มนต์มหาเสน่ห์ : 7

หนึ่งเดือนต่อมา

ตั้งแต่วันนั้นที่ได้เหตุการณ์ชีวิตพลิกผันทั้งมะลิและแสนซนต่างก็ผลัดกันเล่าถึงเรื่องราวที่ประสบพบเจอให้กันฟังแล้ว วันต่อมาพวกเธอก็ด้อมๆไปมองๆที่สำนักของพ่อหมออีกครั้งก็พบว่าสำนักนั้นปิดไปแล้ว ถ้าให้เดาพวกเธอคงเจอแจ๊คพอตถูกหลอกฟันแล้วทิ้งแน่ๆ

แต่ทว่าเหตุการณ์คืนนั้นมันก็ทำให้เธอได้อะไรหลายๆอย่างทั้งความสุขและความเสียวอย่างที่ในชีวิตไม่เคยได้ประสบพบเจอมาก่อน พวกเธอก็เลยตกลงกันว่าจะไม่พูดถึงเหตุการณ์พวกนั้นอีกให้คิดว่ามันเป็นความสุขเล็กๆสักครั้งในชีวิตก็แล้วกัน แม้ว่ามันจะแลกด้วยพรหมจรรย์ของแสนซนก็ตาม ส่วนมะลิไม่ได้ซีเรียสอะไรถือว่ามันเป็นกำไรของชีวิตเธอก็แล้วกัน หวังแค่ว่ามันคงไม่โชคร้ายเกินไปที่เธอจะไม่เจอคนเลวร้ายหรือติดโรคอะไรขึ้นมาหรอกนะ

แต่มันก็มีเรื่องน่าแปลกเกิดขึ้นอยู่นะเมื่อกลางเดือนตำรวจบุกจับแหล่งผลิตยาเสพติดขนาดย่อมที่ในหมู่บ้านของเราทั้งๆที่ไม่เคยมีหรือได้ยินเบาะแสมาก่อนเลยด้วยซ้ำ และเชื่อไหมว่าผู้ที่ถูกหางเลขกบเขาขึ้นมาด้วยมันคือใครก็ไอ้พี่ทิวอดีตผัวตัวดีของมะลิไงที่ไปทำงานกับพวกนั้นหาเงินมาเปย์ให้ผู้หญิงทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอเป็นเมียไม่ยักจะได้ใช้เงินของมันสักบาทเดียว

ก็ถือว่าหมดเวรหมดกรรมกันเสียที คาดว่ากว่าจะได้ออกมาก็คงถึงขั้นแก่กันเลยทีเดียวล่ะ

วันนี้สองสาวก็มานั่งเล่นด้วยกันที่บ้านเช่าของมะลิหลังเดิม ส่วนแสนซนรายนั้นเบื่อที่บ้านและรำคาญที่พ่อแม่จะจับให้เธอแต่งงานกับใครก็ไม่รู้เลยหนีมาขลุกอยู่กับมะลินั่นเอง

แม้จะไม่ได้ทุกข์ใจกับเรื่องรักใดๆอีกแล้วแต่สองสาวยังคงมีสีหน้าหม่นหมองเล็กน้อยในยามที่นึกถึงคนที่เข้ามาอยู่ในหัวตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แม้จะนั่งอยู่ด้วยกันแต่ทว่าต่างฝ่ายต่างนั่งเหม่อลอยไปตามๆกัน โดยไม่ทันรู้ตัวเลยว่ามีใครมาหยุดยืนอยู่ข้างๆบ้าง

“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมที่ดังขึ้นทำให้สองสาวสะดุ้งเฮือกก่อนจะตาเบิกค้างเมื่อเห็นผู้ชายที่เข้ามาอยู่ในหัวตลอดเวลาของพวกเธอ

“นะ..นาย!” เสียงแสนซนยกมือชี้หน้าครางเรียกดินแดนที่ยืนยิ้มแผละอยู่ข้างๆ

“พะ..พ่อหมอ!เอ๊ะไม่ใช่สิ” มะลิยังงงอยู่ว่าจะเรียกเขาว่าอะไรดีเมื่อเห็นพ่อหมอเพทายตัวเป็นๆมายืนตรงหน้าเช่นนี้ ก่อนจะร้องวี๊ดว๊ายเมื่ออยู่ๆดขาก็เข้ามาช้อนตัวขึ้นอุ้มเข้าห้องนอนไปหน้าตาเฉย

