บทที่ 1/3 งานเอ็น ฯ ระดับอินเตอร์

ผู้ว่าจ้างรายนี้ค่อนข้างเรื่องมากดูมีลับลมคมในรายละเอียดที่แจ้งไว้ก็ไม่ชัดเจน แต่ทางนั้นยืนยันรับรองความปลอดภัยอย่างดีที่สุด เพียงแขเม้มริมฝีปากขบคิดเรื่องงานที่ดีลมาจากฮ่องกง คิดไม่ตกว่าเป็นงานแบบไหน แต่ทางนั้นยืนยันเสียงหนักแน่นว่า ปลอดภัย และสุขสบาย เธอแกว่งแก้วไวน์ในมืออย่างมีจริตค่อย ๆ ละเลียดชิมความหอมหวานของมันอย่างใจเย็น

 “หนูขอไปได้ไหมเงินน่าจะดีมาก เผื่อความสวยของหนูจะตกหนุ่มมาเฟียฮ่องกงได้บ้าง” 

 “น้อย ๆ หน่อยย่ะคุณมุกรดาคุณสมบัติของเธอไม่ผ่านสักข้อภาษาก็ไม่ได้ พ่อกับแม่ไม่สบายทั้งคู่ พี่ชายอย่างเชิดก็ไม่ได้ความทิ้งพวกเขาไปจะอยู่กันยังไงคิดก่อนไหม” 

 “แหม พี่แขก็พูดเสียหมดอนาคตเลย” มุกรดาอดมองค้อนเจ้าของไนต์คลับหรูเสียมิได้ เธอก็อยากได้รับโอกาสนั้นบ้าง เงินน่าจะดีแถมได้ไปเที่ยวต่างประเทศสาเหตุที่อยากรับงานนี้ส่วนหนึ่งมาจากอาการเซ็งเบื่อหน่ายชีวิตของตนเองเสียมากกว่า 

 “ไม่ ๆ ฉันไม่ให้หล่อนไปหรอกย่ะ ยัยมุกเผลอ ๆ โดยมาเฟียฆ่าหมกถังน้ำมัน ลอยเท้งเต้งอยู่กลางทะเลล่ะยุ่งเลย พ่อแม่พี่ชายจะอยู่ยังไง คิดบ้างสิ” 

 “อ้าวแล้วพี่ไม่กลัวยายน้ำหวานจะโดนบ้างเหรอ” มุกรดาอดแย้งไม่ได้น้ำหวานไปได้ทำไมเธอจะไปไม่ได้

 “ไม่ ๆ ยังไงพี่ก็ไม่ให้เธอไปเด็ดขาด พี่เป็นห่วงเธอ” เพียงแขจ้องมองหน้ามุกรดาด้วยสีหน้าและแววตาจริงจัง นางเข้าใจความรู้สึกของหญิงสาวตรงหน้าดีแต่มันไกลเกินกว่าจะดูแล มุกรดาทำงานกับนางมานานเกือบสามปีและหญิงสาวมีความซื่อสัตย์สุจริต นิสัยดี มีน้ำใจ ไม่เรื่องมากและเป็นที่ไว้วางใจของนางมากคนหนึ่ง 

 “อ้าว แล้วยายน้ำหวานพี่ไม่ห่วงเหรอ” 

 “น้ำหวานมันเก่ง เคยรับงานเอ็นฯ ระดับอินเตอร์มาบ้างแล้ว ความช่ำชองมันต่างกัน” 

 “ไม่เห็นจะเก็ตเลยพี่แข” มุกรดาเบ้ปากมองบนพลางส่ายหน้ากับความคิดของเจ้านายสาวแอบเซ็งอยู่กลาย ๆ เธอก็อยากได้โอกาสนั้นบ้างช่วงนี้รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตอยากออกไปเผชิญโลกกว้างกับเขาบ้าง

 “เอาน่าเชื่อพี่ อย่าทำหน้าเซ็งแบบนั้น มา ๆ ดื่ม ๆ พี่เลี้ยงเอง” มุกรดาทำหน้าเซ็งแอบมองค้อนเจ้านายสาวสีหน้าบึ้งตึง เพียงแขอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นใบหน้านั่น... 

วันเดินทาง...

 มุกรดาตื่นเต้นสุดขีดมือไม้เย็นเฉียบหัวใจสั่นระรัวเมื่อนั่งเครื่องบินเป็นครั้งแรก เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ไม่เคยได้นั่งเครื่องบิน ก่อนออกเดินทางก็ศึกษาข้อมูลมาบ้างเธอพร้อมที่จะทำงาน ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่างานที่ได้รับมอบหมายจะเป็นลักษณะไหน ไม่รู้รายละเอียดมากนักพี่แขบรีฟงานบอกแต่เพียงว่าจะมีคนมารับที่สนามบิน ทางนั้นยืนยันเสียงหนักแน่นถึงความปลอดภัยเมื่อไปถึงที่นั่น ถึงจะเป็นห่วงพ่อกับแม่และพี่ชายมากก็ตาม

  แต่เงินก้อนแรกจำนวนหนึ่งล้านบาทที่โอนเข้ามาในบัญชีทำให้หัวใจดวงน้อยพองโตจนเก็บอาการไม่อยู่ อยากจะรู้เหลือเกินว่าเป็นงานอะไร แอบเผลอไผลคิดไปไกลว่าจะเจอกับอะไรบ้าง มาเฟียฮ่องกง นักเลงข้างถนน หรือโดนหลอกไปขายซ่อง คิดอะไรเรื่อยเปื่อยระหว่างนั่งเครื่องตลอดเวลาสองชั่วโมงกว่าไม่ได้งีบหลับแม้แต่น้อยเพราะมัวแต่ตื่นเต้น 

  “มุกพี่ไม่อยากให้เธอไปเลย แต่ยายน้ำหวานดันมาประสบอุบัติเหตุขาหักต้องเข้ารับการผ่าตัดด่วน วันเดินทางก็กำหนดไว้แล้ว พอร์ตของน้ำหวานก็ส่งไปให้เขาพิจารณาแล้วด้วย แต่ไม่เป็นไรพี่จะแจ้งว่าทางเราเปลี่ยนตัวกะทันหันและจะส่งอีเมลพอร์ตของเธอไปแทนน้ำหวาน บอกตามตรงพี่หาใครที่เหมาะสมกว่าน้ำหวานไม่ได้เลยนอกจากมุก ที่สำคัญเรารับเงินเขามาแล้ว”