ณ บริษัท…
ลมหนาวที่ตอนนี้กำลังวุ่นกับการช่วยงานเอกสารของเขาอยู่นั้นก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเลขาสาวที่อายุห่างกับเธอไม่กี่ปี เดินเข้ามาพร้อมกับวางเอกสารลงตรงหน้าเธออย่างแรง
"เดี๋ยวนี้ดูตั้งใจทำงานขึ้นเยอะนะคะ ไม่เหมือนแต่ก่อนที่เดินเกาะเเข้งเกาะขาลูกผู้บริหารไปวัน ๆ"
“……” คนตัวเล็กเงยหน้ามองแต่ไม่พูดอะไรสักคำ
"เฮ้อ~อย่าหาว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะคะ คุณซุนเขาก็ดูเป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ คงไม่เหมาะกับอะไรที่ดูไร้สาระ"
ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นใส ๆ แต่พออยู่กับเธอนี่ดูเป็นคนละคนเลยเนอะ…
"แต่เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย พี่นดาก็อยากจะเตือนด้วยความเป็นห่วงนะคะ คุณซุนค่อนข้างจะขี้เบื่ออะไรที่ได้แล้วแป๊บ ๆ ก็คงเลิกสนใจ ว่าไหมคะ?"
คนตัวเล็กกัดฟันกรอด อิเวรนี่! อยู่ ๆ ก็มาพูดจาแบบนี้กับเธอ เป็นประสาทรึไง กลัวดูไม่ออกหรอว่าเคยกินกันมา
"ไม่นี่คะ ไม่เสือ_เนอะ!" ร่างบางตอบแบบยิ้ม ๆ แต่คนที่โดนสวนกลับนี่คืออยู่แทบไม่ติด
"อินี่!"
"อะไร? จะตบ? ตบกูต่อยคว่ำ มาสิ" คิดว่าคนแบบลมหนาวจะยอมงั
"บรรยากาศแบบนี้เราควรทำอะไรดีนะ~~"เขายกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะอุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าหญิงเข้าห้องนอน แสงไฟเพียงเล็กน้อยบวกกับฝนที่ตกปรอย ๆ อากาศเย็นสบาย พาให้อารมณ์หนุ่มสาวคล้อยตาม… เขาวางคนตัวเล็กให้นั่งลงบนปลายที่นอน ก่อนที่ตัวเขาจะนั่งชันเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ สบสายตาส่งความรักความอบอุ่น ผ่านม่านดวงตาทั้งสองคู่ร่างสูงโน้มหน้าเข้าประกบจูบ พร้อมกับสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปหยอกล้อ และสำรวจโพรงปากของคนตรงหน้า จูบแสนหวานทำเอาร่างบางหลับตาพริ้ม มือหนาค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อของเธอออก เพื่อไม่เป็นการเอาเปรียบกัน มือเรียวก็เร่งถอดเสื้อผ้าของร่างสูงเช่นเดียวกัน ไม่ใช่แค่เขาที่ต้องการ เธอเองก็ต้องการเขาเช่นเดียวกันชายหนุ่มผละออกเล็กน้อยก่อนจะก้มลงมองใบหน้าสวยหวาน ที่ตอนนี้มองเขาด้วยแววตาหยาดเยิ้ม ร่างกายเธอเปลือยเปล่า ผิวเนื้อเนียนของเธอทำเอาเขาหลงไหลจนโงหัวไม่ขึ้น ทั้งร่างกายและหัวใจของผู้หญิงคนนี้จะต้องเป็นของเขาคนเดียว คนอื่นอย่าแม้แต่จะคิด"ทำไมรักขนาดนี้นะ"เขาพึมพำข้างหูคนตัวเล็ก พร้อมกับแหวกขาเรียวออก นิ้วยาวเริ่มสอดเข้าสู่ร่องแคบ ก่อ
