LOGIN
บทนำ
ที่รองรับอารมณ์
เสียงกระแทกกระทั้นดังไปทั่วห้องนอน ผสานกับเสียงครวญครางของหนุ่มสาวทั้งสองที่กำลังโยกร่างกายไปตามจังหวะที่แนบชิดกัน อุณหภูมิภายในห้องที่เย็นจัดไม่ได้ช่วยให้อุณหภูมิภายในร่างกายของทั้งสองคนที่กำลังคลุกเคล้ากันอยู่บนเตียงลดน้อยถอยลงเลย
“อ๊ะ...เด้งอย่างนั้นแหละ อ๊า...เอามันเป็นบ้า” เสียงร้องคำรามของเจ้าของร่างใหญ่บอกเมื่อคนที่อยู่ในท่าคลานเข่าบดสะโพกกลมกลึงเข้าหาความยิ่งใหญ่ที่กำลังสอดรับอยู่ในกลีบบาง
เพียะ!!
“อื้อ...เจ็บนะคะ” เสียงหวานร้องบอกเมื่อโดนมือหยาบฟาดลงไปที่บั้นท้ายจนเกิดรอยแดงไปทั่ว แต่มันกลับสร้างความหฤหรรษ์อย่างบอกไม่ถูก ยามที่ท่อนเนื้อร้อนแทรกเข้ามามันรุนแรงจัดจ้านจนคนตัวเล็กได้แต่ร้องครางกระเส่าทุกครั้ง ไม่เคยมีครั้งไหนที่เซ็กซ์จะอ่อนโยน มันเต็มไปด้วยความรุนแรงซาบซ่านที่ทำเอาคนทั้งคู่ร้องลั่นสนั่นไปทั่วห้อง
“อ๊า...ห...เธอเอามันเป็นบ้าเลยว่ะ ทำไมมันแน่นขนาดนี้!!” เจ้าของร่างสูงร้องออกมาเมื่อโพรงสวาทบีบรัดตัวตนแกร่งแน่นจนแทบหายใจไม่ออก ยามที่สายตาคมก้มมองร่างกายประสานกันกลับรู้สึกเสียวซ่านจนอยากจะแตกในซ้ำๆ หลาย ๆ ครั้ง เมื่อเห็นว่าโพรงรักมีน้ำสีขาวขุ่นอยู่ภายในมากเท่าไหร่ก็ยิ่งอยากจะกระแทกเข้าไปแรงๆ มากเท่านั้น
“อ๊ะ...อย่าเข้ามาแรงขนาดนั้น” คนตัวเล็กร้องบอกขณะที่ใบหน้ากำลังบดบี้แนบชิดกับหมอนใบโต เนื่องจากสะโพกกลมกลึงโดนมือหนายกขึ้นเพื่อรองรับเอ็นร้อนจนใบหน้าหวานเอนลงมาแนบกับหมอนอย่างช่วยไม่ได้
“เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉันไอลดา หน้าที่ของเธอคือปล่อยให้ฉันเอาจนกว่าจะพอใจ!” เสียงกัมปนาทบอกแล้วก็จัดการกระแทกตัวตนเข้าใส่โพรงสาวไม่ยั้งอย่างกรุ่นโกรธที่โดนคนตัวเล็กใต้ร่างทำเสียงออกคำสั่ง เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยต้องเชื่อฟังใครนอกจากคนในครอบครัว ส่วนคนอื่นอย่าได้ฝันไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิงที่เขากำลัง ‘เอา’ อยู่
