ตอนที่ 28 นางมาร 1.1

หยุนไถ่ซาน

ร่างแน่งน้อยนอนขดตัวอยู่ภายในโพรงต้นไม้ยักษ์ ไออุ่นจากกองไฟที่นำท่อนไม้ขนาดเท่าลำแขนมากมายกองสุมจุดเป็นเชื้อเพลิงทำให้เกิดความอบอุ่นแผ่ไปทั่วบริเวณ ท่ามกลางหิมะที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งคืนจวบจนกระทั่งรุ่งเช้า ฟ้าที่มืดครึ้มอยู่ตลอดเวลาเริ่มมีแสงแดดอ่อนๆรำไรสาดแสงไปทั่วทิวเขาอยู่ในขณะนั้น

บริเวณพื้นเต็มไปด้วยของว่างและขนมขบเคี้ยวที่มี่อิงกินประทังชีวิตของเธอตลอดคืนที่ผ่านมา ของกินหมดไปแล้วเหลือเพียงน้ำเปล่าเพียงสองขวดเท่านั้นซึ่งเธอต้องประหยัดกินค่อยๆ จิบ ในขณะที่ร่างระหงของหญิงสาวใช้ห่อผ้าหนุนศีรษะ นอนหลับใหลหลังจากต้องต่อสู้กับความหนาวเหน็บมาตลอดทั้งคืนภายในโพรงของต้นไม้ยักษ์เพียงลำพัง

เปลือกตาเริ่มกลอกกลิ้งไปมาด้วยสาวเจ้ากำลังรู้สึกตัว ขนตางอนยาวกำลังกระเพื่อมขึ้นลง ด้วยรู้สึกว่ามีแสงลอดผ่านมาจากทางด้านบนแยงตาเธอจนทำให้รู้สึกตัว

พรึ่บ!! เปลือกตาเปิดขึ้นทันใดพร้อมดวงตาสีชากลอกกลิ้งไปมา รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าครั้นเห็นแสงแดดรำไรส่องลงมาจากลำต้นของต้นไม้ยักษ์

“ฉันกลับมาแล้ว!”มี่อิงเอ่ยด้วยความดีใจอย่างที่สุด

หญิงสาวรีบลุกขึ้นนั่งพร้อมคลาน