Share

บทที่ 397

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
แสงสว่างวาบจากดาบ ทำให้เฉียวม่อล้มลงราวกับว่ากระดูกสันหลังของนางถูกฉีกกระชากออกไปในทันที

นัยน์ตาของนางเบิกโพลงขึ้น พร้อมทั้งหันหน้ากลับไปด้วยความหวาดกลัว

เท้าของนาง...

เส้นเอ็นร้อยหวายถูกตัดไปแล้ว!

เมื่อมองเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ ๆ นั้น เฉียวม่อพลันตัวสั่นเทาไปในทันที

“อย่า…อย่าเข้ามา! ไม่เอา…”

เฟิ่งจิ่วเหยียนหาได้นึกสงสารไม่ พร้อมทั้งตวัดดาบอีกครั้งหนึ่งเพื่อตัดไปที่เส้นเอ็นข้อมือของเฉียวม่อ

ทันใดนั้น เฉียวม่อพลันส่งเสียงกรีดร้องโหยหวนออกมา

“อ๊าก—"

นางเกลียดยิ่งนัก!

เหตุใดต้องทำเช่นนี้กับนางด้วย!

นางก็แค่อยากได้ในสิ่งที่นางสมควรจักต้องได้!

องค์หญิงใหญ่พลันยืนชมภาพตรงหน้าอยู่บนกำแพงด้วยความเป็นสุข

เมิ่งเฉียวม่อผู้นั้น กล้าดีอย่างไรมาแอบอ้างตนเองเป็นท่านแม่ทัพน้อยเมิ่งกัน!

สายตาของเซียวอวี้พลันเต็มไปด้วยความเย็นชา

“นำตัวเมิ่งเฉียวม่อกลับไปที่คุกเทียนเหลา จักทำการประหารนางในวันพรุ่งนี้”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

เมื่อเฉียวม่อเห็นว่าตนเองหมดหนทางที่จะมีชีวิตรอดแล้วนั้น จึงร้องคำรามออกมาด้วยความเกรี้ยวกราดในทันที

“ฝ่าบาทเพค่ะ! หม่อมฉันต้องการฟ้องคู่สามีภรรยาตระกูลเม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1442

    ณ หอเทียนเซียงยามที่เสียวอู่เห็นเลี่ยอู๋ซิน พลันรู้สึกเย็นวาบไปทั่วแผ่นหลังกลิ่นอายดุร้ายบนตัวของคนผู้นี้เข้มข้นมากเป็นกลิ่นอายที่ยากจะอธิบาย เหมือนเพชฌฆาต ฆาตกร เพียงใช้สายตาก็เปี่ยมไปด้วยไอสังหารอันดุร้าย เพียงขยับตัวก็ทำให้หวาดกลัวจนตัวสั่นเสียวอู๋เข้าใจโดยพลันว่าทำไมเวลามีเรื่องประหารจึงต้องตามหาคนผู้นี้อู๋ไป๋กับเลี่ยอู๋ซินเป็นคนรู้จักเก่าเขาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น“สหายเลี่ย!​ช่วงนี้สบายดีหรือไม่? ครั้งนี้ขอรบกวนเจ้าด้วย!”ไม่ได้เจอกันนาน เลี่ยอู๋ซินดูจะเงียบขรึมพูดน้อยกว่าเมื่อก่อนอู๋ไป๋ทำตัวไม่ถูกเล็กน้อยเลี่ยอู๋ซินมองรอบ ๆ ห้อง“คนล่ะ?”เขารีบร้อนจะจัดการุธุระให้เสร็จอู๋ไป๋รีบตอบสนอง ชี้ไปทางม่านเตียง“อยู่ข้างในนั้น กำลังรอเจ้าลงดาบอยู่!”เลี่ยอู๋ซินยิ้มเยาะ“วางบนเตียง? ไม่กลัวสกปรกหรือไร?”อู๋ไป๋ส่งเสียงพูด“เจ้าจะสอบสวนอย่างไรตามสบาย หากทำพื้นที่สกปรก พวกข้าชดใช้เอง”เลี่ยอู๋ซินไม่พูดพร่ำทำเพลง ควักกริซออกมากริซเล่มนั้นพิเศษมาก มีตะขอปลายกลับติดอยู่ด้วยคนอื่นเห็นเช่นนั้น ก็ออกห่างทันที ไปเฝ้าข้างนอกห้องแทนเสียวอู่ยังเดินตามเลี่ยอู๋ซินเข้