‘ไอลดา นรีรัตน์’ หรือ ‘ไอ’ สาวน้อยวัย 20 ปี ตัวเล็กร่างบอบบาง หน้าตาจิ้มลิ้ม ปากนิดจมูกหน่อย ดวงตากลมโตรับกับใบหน้ารูปไข่ที่ไม่ได้สวยจัดแต่น่ารักน่ามอง ต้องกลายมาเป็นที่รองรับอารมณ์ของคนตัวโตที่มีสรีระใหญ่เกือบสองเท่า ยามที่ท่อนเนื้อแข็งแกร่งแทรกเข้ามาในกายสาวมันทำให้ร่างบอบบางสั่นคลอนไปตามแรงอย่างช่วยไม่ได้ ไซซ์กายแกร่งขนาด 58+ มันใหญ่กว่าข้อมือของเธอเสียอีก แต่ถึงกระนั้นร่างกายผู้หญิงเหมือนสิ่งมหัศจรรย์เพราะมันสามารถรองรับความยิ่งใหญ่ได้จนหมด
“อื้อ...ไอเปล่านะคะ”
เสียงหวานร้องปฏิเสธเมื่อโดนต่อว่าจากคนตัวโตอย่าง ‘วิคเตอร์ มาดิสัน เวลล์’ มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทย – อเมริกา อายุ 32 ปี ที่พกพาความหล่อเหลาเหลือร้ายชนิดที่ไม่ว่าใครมองก็ต้องอยากได้ ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาคมเข้มจนผู้หญิงแทบลืมหายใจ จมูกที่โด่งเป็นสันรับกับสันกรามแกร่งที่ช่วยส่งเสริมความดุดันให้กับมาเฟียหนุ่มเป็นอย่างมาก เขาเป็นมาเฟียที่มีกิจการกาสิโน และคลับชื่อดังอยู่ทั่วทุกมุมโลก ธุรกิจสีเทาล้วนแต่มีตระกูลเวลล์เป็นเจ้าของเท่านั้น ความทรงอิทธิพลขยายวงกว้างไปทั่วเอเชียและอเมริกา แทบไม่มีใครไม่รู้จัก วิคเตอร์ มาดิสัน เวลล์ ผู้ชายหล่ออันตรายที่ควรจะหลีกหนีให้มากที่สุด เพราะถ้าใครทำให้ไม่พอใจอาจจะไม่ได้มีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไป
“เปล่าก็ดี...เพราะหน้าที่ของเธอมีอย่างเดียวคือครางใต้ร่างของฉันเวลาที่ฉันกำลังเย...เธออยู่” ถ้อยคำผรุสวาททำให้คนที่หันหลังคุกเข่าอยู่อยากจะร้องไห้ออกมา เมื่อแต่ละคำพูดไม่เคยมีคำไหนที่รักษาน้ำใจคนฟังเลย
แม้จะพยายามไม่ให้ชายหนุ่มเห็นว่าเธอกำลังมีน้ำตา จู่ๆ มือหนาก็จับร่างบอบบางพลิกหันหน้ามาโดยร่างกายที่ยังเชื่อมกันอยู่ไม่ได้หลุดออกมา
“อ๊า...โคตรแน่นเลย”
ร่างกายสาวหันหน้ามานอนหงายโดยมีร่างกำยำทาบทับเอาไว้พร้อมกับกระหน่ำบทรักเข้าไปในร่างกายสาวอย่างรุนแรง แต่มือเล็กพยายามเอามือปิดหน้าไว้เพื่อไม่ให้มาเฟียหนุ่มเห็นน้ำตา แต่จนแล้วจนรอดก็หนีสายตาคมไม่พ้นอยู่ดี
“ร้องไห้ทำไมวะ...” วิคเตอร์ถามออกมาเสียงดังขณะที่กายกำลังสอดแทงเข้าออกไม่หยุด
“เปล่าค่ะ” ไอลดาพยายามห้ามไม่ให้เสียงสั่นเพราะรู้ดีว่าวิคเตอร์ไม่ชอบน้ำตา และไม่ชอบให้เธอแสดงความอ่อนแอออกมาให้เขาเห็น
“เหอะ...อย่ามาตอแหล คิดว่าน้ำตาจะช่วยให้ฉันเห็นใจเธออย่างนั้นเหรอไอลดา รู้หรือเปล่าว่าฉันเกลียดน้ำตาของเธอที่สุด!!”
