Share

ตอนที่ 2/3

last update Last Updated: 2024-12-03 05:48:51

ตอนที่ 2/3

ในช่วงดินเนอร์ค่ำคืนที่ลูกค้าแน่นหนาเกือบเต็มห้องอาหารของโรงแรม พนักงานสาวอย่างนันนลินทร์รับหน้าที่เป็นโฮสเตสคอยดูแลลูกค้าในห้องอาหารอย่างที่เจ้าตัวถนัด

แม้ด้านนอกจะอบอวลไปด้วยบรรยากาศสุดโรแมนติก ท่ามกลางวิวเมืองกรุงอันศิวิไลซ์ติดริมแม่น้ำ สามารถมองเห็นสะพานที่เด่นหราเชื่อมไปทางฝั่งธนบุรี ทว่าด้านในครัวกลับช่างแตกต่างกัน มีเสียงคนในครัวคอยประสานงานกันเรื่องอาหารที่ออกแต่ละโต๊ะ ทั้งตัวโฮสเตสเองที่จะต้องคอยสอดส่องความถูกต้องของออเดอร์ที่ตนเองเป็นคนดูแล เพื่อความถูกต้องและแม่นยำ และไม่ให้เกิดการคอมเพลนจากลูกค้าขึ้น

“พี่ช้าง ออเดอร์โต๊ะ S7 เน้นย้ำเรื่องพริกนะคะ ทุกเมนูมีเด็กทานด้วยค่ะ”

“คร้าบบบ น้องหนิง” เสียงดังก้องจาก Sous Chef ตอบรับคนที่บอกย้ำ

เมื่อประสานงานจากฝั่งครัวเสร็จสิ้น สาวโฮสเตสคนสวยก็มีหน้าที่ไปดูแลแขกอีกโต๊ะที่เพิ่งเข้ามาใหม่ทันที แขกคนนี้สำคัญมาก เขาเป็นหนึ่งในแขก VIP ของห้องอาหารเลยเชียวล่ะ แทบจะมาทานทุกสัปดาห์มาบ่อยกว่าเจ้าของโรงแรมที่เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องทำงานเสียอีก

“สวัสดีค่ะ คุณนนท์ วันนี้มาแต่หัวค่ำจังเลยนะคะ” สาวสวยโฮสเตสกล่าวต้อนรับอย่างสนิท เพราะเขาคือแขกที่กระเป๋าหนักที่ทุ่มให้ไม่อั้นขอเพียงแค่การบริการที่ดีให้แก่เขา

นนทวัฒน์เป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงในอุตสาหกรรมยานยนต์ เรื่องเกี่ยวกับรถเขาคือผู้เชี่ยวชาญที่สุด เป็นหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตมากคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ อีกทั้งยังเป็นคนรวยที่นิสัยดี เข้าถึงง่าย ไม่เรื่องมากเท่าแขกคนอื่นที่มาทานอาหารที่นี่ เขาจึงเป็นบุคคลที่เหล่าสาวๆ ในห้องอาหารต่างชื่นชอบไปตามๆ กัน

“สวัสดีครับคุณหนิง เอ๊ะ!? วันนี้ลงบ่ายเหรอครับ?” เขามาที่นี่บ่อยครั้งในช่วงแรกๆ ยอมรับว่าติดใจรสชาติอาหารที่นี่ แต่ช่วงหลังดันเผลอติดใจในการบริการของสาวสวยโฮสเตสที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้

ทว่าช่วงนี้เขามาทานมื้อค่ำก็มักจะไม่พบหน้าหล่อนเช่นเคย ได้ความจากพนักงานคนอื่นมาว่าหล่อนขึ้นไปอยู่กะเช้าดูแลเบรกฟาสต์เป็นหลักแล้ว แอบเสียดายอยู่บ้างเพราะเขาคงไม่ทันได้ทานมื้อเช้าของที่นี่เนื่องจากเรื่องงานของตนเอง จะว่างก็แต่ช่วงตอนเย็นเลย

อย่างไรก็ตามวันนี้เขาดันโชคดีที่เจอหน้านันนลินทร์แล้ว มื้อค่ำคืนนี้คงสมบูรณ์แบบได้เสียที

“เดือนนี้หนิงอยู่เช้าแล้วนะคะคุณนนท์ แต่วันนี้ทำโอทีค่ะ เดี๋ยวจะดูแลคุณนนท์เต็มที่เลยค่ะ” ร่างบางแอบพูดติดตลกเพราะรู้ว่าอีกคนเป็นกันเองกับพนักงานที่นี่ไปแล้ว

“ดีเลยครับ อ่อ! วันนี้ผมขอ Pinot Noir ตัวเดิมนะครับ วันนี้อยากได้อะไรเบาๆ หน่อย”

“ได้เลยค่ะ ทานคู่กับซี่โครงแกะไหมคะ?”

