วันถ่ายทำมาถึง มินาริถูกคนดูแลชั่วคราวโทรปลุกตั้งแต่เช้าพร้อมกับบอกว่าส่งคนมารับแล้ว ส่วนเจ้าตัวนั้นไปเตรียมตัวที่กองถ่ายแต่เช้ามืดจึงไม่ได้มาด้วย
นางเอกสาวลุกขึ้นอย่างเกียจคร้าน เธอแต่งตัวด้วยชุดเดรสสั้นสีหวาน แต่งหน้าอ่อน ๆ ปล่อยผมที่หยักเป็นลอนคลื่นให้สยายเต็มแผ่นหลัง เธอไม่คิดแต่งอะไรมาก เพราะอย่างไรก็ต้องไปแต่งอีกอยู่ดี
หน้าโรงแรมมีรถตู้สีดำจอดอยู่ มินาริเดินเข้าไปอย่างคุ้นเคย รถตู้คันนี้เธอใช้โดยสารตลอดเวลาที่อยู่ประเทศไทย คนขับเป็นชายอายุราวห้าสิบปีชื่อลุงเขม
ลุงเขมเป็นชายไทยที่สูงไม่มากเท่าไหร่ ร่างกายกำยำ ผิวสีแทนเข้ม ไว้หนวดรอบริมฝีปากดูน่ากลัว แต่นิสัยใจคอกลับขี้เกรงใจ พูดจาสุภาพผิดกับหน้าตาลิบลับ
"เชิญครับคุณมีนา"
ลุงเขมลงมาเปิดประตูรถให้นางเอกสาว ใบหน้าก้มต่ำไม่กล้าสบตากับคนน่ารักเหมือนกับทุก ๆ ครั้ง
"ขอบคุณค่ะลุงเขม"
เสียงหวานเพราะพริ้งทำเอาคนแก่ใจสั่น เขมปิดประตูลงแล้วรีบไปประจำที่คนขับ รอจนกระทั่งนางเอกสาวนั่งเรียบร้อยจึงออกรถ
ขับออกมาได้ไม่เท่าไหร่รถตู้คันใหญ่ก็จอดนิ่ง สภาพการจราจรตอนเช้าของกรุงเทพฯ เข้าขั้นย่ำแย่ ขยับได้สองเมตรก็ต้องหยุดอีกครั้ง เป็นแบบนี้มากว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว
"รถติดจังค่ะ"
"ครับ ที่กรุงเทพฯ ชั่วโมงเร่งด่วนติดแบบนี้เป็นปกติ"
"ที่ญี่ปุ่นคนเดินทางด้วยรถไฟ ชั่วโมงเร่งด่วนรถไฟแน่นมากค่ะ"
"อึดอัดแย่เลยครับ"
"ค่ะ บางทีก็ถูกลวนลาม"
"แย่มากเลยครับ"
"ไม่หรอกค่ะ บางทีมันก็ตื่นเต้นดี"
มินาริพูดพลางสังเกตท่าทางของลุงเขมไปด้วย ชายแก่มีท่าทางตกใจ ดวงตาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย
"คิก! มีนาล้อเล่นค่ะ"
เสียงหัวเราะใสกังวานทำให้เขมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
"คุณมีนา ผมตกใจแทบแย่"
"ขอโทษค่ะ อืม...ตอนนี้มีนาง่วงมากเลยค่ะ อีกนานกว่าจะถึง ของีบก่อนได้ไหมคะ"
"ตามสบายเลยครับ" เขมหยิบผ้าผืนบางส่งให้หญิงสาว "ผ้าห่มครับ"
นางเอกสาวปรับเบาะลงจนเกือบสุด เธอคลี่ผ้าห่มคลุมร่างแล้วทิ้งตัวลงนอน รถคันนี้กว้างขวางสามารถนอนได้สบาย ๆ ที่วางขามีที่เหลือเฟือให้เธอวางของได้เต็มที่
เขมเหลือบมองร่างเล็กผ่านกระจกมองหลัง ดูเหมือนว่ามินาริจะหลับไปแล้ว ดวงตากลมโตปิดสนิท แขนทั้งสองข้างกอดหน้าอกอวบใหญ่ไว้
อึก!
