นับดาว....
อยากจะบอกว่าเมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่อาจจะเพราะต่างที่ด้วยตอนที่ฉันย้ายมาคอนโดทิศเหนือใหม่ๆฉันก็นอนไม่หลับไปหลายคืนเหมือนกันกว่าจะชินกว่าจะนอนหลับสนิทก็นานเป็นเดือน อ่อฉันลืมบอกไปว่าเมื่อคืนห้องพักมันเหลือแค่ห้องเดียวฉันกับนนท์ก็เลยต้องพักห้องเดียวกันแต่เขาเป็นสุภาพบุรุษมากเขาคงรู้ว่าฉันรู้สึกยังไงเขาก็เลยยอมที่จะออกไปนอนตรงระเบียงห้องแล้วให้ฉันนอนในห้อง ซึ่งก่อนที่เขาจะขนหมอนกับผ้าห่มออกไปนอนด้านนอกเขาบอกให้ฉันล็อกห้องให้เรียบร้อย
หลังจากเช็คเอ้าท์แล้วฉันกับนนท์ก็เดินลงมาที่จุดจอดรถเพื่อจะเข็นรถลงไปให้ร้านด้านล่างซ่อม แต่พอเดินออกมาก็เจอทิศเหนือที่ยืนกอดอกพิงประตูรถของมันอยู่ ฉันไม่รู้ว่ามันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ตอนไหน แต่ที่รู้แน่ๆก็คือมันแสดงสีหน้าโกรธจัดพอมันเจอหน้าฉันมันก็เดินมากระชากแขนฉันขึ้นรถแล้วปิดประตูเสียงดังจนฉันสะดุ้งจากนั้นมันก็้เดินไปคุยอะไรบางอย่างกับนนท์ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเขาสองคนคุยอะไรกันแต่ฉันเห็นนนท์หันมามองหน้าฉันแวบนึงก่อนจะยิ้มใส่หน้าทิศเหนือแล้วพูดอะไรบางอย่างจนทิศเหนือต่อยเข้าไปที่หน้าของนนท์จนนนท์ล้มลงไปกองกับพื้นฉันตกใจกับภาพที่เห็นรีบเปิดประตูรถแล้วลงไปประคองนนท์ขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
"นนท์นายเป็นยังไงบ้าง ไอ้เหนือมึงเป็นบ้าอะไรถึงมาทำตัวเป็นอันธพาลแบบนี้" ถ้าฉันได้เรียกมันว่าไอ้นั่นก็แปลว่าฉันโกรธมันขั้นสุด
"ทำไมจะทำไม่ได้ หรือมึงห่วงผัวของมึงมาก"
"ผัว??ผัวอะไร"
"หึ เมื่อคืนมึงกับมันนอนค้างห้องเดียวกันไม่ใช่หรือไง คงจะฟินน่าดูเลยสิ หึ"
เพี๊ยะ!!!! ฉันทนไม่ไหวกับคำพูดดูถูกของมัน ฉันตบหน้ามันจนสุดแรง พอมันหันกลับมาฉันก็เห็นรอยแตกตรงมุมปากที่มีเลือดซึมออกมา ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะมือหนักได้ขนาดนี้และไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าตบหน้ามันเพราะตั้งแต่รู้จักกันมาถึงฉันจะโกรธมันมากแค่ไหนฉันก็ไม่เคยลงไม้ลงมือทำร้ายร่างกายมันแบบนี้
