LOGIN“ค่ะ”
“ค่ะคืออะไร พูดให้มากกว่านี้ได้ไหมวะ” น้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความหงุดหงิดทำเอาดวงตากลมโตสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว
“คือ...ไอเข้าใจทุกอย่างแล้วค่ะ”
“ดี...ถ้าเข้าใจแล้วฉันคงไม่ต้องอธิบายอะไรอีกว่าเธอจะต้องทำยังไงต่อไป” ดวงตาคมเข้มจ้องลึกไปยังดวงตากลมโตที่ทำเหมือนหวาดกลัวเขาตลอดเวลา จนไม่เข้าใจผู้หญิงเลยว่าทำไมชอบใช้มุกอ่อนแอมาหลอกล่อให้เขาตายใจแล้วทำดีกับพวกหล่อนเสมอ
“ฉันไม่ชอบคนอ่อนแอ ไม่ต้องเสแสร้งทำเป็นผู้หญิงอ่อนโยน เพราะถ้าเธอดีจริงคงไม่เลือกเส้นทางนี้ถูกต้องไหม”
“ค่ะ”
“งั้นบอกข้อเสนอของเธอมาบ้างสิ ฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบเอาเปรียบผู้หญิง เธออยากได้อะไรก็บอกมาเถอะไม่ต้องอ้ำอึ้งอะไรหรอก”
“คือไอต้องการเงินสดสามล้านบาท”
“หึหึ...สามล้าน เธอคิดว่ามันไม่มากไปสำหรับผู้หญิงขายตัวอย่างเธอเหรอ เธอมีอะไรดีถึงขนาดที่ฉันจะต้องยอมจ่ายขนาดนั้น” วิคเตอร์ถามแต่สายตายังคงจับจ้องไปที่ร่างเล็กไม่ละสายตา
“ถ้าคุณต้องการให้ไอทำอะไรไอยอมทุกอย่าง ไอแค่ต้องการเงินสามล้านเท่านั้น” เมื่อคืนไอลดาคิดมาทั้งคืนว่าเธอจะต้องแลกเงินกับร่างกายของตัวเองเท่าไหร่ถึงจะพอ จนคิดว่าราคาสามล้านมันก็สมน้ำสมเนื้อและพอที่จะมีเงินรักษาแม่ครูและทำให้น้องๆ ไม่ต้องลำบากถ้าต้องออกจากบ้านเด็กกำพร้า
“หึหึ...ทุกคนก็ยอมฉันทุกอย่าง ไม่เคยมีใครเรียกร้องเท่าเธอเลยไอลดา”
“แต่มันแลกกับพรหมจรรย์ของไอนะคะ คุณคิดว่ามันยังมากไปอีกเหรอ” ไอลดาพยายามทำใจสู้เพราะเธอจะต้องเอาเงินก้อนนี้มาให้ได้ ไม่อย่างนั้นแม่ครูอาจจะเป็นอะไรไปก่อน
“ดี...ฉันชอบเธอนะ ดูอ่อนแอแต่บทจะเด็ดเดี่ยวก็มีให้เห็น ฉันจะให้เธอสามล้านตามที่ขอ แต่เธอต้องเชื่อฟังฉันทุกอย่างและเป็นทาสของฉัน”
“นานแค่ไหนคะ” เธอถามออกมาเพราะต้องถามให้ละเอียดก่อนที่จะลงนาม ไม่อย่างนั้นอาจจะต้องเสียเปรียบไปตลอดชีวิต
“ไม่มีกำหนด มันอยู่ที่ว่าฉันจะพอใจ”
“ไม่ได้ค่ะ ไอต้องการระยะเวลาที่ชัดเจน ไอมีชีวิต ไออยากจะรู้ว่าไอจะต้องเป็นเด็กของคุณไปอีกนานแค่ไหน”
“เธอ!” มาเฟียหนุ่มถึงกับอารมณ์คุกรุ่นเมื่อสาวร่างเล็กกำลังต่อรองราวกับมีอำนาจเท่าเขา ทั้งๆ ที่หล่อนไม่มีอะไรที่สู้เขาได้เลย
“บอกมาค่ะ ถ้ามันโอเคไอจะยอมคุณทุกอย่าง” ทุกคำพูดของชายหนุ่มตรงหน้าไอลดาได้แอบอัดเสียงเอาไว้แล้ว เพราะถ้าเกิดชายหนุ่มเล่นตุกติกเธอจะได้มีหลักฐานมาสู้กับเขา
