เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 1 เธอต้องเป็นเมียของฉันเท่านั้น!!
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-13 01:26:29ลูอิส วาเลนส์ ชายหนุ่มเลือดผสมสัญชาติไทย-อังกฤษ วัย 32 ปี ในชุดสูทสีเข้ม ก้าวลงจากรถเบนซ์คันงาม ที่ลูกน้องคนสนิทเปิดประตูให้ ทุกวันเขาจะต้องเข้าไปนั่งบริหารงานโรงแรม แต่วันนี้แตกต่างจากทุกวันที่ผ่านมา เพราะต้องเข้ามารับตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียนวาเลนส์ อินเตอร์เนชันแนล ต่อจากบิดาที่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง และวันนี้ก็เป็นวันแรกที่เขาได้มาที่นี่ในฐานะ ผอ.คนใหม่ ส่วนโรงแรมก็ได้ให้น้องชายอย่างลูเซียสเข้ามาบริหารแทน
“นายกลับไปก่อนเลยเจฟ” ลูอิสบอกลูกน้องคนสนิทที่ยืนอยู่ข้างหลัง “จะไม่ให้ผมอยู่ด้วยเหรอครับบอส เผื่อมีอไรผมจะได้ช่วยบอสได้” เจฟถามบอสหนุ่มรูปหล่ออย่างเป็นห่วง ถ้าเขาอยู่ด้วยยังสามารถช่วยงานได้ “ไม่ต้อง ตอนเย็นค่อยมารับฉัน กลับไปได้แล้ว มีอะไรฉันจะโทรหาเอง” เขามาทำงานเป็น ผอ.ไม่จำเป็นต้องมีผู้ติดตาม ลูอิสพูดจบก็ก้าวเดินเข้าไปในตึกผู้บริหารทันที “หนูดี วันนี้ไปกินชาบูกันฉันอยากกินอะ ยัยวีต้าก็บอกว่าอยากกิน” สาวน้อยผิวขาวร่างท้วมนั่งเขย่าแขนเพื่อนคนสวย อย่างอ้อนๆ “หวานแกนี่จะชวนฉันกินทุกเย็นเลยรึไง เมื่อวานขนม วันนี้ชาบู พรุ่งนี้อะไรอีกละยัยอ้วน” หนูดีแกล้งหยิกพุงเพื่อนเบาๆ อย่างมันเขี้ยว “พรุ่งนี้ยังคิดไม่ออกเอาวันนี้ก่อนละกัน” หนูดีมองเพื่อนแล้วส่ายศีรษะไปมา “หนูดี! หวานนน” สองสาวหันไปมองตามเสียงเรียก แล้วก็เห็นว่าวีต้าเพื่อนรักอีกคนหนึ่งของพวกเธอกำลังวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาด้วยท่าทางตื่นตูมสุดๆ “มีอะไรร้องเรียกซะเสียงดังลั่นเลย คนอื่นแตกตื่นกันหมดแกนี่” หนูดีเหลียวมองรอบๆ ตัว ก็เห็นว่ามีคนมองมาทางพวกเธอเยอะ เลยก้มศีรษะให้เป็นเชิงขอโทษที่เสียงดัง “คืองี้ แป๊บนะ” วีต้าขยับแว่นให้เข้าที่เข้าทางแล้วพูดต่อ “ยัยฟ้าญาติแกถูกเรียกตัวไปห้อง ผอ.ยัยนั่นไปตบแย่งผู้ชายกับรุ่นน้องเกรด 11 ฉันเข้าห้องน้ำแล้วได้ยินเขาคุยกันเลยรีบวิ่งมาเล่าให้พวกแกฟังเนี่ย เหนื่อยชะมัด” วีต้าหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มอย่างกระหาย “ไปดูกัน” หนูดีลุกขึ้นเดินนำเพื่อนทั้งสองไปยังตึกผู้บริหาร จริงๆ แล้วเธอกับฟ้าใสไม่ค่อยจะถูกกัน แม้จะอยู่บ้านเดียวกันแต่ฟ้าใสก็ชอบหาเรื่องชวนทะเลาะได้ตลอดเวลา