Home / โรแมนติก / เพียงเศษใจ / EP 3/4 คืนเข้าหอ

Share

EP 3/4 คืนเข้าหอ

last update Last Updated: 2025-06-28 01:00:28

“ถ้ามันไม่สนุกแล้วคุณอยู่ในนั้นทำไม ผมเป็นพวกขี้ร้อนด้วย ผมไม่เข้าไปอยู่ในลิ้นชักกับคุณหรอก แต่ผม...จะดึงคุณออกมา เชื่อสิ...โลกของผมสนุกกว่าโลกของคุณเยอะเลย”

อารดามองเด็กน้อยคนหนึ่งที่กำลังทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอก้าวออกจากโลกแคบๆ ในลิ้นชัก เขาคงต้องใช้เวลาอีกนาน และเขาอาจทำสำเร็จหากไม่ท้อถอยเสียก่อน

“กลับไปได้แล้ว ฉันจะนอน”

เธอบอกแต่เขาไม่ลุกจากเตียง แถมยังทิ้งกายลงบนฟูกนุ่มของเธอ

“ไม่กลับ จะนอนนี่ ห้องผมร้อนจะตาย นอนนี่เย็นดี”

เขาว่าแล้วยิ้ม ไม่สนไม่แคร์ อารดาได้แต่มุ่นคิ้ว

“ให้เวลากันบ้างสิ อย่างน้อยฉันควรได้เวลาทำใจที่ต้องมีสามีอายุน้อยกว่า”

“ไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นหรอกน่า ทีคุณอายุมากกว่าผมยังไม่คิดมากเลย”

“ศรัณ!”

“ครับโผ้มมม...” เขาขานรับด้วยเสียงที่โอเว่อร์เกินจริง

อารดาส่ายหัวระอา เมื่อกี้ฟังคำพูดคำจาแล้วช่างน่าฟังนัก แต่เพียงพริบตาดูเหมือนว่าเขาจะกลับมาป่วนประสาทกันอีกแล้ว

“ฉันไม่ชิน เรารู้จักกันยังไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงเลย”

เธอคัดค้าน ดึงผ้านวมมากองๆ ไว้บนหน้าตัก กอดมันไว้แม้ว่าศรัณจะดึงยิกๆ ก็ตาม

“งั้นก็เริ่มทำตัวให้ชินสิ มาเถอะน่า ฮึบ!”

“ว้าย!” อารดาถลาตามแรงดึง เขาดึงชายผ้านวมเข้าหาตัวและทำให้เธอถลาเข้าหาเขาอย่างเสียมิได้ “ปล่อย! ปล่อยก่อน”

“ไม่ปล่อย ตัวคุณหอมที่สุดเลย” บอกหล่อนแล้วหอมกระหม่อมบางฟอดๆ อารดาได้แต่ทุบอกเขาอยู่ปึกๆ

หญิงสาวอยากดิ้นหนีให้สมใจ แต่วงแขนผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี ช่างกอดรัดแน่นนัก ท่อนแขนแข็งแรงรัดไหล่ของเธอจนมันจะหักอยู่แล้ว มิเพียงเท่านั้น เขายังซุกจมูกเข้ากับซอกคอเธอเน้นๆ ไม่บันยะบันยัง หื่นกามมากเกินไปแล้วนะศรัณ!

“พอ! พอก่อน เอาแขนออกไปด้วย ฉันอึดอัด”

เขาผละจากซอกคอของภรรยา

“ทำไม กอดกันก็เป็นการเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่ดีนะ”

“แต่ฉันหายใจไม่ออก” บอกเขาจริงจัง ศรัณตาลุกวาว

“งั้นคงต้องผายปอด มาๆๆ ผมผายปอดเก่งนะคนดี”

“ศรัณ! อย่านะ...อื้อ...”

