Share

กอดกัน

last update Last Updated: 2025-09-24 19:02:10

หลังจากที่นายภัทรเดินออกไปแล้ว มาดูส่วนของที่จอมขวัญนั่งพับเพียบบนเสื่อชานิ้ว แตะถ้วยน้ำขิงอุ่นที่วางอยู่ ตาคมของเธอมองไปนอกหน้าต่าง เห็นยอดไผ่ไหวเบาๆ ราวกำลังโบกมือทักทาย

เสือหาญเดินกลับมาพร้อมผ้าคลุมไหล่สีเข้ม เขาวางลงบนบ่าเธออย่างเบามือ

"ลมแรง เดี๋ยวไม่สบาย"

"ขอบคุณจ๊ะพี่" เธอยิ้ม ดึงชายผ้าขึ้นปิดไหล่

"วันนี้เหนื่อยทั้งวันเลยนะพี่"

"เหนื่อย แต่ดี" เขาตอบสั้นๆ

ความเงียบอุ่นๆ ค่อยๆ นั่งลงระหว่างคนสองคน ตะเกียงไหวแผ่วเหมือนใจเต้นเป็นจังหวะเดียว จอมขวัญเลื่อนถ้วยน้ำขิงไปให้เขา

"จิบไหม อุ่นคอหน่อย"

เสือหาญรับถ้วย ชิมเพียงนิดแล้วส่งกลับ

"ฝีมือเธอใช่ไหม"

"ก็แค่ต้มน้ำใส่ขิง" เธอหัวเราะเบา "ไม่ยากอะไร"

"ยากตรงทำให้มันอุ่นพอดี"เขาตอบ เอียงหน้าเล็กน้อยเหมือนจะบอกว่า พอดีกับฉัน… และพอดีกับเรา

จอมขวัญหลุบตา ยิ้มที่มุมปากไม่ทันหาย ความเงียบก็ลื่นไหลกลับมา คราวนี้ไม่อึดอัด แต่ละมุนจนคนฟังใจตัวเองชัดขึ้น เธอขยับตัวนิดหนึ่ง ผ้าคลุมไหล่หลุดตกลงครึ่งหนึ่ง เสือหาญยื่นมือมาช่วยจัดให้เข้าที่ ปลายนิ้วเขาแตะโดนหลังมือเธอพอดี เป็นสัมผัสบางๆ ที่กลับดังลั่นอยู่ข้างใน

"มือเย็น" เขาพูดเบาๆ

"ใจอุ่น" เธอตอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เมียเสือหาญจอมโจร   ค่าผ่านทาง

    ทางเดินที่ทอดยาวผ่านทางหลวงโดยไม่มีม้า ลาดเข้าสู่ทางหลวงสายหลักที่มุ่งหน้าไปพระนคร แสงแดดสายเริ่มแรงขึ้น ลมเช้ากลายเป็นลมอุ่น ฝุ่นดินติดตามรองเท้าของทั้งสี่คนจนกลายเป็นคราบแดงคล้ำไอ้กระบาน สะพายห่อเสบียงและหันมาบ่นเบาๆ"พระนครนี่อีกไกลแค่ไหนพี่เสือหาญ เดินจนตีนแทบพองแล้ว"เสือหาญ: เสียงนิ่ง "อดทนหน่อย อีกไม่นานก็จะถึงท่าเรือใหญ่ พอถึงนั่นค่อยขึ้นเรือต่อเข้าเมือง จะได้พักตีนสักหน่อย"แก้วตาเดินตามหลังเงียบๆ สายตาสำรวจทางข้างหน้าอย่างระแวดระวัง เธอรู้สึกได้ว่าบรรยากาศรอบๆ ป่าเริ่มเปลี่ยนจากโล่งสว่างเป็นเงามืดครึ้มของต้นไม้ใหญ่เมื่อเดินลึกเข้าไปในเส้นทางสายป่ารก เสียงฝีเท้าม้าดังขึ้นจากด้านหน้า ทำให้เสือหาญยกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนหยุดเดินทันทีฝุ่นคละคลุ้งก่อนที่ม้าสามตัวจะหยุดตรงกลางทาง ชายฉกรรจ์สามคนแต่งกายหยาบๆ มีดสั้นและดาบพกอยู่ข้างเอว ใบหน้ามีรอยแผลเก่า ดูแล้วไม่ใช่คนดีนักหนึ่งในนั้น ซึ่งดูเหมือนหัวหน้า ยักคิ้วยิ้มแสยะ"ไปพระนครกันรึ…ทางนี้ต้องเสียค่าผ่านทางหน่อยว่ะ ไม่งั้นไปต่อไม่ได้”ไอ้สันขวาน: กระซิบกับไอ้กระบาน "ค่าผ่านทาง? นี่มันพวกดักปล้นชัดๆ"เสือหาญ: ก้าวออกมายืนข้างหน

