แชร์

บทที่ 280

ผู้เขียน: อี้ซัวเยียนอวี่
ม่านไข่มุกกระทบกันจนเกิดเสียง

เซียวอวี้โยนอีกฝ่ายลงบนเตียง โถมตัวเข้าใส่อย่างไม่ทะนุถนอม ทั้งยังจับแขนทั้งสองข้างของนาง กดไว้เหนือศีรษะทั้งสองด้าน

เขาขึ้นคร่อม มองทุกอย่างของนาง

ราวกับว่าในสายตาของเขา นางเป็นเพียงเหยื่อที่เขาสามารถใช้มือจับมาได้ง่าย ๆ

เห็นนางออกแรงดิ้น แต่กลับไม่กล้าเผยวรยุทธ์ออกมา เห็นสีหน้าของนางเดี๋ยวซีดเดี๋ยวคล้ำเขียว เห็นลมหายใจของนางแปรปรวน กลายเป็นถี่กระชั้น…

เฟิ่งจิ่วเหยียนออกแรง แต่ไม่กล้าออกแรงทั้งหมด

นางไม่เคยอับจนหนทางเท่านี้มาก่อน

ถูกบุรุษกดทับไว้ใต้ร่าง ขยับไปไหนไม่ได้

มือทั้งสองข้างยังถูกกดเอาไว้ จนร่างกายท่อนบนออกแรงไม่ได้

ไม่นานหลังจากนั้น หน้าผากของนางก็มีเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ผุดขึ้นมา

ดวงตาของเซียวอวี้ลุกโชนไปด้วยเปลวไฟ รุกลามเป็นกองเพลิงในชั่ววินาที แล้วไปกระจุกรวมตัวอยู่บริเวณเอวสอบของเขา

แววตาที่มองนาง เหมือนหมาป่านักล่าที่กำลังหิวโหยสุดขีด

ลูกกระเดือกขยับขึ้นลง ลำคอแห้งผากขึ้นเรื่อย ๆ …

เขาไม่ให้โอกาสคนใต้ร่างได้หายใจหายคอ ริมฝีปากบางเฉียบก็ประทับลงมา

แรงนั้นทำให้ปากของนางแง้มเปิดออก

หลังจากนั้นก็พุ่งจู่โจม ตรงดิ่งไปยังส่วนลึก

ดูดกลืน เกี่ยวกระหวัด
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (3)
goodnovel comment avatar
ดวงใจ มูลระดับ
ให้อ่านฟรีแต่ละวันน้อยไปเมื่อเทียบกับแอ๊ฟอื่นๆ
goodnovel comment avatar
Rukchanaporn Nui
นางเอกอวดเก่ง ศัตรูรอบด้านยังจะทำเก่งทั้งๆที่แก้อะไรไม่ได้เลย เป็นฮองเต้นะจะประหารทั้งตระกูลฐานหลอกลวงเบื้องสูง ดูสิจะอวดเก่งอีกนานไหม
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
ฮองเฮาจะท้องได้ย่างไร
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1410

    วันต่อมา ยามรุ่งสาง บนกำแพงเมืองมีเสียงตีกลองดังขึ้นมาทุกครั้งที่เสียงดังขึ้น ก็เหมือนทุบตีหัวใจของประชาชน ทำให้หวาดหวั่นอยู่ไม่สุขหยวนตั๋วยืนบนกำแพงเมือง มองไปยังที่ห่างไกลภายในเมืองมีการสาดน้ำมันเชื้อเพลิงไว้ทั่วบริเวณเหล่ามนุษย์โอสถมีสีหน้านิ่งค้าง แทบไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังทำอะไร และกำลังจะเผชิญกับอะไรกลุ่มที่ซ่อนตัวอยู่ในประชาชนทั่วไป พวกเขาได้กลิ่นน้ำมันเชื้อเพลิง ต่างหนีกระเจิง“อย่าเผา! อย่า!”ไม่ต้องคิดก็พอจะรับรู้ถึงจุดจบของพวกเขา ล้วนถูกมนุษย์โอสถข้างนอกกัด…แววตาของหยวนตั๋วเยือกเย็น ในสายตาของเขา ชีวิตของคนไม่ต่างอะไรกับผักปลายามฟ้าสางหยวนตั๋วคำนวนเวลา ขณะที่กำลังจะออกคำสั่งเผาเมือง เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมา“ช้าก่อน!”เสียงนั้นทำให้คนนิ่งงันหยวนตั๋วมองไปยังทิศทางของเสียง จึงเห็น ท่ามกลางแสงแห่งรุ่งอรุณ ในม่านหมอกจาง ๆ ฮ่องเต้เดินออกมาอย่างมั่นคง“คุณชาย นั่นฮ่องเต้ฉี!” คนสนิทของหยวนตั๋วกล่าวเตือนแน่นอนว่าหยวนตั๋วจำได้ดูเหมือนจะถูกขังไว้นาน เสียงของฮ่องเต้ฉีจึงแหบแห้งอย่างมากมุมปากของเขายกขึ้น“ฝ่าบาท ที่แท้ท่านอยู่ในเมืองฝานหลูนี่เอง ช่างเอื้อให้พว

