ตอนที่ 6 เทศกาลชีซี 1.1

เทศกาลชีซี

เทศกาล "ชีซี" ตรงกับวันแรม 7 ค่ำ เดือน 7 ซึ่งจะตรงกับเดือนสิงหาคม ตามปฏิทินสากลในแต่ละปีวันจัดงานเทศกาลดังกล่าวจะหมุนเวียนเปลี่ยนไปขึ้นอยู่กับว่าขึ้น 7 ค่ำตรงกับวันที่เท่าไรในเดือนสิงหาคมของแต่ละปีนั่นเอง ตามตำนานของหนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้า ถือเป็น "วันวาเลนไทน์จีน" ยังมีชื่อเรียกอื่นเช่น "ชีเฉี่ยวเจี๋ย" เทศกาลขอให้ประสิทธิประสาทความประณีตละเอียดอ่อน "เซ่าหนี่ว์เจี๋ย" เทศกาลเด็กสาว หรือ "หนี่ว์เอ๋อร์เจี๋ย" หรือเทศกาลหญิงสาว

พอถึงวันที่ 7 เดือน 7 ตามปฏิทินจันทรคติของจีน บรรดาหญิงสาวก็จะเตรียมด้ายหลายๆ สีและเข็ม 7 เล่ม หากใครสามารถร้อยด้ายเข้ารูเข็มทั้ง 7 เล่มได้ ก็จะเป็นผู้มีฝีมือในด้านการเย็บปักถักร้อยเหมือนสาวทอผ้าในนิทาน และจะมีการอวยพรให้มีความสุข

ร่างระหงของจ้าวมี่อิงเดินเตร็ดเตร่มาเรื่อยๆ แถวหุยหมินเจีย ซึ่งเป็นถนนคนเดินดั้งเดิมของชาวจีนมุสลิม ตั้งอยู่ใจกลางเมืองซีอาน สองข้างทางบนถนนมีร้านรวงขายของทั้งอาหารพื้นเมืองอย่างของแห้งและขนมมากมาย มี่อิงทานอาหารเช้า กลางวันและเย็นรวดเดียวเสร็จสรรพในมื้อเดียว 

ภายในมือของหญิงสาวถือถ้วยไอศกรีมเดินตักกินไปด้วยตามท้องถนนที่ถูกประดับประดาด้วยแสงสีมากมายเนื่องด้วยเทศกาลชีซี และสองขาเรียวยาวหยุดลงทันใดเมื่อสายตามองตรงไปเบื้องหน้า เห็นแผ่นป้ายขนาดใหญ่ระบุสถานที่จัดงานเทศกาลชีซีในปีนี้

“เทศกาลชีซีในปีนี้จัดขึ้นที่กำแพงเมืองซีอานอย่างนั้นเหรอ”หญิงสาวอ่านข้อความบนป้ายประกาศ และแผนที่เดินทางไปสถานที่จัดงานก่อนจะรีบตักไอศกรีมที่ถืออยู่ในมือใส่ปากของตัวเองจนหมด พร้อมเรียกแท็กซี่เดินทางไปยังสถานที่จัดงานเทศกาลชีซีในปีนี้อย่างรวดเร็ว

เพียงไม่นานร่างระหงของจ้าวมี่อิง มาหยุดยืนมองกำแพงเมืองซีอานซึ่งถูกสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยราชวงศ์ถังและถูกบูรณะมาเรื่อยๆ จากหลายราชวงศ์และสร้างต่อเติมครั้งใหญ่ในสมัยราชวงศ์หมิงบริเวณทางเข้าของประตูโบราณถูกตกแต่งด้วยไฟหลากสีมากมายตลอดความยาวของกำแพง 

อีกทั้งยังถูกประดับประดาด้วยโคมแดงและดอกไม้นานาพรรณไปทั่วทั้งงาน ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปตลบอบอวลเป็นวงกว้างและสวยงามตระการตาอย่างยิ่งยวด ภายในงานเต็มไปด้วยสิ่งก่อสร้างย้อนไปในสมัยโบราณตั้งแต่เดินเข้าลอดเข้าประตูกำแพงยาวไปตลอดแนวเลยทีเดียว จนผู้คนที่มาเที่ยวงานดังกล่าวต่างใช้โทรศัพท์มือถือของตนหรือกล้องชั้นดีถ่ายภาพเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึก ครั้นแหงนหน้ามองไปด้านบนประตูของกำแพงเมืองพบป้ายขนาดใหญ่แขวนไว้เห็นอย่างเด่นชัด

เชิญเที่ยวงานเทศกาลชีซี ณ เมืองจำลองฉางอาน ดื่มด่ำกลิ่นอายของแผ่นดินในยุคราชวงศ์ถัง

