Share

(แค่คนแอบรัก2)

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-07 03:36:07

“สมกับเป็นพี่สาวที่แสนดีของน้องจริง ๆ รู้ใจไปหมดทุกอย่าง แต่ถ้าจะให้ดีขอเงินซื้ออัลบั้มหน่อยนะ”

เพียงฟ้าส่งสายตาปริบ ๆ ให้กับคนเป็นพี่ แต่ทว่าคนเป็นพี่กลับแกล้งไม่ได้ยินแล้วเดินหนีเข้าบ้าน แต่มีหรือคนอย่างเพียงฟ้าจะยอม จึงเดินตามไปอ้อนเพื่อขอในสิ่งที่อยากได้

รำพึงมองตามลูกสาวสองคนทั้งยิ้มทั้งส่ายหัว เธอดีใจที่ลูกสาวสองคนรักกันแน่นแฟ้น หากสามีเธอไม่ได้ตายจากอุบัติเหตุเมื่อสิบปีก่อน เขาคงต้องภูมิใจและดีใจมากแน่ ๆ ที่ลูกทั้งสองคนเป็นเด็กดีไม่เคยทำเรื่องอะไรให้คนเป็นแม่เสียใจสักครั้ง

“วันนี้คุณแม่อารมณ์ดีจังเลยนะครับ ผมได้ยินเสียงฮัมเพลงตั้งแต่ทางเข้าประตูบ้าน”

เสียงทุ้มดังขึ้นจากทางด้านหลัง คุณหญิงศจีที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมอาหารเย็นกับแม่บ้านถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย เธอหันกลับไปมองเมื่อเห็นว่าเป็นอนาวินลูกชายเพียงคนเดียวก็ปรับสีหน้าเรียบเฉยแกล้งทำเป็นงอน

“ป้าไก่ ได้ยินเสียงนกเสียงกาแถวนี้ไหม”

“ได้ยินค่ะ นก กาที่ว่าน่าจะตัวใหญ่ด้วยนะคะ”

หญิงแก่แม่บ้านประจำหันไปหาคุณหนูของบ้านแล้วยักคิ้วให้ เพื่อบ่งบอกว่าคุณหญิงของบ้านน้อยใจคนเป็นลูกชายที่แทบจะไม่แวะเวียนกลับมาหาเลย

“แม่ครับ อย่าโกรธผมเลยนะ ก็ที่บริษัทงานยุ่งมาก ก็ตั้งแต่คุณพ่อยกตำแหน่งให้ ผมก็แทบจะไม่มีเวลาหายใจหายคอเลย”

ชายหนุ่มเดินเข้ามาโอบกอดพร้อมกับหอมแก้มฟ้อดใหญ่เพื่อเป็นการขอโทษ

“นี่แกโทษพ่อเหรอเจ้าวิน ที่ทำให้แกไม่มีเวลากลับมานอนบ้าน”

คฑาเดินลงมาจากบนบ้านแล้วเอ่ยหยอกลูกชายที่พยายามงอนง้อคนเป็นแม่อยู่ เพราะนับตั้งแต่ย้ายไปอยู่คอนโดฯลูกชายก็แทบไม่กลับมานอนที่บ้านเลย

“ไม่ใช่ครับ ผมแค่ไม่อยากให้พ่อกับแม่มานั่งห่วงผมก็เท่านั้นเอง”

“ถ้าแกไม่อยากให้แม่ห่วงก็รีบแต่งงานได้แล้ว แม่จะได้มั่นใจว่าแกมีคนดูแล”

“ยังไม่พร้อมครับ เราอย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้เลยครับผมหิวจะแย่ ป้าไก่ครับวันนี้มีอะไรกินบ้างครับ” เขารีบหันกลับไปถามป้าแม่บ้านเพื่อเอาตัวรอดจากเรื่องนี้

“แบบนี้ทุกที พูดเรื่องนี้ทีไรเปลี่ยนเรื่องหนีตลอด”ศจีบ่นตามหลังลูกชายที่เดินไปล้างไม้ล้างมือ