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1409

    ณ จวนฉู่อ๋องหยวนตั๋วต้องการวางเพลิงเผาเมือง เซียวม่อจึงรีบเก็บข้าวของ เตรียมหนีไปอยู่ในสถานที่ที่ปลอดภัย เพื่อจะไม่ให้โดนผลกระทบไปด้วยในมุมมองของเขา หยวนตั๋วก็คือคนบ้าไม่แน่อาจจะฆ่าเขาไปด้วยพระชายาฉู่อ๋องยังไม่รู้ว่าสถานการณ์ภายนอกเป็นอย่างไร จู่ ๆ ต้องมาหนีตายเช่นนี้ นางจึงกังวล“ท่านอ๋อง ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น? หรือว่าฝ่าบาทพาทหารบุกเข้ามา?”“นังโง่! หยุดพูดได้แล้ว!” เซียวม่อทนฟังคำพูดอัปมงคลเช่นนี้ไม่ได้ เกือบจะฟาดฝ่ามือใส่ฉวีเต้าหยางอาศัยจังหวะชุลมุนพามารดาหนีไปนายหญิงฉวีรู้มาตลอดว่าบุตรชายของตนเองกำลังทำอะไร จึงถามอย่างไม่วางใจ“ฝ่าบาทออกไปจากเมืองชายแดนอย่างปลอดภัยแล้วหรือ?”ฉวีเต้าหยางตอบมารดาไปตามตรง“ตอนนี้ยังไม่รู้“แต่มีฮองเฮาอยู่ด้วย ฝ่าบาทต้องปลอดภัยแน่นอน”เพี้ยะ!เสียงฟาดฝ่ามือของนายหญิงฉวีดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้ฉวีเต้าหยางชะงักต่อมาผู้เป็นแม่ก็ตำหนิอย่างแข็งกร้าว“ฝ่าบาทกับฮองเฮายังไม่หนีออกมา แล้วเราจะหนีไปก่อนได้อย่างไร?“ลูกเอ๋ย แม่ไม่กลัวตาย กลัวก็แต่ว่าจะตายอย่างขี้ขลาด“หากเจ้าเป็นลูกของข้า ก็ไม่ควรทำเรื่องรักตัวกลัวตายเช่นนั้น!”ฉวีเต้า