“อื้อ...ค่ะ” เสียงหวานตอบรับแต่ก็ต้องหลุดครางออกมาเมื่อเอ็นร้อนกระแทกเข้ามาลึกมากจนรู้สึกจุกไปถึงท้องน้อย
“เธอไม่มีสิทธิ์พูดหรือร้องไห้ให้ฉันไม่พอใจ จำใส่หัวเอาไว้ด้วยว่าเธอก็แค่นางบำเรอที่ฉันอยากจะเอาตอนไหนก็ได้” คำพูดที่ไม่ถนอมน้ำใจมันเจ็บลึกไปถึงขั้วหัวใจแต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากรับฟัง เพราะรู้ดีว่าตัวเองเข้ามาอยู่กับเขาในฐานะอะไร มันเป็นสถานะที่เธอยอมรับตั้งแต่แรกกับการเป็น ‘เด็กเสี่ย’
วิคเตอร์ไม่สนใจคราบน้ำตา เพราะสิ่งที่สนใจในตอนนี้คือปลดปล่อยความต้องการกับกลีบบางที่กำลังบีบตัวตนของเขาแน่น ร่างใหญ่ทาบทับเรือนกายเล็กขณะที่สะโพกสอบกระแทกกระทั้นส่วนที่บอบบางที่สุดในกายสาวอย่างรุนแรง มือหนาค้ำยันกับที่นอนหนานุ่มจนเห็นใบหน้าหวานชัดเจน ดวงตาสวยหวานที่ทำเอามาเฟียหนุ่มอยากได้หญิงสาวมาครอบครอง และก็ได้มาง่ายๆ จนไม่มีความตื่นเต้นอะไรทั้งนั้น แต่ก็ดีจะได้ไม่ต้องเสียเวลาต่อรอง อีกทั้งยังได้เปิดซิงผู้หญิงคนนี้เป็นคนแรก แต่ใครจะสนเพราะสักวันก็จะปล่อยสาวร่างเล็กตรงหน้าเป็นอิสระ เนื่องจากตัวเขาไม่เคยคิดหรือจริงจังอะไรกับใครอยู่แล้ว ผู้หญิงแค่ของใช้แล้วทิ้ง ถ้าเบื่อหรือหมดสภาพก็แค่หาใหม่ เพราะเงินเป็นปัจจัยที่ทำให้เขาได้ผู้หญิงพวกนี้มาง่ายๆ รวมถึงเธอด้วย
พลั่บ!! พลั่บ!! พลั่บ!!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่ว เหงื่อกาฬหลั่งไหลออกจากกายหนาเมื่อรับรู้ว่าเขากำลังจะแตกซ่านในอีกไม่ช้า ยิ่งมองเห็นใบหน้าหวานหลับตาพริ้มพร้อมทั้งเผยอปากร้องออกมา มันอดไม่ได้ที่ปากหยักอยากจะก้มลงไปจูบปากอวบอิ่มนี้ แต่พึงระลึกว่าตัวเองจะไม่จูบกับใครเด็ดขาดเพราะสิ่งที่หวงแหนมากที่สุดคือ ‘จูบ’ ที่จะเอาไว้ใช้แค่กับผู้หญิงที่จะกลายมาเป็นนายหญิงของตระกูลเท่านั้น
“อ๊า...เสียวเป็นบ้าไอลดา...เธอแม่งเป็นยัยแม่มด”
หน้าอกอวบอิ่มเกินตัว มือหนาจึงอดไม่ได้ที่จะทำการบีบเคล้นไปมาอย่างรุนแรงทำเอาคนที่นอนใต้ร่างต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด แต่ถึงจะเจ็บยังไงเธอก็ไม่มีสิทธิ์ร้องปฏิเสธ เพราะทุกอย่างขึ้นอยู่กับวิคเตอร์เพียงคนเดียว ผู้ชายที่กำหนดชะตาชีวิตของเธอ จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด
“อื้อ” ดวงตากลมโตหลับพริ้มเพื่อลดความเจ็บปวดลง ยามอยู่กับผู้คนวิคเตอร์เย็นชา เยือกเย็น และดุดัน แต่เมื่อยามอยู่บนเตียง ชายหนุ่มรุนแรงและเร่าร้อนจนบางครั้งแทบไม่ได้นอนเพราะต้องปรนเปรอรักให้มาเฟียหนุ่มตลอดทั้งคืน จะปฏิเสธก็ไม่ได้เพราะเธอเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือของเขาเท่านั้น
