ผ่านมาสามวันแล้วแต่อัญชิสาก็ยังจำอดีตของตนเองไม่ได้เลยสักนิดทุกครั้งที่พยายามคิดก็จะปวดศีรษะจนอาจารย์หมอสุชาติบอกให้เธอพักสมองและมองไปที่อนาคต เพราะถึงแม้จะจำอดีตได้แต่ก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อยู่ดี
พรุ่งนี้อาจารย์หมอสุชาติอนุญาตให้หญิงสาวกลับไปพักฟื้นที่บ้านได้แล้ว วันนี้เอกอาทิตย์กับอังคณาเพื่อนสนิทของเธอจึงพากันมาที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของใช้จำเป็นบางอย่างเตรียมไว้ก่อนที่อัญชิสาจะออกจากโรงพยาบาล
แม้จะมีของใช้บางส่วนที่อังคณาช่วยเอามาจากห้องพักของอัญชิสาไปเก็บไว้ที่บ้านแล้วแต่หมอเอกอาทิตย์ก็อยากจะเตรียมเพิ่มเพราะอยากให้หญิงสาวได้รับความสะดวกสะบายมากที่สุด
“ขาดเหลืออะไรคุณไม่ต้องเกรงใจผมน เลือกซื้อได้ตามสบายเลย”
“ที่อุ๋มเลือกมานี่ก็เยอะแล้วค่ะ น่าจะอยู่ได้ประมาณสองสัปดาห์ ถ้าหลังจากนั้นต้องการอะไรเพิ่มเดี๋ยวอุ๋มจะเป็นคนซื้อไปให้เอง ขอบคุณหมอมากนะคะที่ดูแลอัญเป็นอย่างดี”
“ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณพวกคุณทุกคนในแผนกที่ช่วยผมดูแลอัญตลอดเวลาที่เธออยู่โรงพยาบาล”
“ที่บ้านคุณหมอเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วใช้ไหมคะ”
“เรียบร้อยแล้วครับ ครับผมให้แม่บ้านทำความสะอาดห้องพักแขกที่อยู่ชั้นล่างไว้รอแล้วเพราะถ้าจะให้อัญเดินขึ้นไปชั้นสองก็คงจะค่อนข้างลำบาก”
“แล้วหมอล่ะคะนอนอยู่ชั้นไหน”
“ห้องนอนของผมอยู่ชั้นสองนะ แต่ช่วงที่อัญไปอยู่ผมว่าจะมานอนในห้องหนังสือข้างๆ ห้องนอนแขกนั่นแหละ ถ้าคุณว่างก็ไปนอนกับอัญได้บ้านผมยินดีต้อนรับเสมอ อัญเองก็คงอยากให้เพื่อนไปหาบ่อยๆ”
“ขอบคุณค่ะ อุ๋มกับน้องในแผนกอาจจะผลัดกันไปเยี่ยมอัญที่บ้านคุณหมอ หวังว่าคุณหมอคงไม่รำคาญนะ”
“ไม่หรอกครับ ผมคิดว่าถ้าอัญเขากลับไปอยู่บ้านผมตามลำพังก็คงจะเหงามากๆ ถ้ามีคนในแผนกแวะเวียนไปหาก็น่าจะดีขึ้น”
“หมอแน่ใจแล้วใช่ไหมคะเรื่องที่จะพาอัญไปอยู่ที่บ้าน”
“เราเตรียมซื้อของกันเยอะขนาดนี้ทำไมคุณยังจะถามผมอีกล่ะว่าผมแน่ใจไหม”
“คืออุ๋มกลัวจะเกิดปัญหาตามมาทีหลัง อุ๋มขอถามอะไรคุณหมอตรงๆ ได้ไหมคะ แต่ถ้าหมอไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไร” แม้รู้ว่าคำถามจะค่อนข้างส่วนตัวไปหน่อยแต่อังคณาก็อยากจะรู้เพราะเธอป็นห่วงเพื่อนรักอย่างอัญชิสา
