ตอนที่ 1 - เพื่อนเกย์คนสนิท (2/2)

“เดี๋ยว อิงอิง ใจเย็นก่อนแก นี่แกไปฟัดกับหมาที่ไหนมาวะ โทรมาเมื่อกี้ยังดีๆ อยู่เลยนี่นา” เขาพึมพำเสียงเบา ลูบหลังเธอไปด้วยน้ำเสียงอ่อนลงกว่าทุกครั้ง

หญิงสาวในอ้อมกอดสะอื้นฮักอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพึมพำเสียงอู้อี้ออกมาทั้งที่ยังซบอยู่ตรงไหล่เขา

“อคิน แก... พี่อาร์ต เขาเทฉันว่ะ...”

อคินขมวดคิ้วแน่นทันที รอยย่นระหว่างหัวคิ้วแสดงออกชัดเจนถึงความงุนงงระคนไม่เข้าใจ

“เท? หมายถึงเขาไม่ไปรับแกที่สนามบิน ไม่รับนัด เบี้ยวนัด หรือยังไงกันวะ”

หญิงสาวส่ายหน้า ริมฝีปากสั่นระริกก่อนจะเงยหน้าขึ้น ดวงตาบวมช้ำแต่ยังฝืนเปิดโทรศัพท์ให้เขาดู

“เขาเทก็คือทิ้งไงแก เขาทิ้งฉันไปมีคนใหม่แล้ว แกดูนี่สิ” นิ้วเธอเลื่อนไปบนหน้าจอของแอปพลิเคชันอินสตาแกรมอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหยุดที่รูปหนึ่ง

ในภาพคือชายหนุ่มที่อคินคุ้นหน้าดี พี่อาร์ต แฟนของยัยเพื่อนสนิท กำลังกินข้าวกับหญิงสาวอีกคน หน้าตาดูเปรี้ยวเข็ดฟัน รูปถูกถ่ายผ่านมุมกล้องที่จงใจให้เห็นอิริยาบทมือของชายหนุ่มวางอยู่บนโต๊ะ และบนนิ้วนางกลางของเขาคือแหวนวงหนึ่ง ก่อนเจ้าของมือถือจะใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่หน้าจอ

“นั่นแหวนที่ฉันซื้อให้เขาตอนวันครบรอบคบกันสองปี เป็นแหวนรุ่นพิเศษที่ฉันต้องหลังขดหลังแข็งบินไฟลต์ยาวติดกันหลายไฟลต์เพื่อเก็บตังค์ซื้อให้เขา แล้วตอนนี้...มันไปอยู่ในรูปของอีนั่น ฮึกๆๆ ฮือ...”

อคินถึงกับชะงัก ปากขยับจะพูดแต่ก็ต้องหุบคำเมื่อเห็นสภาพของเพื่อนรักที่ตอนนี้ดูพังกว่าครั้งไหนๆ ก่อนจะเบะปากใส่รูปในโทรศัพท์ แล้วหันมามองหน้าเธออย่างจริงจัง

“ฉันว่าแกสวยกว่าอีนั่นเยอะ จะหน้าหมวย หน้าหวาน หรือจะตอนหน้าสดลุคหลินฮุ้ยแบบนี้ก็ยังสวยกว่า ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าพี่อาร์ตตาถั่วขั้นไหน ถึงได้เลือกอีนั่นแทนแก”

“อาจเพราะฉันบินบ่อยเกินไป หรือไม่ก็เพราะฉันไม่แซ่บพอ ไม่เด็ดเท่าอีนั่นก็ได้มั้ง พี่อาร์ตเขาถึงไปหาอะไรแซ่บๆ กิน” เธอพึมพำเสียงแผ่วคล้ายกำลังโทษตัวเอง ก่อนอคินจะเลิกคิ้วขึ้นสูง เอ่ยถามเสียงต่ำติดหยัน

“แล้วแกไปเอาความมั่นใจจากไหนว่าอีนั่นกำลังแซ่บกับแฟนแก”