“Good idea เลยครับ คุณหนิงนี่รู้ใจผมที่สุด”

“เดี๋ยวรอสักครู่นะคะ”

“ครับผม”

จากนั้นสาวสวยโฮสเตสก็เดินกลับมาประจำตำแหน่งเพื่อคีย์ออเดอร์ของแขกวีไอพีคนสำคัญ นนทวัฒน์มาที่นี่ทานไม่กี่อย่าง เมนูซ้ำๆ ที่หล่อนจำได้ขึ้นใจเมื่อมีโจทย์เครื่องดื่มมาก่อนแล้ว เมนคอร์สของนนทวัฒน์จึงเป็นเรื่องที่คิดไม่ยากสำหรับพนักงานอย่างหล่อนที่เคยรับออเดอร์จากเขามานับครั้งไม่ถ้วน

ไม่นานเครื่องดื่มของแขกคนสำคัญก็ถูกนำมาเสิร์ฟก่อนอาหารเมนหลัก นันนลินทร์โชว์ขวดไวน์แดงราคาแพงให้แก่แขกดู พร้อมกับบอกรายละเอียดวันที่ผลิต ปี พ.ศ. และแหล่งกำเนิดของไวน์ได้อย่างถูกต้องและครบถ้วน ก่อนจะเริ่มเปิดจุกคอร์กหยิบยื่นมันให้้จ้าของขวดไวน์ได้สำรวจความเสียหาย เมื่อนนทวัฒน์พยักหน้าเป็นนัยยะว่าทุกอย่างโอเคแล้ว นันนลินทร์ถึงจะรินไวน์ลงแก้วได้ 

“วันนี้งานไม่ยุ่งเหรอคะ เห็นมาแต่หัวค่ำเลย” ปกติช่วงที่หล่อนอยู่กะบ่ายเพื่อดูแล Lunch กับ Dinner นนทวัฒน์มักจะมาช่วงประมาณ 2-3 ทุ่ม ทว่าวันนี้กลับมาตอน 6 โมงเย็นในช่วงที่มีลูกค้าโต๊ะอื่นอยู่กันหนาแน่น หล่อนจำได้ว่าดขาเคยบอกว่าที่ชอบมาดึกเพราะไม่ชอบความแออัดจากช่วงหัวค่ำ ทว่าตอนนี้ไม่เป็นเช่นนั้น

“วันนี้วันหยุดครับ” แต่ที่ถ่อมาถึงที่นี่ทั้ง ๆ คนละเส้นทางกับคอนโดฯ ของเขาก็เพราะอยากลองสุ่มมาดูว่าวันนี้จะเจอนันนลินทร์อยู่ที่นี่หรือไม่ และแล้วก็เป็นไปตามที่เขาคาดเดา ขอบคุณวันเสาร์ที่มีลูกค้าเยอะ เขาถึงได้เจอนันนลินทร์

“อ่อ จริงสินะคะ วันนี้วันเสาร์”

“แล้วปกติถ้าทำโอที คุณหนิงจะเลิกกี่ทุ่มครับ?” เขาถามละลาบละล้วงเกินไปหรือเปล่า ถ้าไม่เกินไปหวังว่าหล่อนจะให้คำตอบ

“2 ทุ่ม หนิงก็กลับแล้วค่ะ”

“งั้นพอดีเลยครับ ผมน่าจะทานเสร็จพอดี”

“ค่ะ?” ก็ยังงงๆ กับคำพูดของอีกฝ่ายอยู่ จนกระจ่างในนาทีต่อมา

“วันนี้ผมว่าง ให้ผมไปส่งนะครับ”

ครั้งก่อนๆ นันนลินทร์ปฏิเสธเขาไปหลายรอบแล้ว แต่คราวนี้เขาจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้น

“เกรงใจค่ะ วันหยุดทั้งทีคุณนนท์คงอยากจะพักผ่อน อย่าเสียเวลาไปส่งเลยค่ะ”