มือหนาทั้งสองข้างจับเอวบางเอาไว้พร้อมกับเสียบตัวตนเข้ามาจนลึกแล้วถอดถอนออกไปเพื่อกระแทกกลับเข้ามาใหม่ โพรงนุ่มที่อุ่นร้อนอ้ารับกับเอ็นหนาได้เป็นอย่างดี น้ำสีใสที่ไหลชโลมกายแกร่งจนมันวาวลื่นไหลตัวตนได้ง่ายมากยิ่งขึ้น
“อ๊า...อ๊ะ” เสียงร้องครางกระเส่าเรียกพละกำลังของชายชาตรีได้เป็นอย่างดี ถ้าเปรียบไอลดาเหมือนตัวละครสักตัว เธอคงเป็นเหมือนนางเอก AV ที่นอนร้อนเร่าอยู่บนเตียงให้เขาจับพลิกไปมาท่าไหนก็ได้
“สะ...เสียว...ซี้ด” หน้าท้องแบนเรียบหดเกร็งเมื่อรับรู้ถึงความรู้สึกบางอย่างที่แล่นมายังจุดเชื่อมของกาย มันเสียววาบและวูบไหว กระทั่งกลีบบางกระตุกตอดติดๆ กันอย่างรุนแรง บ่งบอกให้รู้ว่าคนตัวเล็กได้เสร็จสมแล้ว เป็นผลให้คนที่อยู่เหนือร่างกายเล็กกระตุกยิ้มขึ้นมาอย่างชอบใจที่สามารถส่งคนใต้ร่างไปถึงฝั่งฝันได้แล้ว
“เสร็จแล้วเหรอ ง่ายจัง แต่ฉันจะยังไม่ให้เธอพักหรอก เพราะคืนนี้ฉันจะเอาเธอทั้งคืน...หึ” วิคเตอร์หัวเราะในลำคอเมื่อยังไม่อิ่มเอมจากกายสาวที่บีบรัดตัวตนหนาไม่พัก
“ตะ...แต่พรุ่งนี้ไอมีเรียนเช้านะคะ” ไอลดาร้องบอกเพราะกลัวว่าพรุ่งนี้จะตื่นไปเรียนไม่ไหว ทุกครั้งที่วิคเตอร์ไม่ปล่อยให้เธอได้นอนวันต่อมาก็อดไปเรียนเพราะปวดเมื่อยตัว
“ช่างสิ จะเรียนไปทำไมเยอะแยะ สุดท้ายเธอก็นอนแบะแลกเงินอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ” วิคเตอร์บอกออกมาอย่างไม่ใส่ใจแต่มันกลับไปจี้ใจดำของคนฟังเป็นอย่างมาก สิ่งที่ชายหนุ่มพูดมันบอกว่าเขาไม่เคยนึกถึงจิตใจของเธอเลยสักนิดเดียว สิ่งเดียวที่คนตรงหน้าต้องการจากเธอมีแค่ร่างกายนี้เท่านั้น แต่ถ้าเบื่อเมื่อไหร่ก็คงไม่ต่างจากขยะรีไซเคิลที่เขาไม่ต้องการอีกต่อไป
“ค่ะ” ไอลดาตอบแค่นั้นก็ปล่อยให้มาเฟียหนุ่มหยอกเย้ากับร่างกายสาวด้วยหัวใจที่หดหู่ ทุกวันนี้ถึงจะได้เงินมากมายแค่ไหนกลับไม่เคยมีความสุขเลยสักครั้ง แต่จะโทษใครได้เล่าในเมื่อเธอกล้าเอาหัวใจของตัวเองลงมาเล่น และคนที่เจ็บก็คงเป็นเธอเอง
“ว่านอนสอนง่าย แล้วฉันจะตกรางวัลให้เธออย่างงาม โอ้ว...” มาเฟียหนุ่มบอกแค่นั้นเมื่อรับรู้ว่าร่างกายของตัวเองกำลังจะปลดปล่อยบางอย่างออกมา เป็นของเหลวสีขาวขุ่นที่อุ่นร้อน และเขาก็ทำการกดย้ำมันเข้าไปในโพรงสาวอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากให้มันไหลออกมา อยากให้มันคั่งค้างอยู่ในกายให้นานที่สุด
“อื้อ...”