“ทำไมไม่อยู่บ้านฮึ!” ดินแดนถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนซี้อุ้มสาวเข้าห้องไปแล้ว

“กะ..ก็ไม่อยากถูกจับแต่งงานกับใครที่ไหนก็ไม่รู้อยู่ก็โง่แล้ว!” แสนซนตอบเสียงสะบัดพลางหลบตาหัวใจเต้นตึกตักจนสั่นไปหมด คนบ้า!อยู่ๆก็โผล่มาตั้งตัวไม่ทันเลย

“อ้าวแล้วอยากแต่งกับใครล่ะครับ”

“ไม่รู้”

“แล้วอยากแต่งกับพี่ไหม?” เขาถามพลางช้อนปลายคางสวยได้รูปขึ้นมามองสบตาหวานฉ่ำ

“บะ..บ้าใครจะไปอยากแต่งกับคนที่ไม่รู้จักด้วย” แสนซนว่าพลางค้อนตาคว่ำใส่

“อ้าวนี่ขนาดไม่รู้จักกันยังเอากันไปเป็นร้อยท่าแล้วนะ” เขาว่าพลางยิ้มยั่วใส่

“อ๊ายยย!คนบ้าพูดจา...” แสนซนกรีดเสียงในลำคออับอายเหลือเกินกับคำพูดและแววตาของเขาที่มองจ้องมาราวกับจะเปลื้องผ้ากันออกเลยอย่างนั้น

“แต่งงานกันนะ” คำพูดสั้นๆแต่มีพลังทำลายล้างสูงมากทีเดียวจนทำให้แสนซนนิ่งอึ้งไปสักพัก

“ตะ..แต่งไม่ได้พ่อกับแม่จะให้ฉัน...” ยังพูดไม่ทันจบเขาก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน

“แทนตัวเองว่าหนูปละเรียกพี่ว่าพี่ดิน!” สั่งเสร็จก็นิ่งรอฟังหญิงสาวพูดอีกครั้ง

“พ่อกับแม่จะให้หนูแต่งงานกับใครก็ไม่รู้”

“ก็แต่งกับพี่นี่ไงอุตส่าห์พาพ่อกับแม่ไปขอแล้วนะ” เขาว่าพลางสบตาแน่นิ่ง

“ห๊าา!ที่พ่อแม่จะให้หนูแต่งงานก็คือแต่งกับพี่กินเองหรอ!” แสนซนถามเสียงดังตาโตเท่าไข่ห่านด้วยความคาดไม่ถึง

“อืมก็ใช่น่ะสิ”

“คนบ้า...ทำไมไม่บอกแต่แรกล่ะว่าเป็นพี่ไม่งั้นหนูก็คงไม่หนีมาขลุกอยู่แต่ที่นี่หรอก” แสนซนว่าพลางทำท่าเอียงอายสองมือก็ทุบอกเขาแก้เขิน

“ป่ะงั้นเรากลับบ้านไปคุยเรื่องงานแต่งของเรากันต่อเถอะ” เขาจูงมือเล็กออกมา

“ตะ..แต่อีมะลิล่ะ”

“ปล่อยพวกเขาเคลียร์กันเองเถอะเราไปจัดการเรื่องของเราดีกว่า” ว่าแล้วก็ขับรถพาสาวเจ้าบึ่งกลับบ้านที่มีพ่อแม่ของเขามารออยู่ก่อนแล้วเพื่อคุยกันเรื่องงานแต่งของเขาสองคน

ส่วนคนที่อุ้มกันเข้าห้องไปเมื่อครู่ก็ยังคงนั่งจ้องตากันอยู่ที่ปลายเตียงอย่างเงียบๆ โดยที่ได้แต่มองสบตากันไปมาเฉยๆ

“คิดถึงจัง...” สักพักร่างสูงสง่าที่วันนี้แต่งกายดูดีเหลือเกินของเพทายขยับเข้ามาใกล้จนต้นแขนแนบสนิทกับแขนของมะลิแล้วกระซิบถ้อยคำหวานหูใส่

