Home / โรแมนติก / เมียเสี่ย / ผู้หญิงอีกคน

Share

ผู้หญิงอีกคน

last update Last Updated: 2025-06-30 17:13:31

“ไปเถอะ” อัครราชขยับตัวออกนิดๆ รู้สึกตะขิดตะขวางใจแปลกๆ ทุกครั้งที่สัมผัสร่างกายคนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยา เขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจ แต่เขาก็เป็นผู้ชาย หาใช่เก้งกวางที่ไม่มองผู้หญิง ผู้หญิงให้ท่ามีหรือจะไม่เอา

ปณิธานขับรถพาเจ้านายกับภรรยาลับๆ มาที่โรงบาลที่ดีที่สุดในแถบปริมณฑล ตามคำสั่งขอเจ้านาย

ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะแอบทำอะไรแบบนี้ถึงพาเธอมาไกลลับสายตาจากคนรู้จัก แต่เขากลัวอารยาตามมาราวีเธอกับลูก ใจคนยากแท้หยั่งถึง เขารู้ เธอไม่หึงเขาแน่ แต่ก็กันไว้ก่อน เผื่อเพื่อนเธอแอบยุให้มาทำร้าย มารวีกับลูกในท้อง

“ไกลหน่อย แต่น่าจะดีกับเธอและลูก” อัครราชมองคนหน้างอที่นั่งซบกับอกเขาอยู่ ตั้งแต่ออกมาจากโรงพยาบาลเธอก็ไม่พูดอะไร เอาแต่ทำหน้าบึ้งใส่ และเขารู้ดีว่าต้องทำยังไงให้เธอยิ้มได้

“เดี๋ยวซื้อบ้านแถวนี้ให้” 

คำพูดของเขาทำให้คนขี้งอนยิ้มกว้าง ทั้งยังขยับมาหอมเขาแรงๆ อย่างถูกอกถูกใจ ผู้หญิงถ้าได้ของถูกใจก็เป็นแบบนี้ เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันทีทันใด

“รักคุณขุนที่สุดเลยค่ะ” 

มารวีกอดแขนคนตัวโตไว้แน่น หอมแก้มเขาแรงๆ อีกที ก่อนจะจูบลงเบาๆ ที่ริมฝีปากหนา แม้จะรู้สึกว่าเขาชะงักนิดๆ แต่ไม่นานเขาก็โอนอ่อนยอมให้เธอจูบ ลิ้นเล็กสำรวจทั่วทั้งโพรงปากอย่างอ่อนหวาน งัดทุกสารพัดลีลามามัดใจเขาให้อยู่กับเธอเพียงผู้เดียว

“อืม” 

อัครราชผละออกไปนั่งหลังตรง หันหน้าหนีไปอีกทาง เมื่อเจอสายตาเลขาที่มองอยู่ เขาเหมือนคนเลวทรามมากขึ้นทุกที ทั้งๆ ที่มีภรรยา แต่กลับมาทำเรื่องแบบนี้ลับตาเธอ เมื่อก่อนเขาอาจจะเจ้าชู้จริงๆ แต่ไม่เคยคิดว่ามีภรรยาแล้วจะกลับไปทำแบบนี้อีก แต่หลังแต่งงานมันผิดไปจากที่เขาคิดไว้ทุกอย่าง จนเขาเองเริ่มไม่มั่นใจ และการหย่าร้างกับเธอ น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด

หลังจากไปส่งมารวีที่บ้าน อัคราชก็กลับไปทำงานต่อ ทั้งที่เวลาล่วงเลยเข้าช่วงบ่ายแล้ว งานเขาก็แทบจะไม่มีอะไรให้ทำ แต่เขากลับเลือกที่จะมานั่งอยู่ที่ทำงาน มากกว่ากลับบ้านไปเจอหน้าเธอ เขารู้ว่าอารยาต้องเซ็นชื่อลงไปในใบหย่าแน่ๆ เพราะตอนแต่งงานเธอเคยพูดไว้แบบนั้น