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1441

    เมื่อมีเซี่ยหวั่นเฉินกับหยวนจั้นคอยจัดการให้ เฟิ่งจิ่วเหยียนก็พาเซียวอวี้เข้ามาอยู่ในเรือนพักบนเขาแห่งหนึ่งในเรือนมีหมอเทวดาอาศัยอยู่หลายคนเซี่ยหวั่นเฉินไม่ปิดบัง บอกกับเฟิ่งจิ่วเหยียน“หมอเทวดาแต่ละท่านล้วนเป็นคนที่ข้าเชิญมาจากทั่วทุกสารทิศ เพื่อศึกษาพิษมนุษย์โอสถโดยเฉพาะ“ความจริงแล้ว ไม่ได้มีเพียงแคว้นหนานฉี แคว้นตงซานเองก็ทุกข์ทนกับพิษมนุษย์โอสถมานานแล้ว“ประชาชนผู้บริสุทธิ์ต่างถูกจับไปทดลองยา จนตอนนี้ยังตามกลับมาไม่ได้”เขาพูดถึงเรื่องนี้ทีไร ยังคงเจ็บปวดใจอย่างมากเฟิ่งจิ่วเหยียนคิดถึงประชาชนทางเมืองชายแดนเหล่านั้นพวกเขาล้วนเป็นผู้บริสุทธิ์ที่ประสบภัย“ฝาบาททรงห่วงใยประชาชน ต้องขจัดภัยอันตายให้ประชาชนได้ในเร็ววันเป็นแน่”เซี่ยหวั่นเฉินพยักหน้าเบา ๆ“หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น”“ได้ยินว่าก่อนหน้านี้แคว้นหนานฉีมีหมอเทวดาเหยียน ปรุงยาถอนพิษมนุษย์โอสถออกมา“ตอนนั้นข้ายังดีใจกับเรื่องนี้ไปด้วย“ไม่คิดเลยว่าเซียวเหิงจะว่องไวเช่นนี้ ได้สร้างพิษมนุษย์โอสถขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว“เพื่อปรุงยาถอนพิษ หมอเทวดาทั้งหลายในเรือนจึงไม่ได้พักผ่อนดี ๆ มานานแล้ว“ตอนนี้มีฮ่องเต้ฉี ไม่แน