พ่อกับแม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ ทำให้คุณลุงพ่อของฟ้าใสที่เป็นพี่ชายของพ่อรับเธอมาดูแล คุณลุงรักเธอไม่ต่างจากลูกแต่คุณป้าแม่ของฟ้าใสนั้นไม่ชอบเธอ ถึงแม้จะไม่ชอบก็ต้องทนให้เธออยู่บ้านด้วย เนื่องจากคุณลุงไม่ยอมให้เธอไปอยู่ที่อื่นตามความต้องการของลูกและเมีย “แล้วยัยฟ้ามันตบแย่งผู้ชายคนไหววะวีต้า” “ไม่รู้วะ แล้วนั่นแกจะรีบเดินไปไหนดูดี รอพวกฉันด้วยสิ” วีต้าดึงแขนอวบของหวานให้วิ่งตามเพื่อน ที่เดินนำไปหลายก้าวแล้ว “พวกแกก็อย่ามัวแต่คุยกันสิ รีบๆเดินตามมาเร็วๆ” หนูดีหันหลังมาพูดแล้วเดินเร็วเข้าไปในตึกโดยมีหวานกับวีต้าวิ่งตามมาติดๆ สายตาคมจ้องมองนักเรียนสาวที่เป็นคู่กรณีกันนิ่ง ใบหน้าหล่อนั้นเรียบเฉยอย่างเดาอารมณ์ไม่ถูก สองสาวคู่กรณีนั้นก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะสลดแม้แต่น้อย นั่งหน้าเชิด คอตั้ง ส่งสายตาจิกกัดกันเป็นระยะ ใบหน้าของทั้งสองคนมีรอยแดงจากนิ้วมือ เสื้อผ้านั้นหลุดลุ่ย ผมเผ้ายุ่งเหยิง เป็นภาพที่ไม่น่ามองสักนิด “ทุเรศชะมัด” เสียงทุ้มพึมพำออกมา เป็น ผอ.วันแรกก็เจอเรื่องน่าปวดหัวซะแล้ว “ฉันจะเรียกผู้ปกครองของพวกเธอมา แล้วจะสั่งพักการเรียน” ลูอิสลุกขึ้นยืน เอามือล้วงกระเป๋า “หนูไม่ผิด ผอ. จะสั่งพักการเรียนก็สั่งพักยัยแพรวาไปคนเดียว” ฟ้าใสพูดขึ้นเสียงดัง มองตาขวางไปยังแพรวา “เหอะ! กล้าพูดนะว่าตัวเองไม่ผิด ไม่กระดากปากบ้างเหรอ” แพรวาสวนขึ้นอย่างไม่ยอม ลูอิสมองนักเรียนสองคนที่เถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร อย่างไม่สบอารมณ์ “พวกเธอนี่ยังไม่สำนึกสินะ ตบตีกันในโรงเรียนจนถูกเรียกตัวเข้ามาพบแบบนี้ ยังปากเก่งกันได้นี่น่านับถือในความด้านของหน้าจริงๆ” แขนแกร่งเท้าลงบนโต๊ะทำงาน วาจาเจ็บแสบที่ลูอิสพูดออกมาทำให้เด็กสาวทั้งสองคนถึงกับสะอึก “ถ้าเป็นแบบนี้ฉันว่า ฉันเปลี่ยนบทลงโทษจากพักการเรียนเป็น ไปล้างห้องน้ำทุกพักกลางวัน และตอนเย็นตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือน เผื่อพวกเธอจะได้รักและสามัคคีกันมากขึ้น ถ้าขัดคำสั่งหรือไม่ทำตามฉันจะไล่พวกเธอออก แล้วจะเชิญพ่อแม่ของเธอสองคนมารับรู้พฤติกรรมแย่ๆ มราพวกเธอได้ก่อเอาไว้” “อะไรนะคะ” สองเสียงประสานกันดังลั่นอย่างตกใจ “หนูทำไม่ได้ เกิดมายังไม่เคยต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้เลย แล้วอยู่ๆ ผอ.