"กู..ขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจจะตบหน้ามึง" ฉันขอโทษมันด้วยน้ำเสียงสั่นแต่ดูเหมือนมันจะไม่ฟังอะไรทั้งนั้นมันเดินกลับไปที่รถก่อนจะขับออกไปด้วยความเร็วจนฉันอดเป็นห่วงมันไม่ได้เพราะทางมันชันแถมถนนยังลื่นมากด้วยเพราะเมื่อคืนฝนตก
"เธอไม่น่าทำแบบนั้นกับมันเลยมันคงโกรธเธอมากแน่ๆ"
"ไม่เป็นไรไว้ถึงห้องแล้วเราค่อยขอโทษมันอีกที"
"เธออยู่กับมันสองต่อสองเหรอ"
"อื้มมใช่"
"แปลกนะเธอรอดมือมันมาได้ไง"
"ก็เหนือกับเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้วมันกับเราเป็นเพื่อนกันมันไม่คิดเกินเลยอะไรกับเราหรอก"
"แต่เราคิดว่ามันไม่น่าจะคิดกับเธอแค่เพื่อหรอกนะแสดงออกขนาดนั้น หึ" ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพราะสิ่งที่ทิศเหนือทำมันก็ทำของมันเป็นประจำอยู่แล้วเรื่องหวงฉันน่ะ หวงทั้งๆที่มันบอกว่าให้เราเป็นแค่เพื่อนกัน
"ว่าแต่นายเจ็บมากไหมเข้าไปทำแผลข้างในก่อนดีมั้ย"
"ไม่อ่ะแค่นี้เองไกลหัวใจเยอะ"
จากนั้นนนท์ก็เดินจูงรถลงไปข้างล่างส่วนฉันก็เดินตามเขาไปแต่ใจของฉันตอนนี้รู้สึกเป็นห่วงทิศเหนือมากฉันกลัวเขาเรื่องขับรถเร็ว ขณะที่เรากำลังเดินไปใจฉันก็มีเรื่องที่ยังคาใจอยากถามนนท์ว่าเมื่อครู่นี้นนท์ไปพูดอะไรกับทิศเหนือมันถึงโมโหจนชกนนท์แบบนั้น
"นนท์"
"หืมมม"
"เอ่อเมื่อกี๊นายพูดอะไรกับทิศเหนือมันเหรอมันถึงชกนายจนปากแตก"
"พูดยั่วมันนิดหน่อยมันก็เลยหึงเธอจนเลือดขึ้นหน้าแล้วชกหน้าเรานี่ไง หึ"
"หึงเรา" หวงฉันพอจะเข้าใจแต่หึงมันไม่น่าจะเป็นไปได้เท่าไหร่
"อืมมม"
ทิศเหนือ...
ผมแม่งไม่มีสมาธิในการขับรถเลยเพราะเอาแต่คิดเรื่องที่ไอ้เชี่ยนนท์มันพูดเมื่อกี๊
"กูจะบอกมึงให้นะว่าเมื่อคืนกูกับดาวเรานอนห้องเดียวกัน โคตรฟินเลยว่ะ หึ"
"มึงโกหก"
"กูจะโกหกมึงเพื่ออะไรไม่เชื่อมึงก็เดินเข้าไปถามที่หน้าฟร้อนดิว่าเมื่อคืนกูจองกันกี่ห้อง อย่าว่างั้นงี้เลยนะหุ่นนับดาวนี่แม่ง.....ซี๊ดดอื่มมม" น้ำเสียงของมันคำพูดของมันทำให้ผมฟิวขาดชกเข้าที่มุมปากของมันเต็มแรง ไหนจะมาโดนนับดาวต่อว่าแล้วก็ตบหน้าผมต่อหน้าไอ้เชี่ยนนท์อีก ผมก็ยอมรับแล่ะว่าปากหมาไปว่ามันทั้งที่ผมไม่มีสิทธิ์เพราะเราเป็นแค่เพื่อนกัน พอตั้งสติได้พอรู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ผมก็เลยถอยออกมา
นับดาว.....