เขาเป็นถึงนักธรุกิจหนุ่มพันล้าน หล่อนไม่กล้าจะใช้ให้ไปรับไปส่ง คนอย่างหล่อนไม่คู่ควรจะไปสนิทกับเขาเกินกว่าหน้าที่ในตอนนี้ที่ทำอยู่ ถึงแม้ว่ารู้ดีว่าเขาใจดีและไม่ถือตัวก็ตาม 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียอุ้มบุญ   The end

    The end6 เดือนต่อมาบรรยากาศที่ต่างจังหวัดแห่งหนึ่งของไทย ที่เขาใหญ่ในช่วงฤดูหนาวเต็มไปด้วยความงดงาม บ้านพักตากอากาศของคุณย่าของธาฎาที่ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติถูกจัดตกแต่งด้วยดอกไม้สดหลากสีสัน เต็มไปด้วยความอบอุ่นและโรแมนติกสำหรับงานแต่งงานธาฎาในชุดสูทสีขาว เดินตรวจดูความเรียบร้อยของงานด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและความสุขทุกอย่างต้องสมบูรณ์แบบสำหรับวันนี้ เพราะวันนี้ไม่ใช่แค่วันแต่งงานของเขา แต่เป็นวันที่เขาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้หญิงที่เขารักที่สุดนันนลินทร์ยืนอยู่ในห้องแต่งตัว สวมชุดเจ้าสาวสีขาวเรียบหรูที่มีลูกไม้ประดับอย่างประณีต หล่อนหันมองตัวเองในกระจก มือแตะท้องเบาๆ ราวกับย้ำกับตัวเองว่าทุกอย่างที่ผ่านมาคือเรื่องจริงนางนิรณียืนอยู่ข้างๆ คอยช่วยจัดชายกระโปรงและให้กำลังใจลูกสาว “แม่ภูมิใจในตัวหนิงนะลูก วันนี้ลูกดูสวยที่สุดเลย”นันนลินทร์หันมายิ้ม “ขอบคุณนะคะแม่ ถ้าไม่มีแม่ หนิงคงไม่มีวันนี้”เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนที่คุณเยาว์และสุชาฎาจะเดินเข้ามา พร้อมกับหยุดมองหล่อนราวกับตกตะลึงในความงาม พวกเธอเดินเข้ามาใกล้ ยื่นมือออกไปจับมือหล่อนเบาๆ“คุณหนิง…สวยมากเลยค่ะ” นันน

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/3

    ตอนที่ 32/31 สัปดาห์ถัดมา นางนิรณีมาอยู่ดูแลลูกสาวในช่วงเช้า สัปดาห์ที่ผ่านมาเธอรู้ว่าธาฎาแวะเวียนมาทำคะแนนกับนันนลินทร์ลูกสาวเธอแบบไม่ว่างเว้นเธอเองก็ยอมเปิดทางให้ ถึงได้ไม่ค่อยแวะมาหาลูกสาวที่โรงพยาบาล จนกระทั่งวันนี้มีคำสั่งจากหมอเจ้าของไข้แล้วว่าอาการของนันนลินทร์นั้นดีขึ้นมากแล้ว และสามารถออกจากโรงพยาบาลไปได้ส่วนหลังจากนี้นันนลินทร์อาจจะยังต้องใช้ไม้เท้าเพื่อพยุงตัวไปก่อน จนกว่าอาการจะหายเป็นปกตินางนิรณีนั่งลงข้างเตียง มองสำรวจใบหน้าลูกสาวอย่างพิจารณา “ดูดีขึ้นเยอะเลยนะลูก ดีใจไหมจะได้ออกจากโรงบาลแล้วนะ”คำถามนั้นทำให้นันนลินทร์ชะงัก หล่อนหลุบตาลงมองมือที่วางอยู่บนตัก “ดีใจสิคะแม่”“ดีแล้ว แม่อย่กจะให้หนิงดู ว่าบ้านที่แม่ซื้อไว้ที่นี่นั้นสวยมากแค่ไหน ถ้าหากเราฟ้องศาลชนะ...อัญญามาอยู่ที่นี่กับเรา แม่จะทำห้องสวยๆ ให้อัญญา”นางนิรณีพูดแฝงไปด้วยเลสนัย เธออยากรู้ตอนนี้ในใจของลูกสาวตนเองจะคิดเห็นเช่นไร กับเรื่องที่เคยอยากจะทำ “ธาฎาจะได้รับกรรม เหมือที่หนูเคยบอก” เธอพูดขยี้ให้ลูกสาวได้รู้สึกตัวไปอีก“แม่คะ...คือหนิง”“ว่าไงล่ะลูก? แม่น่ะคุยกับคุณนนท์เขาแล้วนะลูก”คำพูดของผู้เป็นแม่

