Home / มาเฟีย / เล่ห์ร้ายสัญญารัก / บทที่ 1/2 งานเอ็น ฯ ระดับอินเตอร์

Share

บทที่ 1/2 งานเอ็น ฯ ระดับอินเตอร์

last update Last Updated: 2025-12-05 22:37:37

“พี่เข้าใจเธอดี แต่ก็นั่นแหละ เฮ้อ...ชีวิตคนเราก็ตลกเนอะ คนทำงานหาเช้ากินค่ำ ซื่อสัตย์สุจริต กตัญญูรู้คุณทำไมโชคไม่เข้าข้างเราบ้าง ชีวิตพี่เมื่อก่อนก็ไม่ต่างจากมุกหรอกนะ ล้มลุกคลุกคลานมาก็มิใช่น้อย กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ก็ต้องใช้เวลา เราก็อย่าท้อถอยก็แล้วกัน สักวันพี่ว่ามุกคงได้รางวัลชีวิตที่คุ้มค่า เรามีความกตัญญูต่อพ่อแม่และผู้มีพระคุณ ว่าแต่พักนี้ได้เจอนุนีติ์บ้างไหม ตั้งแต่แต่งงานมีครอบครัวไปก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลย แต่พี่ก็เข้าใจนะคนมีลูกมีผัวก็มักจะวุ่นวายเรื่องลูกเรื่องผัวนะแหละ นุนีติ์เป็นคนดี นิสัยดี น่ารักโชคดีที่เจอคนที่รักมากอย่างคุณปรมัตถ์” 

 “แล้วหนูล่ะคะ ทำไมฟ้าไม่ลิขิตหนุ่มหล่อ หน้าตาดี รวยมากเวอร์มาให้บ้าง อยากได้อะไรก็ชี้นิ้วสั่ง เอาแบบไม่ต้องถึงกับยัยนุนีติ์ก็ได้แค่มุกไม่ต้องนั่งรถไฟฟ้า โหนรถเมล์ นั่งมอเตอร์ไซค์ หน้าไม่โดนแดดก็พอแล้ว แต่มุกเรียนมาน้อยคงไม่มีวาสนาแบบยัยนุนีติ์ผู้ชายที่ไหนใครจะเอาจริงไหมคะพี่แข” 

 “ดูพูดเข้าบางครั้งการศึกษาก็ไม่ได้วัดความสำเร็จของชีวิตหรอกนะ ว่าแต่พูดถึงเรื่องเรียนพี่ไม่อยากให้เราทิ้งการเรียนเลยนะไปลงเรียนเถอะมหาวิทยาลัยเปิดมีตั้งหลายที่หรือศูนย์ฝึกอาชีพก็ได้เยอะแยะที่เปิดสอนสนใจก็ลงเรียนจะได้มีวิชาความรู้ติดตัวบ้าง เดี๋ยวนี้สถาบันบางแห่งมีคอร์สสั้น ๆ ให้ลงทะเบียนเรียนทั้งฟรีและเสียเงิน” 

 “พี่ไม่รู้อะไรมุกลงเรียนภาษาจีน กับ ภาษาอังกฤษเป็นคอร์สสั้น ๆ ลงเรียนมาได้สามเดือนแล้ว หนูไม่ได้บอกพี่แข” 

 “อือ ดีแล้วว่าแต่นั่งดื่มไวน์เป็นเพื่อนพี่หน่อยนะมุก” เพียงแขนั่งลงก่อนจะเรียกเด็กเสิร์ฟในร้านให้เอาไวน์แดงมาเปิดตั้งใจจะดื่มคลายเครียด

 “แหมอารมณ์ไหนคะ คึกคักเชียว” มุกรดาแอบแซวเจ้านายสาว เพียงแขคีบบุหรี่ในมือท่าทางกรีดกรายอย่างมีจริตจุดไฟอัดควันเข้าปอดก่อนจะพ่นมันออกมาลอยคลุ้งในอากาศ

 “ไม่มีอะไร ช่วงนี้พี่มีเรื่องที่ต้องใช้ความคิดน่ะ” 