“เอาน่าคุณ ลูกเราคงยังไม่มีคนถูกใจ วันไหนที่พร้อมลูกก็คงพาว่าที่ลูกสะใภ้มาแนะนำเองแหละ เราไปกินข้าวกันเถอะเดี๋ยวกับข้าวจะเย็นเสียก่อน”

คฑาพยายามปลอบใจคนเป็นเมียเอาน้ำเย็นเข้าลูบแล้วชวนกันไปร่วมโต๊ะอาหารเย็นที่ตระเตรียมไว้จนเสร็จแล้ว

ค่ำคืนนั้นหลังจากที่อนาวินกลับจากไปกินข้าวที่บ้านแม่เสร็จแล้ว ระหว่างทางที่ขับรถกลับสายตาเขาเหลือบไปเห็นข้อความจากโทรศัพท์ซึ่งถูกส่งมาจากคนสำคัญที่เขาแอบรักมาตลอด ชายหนุ่มรีบหักพวงมาลัยเข้าข้างทางเพื่อเปิดอ่านข้อความนั้นทันที

[วินคะ มาหาลิตาหน่อยได้ไหม ลิตารอที่เดิมนะคะ]

เพียงแค่อ่านข้อความจบเขาก็รีบเหยียบคันเร่งไปหาหญิงสาวทันทีโดยไม่รีรอหรือช่างใจเลยสักนิด

ลิตาคือดารานางเอกอันดับต้น ๆ ของเมืองไทยและทั้งคู่เป็นกลุ่มเพื่อนเดียวกันตั้งแต่สมัยเรียน เขาตกหลุมรักลิตาครั้งแรกตั้งแต่ที่เห็นแต่ไม่เคยสารภาพรักเพราะเธอมีคนรักอยู่แล้วและคบหากันจนถึงปัจจุบัน

อนาวินจึงเป็นได้แค่เพียงเพื่อนที่ปรึกษาเท่านั้นแม้ใจเขาอยากจะเป็นมากกว่านั้นก็ตาม

ลิตาเองก็รู้ว่าอนาวินรู้สึกอย่างไรกับเธอแต่เธอก็ไม่สามารถตอบรับได้เพราะยังคงรักแฟนหนุ่มที่คบหากันมาหลายปี

ส่วนตัวแล้วลิตาก็ไม่อยากเสียอนาวินให้ใครไปจึงคอยหลอกล่อเหมือนว่ามีใจให้เพื่อขอให้เขาอยู่ข้างเธอไปแบบนี้ หากวันไหนที่เธอไปต่อกับแฟนหนุ่มไม่รอด อย่างน้อยเธอก็ยังเหลืออนาวินไว้เป็นตัวเลือก

เวลาเพียงไม่นานชายหนุ่มก็มาถึงร้านที่นัดหมาย เขาตรงดิ่งเข้าไปที่โต๊ะประจำที่ทั้งคู่นัดมาเจอกันบ่อยๆเพราะเป็นที่ลับตาคน จะได้ไม่มีข่าวเล็ดรอดทำให้ลิตาเสียหาย

“วิน”

เมื่อเห็นหน้าชายหนุ่มเดินมายังไม่ถึงโต๊ะเสียด้วยซ้ำลิตาก็ลุกขึ้น  โผเข้ากอดจนเขาไม่ทันได้ตั้งตัว

“ลิตา คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงดื่มและร้องไห้หนักขนาดนี้”

เขาประคองร่างเล็กในอ้อมกอดกลับมานั่งที่โต๊ะเหมือนเดิม พร้อมกับฟังสิ่งที่หญิงสาวระบายออกมาด้วยความอัดอั้น

“ทำไมอ่าวิน ทำไมอณุไม่เข้าใจลิตาเลย เขาแทบไม่มีเวลาให้ลิตาเลย เอะอะก็ซ้อมแต่บอล”