“ถามผมมาได้เลยครับ”
“หมอมีแฟนหรือมีคนรักอยู่หรือเปล่าคะ”
“ผมโสดสนิทเลยครับ”
“แล้วถ้าเกิดวันหนึ่งหมอไปมีแฟนแล้วอัญยังจำอะไรไม่ได้ล่ะคะแฟนหมอเขาจะรับได้ไหมที่หมอจะต้องดูแลผู้หญิงคนอื่นภายในบ้าน”
“ผมยังไม่คิดเรื่องนั้นเลยเพราะตอนนี้ผมกับอัญก็อยู่ในฐานะแฟนกันนะ คุณอุ๋มลืมไปหรือเปล่า”
“มันก็แค่เรื่องที่เรารวมหัวกันโกหกอัญนี่คะ เรื่องนี้ถ้าเกิดอัญรู้ความจริงขึ้นมาอุ๋มว่าพวกเราคงซวยกันแน่ เห็นอัญเรียบร้อยอ่อนหวานแบบนั้นแต่ถ้าลองได้โกรธหรือโมโหขึ้นมาก็จะเป็นเรื่องใหญ่”
“แต่ผมว่าสิ่งที่เราทำมันเป็นประโยชน์กับตัวเขานะ ถ้าให้อัญต้องอยู่ที่ห้องพักคนเดียวผมก็กลัวว่าเธอจะคิดมาก การไปอยู่ที่บ้านของผมสถานที่และบริเวณบ้านมันก็กว้างขวางเหมาะกับการพักผ่อน ถ้าต้องอุดอู้อยู่ที่ห้องพักผมว่าคงไม่ดีต่อคนไข้”
“หมอทำเกินหน้าที่ไปหรือเปล่าจริงๆ แล้วอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเท่าที่ดูจากกล้องวงจรปิดหน้าโรงพยาบาลและกล้องจากรถของคุณหมอก็ประมาทด้วยกันทั้งคู่”
“แต่รถใหญ่ยังไงก็ผิด”
“การที่หมอต้องมารับผิดชอบแบบนี้อุ๋มคิดว่ามันน่าจะมากเกินไป ถ้าเป็นคนอื่นเขาก็คงจะให้เงินเงินชดเชยค่าเสียหายแต่ไม่ถึงขั้นพาไปอยู่บ้านแบบนี้หรอก หมอบอกอุ๋มมาตรงๆ เลยแล้วกันนะคะว่าหมอคิดอะไรกับเพื่อนของอุ๋มหรือเปล่า”
“ทำไมคุณอุ๋มคิดแบบนั้นล่ะครับ”
“ก็สายตาที่หมอมองอัญมันไม่เหมือนสายตาของคนที่รู้สึกผิดเพราะขับรถชนเลย แต่สายตาของหมอมันห่วงใยอัญมากๆ”
“ดูท่าทางคุณจะอุ๋มจะอ่านสายตาคนเก่งเหมือนกันนะ”
“ตกลงหมอคิดอะไรกับเพื่อนอุ๋มใช่ไหมล่ะ”
“ผมยอมรับก็ได้ ตั้งแต่ผมมาทำงานที่นี่ผมก็รู้สึกชอบเพื่อนคุณนะ แต่ไม่มีโอกาสได้คุยหรืออยู่กันตามลำพังเลย”
“เป็นไปไม่ได้หรอกหมอแทบจะไม่คุยกับอัญเลยด้วยซ้ำแล้วจะบอกว่าชอบได้ยังไง”
“ผมไม่รู้จะเริ่มต้นคุยกันเธอยังไง เวลาทำงานอัญเขาดูตั้งใจมาก”
“หมอคะถ้าอัญจำเรื่องราวทุกอย่างได้หมอจะบอกเรื่องนี้กับเธอไหม”
“หมายถึงเรื่องไหนล่ะครับเรื่องที่ผมโกหกว่าเป็นแฟนเธอหรือเรื่องที่ผมชอบเธอล่ะ”
“ก็ทั้งสองเรื่อง”
“ถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ ผมก็คงสารภาพความผิดและให้อัญเป็นคนตัดสินใจเองว่าจะเอายังไงต่อ”
“หมอซันคะแล้วในทางกลับกันอัญเขาจำไม่ได้ตลอดไปล่ะคะ หมอจะรับได้ไหม”
“ถึงจะจำอะไรไม่ได้แต่อัญก็ยังสามารถใช้ชีวิตตามปกติ ผมว่ามันก็ไม่ใช่ปัญหาหรอกนะครับ ความทรงจำในอดีตของอัญอาจจะหายไปแต่เราก็ช่วยกันสร้างความทรงจำใหม่ๆ ให้เธอได้”
“หมอแน่ใจใช่ไหมคะว่าจะอยู่กับอัญได้ตลอด ถ้าหากอัญยังเป็นแบบนี้”
“ผมแน่ใจบางทีการที่ผมกับอัญได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นมันอาจจะทำให้เราเรียนรู้กันและกันและเป็นแฟนกันจริงๆ ก็ได้นะครับ”
“อุ๋มขอให้หมอกับอัญเข้าใจกันและใช้เวลาตรงนี้ศึกษานิสัยใจคอกันนะคะ อัญไม่เหลือใครแล้วถ้าหมอคิดจะหลอกลวงเธอหรือทำให้เธอเสียใจอุ๋มก็อยากให้หมอถอนตัวตั้งแต่ตอนนี้ เพราะพวกเราในแผนกยินดีจะรับอัญมาดูแลค่ะ”
“ผมไม่เคยคิดจะหลอกลวงเพื่อนคุณเลยนะเชื่อใจผมเถอะ ผมเต็มใจทำทุกอย่างให้กับอัญไม่ใช่เพราะผมเป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุทั้งหมดแต่พอผมอยากดูแลเธอจริงๆ”
“อุ๋มจะเชื่อใจหมอและหวังว่าหมอจะไม่ทำให้เราทุกคนผิดหวังนะคะ”
“แน่นอนครับ”
ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นในคืนนั้นหมอโสรยาก็รีบย้ายออกจากบ้านของเอกอาทิตย์เพราะหญิงสาวไม่อยากสู้หน้าเจ้าของบ้านและแฟนของเขาเรื่องนี้เอกอาทิตย์ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยแม้กระทั่งชัยภัทรซึ่งพอจะระแคะระคายเรื่องนี้ตั้งแต่คืนวันเกิดเหตุ แต่เรื่องทุกอย่างมันกลับไม่เป็นความลับเพราะเพื่อนของโสรยาเอาเรื่องนี้ไปพูดในกลุ่มหมอด้วยกันข่าวแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วโสรยาทั้งอายและรู้สึกเสียหน้ามากละมีคนรู้เรื่องและหญิงสาวก็ทนอยู่กับสายตาและคำนินทาของคนอื่นไม่ได้สุดท้ายเธอก็เลยลาออกจากโรงพยาบาลแล้วกลับไปทำงานที่อเมริกาก่อนเดินทางคุณหมอสาวแวะมาหาเอกอาทิตย์และอัญชิสาที่บ้านเพื่อขอโทษกับเรื่องที่เธอทำขึ้น“กิ๊กขอโทษทั้งพี่ซันและก็อัญนะคะ”“ไม่เป็นไรเรื่องมันผ่านแล้ว แต่พี่หวังว่ากิ๊กจะไปทำแบบนี้กับใครอีกนะ ถ้าทุกอย่างมันไม่ได้เกิดจากความรักมันก็ไม่มีความสุขหรอก” เอกอาทิตย์สอนรุ่นน้อง“กิ๊กอิจฉาอัญนะคะที่มีคนรักดีๆ อย่างพี่ซัน”“หมอกิ๊กเป็นคนสวยและเก่งอัญเชื่อว่าจะต้องได้เจอผู้ชายดีเข้ามาแน่ๆ ค่ะ”“กิ๊กขอพักเรื่องนี้ไปก่อนดีกว่าค่ะ แค่นี้ก็อายจนไม่กล้าจะสู้หน้าใครแล้ว”“พี่ว่าอีกหน่อยคนก็ลืม”“กิ๊กว่
