MasukShare
ตอนที่ 1
Terakhir Diperbarui:
2024-11-14 23:33:06เ-ล-ข-า-ง-า-น-ห-นั-ก
กับท่านประธานคลั่งรัก
ผู้เขียน กาสะลอง
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
เ-ล-ข-า-ง-า-น-ห-นั-ก
มกราคม พุทธศักราช 2565
ที่ออฟฟิศของบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่แห่งหนึ่งของเมืองไทย ‘อัญญา’ หญิงสาวอายุยี่สิบเอ็ดปี ใบหน้าสะสวยสะดุดตา ทรวดทรงองค์เอวราวกับหลุดออกมาจากแมกกาซีนประเภทปลุกใจเสือป่า เดินตามผู้จัดการแผนกบุคคลเข้ามาที่ห้องทำงานของท่านประธาน วันนี้หล่อนมาสมัครงานในตำแหน่งเลขา
เสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตู ก่อนที่บานประตูจะถูกไม้มะฮอกกานีสีน้ำตาลเข้มจะถูกผลักเข้ามา
“มาแล้วค่ะท่านประธาน… ”
‘สมร’ สาวใหญ่ร่างอวบ ผิวขาว วัยสี่สิบปี มีตำแหน่งเป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคล กล่าวกับชายร่างสูงใหญ่วัยสามสิบห้าปี มีนามว่า ‘ธันวา’ เป็นทายาทมหาเศรษฐีหมื่นล้านตระกูลดัง นั่งบริหารงานอยู่ในตำแหน่งท่านประธานของบริษัท
“เชิญนั่ง… ”
ธันวากล่าวเพียงสั้นๆ ผายมือมาที่เก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่
เขาอยู่ในชุดสูทสีดำเรียบหรูดูเข้มขรึม เข้ากับหน้าตาคมคร้ามหล่อเหลาสะดุดตา คิ้วสีดำดกหนารับกับดวงตาสีน้ำผึ้งชวนฝัน ดวงตาคมกริบ จมูกโด่งเป็นสันสวยเพราะเป็นลูกครึ่งอิตาลี แผงหนวดสีดำเป็นแพหนาเหนือริมฝีปากบางทำให้เขาดูทรงอำนาจ
“สวัสดีค่ะ… ”
อัญญายกมือไหว้แนะนำตัว หลังจากสาวใหญ่ผู้จัดการฝ่ายบุคคลเดินออกไปจากห้องเพื่อให้ท่านประธานสัมภาษณ์หล่อนเพียงลำพัง
หญิงสาวยังคงตะลึงมองชายตรงหน้า เขาดูสง่างามและภูมิฐานในชุดสูทสีดำกระดุมเดียว
กระดุมอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างต่ำ เผยให้เห็นช่วงอกกว้าง ปั้นไหล่กำยำเสริมส่งให้ท่านประธานคนนี้ยิ่งดูสมาร์ทและทันสมัย
“สวยกว่าในรูป… เธอยังไม่มีแฟนใช่ไหม… ”
อัญญาแทบไม่เชื่อหูตัวเองว่าจะเจอคำถามนี้เป็นประโยคแรกของการสัมภาษณ์จากท่านประธานมาดขรึม ใบหน้าคมเข้มจนคิดว่าดุถ้าเขาไม่ยิ้ม
แต่คิดอีกที…
ก็ไม่แปลกที่เขาถามเรื่องเป็นส่วนตัว เพราะว่าประวัติโดยรวมแบบย่อๆ ของหล่อนก็อยู่ในแฟ้มที่ธันวากำลังเปิดอ่าน
“ดิฉันยังไม่มีแฟนค่ะ… ”
อัญญาตอบตามตรง…
เมื่อสัปดาห์ก่อนหล่อนเพิ่งเข้ามาสมัครงาน แต่บังเอิญท่านประธานไม่อยู่ แผนกบุคคลบอกให้หล่อนทิ้งแฟ้มสมัครงานเอาไว้แล้วเรียกสัมภาษณ์ตามมา
หลังจากท่านประธานสกรีนผู้สมัครด้วยตัวเองจากแฟ้มประวัติของผู้สมัครงานหลายราย