“....” มะลิยังคงนิ่งทำตัวไม่ถูกรู้แค่ว่าดีใจจนเนื้อเต้นตอนแวบแรกที่ได้เห็นหน้าเขา

“คิดถึงพี่ไหม?” เขาถามต่อในขณะที่เขยิบเข้ามาแล้วยกสะโพกเธอขึ้นนั่งซ้อนบนตักเขาแล้วจับเอวบางถูไถบอกใบ้ให้รู้ว่าคิดถึงมากแค่ไหนกับส่วนที่กำลัง ‘แข็ง’ เหยียดขยายทิ่มบั้นท้ายงอนงาม

“อื้อ” เสียงหวานตอบสั้นๆผิวกายร้อนวูบวาบสั่นสะท้านไปทั้งตัว

“ขอโทษนะที่เพิ่งมาหาเพิ่งจัดการธุระเสร็จเนี่ยพอเสร็จแล้วก็รีบมาหาหนูทันทีเลยนะรู้ไหมอาาาห์~” เสียงทุ้มติดกระเส่าดังขึ้นข้างหู

“อืมมม” มะลิไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นพูดอะไรก่อนดี เวลานี้ทำได้แค่ครางเบาๆเมื่อเขาเสียดสีแท่งยักษ์ถูไถร่องสาวผ่านเนื้อผ้ากระโปรงลูกไม้บางๆอย่างเนิบนาบ

“อืมม...คนดีตัวหอมจนพี่ชักจะอดใจไม่ไหวแล้วนะ” เขากระซิบชิดริมฝีปากเรียวก่อนจะกดแนบเบียดชิดลงมาสอดปลายลิ้นเข้าไปชิมรสหวานจากโพลงภายในอย่างดูดดื่ม

“อืม..อาาาห์~” มะลิครางลั่นในลำคอสองมือจิกลงบนเนื้อผ้ากระโปรงที่สวมใส่เมื่อฝ่ามือหนาเริ่มซุกไซร้ปลายนิ้วลงไปถลกกระโปรงขึ้นมากองที่เอวบางแล้วไล้ใฝ่่มือลากไปตามเรียวขาขาวเล่น

“อยะ..อย่าค่ะ” ปรามเขาเสียงแผ่วเมื่อเขาละริมฝีปากลงมาซุกไซร้ซอกคิอหอมอีกครั้ง ไม่อยากทำตัวใจง่ายให้เขาเล่นสนุกกับร่างกายตัวเองอีกทั้งๆที่กลางร่างชื้นแฉะขึ้นมารอเขาเรียบร้อย

“หย่าได้ไงยังไม่ได้แต่งเลย” เขาพึมพัมตอบเสียงติดตลก

“คะ..คุณอื้ออ”

“เรียกพี่พายสิ”

“พะ..พี่พายอย่าค่ะ”

“อื้มม...ขอชื่นใจหน่อยเดียวนะ” เขาพึมพัมบอกขณะเลื่อนปลายนิ้วเบียดแทรกชั้นในตัวจิ๋วเข้าไปสัมผัสเนื้อในชุ่มฉ่ำ

“อ๊ะ...อื้อออ” ความเสียวแล่นพล่านเข้าสู่หน้าท้องวาบเมื่อเรียวนิ้วยาวสอดเข้าไปหยุดนิ่งอยู่ใจกลางรอยแยกคับแคบจนสุดความยาวนิ้ว บีบรัดนิ้วเรียวจนแน่นเพราะทั้งเกร็งและเสียว

“รัดแน่นอีกแล้วอาาส์...คนดีพี่ขอเข้าไปหน่อยได้ไหมคะ” เสียงทุ้มถามสีหน้าเว้าวอน

“เข้าไปขนาดนี้แล้วจะมาขอทำไมจ๊ะ” มะลิตอบพร้อมกับส่งค้อนงามๆไปให้

“ก็อยากเอาอะไรที่ใหญ่ๆกว่านี้เข้าไปแทนอ่ะได้ไหมคะ” สีหน้าเว้าวอนอย่างมีความหวัง

“อื้ออ” นาทีนี้ต่อให้เขาด่าว่าง่ายเธอก็ไม่สนแล้วในเมื่อภายในเธอตอดนิ้วเขาแน่นขนาดนี้ เสียววูบวาบไปตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วเนี่ย!