เขมลดมือลงบีบนวดเป้าที่ตุงแน่นขึ้นมา ท่อนเอ็นเหยียดขยายใหญ่เต็มหน้าขา อึดอัดจนอยากดึงมันออกมาชักให้น้ำแตกสักน้ำ แต่ตอนนี้มินาริยังอยู่
ไม่มีใครรู้ว่าสามวันที่ผ่านมาเขมใช้ภาพและกลิ่นของนางเอกสาวช่วยตัวเองจนเสียน้ำไปไม่รู้กี่ครั้ง
เขมคือหนึ่งในแฟนคลับตัวยงของมินาริ เขามีแผ่นหนังทุกเรื่องที่นางเอกสาวเล่น มีหนังสือทุกเล่มที่มินาริเป็นนางแบบ ไม่คิดไม่ฝันว่าวันหนึ่งจะได้มาขับรถให้นางเอกในดวงใจแบบนี้
แค่ได้เห็นหน้าเขมตั้งแล้ว ทั้ง ๆ ที่พยายามไม่สบตาแต่ก็ยังได้กลิ่นหอมชวนให้อยากอยู่ดี
เวลาเก้าโมงกว่าแต่ท้องถนนยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาเป็นปกติ เขมมองนาฬิกาด้วยความกังวลใจ เขาต้องส่งมินาริถึงกองถ่ายสิบโมงตรง ถ้ายังยอมติดแหง่กอยู่แบบนี้คงไปไม่ทัน
คนขับรถมากประสบการณ์ตัดสินใจเลี้ยวเข้าซอยแคบแทนที่จะไปต่อกับถนนใหญ่ รถตู้คันใหญ่วิ่งคันเดียวเกือบเต็มถนน ทางนี้เป็นทางลัดที่เขมไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่นอกจากจำเป็นจริง ๆ เพราะมันเปลี่ยว ไร้บ้านคน และน้อยครั้งจะมีรถสวนมา
"อืม"
เสียงครางเบา ๆ เรียกให้เขมมองผ่านกระจกมองหลังอีกครั้ง ภาพที่เห็นทำให้ดวงตาเบิกกว้างแทบถลนออกมา ขาเหยียบเบรกกะทันหันจนผ้าที่คลุมร่างเล็กไว้เคลื่อนออกและร่วงหล่น
"ตายแน่มึงไอ้เขม"
ชายวัยห้าสิบบีบนวดเป้าตัวเองไม่หยุด แทนที่จะขับรถต่อเขมกลับหยุดอยู่แบบนั้น จากมองนางเอกสาวผ่านกระจกก็เปลี่ยนเป็นหันไปมองเต็มตา
"โคตรน่าเอา"
พอไม่มีผ้าห่มร่างกายขาวโพลนของนางเอกสาวก็ไม่มีอะไรป้องกัน ชุดที่เธอใส่สั้นอยู่แล้ว พอทิ้งตัวลงนอนก็ยิ่งสั้นจนเห็นกางเกงในสีขาวและเนื้อนูนน่าบีบ
"อู้ยย"
ความโหนกนูนเตะตาให้ชายแก่ใจสั่น มือนวดคลึงเป้าไม่หยุดจนสุดท้ายทนไม่ไหว ตัดสินใจงัดมันออกมาชักรูดถี่ยิบเสียงดังตั่บ ๆ
"คุณมีนาครับ"
"....."