จะมาให้หนูทำ ไม่มีทางซะหรอก ให้ยัยแพรวานี่ทำไปคนเดียวเถอะค่ะ” เหอะ! อย่าว่าแต่ล้างห้องน้ำเลย จานที่บ้านเธอยังไม่ต้องเก็บล้างเองเลย แล้วห้องน้ำสกปรกๆ แบบนี้จะมาให้เธอทำ รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น “อย่ามาโยนให้กันแบบนี้นะพี่ฟ้า ฉันก็ไม่ทำเหมือนกัน” แพรวาจิกตาใส่สาวรุ่นพี่ เมื่อเห็นฝ่ายนั้นก็จ้องหน้าเธออย่างอยู่ “หยุดกัดกันได้แล้ว! ที่นี่โรงเรียนสอนให้ความรู้กับคน ไม่ใช่โรงเรียนสอนหมานะ เห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอรึไงกัน ถึงไม่เกรงกลัวอะไรเลย” อากรฟึดฟัดใส่กันในตอนแรกหายไป เมื่อโดนคำพูดเปรียบเปรยของ ผอ.หนุ่มหล่อ ไม่คาดคิดว่าหน้าตาหล่อเหลาแบบนี้จะมีปากที่คมยิ่งกว่ากรรไกรเสียอีก “ฉันพูดคำไหนคำนั้น เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ไม่มีข้อต่อรองใดๆ ทั้งสิ้น นี่ถือว่าฉันใจดีมากแล้วนะ ถ้าทำให้ฉันหงุดหงิดไปมากกว่านี้ ฉันจะไล่เธอออก ไปได้แล้ว!” ลูอิสเดินไปเปิดประตูให้นักเรียนคู่วิวาทออกไป ก็เห็นว่ามีนักเรียนยืนออกันอยู่แถวหน้าห้องทำงานของเขากันเต็มไปหมด “มีอะไรกันทำไมถึงมายืนอยู่หน้าห้องทำงานฉันเต็มไปหมด” เสียงเข้มเอ่ยถามบรรดาไทยมุงที่เริ่มจะแยกย้ายกันออกไปบ้างแล้ว “เอ่อ คือว่าพวกเราแค่อยากมาเห็น ผอ.คนใหม่นะคะ” เด็กนักเรียนผู้หญิงที่อยู่มอต้นพูดเสียงเบาด้วยท่าทางกลัวๆ “เห็นแล้วก็แยกย้ายกันไปได้แล้ว ที่นี่ไม่ใช่สวนสาธารณะที่ใครก็ขึ้นมาได้นะ พวก รปภ.นี่ยังไงถึงปล่อยให้พวกเธอขึ้นมาถึงนี่ได้” ลูอิสพูดด้วยสีหน้ายุ่งเหยิง ตอนนี้ไทยมุงได้อันตธานหายไปหมดแล้ว จะเหลือก็แต่เด็กผู้หญิงสาวคนที่คาดว่าจะอยู่มอปลายยืนหลบมุมคุยกันอยู่ เพราะดูจากชุดเครื่องแบบที่สวมใส่ ลูอิสยืนกอดอกจ้องมองทั้งสามคนอย่างไม่วางตา และหนึ่งในนั้นก็ทำให้เขาเกิดความสนใจ “พวกแก” หนูดีกระตุกแขนวีต้ากับหวานที่ยืนคุยกันอย่างออกรสเรื่องฟ้าใส แต่ก็เหมือนเพื่อนเธอจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยว่าตอนนี้มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่ที่พวกเธอ ซึ่งเธอก็พอจะเดาออกว่าคงจะเป็นผู้อำนวยการคนใหม่ “อะไรของแกหนูดี” วีต้ากับหวานหันมามองเพื่อนที่สะกิดเรียกพวกเธอยิกๆ
บทล่าสุด
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 14 โทษสถานเบาของคุณป๋า (3)