 “อย่าบอกนะคะว่าเรื่องพี่จักร สามีที่เลิกรากันไปนานแล้ว คราวนี้กลับมาเรื่องเงินหรือคะ” เพียงแขทำหน้าเซ็ง เมื่อนึกถึงอดีตสามีที่ทิ้งนางไปเกือบสองปี จู่ ๆ ก็โผล่หัวมาช่วยดูแลกิจการแถมยังมาขอเงินใช้อีก

 “ปัญหาเดิม ๆ หายไปปีสองปีก็กลับมาขอเงิน ได้เงินแล้วก็ไปแต่น่าแปลกคราวนี้อยู่นาน” 

 “พี่ทนให้คนอย่างพี่จักรข่มเหงรังแกได้ยังไง” 

 “อย่าบอกว่าความรักนะคะ มันนิยายน้ำเน่าสิ้นดี ถ้าเป็นมุกนะรักไม่ลงค่ะ ทั้งการพนัน ทั้งผู้หญิง ไม่ไหว” มุกรดาเบ้ปากส่ายหน้าเมื่อนึกถึงวีรกรรมของสามีเจ้านายสาว

 “พี่มันโชคร้าย เจอคนไม่ดียังไงมุกก็หาคนที่มันดี ๆ หน่อย ผู้ชายสมัยนี้หายากไอ้ที่ดี ๆ นะมีเท่าฝ่ามือ ผู้หญิงเยอะกว่าผู้ชายเสียอีกแย่งกันอุตลุด” 

 “พี่ลืมบอกไปมีงานเอ็นฯ ที่ฮ่องกง เขาส่งรายละเอียดมานิดหน่อย พี่จะให้น้ำหวานไปเพราะรายนั้นพูดทั้งภาษาจีนและภาษาอังกฤษได้ดี ที่สำคัญไม่มีภาระต้องให้รับผิดชอบ อาจจะต้องไปสักสองถึงสามเดือนหรือนานกว่านั้น แต่พี่ก็งงอยู่นะคนที่ติดต่อมาไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรมากมาย บอกเพียงว่าต้องการสาวสวยที่รับงานเอ็นฯ สื่อสารภาษาจีนและภาษาอังกฤษได้ดี” เพียงแขเม้มปากมองบนครุ่นคิดถึงงานที่มีคนดีลมาให้ล่าสุด 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เล่ห์ร้ายสัญญารัก   บทที่ 3/3 ร่วมชะตากรรม

    บอดีการ์ดทั้งสองต่างวิตกกังวลเป็นอย่างมากเพราะสินค้าหายไปอย่างไร้ร่องรอย ที่สำคัญคือเธอไม่สามารถสื่อสารทั้งภาษาจีนหรือภาษาอังกฤษได้ นั่นคือสิ่งที่พวกเขาเป็นกังวลและกลัวจะถูกมิจฉาชีพหลอก ชุนไห่แจ้งให้เจ้านายตนเองรับทราบ หลี่จวิ้นหยางได้รับโทรศัพท์จากบอดีการ์ดคนสนิท ระหว่างเจรจากับลูกค้าอยู่ที่กว่างโจว ชายหนุ่มปิดมือถือทันทีเมื่อเขาเห็นข้อมูลและรูปภาพของผู้หญิงที่มาแทนน้ำหวานก่อนจะพึมพำออกมาโดยไม่รู้ตัว“มุกรดา” กรามสองข้างสบกันแน่นสีหน้าครุ่นคิดบางอย่างยากที่จะคาดเดาได้ คิ้วเข้มภายใต้คิ้วหนาขมวดเป็นปมเล็กน้อยกำลังนึกย้อนไปเมื่อหนึ่งปีก่อนกับสาวสวยเด็กเอ็นฯ ที่ชื่อ มุกรดา ชีวาวินทร์ ผู้หญิงที่กล้าขอนอนกับเขาภาพกิจกรรมเร่าร้อนโผล่เข้ามาในมโนภาพ ร่างอรชรอวบอัดเต่งมือทุกสัดส่วน ดิ้นเร่าอย่างร้อนแรงด้วยความไร้เดียงสาเพราะเป็นครั้งแรก ริมฝีปากอิ่มแดงระเรื่อด้วยพิษแอลกอฮอล์ช่างเย้ายวนเผยอเชื้อเชิญอย่างเขินอาย ความทะยานอยากพวยพุ่งจนกู่ไม่กลับภาพในคืนนั้นไหลบ่ามาเป็นฉาก ความสุขสมอิ่มเอมช่างหอมหวานแต่ก็ผ่านเลยไม่ได้ใส่ใจ… เจอกันเพียงสองหรือสามครั้งแทบจะลืมเลือน หญิงสาวถูกว่าจ้างให้มาเอ็นเตอร