20.30 Inz Club

อารยาถูกเพื่อนสนิทลากตัวมาร้านเหล้ากลางกรุงแบบไม่เต็มใจนัก สองสาวที่ลากเธอมาดื่มตั้งแต่หัววัน ไม่ยอมปล่อยให้เธอไปไหน และไม่ยอมนั่งอยู่เป็นเพื่อนเธอด้วย ปล่อยให้เธอนั่งดื่มคนเดียว ในขณะที่เพื่อนทั้งสองออกไปล่าเหยื่อ

อารยาฟุบหน้าลงกับโต๊ะหมุนแก้วเหล้าไปมาพลางใช้ความคิด เธอทำพลาดตรงไหน เขาถึงได้เลือกหย่ากับเธอ แทนที่จะเลือกเธอแล้วเลิกกับผู้หญิงพวกนั้น นึกว่าเธอกับเขาไปกันได้ดีซะอีก เพราะตั้งแต่งงานกันมาไม่เคยมีปัญหากันเลยสักครั้ง ต่างคนต่างทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี ยกเว้นก็แต่เรื่องบนเตียงเท่านั้น ที่เธอไม่เคยทำเลย และเขาเองก็ไม่เคยเรียกร้อง

“คิดอะไรได้บ้างรึยังไอซ์” ลรินทิ้งตัวลงบนโซฟาที่อารยานั่งอยู่แรงๆ ส่งผลให้คนที่ฟุบหน้าลงกับโต๊ะดีดตัวขึ้นนั่ง เพราะแรงกระแทกทำให้รู้สึกเวียนหัว แต่ใบหน้าบึ้งตึงของเธอ กลับทำให้ตัวการอารมณ์ดี

“จะคิดอะไรได้ละริน เพลงดังขนาดนี้” อารยาแหวเสียงดังแข่งกับเสียงเพลง มองหน้าคนขี้แกล้งอย่างไม่สบอารมณ์นัก ส่วนเพื่อนตัวดีก็จิบเหล้าสบายใจ ไม่สนใจสีหน้าไม่พอใจของเธอเลย

“ที่พามาที่นี่ แค่พามาดู ว่าคนเรามีตัวเลือกเยอะแยะ ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวนะ ถ้าเขาอยากหย่าก็หย่าไปสิ” ลรินยีผมเพื่อนแรงๆ เธอปลอบใครไม่เป็นหรอก เลยไม่รู้ว่าจะปลอบใจยัยนี่ยังไงดี แต่ถ้าให้ยุเพื่อนเลิกกับผัวนี่เธอถนัดเลย เธออยากจะทำแบบนั้นมากกว่า เพราะรู้กิตติศัพท์ของสามีเพื่อนดี

“แต่เราจะไม่เหลืออะไรเลยนะ” 

อารยาพูดอย่างไม่มั่นใจว่าตัวเองจะสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้ไหม ก็ในเมื่อเขาสนับสนุนทุกอย่างในชีวิตเธอ ช่วยเธอใช้หนี้แทนพ่อแม่ ฝากฝังเธอให้เข้าทำงาน ถ้าหย่ากันแล้ว เธอก็ต้องคืนทุกอย่างให้เขา แต่ตอนนี้น้องชายอีกคนของเธอกำลังเรียนแพทย์อยู่ ถ้าหย่ากับเขาน้องเธอต้องลำบากมากแน่ๆ เธอเองก็เพิ่งจะเรียนจบทำงานมาถึงปี มันไม่มีเงินเก็บ และงานก็ยังไม่มั่นคง

“อะไรนะ! บ้าเปล่า ไม่เหลือได้ไง หย่ากับเขา เขาต้องจ่ายค่าทดแทนให้เธอนะไอซ์ ไหนจะเงินที่เขาให้อีก เธออยู่ได้สบายๆ เลย” ลรินพูดตามที่เห็น เสี่ยขุนเขาเหรอ เขารวยจะตาย ในเมื่อเป็นฝ่ายขอหย่ากับเพื่อนของเธอเอง ก็ต้องจ่ายค่าชดเชยให้อย่างหนัก

“เราไม่เคยได้อะไรจากเสี่ยเลย ไม่รู้ด้วยว่ามีสิทธิ์เรียกร้องเอาอะไรไหม” 