"คุณมีนา หลับลึกจังนะครับ"
เขมจ้องเนินนูนตาไม่กระพริบพร้อม ๆ กับสาวดุ้นใหญ่ช่วยตัวเอง น้ำเหนียวไหลล้นออกมาจากหัวสีแดงคล้ำไม่ขาดสาย
"ซี๊ดดด อยากเสียบดุ้นเข้าไปฉิบหาย นูนขนาดนี้คงจะตอดน่าดู อู้ยย"
เสียงกระเส่าของชายแก่ทำให้คนแกล้งหลับอยากไปด้วย จากทีแรกแค่จะตอบแทนที่เขมดูแลเธออย่างดีเล็ก ๆ น้อยด้วยการโชว์น้องสาวให้เห็นวับแวม ๆ แต่ตอนนี้ชักอยากลองกับคนขับรถแล้วสิ
"อืม"
มินาริแสร้งขยับตัว ขาเรียวยกขึ้นก่ายที่วางแขนเหมือนก่ายหมอนข้าง กระโปรงที่เปิดอยู่แล้วเปิดขึ้นจนเห็นไปถึงไหนต่อไหน เขมน้ำลายสอ อยากลงลิ้นให้นางเอกคนดังดิ้นพล่าน
ร่างกายมักไปก่อนความคิดเสมอ รู้ตัวอีกทีเขมก็ปีนมาด้านหลังแล้วนั่งยอง ๆ ลงตรงหน้าขาเรียวที่แบะออกกว้าง มือหยาบสัมผัสลงบนเป้าอุ่น ๆ ผ่านกางเกงในสีขาวโดยไม่ทันคิดว่าจะทำให้มินาริตื่น
"ขอจับหน่อยนะครับคุณมีนา"
มือหยาบกดลงกับโหนกนูน มืออีกข้างสาวเอ็นเร็วขึ้น ปากส่งเสียงครางซี๊ดซ๊าดไม่ขาดสาย
"ซี๊ดดด อยากยัดเข้าไป อ่าส์"
"....."
"ถ้ายัดเข้าไปคงดูดไม่หยุด โอ้ว แค่คิดก็น้ำจะแตก"
"....."
"โดนของลุงไปรับรองลืมทุกคนแน่คุณมีนา ไม่เคยเจอแบบฝังมุกน่ะสิ"
ฝังมุก!!
มินาริแทบลืมตาโพลงแต่โชคดีที่หยุดตัวเองได้ทัน เธอใจเต้นแรงเมื่อได้ยินคำว่าฝังมุก แน่นอนว่าเธอรู้ว่าฝังมุกคืออะไร แต่ทั้งชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยเจอผู้ชายฝังมุกเลยสักครั้ง
เธออยากลอง เพื่อนในวงการเล่าว่าถ้าผู้ชายฝังมุกจะเสียวกว่าปกติหลายเท่า เธออยากรู้เหมือนกันว่ามันจะแค่ไหน
ไม่ได้การ เธอปล่อยลุงเขมไปไม่ได้แล้ว เป็นตายร้ายดียังไงเธอก็ต้องได้ลองดุ้นฝังมุกสักครั้ง
"อือ ดีจัง"
มินาริแกล้งละเมอ เธอครางเสียงหวาน แอ่นโหนกนูนเข้าหามือหยาบให้เขมรู้ว่าเธอเต็มใจ
"ขนาดหลับยังสู้มือ ไหน ขอลุงดูหน่อยว่าสีชมพูเหมือนในหนังไหม"
มินาริรู้สึกได้ว่ากางเกงในถูกดันไปข้าง ๆ ความเย็นจากแอร์เข้ามาประทะเป็นอย่างแรก แล้วเปลี่ยนเป็นลมหายใจอุ่น ๆ ตามมา
"ชมพูจริงด้วย ขนไม่มีสักเส้น"
เขมกลืนน้ำลายดังเอือก ชั่วชีวิตห้าสิบปีไม่เคยเจอโหนกใครสวยเท่านี้มาก่อน อย่างมากก็เห็นในทีวี สู้ของจริงไม่ได้แม้แต่นิดเดียว
"หอมด้วย"
จมูกโด่งสูดกลิ่นฟุดฟิด มินาริขนลุกเกลียว อยากให้เขมทำอะไรสักอย่างที่มากกว่าดมแบบนี้
"อื้อ เสียว"
เธอส่งเสียงครางกระตุ้นอีกครั้ง เขมดูเหมือนว่าจะชะงักไปคล้ายกับกำลังสงสัยว่าเธอตื่นหรือเปล่า แต่เพียงครู่เดียวนิ้วหยาบกร้านก็แตะลงบนติ่งเสียวของเธอ
"อื้อ!"
