FAZER LOGIN"คุณ ตะ...ติณณ์ อื้ออ เบา เบาหน่อย มัน จะ..จุก อึก"ใบหน้าแดงก่ำบิดเบ้ เปล่งเสียงร้องด้วยความเสียวซ่านระคนเจ็บปวดเมื่อน้ำหนักการตอกตรึงทวีความรุนแรงมากขึ้นจนร่างโยกคลอน ทว่าปฏิเสธไม่ได้เลยว่าในทุกจังหวะที่เขาขยับเสียดสี มันกลับนำพาบางความรู้สึกมาให้แววตาวาววับด้วยหยาดน้ำตาช้อนขึ้นสบประสานอย่างเว้าวอน แต่ยิ่งเธอร้องขอ ยิ่งเธอแสดงออกว่ากำลังทรมานเพราะการกระทำอันแสนดิบเถื่อน ความเร็วและน้ำหนักในการกระแทกกระทั้นกลับยิ่งเพิ่มขึ้นทุกขณะไม่นานเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะหยาบโลนก็ดังก้องไปทั่วห้องพักสุดหรู โดยมีเสียงครวญครางด้วยความวาบหวามรัญจวนใจเคล้าคลอกับเสียงหอบหายใจกระเส่าดังลอยออกมาจากสองร่างเปลือยเปล่าเป็นระยะ ๆ"อาส์ แน่นฉิบ!"ติณณ์คำรามออกมาอย่างสุดกลั้นเมื่อความเสียดเสียวไต่ระดับสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนเกินกักเก็บ แรงตอดรัดของร่องรักคับแคบบ่งบอกให้รู้ว่าคนใต้ร่างใกล้ปลดปล่อยเต็มทน และเขาเองก็ไม่ต่างขาเรียวถูกจับให้กางอ้ามากขึ้นเพื่อความสะดวกแก่การตอกตรึงก่อนที่สะโพกสอบจะบดควง สะบัดเข้าเสียดสีกับจุดอ่อนไหวด้านในอย่างชำนิชำนาญจนเด็กสาวดิ้นพล่าน กรีดร้องไม่เป็นภาษา"คะ..คุณติณณ์ นะ..หนู ห
แววตาดุดันหากแต่แฝงด้วยความปรารถนาจดจ้องไม่วางตาก่อนเลื่อนมือลงไปบดขยี้จุดอ่อนไหวที่ฉ่ำแฉะมาตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนทำเอาเด็กสาวดิ้นพล่าน กรีดร้องด้วยความทรมานกับการปรนเปรออันร้อนแรง "อ๊ายยย คะ..คุณ ติณณ์ มัน... อื้อออ มัน....""อย่าดื้อกับฉัน""อึก มะ...ไม่ ไม่ดื้อแล้ว นะ...หนูจะไม่ทำแล้ว อ๊ายย~""ดี"มุมปากกระตุกยิ้มร้าย พึงพอใจที่เด็กสาวยอมอยู่ในโอวาท แต่คิดเหรอว่าคืนนี้เขาจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ โดยไม่ลงโทษให้หลาบจำ เธอต้องรับผิดชอบที่ทำให้เขาคลั่งแบบนี้!ติณณ์ใช้หัวเข่าดันขาเรียวให้แยกออกกว้าง แทรกกายเข้าไปบดเบียดถูไถ อาศัยความเปียกลื่นนำทาง กดท่อนลำที่พร้อมใช้งานให้ค่อย ๆ มุดตัวเข้าไปในร่องรักคับแคบโดยไม่รอให้เธอได้ทันตั้งตัว"อื้อออ จะ...เจ็บ"ร่างอรชรสะดุ้งเฮือก มือเรียวยกขึ้นดันหน้าท้องแกร่งพร้อมเกร็งตัวต่อต้านอัตโนมัติเมื่อความเจ็บแปลบตรงเข้าทักทายใจกลางสาวจนน้ำตาคลอแต่แทนที่ชายหนุ่มจะหยุดยั้ง เขากลับปัดมือเธอออกซ้ำยังพยายามดุนดันเข้าหาไม่หยุด"อาส์~"ดีอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด!ความคับแน่นจนยากจะขยับแม้เข้าไปได้เพียงครึ่งสร้างความพึงพอใจให้ชายหนุ่มเป็นอย่างมากแววตาวาววับเป็นปร
