ตอนที่ 10 วันรวมครอบครัว

ฉันวิ่งตามพี่เหนือมาจนถึงตรงหน้าลิฟต์

"บอสจะกลับบ้านเลยหรือเปล่าคะ"ฉันเอ่ยถามแล้วคลี่ยิ้มหวาน

"....."เขาไม่ตอบแต่ทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ส่งมา

"คือว่า..จาร์กำลังจะไปที่บ้านบอสพอดีน่ะค่ะ แหะ ๆ"ฉันพูดแล้วยกมือเกาท้ายทอย

"...."ไม่มีเสียงใด ๆ ตอบกลับมา

"อ้าว คุณจาร์"ฉันหันไปที่เสียงจากด้านหลังก็พบว่าเป็นคุณเดวินและคุณฟ้าที่เดินก้มหน้าตามหลังมา ที่คอเธอยังมีพ้าพันอยู่ ตึก ตึก

"กำลังจะกลับบ้านเหรอครับ"คุณรองประธานเดินมายืนตรงหน้าฉันแล้วสลับหันไปมองพี่เหนือ

"ชะ ใช่ค่ะจาร์กำลังจะกลับบ้าน"ฉันโกหกไปเต็ม ๆ จริง ๆ แล้ววันนี้คุณนายแม่วานให้ฉันไปคุยงานกับคุณน้าเทียนเรื่องการตกแต่งผลไม้กระป๋องที่จะไว้เสิร์ฟแขกในงาน

"อืม..."คุณเดวินขานรับสั้น ๆ แล้วเอามือล้วงกระเป๋าแล้วหันไปที่พี่เหนือ

"แล้วท่านประธานล่ะครับ กลับบ้านเลยไหม"

"....."พี่เหนือไม่ตอบเขาเบือนหน้าไปทางอื่นแล้วลอบหายใจเบา ๆ คุณรองประธานก้มหน้าเล็กน้อยแล้วเอามือเขี่ยคิ้วตัวเอง ก่อนที่จะขยับกายเข้าไปใกล้ ๆ พี่เหนือไปกระซิบเบา ๆ

"อย่ารีบกลับเลย เดี๋ยวกูจะกินข้าวไม่ลง"ว่าจบก็แสยะยิ้มร้ายเป็นจังหวะที่ประตูลิฟต์เปิดพอดี

"เชิญครับคุณจาร์"คุณรองประธานหนุ่มผายมือให้ฉันเข้าไปในลิฟต์ก่อน

"ค่ะ"ฉันเงยหน้ามองไปที่พี่เหนือซึ่งเขามีสีหน้าเรียบนิ่ง แล้วก้าวขาเดินเข้าไปในลิฟต์ก่อน จากนั้นคุณเดวินก็ตามเข้ามา ต่อด้วยพี่เหนือและคุณฟ้า บรรยากาศในลิฟต์เงียบกริบ ไม่มีใครปริปากพูดสักคนจนกระทั่งประตูลิฟต์

"ขอตัวก่อนนะคะ"ฉันบอกกับคุณเดวินตามมารยาทเพราะเราเดินออกมาพร้อมกัน

"ครับ พรุ่งนี้เจอกัน"เขาพูดขึ้นแล้วคลี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนที่จะหันไปที่คุณเลขาฟ้า

"คืนนี้ฉันจะเข้าไป"ถึงฉันจะเดินห่างออกมาแต่ยังพอได้ยินเสียงที่เขาพูดกับเลขาตัวเอง

"ค่ะ"คุณฟ้าตอบรับสั้น ๆ ฉันรีบก้าวขาเดินมาที่รถตัวเอง ซึ่งตอนนี้พี่เหนือเดินแยกไปที่รถตัวเองแล้ว

ฉันขับรถออกมามุ่งหน้าไปที่ตึก 4 ชั้นบ้านคุณน้าเทียน เพื่อมาคุยงานตามที่คุณนายแม่ไหว้วาน พอมาถึงหน้าตึกฉันกำลังจะลงจากรถ สายตาก็เหลือบเห็นรถยนค์คันแพงขับเข้ามาจอดข้าง ๆ และฉันต้องเบิกตาโตเมื่อเห็นเจ้าของรถลงมา

"คุณเดวิน"พอฉันลงจากรถคุณรองประธานก็ยิ้มเอามือสอดไปในกระเป๋าแล้วเดินตรงมาที่ฉัน

"ไหนว่ากลับบ้านไงครับ"

"เอ่อ...พอดีนึกขึ้นได้ว่าแม่ให้มาคุยงานกับคุณน้าเทียนน่ะค่ะ"

"....."คุณรองประธานหนุ่มขมวดคิ้ว.