แล้วเด็กน้อยศรัณก็ได้ผายปอดสมใจ แต่ผายปอดตำราไหนถึงได้ส่งลิ้นเข้ามาด้วย ลิ้นอุ่นๆ หวานๆ ควานคว้านอยู่ในโพรงปากเธอ มิใช่ว่าไม่เคยจูบกับผู้ชาย แต่จูบหนนี้ช่างตื่นเต้นนัก ความรู้สึกเหมือนกำลังจูบกับคนแปลกหน้าทั้งที่คนที่เธอจูบอยู่ คือสามีของตัวเอง

ความตื่นเต้นกำลังลิงโลดในอกให้เธอต้องนึกละอาย ริมฝีปากเขาอุ่นจนร้อน แม้ผละจากการจ้วงชิมความหวานในโพรงปาก ก็ยังแตะจูบที่สองแก้มของเธอ ความมึนงงจู่โจมอีกครั้งเมื่อเสื้อที่เขาสวมอยู่ถูกดึงออกจากกาย ไหนบอกว่าไม่ต้องการเป็นคนแปลกหน้า ไหนบอกว่าจะให้เธอยินยอมพร้อมใจ ไม่เห็นจริงเลย!

“ถะ...ถอด ถอดเสื้อทำไม”

“ชู่ว์...”

เขาปรามด้วยการสั่งให้อารดาเงียบเสีย ก่อนจะโน้มกายลงไปอีกครา ใช้มือหนากดข้อมือน้อยจมฟูก หล่อนมองมาอย่างตื่นตะลึง ดวงตาคู่สวยเบิกโตประหลาด

“ทำท่าเหมือนไม่เคยเห็นอกเปลือยของผู้ชายเลย น่าสนุกแฮะ”

อารดาเสหลบสายตา เธอดูง่ายขนาดนั้นเลยหรือ แล้วปลายคางก็ถูกดึงให้หันไปเผชิญหน้า

“ผมไม่ทำอะไรหรอกน่า ก็แค่...ค่อยๆ สร้างความสัมพันธ์”

“ความสัมพันธ์เขาสร้างกันแบบนี้เหรอ”

“อือฮึ การใกล้ชิดทางกายถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี”

“แต่ฉันไม่ชอบ”

“คุณชอบ”

“เอ๊ะ? ก็บอกไม่ชอบ ปล่อยนะ”

เขายิ้มใส่ตาศรีภรรยา พากายเลื่อนลงต่ำ แผงอกกว้างใหญ่เลยได้ถูไถกับพุ่มทรวงที่ไร้ยกทรงใต้ชุดนอน

อารดาอ้าปากค้าง ความซ่านสยิวแล่นมาโดยไม่ทันตั้งตัว นี่เขาแกล้งกันใช่ไหม ทุกคราที่เขาขยับเขยื้อนเรือนกาย ปลายถันของเธอก็ถูกสะกิดถูไถไปมา แล้วมือข้างหนึ่งของเธอก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ เพราะศรัณพามือหนาขยับมาที่พุ่มทรวงของเธอ เขามองมือตัวเองที่กำลังจับสาบเสื้อคลุมให้แบะบอก

“อย่า...ศรัณ...อย่า...ขอร้อง...”

“ได้สิทธิ์ร้องเดี๋ยวนี้เลยครับ ร้องดังๆ เลย ผมชอบ”

“อื้อ....”

แล้วอารดาก็ได้ร้องสมใจ เมื่อรับรู้ได้ถึงมืออุ่นของเขาที่กำลังเกาะกุมพุ่มทรวง ไม่มีชุดนอนขวางกั้นมือเขาอีกต่อไปแล้ว เด็กคนนี้จู่โจมเธออย่างรวดเร็วจนเธอละอายใจ ทำไมถึงยอมเขานะ หรือที่ยอมเพราะกระดาษแผ่นนั้น กระดาษที่เรียกว่าทะเบียนสมรสนั่นไง สักวันเรื่องแบบนี้คงเกิดขึ้น เธอแค่คิดเข้าข้างตัวเองว่ามันจะเกิดขึ้นแน่ๆ ในวันข้างหน้า ไม่ใช่วันนี้ วันที่เธอเพิ่งได้เจอกับสามี

“คุณอุ่น”

“อือ...”

“ลืมที่ผมพูดเมื่อกี้เถอะ ผมไม่อยากรอแล้ว เรามาข้ามขั้นตอนกันเถอะนะ”

“หือ?”