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/2 

    ตอนที่ 32/2 หล่อนหลุบตามองพื้นอย่างครุ่นคิด ภายในใจมีทั้งความลังเลและความหวังที่แทรกเข้ามาในเสี้ยววินาที“ฉัน...ฉันยังตอบคุณไม่ได้ตอนนี้หรอก” นันนลินทร์พูดเสียงเบา “ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา คุณเองก็ทำตัวดีๆ ก็แล้วกัน”ธาฎายิ้มบางๆ ก่อนจะพยักหน้า เขาดีใจไม่ใช่น้อยเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนั้น นันนลินทร์พูดราวกับว่าหล่อนกำลังบอกกลายๆ ว่าหล่อนให้โอกาสเขาแล้ว“เมื่อกี้เธอหมายความว่าไง?” ร่างสูงผละจากเปลนอนลูกน้อยเมื่อเห็นว่าลูกหลับสนิทแล้ว เขาเดินเข้ามาใกล้คนป่วยบนเตียง นันนลินทร์แอบถอนหายใจ รู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าสู่เขาวงกตแห่งความรู้สึกอีกครั้ง“ก็ตามที่พูด...คุณเข้าใจยากตรงไหน?” “ไม่...หนิง ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม? เธอให้โอกาสฉันแล้ว” “ให้โอกาสแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าจะทำยังไงกับฉันเหมือนเดิมก็ได้”“ผมจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง...ทั้งเธอและลูก”แม้คำพูดของเขาจะดูมั่นคง แต่นันนลินทร์ยังไม่กล้าปล่อยให้ตัวเองหวังมากเกินไป หล่อนเพียงมองเขาด้วยสายตาที่อ่อนลงเล็กน้อย แล้วค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะพยายามคว้าเอาไม้เท้าที่อยู่ไม่ไกลนัก เพื่อหวังจะทาง ทว่าหล่อนกลับคว้ามันไม่ถึง จนทำให้เขาต้อง

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/1

    ตอนที่ 32/1เวลาผ่านไปจนถึงเที่ยงวัน ธาฎาป้อนอาหารลูกอีกครั้งจนอิ่ม โชคดีจริงๆ ที่เตรียมทั้งของใช้และอาหารมาพร้อมทุกอย่าง อัญญาจึงไม่งอแง คุณพ่อมือใหม่จัดการประกอบเปลนอนแบบพกพาสำหรับเด็กขึ้นภายในห้องพักผู้ป่วย เขามุ่งมั่นทำมันด้วยความจริงจัง ขณะเดียวกันที่เจ้าของเปลนอนตัวจริงก็เริ่มตาเยิ้มลงมาก เป็นสัญญาณว่าอัญญานั้นง่วงเต็มที่แล้ว การกระทำของธาฎานั้นอยู่ในสายตาของคนที่กำลังกล่อมลูกนอนบนตัก หล่อนไม่คาดคิดว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ จุดที่พ่อของลูกมีความใส่ใจและทำทุกอย่างให้ลูกได้มากมาย ทั้งที่หน้าที่แบบนี้ส่วนมากจะเป็นแม่ของลูกทำซะส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวไหนก็ตามแต่ สายตาคู่สวยมองเขาด้วยความรู้สึกหลากหลาย หล่อนยังจำภาพในอดีตของผู้ชายคนนี้ได้ดี ภาพของเขาที่เย็นชา ดื้อรั้น และไม่เคยแยแสต่อคำขอร้องใดๆ ของหล่อน แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนไปมากจนขนลุก“คุณทำเองเป็นหมดเลยเหรอ?” หล่อนถามขึ้นในขณะที่ลูบหัวลูกสาวเบาๆ ที่หลับคาตักธาฎาที่กำลังจัดหมอนในเปลให้เรียบร้อย หยุดมือชั่วครู่ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองแม่ของลูก“ฉันเคยเสียหลักครั้งหนึ่งตอนที่เธอจากไป วันๆ ไม่ยอมไปทำงาน กินแค่เหล้า เสเพไปวันๆ เพียงแค่อย

