แชร์

บทที่ 100

ผู้เขียน: อี้ซัวเยียนอวี่
เฟิ่งจิ่วเหยียนถูกพิษแดนฝัน ระหว่างที่รอข่าวคราวจากอู๋ไป๋ที่อยู่นอกวัง นางก็ลองขับพิษออกด้วยตัวเองไปด้วย

ทว่าไม่ทันระวังจึงหมดสติไปโดยไม่รู้ตัว

จากนั้น นางเหมือนได้ย้อนกลับไปในอดีต ขณะเดียวกันก็เหมือนอยู่ในฝันร้าย

ได้ ‘พบ’ กับคนผู้นั้นที่ไม่ปรากฏตัวในความฝันของนางมานานมากแล้ว

นางได้คุยอะไรกับเขาเยอะมากมาย…

ครั้นเฟิ่งจิ่วเหยียนฟื้นคืนสติ นางไม่รู้ว่าตัวเองหมดสติไปนานเท่าไร

นางรู้สึกเพียงว่าภายในตำหนักเงียบสงัด แม้แต่การหายใจก็ไม่ค่อยราบรื่นนัก

เหลียนซวงปรนนิบัติอยู่ด้านข้าง ใบหน้าของนางซีดขาวราวกับกระดาษ ส่วนมือก็สั่นเทา

“พระนาง…ท่าน ท่านฟื้นแล้ว…”

เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เมื่อลุกขึ้นมองก็พบว่าเซียวอวี้อยู่ที่นี่ด้วย

เขานั่งอยู่บนตั่งที่ไม่ไกลออกไป สีหน้าเย็นชาดั่งน้ำแข็งหมื่นปีที่ไม่ละลาย เวลานี้ เขากำลังจ้องนางเงียบ ๆ

เฟิ่งจิ่วเหยียนใจไม่ดีเล็กน้อย

หรือเขาจะรู้แล้วว่านางถูกพิษแดนฝัน?

พรึ่บ—

บุรุษลุกพรวดขึ้น ผ้าคลุมตัวยาวแกว่งไปมาราวกับคลื่นทะเล

“ฮองเฮา เจ้าดีมาก”

เขาทิ้งถ้อยคำที่มีความหมายไม่ชัดเจนไว้แล้วสะบัดแขนเสื้อจากไป

เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วแน
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (3)
goodnovel comment avatar
กิ๊บบบบบ เก๋
เมื่อไรอีเต้ มันจะสำนึก
goodnovel comment avatar
ดวงใจ มูลระดับ
แต่ฮ่องเต้ใจร้าย
goodnovel comment avatar
ดวงใจ มูลระดับ
อ่านแล้วสนุกมาก
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1583

    องครักษ์ตกใจอย่างมาก “ฝ่าบาท ทำเช่นนี้ได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”ฮ่องเต้ตะคอกเสียงกร้าว “รีบไป!”รอเมื่อองครักษ์กำลังจะก้าวเท้าออกจากท้องพระโรง แววตาฮ่องเต้เยือกเย็น เรียกเขาไว้อย่างกะทันหัน“ถ้าหยวนจั้นไม่ยอมรับคำสั่ง นำทัพต้านศึก ก็ประหารเสียตรงนั้น!”คนที่มีใจคิดทรยศต่อแคว้นตงซาน ย่อมเก็บไว้ไม่ได้นี่คือโอกาสสุดท้ายที่เขาจะมอบให้หยวนจั้นขอเพียงหยวนจั้นแสดงความจงรักภักดีของตนเอง ก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้...ในคุกหลวงหยวนจั้นอ่านฎีกาสารภาพผิดจบ ก็หัวเราะเย้ยออกมา“ชีวิตคนในตระกูลหยวนมากมายขนาดนั้น แลกได้มาเพียงคำพูดไร้ความหมายไม่กี่คำพวกนี้? ฮ่า ๆ…”สีหน้าองครักษ์นอกประตูคุกดุดัน“แม่ทัพหยวน เจ้าไม่รู้จักชั่วดี?“ตอนนั้นฝ่าบาทก็จำใจทำเช่นนั้น จะโทษก็ต้องโทษถานไถเหยี่ยน เขารวบรวมพวกกากเดนจากแคว้นต้าโจว คิดจะก่อความวุ่นวายไปทั่วใต้หล้า!“ฝ่าบาทไม่ประหารท่าน ยังมอบหมายภารกิจสำคัญให้กับท่าน ท่านควรพอใจได้แล้ว!”หยวนจั้นเงยหน้าขึ้นมาด้วยแววตาเย็นชา“อ้อ? เหรอ? แล้วเจ้าถือดาบตนเองไว้แน่นทำไม?“คิดจะฆ่าข้าเมื่อใดก็ได้หรือ”มือองครักษ์ที่จับดาบไว้ กำแน่นขึ้น“แม่ทัพหยวน นี่คือโอกา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1582

    เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้ปฏิเสธการคาดเดาของเวยเฉียงเซียวอวี้คิดจะรวมแผ่นดินให้เป็นหนึ่ง ย่อมต้องลงมือกับแคว้นตงซานเป็นแน่เฟิ่งเวยเฉียงส่ายหน้าพลางถอนหายใจ“ช่างเหมือนดังสุภาษิตที่ว่า ตั๊กแตนจับจักจั่น นกขมิ้นตามหลังจริง ๆ แต่เท่าที่ข้ารู้ ถานไถเหยี่ยนก็ไม่ใช่คนธรรมดา เขากล้าบุกวังหลวงโดยตรง แสดงว่าเตรียมทางหนีทีไล่ไว้แล้วแน่นอน”“อาจเป็นเช่นนั้น” เฟิ่งจิ่วเหยียนพึมพำเสียงเบาตอนที่นางกับเซียวอวี้ติดอยู่ในแคว้นตงซาน ถานไถเหยี่ยนให้องค์หญิงใหญ่ส่งแผนที่ “ใยแมงมุม” มาจากแดนไกลหากถานไถเหยี่ยนมีไม้ตายไว้ในมือ เช่นนั้น แผนที่ “ใยแมงมุม” ที่ว่าสมบูรณ์แบบ มีแนวโน้มทั้งจริงและปลอมนางเริ่มรู้สึกกังวลแทนแคว้นหนานฉีชัยชนะของศึกในครั้งนี้เป็นอย่างไร เพราะฝ่ายตรงข้ามคือถานไถเหยี่ยน จึงยากที่จะคาดเดาผลลัพธ์“เสด็จแม่!” พวกอาหลิ่นเล่นกันจนเหนื่อยแล้ว พากันมาหานาง ทำลายความคิดอันวุ่นวายของนางเมื่อมองใบหน้าอ่อนเยาว์ของพวกเขา ในใจพลันอบอุ่นขึ้นมากระทั่งมีความคิดอยากพาพวกเขาไปใช้ชีวิตอย่างสันโดษ ห่างไกลจากความแย่งชิงที่วุ่นวายนางไม่อยากให้พวกเขาถูกความโสมมของโลกนี้ทำให้เปลี่ยนไป จนกลายเป็น