“ก็ช่วงนี้ใกล้แข่งคัดบอลโลกแล้วนี่ลิตา อณุก็ต้องซ้อมหนักเพื่อเป็นตัวแทนทีมชาติ ลิตาต้องใจเย็น ๆ นะแล้วค่อยไปปรับความเข้าใจกับอณุใหม่”

“ลิตาไม่เข้าใจเลย ทำไมต้องรักผู้ชายที่ไม่เห็นค่าลิตา ทำไมผู้ชายที่ ลิตารักไม่เป็นคุณ”

หญิงสาวพูดจบประโยคก็ฟุบหลับคาโต๊ะ อนาวินมองหญิงสาวตรงหน้าแล้วรู้สึกเจ็บปวดลงไปก้นบึ้งของหัวใจ

 ต้นประโยคเธอบอกว่ารักอณุแต่ท้ายประโยคเธอให้ความหวังเขา และเขาก็ยังคงรอความรักจากเธอเหมือนเดิม

ถึงจะเป็นห่วงผู้หญิงตรงหน้าเพียงไหนแต่ชายหนุ่มก็ไม่สามารถหิ้วปีกเธอออกไปจากที่นี้ได้เพราะมีคนอยู่มากมาย คนที่จะได้รับความเสียหายอาจจะเป็นลิตาก็ได้

อนาวินยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาผู้จัดการส่วนตัวของเธอและนั่งรอจนเขามารับกลับไป หากจะโทรหาคนรักของลิตาก็คงมารับไม่ได้เพราะเจ้าตัวก็คงเก็บตัวเพื่อฝึกซ้อมฟุตบอล

 แม้เขากับอณุจะรู้จักกันผ่านลิตาแต่เขาก็ไม่ได้สนิทชิดเชื้อด้วยเสียสักเท่าไร เพราะรู้สึกได้ว่าแฟนเพื่อนไม่ค่อยชอบหน้าเขาเสียสักเท่าไร เขาจึงทำได้แค่ขีดเส้นกั้นความรู้สึกกับลิตาเอาไว้ก็เท่านั้น

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เมียซ่อนที่(ไม่)รัก   ช้ำคือเรา

    ภายในซอกซอยของตึกกรุงทองย่านประตูน้ำซึ่งถือว่าเป็นแหล่งรวมเสื้อผ้าแฟชั่นส่งออกไปทั่วประเทศร่างบางของเพียงฟ้ากำลังกวาดสายตามองหาชุดเดรสให้กับคนเป็นพี่สาวซึ่งตอนนี้กำลังเดินหรือคลานต้วมเตี้ยมอยู่ด้านหลัง"พี่ฝันไหวไหมเนี่ย ถ้ารู้ว่าตัวเองยังเจ็บอยู่ก็น่าจะมาดูวันหลัง”“พี่ไหวน่า จะมาดูวันหลังอะไร งานเลี้ยงบริษัทจะเริ่มมะรืนนี้อยู่แล้ว”เพียงฝันย่นคิ้วใส่น้องสาวเล็กน้อยถ้าไม่อยากได้เงินซื้ออัลบั้มวงโปรดเธอมั่นใจได้เลยว่ายัยน้องสาวตัวแสบคงไม่มาเลือกซื้อเสื้อผ้าเป็นเพื่อนแน่นอนหญิงสาวเองก็ไม่รู้ว่าจะไปหาเลือกซื้อเสื้อผ้าไซน์ขนาดเธอได้จากที่ไหนก็เลยจำใจนั่งรถเมล์มาซื้อที่นี่แทน“พี่ฝันตัวนี้สวยมากเลยอ่า เข้ากับตรีมงานเดรสสีฉูดฉาดพอดีเลย”เพียงฟ้าจูงแขนคนเป็นพี่สาวไปยังร้านเสื้อร้านหนึ่งที่อยู่ด้านหน้าซึ่งตัวคนขายเองก็ยืนต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเดรสสีเขียวเหมือนเหล้าชาร์ทรุสที่โชว์อยู่บนหุ่นจำลองช่างสะดุดตาเธอยิ่งนัก ช่วงแขนถูกออกแบบให้เปิดไหล่แขนยาวเกือบถึงศอก ส่วนหน้าอกเป็นรูปโบคล้าย ๆเกาะอก ใต้หน้าอกเว้าโชว์ให้เห็นส่วนพุงเล็กน้อย ตัวกระโปรงยาวถึงเข่า“อือ ตัวนี้สวยมากเลยอ่า งั้นเอาตัวน