  • เล่ห์ร้ายสัญญารัก   บทที่ 3/2 ร่วมชะตากรรม

    มุกรดาก็เร็วอย่างกับปรอทคว้าหมับเข้าที่แขนเสื้อดึงรั้งเขาไว้เสียแน่นไม่ยอมปล่อย จนร่างอรชรถึงกับเสียหลักสะดุดขาตนเองหน้าเกือบคะมำถ้าไม่มีอ้อมแขนแข็งแรงของชายหนุ่มคว้าไว้ ทั้งคู่สบประสานสายตากันอย่างจัง ทำเอาสาวสวยมุกรดาทำตัวไม่ถูก น้ำหอมกลิ่นอ่อน ๆ ลอยปะทะไหลวนในโพรงจมูก“หอมจัง” ผู้ชายบ้าอะไรหล่อชะมัด ผิวก็ขาว ๆ ริมฝีปากก็บางสีแดงระเรื่อ หล่ออย่างกับพระเอกซีรีส์ที่เคยดู มุกรดากำลังเคลิบเคลิ้มกับความหล่อเหลา เป้าหน้าฟ้าประทานของหลี่เฉียงฮุย แต่ชายหนุ่มกลับผลักเธอออกทันทีอย่างนึกรังเกียจ พร้อมกับปัดแขนเสื้อไปมาเหมือนอะไรกำลังไต่หยุบหยับอยู่บนนั้น เธอไม่ใช่เทสต์ของเขา ร่างมุกรดาถึงกับเซถลาเล็กน้อย“ฟังฉัน...ฉันจะพาเธอไปส่งสถานทูตไทยและเธอควรกลับประเทศของเธอไป เข้าใจใช่ไหม ไม่เช่นนั้นฉันจะพาเธอส่งสถานีตำรวจแทนและบอกพวกเขาว่าเธอคุกคามข่มขู่ฉัน” “อะไรนะคุกคามข่มขู่บ้าไปแล้ว อย่าเลยนะ อย่าพาฉันส่งตำรวจเลย ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะมาหางานทำที่นี่ ครอบครัวของฉันลำบากมาก พ่อก็ขาหัก แม่ก็ป่วย พี่ชายพิการติดเตียง” มุกรดาแสร้งทำเสียงเศร้าพยายามบีบเคล้นน้ำตาสุดฤทธิ์ แอบหรี่ตามองหนุ่มตี๋ตรงหน้าตอนนี