"แข็งเชียว ขนาดหลับยังมีอารมณ์ หึ ๆ"
เขมบี้ติ่งบวมเต่งเบา ๆ มินาริเด้งเอวขึ้นสู้ เธอแสดงออกว่ามีอารมณ์แต่ไม่ยอมลืมตา ก็แบบนี้มันตื่นเต้นดี
เสียงฟึบฟับดังขึ้นอีกครั้ง มินาริเดาว่าเขมกำลังช่วยตัวเองต่อ นิ้วหยาบขยับเขี่ยไม่หยุด แต่นางเอกสาวรู้สึกว่ามันไม่พอ
ทำไมไม่ใช้ลิ้น!
ช่วงเวลาที่มินาริตัดสินใจจะลืมตาแล้วบอกให้ลุงเขมลงลิ้นให้เธอ เป็นเวลาเดียวกับที่เสียงมือถือของลุงเขมดังขึ้น ชายแก่รีบจัดเสื้อผ้าเธอเข้าที่แล้วกระโดดกลับไปนั่งประจำที่ทันที มินาริได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์ เหมือนว่าปลายสายจะเป็นกองถ่ายที่กำลังรอให้นางเอกอย่างเธอไปถึง
"ครับ รถติดมากครับ"
"....."
"ผมมาทางลัด อีกสิบนาทีน่าจะถึงครับ"
"....."
"ครับ ขอโทษด้วยครับ จะรีบไปครับ สวัสดีครับ"
เขมวางสายแล้วถอนหายใจอย่างหงุดหงิด ท่อนเนื้อยังแข็งชี้โด่ไม่ยอมล้มเพราะยังไม่ได้ปล่อยสักน้ำ แต่ทางนั้นก็เร่งมาและเขาไม่มีเวลาให้โอ้เอ้อีก
"เห้อ เซ็ง!"
ในที่สุดรถตู้สีดำก็ขยับตัวอีกครั้ง มินาริพลิกตัวตะแคงข้าง เธอขบฟันด้วยความหงุดหงิดไม่ต่างกัน
.
.
.
.
.
TBC
ชึ่บ... ซิบกางเกงถูกรูดลงด้วยฟันขาวจนสุด ผ้าทั้งสองด้านดีดผึงออกจากกัน เผยให้เห็นชั้นในสีเข้มที่อัดแน่นไปด้วยความต้องการของคนวัยหนุ่ม "ใหญ่จัง" พลอยไพลินส่งเสียงอ้อแอ้ ดวงตาหยาดเยิ้มจ้องมองเป้าตุงแน่น ก่อนจะค่อย ๆ อ้าปากออก "พี่พลอย อืม" ฟันขาวงับขอบกางเกงใน เธอช้อนตาขึ้นมองแฟนเด็ก ระหว่างที่ค่อย ๆ ดึงชั้นในที่ห่อหุ่มความเป็นชายออกช้า ๆ "พี่ อึก!" "อ๊ะ!" ท่อนลำขนาดใหญ่ตีเข้าที่ใบหน้าคุณแม่ลูกหนึ่งเบา ๆ เพียงแค่นั้นความชุ่มฉ่ำบริเวณหัวหยักก็เปียกเยิ้มติดกลีบปากและปลายจมูกรั้น บางส่วนเลอะแก้มเนียนเป็นคราบเหนียว "พี่พลอย ผมไม่ไหว" "เดี๋ยวสิ" พลอยไพลินไม่ยอมให้กฤตลุกขึ้นมา เธอนั่งคล่อมขาแฟนเด็ก ใช้หัวเข่าของกฤตเป็นจุดเร้าอารมณ์ให้ตัวเองไม่ต่างจากผู้หญิงร่านรัก "อ๊าาา ดีจัง" หัวเข่าเสียดสีกับเนื้อนุ่มเป็นจังหวะ ไม่นานกฤตก็รู้สึกได้ถึงความเปียกที่ไหลซึมกางเกงลงมา จากนั้นพลอยไพลินก็เร่งจังหวะขึ้นถี่ ๆ ไม่ถึงนาทีร่างกายก็กระตุกเฮือกพร้อมกับส่งเสียงครางหวานออกมา "อ๊างงง" พลอยไพลินเสร็จสมคาหัวเข่าของกฤต เธอหอบหายใจให้อารมณ์กลับมาคงที่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วส่งยิ้มหวานให้แฟนเด็ก "