"พ่อกับแม่ก็ไม่อยู่เราจะลงไปลำพังอย่างงี้หรอ คนงานก็หลับกันหมดแล้ว จะไปตามก็ต้องเปิดประตูออกไป ฉันว่าเราแจ้งตำรวจก่อนดีกว่า พอตำรวจมาค่อยออกไปทีเดียว” วีต้าพูดเสียงเครียดหวานกับหนูดีจึงพยักหน้าเห็นด้วย "แต่ระหว่างที่แกโทรฉันขอไปชะโงกหน้าดูหน่อยนะว่ามันมากันกี่คน" หนูดีเดินไปที่หน้าต่างที่มีม่านกั้นไว้อยู่ มือบางค่อยๆแหวกม่านออกเล็กน้อย เพ่งมองลงไปยังด้านล่างก็ต้องตาโตเท่าไข่ห่าน โจรที่พวกเธอต่างคิดไปต่างๆ นานากลับเป็นคนใกล้ตัวของเธอเสียเอง "ไม่ต้องโทรแล้วแก" เสียงขุ่นหลุดออกจากเรียวปากบาง มือที่กำผ้าม่านเอาไว้คลายออกพร้อมกับเดินดุ่มๆ ไปที่ประตู "แกจะไปไหนหนูดี” วีต้าถามเสียงร้อนรน "ไปจัดการกับโจรยังไงล่ะ งานนี้ไม่ต้องถึงมือตำรวจหรอก” พูดจบมือบางก็กระชากประตูเปิดออกไป ไม่สนใจที่จะฟังเสียงเรียกของหวานกับวีต้า ผลั๊วะ เสียงเปิดประตูบ้านเสียงดังทำให้ลูอิสชะงักมือที่จะปาหินลง พร้อมกับหน้าบึ้งๆ ของเมียตัวน้อยที่เดินออกมาหาเขาอย่างเอาเรื่องเต็มที่ "ริอ่านจะเป็นหัวขโมยหรือคะ" คนตัวเล็กยืนประจันหน้ากับสามีทางพฤตินัยอย่างโมโห มีอย่างที่ไหนเที่ยวมาปาหินใส่บ้านคนอื่นเขากลางดึกแบบนี้ "ก็เมี
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 14 โทษสถานเบาของคุณป๋า (2)
"ผู้หญิงแบบนี้น่ารำคาญชะมัด” ลูอิสพูดด้วยน้ำเสียงติดจะรำคาญ พอลับร่างครูคนดังกล่าวไปแล้ว ก็เปิดดูสถานที่ที่นักเรียนชั้นมอหกจะไปทัศนศึกษา เพื่อพิจารณาว่าจะอนุมัติหรือไม่ เมื่อเปิดอ่านก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอีก ไม่เข้าใจว่าที่ที่ไปมีตั้งเยอะแยะทำไมถึงไม่ไปกัน คิดยังไงถึงจะไปป่า ไม่รู้ว่าใครเป็นคนคิดแผนบ้าๆ แบบนี้ขึ้นมา ตอนนี้อะไรก็ไม่ดีในสายตาคนพาลไปหมด ใครเข้ามาก็โดนไปตามๆ กันไม่มีไว้หน้าใครทั้งสิ้น ไม่ว่าจะผมขาวหรือผมดำ "วันนี้มันวันเฮงซวยอะไรวะเนี่ย มีเมียเมียก็ไม่สนใจ คิดว่าจะทำอะไรกับผัวแก่ๆ อย่างนี้ก็ได้เหรอ โว้ย!” เสียงโวยวายของคนขี้โมโหดังออกมาราวกับคนบ้าคลั่ง มือก็กดโทรศัพท์เป็นระวิง พอไม่ได้ดั่งใจก็กระแทกตัวกับพนักเก้าอี้แรงๆ เพื่อเป็นการระบายความหงุดหงิดงุ่นง่านของตัวเองตกเย็นหนูดีก็ส่งข้อความมาบอกว่าจะไปทำรายงานที่บ้านเพื่อน ให้ลูอิสกลับบ้านไปได้เลย สร้างความหงุดหงิดให้กับยักษ์ตัวโตเป็นอย่างมาก หากว่าพ่นไฟได้เขาคงพ่นไปแล้ว พอโทรไปเมียตัวน้อยของเขาก็ปิดเครื่อง เมื่อทำอะไรไม่ได้ก็ต้องกลับบ้านอย่างไม่เต็มใจ แล้วก็กลับไปพาลคนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ที่บ้านอีกทีจนใครๆ ก็ไม่อยากจะเ
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 14 โทษสถานเบาของคุณป๋า