"ระ...ร้อน อือออ ทำไมมันร้อนขนาดนี้"ความร้อนรุ่มสุมอยู่ภายในจนทำให้บริ้งค์รู้สึกราวกับตัวเธอกำลังเผาไหม้ คล้ายกับตอนลิ้มลองเครื่องดื่มเมื่อคราวก่อนที่ได้มาเยือนเพนท์เฮ้าส์ครั้งแรก หากแต่แตกต่างตรงที่ครั้งนี้เธอยังพอหลงเหลือสติอยู่บ้างเธอรับรู้ว่าสิ่งใดกำลังเกิดขึ้น รับรู้แม้กระทั่งว่าคนตรงหน้ารุกล้ำ สัมผัสตรงส่วนไหน ทว่าเธอกลับไม่อาจควบคุมร่างกายที่ตอบสนองไปตามแรงปรารถนาของส่วนลึกได้เลยสักครั้ง ติณณ์ขบกรามแน่นพลางเร่งฝีเท้ามากขึ้น เมื่อเสียงหวานครวญครางสลับพร่ำบ่นไม่ขาดปากขณะที่สองมือก็พยายามดึงทึ้งเสื้อผ้าออกจากร่าง ทำให้บัดนี้สองเต้าล้นทะลักออกมากว่าครึ่ง อวดความงาม ล่อตาล่อใจจนท่อนลำปวดหนึบร่างสูงก้าวเข้ามาในห้องส่วนตัวก่อนเหวี่ยงร่างเย้ายวนลงบนฟูกนุ่มของเตียงนอนซึ่งยังไม่เคยปล่อยให้ผู้หญิงคนไหนได้มีโอกาสสัมผัสมันมาก่อนตุ้บ!ใบหน้าหวานบิดเบ้เล็ก ๆ เพราะแรงกระแทก แต่นั่นกลับยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนของคนมองได้เป็นอย่างดี"ระ...ร้อน อื้อออ ร้อนนน~""ฮืมม จะทำให้หายร้อนเดี๋ยวนี้แหละ ยัยเด็กบ้า"มือใหญ่สั่นเทาเพราะความกระสันจนไม่อาจปลดกระดุมได้ สุดท้ายเสื้อเชิ้ตราคาแพงจึงถูกกระชา
"กะ...กอด กอดหนูหน่อย"ให้ตายสิวะ แม่งเอ้ยยยยยย ยังจะมาทำหน้าออดอ้อนใส่อีก ไม่รู้ตัวเลยใช่ไหมว่ากำลังล้อเล่นกับอะไรอยู่ติณณ์ร้องรำคามเสียงต่ำ ฟาดมือเข้าที่สะโพกอวบแล้วบีบเคล้นแรง ๆ ด้วยความมันเขี้ยว"กอดด ~""อยากทำแค่กอด?""มะ...ไม่ ไม่รู้ อื้อออ เร็วสิคะ กะ...กอด กอดหนู กอดหนูเดี๋ยวนี้!""กล้าขึ้นเสียงใส่ฉันเหรอ"สีหน้าเกรี้ยวกราดยามถูกขัดใจของเด็กสาวกระตุ้นให้เขายิ่งร้อนรุ่มและปรารถนาในตัวเธอมากขึ้นเสียจนติณณ์อดใจไม่ไหว โน้มลงประกบริมฝีปาก บดขยี้ความแดงก่ำอันแสนเย้ายวนนั่นแรง ๆ"เธอร้องขอฉันเองนะ""อื้อออ""คืนนี้ฉันจะทำโทษเธอให้หลาบจำ ว่าต่อไปอย่าทำตัวแบบนี้กับใครอีก ยัยเด็กบ้า!"เมื่อไหร่จะถึงวะ!คำถามเดิม ๆ วนเวียนอยู่ในหัวของติณณ์เป็นสิบเป็นร้อยครั้ง แม้ว่าระยะทางจากไนต์คลับซึ่งเป็นอีกหนึ่งของสถานที่ทำงานอยู่ห่างจากเพนท์เฮ้าส์เพียงไม่กี่กิโลเมตร ทว่าในความรู้สึกคนเฝ้ารอด้วยความทรมานนั้นมันช่างห่างไกลและแสนยาวนานใบหน้าคมคายเคร่งเครียด เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายเต็มหน้าผากกว้างไม่ต่างจากคนในอ้อมแขนเท่าไหร่นักหากแต่ด้วยสาเหตุที่แตกต่าง และยิ่งเด็กสาวพยายามบดเบียดกายเข้าหา เรียกร้องข
