ท่านประธานหนุ่มรูปหล่อ ใช้เล่ห์กลสารพัดเพื่อให้เลขาสาวคนสวยตกลงมาในกับดักรักที่เขาสร้างขึ้นแล้วลูกกวางตัวน้อยๆ อย่างเธอ จะรอดไปได้อย่างไร
عرض المزيدบนชั้น 2 ของคลับหรู ห้อง VIP ที่ล้อมกรอบด้วยกระจกใสทุกด้าน ภายใต้แสงสลัวและไฟวิบวับหลากสี มีดวงตาคมคู่หนึ่ง ส่งสายตาจ้องมองทะสุฝ่าความมืดมายังสาวสวยนางหนึ่งที่โต๊ะด้านล่าง ซึ่งในโต๊ะนั้นมีสาวสวยทั้งหมดสี่คน เธอคนนั้นใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวรัดรูปสีดำโชว์เนินอกอวบของวัยสาว มองข้างหน้าว่าสวยตรึงตาแล้ว เมื่อเธอหันหลังให้เขาก็ถึงกับตะลึงงัน ก็แม่คุณใจกล้าใส่ชุดแหวกหลังเว้าลึกยาวถึงบั้นเอว โชว์ผิวขาวราวน้ำนมไร้ไฝฝ้าราคีให้รำคาญตา วงหน้างามรูปไข่ขาวนวลผ่อง คิ้วเรียวสวย ดวงตากลมโตหวานหยด จมูกโด่งปลายเชิดรั้น ปากกระจับได้รูปสวยถูกตกแต่งด้วยสีชมพูอมแดงเหมือนกลีบกุหลาบกำมะหยี่น่าเอาปากไปบดขยี้ยิ่งนัก เธอมัดผมรวบตึงเป็นหางม้าโชว์ลำคองามระหง รับกับหุ่นบอบบางสะโอดสะอง แต่กระนั้น อกเป็นอก เอวเป็นเอว สะโพกผายกำลังดีไม่ใหญ่เกินไป ดูสมส่วนกลมกลึงน่ารักน่าฟัดไปหมดทุกส่วน ยิ่งตอนที่ร่างบางเต้นโยกย้ายตามจังหวะดนตรี ยิ่งพลิ้วไหวยั่วใจเขานัก
อัคคี วัฒนดิเรกฤทธิ์ หรือ ไฟ ประธานบริษัทดิเรกฤทธิ์ จำกัด ผู้ผลิตและจำหน่ายเครื่องดื่มชนิดต่างๆ ตั้งแต่น้ำอัดลมจนไปถึงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ชายผู้ติดอันดับหนุ่มฮอตแห่งปี เพราะนอกจากความหล่อเหลาราวพระเจ้าปั้นแล้ว เรื่องของการทำธุรกิจ เขาก็เก่งชนิดหาตัวจับยาก เขาผู้เป็นเจ้าของดวงตาคู่คม จ้องมองเธอแทบไม่กระพริบตา เหมือนราชสีห์เจอเหยื่ออันโอชะและกำลังรอเวลากระโดดตะครุบ ยิ่งเพ่งพิศก็ยิ่งรู้สึกฉงนในใจ จะว่าไปชีวิตคาสโนว่าฆ่าไม่ตาย รูปหล่อพ่อรวยแบบเขา พบเจอสาวสวยมามากมายหลายรูปแบบ ที่สวยจัดงดงามหยาดฟ้ามาดิน หรือสวยเซ็กซี่ระดับดาราแถวหน้านางเอกเบอร์ต้นๆ เขาก็เคยสัมผัสมาแล้วแทบทั้งสิ้น แต่ทำไม่ไม่เคยมีใครทำเขาใจสั่นขนาดนี้ เธอก็ไม่ได้สวยจัดจ้านอะไรขนาดนั้น แต่ทุกอย่างที่รวมเป็นเธอ มันน่ารักน่าใคร่ น่ามองและน่าดึงดูดให้ตกหลุมเสน่ห์ดังโครม
