Share

บทที่ 295

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
เฉียวม่อคุกเข่าท่ามกลางลมหนาวที่พัดเข้ากระดูมานานกว่าครึ่‘ชั่วยาม เมื่อเห็นฝ่าบาทเสด็จมานั้น นางจึงรีบหันหน้าไปหาด้วยท่าทีไร้หนทางในทันที

มิคิดเลยว่า ฝ่าบาทหาได้หันมามองนางสักตาเดียวไม่ พลางเดินดุ่ม ๆ เข้าไปด้านในตำหนักแทน

เฉียวม่อจ้องมองไปยังแผ่นหลังของฝ่าบาท พลางกำหมัดที่แดงก่ำจากความหนาวเย็นเอาไว้แน่น

ศิษย์พี่มิได้ชมชอบฝ่าบาท นางรู้ดี

แล้วฝ่าบาทเล่า?

ฝ่าบาทดูเหมือนจะ...ชอบศิษย์พี่มาก

ทว่า ไม่ว่าจะชมชอบสตรีมากเพียงใดก็ตาม พระองค์ก็คงมิยอมให้สตรียื่นมือเข้ามายุ่งเรื่องราวในราชสำนักอย่างแน่นอน ทั้งยังมิยินยอมให้นางมารังแกท่านแม่ทัพภายใต้การบังคับบัญชาของตนเองอีกด้วย!

ภายในตำหนักใน

เมื่อเซียวอวี้เข้ามานั้น เขาก็ไล่คนอื่น ๆ ให้ออกไปในทันที

ซันหมัวมัวหันกลับไปมองฮองเฮาด้วยท่าทีหมดหนทาง พลางใช้สายตาสื่อออกมาวว่า “ผู้ใดให้ท่านมิฟังคำข้า เกิดเรื่องแล้วใช่หรือไม่”

เฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้นยืนทำความเคารพ ทว่า บนใบหน้าหาได้มีท่าทีตื่นตระหนกหรือรู้สึกผิดอันใดไม่

“ถวายบังคมฝ่าบาทเพคะ”

เซียวอวี้พลางถามด้วยท่าทีดุดัน

“เหตุใดต้องลงโทษแม่ทัพเมิ่งให้นั่งคุกเข่าด้วย?”

เซียวอวี้มิได้เอ่ยต่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (25)
goodnovel comment avatar
Nokja Good
บอกบุญหน่อยคะ
goodnovel comment avatar
Rukchanaporn Nui
ยืดเยื้อตอนนึงไม่มีอะไรเลย เสียดายเงิน ปิดบังไปมาให้ได้ตอนเยอะๆแก้แค้นอะไรก็ไม่ได้
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
ลำไยมากเพคะ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1402

    หร่วนฝูอวี้เพิ่งคลอดลูกได้ไม่กี่วัน ก็รีบออกเดินทางไปเสียแล้วรุ่ยอ๋องอุ้มลูก คิดอยากไล่ตามความเร็วของนางนั้นไม่ง่ายอย่างไรลูกน้อยก็ร่างกายอ่อนแอ จะให้เดินทางไกลย่อมไม่เหมาะนักทันทีที่ถึงชายแดนแคว้นหนานฉี รุ่ยอ๋องก็ถูกหร่วนฝูอวี้ทิ้งห่างต่อให้เขาเรียกนางเสียงดังเพียงใด นางก็ไม่แม้แต่จะหันกลับมามองเขาอยากตามไป แต่ลูกน้อยในอ้อมแขนร้องไห้ไม่หยุดรุ่ยอ๋องมองลูกด้วยความสงสารน่าสงสารลูกคนนี้เพิ่งลืมตาดูโลก ยังไม่ได้แม้แต่จะตั้งชื่อเดิมเขาคิดจะคุยกับหร่วนฝูอวี้เรื่องการตั้งชื่อของลูก แต่เวลานี้คงไม่เหมาะสมกู่ราชาแห่งหนานเจียงถูกขโมยไป แคว้นหนานฉีก็มีมนุษย์โอสถก่อความวุ่นวาย เรื่องราวประดังเข้ามาในเวลาเดียวกัน ใครเล่าจะไม่รู้สึกหนักใจรุ่ยอ๋องได้แต่คิดว่า ลูกคนนี้เกิดมาในเวลาที่ไม่เหมาะเอาเสียเลยดูเหมือนลูกจะสัมผัสได้ถึงความรังเกียจของผู้เป็นพ่อ จึงร้องไห้เสียงดังกว่าเดิมก่อนหน้าหร่วนฝูอวี้ พวกตงฟางซื่อออกเดินทางไปก่อนแล้วรุ่ยอ๋องคิดว่า ในเมื่อมีคนมากพอแล้ว เขาจึงไม่จำเป็นต้องรีบร้อน หาสถานที่ปลอดภัยให้ลูกก่อน แล้วค่อยตามไปสมทบไม่เช่นนั้น หากต้องพาลูกเดินทางไปด้วย คงจะ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1401

