เงา

ความมืดที่คืบคลาน

หลังจากนั้น เมรี่และเอดิสันก็ร่วมกันทำงานสืบสวนคดีของมิสซิสเอมิลี่ ฮาร์ดวู้ด เอดิสันช่วยเมรี่อธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้ท่านลอร์ดฮาร์ดวู้ดฟังอย่างใจเย็น แม้ท่านลอร์ดจะรู้สึกผิดหวังและโกรธเคืองที่บุตรสาวหนีตามชายคนรักไป แต่เขาก็รู้สึกโล่งใจที่รู้ว่าบุตรสาวปลอดภัย และเมรี่ก็ได้รับคำชื่นชมและรางวัลตอบแทนอีกครั้ง

"ต่อไปเราจะไปที่ไหนกันคะคุณเอดิสัน?" เมรี่ถามเมื่อพวกเขาเดินออกมาจากคฤหาสน์ฮาร์ดวู้ด

"เราจะไปที่สำนักงานของผมครับ" เอดิสันตอบ "ผมคิดว่าเราจำเป็นต้องวางแผนกันอย่างรอบคอบเกี่ยวกับเรื่องของเฟรเดอริค"

สำนักงานของเอดิสันตั้งอยู่ในย่านที่ค่อนข้างเงียบสงบในลอนดอน มันเป็นอาคารขนาดเล็กที่ดูไม่โดดเด่น แต่ภายในกลับตกแต่งอย่างเรียบง่ายและเป็นระเบียบ มีชั้นหนังสือขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยตำราและเอกสารมากมาย

"ที่นี่คืออาณาจักรของผมครับ" เอดิสันกล่าวขณะพาเมรี่เข้ามาในห้องทำงานของเขา "ผมใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่นี่ เพื่อศึกษาคดีต่างๆ และวางแผนการสืบสวน"

เมรี่มองไปรอบๆ เธอเห็นแผนที่ลอนดอนขนาดใหญ่ติดอยู่บนผนัง มีหมุดปักอยู่หลายจุด และมีเส้นสายโยงใยถึงกันอย่างซับซ้อน

"คุณเอดิสันคะ แผนที่นี้คืออะไรคะ?" เมรี่ถาม

"นี่คือแผนที่แสดงเครือข่ายขององค์กรลับที่เรากำลังจะสืบสวนครับ" เอดิสันตอบ ใบหน้าของเขาจริงจังขึ้น "องค์กรนี้เรียกตัวเองว่า 'เงาแห่งลอนดอน' พวกเขาทำงานอยู่เบื้องหลังเงา ควบคุมธุรกิจผิดกฎหมายมากมาย และมีอิทธิพลต่อบุคคลสำคัญหลายคนในลอนดอน"

"แล้วเฟรเดอริคเข้าไปพัวพันกับพวกเขาได้อย่างไรคะ?" เมรี่ถาม

เอดิสันถอนหายใจ "เฟรเดอริคได้รับมอบหมายให้สืบคดีการหายตัวไปของนักข่าวคนหนึ่งที่กำลังขุดคุ้ยเรื่องราวเกี่ยวกับองค์กรนี้ครับ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าไปลึกเกินไป จนทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย"

"แล้วอเล็กซานเดอร์ล่ะคะ? เขาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยไหม?" เมรี่ถามด้วยความหวัง

"ผมไม่แน่ใจนักครับ" เอดิสันตอบ "อเล็กซานเดอร์มักจะทำงานอย่างเป็นอิสระ และไม่ค่อยบอกใครเกี่ยวกับคดีของเขา แต่ผมคิดว่าเขาอาจจะมีข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับองค์กรนี้ก็ได้"

"เราต้องไปหาเขาให้เจอค่ะ!" เมรี่กล่าวอย่างมุ่งมั่น

"ผมเห็นด้วยครับ แต่เราต้องวางแผนกันอย่างรอบคอบ" เอดิสันกล่าว "การเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับ 'เงาแห่งลอนดอน' นั้นอันตรายมาก คุณต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ"