เสียงแห่งความมึนงงจางหาย เมื่อผ้านวมถูกเลิกออกจากต้นขา และฝ่ามือเขาเลื่อนเข้าไปใต้ชายกระโปรงชุดนอน ดวงตาเธอเบิกโต หัวใจเต้นระส่ำ มือข้างหนึ่งพยายามผลักไส แต่สุดท้ายมือทั้งสองก็ถูกจับรวบไว้ด้วยมือเขาเพียงข้างเดียว เพียงพริบตาเขาก็จูบลงมาอีกครา จูบอย่างดูดดื่ม เธอรับรู้ได้ถึงการบิดชิมริมฝีปากที่เธอทำได้เพียงคล้อยตาม ใจหนึ่งก็อยากดิ้นหนี แต่อีกใจนี่สิช่างไม่รักดี มันกำลังใคร่รู้ว่าบทรักของพวกผู้ชายหน้าตาเป็นเช่นไร จะสุขสมเหมือนที่เคยได้ยินมา หรือว่าทรมานสุดขั้วใจ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เพียงเศษใจ   EP 4/2 ไม่ทันตั้งตัว

    “มีอะไรกันแน่รุ้ง ท่าทีถึงเป็นอย่างนี้”อารดาถามไถ่อย่างใจเย็น ไม่ใช่ไม่โกรธหรอกนะ แต่อย่างที่รู้ โกรธหรือไม่โกรธอย่างไร สุดท้ายคนที่เจ็บแล้วต้องเงียบก็คงเป็นเธออยู่ดี“ลูกค้าแกน่ะสิ”“อะไร ลูกค้าฉันทำไม”“เขาโทรมาหาพี่ธีเมื่อเช้า เขาติดเชื้อ โควิด” เธอหมายถึงโรคเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจชนิดหนึ่งซึ่งกำลังระบาดอยู่ในช่วงนี้ มันสามารถติดกันได้ง่ายๆ ทางสารคัดหลั่งเมื่อคนที่มีเชื้อไอหรือจาม“หา!?” อารดาอ้าปากค้างอย่างตื่นตระหนก“แต่คุณก็ไม่ควรมาทำร้ายคุณอุ่นอย่างนี้” ศรัณตำหนิ แต่รสิกาเชิดหน้าใส่“ขอโทษที มันชินมือน่ะ” รสิกาว่าแล้วยิ้มเย้ยศรัณกำหมัดแน่นหนึบ อารดาคว้ามือเขามากุมไว้ ปรามเบาๆ ไม่ให้เขาใจร้อนเกินไปอรุณฉายมองภาพนั้นแล้วแอบเบะปากใส่ เธอถอยหลังเข้าใกล้หน้าต่างอีกนิด ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงมาปิดปากปิดจมูกไว้ กันโรคภัยไว้ก่อน“คนไหนล่ะ เมื่อวานลูกค้าก็มีพอสมควรนะ”“คนสุด

  • เพียงเศษใจ   EP 4/1 ไม่ทันตั้งตัว

    [4]ไม่ทันตั้งตัว__________อารดายังไม่เห็นศรัณเลยตั้งแต่ตื่นนอน เธออาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงมาข้างล่างเพราะวันนี้วันเสาร์ ไม่ต้องไปทำงาน เธออยากคุยกับศรัณอีกสักนิดเรื่องความเป็นมาของเขา อย่างน้อยเผื่อคนที่บ้านถามไถ่เรื่องสามี จะได้ตอบถูกเธอไม่ต้องตามหาอะไรมากมาย เขาอยู่ในห้องรับแขกกับพี่พุดซ้อนที่กำลังแกะกล่องอะไรสักอย่างอยู่ มีอรุณฉายยืนเหล่มองทั้งคู่อยู่ใกล้บานหน้าต่าง“ทำอะไรอยู่คะ”พุดซ้อนหันมองเจ้านาย ยิ้มให้เจ้าหล่อนก่อนจะแกะห่อต่อ ศรัณเดินไปหาภรรยา โอบบ่าแล้วพาเดินเร็วๆ ไปยังโต๊ะที่พี่พุดซ้อนกำลังจัดการกับลังกระดาษใบหนาแล้วอารดาก็ได้ตาเบิกโต เมื่อเห็นกล่องสี่เหลี่ยมเรียบหรูเรียงอยู่ในลังถึงหกใบด้วยกัน ถ้าไม่รู้จักแพ็กเกจมาก่อน คงเข้าใจว่าในกล่องคือเครื่องเพชร“พอไหม หามาได้แค่หกขวดเอง”อารดายังงงอยู่ พี่พุดซ้อนเปิดกล่องให้ดูก็เห็นขวดน้ำหอมอยู่ในนั้น ขวดแก้วสีสวยมีฝาปิดรูปมงกุฎที่ทำจากทองคำแท้ยี่สิบสี่กะรัต ใช่แล้วล่ะ มันคือน้ำหอม CLIVE CHRIS