  • เมียเสือหาญจอมโจร   แก้วตาอยากไปด้วย

    ตีห้า ฟ้ายังสลัวอยู่แต่ลมเช้าพัดเย็นเยียบ เสือหาญสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างมีสติ แสงไฟตะเกียงที่เหลือจากเมื่อคืนยังริบหรี่ เขารีบลุกขึ้นจากเสื่อ หยิบมีดพกและตรวจดาบที่พาดไว้ข้างตัวทันที ความคิดเรื่องการเดินทางเข้าพระนครยังคงกดดันอยู่เต็มหัวเสียงฝีเท้าแผ่วๆ จากหน้าบ้านทำให้เสือหาญหันไปมอง ด้วยความสงสัย เขาเห็นเงาร่างเล็กในแสงเช้าสลัว แก้วตา กำลังเดินหอบห่อผ้าพะรุงพะรังเข้ามาหน้าบ้าน รอยยิ้มบางปรากฏบนใบหน้าเธอเหมือนตั้งใจมารอแต่เช้า"แก้วตา…เอ็งมาทำไมแต่เช้า" เสือหาญถามเสียงเรียบ น้ำเสียงแฝงความงุนงงแก้วตาวางห่อผ้าลงหน้าประตู หอบหายใจเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นยิ้ม ฉันจะไปกับพี่เสือหาญด้วย ให้น้องไปด้วยเผื่อพี่ต้องการคนช่วยนะ"เสือหาญนิ่งไปชั่วครู่ ใบหน้าคมเข้มปราศจากรอยยิ้ม เขาไม่เคยบอกแก้วตาเลยว่าจะให้ตามไป การที่เธอมาปรากฏตัวพร้อมข้าวของส่วนตัวเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกแปลกใจปนไม่สบายใจนักเสียงกุกกักจากด้านหลังดังขึ้นเมื่อไอ้กระบานกับไอ้สันขวานออกมาจากเรือน เห็นแก้วตาหอบห่อผ้าก็หันมามองหน้ากันแล้วกระซิบเบาๆ อย่างงงๆแก้วตา: ยกคางขึ้นเล็กน้อย "ฉันจะไปกับพี่หาญด้วย ฉันไม่อยากอยู่หมู่บ้านคนเดียว

