เมียขายฝาก

ปางภู โภคายุทธ  เจ้าของความสูงถึง180เซนติเมตร ดวงหน้า  ที่คมคายและเกลี้ยงเกลา เป็นจุดเด่นในชุดลำลองสีเทาน้ำตาล  ที่ดวงตา ยังมีกรอบแว่นตาสีดำสนิทซ่อนปกปิดเอาไว้

เหมือนต้องการจะอำพรางบางสิ่งบางอย่าง

หนุ่มหล่อวัยไม่เกินสามสิบสองผู้นี้  ก้าวฝีเท้าอย่างคล่องแคล่ว  มายังอาคารสำนักงานเรียกได้ว่าสูงระฟ้า มีทั้งหมดสามตึกความสูงนั้นลดหลั่น แต่ละตึกมีความสูงไล่เลี่ยกัน

ตึกตรงกลาง ชื่อว่าอาคารโพเทเซียมพลานาร์ด มีระดับความสูง  มากกว่า สองอาคารที่ขนาบทางด้านซ้ายขวา  เพราะสูงถึงหกสิบชั้น    บนถนนราชดำริ ฝั่งเดียว กับเพนนิลซูลา ส่วนทางด้านซ้ายและขวา  คืออาคารสปริงซีซัน และทางด้านซ้าย ก็คือ ออทัมแกรนด์

ชายหนุ่มหิ้วกระเป๋าคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ครุ่นใหม่ล่าสุด ของโตชิบาจากประเทศญี่ปุ่น ซึ่ง เขานั้น จบการศึกษามาจากมหาวิทยาลัยในเกียวโต

เกี่ยวกับด้านภาษาและศิลปะความงามและด้านรูปภาพจิตกรประมาณนี้  แต่เขาไม่ได้เอาดีเอาเด่นด้านวาดภาพ จะวาดภาพเฉพาะเวลาว่างหรือเหงา อยากปลดปล่อยจินตนาการ

คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คเครื่องนี้ ฝากให้เพื่อนซื้อจากประเทศญี่ปุ่น   โทชินาดะ คานาวะ เพื่อนรักของเขาในเร็วนี้ซึ่งจะมาพักผ่อน และ ท่องเที่ยวในประเทศไทยเป็นเวลาหนึ่งเดือนหาประสบการณ์ และลาพักร้อน พร้อมด้วยเพื่อนนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นมีโปรแกรมท่องเที่ยว   อยู่ที่ จังหวัดเชียงใหม่และภูเก็ต 

ตัดสินใจเข้ามาที่สำนักงาน เพื่อขอพบบรรณาธิการบริหาร หัวเรือใหญ่แห่งวูแมน คือคุณทิชากร หรือ แซนดี้

เพราะเขามีกำหนดมาส่งงานที่นี่เป็นประจำ ปกติแล้วหนุ่มหล่อจะส่งงานผ่านอีเมล์ส่วนตัวที่ใช้ประจำ

เพี่อไปยังอีเมล์ของนิตยสารซึ่งปักษ์ก่อนหน้านั้น เขาก็ส่งงานปกติผ่านอีเมล์ แต่ว่าปักษ์นี้เพื่อนสนิทซึ่งเป็นบรรณาธิการดูแลรับผิดชอบทั้งหมด

 เธอต้องการให้เขานั้นเพิ่มบทความและสารคดีท่องเที่ยวเพิ่มอีก พร้อมด้วยนิยายเรื่องใหม่อีกเรื่อง ที่ขอผ่านเขามาหลายอาทิตย์แล้ว โดยมีคอนเซ็ปต์ให้เรียบร้อยพร้อมกับนามปากกา 

ปกติที่เขาใช้เป็นประจำนั้นคือ พลับพลึงสีม่วง เขียนในแนวความรักโรแมนติก ซึ่งมีแฟนผู้อ่านติดตามเป็นจำนวนหนึ่ง

ซึ่งมีความคลั่งไคล้ติดนิยายประจำของเขา

เรื่องรักครั้งสุดท้ายที่ปลายทางฝัน  ที่ปิดเรื่องไปแล้วเมื่อปักษ์ที่ผ่านมา  ความนิยมที่คาดคะเนจากจดหมายและโทรศัพท์พร้อมด้วยอีเมล์เข้ามาเป็นการยืนยัน  ถึงอาการฮิตติดลมบน  ชนิดที่ใครก็เอาไม่อยู่

บ่งบอกให้บรรณาธิการสาวใหญ่พลอยตอบคำถามแก่ตัวเองได้ว่า  ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ขณะนี้เพื่อนรักกำลังเป็นดาวพุ่งแรง ต้องส่งเสริม   

กลัวแต่นักเขียนหนุ่มที่กำลังดัง ไม่มีเวลาเขียนให้นั่นละ ในบัดนี้นามปากกาพลับพลึงสีม่วงเป็นชื่อที่ฮิตติดตลาดในนิตยสารวูแมนแล้ว บวกด้วยยอดพิมพ์จำหน่ายที่สูงขึ้นมากกว่าเดิม

ดังนั้นความสำคัญของวันนี้  ที่หนุ่มหล่อเจ้าของผลงานเขียนและนามปากกาที่ติดลมบนไปเรียบร้อย

ตามที่เพื่อนสนิทสาวใหญ่ผู้คุมบังเหียนนิตยสารแห่งนี้บอกกล่าวแก่เขาว่า  นอกจากถือว่าแจ้งเกิดแล้วบนโลกบรรณพิภพ  