เอกอาทิตย์พลิกให้หญิงสาวอยู่ด้านล่าง ก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปดูดซับความหวาน จูบของเขายังคงรุนแรงและเร่าร้อนจนอัญชิสาครางประท้วงเมื่อเริ่มจะขาดอากาศหายใจ“อื้อ.....”คุณหมอหนุ่มเปลี่ยนเป้าหมายจากปากอิ่มที่เริ่มจะบวมช้ำเพราะแรงจูบที่หนักหน่วง เขาเลื่อนริมฝีปากลากไล้ไปตามลำคอ ก่อนจะดูดแรงจนเป็นรอยแดง สองมือก็กอบกุมความทรวงอกขนาดเหมาะมือบีบขย้ำจนความนุ่มหยุ่นแทบปริ ก่อนจะรวบเม็ดเชอร์รี่เข้าปากดูดแรงสลับสองข้างอย่างไม่เมามันปลายลิ้นสะบัดที่ยอดถันสร้างความเสียวจนอัญชิสาดิ้นพล่าน เธอร้องครางแทบไม่เป็นภาษา ทุกจังหวะที่แก่นกายขยับเข้าออก สะโพกงอนงามก็แอ่นรับทุกแรงกระแทกกระทั้นไปตามอารมณ์ปรารถนา“หมอซันขา.....อัญไม่ไหวแล้ว”หญิงสาวกำลังไปถึงขอบสวรรค์อีกครั้ง ชายหนุ่มเร่งจังหวะตอกอัดจนเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้อง ร่างบางแอ่นหยัด สองมือครูดไปตามแผ่นหลังเพื่อระบายอารมณ์ เสียงกรีดร้องเรียกชื่อเขาดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมแรงตอดรัดถี่รัวและน้ำหวานไหลอาบไปทั่วท่อนเอ็นเพิ่มความเสียวให้กับเอกอาทิตย์อีกไม่น้อย“อัญ นานหน่อยนะ ผมยังไม่อยากเสร็จ”เอกอาทิตย์บอกความต้องการไปตามตรง เขาไม่อาจยับยั้งความต้องการ
“พี่คิดว่ากิ๊กไม่จำเป็นต้องช่วยพี่เพราะคนที่จะช่วยเรื่องนี้ได้น่าจะเป็นอัญมากกว่า”“อัญเขาจะมาช่วยพี่ได้ยังไงล่ะคะ ในเมื่อเขาอยู่ที่บ้าน”“พี่ว่ากิ๊กเข้าใจผิดแล้วแหละ” ชายหนุ่มพูดแล้วหันไปมองคนรักที่ยืนกอดอกดูแฟนของตัวเองยืนคลอเคลียกับโสรยาอยู่บริเวณหน้าห้อง“กลับมาแล้วเหรอคะหมอซัน”“ครับ”“หมอซันเป็นอะไรคะหมอกิ๊ก” อัญชิสามองคนรักที่หน้าแดงก่ำสีหน้าและแววตาเหมือนคนกำลังทรมานกับอะไรสักอย่าง“กิ๊กก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ถ้ายังไงก็คุยกันเองแล้วกันนะคะ” พูดจบหญิงสาวก็เดินออกไปจากห้องทันทีผมขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ เอกอาทิตย์รู้ว่าอาการที่เป็นอยู่ต้องทำยังไงถึงจะหายแต่เขาไม่อยากเอาอารมณ์นั้นมาลงกับอัญชิสา เขาอยากระบายความอัดอั้นออกมาก่อนเพราะกลัวว่าคนรักจะรับไม่ไหวถ้าเขาจะนอนกับเธอตอนนี้อัญชิสามองตามหลังอย่างไม่เข้าใจหญิงสาวไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรแต่ดูแล้วเหมือนจะอาการไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แล้วเธอก็ได้ยินเสียงของเขาดังมาจากห้องน้ำ หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปตามเสียงด้วยความเป็นห่วง เธอรู้สึกกว่าคนรักแปลกไปมากเพราะเสื้อผ้าของเขาถอดแล้วทิ้งลงบนพื้นซึ่งไม่ใช่นิสัยของเอกอาทิตย์ยามปกติเลยเธอเปิดประตูเข้าไปในห้องน
งานเลี้ยงจัดขึ้นที่ห้องอาหารของโรงแรมแห่งหนึ่งย่านชานเมือง ในวันนี้มีหมอที่จบจากมหาวิทยาลัยเดียวกันมาร่วมงานค่อยข้างมาก มีทั้งรุ่นพี่ที่จบมานานและตอนนี้ลาออกมาพักผ่อนอยู่กับบ้านแล้วกับรุ่นน้องที่เพิ่งเรียนจบกลับมา เสียงพูดคุยดังเซ็งแซ่ไปทั่วห้องของโรงแรมเอกอาทิตย์นั่งคุยกับเพื่อนสนิทสามคนซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือคนที่ภรรยาเปิดร้านรับจัดงานแต่งงาน“ฉันนึกว่าวันนี้นายจะพาว่าที่ภรรยามาเปิดตัวเสียอีกนะซัน”“ตอนแรกก็คิดจะพามาด้วย แต่กลัวอัญจะอึดอัดน่ะ”“ฉันว่าดีแล้วที่นายไม่พาเธอมาด้วย เมียฉันเคยบอกว่าเธอรู้สึกอึดอัดมาก เวลาที่พวกเรารวมตัวกันเป็นกลุ่มใหญ่แบบนี้แต่ถ้าไปกันเฉพาะเพื่อนกลุ่มของพวกเราเหมือนตอนไปเจอกันที่ภูเก็ตแบบนั้นเธอจะรู้สึกสนุกและสบายใจมากกว่า” เพื่อนสนิทคนหนึ่งพูดขึ้นเอกอาทิตย์นั่งคุยกับเพื่อนจนกระทั่งงานเลี่ยงเลิกพวกเขาสี่คนก็พากันไปนั่งดื่มที่ผับชั้นใต้ดินของโรงแรมและบังเอิญมากที่โสรยากับเพื่อนอีกสองคนก็มาที่นั่นด้วยพวกเธอมากันแค่สามคนเมื่อเห็นหมอรุ่นพี่นั่งอยู่ก่อนแล้วโสรยาและเพื่อนจึงเข้ามาขอนั่งด้วย หญิงสาวพยายามชวนเอกอาทิตย์ให้ดื่มมากกว่าทุกคนจนชายหนุ่มรู้สึกถึงความผิด