  • เมียเสือหาญจอมโจร   จากกัน

    เสือบุญยืนกอดอก มองน้องชายด้วยสายตาคมกริบ ก่อนจะเอ่ยเสียงต่ำหนักแน่น"หาญ…ตอนกูเดินเข้ามาหน้าหมู่บ้าน กูเห็นไอ้คนหนึ่ง…แต่งตัวสะอาด ดูเหมือนพวกมีฐานะ ไม่ใช่ชาวบ้านเราแน่ มันยืนแอบมองเอ็งกับจอมขวัญอยู่…"เขาหยุดเว้นช่วงเล็กน้อย ก่อนจ้องลึกเข้าไปในตาของเสือหาญเหมือนจะบีบให้สารภาพ"มันเป็นใคร…มาจากไหนวะ?"เสือหาญชะงักไปครู่หนึ่ง หัวใจเต้นแรงทันทีเมื่อรู้ว่าเสือบุญพูดถึง "นายภัทร" ชายแปลกหน้าที่มาตามหาจอมขวัญเสือหาญหลบตาเล็กน้อย ก่อนจะตอบเสียงทุ้มขรึม "มันชื่อภัทร…บอกว่ามาตามหาคนคนที่มันหาก็คือจอมขวัญ ฉันเห็นแก่จอมขวัญเลยให้มันมาพักชั่วคราว"เสือบุญหัวเราะในลำคอเบาๆ แต่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ "ตามหารึ เขาสองคนมีฐานะอะไรเกี่ยวดองกัน…ดูจากกิริยาท่าทางของมันแล้วไม่เหมือนธรรมดาทั่วไป กูเห็นแววตามันแล้ว มันแม่งคนละชั้นกับพวกชาวบ้านทั่วไปแน่นอน"บรรยากาศรอบตัวตึงเครียดขึ้นทันที เสือบุญก้าวเข้ามาใกล้ เอียงหน้าไปกระซิบเสียงต่ำ“กูถามตรงๆ เลยเวือหาญ…มึงแน่ใจนะ ว่ามันไม่ได้เข้ามาเพราะแย่งชิงคนรักของมึงคำพูดนั้นแทงเข้าไปกลางอกเสือหาญทันที เขากำมือแน่น ดวงตาแข็งกร้าวขึ้นโดยไม่รู้ตัว…เสือบุญเงียบไป

  • เมียเสือหาญจอมโจร   จุดสุดยอด

    แรงกระแทกของเสือหาญหนักหน่วงขึ้นทุกที ร่างสูงใหญ่บดเบียดอย่างไม่ปรานี น้ำเสียงหอบพร่ากับคำสบถสั้นๆ หลุดจากริมฝีปากทุกครั้งที่เขาเร่งเอว "จอมขวัญ…พี่จะไม่ไหวแล้ว"จอมขวัญตัวสั่นสะท้าน ใบหน้าแดงซ่านเปียกชื้นเพราะน้ำตาผสมกับหยาดน้ำใสที่เกาะบนแก้ม เธอครางกระเส่าไม่ขาดปาก เสียงหวานดังสะท้อนก้องไปทั่วป่า "อ๊า…พี่หาญ…ฉันไม่ไหวแล้ว…!"มือเล็กจิกหลังเขาแน่น เล็บข่วนลากเป็นรอยยาวตามแรงกระแทก สะโพกขาวกระตุกตามจังหวะที่ถูกกดลงกับโขดหิน แขนขาเกร็งจนแทบชา ความร้อนวาบแผ่ซ่านกลางกายเหมือนระเบิดจากข้างในเสือหาญกัดฟันแน่น ก้มซุกไซ้ซับเหงื่อและครางต่ำในลำคอ เอวหนากระแทกครั้งสุดท้ายแรงจนโขดหินสั่นสะเทือน แล้วร่างทั้งคู่ก็ระเบิดแตกพร้อมกันจอมขวัญสะดุ้งเฮือก ร่างเกร็งกระตุก เสียงครางยาวหลุดออกมาเหมือนปลดปล่อยทุกอย่างในอก ส่วนเสือหาญก็กดกายทับแน่น หอบหายใจหนักราวกับเพิ่งผ่านศึกใหญ่ กล้ามเนื้อเกร็งชัดทุกมัดก่อนจะค่อยๆ คลายตัวลงน้ำเย็นจากลำธารยังคงไหลผ่าน แต่ไฟปรารถนาที่โหมไหม้เมื่อครู่เพิ่งดับลง ทิ้งไว้เพียงร่างสองร่างที่กอดกันแน่นบนโขดหิน ลมหายใจถี่กระชั้นยังสั่นสะท้านไม่หายเสือหาญซบหน้าลงบนซอกคอขาว ส

