ตอนที่ 2 น้ำผึ้งหวาน

“ร้อน ร้อน อืมมมมม”

                "คุณ ใจเย็นๆ อย่าทำแบบนั้น ผมจะทำยังไงดี เห้ย คุณ อย่าถอด"

                "ช่วยด้วย ฉันร้อน ฉันทรมาน อื้อ"

เพชรน้ำผึ้งดิ้นทุรนทุรายอยู่ในรถยนต์คันหรู แม้เจ้าของรถจะเปิดแอร์เย็นฉ่ำจนแทบหนาวสั่น แต่แม่สาวร่างบางด้านข้าง ยังคงดิ้นทุรนทุราย มือน้อยๆนั้น พยายามจะถอดเสื้อผ้าของตนเองออก จนเขาต้องควานหาเนคไทด์ที่มักมีติดรถเสมอเอามามัดมือของเธอไว้ด้านหลังแล้วล็อกตัวเธอกับเบาะรถด้วยเข็มขัดนิรภัย เขาจึงมีสมาธิขับรถต่อได้

                       ไม่กี่อึดใจก็ถึงคอนโดสุดหรูของเขา ทันทีที่วางร่างบางลงบนที่นอนคิงไซซ์ เธอก็ใช้แขนเรียวเกี่ยวตวัดคอเขาให้ล้มลงทาบทับตัวเธอ

                       “ร้อน ช่วยฉันด้วย ฉันไม่ไหวแล้ว...”

                       เพชรน้ำผึ้งสบตาเขาและร้องอ้อนวอนอย่างทรมาน มือไม้ก็ลูบไล้สะเปะสะปะไปทั่วร่างหนา

                       เขาเห็นท่าจะไม่ดีหากจะทาบทับตัวเธออยู่บนเตียงในสภาพแบบนี้ จึงรีบร้อนช้อนอุ้มร่างบางไปวางไว้ในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ เปิดน้ำเย็นระดับแรงสุดลงในอ่าง พร้อมกันนั้นก็เปิดน้ำจากฝักบัวราดรดตัวเธอจนเปียกชุ่ม แต่หญิงสาวก็ยังไม่มีท่าทีที่จะสงบลงจากฤทธิ์ยาแต่อย่างใด

                       ไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มก็โดนเธอดึงแขนให้ถลาลงไปนั่งประจันหน้ากับเธอในอ่างอาบน้ำใบใหญ่ที่มีน้ำเย็นล้นปรี่ เขาได้แต่ตกตะลึงตาค้าง

                       ก็แม่สาวสวยตรงหน้านี้ เขาเห็นไกลๆ ในแสงไฟสลัวก็ว่าสวยแล้ว พอมานั่งประจันหน้ากันระยะห่างไม่ถึงศอก ถึงแม้หล่อนจะตัวเปียกโชก ดวงตากลมจะหรี่ปรือ เธอก็ยังดูสวยหวานน่าหลงใหลได้ไม่เปลี่ยนแปลง เขาไล่สายตาไปมองปากกระจับอวบอิ่มขนาดจิ้มลิ้ม เคลือบด้วยสีชมพูอมแดงขับใบหน้าขาวให้ยิ่งสว่างใส จมูกโด่งปลายเชิดรั้น ผิวขาวราวน้ำนมปราศจากไฝฝ้ามีหยดน้ำเกาะพราวน่าเอามือลูบไล้ สายตาลดระดับต่ำลงมาที่เนินอกอวบอิ่ม มองจากสายตาก็รู้ว่าของแท้แม่ให้มา ช่างน่าเอาจมูกโด่งไปซุกไซ้สูดดมกลิ่นเนื้อสาวยิ่งนัก ไล่สายตาผ่านกายสาวเห็นเสื้อผ้าที่เปียกชุ่มยิ่งรัดรูป กระโปรงถูกร่นขึ้นมากองอยู่ที่สะโพกผายจนเห็นไปถึงไหนๆ

                       เขามัวแต่ใจลอยมองสำรวจเรือนร่างสาวงามจนไม่ทันได้ตั้งตัว พริบตาเดียวเธอก็ถลาเข้าหาขึ้นนั่งคร่อมอยู่บนหน้าขาแกร่งของเขา แขนเรียวโอบรอบคอเกี่ยวรั้งเขามาใกล้ตัวจนร่างทั้งสองแทบแนบชิดทุกสัดส่วน ไม่ทันได้ตกใจปากกระจับสีชมพูอมแดงก็ฉกวูบมาที่ปากหยักได้รูปของเขาโดยไว เธอขยับปากจูบเขาแบบไม่ประสา มือก็ลูบไล้คลำหาอะไรต่อมิอะไรไปทั่วร่างกายของเขาจนเขาสะดุ้ง ไอ้เขามันก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน สาวสวยที่เขาหลงใหลรุกหนักขนาดนี้ จะอดทนหักห้ามใจได้อย่างไร