สองร่างยังคงนอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียงกว้างที่ยับย่น เสียงนาฬิกาปลุกร้องเตือนอยู่หลายครั้งก็ไม่มีใครลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะกว่าคนทั้งคู่จะได้หลับได้นอนก็ปาเข้าไปเกือบเช้า เวลาล่วงเลยผ่านไปหลายชั่วโมง หนูดีก็เป็นฝ่ายที่รู้สึกตัวขึ้นมาก่อนด้วยเคยชิน มือบางยกขึ้นมาขยี้ตาเบาๆ ด้วยความงัวเงีย ยกศีรษะหนักๆ ขึ้นมาดูนาฬิกาที่หัวเตียงก็ต้องย่นคิ้ว เพราะมันปาไปเจ็ดโมงครึ่งแล้ว ทั้งเธอและลูอิสจะต้องไปโรงเรียน จะขยับตัวลุกขึ้นก็ยากลำบากเพราะขายาวของลูอิสกอดก่ายเอาไว้ ท่อนแขนแข็งแรงก็กอดรัดเอวเอาไว้เสียแน่น ใบหน้าหนวดเคราก็ซุกซบอยู่กับอกอวบของเธอ ทั้งดันทั้งทุบคนที่หลับเป็นตายก็ไม่รู้สึกตัวสักที ไม่รู้ว่าแกล้งหรือหลับจริง “อื้อ คุณป๋าตื่นได้แล้วนะคะ จะแปดโมงแล้ว หนูต้องไปโรงเรียนนะ ปล่อยสิคะ ฮื่อ” มือบางเขย่าท่อนแขนใหญ่แรงๆ เพื่อปลุกให้ตื่นขึ้นมา "คุณป๋ายังง่วงอยู่เลย ไปสายหน่อยก็ได้" นอกจะไม่ยอมลืมตาขึ้นมาแล้ว ยังเพิ่มแรงกอดรัด อัดใบหน้าลงกับอกนุ่มคลุกเคล้าอย่างอ้อนๆ "คุณป๋าเป็นผู้บริหารไปกี่โมงก็ได้ แต่หนูเป็นนักเรียนจะไปสายอย่างคุณป๋าไม่ได้นะคะ” เด็กสาวพูดอย่างอ่อนใจ "เป็นเมียเจ้าของโรงเรียนจะ
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 13 ออกกำลังกายวาบหวิว (3)
“ไม่มีใครเข้ามาในนี้ได้หรอกคนสวย คุณป๋าล็อกประตูเรียบร้อยแล้ว” ลูอิสพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างเล็ก ปลดตะขอบราด้านหน้าออกอย่างง่ายดาย อกอวบขาวผ่องดีดเด้งออกมาราวกับมีสปริงติดอยู่ ยอดอกสีสวยชูชันล่อตาล่อใจ ปากร้อนอ้างับลงบนเม็ดเชอร์รี่สีหวานเข้าไปในอุ้งปาก ดูดเม้มจนแก้มตอบ มือข้างที่ว่างก็นวดเฟ้นฐานอกจนแดงเป็นปื้น “คุณป๋าขาแต่หนูว่าที่นี่มันไม่เหมาะนะคะ อื้อ” หนูดีดึงทึ้งผมสั้นให้เงยหน้าขึ้นมา แต่คนที่ตั้งหน้าตั้งตากินนมไม่ยอมง่ายๆ “อื้ม อื้ม อื้ม” “อ๊ะ อย่ากัดจุกนมของหนูสิ อื้อ เจ็บ” หลังกว้างถูกระดมทุบไม่ยั้ง เมื่อเผลอใช้ฟันขบยอดอกแรงจนทำให้ร่างบางสะดุ้งเฮือก “อร่อยลิ้นไปหน่อย คุณป๋าขอโทษนะ เดี๋ยวเลียให้หายเจ็บนะคะเบบี๋” ลูอิสก้มลงไปเลียตรงปลายยอดใหม่ ตาก็จับจ้องอยู่ที่ใบหน้าพริ้มเพราที่เชิดแหงนขึ้นเป็นระยะอย่างถูกใจ “เลิกเลียได้แล้วหนู อื้อ ทรมาน” ปากบอกให้เลิกเลีย แต่มือบางกลับรั้งศีรษะหนาให้แนบชิดกับเต้าสวยแนบแน่น จนทั้งหน้าของลูอิสเกลือกกลั้วอยู่ที่กลางทรวงสาว หนวดเคราครูดจนเป็นรอยแดงเถือก ณ เวลานี้เด็กสาวไม่มีความเจ็บใดๆ แล้ว มีแต่เพียงความหวาบหวามและซ่านสยิวเท่านั้น ลูอิสดึงใบหน