อารยาพูดเสียงเบาลง ก็ไม่รู้ว่าต้องเรียกร้องอะไรนี่นา ก็เลยไม่เคยขออะไรเลย สิ่งที่เขาให้เธอก็รับแค่จำเป็นเท่านั้น ไม่กล้ารับอะไรจากเขา เพราะรู้ดีว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ได้ 

“อะไรนะ!” ลรินกับปัญณิสาที่นั่งฟังเงียบๆ ร้องขึ้นพร้อมกัน

“ไม่ได้อะไรจากเสี่ยเลย” และเป็นอีกครั้งที่สองสาวพูดขึ้นพร้อมกัน

“อื้อ ก็ตอนแต่งเสี่ยเขาช่วยใช้หนี้ให้พ่อตั้งสองล้าน เรามันก็ไม่ต่างจากเมียขัดดอกไม่ใช่เหรอ จะไปเรียกร้องอะไรได้ล่ะ” 

“โอ้ย! ไม่ได้นะอารยา” ลรินยกมือตีหัวตัวเองดังป๊าบ เมื่อความคิดของเพื่อนสาวขัดใจเป็นอย่างมาก

“มันก็ไม่ผิดที่จะคิดแบบนั้นนะไอซ์ แต่ลองคิดใหม่ดูนะ ว่าถ้าเขาไม่มาขอ ไอซ์ก็ไม่ต้องแต่งงานใช่ไหม แล้วเงินใช้หนี้ก้อนนั้น ถ้าไอซ์ได้ทำงาน ไอซ์ก็หาไปคืนได้นี่ ทำไมถึงคิดว่าทุกอย่างมันต้องเป็นแบบนี้ล่ะ ไอซ์มีสิทธิ์ที่จะได้ทุกอย่างจากเขานะ สิทธิ์ของคนเป็นภรรยาอย่างถูกต้อง มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องค่าเสียหายหลังจากหย่าด้วย” ปัญณิสาที่เรียนจบกฎหมาย อธิบายให้เพื่อนฟัง ถึงเหตุผลที่เพื่อนควรได้รับความเป็นธรรมจากสามี

“งะ งั้นเหรอ” อารยาคิดตามสิ่งที่เพื่อนพูด ยกเหล้าขึ้นดื่มจนหมดแก้ว หวังให้มันช่วยให้สมองโปร่งสักหน่อย แต่ทุกอย่างยังคงหนักอึ้ง นี่เธอต้องหย่ากับเขาจริงๆ เหรอ

“ไม่อยากหย่าเหรอ” ลรินมองอาการของเพื่อนก่อนจะตัดสินใจถาม

“ก็คงเป็นอย่างนั้น” 

อารยาพยักหน้าขึ้นลง พร้อมกับยอมรับออกไปตรงๆ เธอไม่อยากหย่ากับเขา เหตุผลเดียวคือความรัก เป็นรักข้างเดียวที่เธอเพียรรักษามาตลอด

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียเสี่ย   ผลของการกระทำ 2

    อารยานอนลูบท้องตัวเองเบาๆ ตอนนี้เธอหลบเข้ามานอนเล่นให้ห้องโปรดภายในบ้าน ไม่คิดไม่ฝันว่าตัวเองจะเป็นคุณแม่ในวัย 24 ปี แต่รู้สึกดีเหลือเกินที่รู้ตัวว่าท้อง “นี่ไอซ์ ช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าโกรธเรื่องอะไร” อัครราชเดินมานั่งลงบนพื้นข้างๆโซฟาที่อารยานอนลูบท้องอยู่ “ก็เสี่ยเสียงดังทำลูกตกใจ” อารยาเบะปากใส่ ไม่ต้องบอกแล้วมั้ง เพราะเธอแสดงอาการขนาดนี้ เสี่ยไม่ได้โง่ คงรู้แล้วแหละว่าเธอท้อง “สรุปว่าท้องจริงๆเหรอ” อัครราชวางมือลงบนหน้าท้องของภรรยาอย่างแผ่วเบา อยู่ดีๆบ่อน้ำตาก็ตื้นเขิน หยดแมะลงบนพื้น เขาเฝ้ารอมานาน ไม่เคยคิดฝันว่าจะมีวันนี้ “ค่ะ ไอซ์ตรวจเมื่อวันก่อน ตั้งใจจะเก็บไว้เซอร์ไพรส์เสี่ยในวันเกิดตัวเอง ดีใจไหมคะ” อารยาลุกขึ้นนั่งช้าๆ โดยมีสามีช่วยประคอง ดึงมือสามีให้ลุกมานั่งข้างๆ เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าสามีเบาๆ ไม่ค่อยเห็นเสี่ยร้องไห้เลย แต่เสี่ยขี้แยกว่าที่คิดอีก “ดีใจสิ ดีใจมาก ขอบคุณนะ” อัครราชกอดภรรยาไว้หลวมๆ ถ้าไม่มีเรื่องมากมายในวันวาน เขากับเธอจะมีโอกาสแบบนี้ไหมก็ไม่รู้ เขายังจำภาพในวันแต่งงานได้ดี เธอไม่ได้แสดงออกว่ายินดีที่ได้แต่งงานกับเขาเลยด้วยซ้ำ ชีวิตห