"คือคุณน้าเทียนสั่งผลไม้กระป๋องจากโรงงานจาร์เพื่อให้มาเป็นของว่างเลี้ยงแขกในงานแต่งคุณดริฟค่ะ"

"อืม"คุณเดวินก้มหน้าเล็กน้อยยกมือเขี่ยคิ้ว

"งั้นขึ้นไปพร้อมกันเลยครับ"ว่าจบคุณรองประธานก็ผายมือให้ฉันที่เป็นสุภาพสตริเดินไปก่อน

ประตูลิฟต์เปิดขึ้นมาที่ชั้น 4 คุณเดวินก็เดินนำพาฉันไปที่ห้องรับแขกใหญ่ พอเข้ามาด้านในฉันก็รู้สึกเกร็งไปหมด เพราะมีคนนั่งอยู่หลายคน

"สวัสดีค่ะ"ไม่รู้ใครเป็นใครยกมือไหว้ไว้ก่อน ไหว้หมดทุกคนนั้นแหละ

"หนูจาร์มานั่งตรงนี้สิ"ฉันเดินตรงไปตามคำเชิญของคุณน้าเทียนโดยมีคุณเดวินเดินตามติด ๆ

"ทำไมถึงมาพร้อมกันได้ล่ะ รู้จักกันแล้วใช่ไหม"คุณน้าเทียนเอ่ยถามแล้วมองฉันสลับกับคุณเดวิน

"ค่ะ"ฉันตอบรับสั้น ๆ

"ครับ...เพิ่งจะรู้จักกัน ไม่ยักรู้ว่าท่านประธานยอมรับเลขา เห็นว่าจะไม่รับเลขาคนไหนอีกนอกจากแอนนา"คุณเดวินพูดชื่อผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาอีกแล้ว

"เหนือเองก็ไม่ได้อยากรับเลขาหรอก แต่ลุงโดสเรากลัวเหนือจะเหนื่อยจึงอยากให้มีเลขามาช่วยงานน่ะ"คุณน้าเทียนตอบกลับหลานชายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล คุณเดวินผงกหัวรับแล้วยกยิ้มมุมปาก

"วันนี้คนอาจจะเยอะหน่อยนะ...นี่คุณดิวแม่เดวินน้องสาวน้าโดส"คุณน้าเทียนหันมาพูดกับฉันแล้วเริ่มแนะนำคนในห้อง

"สวัสดีค่ะ"

"ส่วนนั้นคุณโน๊ตสามีคุณดิว แล้วก็ดีแลน น้องชายเดวินเขา"

"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหว้พ่อคุณเดวิน แล้วหันไปยิ้มให้ดีแลน เขาสวมใส่ชุดนักศึกษาน่าจะยังเรียนอยู่

"สวัสดีครับพี่จาร์"ดีแลนเอ่ยทักทาย แล้วคลี่ยิ้มให้ เขาแตกต่างกับพี่ชายมากดูเป็นคนไม่มีพิษภัยอะไร

"ว่าแต่ หนูจาร์เห็นเหนือบ้างไหม ทำไมยังไม่กลับมาสักที"คุณน้าเทียนเอ่ยถาม

"หึ"นั่นเป็นเสียงแค่นหัวเราะของคุณเดวิน

"เอ่อ..."ฉันนึกถึงคำพูดที่คุณเดวินพูดกับพี่เหนือขึ้นมา

"....มันคงมาไม่ทันหรอกครับ"คุณเดวินแทรกพูดขึ้นแล้วหันมายักคิ้วให้ฉัน

ตึก ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าสองคู่เดินเข้ามา ทุกคนจึงหันไปพร้อมกัน

"ยัยดริฟกับปอนด์มาพอดี"

"สวัสดีค่ะอาดิว อาโน๊ต'

"สวัสดีครับ"

"งั้นเราไปคุยงานกันเถอะ...เทียนขอตัวก่อนนะคะ"คุณน้าเทียนหันมาพูดกับฉันประโยคแรก แล้วหันไปพูดกับคุณอาดิวน้องสาวคุณน้าโดสประโยคหลัง. ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วพาฉันพร้อมกับคุณดริฟและแฟนหนุ่มของเธอเดินออกมาแล้วพาไปอีกห้องนึง

"นี่เหรอคะแม่เจ้าของโรงงานผลไม้กระป๋องที่แม่สั่งมาเลี้ยงแขกในงาน"ลูกสาวคนสวยของคุณน้าเทียนเอ่ยถามแล้วหันมายิ้มให้ ฉันเพิ่งจะได้เจอเธอครั้งแรก เธอสวยและรูปร่างดีมาก ส่วนแฟนของเธอก็หล่อเอาการเลยนะ

"ใช่จ๊ะ"

"เอ่อ ไม่ใช่โรงงานจาร์ของค่ะ โรงงานพ่อกับแม่น่ะ"ฉันเอ่ยแล้วยิ้มหวานให้คุณดริฟ

"หนูจาร์ไม่ได้ช่วยงานที่บ้าน แต่หนูจาร์มาเป็นเลขาให้พี่เหนือของเราน่ะ"คุณน้าเทียนพูดแล้วหันมายิ้มให้ฉัน

"เป็นเลขาพี่เหนือด้วย ?"คุณดริฟพึมพำเบา ๆ ในขณะที่ฉันก้มหน้ายิ้มกรุ่มกริ่ม

"ดริฟฝากพี่ชายด้วยนะคะ"ฉันเงยหน้าขมวดคิ้วจ้องมองคุณดริฟ

"พี่เดวินชอบพูดจาไม่ดีใส่ แถมยังเอาเปรียบพี่เหนืออีก แล้วยังชอบเอาเลขาพี่เหนือไปใช้งานนอกเวลา....คุณจาร์ระวังพี่เดวินไว้ด้วยนะคะ"ประโยคสุดท้ายคุณดริฟเอามือป้องปากแล้วพูดเบา ๆ

"ยัยดริฟ"เสียงคุณน้าเทียนเอ็ดลูกสาว.

