ทำอะไรสักอย่าง งานนี้เธอคงต้องสูญเสียเขาไปตลอดกาลจริงๆ แน่พริ้มพราวมองดูเวลาที่หน้าจอมือถือ ตอนนี้เพิ่งจะห้าโมงเย็น อีกหนึ่งชั่วโมงคนของณภัทรถึงจะมาเอาของที่บ้าน เธอยังมีเวลาแก้ไขเรื่องนี้อยู่ร่างระหงผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้ววิ่งขึ้นบันไดตรงไปที่ห้องนอนหลังจากค้นหาของในห้องแต่งตัวอยู่ครู่หนึ่ง พริ้มพราวก็คว้ากล่องของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ณภัทรวางทิ้งไว้ในคืนนั้นออกมาจากในตู้ได้สำเร็จเพนต์เฮาส์กลางใจเมืองของณภัทรณภัทรปรายตามองแขกไม่ได้รับเชิญ ก่อนจะหันไปถามเลขาส่วนตัวเสียงเย็น “ผมให้คุณไปรับของแทน ไม่ใช่ให้ไปพาคนมาที่นี่ด้วย”“กิ่งขอโทษค่ะคุณภัทร” กิ่งแก้วก้มหน้า ยืนกุมมือแน่น ถึงเธอจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของณภัทรโดยตรง แต่พริ้มพราวก็เป็นเจ้านายคนหนึ่งที่ให้คุณให้โทษกับเธอได้ แล้วใครจะไปกล้าทัดทาน“คุณเป็นเลขาของผม ก็ควรทำตามแค่ที่ผมสั่ง”“อาภัทรอย่าโกรธคุณกิ่งเลยนะคะ ทั้งหมดเป็นความผิดของพราวเอง” พริ้มพราวพย