“เธอคือหนึ่งในสองคนสุดท้ายที่ฉันสนใจ… ”
เขามองหน้าหล่อน ริมฝีปากหยักยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม บ่งบอกความพึงพอใจ
ในระหว่างพูดคุยกับหญิงสาว…
ท่านประธานที่พยายามวางมาดสุขุม เผลอตัวไปชั่วขณะ แอบกลืนน้ำลายลงคอหลายครั้ง ดวงตาคมกริบจ้องมองสองเต้าของหล่อนที่ใหญ่มาก ดูตึงแน่นจนน่าอึดอัดเพราะเสื้อโอบอุ้มปทุมถันคัพเอฟเอาไว้ไม่ไหว ใหญ่มากจนเม็ดกระดุมแทบหลุดกระเด็นออกมาในตอนที่หญิงสาวขยับกาย
“คุณเพิ่งจบมาใหม่ๆ… ยังไม่มีประสบการณ์ เงินเดือนปกติสำหรับนักศึกษาจบใหม่ทุกวันนี้เริ่มกันที่หมื่นห้า… แต่ฉันจะให้เงินเดือนเธอห้าหมื่น… ”
ทำพูดที่ได้ยินทำเอาอัญญาตกใจ เพราะหล่อนไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เงินเดือนเยอะถึงเพียงนี้
“ห้าหมื่นเชียวหรือคะ… ”
“ใช่ครับ… คุณโอเคไหม”
“ค่ะ… โอเคค่ะ… ”
จะว่าร้อนเงินก็ใช่…
ให้เงินเดือนขนาดนี้ใครปฏิเสธก็โง่ เพราะตัวของอัญญาเท่านั้นที่รู้ดีว่าตอนนี้ฐานะทางการเงินของครอบครัวหล่อนกำลังง่อนแง่นเต็มที
ตอนนี้บ้านที่หล่อนอยู่อาศัยกำลังจะโดนยึด อีกทั้งหนี้สินที่ผู้เป็นบิดาก่อเอาไว้ก่อนตายจากไปด้วยโรคพิษสุราเรื้อรังตามมาหลอกหลอน ทิ้งภาระไว้ให้คนข้างหลังคือหล่อนกับแม่และน้องสาวที่กำลังจะไม่เหลือที่ซุกหัวนอน เพราะว่าบ้านกำลังจะโดนธนาคารยึดในอีกไม่กี่วัน
“ดี… คุยกันง่ายๆ แบบนี้ผมชอบ… ”
ธันวากล่าวขณะเปิดแฟ้มไปพลาง…
ผลการเรียนของอัญญาอยู่ในขั้นดีเยี่ยม ไม่มีอะไรให้เขากังขาในเรื่องนี้
แต่อีกประโยคที่กำลังจะตามมาต่างหาก ที่ทำให้ธันวาคิดว่าหล่อนอาจจะเปลี่ยนใจเดินออกจากห้องไปก็ได้
Bab terbaru
เลขางานหนัก บทที่ 35
ธันวาสูดปากเสียว…ขบกรามให้กับความรู้สึกฝืดคับของโพรงเนื้อหนึบแน่น หลุบตาลงมองแก่นกายของตัวเองเคลื่อนเข้าใส่มิดลำ ก้อนไข่ดำๆ เบียดชิดติดคาอยู่กับปากรูสีชมพูที่กำลังร้อนลื่นไปด้วยน้ำเสียว ทะลักสวนออกมาตามแรงกระเด้าเสียงดังตั่บๆ“อูยยยยย… ของพี่ธันใหญ่เหลือเกิน… ”เสียงของอัญญาสั่นเครือ ความรู้สึกหนึบชารุมล้อมเข้ามารอบๆ ปากรู กลีบบางยับยู่เข้ามาตามแรงบดทะลวงเมื่อเขาควงบั้นท้ายเข้าใส่“ซี้ดดดด… อ่า… พี่ธันจ๋าแน่นรูสุดๆ… ”ยิ่งนิ่งยิ่งแน่น ทำให้หล่อนต้องแอ่นเอวสู้เพราะเขารุกหนัก โยกเอวเข้าใส่อย่างดุดันตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ…ธันวาซอยยิก“อู้วววว… อัญเสียว… อ่า… อัญไม่ไหวแล้ว… ”อัญญาเม้มปากแน่น แอ่นเอวสู้ สะโพกของหล่อนค่อยๆ ขยับขึ้นสูง ถ่างขาถ่างอ้ารับดุ้นเอ็นลำมหึมา