  • เล่ห์ร้ายสัญญารัก   บทที่ 3/1 ร่วมชะตากรรม

    ณ ร้านกาแฟแห่งหนึ่งในย่านคนรวยใจกลางเกาะฮ่องกง หลี่เฉียงฮุยนั่งกอดอกใบหน้าเรียบนิ่งออกจะตึง ๆ เล็กน้อย พลางหรี่ตามองอย่างประเมินหญิงสาวตรงหน้าตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ดวงหน้าสวยใสไร้สีสันที่ลอยเด่นตรงหน้า การแต่งกายที่ไร้รสนิยม เห็นแล้วรู้สึกหงุดหงิดในอารมณ์ ระยะนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดี ไม่ว่าจะเรื่องของคุณปู่ และพี่ชายบุญธรรม เรื่องไร้สาระที่ท่านต้องการให้เขามีทายาทมันก่อกวนอารมณ์เขาอยู่ตอนนี้ ไหนจะหญิงสาวตรงหน้าที่นั่งทำตาละห้อยใส่เขาอีก ตั๋วเครื่องบิน พาสปอร์ต บัตรประชาชน ยันบัตรกดเงินสดยี่ห้อหนึ่ง และมือถือหน้าจอแตกอีกหนึ่งเครื่อง พร้อมกับแบงก์เงินดอลลาร์ฮ่องกงจำนวนหนึ่ง ทั้งหมดวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ “เธอต้องการอะไร” เขาพูดภาษาไทยแต่สำเนียงอาจไม่เป๊ะเหมือนเจ้าของภาษา “เอาแบบตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม ห้ามตุกติก” เสียงเข้มของหลี่เฉียงฮุยทำเอามุกรดาแอบยิ้มแสดงว่าเขาอาจเปิดโอกาสให้เธอได้ต่อรอง มุกรดาสอดส่ายสายตาไปมาเห็นบอดีการ์ดมาดเข้มยืนจังก้าทางด้านหลังหนุ่มตี๋ตรงหน้า สายตาทุกคู่ต่างจับจ้องมาทางเธออย่างรอคอย พวกมาเฟียหรือเปล่านะ พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกช้างด้วย เสียงในหัวของมุกรดากำลังตีก

  • เล่ห์ร้ายสัญญารัก   บทที่ 2/4 การเดินทางที่น่าตื่นเต้น

    รถแท็กซี่ที่มุกรดาโบกมือเรียกจอดรออยู่นานเกือบสิบนาที สุดท้ายเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่มีทีท่าจะขึ้นจึงขับออกไปทันทีเพราะการจราจรค่อนข้างติดขัดทำให้คนขับไม่รอ มุกรดาทำตาปรอยมองตามหลังรถแท็กซี่คันนั้นไป และทันใดนั้นจึงหันมาต่อว่าชายหนุ่มที่แต่งตัวดีเวอร์ยืนเก๊กทำหน้าหล่ออยู่ตรงหน้า “เพราะนายคนเดียว ไอ้หน้าปลาจรวด” เธอแอบด่าเขาเป็นภาษาไทยโดยไม่คาดคิดสักนิดว่า หนุ่มตี๋หน้าหล่อคนนี้จะเข้าใจภาษาไทย หลี่เฉียงฮุยเกิดอาการหงุดหงิดขึ้นมาทันที ประกอบกับวันนี้เขาต้องเข้าไปธุระด่วนที่คฤหาสน์ตระกูลหลี่ เนื่องจากถูกเรียกตัวกลับจากทริปฝรั่งเศสกะทันหัน “ด่าใครไอ้หน้าปลาจรวด” เสียงเข้มแกมดุเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าบึ้งตึง “คุณ” มุกรดาร้องเสียงหลงขึ้นมาทันที พลางอ้าปากค้างกะพริบตาปริบ ๆ ยิ้มแหย่ “เธอด่าฉัน” เขาเอ่ยต่อทันทีไม่ให้เธอได้ตั้งตัว “ใครจะไปรู้ว่าฟังภาษาไทยออก” มุกรดาบ่นพึมพำรู้สึกเสียหน้าอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้เขามาเหยียบหนังสือของเธอก่อน “เอ่อ คือ นาย เอ้ย ไม่ใช่ คุณเข้าใจภาษาไทยเหรอ” มุกรดาเอ่ยอ้อมแอ้มอดที่จะถามไถ่ไม่ได้ หลี่เฉียงฮุยเบ้ปากมองเหยียดหญิงสาวตรงหน้าอย่างเปิดเผย รู้สึกน่ารำคาญและเสี