(พี่พลอยกินข้าวหรือยังครับ) "กินแล้ว กฤตล่ะ" (กินแล้วเหมือนกัน พี่พลอย... ผมต้องไปทำงานอีกแล้วอะ) "เหรอ" พลอยไพลินบังคับไม่ให้น้ำเสียงดูเหงาหงอยเกินไป "งั้นกฤตไปทำงานเถอะ ตั้งใจทำงานนะ" (ครับ รักพี่นะ) "อืม" คำบอกรักทำให้พลอยไพลินใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง เธอวางสายจากแฟนหนุ่มแล้วหันกลับมาจัดการงานของตัวเองต่อ แต่สมาธิทั้งหมดกลับแตกกระเจิงเพราะเอาแต่คิดถึงกฤตซ้ำ ๆ สองเดือนกว่าแล้วที่กฤตไปฝึกงานที่ระยอง และมันก็เป็นเวลาสองเดือนกว่าที่เราทั้งคู่ไม่ได้เจอหน้ากันเลย "เฮ้อ..." กฤตนั้นงานยุ่งมาก เพชรเองก็ไม่ต่างกัน ยุ่งถึงขั้นที่ระยองใกล้กับกรุงเทพแค่นี้ยังกลับมาหากันไม่ได้ ยุ่งจนแทบไม่ได้คุยกัน บางวันไม่มีแม้แต่สายเดียวจากกฤตและเพชรเลยด้วยซ้ำ กฤตเป็นลูกชายคนสุดท้องของบริษัทก่อสร้างยักษ์ใหญ่ เขาเลือกไปฝึกงานกับบริษัทอื่นเพื่อลดคำครหาว่าใช้เส้นสาย แต่ขนาดหนีจากบริษัทตัวเองไปแล้วกฤตก็ยังถูกนินทาว่าใช้เส้นพ่อ แม่ และพี่ ๆ ถึงได้สอบสัมภาษณ์ผ่าน ลามมาถึงเพชรว่ากฤตฝากเพชรเข้าไปด้วย ทั้งคู่ก็เลยต้องการลบคำสบประมาทด้วยการสร้างผลงานให้เห็น ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่เด็กฝึกงานทั้งสองคนจะยุ่งเกินเด็กฝ
"มึง!" นิ้วสั่นระริกชี้หน้าเพื่อนสนิท เพชรพยายามห้ามตัวเองอย่างหนักไม่ให้พุ่งเข้าไปต่อยหน้าหล่อ ๆ ของเพื่อน กล้าดียังไงถึงได้หลอกเขาว่าป่วย แถมใช้แฟนสาวของเขาเป็นเครื่องมือแบบนี้อีก "อะไร ไม่ชอบเหรอ" "มึงมัน...แม่ง!" เพชรจำใจลดมือลง จะว่าไปที่กฤตทำก็ไม่ได้แย่เสียทีเดียว เพชรไม่ค่อยได้ใช้เวลากับแฟนเพราะแฟนเรียนหนักและเรียนคนละมหาวิทยาลัย เมื่อวานพอเธอโทรหา ออดอ้อนไม่กี่คำเขาก็พุ่งไปคอนโดเธอทันที หลังจากนั้นก็จับแฟนกินจนลืมเวลา พอกลับบ้านมาตอนสาย ๆ แทนที่คนเปิดประตูบ้านจะเป็นแม่ แต่กลับเป็นเพื่อนสนิทที่ส่งยิ้มกวนประสาทมาให้ พลาดแล้ว เพชรพลาดไปแล้ว "มึงไม่รักษาคำพูด