ปุ๊บปั๊บฉับไวทันทีเมื่อเขาจับเธอหันโก้งโค้งจับขอบเตียงเอาไว้ช้อนสะโพกเธอให้โค้งขึ้นแล้วถลกกระโปรงขึ้นไปกองที่สะเอวบางจากนั้นก็รูดชั้นในสีชมพูหวานลงไปกองท่ีข้อเท้าแล้วใช้นิ้วแหวกจับกลีบเนื้อทั้งสองข้างแยกออกจากกันแล้วก้มหน้าประกบปากลงบนเนินเนื้อชุ่มฉ่ำกวาดปลายลิ้นอุ่นชื้นชิมรสหวานจากน้ำหวานในถ้ำอย่างว่องไว จนมะลิครางลั่นห้อง

“อ๊ะ...อ๊างงงง~พะ..พี่พายจ๋ามะลิเสียวเหลือเกินซี๊ดดด~อ่าาาห์~”

“ซี๊ดดด~ไม่เจอตั้งเดือนนึงคิดถึงหอยหวานๆจะแย่...” เพทายกระซิบบอกความในใจผ่านปลายลิ้นที่ตวัดรัวๆ

ดูดชิมรสชาติจนพอใจรอจนโพลงด้านกระตุกตอดรัดปลายลิ้นแน่นๆแล้วส่งเธอให้ถึงฝั่งฝันจนสำเร็จเขาจึงหยัดตัวขึ้นแล้วจับท่อนเนื้อแข็งขึงตั้งโด่ขึ้นมาจ่อตรงรอยแยกจับถูไถเบาๆทำท่าจะสอดเข้าแต่ก็ชักออกอยู่อย่างนั้นจนคนใต้ร่างครางประท้วงใส่

“อื้ออ~พี่พายจ๋าใส่เข้ามาสักทีเถอะนะหนูไม่ไหวแล้วอ๊าาาห์”

จบประโยคเธอเขาก็ดันสะโพกสอบกดเข้าใส่จนเต็มคับร่อง ท้องน้อยกระตุกเกร็งช่องทางรักคับแคบขมิบรัดท่อนเนื้ออวบยาวแน่นจนเพทายครางซี๊ดสีหน้าเหยเกเพราะความซ่านสยิว

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

และเขาก็เริ่มขยับสะโพกรุนแรงอีกครั้งจนเสียงดังลั่นห้อง เสียงแหบทุ้มครางซี๊ดเมื่อสายตาเหลือบมองเห็นท่อนเนื้อของตนผลุบเข้าผลุบออกไปกับเนินเนื้ออวบอิ่มที่ปลิ้นเข้าปลิ้นออกอยู่อย่างนั้น มือเขาจับสะโพกสวยแน่นแล้วกระแทกสะโพกกดโยกลำตัวเสียดสีท่อนลำครูดสีกับร่องหลืบแสนคับรัวเร็วขึ้น

“ซี๊ดดด~อ๊าาาส์” เพทายครางกระเส่า

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

“อ๊ะ..เบาหน่อยค่ะมันละ..ลึกเกินไปแล้วอื้ออ” มะลิครางจนเสียงแหบความเสียวแล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง

...ทั้งจุกทั้งเสียวผสมปนเปกันไปหมด

จมูกโด่งดอมดมซุกไซร้อยู่แถวแผ่นหลังพลางเลื่อนฝ่ามือไปบีบคั้นเคล้นคลึงสองเต้าอวบอิ่มขยำขยี้เม็ดยอดเล็กๆชูชันอย่างมันมือพลางกระแทกสะโพกสอบใส่ไม่ยั้ง

“อาาห์...”

“อู้วววว!!”

เหตุการณ์ก็ดำเนินไปเรื่อยๆราวกับว่าเขาตั้งใจจะทบต้นทบดอกช่วงเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาที่ไม่ได้เจอกันเลย เล่นเอาขาแข้งเธอสั่นไปหมดจนเห็นท้องฟ้าสีสดใสกลายเป็นสีเหลืองหม่นไปในพริบตา...

.

.