ไอลดาตัวสั่นเมื่อสายธารสีขาวขุ่นฉีดพ่นเข้าใส่โพรงมดลูกทุกหยาดหยด มันอุ่นและเสียววาบแต่ใจกลับรู้สึกแย่ที่เวลาเขามีอะไรกับเธอกลับไม่เคยป้องกันเลยสักครั้งเดียว มีแต่ให้กินยาคุมเอาไว้เพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ เธอก็ทำตามอย่างว่าง่ายเพราะไม่อยากให้มีเด็กในตอนนี้ ซึ่งต่อให้มีเขาก็ไม่มีทางรับผิดชอบดังเช่นที่มาเฟียหนุ่มเคยกล่าวเอาไว้ในช่วงที่คบหากันตอนแรก
“กินยาซะ...แล้วอย่าปล่อยให้ตัวเองท้อง เพราะถ้าเธอท้องฉันจะไม่รับมันเป็นลูกเด็ดขาด เด็กที่ฉันไม่ได้เต็มใจให้เกิดมา”
“อ๊า...รู้สึกดีเป็นบ้า”
วิคเตอร์ถอดถอนความยิ่งใหญ่ออกมากระทั่งเอ็นร้อนมีสีขาวโพลนเพราะน้ำเชื้อที่อยู่ภายในบวกกับการกระแทกกระทั้นจนเกิดฟองสีขาวเต็มโพรงสาว ดวงตาคมมองกลีบสาวที่เลอะไปด้วยคราบน้ำกามอย่างพึงพอใจ
“ขนาดโดนฉันเอาขนาดนี้ เธอยังแน่นเหมือนเดิมเลยนะ” นิ้วหนาลูบคลำร่องเล็กที่ถึงแม้จะโดนกระหน่ำบทรักมากแค่ไหนมันก็ยังคงกระชับรัดรึงกายหนาได้เป็นอย่างดี
“อุ๊ย...อย่าลูบอย่างนั้นสิคะ” ไอลดาสะดุ้งเฮือกเมื่อปลายนิ้วหนายังคงหยอกเอินที่จุดกระสันและร่องลึกอย่างช่ำชอง
“ทำไม...เสียวเหรอ” ดวงตาคมปรายตามองสาวร่างเล็กที่ชันกายมองเขากระทำกับร่างกายของเธอด้วยความเสียวซ่าน
“ไอเหนื่อยแล้ว ให้ไอพักเถอะนะคะ” เสียงหวานร้องอย่างวิงวอน และยิ่งเห็นว่าความร้อนผ่าวของชายหนุ่มมันยังคงผงาดง้ำไม่ยอมสงบทั้งๆ ที่เขาเพิ่งปลดปล่อยไปเมื่อครู่ก็เกิดความกลัว
“เธอไม่มีสิทธิ์มาต่อรอง คนที่จะหยุดทุกอย่างได้มีฉันคนเดียว” วิคเตอร์ตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์ที่โดนคนตัวเล็กห้าม แต่มีหรือเขาจะยอมหยุดเพียงเท่านี้ คนอย่างวิคเตอร์ครั้งเดียวมันจะไปพอที่ไหนกัน ว่าจบมาเฟียหนุ่มก็จัดการคุกเข่าและสอดเอ็นร้อนเข้าไปในกลีบบางเล็กที่ยังคงเลอะคราบน้ำกามอย่างรวดเร็ว
“อื้อ” ไอลดาหน้าเหยเกเมื่อท่อนเนื้อหนาสอดใส่เข้ามาเต็มแรงจนสุดทาง และยิ่งขนาดตรงนั้นที่ใหญ่ยาวไซซ์ฝรั่งมันก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่มีอะไรกัน เพราะเขาไม่เคยอ่อนโยนเลยสักครั้งเดียว
“ต่อให้เธอจะตายตรงนี้ฉันก็ไม่มีทางสนใจคำพูดของผู้หญิงอย่างเธอหรอก”