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 13 ออกกำลังกายวาบหวิว (2)
“ผัวเมียคู่นี้นี่เป็นอะไรกัน ง่วงนอนเร็วเป็นบ้า” ลูเซียสพึมพำ แล้วเลิกสนใจพี่ชายกับพี่สะใภ้ที่เดินหายออกไป กลับมาจดจ่อที่หน้าจอทีวีเหมือนเดิม “ปล่อยนะหนูจะดูหนังให้จบ กำลังสนุกเลย อื้อ ง่วงก็ขึ้นไปนอนคนเดียวสิ” มือบางฟาดลงบนหลังกว้างเต็มแรง แต่มันก็ไม่ได้สะเทือนผิวกายของลูอิสแม้แต่น้อย“เปลี่ยนใจแล้ว คุณป๋าอยากออกกำลังกาย เราไปออกกำลังกายกันดีกว่า หนูจะได้แข็งแรงเหมือนคุณป๋า แต่ก่อนอื่นต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน” ร่างสูงอุ้มร่างเล็กเบาหวิวหายเข้าไปในห้องนอน เพื่อที่จะพาไปเปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้เหมาะแก่การออกกำลังกาย “หนูไม่มีชุดออกกำลังกายนะคะ คุณป๋าออกไปคนเดียวเถอะค่ะ” หนูดีค้านมือใหญ่ที่กำลังจะจับเธอถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกาย “ใส่เสื้อเชิ้ตคุณป๋าไปก่อน เดี๋ยวลงไปที่ห้องออกกำลังกายค่อยเปลี่ยนอีกรอบ” ลูอิสจับถอดเสื้อออกจนได้ พยายามจะไม่มองหน้าอกอวบคู่โตที่อยู่ตรงหน้า พอใส่เสื้อให้เสร็จถึงกับเป่าปากด้วยความโล่งใจ ไม่ใช่จะอดกลั้นอะไรหรอกแต่อยากลงไปข้างล่างเร็วๆ มากกว่า เพราะตอนนี้ร่างกายเขามันบอกว่าต้องการออกกำลังกายจะแย่อยู่แล้ว หนูดีมองเครื่องออกกำลังกายอย่าสนใจ ที่นี่มีครบแทบทุกอย่าง
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 13 ออกกำลังกายวาบหวิว
หนูดีนั่งมองหน้าลูอิสที่นั่งทำงานมาเป็นเวลานานหลายชั่วโมงแล้ว ก็ไม่มีทีท่าว่างานที่เขาทำจะเสร็จสักที จนอดทนต่อไปไม่ไหวจึงพูดออกมา ไม่อย่างนั้นวันนี้ก็ไม่มีทางรู้เรื่องแน่ เพราะตาแก่นี่บอกปัดกับเธอว่าไว้คุยหลังจากที่ทำงานเสร็จแล้วเท่านั้น “คุณป๋าจะตอบตกลงได้รึยังคะ นั่งกอดหนูแบบนี้มาหลายชั่วโมงแล้วนะ แค่ขอไปนอนค้างคืนที่บ้านเพื่อนทำไมต้องคิดนานด้วย” หนูดีหน้ายุ่งเหล่ตามองคนที่นั่งทำงานอย่างไม่พอใจ กลับมาจากโรงเรียนก็ลากเธอมานั่งตักที่ห้องทำงานส่วนตัวของเขาที่บ้าน วันนี้ไม่ได้นอนคอนโดแต่เปลี่ยนมานอนที่บ้านแทน และก็ไม่รู้ว่าจะได้ออกไปจากตรงนี้เมื่อไหร่ด้วย “นั่งนิ่งๆ ได้ไหมคะเบบี๋ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าคุณป๋าไม่เตือนนะ ยิ่งขยับไอ้นั่นของคุณป๋ามันก็จะยิ่งตื่น และทีนี้หนูก็จะไม่ได้ไปไหนเลยคนสวย หรือว่าอยากลองในห้องทำงานถึงได้ยุกยิกไม่หยุด” สายตาของลูอิสยังคงไม่ได้ละออกจากหน้าจอคอม เอ่ยเตือนร่างเล็กที่นั่งดุ๊กดิ๊กบนตักเสียงราบเรียบ แกล้งรั้งเอวบางให้กดลงบดเบียดกับแก่นกายที่ก้นอวบเด้งนั่งทับอยู่ “ก็หนูเมื่อย นั่งแบบนี้มานานแล้วนะคะ เมื่อไหร่จะปล่อยสักที คุณป๋าทำงานอยู่จะให้หนูนั่งด้วยทำไมก
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 12 คุณป๋าออกโรงเอง (3)
“มันจะไม่แรงไปหน่อยเหรอคะ หนูเป็นนักเรียนโรงเรียน ผอ.นะ พูดอะไรนึกถึงจิตใจหนูหน่อยนะคะ” ฟ้าใสถึงกับปรี๊ดแตกเมื่อเจอคำพูดจี้ใจดำแบบนี้เข้าอย่างจัง “หึ ยอมรับความจริงไม่ได้สินะ” ลูอิสจ้องหน้าฟ้าใสอย่างไม่วางตา “ดิฉันว่ามันก็แรงไปจริงๆ นั่นแหละค่ะ ฉันเป็นแม่ยังไม่เคยว่าลูกอย่างนี้เลย คุณเป็นแค่ ผอ.โรงเรียนไม่มีสิทธิ์มาว่าลูกฉันแบบนี้นะ พูดจาไม่ระวังปากฉันฟ้องคุณข้อหาหมิ่นประมาทได้นะ ผอ.” นภาออกโรงปกป้องลูกอย่างเต็มที่ แววตาวาบวับจ้องมองหน้าลูอิสอย่างเอาเรื่อง “อยากจะฟ้องอะไรก็ฟ้องเลย ผมก็จะได้ฟ้องคุณกลับข้อหาทำร้ายร่างกาย ข่มขู่หนูดีเหมือนกัน มาดูกันสิว่าข้อหาใครมันจะหนักกว่ากัน คนอย่างผมหากได้ทำอะไรแล้วรับรองว่ากัดไม่ปล่อยแน่ อยากจะลองดูกันสักตั้งไหมละ ผมชักอยากทำอะไรสนุกๆ แล้วสิ” ลูอิสนั่งพิงเก้าอี้ด้วยท่าทางสบายๆ เอียงคอรอคำตอบจากนภาที่ทำหน้าตาแตกตื่นกับคำพูดของเขา “ฉันไม่เคยทำร้ายร่างกายแล้วก็ข่มขู่นังหนูดี อย่ามากล่าวหากันมั่วๆ นะ ผอ.” นภาปฏิเสธเสียงสูง จ้องหน้าหนูดีเขม็ง เพราะคิดว่าหลานสาวของสามีนำเรื่องทั้งหมดไปฟ้อง ผอ.โรงเรียน ไม่อย่างนั้นลูอิสคงไม่พูดอย่างนี้แน่ “แต่ก่อนที่
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 12 คุณป๋าออกโรงเอง (2)
“ผอ. / ผอ.” นภากับฟ้าใสเรียกพร้อมกัน ก่อนที่นภาจะรีบปล่อยมือออกจากแขนเล็ก หนูดีที่หลุดออกจากการเกาะกุมสะบัดแขนตัวเอง แล้วมองดูรอยแดงที่ได้รับจากการบีบ โดยมีสายตาคมดุคอยจับจ้องอยู่ไม่วางตาเช่นเดียวกัน หนูดีหันไปมองคนข้างกายยิ้มๆ แต่ดูแล้วคุณป๋าของเธอจะหวงรอยยิ้มอยู่ไม่น้อย ได้แต่ทำหน้ายักษ์บึ้งตึงราวกับอยากจะฉีกเนื้อใครสักคนให้ตายคามือ “ผมถามว่ามีเรื่องอะไรกัน หูหนวกกันรึไงครับถึงไม่ได้ยินในสิ่งที่ผมพูด” ลูอิสเค้นเสียงถามอย่างมีอารมณ์กรุ่นโกรธเต็มที่ และยิ่งเห็นแขนเล็กๆ นั้นมีทั้งรอยแดงรอยเล็บยิ่งทำให้มีน้ำโหมากขึ้นไปอีกเป็นเท่าทวีคูณ “เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ผอ. คุณแม่แค่สั่งสอนหนูดีเท่านั้นแหละค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วพวกเราขอตัวกันก่อนนะคะ ไปเถอะค่ะคุณแม่ หนูดี” ฟ้าใสรีบก้มลงเก็บถุงต่างๆ ที่พื้น ไม่อยากจะอยู่ตรงนี้นานเพราะเธอมีคดีถูกพักการเรียนอยู่ “ใช่ค่ะ ยัยหนูดีเป็นหลานฉัน ฉันแค่สั่งสอนเด้กนิสัยเสียแค่นั้น ไม่มีอะไรแล้วงั้นขอตัวนะคะ จะรีบกลับบ้าน” นภาดึงมือลูกสาวทำท่าจะเดินออกไป “เดี๋ยว” ลูอิสเรียกเอาไว้ “จะรีบไปไหนกันครับ ไปทานข้าวกันก่อนสิครับ ไหนๆ ก็มาเจอครอบครัวนักเรียนที่ห้างแ
เมียวัยแรกแย้ม Nc ตอนที่ 12 คุณป๋าออกโรงเอง
นภากับฟ้าใสเดินช็อปปิ้งอย่างสบายใจเฉิบโดยมีหนูดีมาถือของให้ สองมือเล็กเต็มไปด้วยถุงมากมายสองแม่ลูกไม่ได้ช่วยถือแม้แต่นิดทั้งๆ ที่เป็นของตัวเอง ครั้นจะไม่มาด้วยก็ใช่ที่เพราะนภาคอยแต่จ้องจะหาเรื่องอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่กลับจากพัทยาหนูดีก็ไม่ได้ไปอยู่ที่คอนโดของลูอิส รายนั้นเอาแต่ค่อนขอดและอ้อนวอนอยู่ทุกวี่ทุกวันแต่เธอก็ขอเวลา เพราะต้องการจะกลับมาอยู่บ้านบ้างไม่ใช่หายหน้าหายตาไปเลย แต่พอมาแล้วต้องเจอแบบนี้สู้เธออยู่กับลูอิสยังจะดีซะกว่า ถ้าตาแก่รู้ว่าเธอต้องมาเป็นเบี้ยล่างสองแม่ลูกนี้เธอคงโดนเทศนายาวเหยียดแน่นอน “เฮ้อออ” หนูดีถอนหายใจยาว นั่งมองสองแม่ลูกที่เลือกซื้อรองเท้ากันอย่างสนุกสนาน ส่วนเธอต้องมานั่งเซ็ง “แกถอนหายใจอะไรนังหนูผี เสียสมาธิในการเลือกรองเท้าของฉันหมด” ฟ้าใสหันมามองจิกญาติที่เธอไม่เคยนับว่าเป็นญาติตาขวาง “ฉันถอนหายใจแล้วมันไปหนักหัวเธอรึไง ฉันทำอะไรจะต้องแคร์เธอด้วยเหรอ” หนูดีเบ้ปากแล้วส่ายหน้าให้คนพาล คนบ้าอะไรแค่ถอนหายใจยังหาเรืองกันได้ “คุณแม่ดูมันสิค่ะ พูดจายอกย้อนแบบนี้หนูไม่ชอบนะคะ จัดการมันให้หนูเลยค่ะคุณแม่” ฟ้าใสเกาะแขนฟ้องแม่เหยงๆ “ขอโทษลูกฉันเดี๋ยวนี้นะนัง
บางทีคุณอาจจะชอบ
ลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข57.6K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน79.3K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย31.8K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก442.7K viewsวายร้ายหมายรัก (ซีรีส์ทวงรัก 2 รุ่นลูก)
Writer'Teerak321 viewsยอดดวงใจเมียเด็กซ่อนรัก
ปะหนัน18 viewsนภัทรตามรัก
วารินทร์ทิพย์267 viewsหวนคืนสยบรักสามีผู้ใจร้าย
OPUNTIA(โอพันเธีย)69 views