อย่างไรคืนนี้ เขาต้องได้แม่สาวน้อยร่างบางผิวขาวราวน้ำนมหน้าหวานหยดคนนี้ไปนอนกกกอดให้สาสมกับความผิดที่หล่อนได้ทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปไหนได้ จากความมุ่งมาดในใจกลายเป็นความไม่ชอบใจ เมื่อเขาแลไปเห็นชายหนุ่มผิวขาวจัด หล่อล่ำท่าทางปล้ำง่าย มายืนประกบด้านข้างหญิงสาวที่เขาหมายตา อัคคีกำแก้วเหล้าในมือแน่นเมื่อเห็นไอ้ล่ำนั่นมันก้มลงกระซิบกระซาบกับแม่เหยื่อแสนหวานของเขา แม่ลูกกวางน้อยนั่นก็น่าจับมาขย้ำให้ตายคามือนัก ก็เธอดันหัวร่อต่อกระซิกกับมันเสียได้ แต่เขาจะให้อภัยละเว้นโทษตายให้เธอได้หน่อยก็ตรงที่เธอพยายามเบี่ยงตัวออกทุกครั้งที่ที่ไอ้หนุ่มนั้นพยายามเบียดตัวใกล้ชิดหรือแตะต้องตัวเธอ
“โอ๊ย”
สาวสวยที่เขาหมายตาถูกฝูงชนที่เบียดเสียดชนเข้าอย่างจัง จนหน้าแทบคะมำไปที่โต๊ะ
“น้ำผึ้ง แกเป็นไงบ้าง เจ็บไหม”
เพื่อนสาวที่อยู่ข้างๆ ช่วยประคอง และกลุ่มเพื่อนก็รีบมารุมล้อม เพชรน้ำผึ้ง เศรษฐาธนกุล หรือ น้ำผึ้ง หญิงสาวสวยซึ้งผู้เป็นเป้าสายตาของอัคคี
“ฉันโอเค”
อัคคี คิ้วกระตุกทันใด เพราะในจังหวะที่สาวๆ กำลังชุนละมุนจับแม่กวางน้อยหมุนซ้ายหมุนขวาดูร่องรอยการบุบสลาย เขาเห็นไอ้ล่ำนั่นมันใส่อะไรบางอย่างลงไปในแก้วของเธอ ก็รู้ได้ทันทีว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้จะจบลงแบบใด แต่เขาจะไม่มีวันยอมให้ไอ้ล่ำนั่นทำสำเร็จแน่ แม่กวางน้อยหน้าหวานตัวนี้ต้องเป็นของเขาเท่านั้น
และก็เป็นไปตามคาด เมื่อทุกอย่างกลับเข้าสู่ภาวะปกติ ไอ้หมอนั่นก็ชวนสาวๆ ในโต๊ะ ชนแก้วกันอีกรอบ ก่อนที่จะทำทีปลีกตัวออกไป
“ฉันไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนะ”
เพชรน้ำผึ้งกระซิบบอกเพื่อนสาวข้างๆ
“ฉันไปเป็นเพื่อน”
“ไม่เป็นไร แกเพิ่งกลับมาเอง ไปแป๊บเดียวเอาโทรศัพท์ไปด้วยก็ได้ มีอะไรเดี๋ยวโทรหา”
ว่าแล้วก็หยิบกระเป๋าถือใบเล็กของเธอติดมือไปด้วย
หลังจากเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จ เพชรน้ำผึ้งก็รู้สึกว่าร่างกายผิดปกติ เธอรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งร่างโดยเฉพาะกายสาวส่วนนั้น ก็รู้ได้เลยทันทีว่าตนเองโดยวางยาเข้าให้แล้ว จึงรีบออกจากห้องน้ำเพื่อจะกลับไปหาเพื่อนให้เร็วที่สุดในยามที่ยังมีสติหลงเหลือยู่
เมื่อเดินออกจากห้องน้ำผ่านทางเดินยาวก่อนเข้าสู่โซนที่นั่งของร้าน ร่างบางถูกกระชากแขนอย่างแรงจากทางด้านหลังจนเซไปปะทะกับอกแกร่งเข้าอย่างจัง เพชรน้ำผึ้งเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของหน้าอกนั่นด้วยดวงตาหรี่ปรือใกล้หมดสติสัมปชัญญะลงไปทุกที