“เธอไม่ต้องห่วงหรอกนะว่าฉันจะเลี้ยงและเอาเธอนาน เพราะส่วนมากสำหรับฉันไม่เกินสามเดือนก็อิ่มแล้ว และดูท่าผู้หญิงจืดๆ อย่างเธอไม่เกินสามเดือนฉันก็เขี่ยทิ้งแล้ว” นิ้วหนากรีดไปที่ต้นแขนเปล่าเปลือยจนคนตัวเล็กอดขนลุกไม่ได้จริงๆ แค่ปลายนิ้วสัมผัสมันก็ปลุกสัญชาตญาณของเธอให้ลุกโชน
“อย่างนั้นตกลงค่ะ ไอจะเป็นของคุณสามเดือน ถึงตอนนั้นคุณก็ต้องปล่อยไอไปเป็นอิสระ” ไอลดารู้สึกใจชื้นมากขึ้นและได้แต่หวังว่าชายหนุ่มจะทำตามสัญญาที่บอกเมื่อครู่ เงินสามล้านแลกกับสามเดือนที่จะเป็นทาสบำเรอสวาทของเขามันก็คุ้มค่า
“หึ...ไหนๆ ฉันจะต้องเสียเงินแล้วงั้นเธอก็ถอดเสื้อสิคนสวย ให้ฉันเช็กของก่อน” วิคเตอร์บอกด้วยเสียงแหบพร่าพร้อมทั้งล้มตัวนั่งข้างๆ หญิงสาวแล้วเอาแขนหนาโอบรัดร่างบอบบางเอาไว้
“คะ...คือเดี๋ยวสิคะ คุณต้องโอนเงินให้ไอก่อน ไม่อย่างนั้นไอจะยังไม่ยอมคุณนะ” เสียงหวานบอกอย่างตะกุกตะกักเพราะกลัวชายหนุ่มตุกติก
“ฉันไม่เบี้ยวเธอหรอก ไม่ต้องห่วง เมื่อกี้แอบอัดเสียงไปแล้วไม่ใช่หรือไงจะกลัวอะไร” วิคเตอร์บอกอย่างรู้ทันว่าหญิงสาวคิดอะไรกันแน่
“คุณรู้!!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างเพราะไม่คิดว่าเขาจะรู้ทันไปเสียทุกอย่าง สมแล้วที่เป็นเจ้าของกาสิโนที่ใหญ่โตขนาดนี้ได้
“ฉันไม่ได้โง่ และอะไรที่เธอกำลังคิดอยู่ฉันก็รู้หมดแหละไอลดา อย่าพยายามทันเกมฉันเลยเพราะถึงยังไงเธอก็ไม่มีวันตามฉันทันหรอก ถอดเสื้อผ้า!” วิคเตอร์บอกอย่างหงุดหงิดที่คนตัวเล็กยังคงเล่นตัวไม่ยอมทำตามที่เขาสั่ง
“คุณต้องโอนเงินมาก่อน ไม่งั้นไอไม่ยอม!!” ไอลดาพยายามขืนตัวเองจากการกอดรัดของชายหนุ่ม ต้นแขนกำยำที่แข็งแกร่งโอบกอดร่างบอบบางด้วยมือเพียงแค่ข้างเดียว รูปร่างที่แสนใหญ่โตทำเอาเธอสู้แรงแทบไม่ได้เลย
“โธ่เว้ย เรื่องมากจังวะ” ร่างใหญ่ผละออกมาจากไอลดาอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วหันมามองหน้าสาวร่างเล็ก “บอกเลขที่บัญชีมาสิวะ จะเอาไหมเงิน” เสียงเข้มตะโกนถามอย่างหงุดหงิดเมื่อยัยตัวเล็กดื้อรั้นจนเขาต้องยอมโอนเงินให้ก่อนจะได้กินหล่อน ไอลดาเป็นคนแรกที่ไม่กระโจนเข้าหาเขาก่อนกระโจนเข้าหาเงิน แบบนี้มันน่าขัดใจสุดๆ ไปเลย
ไอลดารีบเร่งบอกเลขบัญชีของตัวเองโดยด่วนแม้ใจจะยังไม่พร้อมที่จะมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนนี้ แต่อย่างน้อยเธอก็จะได้เงินมาเป็นหลักประกันว่าเขาจะไม่เบี้ยว
หญิงสาวจ้องมองวิคเตอร์ที่กำลังกดเลขบางอย่างในโทรศัพท์มือถืออย่างใจจดใจจ่อ ไม่ใช่ว่าเห็นแก่เงิน แต่ตอนนี้เงินมันคือสิ่งจำเป็นที่จะสามารถยื้อชีวิตของคนที่เธอรักมากที่สุดแล้ว
ติ๊ด!!