  • เมียเสี่ย   ผลของการกระทำ

    ลรินขับรถกลับบ้านด้วยความสิ้นหวัง เธอทำทุกอย่างแล้ว แต่ทำไมถึงยังลงเอยแบบนี้ ร่างเล็กเดินเข้าไปในบ้านช้าๆ ตอนนี้รอบตัวเธอไม่มีใครเลย ขนาดเปรมนัสที่หลงเธอหัวปักหัวปำ ยังตีตัวออกห่างไปอยู่กับยัยมารวี “กลับมาแล้วเหรอ” “แม่ มาทำไม” ลรินตะโกนลั่นบ้าน เมื่อเห็นแม่ตัวเองนั่งอยู่ในบ้าน ทั้งที่ไม่ได้บอกเธอสักคำว่าจะมา “มาดูความชิบหายของแกมั้ง เอาเงินมาสิ” มือเรียวสวยแบมือขอเงินเหมือนทุกครั้งที่เหยียบย่างมาบ้านหลังนี้ “เงินเหรอ? ยังมีหน้ามาที่นี่อีกเหรอ” ลรินพูดด้วยความโกรธ ตอนเธอขอให้มาประกันตัวยังไม่เห็นหัวเธอเลย นี่ยังเป็นคนอยู่ไหม ถึงได้หน้าด้านมาขอเงินเธอแบบนี้ “ฉันเบ่งแกออกมา อย่ามากำแหงนะ” “ทำไมไม่ผูกคอตายไปเลยล่ะ จะเบ่งฉันออกมาทำไม ถ้าออกมาแล้วเลี้ยงให้ดีไม่ได้ ทำไมไม่ฆ่าฉันให้ตายไปเลย” พูดจบก็ทรุดลงกับพื้นอย่างสิ้นหวัง มองหน้าคนที่ย่างเท้าเข้ามาหาอย่างเกลียดชัง เพี๊ยะ! วรัญฟาดมือลงบนใบหน้าของลูกสาวอย่างไม่ยั้งแรง อุตส่าห์เลี้ยงมาจนเติบใหญ่ ทำไมถึงกล้ามาเถียงฉอดๆแบบนี้ รู้แบบนี้เอาขี้เถ้ายัดปากไปซะก็สิ้นเรื่อง “ฉันเลี้ยงแกมาตั้งกี่ปี เพื่อให้แกมากำแหง