เช้านี้โสรยาตื่นนอนเร็วกว่าปกติเพราะจะออกมาทำอาหารเช้าให้กับหมอเอกอาทิตย์ พอออกมาจากห้องนอนก็ส่งยิ้มทักทายเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก“พี่ซันตื่นเช้าจังนะคะ”“กิ๊กก็ตื่นเช้าเหมือนกันนะครับ”“ก็กิ๊กจะรับมาทำอาหารเช้าให้พี่ซันนี่คะ กิ๊กจำได้ว่าแต่ก่อนพี่ชอบกินขนมปังปิ้งกับไข่ดาวแบบไม่สุก เดี๋ยวกิ๊กจะทำให้นะคะ”“ขอบคุณนะครับที่จำได้ว่าพี่ชอบกินอะไร แต่กิ๊กไม่ต้องทำเผื่อพี่หรอกนะ”“ทำไมล่ะคะ”“พี่ว่าจะไปหาข้าวกินที่โรงพยาบาลน่ะ”“จะไปโรงพยาบาลตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอคะ เช้าไปหรือเปล่า”“ไม่หรอกครับวันนี้พี่ต้องราวน์คนไข้หลายคนน่ะ ขอตัวก่อนนะอัญลงมาพอดีเลย” เขายิ้มให้กับคนรักที่เดินลงมาจากชั้นสองพอดี“รออัญนานไหมคะ”“ไม่นานครับ ไปกันเลยนะ”“ได้ค่ะ”“พี่ซันคะ พี่ไปก่อนแบบนี้กิ๊กจะไปทำงานยังไงคะกิ๊กไม่มีรถนะคะ” โสรยาคิดว่าถ้าเธอไม่มีรถใช้แล้วในทุกวันจะได้ไปทำงานและกลับบ้านพร้อมกับเอกอาทิตย์เธอจึงบอกเขาว่ารถมีปัญหาทั้งที่จริงแล้วเธอให้เพื่อนมาเอารถของตนเองไปใช้“พี่คิดว่าคนเก่งอย่างกิ๊กก็น่าจะหาทางไปทำงานได้นะ แต่ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็บอกผักบุ้งเรียกรถให้ก็ได้ พี่ขอตัวไปก่อนนะ” เขาพอจะเดาออกว่า
“อัญเป็นยังไงบ้าง” อังคณารีบเข้ามาทักทายเพื่อนรักเพราะไม่ได้เจอกันมาหลายวัน“อัญสบายดี อุ๋มล่ะหยุดตั้งหลายวันไปเที่ยวไหนมาล่ะ”“กลับบ้านมาจ้ะ”“บ้านที่อุทัยเหรอ”“อือ มีขนมมาฝากด้วยนะ อยู่ในตู้เย็นอุ๋มเขียนชื่อไว้ให้แล้วว่ามีของใครบ้าง”“ขอบใจจ้ะ”“อุ๋มได้ยินมาว่าหมอกิ๊กจากแผนกเด็กขอไปอยู่ที่บ้านหมอซันเหรอ”“รู้ได้ยังไง”“เมื่อกี้อุ๋มไปเอาแฟ้มที่แผนกเด็กมาน่ะ แล้วได้ยินหมอคุยโทรศัพท์กับเพื่อน”“ได้ยินหรือแอบฟังล่ะ” อัญชิสาถามเพื่อนอย่างรู้ทัน“ตอนแรกก็แค่ได้ยินแต่ พอได้ยินชื่อหมอซันก็เลยแอบฟัง”“หมอกิ๊กเธอว่ายังไงบ้าง”“ได้ยินเธอบอกเพื่อนว่าเหลืออีกสี่วันที่จะอยู่บ้านหมอซัน เธอต้องรีบทำให้สำเร็จ แต่อุ๋มไม่เข้าใจความหมายเลย หมอกิ๊กเธอคิดจะทำอะไรกันแน่นะ”แล้วอัญชิสาก็เล่าเรื่องที่หมอโสรยาเคยชอบหมอเอกอาทิตย์มาก่อนให้กับอังคณาฟัง“นั่นไงอุ๋มว่าแล้ว คนเราจะไปขออยู่บ้านคนอื่นได้ยังไงถ้าไม่มีอะไรแอบแฝง พยาบาลที่แผนกเด็กบอกว่าหมอกิ๊กนะชอบหมอซัน มากที่เธอย้ายมาทำงานที่นี่ก็เพราะอยากจะใกล้ชิดกับหมอซันอีกครั้ง อัญต้องระวังดีๆ นะอย่าให้หมอซันกับหมอกิ๊กอยู่ตามลำพังสองคนเด็ดขาด”“เรามองหมอกิ๊กในแง