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1408

    พี่น้องร่วมสายเลือด ย่อมมีความแตกต่างกันทว่าเซียวอวี้คิดไม่ตก มีพ่อเดียวกันแท้ ๆ ไฉนเซียวม่อถึงได้โง่เขลาและชั่วร้ายเพียงนี้!เรื่องวางเพลิงเผาเมืองยังคิดออกมาได้ ตอนนั้นน่าจะฆ่าเขาทิ้งซะ!“ฝ่าบาท พวกเราไปที่เมืองฝานหลูก่อน เพื่อรวมตัวกับฮองเฮาก่อนเถอะพ่ะย่ะค่ะ!” จางฉี่หยางย้ำเตือนเขาจำภารกิจของตัวเองได้ขึ้นใจ นั่นคือปกป้องฝ่าบาทให้ดีเมืองฝานหลูยามรัตติกาลฉวีเต้าหยางมาหาเฟิ่งจิ่วเหยียนอีกครั้ง“ฮองเฮา ห้าวันที่ผ่านมา หยวนตั๋วหาน้ำมันเชื้อเพลิงได้มากมาย วันวางเพลิง ต้องเป็นในสองวันนี้แน่ ๆ”มิใช่ว่าเขาเร่งรัด แต่เป็นเพราะทนเห็น ผู้คนหลายพันหลายหมื่นคนถูกเผาตายไม่ได้จริง ๆ แม้นจะเป็นมนุษย์โอสถเหล่านั้น เขาก็รู้สึกว่าไม่มีความผิดใด ๆเฟิ่งจิ่วเหยียนนิ่งสงบเช่นเคยนางถามเขา “เรื่องที่ข้าให้เจ้าทำ เป็นอย่างไรบ้าง”ฉวีเต้าหยางรีบพยักหน้า“ตามที่ท่านสั่งมา ของสิ่งนั้น ข้าหาเจอในร้านยามาไม่น้อย แต่ไม่รู้ว่า ของสิ่งนี้มีประโยชน์อย่างไรบ้าง?”เฟิ่งจิ่วเหยียนมองตรงไปยังเบื้องหน้า สายตาทอดยาว“นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าควรถาม“จำเอาไว้ คืนนี้จงกลับไปที่จวน พาแม่ของเจ้าออกมา พาไปซ่อน

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1407

    เมื่อเห็นว่าเซียวม่อยังคงลังเลไม่ตัดสินใจ หยวนตั๋วจึงเอ่ยเตือน“เรื่องมนุษย์โอสถสร้างความเดือดร้อนที่ชายแดน บัดนี้เล่าลือไปทั่วแผ่นดินแล้ว”“อีกไม่นานราชสำนักจะต้องส่งคนมาช่วยเหลือฮ่องเต้เป็นแน่”“ท่านอ๋อง ยิ่งท่านยืดเยื้อต่อไป ก็ยิ่งไม่เป็นผลดีต่อท่าน”“โดยเฉพาะตอนนี้ที่เรายังหาตัวฮ่องเต้ไม่พบ”“ตัดสินใจไม่ได้ในยามที่ควรตัดสินใจ ย่อมมีแต่เสียหาย”เซียวม่อกัดฟันแน่น ตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว“ดี! ทำตามที่เจ้าว่า เผาเมืองทิ้งเสีย!”ตราบใดที่เซียวอวี้ตาย ให้ตนเองได้ขึ้นครองบัลลังก์ การเผาเมืองชายแดนทิ้งเพียงไม่กี่แห่งจะนับเป็นอะไรได้?อีกอย่าง มนุษย์โอสถเหล่านั้น เดิมทีก็ต้องตายอยู่แล้วส่วนชาวบ้านที่เหลืออยู่ ก็ถือเสียว่าพวกเขาโชคร้ายที่ถูกเซียวอวี้ลากเข้ามาพัวพันเซียวม่อหาเหตุผลให้ตนเองจนได้ และมอบหมายเรื่องนี้ให้หยวนตั๋วไปจัดการทันทีในใจก็แอบมีความคิดเห็นแก่ตัวเผื่อว่าในอนาคตความลับเกิดแตกขึ้นมา เขาก็จะโยนความผิดทั้งหมดไปให้หยวนตั๋ว แล้วล้างมลทินให้ตัวเองหยวนตั๋วเริ่มลงมือเตรียมการทันทีเขารวบรวมคนของตน สั่งให้พวกเขาเตรียมน้ำมันเพลิงไว้สำหรับเผาเมืองส่วนเซียวม่อรออย