เสียดครูดเข้าใส่รูสวาทเป็นจังหวะ นำพาความเสียวซ่านเข้ามาปั่นป่วนราวกับมีมวลคลื่นถาโถมอยู่ภายใน โพรงสวาทบีบตัวโอบรัดตัวตนของสามีรุกคืบเข้ามาสุดโคนไข่“อ่า… เมียจ๋าเซ็กซี่เหลือเกิน… ”ธันวาจ้องมองเต้านมอวบคัด กระเพื่อมตามแรงกระเด้า เห็นแล้วยิ่งมีอารมณ์ ยั่วยวนจนเขาต้องโน้มกายลงมาครอบริมฝีปากดูดกินนมจากเต้าของเมียรักอย่าง
เลขางานหนัก บทที่ 34
ธันวาก็เปลือยเปล่าเพราะว่าไม่ได้สวมเสื้อ อวดท่อนเนื้อยาวใหญ่ ตั้งลำตระหง่านขึ้นมาขนานกับท้องแน่นไปด้วยลอนกล้ามอาวุธประจำกายลำมหึมาของสามี ทำเอาหญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่มองเส้นเลือดลายเอ็นปูดโปนกระจายโอบล้อมแท่งสีน้ำตาล ยิ่งทำให้ดูน่าเกรงขาม แค่มองก็เสียววาบเข้ามาในรูเนื้อทั้งที่ยังไม่ทันได้สอดใส่“ขอพี่ใส่นะครับ… ”ธันวาแทรกกายเข้ามาระหว่างง่ามขาของอัญญา เข่าสองข้างตั้งชันขึ้นมาอย่างรู้จังหวะ“อ๊า… ซี้ดดดด… ”อัญญาร้องคราง โดนสามีจูบไซ้ทรวงอกอวบคัด ครอบริมฝีปากกะซวกดูดหัวนมสองเต้าสลับไปมาอย่างลุ่มหลง ทั้งบีบทั้งเคล้นกินนมอย่างเอร็ดอร่อย“อ๊า... อูย… เสียวเหลือเกินพี่ธันจ๋า… ซี้ดดด… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”อัญญาพริ้มตา เริ่มมีอารมณ์เมื่อโดนรุกเร้าหนักขึ้น สองมือเกร็งเกาะบ่าธันวาเอาไว้แน่น แอ่นนมให้ดูด ตูดบนคลึงลงกับที่นอนเมื่อท่อนเอ็นของเขาสอดใส่เข้ามาจนมิดลำ“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”อัญญาสะดุ้งคราง ดวงตาหรี่พริ้มเคลิบเคลิ้ม ความรู้สึกหนึบชารุมล้อมเข้ามารอบๆ ปากรูเมื่อเขาเริ่มขยับเอวกระเด้าตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ธันวากระเด้าแรงจนที่นอนยุบยวบ อัญญาเสียวมาก เพราะว่าในขณะที่กำลังโดนกร
เลขางานหนัก บทที่ 33
“แล้วร้านกาแฟที่นี่ล่ะคะ… ”“ก็จ้างคนมาทำแทน… เดี๋ยวผมจัดการให้ ผมไม่อยากให้คุณต้องมาเหนื่อยแบบนี้”“ถ้างั้นอัญจะให้น้องสาวมาดูแลร้านนี้”“ก็ดีเหมือนกัน… ถ้าคุณอยากขยับขยายตกแต่งปรับปรุงให้ร้านกว้างขวางและมีที่นั่งกินกาแฟในร้านเดี๋ยวผมจัดการให้… ”ธันวากล่าว ฐานะร่ำรวยระดับมหาเศรษฐีอย่างเขาจะซื้อตลาดนี้มาดูแลเองก็ไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิด“ขอบคุณค่ะ… ”อัญญายกมือไหว้ ซึ้งใจในความรักและความกรุณาของเขา“งั้นเอาเป็นว่าเดี๋ยวผมจะติดต่อเจ้าของตลาด อันที่จริงผมคิดว่าอยากจะซื้อตลาดมาบริหารเอง และจะให้แม่กับน้องสาวของคุณเป็นคนดูแลเก็บค่าเช่าแผงค้า… ”ธันวาคิดไปไกล