  • เมียซ่อนที่(ไม่)รัก   คนนอกสายตา(2)

    พี่นิ่มที่เดินกลับมาจากห้องน้ำได้ยินเรื่องที่สองสาวกำลังสนทนาจึงเอ่ยบอกเรื่องนี้อีกครั้ง“ฝันไม่อยากจะใส่เลยกระโปรงเนี่ย เดินก็ยากทำอะไรก็ไม่สะดวก”ใบหน้าหวานง่ำลงพร้อมกับบุยปากคว่ำแค่คิดว่าต้องแต่งตัวเธอก็ท้อเสียแล้วเพราะโดยปกติเธอไม่ค่อยแต่งตัวเสียสักเท่าไร บางวันมาทำงานยังเป็นอีเพิ้งหัวฟูอยู่เลยแล้วนี่ต้องไปหาเลือกชุดมาใส่ไปงานอีกสามสาวพูดคุยกันได้ไม่นานก็ปรากฎร่างระหงของสาวสวยมายืนอยู่ตรงหน้าผมยาวตรงถูกปล่อยสยายลงกลางหลัง ตรงใบหน้าแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางอ่อน ๆ แต่ปากเรียวหยักกลับแต่งแต้มด้วยสีแดงเข้มให้ดูโดดเด่น“สวัสดีค่ะ ฉันมาพบคุณอนาวิน ไม่ทราบว่าเขาอยู่ไหมคะ”“คะ คุณลิตา”พี่ฤทัยถึงกับพูดตะกุกตะกักเมื่อเห็นว่าสาวสวยที่เอ่ยถามเป็นใคร ในประเทศนี้จะมีใครไม่รู้จักเธอบ้าง“รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวดิฉันติดต่อเลขาคุณอนาวินให้”เพียงฝันตอบด้วยรอยยิ้มบาง ๆ เพราะเธอเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ไปไหนมาไหนด้วยกันกับอนาวินตั้งแต่สมัยเรียนจนมีข่าวลือว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน แต่ปัจจุบันก็คงเป็นแค่เพื่อนนั่นแหละเพราะหล่อนเองก็ประกาศว่ามีคู่แล้วเพียงฝันต่อสายไปยังเลขาฯหน้าห้องทันทีเมื่อได้คำตอบแล้วเธอจึงหัน

  • เมียซ่อนที่(ไม่)รัก   คนนอกสายตา(1)

    “คนไข้ไม่เป็นอะไรมากนะครับ แค่ข้อเท้าเคล็ดนิดหน่อย เวลาเดินอย่าลงน้ำหนักไปที่เท้ามากเกินไปสองสามวันก็น่าจะหาย”หมอหนุ่มวัยกลางคนเอ่ยบอกเพียงฝันเมื่อตรวจดูอาการและ ผลเอ็กซ์เรย์แล้วก็เห็นว่าคนไข้อาการปกติไม่มีส่วนไหนแตกหัก“โล่งอกไปทีค่ะ ฝันนึกว่าจะเดี้ยงจนต้องเข้าเฝือกซะแล้ว”เธอยิ้มเจื่อน ๆ แล้วปลายตามองร่างสูงที่ยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่ไม่ไกลหากเธอเป็นอะไรไปมากกว่านี้มีหวังคงโดนเขาเขมือบลงท้องแน่ ๆ เพราะทั้งวันเธอกับเขาเจอกันทีไรก็มีเรื่องทุกที“ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมพาคนไข้กลับบ้านได้แล้วใช่ไหมครับ”“ครับ เดี๋ยวผมสั่งยาให้กลับไปทานแล้วก็ทา”อนาวินพยักหน้าให้แล้วก็เดินนำออกไปโดยให้พยาบาลสาวเป็นคนเข็นรถที่มีเพียงฝันนั่งอยู่ตามออกไป“เอ่อ คุณอนาวินกลับไปก่อนก็ได้นะคะ รับยาเสร็จแล้วเดี๋ยวฝันกลับเองได้ค่ะ แล้วก็ฝันขอโทษสำหรับเรื่องวันนี้ด้วยนะคะ”หญิงสาวยกมือขึ้นไหว้ขอโทษแต่สายตาก็ยังคงหลุบมองพื้นไม่กล้าสบตาโดยตรง“แน่ใจเหรอว่าจะกลับเองได้ เท้าก็เจ็บเดินก็ไม่ถนัด”อนาวินจ้องมองคนเจ้าปัญหาตาไม่กระพริบ ไม่รู้ว่าเป็นวันอะไรกันแน่ที่ทำให้เขาเจอแต่เรื่องกับคนเดิม ๆแค่คิดเขาก็ถอนหายใจออกมาเสียง