“ว้าว! เข้าท่าแฮะที่ซีอานจัดเทศกาลชีซีแบบย้อนยุคไปในราชวงศ์ถังเสียด้วย น่าสน น่าสน”มี่อิงไม่รอช้าเดินตรงปรี่ไปยังกำแพงเมืองซีอานที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ซึ่งเต็มไปด้วยคู่รักทั้งวัยหนุ่มสาว วัยผู้ใหญ่จนกระทั่งวัยชราต่างพากันทยอยเข้ามาร่วมชมและเดินเที่ยวงานเทศกาลชีซีกันอย่างคับคั่ง

ในขณะที่ดวงตาสีชาเริ่มสังเกตเห็นคนที่มาร่วมงานต่างแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าในสมัยโบราณด้วยกันทั้งสิ้น บางคนที่มิได้ใส่ชุดโบราณดังกล่าวก็มาเช่าชุดอยู่ตรงหน้างานซึ่งมีให้บริการนับสิบๆ ร้าน แต่ละร้านตกแต่งและสร้างบรรยากาศในยุคโบราณสมัยราชวงศ์ถังราวกับว่ากำลังอยู่ในยุคนั้นก็มิปาน

ครั้นมี่อิงเห็นเช่นนั้นอดไม่ได้ที่จะถามไถ่กลุ่มหญิงสาววัยแรกรุ่นที่มาด้วยกันหกคน ซึ่งกำลังต่อคิวเช่าชุดโบราณอยู่บริเวณประตูทางเข้าด้านหน้าก่อนจะเข้าไปภายใน คนสวยเดินตรงเข้าไปถามเด็กสาววัยรุ่นคะเนว่าน่าจะอยู่ระดับมัธยมปลาย

“น้องสาวคะต่อแถวยาวเหยียดแบบนี้ทำอะไรกันเหรอ”มี่อิงถามกลับไปด้วยความอยากรู้

กลุ่มสาววัยรุ่นหันกลับมาก่อนจะหยุดชะงักครั้นเห็นหญิงสาวหน้าตาสวยจัดถามไถ่เช่นนั้น

“อ่อ...พวกเราต่อแถวเช่าชุดโบราณค่ะพี่สาว จะได้เข้าไปชมเทศกาลชีซีข้างใน”กลุ่มเด็กสาวตอบเธอกลับมา

ครั้นมี่อิงได้ยินเช่นนั้นเธอแปลกใจอย่างยิ่งยวดพลางก้มลงมองชุดที่กำลังสวมใส่ของตัวเองพร้อมเอ่ยขึ้น

“เข้าไปชมงานด้วยชุดที่เราใส่มาจากบ้านไม่ได้เหรอ จำเป็นต้องเช่าชุดโบราณเพื่อเข้าไปชมเทศกาลด้วยอย่างนั้นเหรอจ๊ะน้องสาว”มี่อิงอดไม่ได้ที่จะถามกลับไปด้วยความสงสัย

“อ่อ..ถ้าใครไม่อยากเช่าชุดก็ไม่ต้องเข้าไปในงานก็ได้ค่ะ ธีมจัดงานในปีนี้คือสวมชุดฮั่นฝูเพื่อเข้ามาร่วมงานในเทศกาลชีซีกันทั้งนั้น บางคนก็แต่งมาจากบ้านเลย บางคนก็มาเช่าชุดตามร้านที่มีให้บริการหรือจะมาเช่าด้านหน้าของงานก็ได้ค่ะ ค่าเช่าอยู่ที่ตัวชุดว่าจะมีเอาแบบธรรมดาชาวบ้านทั่วไปหรืออยากได้ระดับนางสนมชาววังก็มีค่ะพี่สาว แต่ถ้าใครไม่อยากเดินเที่ยวงานก็จะไม่เช่าชุดและพากันกลับค่ะ”

กลุ่มเด็กสาวตอบได้ใจความและชัดเจนทำให้มี่อิงพยักหน้าขึ้นลง เมื่อเธอเข้าใจในสิ่งที่กลุ่มเด็กวัยรุ่นบอกกลับมาเช่นนั้น ดวงตาคู่สวยเหลือบมองผู้คนที่มาเที่ยวงานซึ่งกำลังยืนต่อแถวยาวเหยียดเพื่อเช่าชุดโบราณเข้าไปเที่ยวเทศกาลอันเป็นที่นิยมของประเทศและจัดขึ้นพร้อมกันทุกมุมเมือง 

“แถวยาวเหยียดแบบนี้ไม่ไหวจะต่อคิวกลับดีกว่า”มี่อิงรำพึงอยู่ภายในใจพลางส่งยิ้มสวยกลับไปให้กลุ่มเด็กสาว