(เงินเข้า : มีเงินโอน 4,000,000 บาท จาก Victor Madison Vell) ไอลดาจ้องมองตัวเลขในจอโทรศัพท์มือถือด้วยความตกใจ เพราะเท่าที่จำได้เธอขอเขาไปเพียงสามล้านเท่านั้น แต่ทำไมเงินที่เข้ามามันถึงมากกว่านั้น
“ค่ะคุณแม่...” “แม่ไม่เคยสอนให้หนูเป็นคนก้าวร้าวนะคะ แม่ดีใจที่วาวาเป็นเด็กฉลาดทันคน แต่บางครั้งเราต้องควบคุมตัวเองให้ได้ว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกหรือไม่ถูกต้อง ครั้งนี้แม่จะยังไม่ทำโทษนะคะ แต่ถ้ามีครั้งต่อไปแม่จะงดซื้อของเล่นให้วาวาเป็นเวลาหนึ่งเดือน” “คุณแม่ขา...” ใบหน้าหวานของวาวาเงยขึ้นมองแม่ด้วยอาการน้ำตาซึมเนื่องจากกำลังถูกแม่ตักเตือนที่เป็นคนชอบโกหก “หนูเข้าใจที่แม่พูดใช่ไหมคะวาวา” “ค่ะ” “งั้นมากอดคุณแม่ทีค่ะ ไม่ร้องไห้นะคะลูก แม่เตือนเพราะแม่อยากให้หนูโตขึ้นมาเป็นเด็กที่ดี” ด้วยความที่เห็นน้ำตาของลูกสาวทำเอาหัวใจของผู้เป็นแม่เกิดอ่อนยวบขึ้นมา “คุณแม่ขา...” วาวาเดินไปกอดที่เอวของแม่เอาไว้แล้วเอาใบหน้าหวานๆ ซุกที่หน้าท้องของแม่ราวกับกำลังขอโทษ “แม่รักหนูกับพี่วินเทอร์มากนะคะ” “หนูก็รักคุณแม่ค่ะ” วาวาร้องไห้โฮออกมาอย่างรู้สึกผิด “ไว้หนูโตขึ้นหนูจะเข้าใจนะคะว่าทำไมแม่ถึงต้องดุด่า เพราะแม่อยากให้หนูโตขึ้นไปเป็นคนที่ดีของสังคมรู้ไหมคะ” วิคเตอร์มอ
ตอนพิเศษ 5เจ้าตัวแสบ “พี่วินเทอร์ เอาลูกบอลมาให้วาวานะ” เสียงแหลมเล็กของเด็กสาววัย 8 ขวบร้องบอกพี่ชายที่เอาแต่แย่งลูกบอลไปจากเธอ จนเธอไม่มีโอกาสได้แตะลูกบอลเลยสักนิดเดียว “ไม่ให้หรอกยัยเด็กแสบ เธอชอบแกล้งพี่ดีนัก” เสียงของ ‘วินเทอร์’ ลูกชายคนโต ร้องบอกน้องสาวคนเล็กอย่าง ‘วาวา’ ที่กำลังทำหน้ามุ่ยใส่พี่ชายที่เอาแต่แย่งของเล่นเธออยู่ตลอด “พี่วินใจร้าย! หนูจะฟ้องคุณพ่อ!” เด็กน้อยวัย 8 ขวบบอกพี่ชายที่แก่กว่าตัวเองเกือบสองปีอย่างวินเทอร์ด้วยสีหน้าหงุดหงิด จนคนเป็นพี่ทำท่าทางกวนๆ ใส่น้องสาวอย่างหมั่นไส้ “ยัยเด็กขี้ฟ้อง ทำไมไม่น่ารักเหมือนสายขิมนะ” ‘สายขิม’ คือชื่อของลูกสาวลุงกองทัพ กับป้าไลลา ที่มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของพวกเขา และสายขิมน่ารักอ่อนหวานผิดกับน้องสาวของเขาที่ทั้งแก่น ทั้งขี้โวยวาย จนนึกว่าแม่สลับลูกหรือเปล่า “เชอะ...ใครจะไปน่ารักเท่าน้องสาวคนโปรดของพี่ล่ะ” ใบหน้าหวานตามแม่แต่นิสัยไม่ได้หวานเหมือนหน้าเลย จนเขาอยากจะสลับน้องตัวเองกับน้องของ ‘ขุนศึก’ ซึ่งเป็นพี่ชายของสายขิมเหลือเกิน “ดี! อยากสลั