กูบอกว่าสองอาทิตย์" "กูสั่งให้มึงห่างกับแฟนมึงสองอาทิตย์บ้างไหมล่ะ" "ไอ้กฤต" "ทะเลาะอะไรกันเด็ก ๆ" พลอยไพลินเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมคุกกี้หวานน้อยของโปรดของเพชร ในตอนที่เธอจะนั่งลงบนโซฟาเอวก็ถูกแขนแกร่งรวบไปนั่งบนตักหน้าตาเฉย "กฤต!" "ไอ้กฤต! ลามปามนะมึง" "ทำไม นี่เมียกู" ฟอด! "แก้มนี้ก็ของกู" "กฤต!!" "ไอ้!!" เพชรชี้หน้าเพื่อน ทั้งโกรธทั้งหมั่นไส้ อยากลุกไปต่อยหน้ามันซักทีให้หายกวนประสาท ติดที่แม่ของเขาถูกจั
กฤตยันตัวขึ้น จับขาเรียวขึ้นพาดบ่าหนึ่งข้าง มันเป็นท่าโปรดของกฤต ส่วนพลอยไพลินนั้นตาโต ตื่นเต้นกับสิ่งที่กฤตทำทุกอย่าง เธอเป็นแม่ลูกหนึ่งที่อ่อนประสบการณ์ ครั้งแรกของเธอไม่มีอะไรน่าจดจำ แต่ครั้งนี้มันต่าง เธออยากเฝ้ามองทุกขั้นตอนที่กฤตทำ อยากจดจำทุกท่วงท่าและลีลาของเด็กคนนี้ "พี่พลอย" "หืม" "ถ้ารอบนี้ผมแตกเร็วห้ามแซวกันนะครับ พี่โคตรแน่นเลย ผมเหมือนจะตาย" พลอยไพลินพยักหน้ารับ กฤตเมื่อได้ท่าก็ค่อย ๆ ดึงท่อนเอ็นออกจากรูสวาทคับแคบ เสียงซี๊ดปากเบา ๆ ดังขึ้นจากเด็กหนุ่มเพราะเนื้อนุ่มดูดตอดเหมือนไม่ต้องการให้เขาออกไปไหน กฤตก้มลงมอง ดวงตาวาววับจ้องมองปากทางที่อ้าขยายอมท่อนเอ็นอวบใหญ่ไว้แทบปริขาด "พี่พลอย" "กฤต อื้อ" แม่ลูกหนึ่งรู้สึกเหมือนถูกดึงวิญญาณออกจากร่าง ทั้งอึดอัด ทั้งเจ็บ แล้วก็เสียวในเวลาเดียวกัน เธออยากให้กฤตขยับทำอะไรให้ความอึดอัดนี้หายไป แต่พอกฤตขยับตัวร่างกายเธอกลับดูดรั้งกฤตเอาไว้อย่างตะกละตะกราม "ผ่อนคลายหน่อยครับ ผมอยากกระแทกพี่จะแย่" "พี่ อ๊ะ พยายามอยู่" กฤตดึงท่อนเอ็นออกไปเกือบสุด มีเพียงแค่หัวหยักบานใหญ่ที่แช่คาในรูฉ่ำน้ำ เขามองภาพสวยงามนั้นอึดใจ ก่อนสะโพกสอบจะ
"พี่พลอย" "หืม?" กฤตกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ ดวงตาไล่มองเรือนร่างเล็กตามสไตล์หญิงเอเชียแต่ไม่ได้ผอมแห้ง พลอยไพลินมีเนื้อให้บีบจับ แต่ก็มีกล้ามเนื้อน้อย ๆ บ่งบอกว่าเป็นคนรักสุขภาพ หุ่นโค้งเว้าไม่ต่างจากนาฬิกาทราย อกอวบ สะโพกผายและเอวคอด ร่องสิบเอ็ดตรงหน้าท้องเสริมให้เธอดูเซ็กซี่เย้ายวน "พี่พลอยไม่เหมือนคนอายุสามสิบห้า" "ทำไม" "พี่โคตรสวย" กฤตวางมือลงบนหน้าท้องที่มีกล้ามน้อย