หลังจากซ่อมรถเสร็จนนท์ก็ขับรถมาส่งฉันถึงหน้าคอนโด อ่อฉันลืมบอกไปเรื่องรถของนนท์ยางรถเขามันไม่ได้รั่วแต่รถของเขาถูกปล่อยลมจนแบนทั้งสองล้อเหมือนมีคนมาปล่อยลมซึ่งก็ไม่รู้ว่าใครทำ ฉันแนะนำให้นนท์กลับขึ้นไปขอดูกล้องลงจรปิดเพพื่เอาเรื่องคนทำแต่นนท์บอกไม่เป็นไรเขาไม่อยากเสียเวลาฉันก็เลยไม่ได้พูดอะไรต่อ
"ขอบคุณนะที่มาส่ง"
"อื้มม แต่เราก็ขอโทษนะที่วันนี้ทำให้เธอไม่ได้ไปเรียน"
"ไม่เป็นไรเราก็ไม่ได้ไปกันทั้งคู่ เอ่อถ้าไม่มีอะไรแล้วเราขอตัวขึ้นห้องก่อนนะเหนียวตัวมากเลย"
"อื้มม ไว้เจอกันพรุ่งนี้ที่มหาลัยนะ"
"โอเค^^"
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องก็เจอทิศเหนือนอนหลับอยู่ที่โซฟาพอเห็นเขาอยู่ที่นี่ไม่ได้เป็นอะไรฉันก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก พอฉันเดินไปใกล้ๆก็เห็นกระป๋องเบียร์วางเรียงรายเต็มพื้นแปลว่าเขากินเบียร์จนเมาแล้วก็หลับไปสินะ ฉันค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆอย่างช้าๆก่อนจะทำการเก็บกระป๋องเบียร์ใส่ถุงขยะเพื่อจะเอาไปทิ้ง ในขณะที่ฉันกำลังก้มเก็บกระป๋องเบียร์จู่ๆตัวของฉันก็ลอยหวือด้วยฝีมือของคนที่ฉันคิดว่าหลับอยู่
"ว๊ายยยย ไอ้เหนือปล่อย" ตอนนี้ตัวฉันอยู่ในอ้อมกอดของมันมันรัดเอวฉันแน่นมากฉันพยายามเอามือทุบมันด้วยแรงทั้งหมดที่มีแต่ก็ไม่เป็นผล
"กูปล่อยมึงมานานแล้ว กูจะไม่ยอมปล่อยมึงไปอีก"
"อื้มมมมมมมมม"
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
นับดาว...."ใครจะกล้า อยู่กันมาตั้งหลายปีผัวเคยออกนอกลู่นอกทางมั้ยล่ะครับ""มันก็ไม่แน่ ถ้าเกิดเจอคนที่ถูกตาถูกใจ""เอางี้มั้ยไม่ต้องให้ใครมาสมัครแล้วที่รักมาเป็นเลขาของผัวเลยดีมั้ย""ดาวไม่ได้จบบริหารมานะจะมาเป็นเลขาได้ไง""ของแบบนี้มันสอนกันได้เดี๋ยวผัวจะสอนให้แบบตัวต่อตัวเลยดีมั้ยสอนแบบใกล้ชิดเลย^^" เขาเริ่มหื่นใส่ฉันอีกแล้วแม้จะอยู่ในห้องทำงานก็เถอะ เห้อออ"ไม่ต้องเลย ให้คนที่เค้ามีความสามารถมาทำเถอะ" ฉันตัดปัญหาเพราะฉันรู้ว่าฉันคงทำได้ไม่ดีถ้าให้มาเป็นเลขาส่วนตัวของทิศเหนือถึงจะรู้สึกตงิดตงิดกับเอกสารตรงหน้าก็ตามที่มันมีแต่ผู้หญิงทั้งนั้นก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญครับ""บอสคะคนที่ผ่านการคัดเลือกมากันครบหมดทุกคนแล้วค่ะจะให้เข้ามาสัมภาษณ์เลยมั้ยคะ""อื้มมม"แล้วผู้สมัครคนแรกก็เดินนวยนาดเข้ามาในชุดสีแดงแปร๊ดดดด