    เมืองฝานหลู จวนฉู่อ๋องเซียวม่อกลับมาถึงจวน ก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลยหยวนตั๋วจัดการทุกอย่างไว้อย่างเรียบร้อย ไม่ต้องให้เขาเหนื่อยใจสักนิดเซียวม่อนอกจากกิน ดื่ม เล่นสนุก ก็มีแค่คอยถามหยวนตั๋วว่าคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว...หาเซียวอวี้เจอหรือยัง? เมื่อไหร่เขาถึงจะได้ขึ้นครองบัลลังก์?วันนี้ ฉวีเต้ายางกลับมาอย่างกะทันหันเซียวม่อกำลังหยอกล้อกับนกในกรง ถามโดยไม่แม้แต่จะเงยศีรษะขึ้นมา“ท่านฉวี เจอฝ่าบาทแล้วหรือยัง?”ฉวีเต้ายางยกมือประสานคำนับแล้วรายงาน“ข้าพบชาวบ้านหลายคนที่ยังไม่กลายเป็นมนุษย์โอสถ ตามที่พวกเขาบอกมา เมื่อไม่นานมานี้เห็นฝ่าบาทมุ่งหน้าไปทางใต้ น่าจะหลบหนีออกจากชายแดนไปถึงชายแดนเหนือเดิมของแคว้นหนานฉีแล้วขอรับ”“ว่าอะไรนะ!” เซียวม่อเผลอสะบัดกรงนกในมือ ดวงตาเบิกกว้างทันทีเขามองฉวีเต้ายางด้วยโทสะ“ข่าวนี้เชื่อถือได้หรือไม่?”บัดซบ!หยวนตั๋วบอกไว้ว่า มีมนุษย์โอสถเฝ้าตามชายแดน เซียวอวี้ไม่มีทางหนีไปได้ไม่ใช่หรือ!ฉวีเต้ายางข่มอารมณ์ให้มั่งคง“เรียนท่านอ๋อง ข้าน้อยคิดว่า ควรเชื่อไว้ก่อน ดีกว่าไม่เชื่อแล้วปล่อยให้หลุดมือไป“ขอท่านอ๋องให้ข้าออกไปติดตามขอรับ!”ตอนนี้ในใจของเซี