ๆ "เซ็กซี่โคตร ๆ เลย" "กฤตเอาเปรียบนะ เห็นพี่ทั้งตัวแล้วแต่กฤตยังเสื้อผ้าครบอยู่เลย" "อ่า..." กฤตได้ยินแบบนั้นก็รีบลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ได้เห็นเรือนกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเด็กหนุ่มพลอยไพลินก็หน้าร้อนผ่าว แต่นั่นไม่เท่ากับตอนที่กางเกงในสีเข้มถูกรูดออก ส่วนกลางลำตัวอวบใหญ่เหยียดตรงและชี้มาที่หน้าเธอ กฤตผิวขาว ตรงนั้นก็เลยขาวสะอาด ส่วนหัวสีแดงระเรื่อ พลอยไพลินเอนหน้าหนี เธอไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์แต่ก็ไม่ต่าง เซ็กส์ครั้งเดียวแถมตอนนั้นไม่ได้ทำอะไรนอกจากนอนให้ผู้ชายคนนั้นกระทำย่ำยี มันต่างกับตอนนี้ที่ได้เห็นร่างกายของกฤตทุกสัดส่วน "พี่พลอยครับ" กฤตคร่อมทับลงมาอีกครั้ง ริมฝีปากนุ่มพรมจูบข้า
คุณแม่ลูกหนึ่งเดินเข้าห้องน้ำพร้อมผ้าเช็ดตัวเพื่อชำระคราบเหงื่อไคล บ้านของพลอยไพลินเป็นทาวน์โฮมสองชั้นขนาดเล็กกระทัดรัด สองห้องนอน สองห้องน้ำ ชั้นล่างมีห้องรับแขกที่เป็นห้องนั่งเล่นไปในตัว ห้องครัวและโต๊ะกินข้าว ห้องน้ำหนึ่งห้องสำหรับแขก ส่วนชั้นบนเป็นห้องนอนสองห้อง และห้องน้ำหนึ่งห้อง ดังนั้นพลอยไพลินจึงไม่มีห้องน้ำส่วนตัว แต่เธอก็ไม่เคยเดือดร้อนเพราะอยู่กับลูกชายแค่สองคน ไม่เคยมีปัญหาประเภทแย่งห้องน้ำกันให้ปวดหัว หญิงสาวฮัมเพลงในลำคอเบา ๆ ระหว่างลูบไล้ใยบวบไปทั่วร่างกายอวบอิ่ม พลอยไพลินเป็นแม่ลูกหนึ่งที่มีหุ่นเว้าโค้งน่าอิจฉา ผิวขาวผ่อง หน้าอกหน้าใจอวบใหญ่เกินตัว เอวคอดบาง สะโพกผาย หน้าท้องมีกล้ามเนื้อนิด ๆ เพราะเธอชอบออกกำลังกาย พลอยไพลินตั้งท้องเพชรตั้งแต่อายุสิบสี่ พ่อของเพชรชื่ออะไรเธอไม่อยากจำ จำได้แค่ว่าเขาเป็นรุ่นพี่มอหกที่โรงเรียนเดียวกัน เป็นนักกีฬา ประธานนักเรียน หล่อ และรวย ส่วนพลอยไพลินนั้นเป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารัก เรียบร้อย เรียนเก่ง ฐานะกลาง ๆ และไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง เด็กสาวที่อายุยังน้อยและไม่มีประสบการณ์มากมายถูกรุ่นพี่คนดังจีบ ตอนนั้นพลอยไพลินเหมือนอยู่ในทุ่งดอกไ