  • เพียงเศษใจ   EP 3/6 คืนเข้าหอ

    ภายในห้องนอนอารดาทิ้งกายลงปลายเตียง เสียดายน้ำหอมก็เสียดาย แต่ก็เท่านั้นแหละ ต่อให้ไม่มีศรัณมาช่วยเร่งเร้า อย่างไรเสียคืนนี้น้ำหอมขวดนั้นก็ต้องไปอยู่ในมือของอรุณฉายอยู่ดี กำลังใจในการสู้คนมันหมดลงตั้งนานแล้ว หมดลงตั้งแต่วันที่บิดาเลิกกอดลูกสาวคนโตกระมังหมับ!อยู่ๆ แขนแข็งแรงของสามีก็สวมกอดเข้ามาแนบแน่น มันอบอุ่นและสื่อให้รู้ถึงการปกป้องคุ้มภัย เธออยากผลักไส อยากด่าสักนิด แต่ตอนที่มีแขนเขาโอบรัดร่างอยู่ มันก็อุ่นดีเหมือนกัน“พรุ่งนี้หวังว่าจะไม่เป็นอย่างนี้นะ”“เป็นยังไง” เธอย้อนทันควัน“เป็นคนที่ยอมทุกอย่างยังไงล่ะ”อารดาแกะแขนเขาออก เจ้าเด็กคนนี้ชอบบงการเสียจริง“บางครั้งมันก็เรื่องเล็กน้อย ช่วยได้ก็ช่วยไป คนในบ้านก็ไม่ใช่คนอื่น ครอบครัวแท้ๆ”“แต่เหมือนว่าทุกคนไม่ได้เห็นคุณเป็นครอบครัวเลย พร้อมที่จะเบียดเบียน รังแก และสร้างความกดดันต่างๆ นานาให้แก่คุณ”อารดาไม่ชอบเลยที่เขาพูดอย่างนั้น มันแทงใจดำจนเธอเจ็บแปลบเหลือเกิน“ถ้าคุณไ

  • เพียงเศษใจ   EP 3/5 คืนเข้าหอ

    ศรัณส่งสายตายั่วเย้าเฝ้ามองเธอ แผ่นอกหนั่นแน่นของเขาลอยอยู่เบื้องบน เธออธิบายเป็นคำพูดไม่พูด รู้แต่ว่าในวินาทีที่เขาพามือเธอไปลูบไล้ลอนกล้ามแน่นๆ เหล่านั้น หัวใจในอกก็ได้สั่นรัวๆ ให้ตายเถอะ ไม่ว่าจะกล้ามเขา ใบหน้าเขา หรือเสียงเขา เธอตอบรวมๆ ได้แค่ว่ามันละลานตาไปหมด!ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูยุติบทรักในตอนเริ่ม อารดาได้ยินมันก่อนและพยายามบอกให้ศรัณรู้ เขาเองก็ได้ยิน แต่เลือกที่จะเมินเฉย ผิวเนื้อตรงซอกคอของอารดาน่าชื่นชมกว่าเสียงเคาะนั่นนักก๊อกๆๆเสียงเคาะดังขึ้นอีกตามด้วยเสียงของคนที่อยู่ด้านนอก อารดาจำต้องผลักศรัณออก หัวหูยุ่งเหยิง พวงแก้มเห่อร้อน ต้องรีบลุกมาจัดการเสื้อผ้าหน้าผมให้ไว ก่อนจะตรงดิ่งไปที่ประตูแอ๊ด...บานประตูเปิดอ้าพร้อมหน้ายุ่งๆ ของอรุณฉาย“ทำอะไรอยู่ฮะ เรียกตั้งนานก็ไม่ขานรับ”อรุณฉายถามพี่สาวแต่ตานั้นมองไกลเข้าไปถึงเตียงนอน แลเห็นผู้ชายตัวใหญ่กำลังสอดกายเข้าใต้ผ้านวม เธอเห็นบ่าเขาแวบๆ คล้ายว่าเขาจะไม่ได้สวมเสื้อ หรือว่าสองคนนี้กำลัง...“มีอะไรหรือเปล่า” อารดาถามน้อง“ก็...เปล่า คือ...จำได้ว่าพี่มีน้ำหอมยี่ห้อเดียวกันกับฉันน่ะ ของฉันหมดพอดี ขอยืมใช้สักวันสองวันสิ”อารดา

