4

แต่เป็นวันที่เธอทำงานตามปกติและเพิ่งเลิกจากงานเมื่อครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา

พี่ธีรคามเป็นคนไปรับเธอจากที่ทำงาน แล้วนัดชวนเธอไปเที่ยวที่ย่านศูนย์การค้าแห่งนี้ 

ผู้คนดูพลุกพล่าน เนื่องจากเป็นเวลาช่วงเย็นเลิกงาน ถือเป็นปกติ 

อีกทั้งผู้โดยสารรถไฟฟ้า เมื่อลงจากสถานีบีทีเอสก็ก้าวมาสู่ทางเชื่อมซึ่งเป็นทางเดินทอดเข้าสู่ตัวของศูนย์การค้า ลูกค้าที่เห็นเป็นกลุ่มหนุ่มสาวทำงานในออฟฟิศเช่นเดียวกับหล่อน

วันนี้พี่ธีรคามบอกว่าเขามีเซอร์ไพรสซ์สำหรับเธอ

เอ่ยตั้งแต่เธอนั่งอยู่ในรถ ตอนที่

ยารัตน์ เพื่อนที่มีแฟน ลูกแล้วของใบฟาง   ธนายุทธเขาขับมารับ แล้วก็ขับรถตรงดิ่งมาที่ศูนย์การค้าแห่งนี้

“ฟางจ้ะ เราเดินไปทางโน้นกันดีกว่านะ”

เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยดังใกล้ตัวสาวสวย

หล่อนพยักหน้าเบา  ก้าวเดินไปพร้อมเขา

อย่างที่บอกใบฟางรู้สึกมีค่ายิ่ง สิ่งนี้เกิดความตื่นเต้นในใจ   จนยากจะระงับใจได้  

เมื่อเขาแสดงการเซอร์ไพรสซ์ให้หล่อนต่อหน้า ที่หน้าร้านจิวเวลลี่แห่งนี้   โดยธีรคามพาตัวเองเดินเข้าไปข้างในร้านก่อน  

ดูเหมือนเขาจะก้าวเข้าไปในลักษณะคล่องแคล่ว เหมือนกับคุ้นเคยหรือสนิท

สนมกับเจ้าของร้านอย่างมากที่สุด

 เจ้าของร้านเป็นชายหนุ่มเชื้อสายไทยจีน คะเนจากวัยนั้นคงอยู่ในราวๆสามสิบห้าพร้อมด้วยภรรยาร่างเล็กผิวขาวออกไปทางลักษณะหมวย 

โดยธีรคามเข้ามา และเอ่ยแนะนำกับเธอ ว่านี่เจ้าของร้าน

ฝ่ายสามีนั้นเป็นเพื่อนสนิท เมื่อครั้งเรียนชั้นอนุบาลและประถมมาด้วยกัน ได้เข้ามาเปิดร้านจิวเวลลี่ที่ศูนย์การค้าชื่อดังแห่งนี้

เขาไม่ได้พาเธอเข้าไปแนะนำเพื่อนสนิทของเขา

ที่เป็นเจ้าของร้านด้วย  เพราะว่าในช่วงนั้นกำลังยุ่งอยู่กับลูกค้าสองสามราย

ที่เหมือนกับนัดกันเข้ามาในจังหวะช่วงนั้นพอดี 

แต่ธีรคามก็ตกลงสั่งแหวนเพชร

ในสิ่งที่เขาต้องการเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว 

พอเดินไปทักทายเพื่อนสนิทกับภรรยาแค่สองสามคำเท่านั้น    ก็เดินออกมา เพราะช่วงนี้  ถือว่าเป็นช่วงเวลาเป็นเงินเป็นทองของสามีภรรยาคู่นี้  

ซึ่งสืบทอดกิจการค้าขายอัญมณีมาจากครอบครัว ซึ่งเป็นคนไทยเชื้อสายจีนมาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ

“ฟางจ๊ะ  ยื่นมือมาสิจ๊ะ พี่จะสวมให้”

เธอได้ยินคำเอ่ยกระซิบใกล้หู

ใบฟางแน่ใจว่าหูของเธอไม่ได้เฝื่อนหรือตาฝาด

เมื่อเห็นชายหนุ่มยื่นกล่องกำมะหยี่ที่ล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกง  ยื่นส่งให้เธอตรงหน้า  

มันเป็นแหวนเพชรสีขาวน้ำงามพิสุทธิ์อย่างที่เรียกว่าเพชรน้ำค้างหนักสองกะรัต 

ดูเหมือนเขาจะสั่งทำเป็นพิเศษด้วย 

สาวสวยตกตะลึงไปครู่หนึ่ง หลังจากเอ่ยชมสิ่งของตรงหน้าหลังจากเปิดกล่องกำมะหยี่ขนาดเล็กเท่ากล่องไม้ขีด

เอ่ยด้วยคำพูดที่ละล่ำละลัก

“ค่ะ สวยจังเลย พี่ธี เพชรไพลินเม็ดงาม น้ำใสวาวบริสุทธิ์”

“จ๊ะ น้องฟางจ๋า ถ้าน้องฟางชอบก็รีบยื่นมือ เข้ามาใกล้ๆพี่สิจ้ะ คนดี พี่ธรจะขอสวนแหวนวงนี้ให้ ถือเสียว่าเป็นการหมั้นจองใจไปก่อน ก็แล้วกันนะ โดยเฉพาะวงนี้ลวดลายรูปแบบพี่สั่งให้ช่างทางร้าน ทำและออกแบบเป็นพิเศษเลยนะเห็นว่าเป็นเพชรแท้มาจากอเมริกาใต้”