“ไอเข้าใจแล้วค่ะ” เสียงหวานบอกอย่างอ่อนแรง เพราะถึงยังไงชีวิตของเธอมันไม่เคยมีค่าอะไรกับเขาอยู่แล้ว คนที่เกิดมาจนแม้จะอ้าปากถามยังไม่มีสิทธิ์เลย
“ค่ะคุณแม่...” “แม่ไม่เคยสอนให้หนูเป็นคนก้าวร้าวนะคะ แม่ดีใจที่วาวาเป็นเด็กฉลาดทันคน แต่บางครั้งเราต้องควบคุมตัวเองให้ได้ว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกหรือไม่ถูกต้อง ครั้งนี้แม่จะยังไม่ทำโทษนะคะ แต่ถ้ามีครั้งต่อไปแม่จะงดซื้อของเล่นให้วาวาเป็นเวลาหนึ่งเดือน” “คุณแม่ขา...” ใบหน้าหวานของวาวาเงยขึ้นมองแม่ด้วยอาการน้ำตาซึมเนื่องจากกำลังถูกแม่ตักเตือนที่เป็นคนชอบโกหก “หนูเข้าใจที่แม่พูดใช่ไหมคะวาวา” “ค่ะ” “งั้นมากอดคุณแม่ทีค่ะ ไม่ร้องไห้นะคะลูก แม่เตือนเพราะแม่อยากให้หนูโตขึ้นมาเป็นเด็กที่ดี” ด้วยความที่เห็นน้ำตาของลูกสาวทำเอาหัวใจของผู้เป็นแม่เกิดอ่อนยวบขึ้นมา “คุณแม่ขา...” วาวาเดินไปกอดที่เอวของแม่เอาไว้แล้วเอาใบหน้าหวานๆ ซุกที่หน้าท้องของแม่ราวกับกำลังขอโทษ “แม่รักหนูกับพี่วินเทอร์มากนะคะ” “หนูก็รักคุณแม่ค่ะ” วาวาร้องไห้โฮออกมาอย่างรู้สึกผิด “ไว้หนูโตขึ้นหนูจะเข้าใจนะคะว่าทำไมแม่ถึงต้องดุด่า เพราะแม่อยากให้หนูโตขึ้นไปเป็นคนที่ดีของสังคมรู้ไหมคะ” วิคเตอร์มอ
ตอนพิเศษ 5เจ้าตัวแสบ “พี่วินเทอร์ เอาลูกบอลมาให้วาวานะ” เสียงแหลมเล็กของเด็กสาววัย 8 ขวบร้องบอกพี่ชายที่เอาแต่แย่งลูกบอลไปจากเธอ จนเธอไม่มีโอกาสได้แตะลูกบอลเลยสักนิดเดียว “ไม่ให้หรอกยัยเด็กแสบ เธอชอบแกล้งพี่ดีนัก” เสียงของ ‘วินเทอร์’ ลูกชายคนโต ร้องบอกน้องสาวคนเล็กอย่าง ‘วาวา’ ที่กำลังทำหน้ามุ่ยใส่พี่ชายที่เอาแต่แย่งของเล่นเธออยู่ตลอด “พี่วินใจร้าย! หนูจะฟ้องคุณพ่อ!” เด็กน้อยวัย 8 ขวบบอกพี่ชายที่แก่กว่าตัวเองเกือบสองปีอย่างวินเทอร์ด้วยสีหน้าหงุดหงิด จนคนเป็นพี่ทำท่าทางกวนๆ ใส่น้องสาวอย่างหมั่นไส้ “ยัยเด็กขี้ฟ้อง ทำไมไม่น่ารักเหมือนสายขิมนะ” ‘สายขิม’ คือชื่อของลูกสาวลุงกองทัพ กับป้าไลลา ที่มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของพวกเขา และสายขิมน่ารักอ่อนหวานผิดกับน้องสาวของเขาที่ทั้งแก่น ทั้งขี้โวยวาย จนนึกว่าแม่สลับลูกหรือเปล่า “เชอะ...ใครจะไปน่ารักเท่าน้องสาวคนโปรดของพี่ล่ะ” ใบหน้าหวานตามแม่แต่นิสัยไม่ได้หวานเหมือนหน้าเลย จนเขาอยากจะสลับน้องตัวเองกับน้องของ ‘ขุนศึก’ ซึ่งเป็นพี่ชายของสายขิมเหลือเกิน “ดี! อยากสลั