เพียะ! “พี่ทัพเอาอีกแล้วนะ” ไลลามองสามีแล้วหันไปยิ้มแห้งๆ ให้กับเจ้าของบ้านอย่างวิคเตอร์และไอลดา “เอ่อ...” วิคเตอร์หน้าม้านขึ้นมาทันที เพราะกลัวเมียรักจะงอนที่เขาเล่นบทรักกับเธอโจ่งแจ้งจนมีคนมาเห็นอีกแล้ว “คือเราไม่ได้เห็นอะไรนะคะ...แค่ได้ยินเสียงเฉยๆ” ไลลารีบแก้ต่างเพราะกลัวเจ้าของบ้านทั้งสองจะอาย “ไลลา...คือ...” “ไม่ได้เห็นอะไรจริงๆ เลยค่ะ พี่วิคเตอร์กับไอสบายใจได้เลย” “มึงแม่งก็ชอบเล่นอะไรแบบนี้กับน้องกูอยู่เรื่อย สงสารไอเลย เลิกกับผัวไหม...ไว้พี่หาคนใหม่ให้” กองทัพหันไปบอกน้องสาวแกมหยอกเพื่อนเพราะรู้ดีว่าวิคเตอร์มันไม่มีทางยอมให้ทำอย่างนั้นแน่นอน “ตีนเถอะ...อย่ามายุ่งกับเมียกู ตอนนี้ไอลดาเป็นเมียกู ส่วนมึงก็แค่พี่เมียที่เป็นหมาหัวเน่าไปแล้ว” วิคเตอร์หันมากอดร่างเล็กของไอลดาเอาไว้อย่างหวงแหน “ทำอะไรเกรงใจบ้าง ฟ้าดินก็ยังดีเพื่อน” “พี่ทัพ...หยุดแซวคนอื่นเลย...” ไลลาหันมองค้อนสามีที่ยังคงแซวเพื่อนตัวเองไม่เลิก แต่คนที่กำลังอายตัวแดงก็คือไอลดาต่างหาก “ครั
ร่างของทั้งสองนั่งกอดกันด้วยสภาพกึ่งเปลือย ขณะที่ไอลดาก็จับที่ไหล่กว้างแล้วทำการโยกขยับร่างกายของตัวเองขึ้นลงบนท่อนเนื้อหนาของสามีที่กำลังทำท่าทางสูดปากราวกับกินของเผ็ดร้อน “อ๊า...ดีเหลือเกินที่รักของพี่” ใบหน้าหล่อเหลาของวิคเตอร์แดงก่ำเนื่องจากกำลังเสียวซ่านกับจังหวะที่ไอลดาส่งมา มือทั้งสองข้างโอบเอวเล็กเอาไว้เพราะไม่อยากให้เธอหงายหลังลงไป “ดีไหมคะพี่วิค” คนตัวเล็กถามเมื่อเห็นมาเฟียหนุ่มหลับตาพริ้มแล้วนิ่วหน้า “ดีที่สุดเลยจ้ะเมียจ๋า ทำไมดีขนาดนี้ครับ” “ตื่นเต้นจัง...ถ้ามีใครมาได้ยินทำยังไงคะ” ไอลดาเขินหน้าแดงเมื่อชายหนุ่มชอบพาเธอเอาต์ดอร์อยู่เรื่อย ถึงแม้จะไม่มีใครเห็นแต่ถ้าเกิดมีคนผ่านมาจะเกิดอะไรขึ้น “ไม่มีใครเห็นหรอกครับพี่ไล่ออกจากบ้านหมดแล้ว บ้านหลังนี้มีแค่เราสองคนนะครับ” วิคเตอร์บอกเพราะเขาเองก็ไม่ต้องการให้ใครมาเห็นร่างกายที่แสนเย้ายวนของไอลดาเช่นเดียวกัน “อื้อ...ที่รักของไอ” มือทั้งสองข้างของไอลดาโอบรอบต้นคอหนาจากนั้นเธอก็โน้มลงไปจูบที่ปากหยักของวิคเตอร์อย่างรักใคร่ เรียวลิ้นเล็กๆ