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1406

    ถึงแม้เซียวอวี้จะไม่ค่อยได้พบหน้าจางฉี่หยาง แต่ก็ยังจดจำเขาได้ในทันทีเพียงแต่ไม่รู้ว่าเหตุใด จางฉี่หยางจึงมาปรากฏตัวที่นี่ได้จากนั้น จางฉี่หยางจึงเอ่ยอธิบาย“พวกกระหม่อมได้เข้าเฝ้าฮองเฮาที่เมืองลี่หย่วนพ่ะย่ะค่ะ”“พระนางมีรับสั่งให้พวกเราตามหายาถอนพิษ เพื่อเตรียมพร้อมช่วยเหลือฝ่าบาท”“เดิมทีในแต่ละเมืองก็มีทหารปกติประจำการอยู่ พวกเราก็อาศัยขโมยยาถอนพิษจากพวกเขานี่แหละพ่ะย่ะค่ะ”“แต่หลายวันมานี้ แม้แต่ทหารเหล่านั้นก็กลายเป็นมนุษย์โอสถไปหมดสิ้น ทำให้ไม่สามารถหายาแก้ได้อีก”“นี่คือยาที่พวกกระหม่อมรวบรวมมาได้ ขอฝ่าบาทโปรดเสวยยา แล้วรีบเสด็จออกจากเมืองนี้ไปพร้อมกับกระหม่อมเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”เขายื่นกระบอกน้ำให้เซียวอวี้เซียวอวี้เพียงเอ่ยถาม “แล้วฮองเฮาเล่า? นางอยู่ที่ใด?”เขาต้องการยืนยันก่อนว่าจิ่วเหยียนปลอดภัยดีหรือไม่จางฉี่หยางทูลตอบตามความจริง“ฮองเฮาเสด็จไปตามหาตัวการผู้ควบคุมมนุษย์โอสถแล้วพ่ะย่ะค่ะ พระนางให้พวกกระหม่อมมาช่วยฝ่าบาทก่อน แล้วให้ไปพบกันที่เมืองฝานหลู”แต่ยาถอนพิษนี้เพียงพอสำหรับคนผู้เดียวเท่านั้น กระทั่งคนเดียวก็ยังแทบไม่พอจางฉี่หยางตั้งใจจะทิ้งพี่น้องคนอื่

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1405

    นับตั้งแต่ที่ทรงทราบว่าองค์หญิงใหญ่หายตัวไป ไทเฮาก็ไม่เคยบรรทมหลับลงอย่างสนิทใจได้เลยสักคืนนางไม่คาดคิดเลยว่า แม้จะส่งคนไปมากมายเพื่อจับตาดูฉีเอ๋อร์ แต่นางก็ยังหนีไปได้อยู่ดีความรักที่ฉีเอ๋อร์มีต่อฮ่องเต้นั้นลึกซึ้งถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?ลึกซึ้งเสียจนไม่ห่วงแม้ความปลอดภัยของตนเอง?กุ้ยหมัวมัวเอ่ยปลอบใจอยู่ข้าง ๆ“ไทเฮาเพคะ อย่าทรงกังวลไปเลย องค์หญิงใหญ่เสด็จออกไปก็มีองครักษ์ติดตามไปด้วย พวกเขาย่อมปกป้ององค์หญิงได้เป็นอย่างดีแน่นอนเพคะ”“อีกทั้งหม่อมฉันได้ยินมาว่า เมืองต่าง ๆ ทางตอนเหนือล้วนปิดประตูเมือง ห้ามราษฎรเข้าออก”“จากการณ์นี้จะเห็นได้ว่า ต่อให้องค์หญิงใหญ่จะหนีออกจากเมืองหลวงไปได้ ก็คงไปไม่ถึงเมืองชายแดนเป็นแน่เพคะ”เมื่อได้ฟังดังนั้น สีพระพักตร์ของไทเฮาก็คลายลงเล็กน้อย“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม จะต้องตามหาองค์หญิงใหญ่ให้พบโดยเร็วที่สุด!”จะปล่อยให้เด็กคนนั้นทำอะไรตามอำเภอใจต่อไปอีกไม่ได้แล้ว!อายุก็ปาเข้าไปสามสิบกว่าแล้ว ยังไม่มีความหนักแน่นเอาเสียเลย......ชาวบ้านในเมืองหลวงรู้เพียงว่าที่ชายแดนกำลังเกิดเหตุการณ์มนุษย์โอสถอาละวาด แต่หารู้ไม่ว่าสถานการณ์นั้นคับขันเพีย

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status