  • เล่ห์ร้ายสัญญารัก   บทที่ 2/3 การเดินทางที่น่าตื่นเต้น

    จู่ ๆ ก็มีรถแท็กซี่คันหนึ่งมาจอดอยู่ตรงหน้า คนขับลดกระจกลงเอ่ยถามเป็นภาษาจีน มุกรดาเกิดอาการสตันไปหลายนาที อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เมื่อตั้งสติได้จึงรีบกดแอปแปลภาษาในโทรศัพท์แต่ก็ไร้ประโยชน์เพราะไม่มีสัญญาณอินเทอร์เน็ต “คือ...ฉัน...” มุกรดาพูดติดอ่างขึ้นมาทันทีทั้งภาษาจีนและภาษาอังกฤษเป็นศูนย์ในเวลาเกิดเหตุฉุกเฉิน จากสาวสวยสายสตรองที่มีความมั่นใจ เฉลียวฉลาดกลายเป็นซื่อบื้อในบัดดล รีบเปิดกระเป๋าสะพายควานหาหนังสือสื่อสารภาษาจีนที่พกติดตัวมาด้วยรีบมากจนลนลานหนังสือเล่มดังกล่าวร่วงหล่นตกพื้นจึงหมายจะก้มลงเก็บ และอะไร ๆ มันจะบังเอิญพอดีกับความว่องไวของฝีเท้าที่เร่งรีบรองเท้าผ้าใบยี่ห้อดังรุ่นลิมิเตดที่มีอยู่ไม่กี่คู่ในโลก คู่นั้นดันเหยียบลงบนมือเรียวกลมกลึงและหนังสือพร้อม ๆ กันโดยมิได้นัดหมาย “โอ๊ย ไอ้บ้าเหยียบลงมาได้ยังไงวะ” และเสียงอุทานเป็นภาษาไทยก็ชัดเจนแจ่มแจ้ง ชายหนุ่มหน้าตาดี ตาชั้นเดียว ผิวขาวสวมแว่นกันแดดสีชาปิดอำพรางใบหน้าปรายตามองรองเท้าคู่โปรดความรู้สึกเหมือนกำลังเหยียบอะไรนิ่ม ๆ แข็ง ๆ “ยกเท้าออกสิวะ เจ็บโว้ย” เสียงตะโกนเป็นภาษาไทยขึ้นมาอีกรอบคราวนี้น้ำเสียงหงุดหงิดมากกว่าเดิม เสีย

  • เล่ห์ร้ายสัญญารัก   บทที่ 2/2 การเดินทางที่น่าตื่นเต้น

    หลี่จวิ้นหยางลุกขึ้นเดินไปที่บาร์เล็ก ๆ ในห้องทำงาน ซึ่งเป็นห้องที่เขาจัดไว้สำหรับคลายเครียด คิ้วเข้มขมวดเล็กน้อยคิดไม่ตกกับปัญหาที่คุณปู่ยื่นให้ จัดการเทน้ำสีอำพันลงไปประมาณเศษหนึ่งส่วนสามของแก้วก่อนจะยกขึ้นจรดริมฝีปากกระดกพรวดเดียวจนหมด ความขมเฝื่อนของมันไหลลงสู่ลำคอช่างอุ่นซ่านร้อนแรงพอ ๆ กับดีกรีของมันรู้สึกซาบซ่านไปทุกอณูของร่างกาย ก่อนจะต่อด้วยแก้วที่สองพร้อมกับเดินมาหยุดยืนบริเวณหน้ากระจกบานใหญ่ มือขวาถือแก้วเหล้าทรงสวยมือข้างที่เหลือล้วงกระเป๋ากางเกงรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง แต่ความเคร่งเครียดบนใบหน้าก็ไม่จางหาย สายตาทอดมองไปยังทิศเบื้องหน้าตึกสูงระฟ้าเรียงรายเป็นตับโอบรอบแผ่นน้ำที่กว้างใหญ่ไพศาล แสงแดดส่องสะท้อนระยิบระยับจับตาทัศนียภาพของที่นี่ยังคงงดงามตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางมาเหยียบ “เนี่ยเหรอ ลูกชายของพงษ์เดช หน้าตาหล่อเหลาใช่เล่น แววตาดุกร้าว น่าค้นหาเสียจริง ไปอยู่กับฉันที่ฮ่องกงไหมหนุ่มน้อย ฉันจะทำให้นายเติบโตอย่างแข็งแกร่ง” เสียงของนายหลี่เจี๋ยประมุขของตระกูลหลี่ ใคร ๆ ต่างเรียกขานเขาว่าท่านประธานหลี่ หรือนายท่านหลี่ผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งของฮ่องกง ทำการค้าขายกับต่า

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status