“ขอบใจมากจ๊ะที่อธิบายให้ฟัง”มี่อิงกล่าวขอบคุณพลางเดินเลี่ยงออกมา

“เดี๋ยวคะพี่สาวคนสวย”เสียงของกลุ่มเด็กสาวหนึ่งในนั้นเรียกตามหลัง

ร่างระหงหยุดชะงักหันกลับไปมองตามเสียงเรียก พร้อมร่างเล็กๆ ของเด็กสาวนางหนึ่งก้าวเดินออกมา

“พี่สาวลองไปเที่ยวชมงานเทศกาลชีซีสักครั้งสิคะ เห็นพี่มาคนเดียวแสดงว่ายังไม่มีแฟนเข้าไปชมเทศกาลแล้วขอพรกับเทพจันทราและเทพธิดาทอผ้าที่อยู่ในงานสิคะ มีอยู่ร้านหนึ่งตรงใกล้ประตูทางเข้าไม่มีลูกค้าไปต่อแถวเลยสักคนเดียว ร้านนั้นแหละคะเขามีบริการเช่าชุดแต่เจ้าของร้านจะยอมให้เช่าก็ต่อเมื่อได้เห็นลักษณะของลูกค้าว่าสมควรสวมชุดของร้านเขาได้หรือเปล่า เงื่อนไขของร้านแบบนั้นก็เลยทำให้มีลูกค้าน้อยมากเลยค่ะ พี่สาวสวยขนาดนี้น่าจะได้สวมชุดของร้านนั้นนะคะ ลองดูนะคะแล้วพบกันในงานค่ะ”เด็กสาวแนะนำมี่อิงกลับมา

ใบหน้าสวยพยักหน้าขึ้นลงครั้นได้ยินคำแนะนำเช่นนั้น

“ขอบใจมากนะจ๊ะน้องสาวที่แนะนำ”มี่อิงกล่าวขอบคุณกลับไป

เด็กสาวส่งยิ้มตอบกลับมาพร้อมหันหลังเดินกลับไปเข้าแถวต่อคิวตามเดิม เด็กสาวกลุ่มนั้นต่างส่งยิ้มให้เธอพลางชี้มือให้ไปร้านเช่าชุดดังกล่าวเป็นการใหญ่

ดวงตาสีชาคู่สวยมองตรงไปตามนิ้วของเด็กสาวกลุ่มนั้นพากันชี้ไม้ชี้มือเป็นการใหญ่ ร้านเช่าชุดดังกล่าวตั้งป้ายไว้หน้าร้านเขียนข้อความบางอย่าง ที่ผู้คนทั่วไปซึ่งตั้งใจมาร่วมงานและตั้งใจเช่าชุดต่างพากันหยุดอ่านก่อนจะเดินจากไปอย่างรวดเร็ว บางรายก็ก้าวเข้าไปภายในร้านและเพียงครู่ก็ต้องออกมาในเวลาไม่ถึงอึดใจเช่นกัน

“อยากจะรู้เหมือนกันว่าร้านนั้นเขามีเงื่อนไขอะไรมากมายถึงกล้าปฏิเสธลูกค้าที่ต้องการใช้บริการเป็นจำนวนมากขนาดนี้ เขาไม่อยากได้เงินค่าเช่าชุดอย่างนั้นเหรอแปลกจริงเชียว”มี่อิงพูดพลางก้มลงสำรวจตัวเองเพื่อให้แน่ใจอีกครั้ง 

หญิงสาวพาเรือนร่างอรชรเดินตรงไปร้านเช่าชุดโบราณที่ติดป้ายขนาดใหญ่เอาไว้หน้าร้าน ก่อนจะมาหยุดยืนอ่านข้อความบนป้ายดังกล่าว

หนุ่มหล่อ สาวสวย รูปร่างดี เชิญข้างใน บริการชุดฮั่นฝูฟรีไม่คิดค่าใช้จ่าย หากคุณคิดว่าหล่อและสวยจริงดั่งเช่นบุรุษและสตรีในยุคโบราณ

“โอโห่! ตกลงให้บริการเช่าชุดหรือต้องการสแกนนายแบบ นางแบบกันแน่ เงื่อนไขเหมือนจะคัดเลือกไปถ่ายปกลงนิตยสารหรือถ่ายซีรีส์อย่างไงก็อย่างงั้น”หญิงสาวบ่นพึมพำพลางหมุนตัวกลับเดินออกจากร้าน ตั้งใจจะเดินทางกลับเข้าที่พัก

“น้องสาวเดี๋ยวก่อนค่ะ”เสียงเรียกรั้งร่างไว้ให้รอดังอยู่ด้านหลัง