  • เมียเสือหาญจอมโจร   ลูบ

    เสือหาญกดจูบหนักขึ้น ลิ้นร้อนตวัดกวาดทุกซอกทุกมุมในโพรงปากของจอมขวัญ จนเธอหอบหายใจติดขัด มือเล็กเผลอโอบรัดต้นคอเขาไว้แน่นเหมือนกลัวจะหลุดลอย"อือ…" เสียงครางสั้นๆ หลุดจากลำคอหญิงสาว ทำให้เสือหาญแทบคลั่งเขาเลื่อนริมฝีปากไล่ลงมาที่คางขาวเนียน จากนั้นก็ลากจูบลงสู่ลำคอระหง ดูดหนักๆ จนเกิดรอยแดงเร่าร้อน จอมขวัญสะท้านเฮือกไปทั้งร่าง ขาเรียวในน้ำแทบยืนไม่ไหว ต้องยึดแขนเขาไว้แน่น"พี่เสือหาญ…อย่า…"เธอพยายามเอ่ยห้าม แต่เสียงกลับแผ่วพร่าเหมือนยิ่งยั่วให้เขารุกแรงขึ้นริมฝีปากหนาเลื่อนไปตามไหล่เปียกชื้น ไล่จูบกัดเบาๆ จนร่างบางสะดุ้ง มือหนาของเขาเลื่อนไปกอบกุมหน้าอกอิ่มเต็มไม้เต็มมือ บีบคลึงอย่างไม่อาจห้ามใจ ความนุ่มหยุ่นทำให้เสือหาญขบฟันแน่นแทบขาดสติ"แม่ง…นุ่มชิบหาย" เขาพึมพำเสียงพร่า ขณะใช้ริมฝีปากดูดกลืนยอดอกที่แข็งชูสู้ลมหนาวจอมขวัญครางกระเส่า ร่างกายบิดเร่าในอ้อมแขนเหมือนถูกสะกด เสียงน้ำกระเซ็นดังทุกครั้งที่เธอขยับตัวในอ้อมกอดเขามืออีกข้างของเสือหาญเลื่อนไปโอบสะโพกกลมแน่น บีบเต็มแรงก่อนจะดึงเข้าหาตัวเอง ร่างสองร่างแนบชิดจนท่อนล่างแข็งตึงของเขากดแนบเข้ากับกลางกายเธอ ความร้อนทะลุผ่านน้ำบาง

  • เมียเสือหาญจอมโจร   จูบ

    เสือหาญเดินตามรอยเท้าของจอมขวัญเข้าไปในป่าลึก เสียงลำธารไหลเอื่อยดังแว่วมาให้ได้ยินตั้งแต่ไกล เขาก้าวช้าลงโดยไม่รู้ตัว เหมือนถูกบางอย่างดึงดูดให้เดินต่อไปอย่างระมัดระวังเมื่อพ้นพงหญ้าออกมา เขาก็ต้องชะงักค้าง หัวใจเต้นกระหน่ำไม่เป็นจังหวะ ภาพตรงหน้าทำให้ลมหายใจติดขัด จอมขวัญยืนอยู่ริมน้ำ ร่างเปลือยขาวสะท้อนกับแสงแดดยามเช้า เธอค่อยๆ ก้าวลงน้ำอย่างไร้เดียงสา น้ำใสเกาะตามเส้นผมยาวสลวยที่พลิ้วไปตามลมเสือหาญอึ้งเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน ตระกร้าผ้าที่เขาถืออยู่หลุดมือร่วงลงพื้นโดยไม่รู้ตัว เสียงไม้กระทบหินดัง "โครม" แต่เจ้าของร่างงามกลับไม่ทันหันมา เธอกำลังย่อตัวลง ลูบน้ำขึ้นประพรมผิวขาวเนียนของตนเองสายตาคมคู่นั้นไม่อาจละไปไหนได้ ความรู้สึกมากมายประดังเข้ามา ทั้งตกใจ ทั้งห้ามใจ และทั้งหลงใหลในเวลาเดียวกัน ร่างสูงยืนนิ่งเหมือนถูกสะกด ขณะหัวใจพุ่งพล่านจนแทบทะลุออกจากอก...เสือหาญที่ยืนนิ่งราวกับถูกตรึงด้วยภาพตรงหน้า พยายามบังคับตัวเองให้หันหลังกลับ แต่ยิ่งพยายามเท่าไร ขากลับเหมือนกลับเดินไปข้างหน้าแทน หัวใจเขาเต้นแรงจนแทบทะลุอก ความร้อนวิ่งแล่นไปทั่วร่างตระกร้าที่ร่วงลงพื้นเมื่อครู่ยังคงนอนอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status