จ.น่าน"วู้วววววว~ถึงแล้ววว"ร่างบางที่สวมชุดแขนยาวตัวโคร่ง กับกางเกงขาสั้น ใบหน้าสวยที่ไร้การแต่งแต้มจากเครื่องสำอางค์ทุกชนิด ยืนอ้าแขนกว้าง พร้อมสูดลมหนายใจเข้าเต็มปอด ในที่สุดก็มาถึงสถานที่เที่ยว ที่เธอตั้งใจมาเพื่อชมบรรยากาศของธรรมชาติแบบจุใจในช่วงหน้าฝน ทุ่งนาเขียวขจีอากาศเย็นสดชื่น ผ่อนคลายสุด ๆเธอชอบที่นี่จัง…ถ้ามีโอกาสเธอคงอยากมาใช้ชีวิตในแถบนี้ เธอไม่ชอบความวุ่นวายของเมืองหลวงเท่าไรนัก ทั้งอากาศที่ร้อนอบอ้าว มลพิษต่าง ๆ มันช่างต่างกันเหลือเกิน"บรรยากาศดีจริง ๆ แฮะ"ซุนในชุดเสื้อยืดสีขาว กับกางเกงขาสามส่วน ในลุคสบาย ๆ ยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง สูดอากาศบริสุทธิ์เข้าเต็มปอดเช่นกัน นานแค่ไหนแล้ว ที่เขาไม่ได้สัมผัสบรรยากาศธรรมชาติสรรสร้างแบบนี้"บอกแล้วว่าที่นี่สุดยอด เราไปที่พักกันเถอะ ""อื้อ~" ทั้งสองเดินจับมือกันเข้าที่พักบริเวณที่พักของพวกเขาจะเป็นโฮมสเตย์อยู่กลางทุ่งนา โดยเขาจะเลือกที่ห่างออกจากที่พักอื่น ๆ เพราะต้องการความเป็นส่วนตัว รอบข้างเป็นผืนที่นา ที่ตอนนี้ต้นข้าวกำลังเขียวขจี เนื่องจาก
"ซุนนนนนนนนนนน""ว่า?"เอาอีกแล้ว ลมหนาวที่ตอนนี้กำลังนั่งเฝ้าเขาออกกำลังกายอยู่ เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ ก่อนจะเอ่ยเรียกชื่อเขาซะยาวเหยียด ถ้าให้เดาไม่ชวนเขากิน ก็ชวนเที่ยว"อยากไปเที่ยว" นั่นไง เขานึกแล้วไม่มีผิด"ไม่ว่าง""ก็รีบเคลียร์งานไม่ได้หรอ?""ไม่" ชายหนุ่มตอบกลับเพียงสั้น ๆ"เหล่าก_""หยุด ไปเก็บของกลับห้องได้ละ"เธอยังไม่ทันได้พูดจบประโยคก็โดนซุนขัดจังหวะจนเธอต้องหุบยิ้ม ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นเก็บของออกจากฟิตเนส ในระหว่างทางคนตัวเล็กข้าง ๆ ก็ยังตั้งหน้าตั้งตาเกลี้ยกล่อมเขาทุกทาง"นะ ๆ ซุน หนาวอยากไปจริง ๆ ที่นั่นบรรยากาศดีมากเลยนะ ไปสักสามวันก็พอ ชวนอิกัสกับไอ้เวฟไปด้วยเนอะ ๆ" ลมหนาวยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ เธอยังคงพูดไม่หยุด"หนาว ก็บอกว่าไม่ว่าง!” เขาที่กำลังขับรถอยู่เลยเผลอแสดงท่าทีหงุดหงิดใส่เธอเล็กน้อย"......." ดวงตากลมเริ่มมีน้ำตาคลอเบ้า เอาแล้วไงไอ้ซุน…หางานให้ตัวเองแล้วไหมล่ะ!"ฮึกก~" เสียงสะอื้นน้อย ๆ เริ่มดังขึ้น"โอ๋ ๆ ขอโทษ อ่ะ ๆ ไปก็ไ
ณ บริษัท…ลมหนาวที่ตอนนี้กำลังวุ่นกับการช่วยงานเอกสารของเขาอยู่นั้นก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเลขาสาวที่อายุห่างกับเธอไม่กี่ปี เดินเข้ามาพร้อมกับวางเอกสารลงตรงหน้าเธออย่างแรง"เดี๋ยวนี้ดูตั้งใจทำงานขึ้นเยอะนะคะ ไม่เหมือนแต่ก่อนที่เดินเกาะเเข้งเกาะขาลูกผู้บริหารไปวัน ๆ"“……” คนตัวเล็กเงยหน้ามองแต่ไม่พูดอะไรสักคำ"เฮ้อ~อย่าหาว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะคะ คุณซุนเขาก็ดูเป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ คงไม่เหมาะกับอะไรที่ดูไร้สาระ"ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นใส ๆ แต่พออยู่กับเธอนี่ดูเป็นคนละคนเลยเนอะ…"แต่เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย พี่นดาก็อยากจะเตือนด้วยความเป็นห่วงนะคะ คุณซุนค่อนข้างจะขี้เบื่ออะไรที่ได้แล้วแป๊บ ๆ ก็คงเลิกสนใจ ว่าไหมคะ?"