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1440

    เซี่ยหวั่นเฉินตอบเฟิ่งจิ่วเหยียนตามจริง“ยาถอนพิษอยู่ที่ใด พวกเรายังไม่รู้“แต่แน่ใจได้ว่า มันอยู่ในมือของเซียวเหิง“ขอเพียงขจัดเซียวเหิงไปได้ ก็จะสามารถจัดการหายนะมนุษย์โอสถได้อย่างสิ้นเชิง ปกป้องประชาชนทั้งสองแคว้นให้ปลอดภัย”คำพูดของเขา เปรียบดั่งรัชทายาทผู้ทรงคุณธรรมและเปี่ยมล้นด้วยความสามารถ—— คำนึงถึงแคว้นและประชาชน ให้ความสำคัญกับภาพรวมเป็นหลัก เฟิ่งจิ่วเหยียนถามต่ออีก“เรื่องของเซียวเหิง พวกเจ้ารู้มากเท่าไร?”เซี่ยหวั่นเฉินมองไปยังหยวนจั้น บอกให้เขาเป็นคนพูดหยวนจั้นเดินเข้าไปข้างหน้า“ตอนนั้นเซียวเหิงแต่งเข้าตระกูลหยวน ช่วงหลายปีที่ผ่านมาทำตัวถ่อมตนไม่ออกนอกลู่นอกทาง เรื่องที่ทำ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการค้าขาย“ส่วนสถานะเชื้อพระวงศ์แคว้นหนานฉีของเขา รัชทายาทเพิ่งสืบเจอเมื่อไม่นานมานี้“เท่านี้ก็ทำให้เห็นว่าคนผู้นี้เจนจัดในกลอุบาย ชำนาญเรื่องหลบซ่อน“หลายปีมานี้ เบื้องหน้า ดูเหมือนบิดาของข้าดูแลตระกูลหยวน แต่ในความเป็นจริง กิจการส่วนใหญ่ของตระกูลหยวนล้วนถูกเซียวเหิงควบคุม“รัชทายาทยังสืบพบ ว่าคดีมนุษย์โอสถของแคว้นหนานฉีในตอนนั้น ผู้บงการหลักที่เกี่ยวข้องอย่างมู่หรง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1439

    เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่เคยเจอรัชทายาทแคว้นตงซานมาก่อนพอได้ยินมาบ้าง ว่ารัชทายาทผู้นี้เป็นผู้ทรงคุณธรรมและมีความสามารถไม่ว่าจะในราชสำนัก หรือในหมู่ประชาชน รัชทายาทล้วนเป็นที่เลื่องลือคนผู้นี้สามารถพบได้ อีกอย่าง หากรัชทายาทแคว้นตงซานผู้นี้คิดจะหาเรื่องพวกเขาจริง ๆ ก็คงพาทหารทางการมาจับแล้วหลังจากเฟิ่งจิ่วเหยียนครุ่นคิดอยู่นาน ก็ส่งเซียวอวี้ให้พวกเฉินจี๋คุ้มกันส่วนนางลงจากรถม้าไปเองนอกรถม้า รัชทายาทแคว้นตงซานผู้นั้นมีความสง่าและสุภาพ“หากฮองเฮาฉีไม่ถือว่าอะไร ไปคุยกันที่ศาลาข้างหน้าก็ได้”ศาลาอยู่ไม่ไกล ห่างเพียงไม่กี่จั้งเฟิ่งจิ่วเหยียนหันกลับไปมองรถม้า “รัชทายาทมีอะไร ก็พูดตรงนี้เถอะ”หยวนจั้นกำลังจะพูดอะไร ก็ถูกรัชทายาทยกมือห้ามเสียก่อนคนหลังเชื่อฟังอย่างถ่อมตัว พลางพยักหน้าตกลง“เช่นนั้นก็เอาตามที่ฮองเฮาฉีบอก”จากนั้น เขาก็ให้เหล่าองครักษ์ที่อยู่ข้างหลังออกไป เหลือไว้เพียงหยวนจั้น ทว่าไม่ได้ขอให้เฟิ่งจิ่วเหยียนทำเช่นเดียวกันเฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างไม่ใส่ใจ“รัชทายาทต้องการหารือเรื่องอันใด”รัชทายาทแคว้นตงซานยิ้มอย่างใจเย็น“ผู้น้อยมีนามว่า ‘เซี่ยหวั่นเฉิน’ ฮองเฮ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1438