แล้วดวงตาคู่หวานที่หรี่ปรือด้วยฤทธิ์ยาก็ต้องเบิกกว้างทันใด เมื่อเจ้าของหน้าอกคือชายหนุ่มหล่อที่มาชนแก้วกับเธอและอยู่ที่โต๊ะกับพวกเธอในช่วงที่เกิดเหตุการณ์ชุนละมุนขึ้น ต้องใช่แน่ ต้องเป็นเขาที่วางยาในแก้วของเธอแน่ เพชรน้ำผึ้งพยายามรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายผลักไสเขา แต่เหมือนเธอออกแรงผลักหน้าผาหิน ร่างหนาไม่ขับเขยื้อนแต่อย่างใด หนำซ้ำเขายังมากอดรัดเธอจนร่างกายปวดร้าวไปหมด
เพียงพริบตาเดียว เขาก็ฉุดกระชากลากถูเธอไปยังลานจอดรถที่ค่อนข้างเปลี่ยว
“ปล่อยเธอซะ”
เสียงดังกัมปนาทด้วยความโกรธตะโกนก้อง หลังอัคคีเห็นเพชรน้ำผึ้งผละออกจากกลุ่มไป เขาจึงรีบลงมาตามหาเธอ จนทันได้เห็นไอ้ล่ำมันลากเธอมาที่ลานจอดรถ
“อย่ามาเสือก เรื่องของผัวเมีย นี่เมียกู มึงไม่เกี่ยว”
ไอ้ล่ำมันไม่ยอมแพ้ปล่อยเหยื่ออันหอมหวานหลุดมือไปแน่นอน
“เธอเป็นผู้หญิงของกู ถ้ามึงไม่อยากตาย ก็ปล่อยเธอซะ”
อัคคีกัดฟันกรอด ทั้งโกรธทั้งแค้น มันบีบแขนเธอจนเป็นรอยแดงเต็มไปหมด และเขาก็ทนดูไม่ได้อีกต่อไป พุ่งตรงเข้ากระแทกหมัดใส่มันไม่ยั้ง
พลั่ก พลั่ก พลั่ก พลั่ก
เพชรน้ำผึ้งไร้ซึ่งเรี่ยวแรง กำลังยืนโงนเงนจวนจะล้มลง ก็มีอีกคนวิ่งมาประคองเธอไว้ได้ทัน
“คุณไฟครับ พอก่อนครับ เดี๋ยวผมจัดการมันต่อเอง มาดูเธอก่อนเถอะครับ”
ชลธี หนุ่มหล่อ รูปร่างสูงใหญ่มีกล้ามพองาม ผิวขาวหน้าคม ผู้รั้งตำแหน่งผู้ช่วยส่วนตัวของเขา ร้องเตือนสติเจ้านาย เขากลับจากห้องน้ำมาก็เห็นเจ้านายดูรีบร้อนวิ่งออกจากร้านมาทางลานจอดรถ จึงรีบฝ่าฝูงชนวิ่งตามมา ถ้าเขามาถึงช้ากว่านี้อีกนิด ไอ้ล่ำนั่นมันคงตายคามือเจ้านายเขาไปแล้ว โทษฐานที่บังอาจคิดมาแตะต้องผู้หญิงที่เจ้านายหมายปอง
เขาสังเกตเห็นตั้งแต่ที่เขากับเจ้านายนั่งทอดอารมณ์จิบเครื่องดื่มเย็นๆ ที่ห้อง VIP ชั้น 2 ของคลับแล้ว ก็เจ้านายเขาเล่นจ้องมองมาที่โต๊ะนี้ตาไม่กระพริบ ท่าทางมุ่งมาดเหมือนราชสีห์กำลังรอตะครุบเหยื่อ ทั้งโต๊ะมีสาวสวย 4 คน มองจากสายตาและอาการของเจ้านาย น่าจะถูกใจแม่สาวหน้าหวานที่แต่งตัวได้ซ่อนเปรี้ยวน่าตีนักคนนี้ และก็เป็นจริงดังคาด แต่ที่คาดไม่ถึงคือ เขาไม่คิดว่าเจ้านายจะตามมามีเรื่องต่อยตีแย่งชิงตัวเจ้าหล่อนแบบนี้ ปกติแล้วถ้าเจ้านายเขาถูกใจสาวคนไหน เขาจะเป็นผู้ติดต่อพร้อมจัดเตรียมสถานที่เชือดเหยื่อให้ ไม่เคยเลยสักครั้งที่นายจะเป็นเดือดเป็นร้อนไล่ตามหรือต่อสู้แย่งชิงผู้หญิงกับใคร นายไม่ทำให้เสียแรงเสียเหลี่ยมคาสโนว่าฆ่าไม่ตายหรอก ระดับเจ้านายเขา มีแต่สาวๆเข้าหา ยินยอมพร้อมใจสยบอยู่แทบเท้าเจ้านายเขาทั้งสิ้น