เพียะ! “พี่ทัพเอาอีกแล้วนะ” ไลลามองสามีแล้วหันไปยิ้มแห้งๆ ให้กับเจ้าของบ้านอย่างวิคเตอร์และไอลดา “เอ่อ...” วิคเตอร์หน้าม้านขึ้นมาทันที เพราะกลัวเมียรักจะงอนที่เขาเล่นบทรักกับเธอโจ่งแจ้งจนมีคนมาเห็นอีกแล้ว “คือเราไม่ได้เห็นอะไรนะคะ...แค่ได้ยินเสียงเฉยๆ” ไลลารีบแก้ต่างเพราะกลัวเจ้าของบ้านทั้งสองจะอาย “ไลลา...คือ...” “ไม่ได้เห็นอะไรจริงๆ เลยค่ะ พี่วิคเตอร์กับไอสบายใจได้เลย” “มึงแม่งก็ชอบเล่นอะไรแบบนี้กับน้องกูอยู่เรื่อย สงสารไอเลย เลิกกับผัวไหม...ไว้พี่หาคนใหม่ให้” กองทัพหันไปบอกน้องสาวแกมหยอกเพื่อนเพราะรู้ดีว่าวิคเตอร์มันไม่มีทางยอมให้ทำอย่างนั้นแน่นอน “ตีนเถอะ...อย่ามายุ่งกับเมียกู ตอนนี้ไอลดาเป็นเมียกู ส่วนมึงก็แค่พี่เมียที่เป็นหมาหัวเน่าไปแล้ว” วิคเตอร์หันมากอดร่างเล็กของไอลดาเอาไว้อย่างหวงแหน “ทำอะไรเกรงใจบ้าง ฟ้าดินก็ยังดีเพื่อน” “พี่ทัพ...หยุดแซวคนอื่นเลย...” ไลลาหันมองค้อนสามีที่ยังคงแซวเพื่อนตัวเองไม่เลิก แต่คนที่กำลังอายตัวแดงก็คือไอลดาต่างหาก “ครั
ร่างของทั้งสองนั่งกอดกันด้วยสภาพกึ่งเปลือย ขณะที่ไอลดาก็จับที่ไหล่กว้างแล้วทำการโยกขยับร่างกายของตัวเองขึ้นลงบนท่อนเนื้อหนาของสามีที่กำลังทำท่าทางสูดปากราวกับกินของเผ็ดร้อน “อ๊า...ดีเหลือเกินที่รักของพี่” ใบหน้าหล่อเหลาของวิคเตอร์แดงก่ำเนื่องจากกำลังเสียวซ่านกับจังหวะที่ไอลดาส่งมา มือทั้งสองข้างโอบเอวเล็กเอาไว้เพราะไม่อยากให้เธอหงายหลังลงไป “ดีไหมคะพี่วิค” คนตัวเล็กถามเมื่อเห็นมาเฟียหนุ่มหลับตาพริ้มแล้วนิ่วหน้า “ดีที่สุดเลยจ้ะเมียจ๋า ทำไมดีขนาดนี้ครับ” “ตื่นเต้นจัง...ถ้ามีใครมาได้ยินทำยังไงคะ” ไอลดาเขินหน้าแดงเมื่อชายหนุ่มชอบพาเธอเอาต์ดอร์อยู่เรื่อย ถึงแม้จะไม่มีใครเห็นแต่ถ้าเกิดมีคนผ่านมาจะเกิดอะไรขึ้น “ไม่มีใครเห็นหรอกครับพี่ไล่ออกจากบ้านหมดแล้ว บ้านหลังนี้มีแค่เราสองคนนะครับ” วิคเตอร์บอกเพราะเขาเองก็ไม่ต้องการให้ใครมาเห็นร่างกายที่แสนเย้ายวนของไอลดาเช่นเดียวกัน “อื้อ...ที่รักของไอ” มือทั้งสองข้างของไอลดาโอบรอบต้นคอหนาจากนั้นเธอก็โน้มลงไปจูบที่ปากหยักของวิคเตอร์อย่างรักใคร่ เรียวลิ้นเล็กๆ