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1581

    เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้ว ซ่งหลีไม่อยู่แคว้นซีหนี่ว์หรือ?นางรีบถามเวยเฉียงทันที“นี่มันเรื่องอะไรกัน?”เฟิ่งเวยเฉียงฝืนยิ้มออกมา“พี่หญิง มันไม่ได้รุนแรงเหมือนที่ท่านคิด“เขาคิดถึงพ่อแม่ จึงกลับไปเยี่ยมสองผู้เฒ่าที่แคว้นหนานฉี“ก่อนปีใหม่ยังส่งจดหมายมาให้ข้า บอกว่าบิดาของเขาป่วย เขาจึงยังไปไหนไม่ได้”เฟิ่งจิ่วเหยียนถามอีก“ระหว่างพวกเจ้า ไม่ได้มีความบาดหมางกันจริงหรือ?”นางรู้สึกได้ว่า ยามที่เวยเฉียงเอ่ยถึงซ่งหลี ไม่ได้หวานซึ้งเหมือนในวันวาน เหลือเพียงความหม่นหมองและเลื่อนลอยเฟิ่งเวยเฉียงไม่ได้ตอบคำถามทันที กลับหันไปมองทางเฉียวเอ๋อร์เฉียวเอ๋อร์ค่อนข้างมีไหวพริบ จึงพูดทันที“ข้ายังมีการบ้านอีก!” แม่นางน้อยพูดจบก็หนีไปเฟิ่งเวยเฉียงถึงได้บอกความจริงกับพี่หญิง “พี่หญิงก็รู้ ในเมื่อข้ารับเลี้ยงเฉียวเอ๋อร์แล้ว ก็ไม่อยากให้พี่ใหญ่มารบกวนพวกข้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเฉียวเอ๋อร์“พี่ใหญ่ดึงดันจะอยู่ในแคว้นซีหนี่ว์ไม่ยอมไปไหน ข้าทำเป็นหลับตาข้างเดียวมาตลอด แต่เขาก็ยังมารบกวนเฉียวเอ๋อร์ ผ่านทางซ่งหลีเป็นประจำ ถึงขนาดอยากเจอเฉียวเอ๋อร์“ซ่งหลีจิตใจดี ข้ารู้“ข้าจึงไม่ห้ามที่เขา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1580

    เฟิ่งเวยเฉียงเป็นประมุขแคว้นซีหนี่ว์มาหลายปี ไม่ใช่แม่นางน้อยที่ไม่ทันโลกผู้นั้นอีกแล้วเรื่องในแคว้น นางจัดการได้คล่องมือขึ้นทุกวันทว่านางผูกพันกับพี่หญิงและแคว้นหนานฉีเป็นพิเศษ ดังนั้นจึงไม่เคยคิดว่า ทั้งสองแคว้นจะอยู่ในตำแหน่งปรปักษ์กันวันนี้จู่ ๆ พี่หญิงก็ถามเช่นนี้ จึงทำให้นางกระสับกระส่ายอยู่ไม่สุขสีหน้าของเฟิ่งเวยเฉียงเปลี่ยนไปเล็กน้อย “พี่หญิง ท่านคงไม่ถามคำถามนี้อย่างไร้ต้นสายปลายเหตุแน่นอน“แคว้นหนานฉี…มีเจตนายกทัพมาใช่หรือไม่?”นางก็ว่า ทำไมจู่ ๆ พี่หญิงถึงมารักษาครรภ์ที่แคว้นซีหนี่ว์ต้องมีเรื่องภายในเกิดขึ้นแน่ ๆ!เฟิ่งจิ่วเหยียนวางถ้วยยาลง พูดอย่างหนักแน่น“ปัจจุบัน ความสนใจของแคว้นหนานฉีอยู่ที่ทางตะวันออกและทางใต้“แต่อีกสิบปี หากแคว้นซีหนี่ว์ไม่มีความแข็งแกร่งพอที่จะมาปกป้อง แม้ไม่ใช่แคว้นหนานฉี ก็จะถูกแคว้นอื่นจับตามอง”ลำคอของเฟิ่งเวยเฉียงแห้งผาก“ต้องเป็นแบบนี้เท่านั้นหรือ? ต้องสู้กันอย่างเดียวหรือ?”นางไม่เข้าใจทุกแคว้นใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ?เฟิ่งจิ่วเหยียนมองออกไปนอกตำหนัก “สัตว์ป่าแย่งชิงอาณาเขตกันโดยกำเนิด มนุษย์เองก็เป็นเช่น