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1400

    ท่าทีฉวีเต้ายางตื่นเต้นร้อนรน รีบเร่งที่จะบอกความจริงกับเฟิ่งจิ่วเหยียน“เป็นฝีมือของฉู่อ๋อง ทุกอย่างล้วนเป็นแผนการของฉู่อ๋องทั้งสิ้น!“ก่อนหน้านี้ข้าน้อยถูกเขาหลอก ทำงานรับใช้เขา“ภายหลังค่อยรู้ว่า ฉู่อ๋องซ่อนเจตนาร้ายเอาไว้ตั้งแต่แรก“เรื่องความวุ่นวายของมนุษย์โอสถครั้งนี้ เพื่อปลงพระชนม์ฮ่องเต้แล้วชิงราชบัลลังก์ ฮองเฮา ตอนนี้ฝ่าบาทอยู่ในอันตรายอย่างมาก ฉู่อ๋องไม่มีทางปล่อยพระองค์ไว้แน่พ่ะย่ะค่ะ“ข้าน้อยอาศัยข้ออ้างช่วยฉู่อ๋องตามหาฝ่าบาท ถึงได้มีโอกาสมาที่เมืองลี่หย่วน”เฟิ่งจิ่วเหยียนยังคงกำด้ามกริชไว้แน่นนางจ้องมองฉวีเต้ายางอย่างเย็นชา“เมื่อเจอฝ่าบาทแล้ว เจ้าคิดจะทำอะไร?”ฉวีเต้ายางรู้ว่านางไม่เชื่อ แต่ก็พยายามอธิบายอย่างเต็มที่“ข้าจะช่วยฝ่าบาท พาหนีออกจากเมืองชายแดน“มีเพียงออกจากทางเหนือเท่านั้น จึงจะสามารถรวบรวมกำลังทหารมากำจัดพรรคพวกของฉู่อ๋องได้“ฮองเฮา เมืองชายแดนทางเหนือหลายแห่ง ตอนนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของฉู่อ๋องแล้วพ่ะย่ะค่ะ“ท่านกับฝ่าบาทต้องรีบหนีออกไปให้เร็วที่สุดพ่ะย่ะค่ะ!”สีหน้าของเขาจริงใจ ไม่เหมือนคนโกหกแต่เฟิ่งจิ่วเหยียนยังไม่เชื่อโดยง่าย“ทำไม

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1399

    จางฉี่หยางคือศิษย์ที่เฟิ่งจิ่วเหยียนรับไว้เมื่อครั้งอดีต และยังเป็นศิษย์เพียงคนเดียวของนางจนถึงตอนนี้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา จางฉี่หยางติดตามอาจารย์ของนาง เมิ่งฉวี ทำผลงานโดดเด่นอยู่ที่ชายแดนเหนือ เป็นผู้มีอนาคตไกล สมควรยกย่องว่าเป็นแม่ทัพรุ่นใหม่ที่หาได้ยากเฟิ่งจิ่วเหยียนไม่คาดคิดเลยว่า จะมาเจอจางฉี่หยางที่นี่ด้วยความที่นางปลอมแปลงใบหน้าไว้ในระดับหนึ่ง จางฉี่หยางจึงไม่สามารถจำนางได้ในทันทีกระทั่งนางถอดหน้ากากอำพรางออก เขาจึงแสดงสีหน้าปลาบปลื้มยินดี“อาจารย์ ท่านปลอดภัยดี!”เขาได้รับคำสั่งให้มาช่วยเหลือฮ่องเต้ฮองเฮา เมื่อเห็นอาจารย์ปลอดภัย เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีขณะนั้น จางฉี่หยางล้มเลิกแผนการที่จะเข้าเมือง เลือกที่จะหาที่ลับกับเฟิ่งจิ่วเหยียน เพื่อแลกเปลี่ยนเบาะแสที่แต่ละฝ่ายรู้มาเมื่อทราบว่าฮ่องเต้ยังคงถูกขังอยู่ในอีกเมืองหนึ่งของชายแดน จางฉี่หยางก็รู้สึกเป็นกังวลอย่างมากเขาพูดว่า “พวกมนุษย์โอสถร้ายกาจนัก พวกเราเดินทางมาด้วยความระมัดระวังที่สุด กลัวจะถูกพวกเขากัด หากจะช่วยฮ่องเต้ อาศัยแค่พวกเราคงไม่พอ”บรรยากาศโดยรอบเงียบงัน เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดด้วยเสียงเข้ม“เบื้อง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1398