ทั้งสองคนใช้เวลาหลายชั่วโมงในการวางแผน พวกเขาตรวจสอบเอกสารและแผนที่ต่างๆ ที่เอดิสันรวบรวมไว้ เมรี่รู้สึกทึ่งในความสามารถของเอดิสันในการรวบรวมข้อมูล และการเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของบุคคลต่างๆ เข้าด้วยกัน

"มีใครที่สามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับอเล็กซานเดอร์ได้บ้างไหมคะ?" เมรี่ถาม

เอดิสันชี้ไปที่จุดหนึ่งบนแผนที่ "ผมคิดว่ามิสเตอร์บราวน์ ชายชราเจ้าของร้านหนังสือเก่าแก่ในย่านโคเวนต์ การ์เดน อาจจะพอให้ข้อมูลได้ครับ เขามักจะติดต่อกับนักสืบหลายคน และเป็นแหล่งรวมข้อมูลที่น่าสนใจ"

"ถ้าอย่างนั้น เราจะไปหาเขากันเลยไหมคะ?" เมรี่ถาม

"ไม่ครับ" เอดิสันส่ายหน้า "เราจะไปที่นั่นพรุ่งนี้เช้า ตอนนี้คุณควรพักผ่อนก่อนครับ คุณคงเหนื่อยมามากแล้วกับการเดินทางและคดีที่ผ่านมา"

เอดิสันจัดเตรียมห้องพักเล็กๆ ให้เมรี่ในสำนักงานของเขา เมรี่รู้สึกขอบคุณในความใจดีของเขา เธอรู้สึกปลอดภัยขึ้นมากที่มีเอดิสันอยู่เคียงข้าง

ในคืนนั้น เมรี่นอนไม่หลับ เธอคิดถึงพี่ชายทั้งสอง เธอรู้สึกถึงอันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามา แต่เธอก็รู้สึกถึงความมุ่งมั่นที่จะไม่ยอมแพ้ เธอจะต้องตามหาพี่ชายให้เจอ และจะต้องไขปริศนาที่ซับซ้อนนี้ให้ได้ ไม่ว่ามันจะอันตรายแค่ไหนก็ตาม

เช้าวันรุ่งขึ้น เมรี่และเอดิสันเดินทางไปยังร้านหนังสือเก่าแก่ในย่านโคเวนต์ การ์เดน กลิ่นหมึกพิมพ์เก่าๆ และกระดาษที่กรอบลอยมาเตะจมูก เมรี่รู้สึกอบอุ่นใจเมื่อเห็นชั้นหนังสือที่เรียงรายอยู่เต็มผนัง

"สวัสดีครับมิสเตอร์บราวน์" เอดิสันกล่าวกับชายชราผู้มีแว่นตาหนาเตอะที่กำลังจัดหนังสืออยู่หลังเคาน์เตอร์

มิสเตอร์บราวน์เงยหน้าขึ้นมองเอดิสัน "อ้าว! มิสเตอร์เกรย์สัน! ไม่เจอกันเสียนานเลยนะครับ มีอะไรให้ผมช่วยหรือครับวันนี้?"

"ผมมาพร้อมกับมิสเมรี่ แบล็ควู้ดครับ" เอดิสันกล่าว "เธอเป็นน้องสาวของมิสเตอร์อเล็กซานเดอร์และมิสเตอร์เฟรเดอริค แบล็ควู้ดครับ"

มิสเตอร์บราวน์เบิกตากว้าง "โอ้! มิสแบล็ควู้ด! ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมรู้จักบิดาและพี่ชายของคุณดีเลยครับ พวกเขาเป็นนักสืบที่เก่งกาจมากจริงๆ"

"คุณมิสเตอร์บราวน์คะ" เมรี่กล่าว "คุณพอจะทราบข่าวคราวเกี่ยวกับอเล็กซานเดอร์บ้างไหมคะ? ฉันพยายามติดต่อเขามาตลอด แต่ก็ไร้การตอบกลับเลยค่ะ"