ก็นึกว่าใคร...ติณณ์เหยียดยิ้มเมื่อมองเห็นใบหน้าของคนใจกล้าชัดๆ เขาเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ พยักหน้าให้ลูกน้องมาลากเธอออกให้พ้นทางด้วยว่าตอนนี้เขาไม่มีเวลามากพอมาต่อล้อต่อเถียงกับใคร“อย่านะ! ถ้าพวกนายแตะต้องตัวฉันละก็ รับรองว่าเรื่องจบไม่สวยแน่!”เคทแผดเสียงดังลั่นด้วยสีหน้าจริงจัง ชี้หน้าชายฉกรรจ์ในชุดสูทสีดำสองคนที่ทำท่าจะเข้ามารวบตัวเธอ ท่าทางเอาจริงของเธอทำให้ทั้งสองชะงักหันไปมองผู้เป็นนายอีกครั้งอย่างลังเล“ปีกกล้าขาแข็งขึ้นนิ หึ!”ติณณ์แสยะยิ้ม สายตาเป็นประกายมองคนตรงหน้าราวกับกำลังเจอของเล่นใหม่ที่ถูกใจ อยากจะอยู่เล่นด้วยให้นานกว่านี้หรอกนะ แต่คนในอ้อมแขนก็เริ่มแผลงฤทธิ์ออกมาแล้ว เพราะเธอดันสอดมือเข้ามาใต้เสื้อลูบไล้แผงอกกว้างของเขาไม่หยุด อืม กลับไปเธอไม่ได้นอนแน่ยัยเด็กบ้า! “วันนี้ฉันไม่ว่าง ไว้วันหลังจะมาเล่นด้วยใหม่”“ปล่อยเพื่อนฉันลงเดี๋ยวนี้! บริ้งค์! แกตื่นสิ แกได้ยินฉันไหม!”“มีอะไรเคท?”กวินขมวดคิ้วทำสีหน้ายุ่งเหยิงเมื่อเห็นใบหน้าของคนที่เธอยืนประจันหน้าอยู่ ก่อนก้าวเข้าไปซ้อนหลังพลางตวัดแขนแกร่งโอบรอบเอวคอดด้วยท่าทีปกป้องติณณ์เป็น 1 ในลูกค้า VVIP ของที่นี่ ซึ่งเขาก
"เป็นอะไร เด็กน้อย"บริ้งค์แสร้งทำเป็นอมยิ้มกลบเกลื่อนก่อนจะเบือนหน้าหนีอย่างมีจริตหากแต่ในใจกำลังเต็มไปด้วยคำตัดพ้อไหนพี่กรณ์บอกว่าเจ้านายไม่เที่ยวผู้หญิง ไม่ชอบให้ใครแตะตัวไง แล้วนี่อะไรลอบเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้หนึ่งทีอึก!คิ้วเรียวขมวดมุ่นแน่นเมื่อสัมผัสได้ถึงความผิดปกติบางอย่างที่กำลังก่อตัวเกิดอะไรขึ้น?ริมฝีปากเม้มแน่นพลางพ่นลมหายใจร้อนฉ่ารัวเร็ว จู่ ๆ ร่างกายก็พลันร้อนรุ่มจนอยากปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกให้พ้นทางความเคร่งเครียดปรากฏบนแววตาคมกริบครู่หนึ่งเมื่อเห็นว่ายาเริ่มออกฤทธิ์ ชักช้าไม่ได้แล้ว! ปลายนิ้วสากเชยคางมน บังคับให้ใบหน้าหวานเงยขึ้นสบประสานสายตาแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า"ว่าไง ไหนว่าวันนี้จะไปทานข้าวกับเพื่อน?""อึก คะ...คุณลุง หนู อื้ออ ระ...ร้อนน"เสียงหวานใสทั้งยังใช้สรรพนามเดิมอย่างเผลอไผล ตอกย้ำให้ติณณ์แน่ใจว่าคนข้างกายนั้นเป็นคนเดียวกับที่คาดคิดไว้ แต่ว่าอะไรคือต้นสายปลายเหตุที่ทำให้เธอมาโผล่ที่นี่ ในฐานะหนูทดลองยาของเขา!"มึงดูสนใจตัวอย่างมากกว่าทุกทีนะ อยากได้?""กูแค่สังเกตการณ์""งั้นเหรอ"ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลปรายมองใบหน้าแดงก่ำของเด็กสาวที่กำลังซุกซบหุ้