คนตัวเล็กกัดฟันกรอด อิเวรนี่! อยู่ ๆ ก็มาพูดจาแบบนี้กับเธอ เป็นประสาทรึไง กลัวดูไม่ออกหรอว่าเคยกินกันมา"ไม่นี่คะ ไม่เสือ_เนอะ!" ร่างบางตอบแบบยิ้ม ๆ แต่คนที่โดนสวนกลับนี่คืออยู่แทบไม่ติด"อินี่!""อะไร? จะตบ? ตบกูต่อยคว่ำ มาสิ" คิดว่าคนแบบลมหนาวจะยอมงั
"หู้วววววว~ น่ากินจัง""อ่ะมันแน่อยู่แล้วจ้ะ""เพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามึงทำกับข้าวเก่งขนาดนี้อ่ะ"ซุนที่ตอนนี้นั่งยิ้มอย่างพึงพอใจ ก็แฟนตัวน้อยของเขาทำกับข้าวตั้งหลายอย่าง แถมแต่ละอย่างหน้าตาน่ากินสุด ๆ กลิ่นหอมของอาหารที่อยู่ตรงหน้าทำเอาน้ำลายไหล"จริง ๆ ก็ทำเป็นหลายอย่างแหละ แต่ชอบใช้มึงทำมากกว่า"ลมหนาวในชุดกางเกงยีนส์กับเสื้อยืดแขนสั้นในลุคธรรมดา ผมที่มัดรวบแบบลวก ๆ เผยให้เห็นใบหน้าที่ไร้การแต่งแต้มใด ๆ ทำให้เธอดูสวย และน่ารักได้ในคนคนเดียวกัน จะไม่ให้หลงยังไงไหว"หลอกใช้กูมาหลายปีเลยนะมึง""ใครบอกให้ฉลาดน้อยล่ะ"ติ้ง ต้อง ๆ ๆ ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันต่อ ก็มีเสียงกดกริ่งหน้าประตูดังขึ้นเสียก่อน"ใครมาอ่ะไปดูหน่อยสิ?"ซุนพยักหน้ารับคำอย่างเชื่อฟัง ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นดินไปเปิดประตูอย่างใจเย็น หากให้เดาเวลานี้คงเป็นกัสจังหรือไม่ก็เวฟ ที่ชอบมาขัดจังหวะเขาจะจู๋จี๋กับลมหนาวเป็นแน่"ม๊า!น้าฝน! มาได้ไงครับเนี่ย?" ร่างสูงโผลเข้ากอดคนเป็นแม่อย่างคนคิดถึง ก่อนจะรีบชวนน้าฝน แม่ของลมหนาวเข้ามาในห้อง"ก
"มาแล้ววววววววววว" ซุนที่หายไปไม่ถึงสิบนาทีรีบวิ่งเข้ามาในห้องเธออย่างคนอารมณ์ดี"ไปไหนมา?""ไปไล่ไอ้เวฟน่ะ เราจะได้นอนกอดกันแบบสบายใจแล้ว" คนที่เพิ่งเข้ามายิ้มจนเห็นฟันทุกซี่"ฮะ! แล้วไปไล่มันทำไม?""ปัง ๆ !!""ไอ้เหี้ยซุนไอ้คนใจหมา! มึงมันคนแล้งน้ำใจกูขออยู่แค่นี้ก็ไม่ได้ ห้องก็ออกจะกว้าง ไอ้ขี้งกเอ้ย! หล่อแต่ใจดำแบบมึงกูจะไม่คบแล้ว แต่ก่อนที่กูจะเลิกคบกับมึงกูจะแฉความลับมึงให้หมดเลยว่าเด็กมึงมีใครบ้าง น้อง_""แกร๊ก~~""เวฟเพื่อนรัก เข้ามาข้างในก่อนไหม เมื่อกี้กูให้มึงออกมาเพราะจะจัดห้องให้อยู่สบาย ๆ เข้ามาเพื่อน เข้ามา""ตอแหล!! เมื่อกี้ยังลากกูออกมาอยู่เลย!"เวฟเอ่ยเสียงดงพร้อมกับทำปากคว่ำอย่างคนไม่พอใจ ส่วนซุนนั้นก็ทำท่าทีเอาอกเอาใจ ลากเวฟเข้าห้องนอนเช่นเคย พร้อมกับพูดจาน่าขนลุก"คืองี้กูยกห้องให้มึงไปเลย มึงนอนเต็มที่อยากกลับวันไหนค่อยกลับ โอเค๊?"ว่าจบเขาก็รีบลุกขึ้นทันที ก่อนจะลุกตรียมเดินออกจากห้องไป"มึงจะไปไหน?""ไปหาเมีย" ซุนเอ่ยประโยคนั้นออกมาด