เมื่อได้ยินผู้ช่วยส่วนตัวที่แสนสนิทและรู้ใจบอกดังนั้น อัคคีจึงได้สติและรีบไปรับตัวหญิงสาวออกจากอ้อมอกของชลธีทันที
“จัดการต่อทีนายชล ฉันจะพาเธอกลับคอนโด”
เขาว่าพลางช้อนอุ้มหญิงสาวแนบอก ตรงดิ่งไปยังรถยนต์คันหรูยานพาหนะคู่ใจทันที
คอนโด...คอนโด...คอนโด...ชลธีเหมือนโดนหมัดฮุกเข้าใต้คางแล้วน็อกกลางอากาศ คำๆนี้ ไม่เคยหลุดออกจากปากเจ้านายเขาเลยตั้งแต่เขาทำงานร่วมกับอัคคีมาเป็นเวลาสิบปี เจ้านายเขาจะไม่พาผู้หญิงที่เป็นแค่คู่นอนไปยังสถานที่ซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวสุดหวงแหน แต่นี่เกิดอะไรขึ้น แม่สาวร่างบางหน้าหวานคนนี้ ทำไมถึงมีอิทธิพลกับเจ้านายเขาได้ขนาดนี้ แค่เพียงเจอกันครั้งแรก ทำเอาเจ้านายเขาหลุดกรอบแหกกฎไปหลายข้อ
“คงต้องดูกันยาวๆ ซะแล้ว ไม่ธรรมดาจริงๆ”
“นี่ผมมีเลขาเป็นปลาทูแม่กลอง หน้างอคอหักไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับ” ชายหนุ่มพูดหยอกเย้าขณะขับรถพาเธอไปดูโลเคชันที่สาม ที่สุดท้ายที่เขาแพลนเอาไว้ว่าจะมาดูสถานที่สำหรับถ่ายทำโฆษณา ซึ่งตลอดเส้นทางที่เธอนั่งโดยสารมากับรถยนต์คันหรูของเขา เธอก็ทำหน้าตาบึ้งตึง ไม่ยอมพูดจากับเขาสักคำ เหตุเพราะความเอาแต่ใจของเขา ที่อดทนอดกลั้นไม่ไหว ไปทำมิดีมิร้ายเธอในลำธารใสแจ๋ว แถมตอนแรกๆเธอยังไม่ยินยอมพร้อมใจไปกับเขาอีกต่างหาก แต่เขาก็ใช้ประสบการณ์ที่สั่งสมมานาน เล้าโลมจนเธอโอนอ่อนผ่อนตามไปกับเขาได้ในที่สุดอย่าว่าแต่เธอไม่ยอมพูดยอมจากับเขาในรถคันนี้เลย พอเขาทำอะไรเธอและบังคับอาบน้ำด้วยมือของเขาให้เธอเสร็จเรียบร้อย เธอก็สะบัดตัวลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าแล้วเดินหนีเขาออกมาจากป่าเลย จนเขาแทบจะคว้าสัมภาระแล้ววิ่งตามเธอไม่ทัน ผู้หญิงเวลาโกรธจะมีเรี่ยวแรงมหาศาลท่าจะจริง เพราะเพียงแค่แป๊บเดียวที่เธอออกตัวเดินไปจากเขา ก็เห็นหลังเธอไวๆอยู่ไกลลิบๆโน่นแล้ว “ก็ใครทำอะไรกับฉันไว้ล่ะคะ จะให้ฉันยิ้มหน้าชื่นตาบานหรือยังไงที่โดนประธานบริษัทข่มขืนกลางป่าแบบนั้น” “ข่มข
หนุ่มสาวถูกปลุกแต่เช้าตรู่ด้วยการที่คุณปู่คุณย่าเจ้าของโฮมสเตย์นำอาหารเช้ามาเสิร์ฟถึงห้อง และแนะนำให้ทั้งคู่เดินลัดเลาะไปตามไหล่เขาเข้าไปในป่าตามทางเดินที่มีป้ายปักไว้ ใช้เวลาเดินเท้าไม่เกิน 10 นาที จะได้เจอกับน้ำตกธรรมชาติขนาดเล็กที่เป็นแหล่งต้นน้ำของไร่องุ่นและโฮมสเตย์แห่งนี้ ท่านแนะนำให้ทั้งคู่ไปอาบน้ำใสๆ เย็นๆ และดื่มด่ำกับธรรมชาติที่นั่น โดยทางโฮมสเตย์จะมีย่ามใบโตให้ผู้เข้ามาใช้บริการนำไปใส่สัมภาระติดตัวไปเล่นน้ำตกอีกด้วย