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1579

    คุกหลวง ขันทีประกาศราชโองการเสร็จ กลับไม่เห็นคนในห้องขังมีปฏิกิริยาใด ๆเขาเค้นเสียงย้ำเตือน“แม่ทัพหยวน ฝ่าบาทคืนตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ให้แก่ท่าน ให้ท่านรีบออกเดินทาง นำทหารต้านศัตรู ท่านยังไม่รีบลุกขึ้นมารับราชโองการอีกหรือ?”หยวนจั้นแสยะยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน หันหลังให้ประตูห้องขัง นอนราบบนพื้นที่ปูด้วยฟางแห้ง ๆ ไม่ส่งเสียงพูดสิ่งใด ราวกับเป็นเพียงแค่โคนตมกองหนึ่ง“แม่ทัพหยวน! ท่านจะขัดราชโองการไม่ปฏิบัติตามหรือ!”ในตอนนี้เอง รัชทายาทก็เข้ามาเขาส่งสายตาให้ข้าหลวงที่เข้ามาส่งราชโองการออกไปที่แห่งนี้จึงเหลือเพียงเขากับหยวนจั้นสองคน ไม่มีคำพูดอะไรที่พูดไม่ได้“หลายเดือนแล้ว เจ้ายังคิดไม่ได้อีกหรือ ยังคิดแต่เรื่องอยากตายหรือไร?“เจ้าไม่อยากแต่งเข้าเป็นเขยตระกูลเฉินเพื่อเอาตัวรอด ข้ากับปู่ของเจ้าก็ไม่บังคับเจ้า ครั้งนี้เสด็จพ่อยอมฝ่าฝืนความเห็นขุนนางทั้งหลายเพื่อใช้งานเจ้า นับว่าเป็นโอกาสครั้งสุดท้ายของเจ้าแล้ว“หยวนจั้น! ลุกขึ้นมาซะ!”หยวนจั้นยิ้มเยาะ “องค์ชายคิดว่า ข้าควรรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณกับคนที่ฆ่าครอบครัวของข้า และขอบคุณที่เขาใช้งานข้าหรือ?”รัชทายาทขมวดคิ้วเล็กน้อย “อย

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1578

    ช่วงนี้เซียวอวี้ยุ่งมาก กังวลว่าเรื่องเหล่านี้จะกระทบต่อครรภ์ของจิ่วเหยียน และความสัมพันธ์ของพวกเขาเขาเอ่ย “ออกนอกวัง…ออกนอกวังก็ดีเหมือนกัน ทางจื้อจ้ายจวีเงียบสงบดี”จื้อจ้ายจวีเป็นสถานที่ที่เขาซื้อไว้ เป็นที่อยู่อาศัยนอกวังที่มอบให้นางเขารู้ นางไม่ชอบอยู่ในวังตลอดเวลาทว่าถึงจะเป็นจื้อจ้ายจวี ก็ยังอยู่ในขอบเขตการปกครองของเขาเขาสามารถรับรองความปลอดภัยของนางได้เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดอย่างเรียบนิ่ง “หม่อมฉันอยากไปแคว้นซีหนี่ว์”หัวใจของเซียวอวี้หนักอึ้งจากนั้นเขาจับมือของนาง พูดเสียงอบอุ่น“คิดถึงพวกน้องสาวของเจ้าหรือ? ไม่จำเป็นต้องลำบากขนาดนี้ รอหนานเจียงสงบลง เจ้าก็คลอดลูกเสร็จพอดี แล้วเราจะไปกับเจ้าด้วย”เฟิ่งจิ่วเหยียนส่ายหน้า“ครั้งนี้ หม่อมฉันจะพาพวกอาหลิ่นไปด้วย“มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น ท่านถึงจะสามารถทำใจให้สงบไม่วอกแวก”แววตาของเซียวอวี้เปลี่ยนไปเล็กน้อย “จิ่วเหยียน เหตุใดเจ้าต้องทำเช่นนี้? พวกเจ้าไปกันหมด เรามีแต่จะยิ่งไม่มีสมาธิ หากแค่รักษาครรภ์ จื้อจ้ายจวีก็เหมาะสมอย่างมาก”เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดตรงไปตรงมา“ไม่ใช่เพียงการรักษาครรภ์”นางจดจ้องบุรุษตรงหน้า ท่าทีเด็ด

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status