เพราะตอนนี้เขากำลังเจรจาซื้อขายที่ดินย่านนี้เพื่อทำบ้านจัดสรรโครงการใหม่อยู่พอดี“นี่คุณพูดจริงหรือคะ… ”แววตาซาบซึ้งกับความช่วยเหลือของเขา อันที่จริงท่านประธานไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบครอบครัวของหล่อน“จริงสิครับ… ผมจะซื้อตลาดยกให้เป็นสินสอดกับแม่ยายดีไหมครับ… ”ธันวาไม่ได้พูดเล่น…อัญญาได้ยินแล้วถึงกับน้ำตาไหลคลอดวงตา รู้สึกตื้นตันจนบอกไม่ถูกอีกหนึ่งปีต่อมาธันวาแต่งงานกับอัญญาเงียบๆ และพากันมาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ที่เขาสร้างไว้เป็นเรือ
เลขางานหนัก บทที่ 32
“ดีสิลูก… ”อรดีเห็นด้วย… เพราะว่านี่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของอาชีพ แม้การเปิดร้านกาแฟจะมีความเสี่ยงเหมือนการเริ่มทำธุรกิจทั่วๆ ไป แต่ถ้าไปได้… มันก็เหมือนกับการก้าวเดินไปสู่อาชีพที่เราจะได้เป็นเจ้านายตัวเอง “เดี๋ยวหนูจะไปติดต่อเจ้าของตลาด… แม่รู้จักไหมคะ… ”“อ๋อ… ลุงชัยคือคนดูแลตลาด แต่เจ้าของเห็นว่าชื่อเสี่ยโชค… ”“ค่ะแม่… งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้หนูจะไปติดต่อขอเช่าร้าน… ”ตอนแรกอัญญาคิดว่าหล่อนจะหางานใหม่ แต่พอประเมินสภาพจิตใจของตัวเอง… จึงรู้ว่ายังไม่พร้อมที่จะเริ่มงานในตอนนี้ ไม่รู้ว่าทำไมจิตใจจึงยังคิดถึงแต่เขา ยังอาลัยอาวรณ์อยู่กับท่านประธานจอมหื่นคนนั้น คนที่ทำให้หลายๆ อย่างในชีวิตของหล่อนเปลี่ยนไปตั้งแต่ได้มาเจอกับเขาตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาธันวาเงียบหายไป หล่อนอยากโทรไปหาเขาใจจะขาด แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น… ก็ทำให้อัญญาได้ยินชัดเจนว่าผู้หญิงที่ชื่อลิลลี่คนนั้นคือคู่หมั้นของธันวา ถ้าหล่อนสามารถย้อนเวลากลับไปได้ ถ้าก่อนตกลงจ้างงานหล่อนรู้ว่าธันวามีคู่หมั้นอยู่แล้วหล่อนจะไม่รับงานอย่างเด็ดขาดสองแม่ลูกนั่งคุยกันต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ สายฝนก็โปรยลงมาอย่างหนัก ทั้งสองจึงพากันเข้ามาใน
เลขางานหนัก บทที่ 31
ธันวายังยืนยันความรู้สึกเดิม…แม้ลึกๆ ในใจก็รู้ว่าลิลลี่รักเขามากกว่าพี่ชาย แต่ธันวาก็ไม่เคยเลื่อนฐานะความสัมพันธ์กับหล่อนเกินเลยไปกว่าน้องสาวธันวามองหน้ากันย์…ส่งซิกให้น้องชายช่วยพาลิลลี่ออกไปก่อน กันย์จึงพาลิลลี่ออกมาสงบสติอารมณ์อยู่ในห้องทำงานของตัวเองครู่ต่อมาภายในห้องทำงานของกันย์“ใจเย็นๆ นะลิลล์… ”กันย์กับลิลลี่รู้จักกันดีเพราะว่าเจ้าสัวไพรัชน์เป็นญาติห่างๆ กับภารตีแม่ของกันย์ ตอนนี้ก็ยังร่วมหุ้นทำธุรกิจด้วยกันหลายอย่าง“เย็นไม่ไหวแล้ว… กันย์รู้ไหมว่าเมื่อกี้ลิลล์เจออะไร… ”“ก็พอจะเดาได้… ”“ใช่… คาโต๊ะเลยค่ะ อีนังแพศยานั่นนอนถ่างขาอ้าซ่าบนโต๊ะให้พี่ธันกระแทก… มันคงยั่วคงมอมเมาใส่ลีลาร่านเต็มที่เพราะหวังจับพี่ธัน… ”ลิลลี่เดาเอาเองเพราะไม่รู้ว่าธันวาทำสัญญาจ้างแบบพิสดารกับเลขาคนนี้“ทำใจเถอะนะลิลล์… พี่ธันก็บอกแล้วว่ารักลิลล์เหมือนน้อง… ”กันย์จำต้องพูดออกมาตรงๆ…เพราะว่ารู้จักนิสัยพี่ชายของตัวเองดี ธันวาเป็นคนตรงและดื้อมาก ตั้งแต่เด็กๆ แล้วเขาไม่ชอบให้ใครมาบังคับอะไรง่ายๆ“น้ำหยดลงหิน… ทุกวันหินมันยังกร่อน แล้วหัวใจอ่อนๆ ของพี่ธันคงไม่แข็งแกร่งไปกว่าหิน… ”ลิลลี่กำมือแน่น
เลขางานหนัก บทที่ 30
“โอ๊ววววว… เร่งเถอะค่ะท่าน... อ๊า… อ๊า… อูยยยยย… แตกเถอะค่ะเดี๋ยวใครมาเห็น… ”ทั้งที่หล่อนกำลังเสียวมาก มันมาก แต่ก็อดเป็นกังวลไม่ได้ เพราะว่าที่นี่เป็นที่ทำงาน“อ่า… ผมไม่ไหวแล้วเหมือนกัน… ผมจะซอยแล้วนะครับ… ”ในระลอกสุดท้ายของความอึดทน…ท่านประธานจอมหื่นโยกเอวดันลำเอ็นทะลวงเข้าสุดออกสุด เอามือบีบเคล้นสองเต้าก้มลงดูดนมพร้อมกับโยกเอวซอยลำเอ็นอย่างเมามันจนโต๊ะเขยื้อนดังออดแอด ทำเอาเลขาที่นอนหงายหายใจระทวยอยู่ใต้ร่าง ร้องครางตัวสั่น กรีดร้องถึงสวรรค์“อ๊ะ… อ๊ายยยย... ”ใบหน้าของอัญญาเชิดแหงน“อ๊าค… ”ตามมาด้วยเสียงของท่านประธาน ลำเอ็นยาวใหญ่กระตุกสั่นกลั่นน้ำกามอยู่ในโพรงสวาทบีบรัด ขมิบรับน้ำเชื้อของเขา แตกพุ่งพลั่กๆ คารูสวาทของเลขาสาวที่นอนหงายหายใจรวยรินอยู่บนโต๊ะและในวินาทีนั้นเอง จู่ๆ บานประตูห้องทำงานก็ถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง“ห๊ะ… อ๊ายยยยย… ว้ายยยยย… ”ผู้มาเยือนโดยไม่บอกกล่าวเพราะหวังว่าจะเซอร์ไพรส์ท่านประธานในวันวาเลนไทน์ ได้เจอเซอร์ไพรส์เข้าอย่างจัง… ถึงกับกรีดร้องสติหลุดกับสิ่งที่เห็น“ลิลล์… ”ธันวาอุทานด้วยความตกใจ…หล่อนคือ ‘ลิลลี่’ ผู้หญิงที่มี
Anda juga akan menyukai
ร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย23.7K Dibacaขย้ำรักเลขา NC-20
C236.1K Dibacaรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ32.0K Dibacaธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม46.5K Dibacaคุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก
plernwalee1.9K Dibacaห้องเกียร์ลับของเพื่อนเนิร์ด
BB6866 Dibacaระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System
วนิลากลิ่นเลม่อน221.2K Dibacaเทพบุตรในคราบซาตาน
ปีศาจชอนซา262 Dibaca