เมื่อทั้งคู่ทานอาหารเช้าและเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟันและทำธุระส่วนตัวเรียบร้อย จึงจัดสัมภาระใส่ย่ามคนละใบเพื่อไปเยี่ยมชมน้ำตกตามคำแนะนำของคุณปู่คุณย่าเจ้าของพื้นที่ ทั้งคู่ลัดเลาะมาตามไหล่เขาหลังห้องพักของตนเองได้ไม่นาน เจอป้ายไม้บอกทางขึ้นน้ำตก อัคคีเดินนำหญิงสาวไปตามทางเดินที่ลาดชัดเพียงเล็กน้อย “หวังว่าคราวนี้ คุณคงไม่พาฉันหลงอีกนะคะ ท่านประธาน” เธอพูดเย้าพร้อมกลั้วหัวเราะในลำคอระหง “คร้าบ ผิดพลาดแค่ครั้งเดียว คุณจะพูดไปจนถึงลูกชายคนโตของเราบวชเลยหรือครับ ที่รัก”
ทั้งคู่ขับรถเข้ามาตามป้ายบอกทาง จนเจอกับป้ายของโฮมสเตย์นั้น เมื่อขับผ่านเข้าเขตโฮมสเตย์ก็พบว่าที่นี่เป็นไร่องุ่นขนาดกลาง ที่ค่อนข้างมีความเป็นธรรมชาติที่สมบูรณ์เพราะตั้งอยู่ติดกับชายเขา ทั้งคู่มองเห็นเรือนหลังใหญ่หนึ่งหลังน่าจะเป็นบ้านเจ้าของไร่องุ่นและโฮมสเตย์แห่งนี้ มองไกลออกไปราว 50 เมตร ก็พบกับเรือนไม้หลังเล็กกระทันรัดรูปแบบน่ารัก เรียงยาวไปจนสุดแนวเขา เรือนหลังน้อยถูกโอบล้อมด้วยธรรมชาติ ป่าเขาและไร่องุ่น ช่างเป็นสถานที่ที่น่าเข้ามาพักผ่อนเพื่อหลีกหนีความเหนื่อยหน่ายและวุ่นวายในเมืองเป็นอย่างมาก “เหลือหลังเดียวติดชายป่าริมน้ำหรือคะ” หญิงสาวถามด้วยความตกใจและผิดหวังปนเปกัน อะไรกัน เธอหลงทางเข้ามาไกลและลึกขนาดนี้ ยังมีคนเสาะแสวงหามาแย่งเข้าพักจนเต็ม หรือพวกเขาก็หลงทางมาอย่างเธอทั้งคู่ “จ้าลูก เหลือหลังเดียว ช่วงนี้นักท่องเที่ยวเยอะน่ะลูก เอาไหมจ๊ะ” “เอาครับ” ว่าแล้วก็รับกุญแจห้องและเดินไปตามทางที่มีโคมไฟดวงน้อยส่องสว่างทันที โดยไม่สนใจหญิงสาว ดั่งกลัวว่าหากให้เวลาเธอ
“น้ำผึ้งครับ เดี๋ยวเราต้องไปดูโลเคชันที่คุณกับคุณวิเสนอผมไว้นะครับ ผมเลือกมาสองสามที่แล้ว” อัคคีโทรศัพท์สั่งงานเลขาสาวแต่เช้า “รับทราบค่ะ” “ออ เอาเสื้อผ้าไปสักสองสามชุดนะครับ เราจะค้างกันหนึ่งคืน ขอไปดูแต่ละไร่ให้ละเอียดหน่อย อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่ล็อบบี้เลยนะครับ” “ได้ค่ะ” แม้ใจจะแอบกังวล แต่ในการออกนอกพื้นที่แต่ละครั้ง ไม่ว่าจะใกล้ไกล เขามักจะมีชลธีตามไปดูแลด้วยเสมอ เธอจึงเบาใจลงไปได้บ้างว่าไม่ได้ไปกับเขาสองต่อสองแน่ เมื่อลงมาถึงล็อบบี้กลับปราศจากเงาของชลธีที่ปกติหากจะต้องไปทำงานนอกสถานที่เขาจะมารับเจ้านายของเขาเสมอ จึงมองไปรอบๆ เพื่อมองหาชายหนุ่มอีกครั้ง “มองหานายชลเหรอ” เหมือนมานั่งอยู่กลางใจ จนเธอนึกค่อนขอด “ค่ะ คุณชลยังไม่มาหรอคะ” “งานนี้เราไปกันแค่สองคนครับ ผมให้นายชลอยู่ประสานงานทางนี้แทนผม” “อ้าว เอ่อ จะดีหรือคะ”
