ซากปริศนา

ความจริงที่ มิสเตอร์คลาร์ก เปิดเผยนั้นหนักหน่วงเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด 'สถาปนิกแห่งหายนะ' ไม่ได้แค่ต้องการทำลายกาลเวลา แต่ยังล้างแค้นราชวงศ์อังกฤษจากการกระทำในอดีต นั่นหมายความว่าพวกเขากำลังต่อสู้กับภัยคุกคามที่หยั่งรากลึกมาหลายศตวรรษ การที่กษัตริย์ทรงถูกควบคุมอยู่คือหัวใจของแผนการทั้งหมดนี้

"ถ้าอย่างนั้น 'สายรัดแห่งคำสาป' ที่ควบคุมกษัตริย์อยู่คืออะไรคะ?" เมรี่ ถาม มิสเตอร์คลาร์กที่ดูอ่อนล้าแล้ว

มิสเตอร์คลาร์กพาพวกเขาเดินลึกเข้าไปในทางเดินใต้ดินของพระราชวังวินด์เซอร์ โดยมี 'ผู้พิทักษ์แห่งราชบัลลังก์' ที่ตอนนี้ปลอดจากคำสาป เดินนำทางไปเงียบๆ เขาเล่าเรื่องราวที่น่าสะพรึงกลัวเกี่ยวกับชะตากรรมของราชวงศ์วินด์เซอร์

"มันคือ 'มงกุฎแห่งเวลา' ที่แท้จริงครับ" มิสเตอร์คลาร์กตอบ "ไม่ใช่แค่สายรัด แต่เป็นมงกุฎที่ 'สถาปนิกแห่งหายนะ' สร้างขึ้นจากพลังของ 'กระจกแห่งความจริง' เพื่อผูกมัดกษัตริย์องค์ปัจจุบันให้เป็นหุ่นเชิดของเขา"

"แล้วเราจะถอดมันออกได้อย่างไรครับ?" เอดิสัน ถาม

"มันถูกออกแบบมาให้หลอมรวมกับผู้สวมใส่ครับ" มิสเตอร์คลาร์กถอนหายใจ "วิธีเดียวที่จะถอดมันได้คือต้องใช้พลังที่แข็งแกร่งกว่า 'กระจกแห่งความจริง' "

"และนั่นคือเหตุผลที่ 'ผู้ส่งสารจากอนาคต' ต้องการให้เรามาที่นี่" ปู่ทวด สรุป "ต้องมีเบาะแสอยู่ที่นี่ ที่จะบอกวิธีปลดปล่อยกษัตริย์"

ห้องลับแห่งพิธีกรรมโบราณ

พวกเขามาถึงห้องโถงใต้ดินขนาดใหญ่ที่ดูเก่าแก่และลึกลับยิ่งกว่าห้องใดๆ ที่เคยผ่านมา กำแพงหินแกะสลักเป็นลวดลายประหลาดๆ ใจกลางห้องมีแท่นหินโบราณขนาดใหญ่ตั้งอยู่ และรอบๆ แท่นนั้น มี ซากโบราณที่เป็นปริศนา กระจัดกระจายอยู่บนพื้น

มันไม่ใช่โครงกระดูกหรือเครื่องมือโบราณทั่วไป แต่เป็น เศษซากของเครื่องจักรกล ที่ดูเหมือนนาฬิกาขนาดมหึมา แต่มันถูกทำลายจนแหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ชิ้นส่วนบางชิ้นดูเหมือนทำจากโลหะที่ไม่คุ้นตา เปล่งประกายสีเงินวาววับแม้ในความมืดสลัว บางชิ้นก็เป็นผลึกใสที่ยังคงเรืองแสงจางๆ ได้ แม้จะแตกหักไปแล้ว

"นี่คืออะไรกันครับ!" เฟรเดอริค อุทานด้วยความประหลาดใจ

อเล็กซานเดอร์ และ เบ็น เดินเข้าไปสำรวจซากเหล่านั้นอย่างระมัดระวัง

"มันดูเหมือนเศษซากของเครื่องจักรควบคุมเวลาเลยนะครับ" เอดิสันกล่าว เขาก้มลงหยิบชิ้นส่วนโลหะรูปเฟืองขนาดใหญ่ขึ้นมา "แต่...นี่มันเทคโนโลยีที่ล้ำหน้าเกินกว่ายุคไหนๆ ที่เราเคยเห็นมา"

"นี่คือ 'กลไกแห่งอนาคต'" มิสเตอร์คลาร์กกล่าว "มันคือสิ่งที่ 'พันธมิตรแห่งเวลา' พยายามจะสร้างขึ้นในอดีต เพื่อต่อกรกับ 'กาลเวลา' "

"แล้วทำไมมันถึงพังหมดแบบนี้คะ?" เมรี่ถาม

"ในการต่อสู้ครั้งใหญ่เมื่อนานมาแล้ว" มิสเตอร์คลาร์กตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "พวกเขาพยายามจะใช้มันเพื่อหยุดยั้ง 'สถาปนิกแห่งหายนะ' แต่มันก็ถูกทำลายลงพร้อมกับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่"

เบาะแสจากอดีตกาล

เมรี่เดินเข้าไปใกล้แท่นหินโบราณ เธอเห็นว่ามีแผ่นจารึกหินขนาดเล็กวางอยู่บนแท่นนั้น มันมีข้อความแกะสลักเป็นภาษาโบราณที่เธอไม่เข้าใจ แต่เธอก็รู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากมัน

"ปู่ทวดคะ นี่คืออะไรคะ!" เมรี่ถาม

ปู่ทวดเดินเข้ามาใกล้ เขาไล่นิ้วไปตามตัวอักษรโบราณเหล่านั้น ใบหน้าของเขาดูเคร่งเครียด

"นี่คือ 'คำพยากรณ์แห่งห้วงเวลา'" ปู่ทวดอ่านออกเสียง "มันบอกเล่าถึงการกำเนิดของ 'กลไกแห่งอนาคต' และวิธีที่จะฟื้นคืนชีพมัน"

"ฟื้นคืนชีพมันได้ด้วยหรือคะ!" เมรี่อุทาน

"ใช่แล้ว" ปู่ทวดตอบ "แต่การจะทำได้ เราต้องค้นหาสิ่งของอีกชิ้นหนึ่ง"

เขาชี้ไปที่สัญลักษณ์บนแผ่นจารึกหิน สัญลักษณ์นั้นคล้ายกับรูป ดาวหาง ที่มีหางยาว และมีตัวอักษรโบราณเขียนอยู่ด้านล่าง

"นี่คือสัญลักษณ์ของ 'ผลึกแห่งดวงดาว'" ปู่ทวดกล่าว "มันคือชิ้นส่วนสุดท้ายที่จะทำให้ 'กลไกแห่งอนาคต' ทำงานได้อีกครั้ง และมีเพียงมันเท่านั้นที่จะสามารถทำลาย 'มงกุฎแห่งเวลา' และปลดปล่อยกษัตริย์ได้"

"แล้วมันอยู่ที่ไหนกันครับ!" อเล็กซานเดอร์ถาม

"ตามคำพยากรณ์...มันถูกซ่อนไว้ในที่ที่มืดมิดที่สุด...ที่ที่แสงสว่างไม่อาจส่องถึง..." ปู่ทวดตอบ

ในขณะที่พวกเขากำลังพยายามทำความเข้าใจกับคำพยากรณ์อยู่นั้น จู่ๆ ก็มีเสียงทุ้มต่ำดังก้องไปทั่วห้อง!

"พวกแกคิดว่าจะทำลายแผนการของข้าได้งั้นหรือ!"

ทุกคนหันขวับด้วยความตกใจ!

'สถาปนิกแห่งหายนะ' ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง! ร่างของเขาดูบิดเบี้ยวและเลือนลางราวกับเงา แต่ดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและพลังงานที่ชั่วร้าย

"เป็นไปไม่ได้!" เมรี่อุทาน "คุณยังไม่ตายอีกหรือคะ!"

"ข้าไม่เคยตาย!" 'สถาปนิกแห่งหายนะ' คำราม "ข้าคือพลังที่อยู่เหนือกาลเวลา...และข้าจะไม่มีวันปล่อยให้พวกแกทำลายแผนการของข้า!"

เขาพุ่งเข้าโจมตีพวกเขาอย่างรวดเร็ว โดยมีเสียงหัวเราะที่น่าขนลุกดังก้องไปทั่วห้อง

ศึกชิงซากปริศนา

การต่อสู้ครั้งใหม่เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด 'สถาปนิกแห่งหายนะ' ดูแข็งแกร่งกว่าเดิมหลายเท่า เขาสามารถควบคุมก้อนหินและชิ้นส่วนของซากโบราณให้ลอยขึ้นมาโจมตีพวกเขาได้ ราวกับเขากำลังควบคุมสนามพลังบางอย่าง

"มันดูดพลังจากซากพวกนั้นครับ!" เอดิสันตะโกน "มันกำลังใช้พลังของ 'กลไกแห่งอนาคต' ที่ถูกทำลาย!"

เมรี่รู้ว่าพวกเขาต้องหยุด 'สถาปนิกแห่งหายนะ' ให้ได้ ก่อนที่เขาจะใช้พลังของซากโบราณเหล่านั้นอย่างสมบูรณ์ และทำให้พวกเขาต้องพ่ายแพ้

"ทุกคน! ต้องป้องกันซากโบราณพวกนั้นไว้ให้ได้!" เมรี่ตะโกน "อย่าให้เขาใช้พลังจากมันได้!"

อเล็กซานเดอร์, เฟรเดอริค, เบ็น, มิสเตอร์คลาร์ก และ ผู้พิทักษ์แห่งราชบัลลังก์ พุ่งเข้าต่อสู้กับ 'สถาปนิกแห่งหายนะ' อย่างกล้าหาญ พวกเขาพยายามถ่วงเวลาเขาไว้ ขณะที่เมรี่และปู่ทวดพยายามจะหาทางตอบโต้

"เราต้องหา 'ผลึกแห่งดวงดาว' ให้เจอให้เร็วที่สุดค่ะปู่ทวด!" เมรี่กล่าว "มันคือความหวังเดียวของเรา!"

ปู่ทวดพยักหน้าเล็กน้อย เขากำลังจ้องมองไปที่แผ่นจารึกหินและซากโบราณอย่างละเอียด เมรี่รู้ว่าพวกเขาจะต้องหาทางไปที่ที่มืดมิดที่สุดให้ได้ เพื่อค้นหาชิ้นส่วนสุดท้ายที่จะช่วยกอบกู้กาลเวลาและราชวงศ์อังกฤษ!