  • เมียเสี่ย   ปกป้อง 2

    “จะไม่จ้างพนักงานอินทิเรียเหรอ” อัครราชถามเพราะเข้าใจปัญหาทั้งหมด เขารู้สถาพคล่องทางการเงินของเธอพอสมควร ถึงได้รั้งรอมาตลอด ไม่ใช่ว่าไม่อยากคืนให้เธอ แต่คืนไปแล้วเธอจะมีเงินบริหารมันไหมเท่านั่นเอง ที่เขายังรู้สึกเป็นห่วง “ถ้าขุนขายคืน เราว่าจะยุบตำแหน่งงานนั้น เราคงจ้างไม่ไหว อินทีเรียเงินเดือนสูงกว่าพนักงานทั่วไปขุนก็รู้” กรรณิการ์คิดมาดีแล้ว ช่วงนี้คนไม่ค่อยจ้างอินทีเรียของบริษัทเท่าไหร่ ส่วนมากจ้างจากพวกอินทีเรียที่รับงานอิสระ การจ้างแบบผูกขาดจ่ายเงินทุกเดือน มันเกินกำลังเธอจริงๆ “ที่บริษัทมีอินทีเรียกี่คน” “ถ้าไม่รวมกับเมียขุน ก็สี่คน” “ไอซ์คิดว่าไง จะรับคนพวกนั้นไว้ แล้วรวมมาเปิดบริษัทหรือเปล่า” อัครราชถามภรรยาที่นั่งเงียบ เขากำลังจะเปิดบริษัทรับตกแต่งภายในโดยเฉพาะ เขาว่าน่าจะเป็นโอกาสเหมาะทีเดียว “ก็ดีนะคะ พี่ๆเขาฝีมือดีกว่าไอซ์มาก” “งั้นตกลงขายให้กรีนนะ กรีนอยากมีอะไรเหลือไว้ให้ลูกบ้าง” กรรณิการ์น้ำตาคลอ เมื่อนึกถึงดวงใจที่สามีเหลือทิ้งไว้ให้เธอดูแล “เอาแบบนั้นนะไอซ์ เดี๋ยวสิ้นเดือนขุนเข้าไปคุยด้วยนะ” อัครราชนัดวันเวลากับกรรณิการ์อีกครั้ง สิ้นเดื

  • เมียเสี่ย   ปกป้อง

    “รออีกนิดนะ ใกล้แล้ว” อัครราชหอมแก้มเธอเบาๆ เขายังไม่วางใจเรื่องของลริน จึงอยากให้เธอรออีกหน่อย ที่จริงก็เตรียมทุกอย่างไว้รอเธอแล้ว แต่เขาไม่รีบ เพราะอยากมีข้ออ้างอยู่กับเธอนานๆ “ก็ได้ค่ะ เสี่ยรีบใส่สิคะ เดี๋ยวไปสาย” อารยาเร่งสามีที่ถือชุดราตรีของเธอไว้ด้วยมือข้างเดียว เอาแต่ลูบไล้ลวนลามเธออยู่นั่นแหละ อีเสี่ยลามก “ใส่อยากอื่นเข้าไปได้ไหม มันแข็งแล้ว” อัครราชขยับเอวให้แนบแน่น เขาอยากจะใส่ของตัวเองเข้าไปข้างในตัวเธอ มากกว่าใส่ชุดราตรีสีหวานนี่ซะอีก “ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวเดินลำบาก” อารยามองสบสายตาอ้อนวอนของสามี ตั้งใจแน่วแน่ว่ายังไงวันนี้ก็ไม่ใจอ่อน ทำใจแข็งมองตอบกลับไปนิ่งๆ จนสามียอมถอย ใส่ชุดให้เธอเรียบร้อย แต่ยังยืนซ้อนหลังอยู่ที่เดิม “คอโล่งขนาดนี้ เดี๋ยวคุณแม่ด่าเอา” อัครราชหยิบสร้อยเพชรเส้นเล็ก แต่เป็นเพชรน้ำดีที่สุด ที่แม่เขาฝากมาให้ลูกสะใภ้สุดรักของท่าน ออกมาสวมให้เธอ แสงแวววาวตกกระทบเหลี่ยมมุมของเพชร ไม่สวยเท่าความแวววาวของดวงตากลมโตที่เขามองอยู่ “สวยจังเลยค่ะ” อารยาตาลุกวาว นอกจากแหวนแต่งงานประดับเพชรที่สามีเคยสวมให้ นี่คือเครื่องประดับเพชรชิ้นที่สองที่เธอ