  • เมียซ่อนที่(ไม่)รัก   ใบเตือน(2)

    ทางด้านอนาวินเมื่อก้าวขาพ้นประตูลิฟต์เจ้าตัวเดินออกมาพร้อมกับกลิ่นพริก กลิ่นน้ำปลา จนเลขาสาวหน้าห้องถึงกับต้องยกมือขึ้นอังจมูกตัวเองเล็กน้อย แต่สายตาก็ชำเลืองมองคนเป็นนายเพื่อไม่ให้เสียมารยาท“เดี๋ยวคุณช่วยส่งชุดนี้ไปซักให้ผมด้วยนะ”อนาวินเปิดประตูห้องทำงานออกมาพร้อมกับยื่นถุงกระดาษที่มีชุดสูทอยู่ข้างในให้กับเลขา ตอนนี้เขาได้เปลี่ยนเป็นชุดสูทตัวใหม่เรียบร้อยแล้ว โชคยังดีที่ด้านหลังโต๊ะทำงานเขา เป็นห้องส่วนตัวที่ตบแต่งคล้ายห้องชุดในคอนโดเอาไว้นอนเวลาที่เขาต้องอยู่ทำงานดึกดื่นจนขับรถกลับไม่ไหว จึงทำให้มีเสื้อผ้าติดไว้เปลี่ยนเวลาจำเป็นอยู่บ้าง“แล้วเรียกคุณบวรขึ้นมาพบผมด้วย”ก่อนจะหันหลังกลับเขาก็ยังหันไปสั่งกำชับงานเพิ่มอีก เลขาสาวได้แต่พยักหน้ารับคำ แล้วรีบต่อสายหาลูกน้องมือขวาของท่านประธานทันที เธอไม่กล้าตอบโต้เจ้านายมากนักเพราะรู้สึกได้ว่าท่านกำลังอารมณ์ไม่ค่อยดี“คุณอนาวินเรียกผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ แต่ถ้าจะถามเรื่องพนักงานหญิงเมื่อเช้า ผมจัดการเรียบร้อยแล้วนะครับ เธอเซ็นเตือนเรียบร้อยแล้ว”บวรไม่ต้องรอให้คนเป็นเจ้านายถามเขารีบชิงพูดเรื่องนี้ขึ้นมาก่อนเพราะดูจากสีหน้าแล้วอนาวินคงยั

  • เมียซ่อนที่(ไม่)รัก   ใบเตือน(1)