“พี่วิค...ไอเขินจังค่ะ” เสียงหวานร้องบอกแต่ก็ยินดีที่จะนอนราบกับพื้นแล้วปรือตามองสามีหนุ่มด้วยสายตารักใคร่ “ดีครับ...ดีที่สุด เรามาลองตื่นเต้นกันดูนะครับ รับรองไอต้องชอบ” ว่าจบมือหนาของวิคเตอร์ก็ทำการปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออก แล้วเขาก็จัดการวางมันข้างๆ และหลังจากนั้นก็ทำการปลดกางเกงทำงานของตัวเองออก จนไอลดามองเห็นบางอย่างที่กำลังแข็งเต็มที่ภายใต้กางเกงชั้นในสีดำ “พี่วิค...” ไอลดานอนหอบหายใจอยู่ที่พื้นแล้วมองร่างกายของสามีที่ยังคงแข็งแรงกำยำเหมือนเดิม เขาหุ่นดีมาก ดีจนเธอหลงใหลกับเรือนกายอันทรงพลังของเขา “จ๋า...ทำเสียงออดอ้อนใส่พี่แบบนี้ระวังจะไม่จบแค่ในสวนนะครับ” วิคเตอร์บอกด้วยเสียงแหบพร่าขณะที่มือหนาของตัวเองทำการรูดชั้นในตัวโปรดของไอลดาออกทางขาสวยจนสำเร็จ “พี่วิคขา...” “ฮึ่ม...ทำไมน่าเอาขนาดนี้ครับ” ดวงตาคมกริบจ้องมองช่องทางรักของไอลดาที่ตอนนี้กำลังมีน้ำหวานไหลซึมออกมา จนเขาอยากจะเอากายหนาของตัวเองแทรกเข้าไปกับความชุ่มฉ่ำนี้เสียเหลือเกิน “งั้นก็มาเอาไอสิคะ...ไอคิดถึงพี่วิคเหลือเกิน”คนตัวเล็กบอกแล้
ตอนพิเศษ 4บทรักในสวน วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ไอลดาเหงาหงอย เนื่องจากลูกสาวลูกชายไปเที่ยวกับปู่ของพวกเขาที่อิตาลี ทำให้เธอต้องมานั่งเรื่อยเปื่อยเพียงลำพัง และรอการกลับมาของสามีในตอนเย็น มือทั้งสองข้างของไอลดาเท้าคางสวยเอาไว้แล้วทอดมองไปที่สวนดอกไม้ที่จัดแต่งมันด้วยมือของตัวเองจนตอนนี้มันออกดอกออกผลจนบ้านหลังนี้มีชีวิตชีวามากขึ้นกว่าเดิม แต่ตอนนี้เธอกำลังนั่งหน้าซึมเพราะคิดถึงลูกๆ ทั้งสองที่กำลังไปซุกซนที่ต่างประเทศ “ทำอะไรครับ” “ว้าย!!” หัวใจสาวเต้นแรงเมื่อกำลังเหม่อลอยแล้ววิคเตอร์ก็เดินเข้ามาไม่ให้สุ้มให้เสียงจนเธอตกใจแล้วผงะเกือบหงายหลังตกเก้าอี้ไป แต่ยังดีที่มีมือหนาของวิคเตอร์ช้อนรองเอาไว้ก่อนที่เธอจะร่วงสู่พื้นเบื้องล่าง “ระวังหน่อยสิไอ” เสียงทุ้มของสามีร้องบอกเมื่อเห็นไอลดาตกใจแรง “พี่วิคมาตอนไหนคะ ไอตกใจหมดเลย” ดวงตากลมโตจ้องมองสามีหนุ่มจากนั้นเธอก็หยัดตัวขึ้นมานั่งหลังตรงอีกครั้ง ขณะที่ร่างสูงใหญ่ของวิคเตอร์เดินอ้อมมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับไอลดา แล้วมองใบหน้าหวานของเมียรักด้วยสายตาหวานเยิ้ม “พี่ว