    ฉวีเต้ายางกลับมาถึงจวนฉู่อ๋อง ก่อนอื่นจัดการให้ท่านแม่ได้อยู่อย่างเรียบร้อย จากนั้นจึงขอเข้าเฝ้าฉู่อ๋อง“ท่านอ๋อง ข้าคิดไปคิดมา ก็ยังเห็นว่าควรทำอะไรสักอย่างเพื่อท่าน”“ท่านต้องการช่วงชิงบัลลังก์ สิ่งสำคัญที่สุด ก็คือบัลลังก์ต้องว่างก่อน”“ตอนนี้ฮ่องเต้อยู่ที่ชายแดน ข้ายินดีออกเดินทางไปตามหา ช่วยท่านกำจัดปัญหาใหญ่ในใจ!”ปกติฉวีเต้ายางเป็นคนสุขุมเยือกเย็น แต่ครั้งนี้กลับกล้าตัดสินใจทำเรื่องเช่นนี้ ทำเอาเซียวม่อประหลาดใจไม่น้อยเซียวม่อมองเขาด้วยความสนใจ“ท่านฉวี นี่เป็นการลอบปลงพระชนม์ฮ่องเต้เลยนะ!”ฉวีเต้ายางหัวเราะเย้ย“ฮ่องเต้ไม่ใช่ผู้ครองแผ่นดินที่ชอบธรรม การลอบปลงพระชนม์จะเป็นไรไป?“อีกอย่าง ในเมื่อข้าเข้ามาอยู่ภายใต้บารมีของท่านอ๋องแล้ว ก็ย่อมต้องตอบแทนบุญคุณ ไม่เช่นนั้นหากวันข้างหน้าท่านให้รางวัลแก่ข้า ข้าก็จะรับมันด้วยความละอายใจ”“ขอท่านอ๋องโปรดให้โอกาสข้าเถิด!”เซียวม่อเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบ“ดี ในเมื่อเจ้ามีใจเช่นนี้ ข้าก็จะอนุญาต แต่เจ้าไม่กลัวมนุษย์โอสถพวกนั้นหรือ? พวกมันดุร้ายไม่ใช่น้อย”ฉวีเต้ายางมีสีหน้าลังเลอยู่บ้าง แต่ก็ยังคงตัดสินใจเด็ดเดี่ยวเขาค้อม

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1397

    เมืองฝานหลูฉู่อ๋องเซียวม่อพักอยู่ในจวนอ๋องอย่างสบายใจบรรดาภรรยาและสนมในจวนเห็นว่าเขากลับมาอย่างปลอดภัย ต่างก็ดีใจเป็นอย่างยิ่งพวกนางกลับไม่รู้ว่า เขากับพวกมนุษย์โอสถเหล่านั้นเป็นพวกเดียวกัน ต่างพากันร่ำไห้ปรับทุกข์กับเขา“ท่านอ๋อง ช่วงหลายวันนี้พวกเราตกใจกลัวกันมาก! พวกมนุษย์โอสถเหล่านั้นน่ากลัวจริง ๆ !”“ท่านอ๋อง ในเมืองฝานหลูมีมนุษย์โอสถอยู่มาก พวกเราต้องป้องกันประตูจวนอย่างแน่นหนา ถึงจะไม่ให้พวกเขาบุกเข้ามาได้ เมืองฝานหลูแห่งนี้อยู่ต่อไปไม่ได้อีกแล้วเจ้าค่ะ!”เซียวม่อเอ่ยแทรกคำพูดของพวกนางด้วยความรำคาญใจ“พอแล้วพอแล้ว ทุกคนหยุดร่ำไห้ได้แล้ว! ตอนนี้ข้ากลับมาแล้ว พวกมนุษย์โอสถเหล่านั้นจะไม่กล้ามาที่นี่!”จากนั้นเขาถามต่อ: “ในจวนทุกคนปลอดภัยดีหรือไม่?”พระชายาฉู่อ๋องจึงรีบตอบ“เรียนท่านอ๋อง ทุกคนปลอดภัยดีเจ้าค่ะ“ตอนนี้ท่านกลับมาแล้ว ทุกคนก็มีเสาหลักให้ยึดเหนี่ยวจิตใจแล้ว”เซียวม่อมองไปรอบ ๆ: “ฉวีเต้ายางเล่า?”เขาใกล้จะขึ้นครองตำแหน่งสูงนั่นแล้ว ก็ต้องเลื่อนตำแหน่งให้คนของตนหากฉวีเต้ายางผู้นี้รู้จักวางตัวให้เป็น เขาก็ไม่ถือสาที่จะใช้ประโยชน์สำคัญอีกครั้งเมื่อเซียวม่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status