    ช่วงเช้าวันใหม่เพียงฝันจอดรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจที่ขับขี่มาจากบ้าน พอถึงที่ทำงานก็ต้องรีบจอดให้เร็วที่สุดเพราะวันนี้เธอออกจาบ้านมาก็สายมากแล้ว เหลือบมองดูนาฬิกาบนข้อมือก็เหลือเวลาอีกแค่5นาทีเท่านั้นก็จะถึงเวลาสแกนนิ้วเข้าทำงานสองมือหอบหิ้วถุงยำมะม่วงที่แยกน้ำแยกเนื้อมาอย่างพะรุงพะรัง ผมเผ้าที่แห้งสนิทแต่ชี้ฟูกระเซอะกระเซิงไม่ได้มัดรวบให้เรียบร้อยเพราะเมื่อเช้าเธอสระผมมา ไม่ได้ไดร์ให้แห้งจึงอาศัยลมธรรมชาติจากการขับรถมาทำงานเป่าให้แห้งเสียเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลาสองเท้าอวบเร่งฝีเท้าเพื่อให้ทันเวลา ความเร่งรีบทำให้เธอไม่ทันได้มองว่ามีร่างสูงของใครอีกคนกำลังเดินสวนมาจากอีกทาง“ปั๊ก!”เพียงฝันชนเข้ากับผู้ชายตรงหน้าอย่างจังจนล้มลงก้นจ้ำเบ้าถุงน้ำยำที่รำพึงแยกมาให้ตกลงแตก ทำให้น้ำปลาร้าหกเลอะเทอะส่งกลิ่นเหม็นตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ“โอ๊ย เดินยังไงเนี่ยไม่ดูตาม้าตาเรือดูสิของฉันตกแตกเสียหายหมดเลย”น้ำเสียงขุ่นสบถด่าออกมาโดยที่ไม่ได้เงยหน้ามอง จะไม่ให้เธอโมโหได้อย่างไร ของที่จะนำส่งลูกค้าดันเสียหาย แถมเธอยังต้องถูกหักเงินที่เข้างานสายอีกด้วย“เสียหายมากไหม”“ก็มากนะสิ...”เธอตอบกลับทันควันพร้อมกับเ

  • เมียซ่อนที่(ไม่)รัก   (แค่คนแอบรัก2)

    “สมกับเป็นพี่สาวที่แสนดีของน้องจริง ๆ รู้ใจไปหมดทุกอย่าง แต่ถ้าจะให้ดีขอเงินซื้ออัลบั้มหน่อยนะ”เพียงฟ้าส่งสายตาปริบ ๆ ให้กับคนเป็นพี่ แต่ทว่าคนเป็นพี่กลับแกล้งไม่ได้ยินแล้วเดินหนีเข้าบ้าน แต่มีหรือคนอย่างเพียงฟ้าจะยอม จึงเดินตามไปอ้อนเพื่อขอในสิ่งที่อยากได้รำพึงมองตามลูกสาวสองคนทั้งยิ้มทั้งส่ายหัว เธอดีใจที่ลูกสาวสองคนรักกันแน่นแฟ้น หากสามีเธอไม่ได้ตายจากอุบัติเหตุเมื่อสิบปีก่อน เขาคงต้องภูมิใจและดีใจมากแน่ ๆ ที่ลูกทั้งสองคนเป็นเด็กดีไม่เคยทำเรื่องอะไรให้คนเป็นแม่เสียใจสักครั้ง“วันนี้คุณแม่อารมณ์ดีจังเลยนะครับ ผมได้ยินเสียงฮัมเพลงตั้งแต่ทางเข้าประตูบ้าน”เสียงทุ้มดังขึ้นจากทางด้านหลัง คุณหญิงศจีที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมอาหารเย็นกับแม่บ้านถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย เธอหันกลับไปมองเมื่อเห็นว่าเป็นอนาวินลูกชายเพียงคนเดียวก็ปรับสีหน้าเรียบเฉยแกล้งทำเป็นงอน“ป้าไก่ ได้ยินเสียงนกเสียงกาแถวนี้ไหม”“ได้ยินค่ะ นก กาที่ว่าน่าจะตัวใหญ่ด้วยนะคะ”หญิงแก่แม่บ้านประจำหันไปหาคุณหนูของบ้านแล้วยักคิ้วให้ เพื่อบ่งบอกว่าคุณหญิงของบ้านน้อยใจคนเป็นลูกชายที่แทบจะไม่แวะเวียนกลับมาหาเลย“แม่ครับ อย่าโกรธผมเลย

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status