 คนเอ่ยบอกให้ฟังก่อนที่จะบรรจงสอดสวมแหวนเพชรน้ำงามรูดลงลึกเกือบสุดโคน บนนิ้วนางซ้ายเรียวของหล่อน

สังเกตได้ชัดว่า ผู้ที่ได้รับของขวัญพิเศษนั้น ปลาบปลื้มดีใจจนแสดงผ่านออกมาทางสีหน้า

จนยากที่จะระงับความดีใจได้ ถึงอารมณ์เต็มเปี่ยม ที่เธอนึกคาดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ

นั่นคือ ความเข้าใจโดยปริยายของเธอ  

การที่ชายคนรักหนุ่มสอดสวมแหวนราคาแพง วงสำคัญให้   นอกจากน้ำงามแวววาวจรัส 

ยิ่งแสงสะท้อนเป็นประกายวูบวาบผ่านคู่นัยน์ตาของหล่อน

“พี่ธี อยากจะบอกว่า นี่คือความตั้งใจของพี่ พี่ตั้งใจมาหลายอาทิตย์แล้ว เห็นสมควรว่าควรมีสิ่งที่บ่งบอกถึงสัญลักษณ์และความหมาย พี่จึงเลือกแหวนวงนี้ เพื่อเป็นอนุสรณ์และพยานในความรักของเราจะมั่นคงดูดดื่มตลอดไป พี่ขอสัญญาว่าจะรักน้องฟางตลอดไป  จะดูแลและไม่ทอดทิ้ง  ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นทั้งนั้น”

  คำมั่นสัญญาจากหัวใจที่หวานเสนาะบวกกับนัยน์ตาเชื่อมหวานที่เงยมองสบสาวสวย 

จนเธอสะเทิ้นเขินอายผุดสีหน้าแดงระเรื่อเจือที่ผิวแก้มเปล่งปลั่งอมชมพูแดงด้วยเลือดฝาดของสาว  ธีรคามชอบตรงนี้เหมือนกันกับกิริยาเขินอายที่ดูน่ารักไปหมด 

เพียงเท่านี้เขาก็มั่นใจว่า รักของหล่อนและเขาจะก้าวไปข้างหน้า

ใบหน้าของสาวสวยที่ยังเต็มด้วยความปีติชื่นบาน 

เธอก็จะตอบสนอง อย่างที่เขาต้องการนั่นล่ะ 

ในเมื่อพี่ธีรคาม มีความจริงใจบวกกับความรักที่จะให้เธอ 

เธอก็สามารถตอบแทนเขา ด้วยหัวใจคงมั่นในรักเช่นเดียวกัน

“เอาไว้ พี่ขอเก็บเงินสักประมาณปีครึ่งก่อนนะ แล้วพี่ค่อยพาพ่อกับแม่ไปสู่ขอ น้องฟาง”

หญิงสาวใบหน้าหวานหมดจดสวยคม เป็นธรรมชาติ พยักหน้ารับเบา จากริมฝีปากที่กลีบบางเหมือนดอกกุหลาบหยักเผยอน่าชวนทะนุถนอม     

ใบฟางกลับไปถึงบ้านอีกครั้ง 

เมื่อชายหนุ่มเป็นคนมาส่งถึงบ้านจนปลอดภัยหลังจากที่ทั้งคู่ใช้เวลาในการเดินเที่ยวชอปปิ้งในศูนย์การค้าหรูแห่งนี้รวมแล้วประมาณหนึ่งชั่วโมง

หากความซึ้งซาบยังเป็นของหล่อน

ยังดูดดื่มปักตรึงในของขวัญชิ้นเซอร์ไพรสซ์ ที่ชายคนรักมอบให้เมื่อครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา

 หัวใจของเธอยังเปี่ยมสุขไปด้วยความฝันในหัวใจสาวที่ลอยล่องพลิ้วไหวในสายลมและสายธารหัวใจ

บ่งบอกอย่างแน่วแน่ว่า เธอจะให้สัญญารักแก่เขาไม่เสื่อมคลาย

ขอบคุณที่เขายังไม่ได้เร่งรัดเธอมากกว่านี้ ถ้าจะพูดถึงเรื่องแต่งงาน 

เหมือนเอาชีวิต  หนึ่งของหล่อน ฝากฝังอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งจนชั่วชีวิต  

เท่าที่คะเนผ่านสายตาแล้วเธอคิดว่าผู้ชายคนนี้นั้นเหมาะสมอย่างที่สุด 

เหมือนฟ้าได้ประทานผ่านให้ชีวิตของเธอ และเป็นชายหนุ่มคนเดียวที่หญิงสาวยินยอมเห็นด้วยยกเขาไว้ในตำแหน่งคนพิเศษ 

การคบหาของทั้งคู่ดำเนินระยะผ่านมาแล้วได้ครบสองปี

ที่บ้านอรุณรุ่งปรีชา

เมื่อรถยนต์มาเทียบจอดหน้าบ้านจากประตูรั้วเหล็กดัดโปร่งของอัลลอยสีน้ำตาลขาว

ผู้ที่เขม้นมองมาจากข้างในเห็นได้ชัดว่ามีอาคันตุกะมาส่งลูกสาวคนโต พอสายตาจับสังเกตไปที่ร่างสูงนั้นคุณสนมนาถมีความพึงใจในสีหน้าขณะหนึ่ง พยักหน้ากับตัวเองแล้ววางใจ 

เพราะคนที่มาส่งบุตรสาวนั้นไม่ใช่ใคร แต่เป็นว่าที่ลูกเขยในอนาคต