  • เพียงเศษใจ   EP 3/4 คืนเข้าหอ

    “ถ้ามันไม่สนุกแล้วคุณอยู่ในนั้นทำไม ผมเป็นพวกขี้ร้อนด้วย ผมไม่เข้าไปอยู่ในลิ้นชักกับคุณหรอก แต่ผม...จะดึงคุณออกมา เชื่อสิ...โลกของผมสนุกกว่าโลกของคุณเยอะเลย”อารดามองเด็กน้อยคนหนึ่งที่กำลังทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอก้าวออกจากโลกแคบๆ ในลิ้นชัก เขาคงต้องใช้เวลาอีกนาน และเขาอาจทำสำเร็จหากไม่ท้อถอยเสียก่อน“กลับไปได้แล้ว ฉันจะนอน”เธอบอกแต่เขาไม่ลุกจากเตียง แถมยังทิ้งกายลงบนฟูกนุ่มของเธอ“ไม่กลับ จะนอนนี่ ห้องผมร้อนจะตาย นอนนี่เย็นดี”เขาว่าแล้วยิ้ม ไม่สนไม่แคร์ อารดาได้แต่มุ่นคิ้ว“ให้เวลากันบ้างสิ อย่างน้อยฉันควรได้เวลาทำใจที่ต้องมีสามีอายุน้อยกว่า”“ไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นหรอกน่า ทีคุณอายุมากกว่าผมยังไม่คิดมากเลย”“ศรัณ!”“ครับโผ้มมม...” เขาขานรับด้วยเสียงที่โอเว่อร์เกินจริงอารดาส่ายหัวระอา เมื่อกี้ฟังคำพูดคำจาแล้วช่างน่าฟังนัก แต่เพียงพริบตาดูเหมือนว่าเขาจะกลับมาป่วนประสาทกันอีกแล้ว“ฉันไม่ชิน เรารู้จักกันยังไม่ถึงยี่สิบ

  • เพียงเศษใจ   EP 3/3 คืนเข้าหอ

    คนถูกสอนสั่ง ฟังวาจาของคนที่อ่อนวัยกว่า นี่เธอต้องให้เด็กอย่างเขามาสั่งสอนแล้วหรือ“ฉันจะไม่เปลี่ยนอะไรทั้งนั้น”“งั้นผมจะหย่ากับคุณ”อารดาเม้มปากแน่น มองคนตรงหน้าราวกับว่าเธอเป็นเพียงแมวตัวน้อยๆ แล้วเขาคือราชสีห์ตัวใหญ่แต่วัยขบเผาะ“มาแต่งงานกับฉันเพราะอะไรกันแน่นะ”“สักวันหนึ่งผมจะบอก ผมไม่ได้ต้องการแค่ภรรยา แต่ต้องการผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยวและมีหัวใจโอบอ้อมอารี จากที่ย่าพร้อมสาธยายความดีงามของคุณให้ผมฟัง ผมไม่ลังเลเลยที่จะยอมแต่งงาน เพราะฉะนั้น อย่าทำให้ผมผิดหวังสิ” มิใช่เพียงร้องขอ แต่ปลายนิ้วแข็งแรงเลื่อนไปหาปลายคางของสาวเจ้า บีบมันเบาๆ แต่ถูกอารดาปัดทิ้ง“ฉันจะไม่เปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร”“งั้นพรุ่งนี้เราไปหย่ากัน และคุณ...จะไม่ได้เงินสักบาทจากย่าพร้อม”“นี่รู้เหรอ?” เธอประหลาดใจที่เขารู้เรื่องนี้ด้วย“ก็...พอจะรู้มาบ้าง ไม่มีผู้หญิงที่ไหนยอมแต่งงานกับคนที่ไม่เคยเจอหน้าหรอก ถ้าไม่มีเรื่องเงินเข้ามาข้องเกี่ยว”

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status