“พี่วิค...ไอเขินจังค่ะ” เสียงหวานร้องบอกแต่ก็ยินดีที่จะนอนราบกับพื้นแล้วปรือตามองสามีหนุ่มด้วยสายตารักใคร่ “ดีครับ...ดีที่สุด เรามาลองตื่นเต้นกันดูนะครับ รับรองไอต้องชอบ” ว่าจบมือหนาของวิคเตอร์ก็ทำการปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออก แล้วเขาก็จัดการวางมันข้างๆ และหลังจากนั้นก็ทำการปลดกางเกงทำงานของตัวเองออก จนไอลดามองเห็นบางอย่างที่กำลังแข็งเต็มที่ภายใต้กางเกงชั้นในสีดำ “พี่วิค...” ไอลดานอนหอบหายใจอยู่ที่พื้นแล้วมองร่างกายของสามีที่ยังคงแข็งแรงกำยำเหมือนเดิม เขาหุ่นดีมาก ดีจนเธอหลงใหลกับเรือนกายอันทรงพลังของเขา “จ๋า...ทำเสียงออดอ้อนใส่พี่แบบนี้ระวังจะไม่จบแค่ในสวนนะครับ” วิคเตอร์บอกด้วยเสียงแหบพร่าขณะที่มือหนาของตัวเองทำการรูดชั้นในตัวโปรดของไอลดาออกทางขาสวยจนสำเร็จ “พี่วิคขา...” “ฮึ่ม...ทำไมน่าเอาขนาดนี้ครับ” ดวงตาคมกริบจ้องมองช่องทางรักของไอลดาที่ตอนนี้กำลังมีน้ำหวานไหลซึมออกมา จนเขาอยากจะเอากายหนาของตัวเองแทรกเข้าไปกับความชุ่มฉ่ำนี้เสียเหลือเกิน “งั้นก็มาเอาไอสิคะ...ไอคิดถึงพี่วิคเหลือเกิน”คนตัวเล็กบอกแล้
ตอนพิเศษ 4บทรักในสวน วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ไอลดาเหงาหงอย เนื่องจากลูกสาวลูกชายไปเที่ยวกับปู่ของพวกเขาที่อิตาลี ทำให้เธอต้องมานั่งเรื่อยเปื่อยเพียงลำพัง และรอการกลับมาของสามีในตอนเย็น มือทั้งสองข้างของไอลดาเท้าคางสวยเอาไว้แล้วทอดมองไปที่สวนดอกไม้ที่จัดแต่งมันด้วยมือของตัวเองจนตอนนี้มันออกดอกออกผลจนบ้านหลังนี้มีชีวิตชีวามากขึ้นกว่าเดิม แต่ตอนนี้เธอกำลังนั่งหน้าซึมเพราะคิดถึงลูกๆ ทั้งสองที่กำลังไปซุกซนที่ต่างประเทศ “ทำอะไรครับ” “ว้าย!!” หัวใจสาวเต้นแรงเมื่อกำลังเหม่อลอยแล้ววิคเตอร์ก็เดินเข้ามาไม่ให้สุ้มให้เสียงจนเธอตกใจแล้วผงะเกือบหงายหลังตกเก้าอี้ไป แต่ยังดีที่มีมือหนาของวิคเตอร์ช้อนรองเอาไว้ก่อนที่เธอจะร่วงสู่พื้นเบื้องล่าง “ระวังหน่อยสิไอ” เสียงทุ้มของสามีร้องบอกเมื่อเห็นไอลดาตกใจแรง “พี่วิคมาตอนไหนคะ ไอตกใจหมดเลย” ดวงตากลมโตจ้องมองสามีหนุ่มจากนั้นเธอก็หยัดตัวขึ้นมานั่งหลังตรงอีกครั้ง ขณะที่ร่างสูงใหญ่ของวิคเตอร์เดินอ้อมมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับไอลดา แล้วมองใบหน้าหวานของเมียรักด้วยสายตาหวานเยิ้ม “พี่ว