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/3

    ตอนที่ 31/3เช้าวันถัดมา แสงแดดอ่อนยามเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างของโรงพยาบาล ธาฎาก้าวลงจากรถพร้อมลูกสาวตัวน้อยในอ้อมแขน เขาสะพายเป้เล็ก ๆ ที่บรรจุของใช้ของอัญญาไว้เต็มแน่น หลังจากวันนี้อนุญาตให้เรืองฤทธิ์ สุชาฎา และคุณเยาว์ได้ออกไปใช้ชีวิต เที่ยวชมเมืองทะเลทรายแห่งนี้เขาใช้เวลาไม่นานนักก็เดินเข้าไปยังตึกพักฟื้นผู้ป่วยทันที อัญญาในชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนยิ้มแย้มแจ่มใส มือเล็ก ๆ จับไหล่ของพ่อแน่น สายตาซุกซนของเธอชำเลืองมองรอบข้างด้วยความตื่นเต้น ธาฎาหันไปมองลูกสาว ยิ้มบาง ๆ ออกมา ถึงแม้ในใจเขาจะเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อมาถึงหน้าห้องพักของนันนลินทร์ เขาหยุดยืนชั่วครู่ สูดหายใจลึกเพื่อเรียกความมั่นใจ ก่อนจะผลักประตูเข้าไปอย่างเบามือนันนลินทร์ที่เพิ่งตื่นและกำลังพยายามลุกขึ้นนั่งบนเตียงหันไปมองอย่างตกใจเมื่อเห็นเขา“คุณมาทำไมอีก...” หล่อนถามเสียงแผ่ว แต่แฝงไปด้วยความไม่พอใจเขาไม่ได้ตอบในทันที แต่วางอัญญาลงบนเตียงข้าง ๆ หล่อนลูกสาวตัวน้อยแม้จะไม่เจอหน้าแม่มานาน แต่กลับมีความรู้สึกถึงสายใยผูกพันธ์ซึ่งกันและกันอย่างเหนือความคาดหมายอัญญาโผเข้ากอดนันนลินทร์ หลังจากที่พ่อของเขาปล่อยลงใส่เตียง ใบ

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/2

    ตอนที่ 31/2 น้ำตาของนันนลินทร์ไหลออกมาอย่างไม่สามารถห้ามได้ แม้จะพยายามซ่อนเร้นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในใจ แต่ในที่สุดทุกอย่างก็แตกออกมาเป็นน้ำตาอย่างไม่รู้ตัว “คุณกลับไปเถอะ...” นันนลินทร์พูดเสียงสั่น พยายามสะกดอารมณ์ให้ตัวเองสงบลง แต่ก็ยากเกินไป หล่อนมองดูสภาพตนเองในตอนนี้ ช่างน่าสมเพชเหลิอเกิน ไม่อยากให้อัญญาจะต้องมาเห็นสภาพแม่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย “ทำไม?” “ก็ฉันบอกให้กลับก็คือกลับไง! พูดไม่รู้เรื่องเหรอ!?” หล่อนพูดทั้งน้ำตา พลางมองไปมาเพื่อขอความช่วยเหลือจากพยาบาลหรือใครสักคนที่อยู่แถวนี้ “ฉันไม่ได้ตั้งใจมาทำให้เธอรู้สึกแย่นะ ฉันพาลูกมาให้กำลังใจเธอ ขอแค่ฉันกับลูกได้...” “ฮึกกก! กลับไป! อย่าพาลูกมาลำบากที่นี่” “ไม่...หนิง คือฉัน” “คุณพยาบาลคะ! ช่วยด้วยค่ะ!” เสียงเรียกของนันนลินทร์ดึงความสนใจจากพยาบาลที่อยู่ใกล้เคียงและรีบเดินเข้ามาด้วยท่าทางเป็นห่วง “มีอะไรให้ช่วยคะ คุณหนิง?” พยาบาลสาวต่างชาติถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ แต่แววตาแสดงความกังวลกับกลุ่มคนไทยตรงหน้าที่กำลังยืนคุยอยู่กับคนไข้ แม้ว่าจะฟังภาษาไทยไม่ออก ทว่าตามความรู้สึกของพยาบาลแล้ว พวกเขาน่าจะพูดยางอย่างให้กระทบกระเท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status