กระโปรงสั้นจู๋เลยเข่าขึ้นมาจนเกือบจะถึงน้องน้อยไหนจะเสื้อด้านในที่บางจนเห็นถึงชุดชั้นในแม้จะสวมเสื้อสูททับอยู่ก็ตาม ฉันมองตั้งแต่เปิดประตูเดินเข้ามาจนถึงหน้าโต๊ะทำงานเธอยกมือไหว้ทิศเหนือเพียงคนเดียวทั้งที่ฉันก็นั่งอยู่ข้างๆแถมยังไม่มองหน้าฉันเลยสักนิดแต่กลับส่งยิ้มหวานให้ทิศเหนือเ
หลังจากที่ลูกกินนมอิ่มจนหลับแล้วทิศเหนือก็พาลูกไปนอนที่ห้องของแกซึ่งก็คือห้องนอนเดิมของฉันนั่นเองที่ทิศเหนือให้ช่างมารีโนเวทใหม่ให้เป็นห้องเด็ก คือเราสองคนได้ลองให้ลูกนอนคนเดียวตั้งแต่อายุครบสองเดือนแต่เราก็จะมีกล้องติดเอาไว้เวลาลูกตื่นหรือร้องไห้เราก็จะเห็นได้ตลอดเวลา สาเหตุอีกอย่างหนึ่งที่เราแยกห้องนอนกับลูกก็เพราะเรายังอยากมีเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองบ้าง ฉันไปอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่งมาเขาบอกว่าถึงเราจะมีลูกแต่เราก็ต้องหมั่นเติมความรักความหวานให้กันและกันเสมอห้ามละเลยเป็นอันขาดเพราะมันอาจจะทำให้ชีวิตคู่มีปัญหาได้ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่เข้าใจ เพราะบางคู่พอมีลูกก็ไม่สนใจคนใกล้ตัวเอาเวลาไปให้ลูกจนหมดทำให้เกิดปัญหาสามีไปมีเมียน้อยอะไรแบบนี้ เพราะเหตุนี้ฉันก็เลยต้องให้เวลากับทิศเหนือบ้างเวลาที่เขาต้องการ ก็เขาหื่นซะขนาดนั้นอ่ะฉันก็ต้องจัดหนักจัดเต็มให้อยู่แล้วเขาจะได้ไปไหนไม่รอด ทิศเหนือ....ผมอุ้มน้องสายฟ้าไปนอนที่ห้องนอนของแกจัดการห่มผ้าให้เรียบร้อยเสร็จสรรพผมมองดูลูกจนแน่ใจว่าแกหลับสนิทแล้วจริงๆแล้วค่อยๆเดินออกมาจากห้องซ่า ซ่า ซ่า เสียงน้ำในห้องน้ำดังลอดออกมาแปลว่าเมียของผมกำลังอาบน้ำ
ทิศเหนือ...หลังจากได้รับโทรศัพท์จากปิ่นว่าดาวเจ็บท้องจะคลอดลูกผมเหยียบคันเร่งขับกลับคอนโดอย่างไวขับแบบไม่สนสี่สนแปดอะไรทั้งนั้นแซงได้แซงบีบแตรมาจนสุดทาง คงมีคนด่าผมเพียบเลยล่ะแต่ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นตอนนี้ใจผมไปอยู่ที่ลูกกับเมีย"ดาวเป็นยังไงบ้าง อดทนเอาไว้นะ" ผมอุ้มดาวขึ้นมานั่งบนรถแล้วรีบพาไปโรงพยาบาลทันที โชคดีที่โรงพยาบาลอยู่ใกล้คอนโดผมก็เลยใช้เวลาไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล พอรถจอดพี่บุรุษพยาบาลก็รีบอุ้มดาวขึ้นรถเข็นแล้วพาไปที่แผนกสูติทันทีเพื่อเข้าห้องคลอดส่วนผมก็วิ่งตามมาติดๆจนมาถึงห้องคลอดผมรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ตามไปข้างในทันที ซึ่งก่อนเข้ามาผมได้โทรบอกที่บ้านแล้วว่าดาวคลอดวันนี้ทุกคนตื่นเต้นดีใจกันใหญ่และบอกจะรีบบินมาหาภายในวันนี้พร้อมกับเตรียมของรับขวัญหลานเป็นโฉนดที่ดินกับทองคำแท่ง เห่อไม่เห่อดูเอาเถอะครับอ่อผมลืมบอกไปว่าดาวไม่ได้คลอดธรรมชาตินะครับเพราะลูกของผมตัวใหญ่มากไม่สามารถคลอดเองได้ต้องผ่าคลอดอย่างเดียว หลังจากทำการบล็อกหลังเสร็จผมก็จับมือดาวแน่นเพื่อให้กำลังใจ"กลัวเหรอ" ผมถามดาวที่นอนมองหน้าผมน้ำตาซึม"อื้มมม ทั้งกลัวทั้งตื่นเต้นเลย ฮึก ฮึก" ผมโคตรสงสารเมียตัวเองเล
ทิศเหนือ...."มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงไอ้เข้ม" ผมถามมันอย่างโมโห"ก็หมายความตามที่พูดนั่นแล่ะครับ ถ้าวันไหนพี่เหนือทำให้พี่ดาวเสียใจวันนั้นผมจะเป็นคนซับน้ำตาให้พี่ดาวเองพี่ดาวครับถ้าวันไหนผัวพี่ทำพี่เสียใจพี่หอบลูกมาหาผมที่นี่ได้เลยนะครับผมพร้อมจะปกป้องพี่กับลูกพี่เอง^^""รอชาติหน้าตอนบ่ายๆเหอะไอ้เด็กเวร""ครับจะกี่ชาติผมก็รอได้อยู่แล้วครับ^^" ไอ้เหี้ยนี่โคตรกวนตีนผมเลย แต่ผมก็ต้องเก็บอาการเพราะนี่มันในโรงพยาบาล ฝากไว้ก่อนเถอะมึงเจอข้างนอกกูจะจัดให้หนักเลย จะว่าผมรังแกเด็กก็ไม่สน ไอ้เข้มไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่เข้ามาจีบเมียผมสมัยเป็นนักเรียน มีผู้ชายอีกเป็นสิบที่จีบนับดาวแต่ก็ถูกผมสกัดดาวรุ่งไปจนหมด พูดง่ายๆคือผมหวงก้างดาวมันนั่นแล่ะตอนนั้นทั้งที่ตัวผมเองก็มีผู้หญิงคบอยู่ ถ้าผมรู้ว่าอนาคตผมจะไม่ยอมปล่อยให้ผู้ชายคนไหนมาเข้าใกล้ดาวมันได้เลย กว่าจะรู้ตัวผมก็เกือบเสียมันไปแล้ว ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าผมจะดูแลดาวกับลูกให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ หลังจากนั่งรอนับดาวกินเค้กจนอิ่มผมก็รีบพาดาวมันเดินออกมาจากร้านทันที ส่วนเค้กที่สั่งไว้ผมแกล้งทำเป็นลืมไว้ที่ร้านไม่ได้เอามาด้วยเพราะถ้าผมเห็นเค้ก