“ฉันเคยถามพี่อาร์ต เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร นางเป็นแค่ลูกสาวเจ้านาย ไม่มีอะไรต้องหึง แต่แกเข้าใจไหม เซ้นส์ผู้หญิงไม่เคยพลาด” เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดอินสตาแกรมของหญิงสาวในรูปให้ดูพลางพูดต่อ “ฉันเข้าไปส่องดูอยู่นานเลย นางแต่งตัวแซ่บ หุ่นก็แซ่บ ท่าโพสก็จิกกล้อง และที่แย่ที่สุด ฉันเคยเห็นอีนั่นมันโพสต์สตอรีว่า ผู้ชายคนไหนได้เอากับนาง ก็ต้องครางลั่นทุกราย เหมือนนางมีสกิลระดับเทพที่ทำให้ผู้ชายยอมถวายตัวให้”

อคินหรี่ตา มองเพื่อนสาวที่ยืนพิงประตูแบบหมดแรง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงความสงสัย

“อ้าว แล้วตอนแกมีอะไรกับพี่อาร์ต เขาไม่ครางเลยเหรอ”

อิงอิงเบ้ปากแล้วส่ายหน้าช้าๆ ราวกับกำลังยอมรับในความจริงอันเจ็บปวด

“ไม่มีสักแอะ แกเอ๊ย...เขาทำเหมือนลอกการบ้านเพื่อนส่งครู แป๊บเดียวก็เสร็จ เสร็จแล้วก็ไปล้าง แล้วก็พลิกตัวนอน หรือไม่ก็ไปทำอย่างอื่นต่อ ไม่แตะ ไม่กอด ไม่ถามอะไรฉันสักคำ”

“โอ้โห...ไอ้พี่อาร์ต! แบบนี้มันไม่ได้เรียกว่าเซ็กซ์แล้ว เรียกว่ารูทีนโง่ๆ ของผู้ชายเห็นแก่ตัว!” เขาหันไปจ้องหน้าเพื่อนรัก “แล้วแกทนอยู่กับคนแบบนี้ได้ยังไงตั้งนานวะอิง แกทั้งสวย ทั้งแซ่บ แถมยังขยันบินหาเงินอีก”

เธอยิ้มแห้งๆ ปาดน้ำตาออกจากมุมตาเบาๆ

“ก็คิดว่าเราคบกันมานานไง เฮ้อ...ฉันหวังว่าเขาจะเห็นค่าฉันบ้าง แต่สุดท้าย…ฉันก็แซ่บไม่พอ”

อคินบ่นพลางเบะปากใส่เพื่อนรักอย่างเหลืออด

“แล้วแกไม่เคยคิดจะเปิดกูเกิลหาอ่านดูบ้างเลยเหรอไง สมัยนี้อะไรๆ ก็อยู่ในเน็ตหมดแล้ว ทั้งเทคนิค ทั้งวิธีทำยังไงให้เซ็กซ์เร่าร้อน อ่านไปสิ!”

“ฝึกไปก็เท่านั้นไหม ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเทคนิคไหนมันเวิร์กจริง แกจะให้ฉันฝึกผีในห้องงั้นเหรอ” อิงอิงเอ่ยประชด ก่อนนิ่งไปชั่วครู่ เงยหน้าขึ้นสบตากับเพื่อนรักที่ยืนฟังเงียบๆ อยู่ตรงหน้า “อคิน…แกเป็นหมอ แกเรียนเรื่องร่างกายมนุษย์มาใช่ปะ”

“อือ ทำไม”

อคินย่นคิ้ว แต่ยังไม่ทันจะถามอะไรต่อ เธอก็พูดต่อทันควัน น้ำเสียงจริงจังจนคนฟังต้องหยุดหายใจไปเสี้ยววินาที

“แก...เอ่อ...แกช่วยสอนฉันเรื่องเซ็กซ์หน่อยได้ไหม สอนให้ฉันเป็นผู้หญิงที่แซ่บที่สุด เป็นผู้หญิงที่ผู้ชายขึ้นเตียงด้วยแล้วลืมไม่ลง แกช่วยทำให้ฉันแซ่บที่สุด แซ่บจนไอ้พี่อาร์ตมันต้องเสียดายเลยได้ปะ”