วันนี้เป็นวันเสาร์ เพชรน้ำผึ้งโดนอัคคีโทรศัพท์ตามให้มาทำหน้าที่แจ๋วแต่เช้า หญิงสาวจึงเลือกใส่ชุดทะมัดทะแมงเพื่อสะดวกต่อการทำงาน คือเสื้อยืดสีขาวพอดีตัว กับกางเกงเลกกิ้งสีชมพูขาสั้นสูงจากเข่าไปหนึ่งคืบ เธอมัดผมรวบสูงเป็นหางม้ามีผ้าคาดผมมัดผูกเป็นโบเล็กๆสีเดียวกันกับกางเกง วันนี้เธอไม่แต่งหน้าเลยยิ่งทำให้เธอดูเด็กลงไปเป็นสิบปี เลขาสาวพ่วงตำแหน่งแม่บ้าน กำลังก้มๆ เงยๆ ทำความสะอาดห้องรับแขกอย่างขะมักเขม้น เขามีปัญญาจ้างแม่บ้าน แต่มาบีบบังคับใช้งานเธอแบบนี้เพราะต้องการกลั่นแกล้ง เธอรู้ดี เมื่อทำความสะอาดพื้นเสร็จแล้วจึงหยิบผ้าผืนน้อยมาเช็ดตามโต๊ะต่างๆ ที่จริงห้องเขาไม่ได้สกปรกอะไรเลย เหมือนมีคนมาทำความสะอาดอยู่ตลอดเวลาด้วยซ้ำ แต่คุณชายก็ยังจะปลุกหล่อนแต่ไก่โห่มาใช้งาน เธอมองค้อนไปที่ปะตูห้องนอนเขา นี่คงตื่นมาเพื่อโทรเรียกเธอมาใช้งานแล้วนอนต่อสินะ เงียบกริบไม่มากวนโมโหเธอเลย คิดพลางหยิบกรอบรูปตั้งโต๊ะที่ด้านในมีภาพใบหน้าชายหนุ่มหล่อส่งยิ้มมีเสน่ห์มาให้เธอ เห็นแล้วก็ให้หมันไส้คนในรูปนัก ทำอะไรตัวจริงไ
เป็นเวลาดึกแล้ว แต่คืนนี้เพชรน้ำผึ้งยังคงนอนพลิกกายไปมาบนเตียงกว้าง เธอนอนไม่หลับ เพราะภาพที่เขาควงเดินควงแขนไปกับนางเอกเบอร์หนึ่งเมื่อตอนกลางวัน ยังคงฉายซ้ำไปมาในสมองของเธอ มันไม่เพียงแค่ภาพนั้น เพราะคำพูดของเขาที่บอกว่าจะไม่กลับเข้ามาอีก ทั้งๆที่เวลานั้นมันยังไม่ถึงเที่ยงวันดีด้วยซ้ำ เขาไปไหน ไปทำอะไรกับเธอคนนั้น แค่ไปทานอาหารกันจริงหรือ ไม่ใช่ว่าป่านนี้คงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว ในเมื่อทั้งคู่ต่างดูสนิทสนมถึงเนื้อถึงตัวกันขนาดนั้นและโรสิตาก็ดูจะชอบเขามาก เธอไม่ได้โง่ขนาดมองอาการที่โรสิตาแสดงออกต่อเขาและสายตาที่มองเธอแทบจะกินเลือดเนื้อนั้นไม่ออก ส่วนเขานั้นก็ระดับคาสโนวามีข่าวกับสาวๆ ไม่เว้นวัน มีหรือจะปล่อยให้สมันตัวสวยรอดไปได้ ไม่มีทางเลยจริงๆ ยิ่งคิดเพชรน้ำผึ้งก็ยิ่งหงุดหงิด พาลให้นอนไม่หลับ โถ่เอ๊ย ผู้ชายก็เหมือนกันหมด มาทำอะไรต่อมิอะไรกับเรา หลังจากนั้นก็มีท่าทีหึงหวง มองจากดาวอังคารยังดูออกว่าเขาต้องคิดอะไรกับเธอบ้างไม่มากก็น้อย แต่ทำไม สันดานผู้ชาย พอมีผู้หญิงที่ทั้งสวยทั้งเซ็กซี่เข้ามาหาหน่อย ก็สลัดเธอทิ้งอย่า
تعليقات