เวลาต่อมา...."เหนือดูสิลูกของปิ่นน่ารักน่าชังที่สุดเลย สวัสดีค่ะสาวน้อยนี่พี่ดาวนะคะเรียกพี่นะคะ^^" ฉันพูดลูกสาวตัวน้อยของปิ่นที่ยังนอนหลับอยู่ในเปลในห้องเด็กอ่อน ใช่แล้วค่ะปิ่นได้ลูกสาวผิวแกขาวอมชมพูสุดๆเลย"ลูกของเราก็คงจะน่ารักแบบนี้เหมือนกันสินะ" ทิศเหนือมองไปที่ลูกของปิ่นแล้วก็พูดกับตัวเองมากกว่าพูดกับฉัน"ดาว""หื้มมมม""มันจะเป็นไปได้มั้ยถ้าลูกเราคลอดแล้วเราจะเลี้ยงกันเองไม่ต้องเอาไปให้พ่อกับแม่เลี้ยง" ที่ทิศเหนือถามแบบนี้เพราะก่อนหน้านี้เราได้ปรึกษากันทั้งสองครอบครัวแล้วว่าถ้าฉันคลอดลูกเมื่อไหร่พ่อกับแม่ของฉันกับของทิศเหนือจะมารับแกไปช่วยเลี้ยงเพราะฉันกับทิศเหนือต้องไปมหาลัย ซึ่งตอนนั้นเราทั้งสองคนก็ตอบตกลงเพราะเราคงไม่มีเวลาดูแลแกได้เต็มที่และที่สำคัญเราก็เลี้ยงเด็กไม่เป็นถึงจะซื้อหนังสือมาอ่านก็เถอะ แต่พอมาตอนนี้พอทิศเหนือได้เห็นลูกปิ่นทิศเหนือก็คงคิดถึงลูกตัวเองที่กำลังจะคลอดในอีกไม่กี่เดือนนี้ "ทำไมถึงอยากเลี้ยงเองล่ะ" ฉันถามความคิดเห็นจากทิศเหนือเพราะฉันเองก็รู้สึกแบบมันเหมือนกัน"ไม่รู้สิแต่เค้าอยากเลี้ยงเอง เค้ากลัวว่าถ้าเราห่างลูกไม่ได้เลี้ยงดูแกแกอาจจะจำหน้าเราไม่ไ
ทิศเหนือ....ผมกับดาวไปรับปิ่นมาจากโรงพยาบาลแล้วโกหกเธอให้มาที่คอนโดซึ่งผมได้ทำการเช่าห้องให้ปิ่นอยู่เพราะเมียผมเป็นห่วงปิ่นซึ่งผมก็เห็นด้วย ภาพวันนั้นที่ปิ่นนอนสลบอยู่ในห้องไหนจะมีเลือดออกมาอีกยังติดตาผมอยู่เลย ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นเมียผมผมจะทำยังไง ถ้าปิ่นมาอยู่ด้วยกันใกล้ๆทั้งสองคนจะได้ช่วยกันดูแลกันและกันได้"นี่ห้องใหม่ของเธอนะปิ่นเป็นไงชอบมั้ย" ผมเป็นคนเปิดประตูนับดาวเป็นคนพูด"อะไรนะนี่ห้องของปิ่น มันคืออะไรปิ่นไม่เข้าใจ" "ดาวห่วงเธอกลัวเธอจะเป็นอะไรไปอีกแล้วช่วยไม่ทันฉันกับดาวก็เลยตัดสินใจเช่าห้องนี้ให้เธออยู่เพื่อที่ว่าดาวจะได้ไปมาหาสู่เธอได้สะดวก ต่อไปเธอกับลูกก็อยู่ที่นี่นะเรื่องค่าเช่าไม่ต้องห่วงฉันจ่ายล่วงหน้าไปแล้วหนึ่งปี" ผมบอกความจริงกับปิ่น ที่ผมกับนับดาวไม่บอกก่อนเพราะผมกับนับดาวรู้ว่าปิ่นไม่ยอมมาแน่ๆเพราะเธอเป็นคนขี้เกรงใจผมกับนับดาวก็เลยต้องใช้วิธีนี้"มันมากเกินไปปิ่นรับไว้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ""ไม่ได้ก็ต้องได้เพราะเหนือจ่ายค่าเช่าไปให้แล้วแล้วเราก็ขนของๆเธอมาที่นี่หมดแล้วห้องเช่าห้องเดิมก็คืนเจ้าของหอไปแล้วเธอไปไหนไม่ได้แล้วต้องอยู่ที่นี่เข้าใจมั้ยจ๊ะ^^" เมียผม