    นี่เป็นการหายตัวไปครั้งที่สองของเซียวอวี้เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่อาจนิ่งเฉยได้ทว่า หยิ่นเอ้อร์กล่าวอีกว่า“เฉินจี๋และพวกองครักษ์อื่น ๆ คุ้มกันฝ่าบาทอยู่ น่าจะยังไม่ไปไหนไกล ฮองเฮา ข้าคิดจะออกไปตามหา ขอให้พวกท่านอยู่รอที่หอเทียนเซียง บางทีเฉินจี๋อาจจะพาฝ่าบาทกลับมารวมตัวที่นี่!”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้า“ได้”นางยังต้องเตรียมการ พาหยวนตั๋วออกไปนอกเมืองหลังจากตระกูลหยวนรู้ว่าหยวนตั๋วหายตัวไป จะต้องตรวจค้นประตูเมืองอย่างเข้มงวดเป็นแน่นางต้องวางแผนอย่างรอบคอบในตอนนี้ อู๋ไป๋ได้เอ่ยเสนอ“ฮองเฮา เลี่ยอู๋ซินอยู่ที่แคว้นตงซานมิใช่หรือ? พวกเราตามตัวเขามาสอบสวนหยวนตั๋วก็ได้“เขาจะต้องสามารถสอบสวนคำตอบออกมาได้ อย่างรวดเร็วเป็นแน่!”เหตุผลที่เฟิ่งจิ่วเหยียนอยากพาตัวหยวนตั๋วไปด้วย ก็เพราะกลัวว่าการสอบสวนจะไม่เร็วถึงเพียงนั้นเพราะถึงอย่างไรหยวนตั๋วผู้นี้ก็เป็นพวกปากแข็งนางกังวลว่าจะเสียเวลาอยู่ในแคว้นตงซานนานเกินไป ประการแรกอาจถูกคนของตระกูลหยวนตามหาเจอ ประการที่สองพิษในร่างกายของเซียวอวี้ไม่อาจจะรอไหวตอนนี้เอ่ยถึงเลี่ยอู๋ซิน ก็เป็นหนทางหนึ่งได้เป็นเวลานานที่ไม่ได้ข่าวคราวของเลี่ยอู

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1437

    เฟิ่งจิ่วเหยียนต่อสู้กับเซียวเหิงมาแล้วสองชั่วยามก่อนหน้านี้ทั้งสองยังสูสีกันแต่ตอนนี้ ที่นี่คือเรือนตะวันตกซึ่งเต็มไปด้วยกลไกซับซ้อน ไหนจะพื้นที่คับแคบอีก นางจึงเสียเปรียบอยู่ไม่น้อยสีหน้าของเซียวเหิงมืดครึ้ม“ช่างไม่เจียมตัวจริง ๆ!”เขาชักดาบเข้าปะทะอู๋ไป๋และเหล่าองครักษ์ก็ตามเฟิ่งจิ่วเหยียนบุกไปข้างหน้าทันทีระเบียงแคบ ๆ แออัดไปด้วยผู้คนระหว่างนั้น มีคนถูกผลักตกจากระเบียงทันใดนั้นกลไกไหมพันเส้นก็รัดร่างของคนผู้นั้นเพียงชั่วครู่ คนผู้นั้นก็ถูกเส้นไหมบดขยี้จนตาย เนื้อหนังถูกฉีกกระชากออกทั้งเป็น เหลือทิ้งไว้เพียงโครงกระดูกเมื่อได้เห็นกับตา จึงรู้ว่ากลไกไหมพันเส้นนี้น่ากลัวเพียงใดอู๋ไป๋รู้สึกเย็นวาบไปทั้งสันหลังเขาจะตกลงไปนอกระเบียงไม่ได้เด็ดขาด!แม้เพียงแค่ยื่นมือออกไป ก็จะถูกกลไกไหมพันเส้นตัดขาดน่ากลัวเกินไปแล้ว!กระบวนท่าของเฟิ่งจิ่วเหยียน ส่วนใหญ่เน้นที่ความเร็วนางต่อสู้กับเซียวเหิงได้สูสีจึงคาดเดาได้ว่า หากเขาหนุ่มกว่านี้สักยี่สิบปี นางอาจจะสู้เขาไม่ได้แต่เฟิ่งจิ่วเหยียนนั้น ขึ้นชื่อว่าเจอคนแกร่งก็ยิ่งแกร่งกว่าในสายตาของนางมีเพียงเซียวเหิงเป็นคู่ต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status