มิสเตอร์บราวน์ถอนหายใจ "มิสเตอร์อเล็กซานเดอร์กำลังทำคดีที่ซับซ้อนมากเลยครับ มิสแบล็ควู้ด เขาแทบจะไม่มีเวลาติดต่อใครเลย"

"คดีอะไรหรือคะ?" เมรี่ถาม

"เขาพยายามสืบหาเบาะแสเกี่ยวกับการหายตัวไปของบุคคลสำคัญหลายคนในลอนดอนครับ" มิสเตอร์บราวน์ตอบ "ดูเหมือนว่าบุคคลเหล่านี้จะมีความเกี่ยวข้องกับองค์กรลับบางอย่างที่เรียกว่า 'เงาแห่งลอนดอน' "

เมรี่มองหน้าเอดิสัน ทั้งสองคนรู้แล้วว่าพวกเขากำลังสืบคดีเดียวกันกับอเล็กซานเดอร์

"แล้วคุณพอจะทราบไหมคะว่าอเล็กซานเดอร์อยู่ที่ไหนในตอนนี้?" เมรี่ถาม

มิสเตอร์บราวน์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง "เท่าที่ผมทราบนะครับ เขาพักอยู่ที่บ้านเช่าเล็กๆ แห่งหนึ่งในย่านเชลซี แต่เขาแทบจะไม่เคยอยู่ที่นั่นเลย เขาจะออกไปสืบคดีตลอดเวลา"

"แล้วเฟรเดอริคล่ะคะ? คุณพอจะทราบข่าวคราวของเขาบ้างไหม?" เมรี่ถามด้วยความหวัง

มิสเตอร์บราวน์ส่ายหน้า "น่าเสียดายครับมิสแบล็ควู้ด ผมไม่มีข่าวคราวของมิสเตอร์เฟรเดอริคเลยครับ เขาก็หายตัวไปพร้อมกับนักข่าวคนหนึ่งที่ผมรู้จัก ซึ่งกำลังขุดคุ้ยเรื่องราวเกี่ยวกับ 'เงาแห่งลอนดอน' เหมือนกัน ผมกังวลใจมากจริงๆ ครับ"

คำพูดของมิสเตอร์บราวน์ยิ่งตอกย้ำความกังวลของเมรี่ เธอรู้แล้วว่าเฟรเดอริคกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างแท้จริง

"ขอบคุณมากนะคะคุณมิสเตอร์บราวน์สำหรับข้อมูล" เมรี่กล่าว

"ยินดีครับมิสแบล็ควู้ด ขอให้คุณโชคดีในการตามหาพี่ชายของคุณนะครับ" มิสเตอร์บราวน์กล่าว

เมรี่และเอดิสันเดินออกมาจากร้านหนังสือ เมรี่รู้สึกถึงความมุ่งมั่นที่แรงกล้าขึ้นไปอีกหลายเท่า

"เราจะไปที่ย่านเชลซีกันเลยใช่ไหมคะคุณเอดิสัน?" เมรี่ถาม

"ใช่ครับ" เอดิสันตอบ "แต่ก่อนที่เราจะไปที่นั่น ผมคิดว่าเราจำเป็นต้องแวะไปที่สโมสรแห่งหนึ่งก่อนครับ"

"สโมสรไหนคะ?" เมรี่ถามด้วยความสงสัย

"สโมสรที่มีแต่พวกสมาชิกของ 'เงาแห่งลอนดอน' ครับ" เอดิสันตอบ ใบหน้าของเขาฉายแววจริงจัง "ผมคิดว่าเราอาจจะหาเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับองค์กรนี้ได้จากที่นั่น"

เมรี่เบิกตากว้าง "คุณจะให้ฉันเข้าไปในสโมสรนั้นด้วยหรือคะ? มันอันตรายไม่ใช่หรือ?"

"แน่นอนครับ" เอดิสันยิ้ม "แต่นักสืบที่ดีต้องกล้าเผชิญหน้ากับอันตราย และผมเชื่อว่าคุณทำได้ มิสแบล็ควู้ด"