ยังมีงานใหม่ที่เขาต้องเอามาส่ง กับรับเช็คค่าเรื่องงวดที่ผ่านมาด้วย 

ที่จริงก็ไม่ได้รับปากหรอกว่าจะมาแถวนี้ หากไม่เพราะข่าวของโทชินาดะเดินทางมาถึงแล้ว

และอยู่ใกล้สำนักงานนิตยสารของเพื่อนสาว ที่ทำงานอยู่ในบริษัทของเครือญาติ เป็นนิตยสารที่มีชื่อเสียงในปัจจุบัน   

ปกติหนุ่มหล่อเจ้าของผลงานเขียน จะนั่งเขียนหนังสืออยู่ในบ้าน ในห้องทำงานหรูส่วนตัวอยู่แถวบางจาก 

ซึ่งอาณาเขตบ้านนั้นค่อนข้างสงบประกอบด้วยแมกเงาไม้ที่ก่อความรื่นรมย์ไปหมดบวกกับบ่อเลี้ยงปลากับบึงบัวในสวนสวยที่ตกแต่งไว้

“แล้วนี่ ฉันขอเรื่องใหม่กับเธอ เรื่องที่เอามา ส่งเตรียมต้นฉบับไว้ทำเพลทที่โรงพิมพ์ ทันทีเลย แล้วห้ามปฏิเสธนะจ๊ะที่ฉันกำลังจะขอเรื่องใหม่อีก พ่อนักเขียนรูปหล่อภาษาโรแมนติกที่แสนซาบซึ้งตรึงใจแฟนๆนักอ่าน ยอดขายปักษ์ที่แล้วก็ถล่มทลายนะ เป็นเพราะฝีมือของเธอนี่แหละ” 

คนถูกเอ่ยขอเรื่องกล่าวตอบเพื่อนไป

“เธอทำยังกะว่าหัวสมองมันสั่งงานได้ง่ายนี่ แซนดี้ เธอจะรู้บ้างไหมว่า ไอ้เบื้องลึกงานเขียนโรแมนติก ที่เธอว่าเนี่ย มันไม่ได้ออกมาง่ายๆนะชนิดที่ว่าสั่งได้ปรู้ดปร้าด อารมณ์ที่สำคัญที่สุดอีกอย่างฉันต้องเค้นมันออกมาจากหัวสมอง เพื่อจะได้ภาษาและตัวอักษรออกมาทีละบรรทัดๆ เพื่อให้สอดคล้องกับโครงเรื่องและกลั่นกรองไปในตัวด้วย”

คนตอบคล้ายบ่นตำหนิ

แต่ถึงอย่างไรมักจะยอมเพื่อนเสมอ 

เมื่อเพื่อนนั้นนอกจากมองเห็นแวว แล้วยังทำนายถึงอนาคต  ตั้งแต่ครั้งแรกว่าสำนวนแบบนี้มีแนวรุ่ง ภาษาแปลก และโรแมนติกกำลังเป็นที่นิยม

“ป้าง ฉันอ่านดูงานของแกแล้วว่ะ โอ้โฮ ไม่นึกว่าแกจะเขียนได้ขนาดนี้ ฉันอ่านแล้วซึ้งเหลือเกิน บางทีก็เกือบจะร้องไห้แน่ะ ไม่ได้จบอักษรมาด้วยนะ  แต่แกเขียนได้ยังไงนะ ภาษาที่ใช้สำนวนน่ะ แปลกใหม่ แบบนี้ถ้าริจะเดินบนถนนสายนักประพันธ์ ฉันทั้งสนับสนุนแล้วก็เชียร์แกสุดใจขาดดิ้นของฉันเลย” 

ทีแรกก็ไม่นึกว่า ทิชากรจะมาหลงใหลกับภาษางานเขียนของเขา

เมื่อเพื่อนตอบว่าชอบใจเขาจะว่าอะไรได้ นอกจากอนุญาตเท่านั้น  

ดังนั้นนี่เองเมื่อสามปีที่แล้ว นามปากกาพลับพลึงสีม่วงจึงถูกกำหนดให้แสดงตัวบนโลกบรรณพิภพ

เปิดตัวเรื่องแรกด้วยภาษารักหวานซึ้งของหนุ่มเมืองเหนือกับสาวกรุงเทพชื่อเรื่อง หยุดรักนี้ไว้ที่อ้อมใจปาย

ชายหนุ่มศึกษาข้อมูลเพิ่มจากทางอินเทอร์เน็ตบวกกับได้ไปเยือนสถานที่จริง ที่แม่ฮ่องสอนกับเชียงราย

จึงใช้ทั้งสองจังหวัดเป็นฉาก แล้วก็สนามบินจังหวัดเชียงใหม่  เรื่องนี้ใช้เวลานานถึงหกเดือนเต็ม ตีพิมพ์ในนิตยสารในเครือ ซึ่งตอนนั้นวูแมนออฟออฟฟิศ ยังไม่ถือกำเนิด

นิตยสารนั้นชื่อว่านิตยสาร โนเวลฮอลิเดย์ 

นิตยสารชื่อนี้เป็นที่ประลองสนามของนักเขียนมีชื่อทั้งมือใหม่และเก่า หรือเก๋ากึ๊ก เมื่อประมาณห้าปีที่แล้ว

ทิชากรซึ่งเข้ามาทำงานในสายกองบรรณาธิการ ฝ่ายกองจัดการ  รวมทั้งเป็นผู้ช่วยบรรณาธิการไปด้วย 

ซึ่งในขณะนั้นจะว่าไปเธอก็ไม่ใช่ใครหรอก ถือว่าเป็นน้องสาวเจ้าของบริษัท