  • เมียเสี่ย   ฟ้าหลังฝน 2

    “คือเราขอโทษ” เปรมนัสยังยืนอยู่ที่เดิม ไม่คิดว่าเธอจะให้ความช่วยเหลือใดๆ เพราะเขาไม่ได้อยู่ในสถานะเดิมอีกแล้ว “ถ้ายังไม่จบ ฉันแจ้งตำรวจแน่ แล้วอย่าคิดว่าฉันจะกลัวคำขู่ ออกไปตอนที่ยังพูดดี แล้วไม่ต้องโผล่หัวมาให้เห็นอีก” มารวีหลับตาลงช้าๆ เธอรักผู้ชายห่าเหวแบบนี้ลงได้ยังไง ก็แค่ไอ้ตอแหลที่เข้าหาเธอ แล้วเก็บเธอไว้ใช้ประโยชน์ตามคำพูดของอีสารเลวนั่น แต่ทำไมเธอถึงยังรักก็ไม่รู้ “เราอยากดูแลเธอกับลูก” เปรมนัสน้ำตาคลอหน่วย ตอนแรกตั้งใจมาหาเพราะถูกลรินขู่ให้มาก็จริง แต่เห็นสภาพเธอแล้วเขาอยากทำแบบนั้น อยากดูแลเธอกับลูกจริงๆ “ไปดูแลผู้หญิงที่แกรักเถอะ แล้วก็ลบรูปที่แกใช้ขู่ฉันด้วย” มารวีไม่ยอมใจอ่อนอีกแล้ว เขารักผู้หญิงคนนั้นเธอรู้ดี ถ้าเขาสงสารเธอ ก็ควรลบรูปพวกนั้นของเธอซะ “เราลบออกไปนานแล้ว เราไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนี้” เปรมนัสมองด้วยสายตาเว้าวอน เขาเป็นคนจีบเธอก่อนนะ พยายามจีบจนติด แต่ไม่คิดว่าทุกอย่างจะลงเอยแบบนี้ ในช่วงที่เขาหมดหวังจากลริน เขาตีตัวออกห่างจากเธอและได้เจอกับมารวี เขาจีบมารวีจนติดและคบกันปกติ จนลรินรู้เข้า แล้วเข้ามาวุ่นวาย เขาไม่รู้ว่าเธอเอารูปถ่ายของ

  • เมียเสี่ย   ฟ้าหลังฝน

    [ถ้าเธอยังไม่รามือ เราจะจัดการขั้นเด็ดขาด] หิรัญเสียวสันหลังวาบ กับคำพูดและน้ำเสียงของเพื่อน อัครราชเป็นคนใจดีมาแต่ไหนแต่ไร เพราะเป็นแบบนั้นจึงโดนหลอกง่ายๆ แต่ก็ใช่ว่าจะร้ายไม่เป็น และโหดเหี้ยมไม่ได้ เธอคนนั้นซวยซะมัด ที่ขุดด้านเลวๆของเสี่ยขุนขึ้นมาได้ “เราต้องเตรียมทนายให้ไหม” [ไม่ต้อง เราจะจัดการเงียบๆ ถ้าเราทำจริงๆ ช่วยหลับหูหลับตาให้สักครั้งนะ] “เราจะทำเป็นตาบอดไปสักพักแล้วกันนะ ตอนนี้หูเราก็เริ่มไม่ดีแล้วด้วย” หิรัญพูดพลางหัวเราะ เขาจะทำแบบนั้นได้ไงล่ะ แต่เพราะเชื่อว่าเพื่อนไม่ทำอะไรนอกเหนือจากกฎหมายแน่ๆ แต่ก็คงเล่นใหญ่ทีเดียว [ขอบคุณนะ] “ว่างๆพาเมียมาแฮงค์เอ้าด้วยสิ เพื่อนๆอยากเจอเมียนายนะขุน” [เราก็ตั้งใจแบบนั้น ต่อไปจะพาไปด้วยทุกที่ แค่นี้นะ เมียตื่น] หิรัญกดวางสายด้วยความอิจฉา ภาพเสี่ยขุนเมื่อหลายปีก่อนไม่มีเหลือให้เห็นเลย ตอนนี้สิ่งที่เขาเห็นคือขุนเขาคนใหม่ ผู้ชายที่ยอมทำทุกอย่างได้ เพื่อเมีย “มีเมียมันดีจริงๆเหรอวะ ทำไมเราเห็นแต่หายนะและความพินาศ” หิรัญทำท่าขนลุกขนพอง แม้จะอายุเลยเลขสามมานิดๆ แต่ยังไม่คิดจะมีห่วงผูกคอ ด้วยหน้าที่การง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status