                       เขาจูบเธอตอบด้วยสัมผัสที่อ่อนโยน ริมฝีปากอุ่นบดคลึงขบเม้มหยอกเย้าเธอในที ก่อนจะทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์ ชายหนุ่มขยับปากชี้นำทางให้เธอทำตาม ราวกับจะสอนแม่สาวน้อยว่า จูบที่แท้จริงเขาทำกันอย่างไร และเธอก็ช่างเป็นนักเรียนที่ว่าง่ายและหัวไวนัก เรียกเสียงครางต่ำในลำคอแกร่งด้วยความพึงพอใจหลายครั้ง

                       เขารู้ว่าเอาเปรียบเธอตอนเธอไม่ได้สติมันไม่ถูกต้อง เป็นการกระทำที่สุภาพบุรุษไม่สมควรทำเป็นอย่างยิ่ง แต่จะให้ทำอย่างไรได้ เขาคลั่งเธอจนจะไม่ไหวแล้ว แค่ตอนนี้เขาไม่ฉีกทึ้งเสื้อผ้าเธอทิ้ง แล้วจับเธอบดขยี้ให้แหลกลาญอยู่ใต้ร่างเขาก็บุญหนักหนาแล้ว ขอแค่ชื่นใจเธอแค่ภายนอกไม่ให้บุบสลายโดยที่เธอไม่ยินยอมพร้อมใจก็พอ พรุ่งนี้ถ้าเธอตื่นขึ้นมาแล้วยินยอมพร้อมใจไปกับเขาค่อยปฏิบัติการเต็มสูบก็ยังไม่สาย เขาคิดว่าทำแค่นี้คงไม่เป็นไร เธอคงไม่หวงเนื้อหวงตัวขนาดนั้น ก็เพราะว่าสมัยนี้ไม่มีสาวซิงที่ไหนหลงเหลืออยู่แล้วนอกจากเด็กอนุบาลเท่านั้น

                       เมื่อแม่นักเรียนตัวน้อยของเขา จูบเก่งจนเป็นที่น่าพอใจปากหยักได้รูปจึงไถลออกมาคลอเคลียตามแก้มและเลยไปที่ซอกคอหอม เขากดจูบซุกไซ้จนเธอครวญครางออกมาแผ่วเบา เรียกเลือดในกายหนุ่มให้วิ่งพล่านร้อนฉ่าไปทั้งร่าง มือสากลูบไล้เรียวแขนลากเลยขึ้นไปถึงหัวไหล่มน พลันปลดสายเสื้อเธอให้หล่นลงมาตามลาดไหล่ ไม่กี่อึดใจ เพชรน้ำผึ้งก็ปราศจากอาภรณ์ห่อหุ้มกาย หลงเหลือเพียงชั้นในตัวจิ๋วลายลูกไม้สีดำขับผิวขาวเนียนให้เซ็กซี่ยวนใจ

                       หน้าอกอิ่มสวยเด้งสู่สายตาอัคคีทันทีที่ร่างบางปราศจากอาภรณ์ เขาพิศมองขนาดของมันช่างพอดิบพอดีกับมือของเขาราวพระเจ้าปั้นแต่งเพื่อให้เธอผู้นี้มาเป็นของเขา ทั้งชีวิตเสเพลของชายหนุ่ม เขาชอบหน้าอกของเธอคู่นี้เป็นที่สุด ทุกอย่างที่เป็นเธอล้วนเป็นธรรมชาติ ปลายยอดสีชมพูหวาน ฐานหน้าอกกลมกลึงรับกับเนินอกอิ่มสวย เร็วเท่าความคิด ลิ้นหนาแตะแต้มที่ปลายยอดสีชมพูทันที

                       เพชรน้ำผึ้งสะดุ้งวาบ ทั้งตกใจและเสียวซ่านรัญจวนใจในสัมผัสวาบหวามที่เขามอบให้ เธอไม่เคยได้พบพานกับความรู้สึกเช่นนี้มาก่อน จึงส่งเสียงครางหวานอย่างยากที่จะกลั้น เขาดูดกลืนยอดอกอย่างตะกละตะกลามจนเกิดเสียงดังน่าอาย มือก็ลูบคลำเคล้นคลึงบีบขยำก้อนซาลาเปาก้อนโตอีกข้างอย่างร้อนแรง

                       “ที่รัก คุณหวานเหลือเกิน”

                       ดั่งต้องมนตรา ชายหนุ่มครางพึมพำออกมาราวกับคนไร้สติ

                       “อื้อ ช่วยน้ำผึ้งด้วย น้ำผึ้งทรมาน...”

                       แล้วฟางเส้นสุดท้ายก็ได้ขาดผึงลงเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น อัคคีช้อนอุ้มร่างบางเดินจากห้องน้ำตรงดิ่งไปยังเตียงคิงไซซ์กลางห้องนอนสุดหรูทันที เขาวางเธอลงแล้วกำจัดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายที่บดบังความงามกลางกายสาวออกอย่างรีบเร่งราวกับว่าถ้าทำช้ากว่านี้เธอจะเปลี่ยนใจ