"ก็มันจริงนี่ค่ะ พี่เดวินชอบพูดดูถูกป้าหอมกับพี่เหนือตลอด...ถ้าปู่เคเดนรู้เรื่องเน่าเฟะของพี่เดวินมีหวังได้ปลดออกจากบริษัทแน่ พี่เหนือก็ได้แต่เงียบไม่พูดอะไรเลย ยอมพี่เดวินอยู่ได้ "คำพูดของคุณดริฟทำเอาต่อมความเผือกฉันเริ่มทำงาน

"เรื่องอะไรเหรอคะ"

"ก็เรื่อง...."

"คุณดริฟ/ยัยดริฟ"สองเสียงของแฟนคุณดริฟและคุณน้าเทียนดังปรามเธอ

"ขอโทษค่ะ จาร์ไม่ควรถามเลย"รู้สึกผิดขึ้นมาเลย

"เอามาคุยเรื่องงานกันดีกว่า"คุณน้าเทียนเอ่ย หลังจากคุยงานตกลงกันเสร็จเรียบร้อย คุณน้าเทียนก็ชวนฉันอยู่ทานข้าวด้วย แต่ฉันก็ต้องปฏิเสธไปเพราะเหมือนกับว่าวันนี้จะเป็นวันรวมตัวสองครอบครัวมาทานอาหาร ซึ่งมีครอบครัวคุณน้าโดสซึ่งผู้เป็นพี่คนโต และครอบครัวคุณอาดิวน้องสาวมาทานข้าวกัน ตัดมาที่ฉันเป็นใครเอ่ย ไม่เข้าพวกเลยนะ แต่ถ้าฉันเป็นแฟนพี่เหนือก็ว่าไปอย่าง คิกคิก

ฉันลงลิฟต์มาที่ชั้น 1 แล้วเดินออกมาจากตึก สายตาก็ไปเห็นครอบครัวพี่เรอากับพี่ทอร์ชกำลังพาเด็ก ๆ ออกมาจากรถ จึงรีบเดินเข้าไปทักทาย

"สวัสดีค่ะพี่เร พี่ทอร์ช"สองสามีภรรยาหันมาที่ฉัน

"อ้าวจาร์...ทำไมไม่อยู่ทานข้าวด้วยกันล่ะ"พี่เรอาเอ่ยพร้อมยิ้มหวานให้

"เอ่อ...เอาไว้คราวหน้าดีกว่า"ว่าจบฉันก็เดินไปหยอกน้องเทมที่คุณพ่ออุ้มอยู่ ก่อนที่จะทักทายน้องทอยและน้องรณที่ยืนอยู่ข้างคุณแม่ บริ้นนนน เสียงรถขับเข้ามาทุกคนก็หันไปมองเป็นตาเดียว

"พี่เหนือ"ใช่ เป็นพี่เหนือที่ขับรถเข้ามา เขาลงจากรถแล้วเดินตรงมาที่พวกเรา.

"เย้ ลุงเหนือ'น้องทอยพูดขึ้นด้วยความดีใจ

"นึกว่าจะไม่มา"พี่ทอร์ชเอ่ยขึ้นเมื่อพี่ชายเดินมาหยุดตรงหน้าแล้วหยอกล้อทักทายเด็ก ๆ

"....."พี่เหนือชะงักแล้วลอบหายใจเบา ๆ

"อย่าไปสนใจคนอย่างไอ้เดวินเลย...มีปากแม่งก็พูดไปเรื่อย วันไหนเรื่องที่มันทำเลวไว้ถึงหูปู่เคเดน ได้เด้งแน่"พี่ทอร์ชพูดอย่างไม่สบอารมณ์

"....."พี่เหนือนิ่งไม่ได้ตอบโต้อะไร

"ถ้าไม่ใช่ญาตินะ ผมพาพวกไปกระทืบแม่งแล้ว"

"ช่างเถอะ...เทมมาให้ลุงอุ้ม"พี่เหนือยื่นแขนรับน้องเทมจากพี่ทอร์ช

"จาร์ขอกลับก่อนนะคะ"ฉันบอกกับทุกคน แล้วหันไปยิ้มหวานให้พี่เหนือ

"เจอกันพรุ่งนี้นะคะบอส...ของจาร์"

"เฮ้อ."พี่เหนือพ่นลมหายใจหนัก ๆ แล้วส่ายหน้าเอือมระอาฉัน แต่ใครสนล่ะค่ะฉันเดินมาขึ้นรถตัวเองแล้วขับออกมา

_____________________________