หร่วนฝูอวี้! นางกลับมาแล้ว!รุ่ยอ๋องเดินเข้าไปหาอย่างตื่นเต้น“อาอวี้ เป็นเจ้าหรือ!”หร่วนฝูอวี้พูดเสียงเย็น “รู้อยู่แล้วจะถามไปทำไม หากท่านจำข้าไม่ได้ ก็ไปตายซะ”นางปากคอเราะร้อยอย่างมากเมื่อรุ่ยอ๋องมองอีกครั้ง ก็เห็นมีคนนอนราบบนพื้นนั่นคือแม่นมของจี๋เอ๋อร์ ที่ถูกตีจนสลบในมุมห้อง เป็นหลิวหวาที่ถูกจับมัด มีผ้ายัดปากบนคอของหลิวหวายังมีงูตัวโปรดของหร่วนฝูอวี้พันไว้ เขาจึงไม่กล้าขยับตัว ทำได้เพียงส่งสายตาขอความช่วยเหลือ——ท่านอ๋อง ช่วยข้าด้วย!รุ่ยอ๋องนึกขึ้นมาได้ ตั้งแต่ที่เขากลับมาที่จวน ก็ไม่มีคนบอกเขาเลยว่า——หร่วนฝูอวี้มานั่นก็หมายความว่า นางแอบบุกรุกเข้ามา และไม่มีใครสังเกตเห็นหร่วนฝูอวี้ไม่พอใจอย่างยิ่ง“ท่านปกป้องลูกแบบนี้หรือ?“องครักษ์คุ้มกันในจวนก็หละหลวมเกินไป คืนนี้โชคดีที่เป็นข้า หากเป็นผู้ประสงค์ร้ายคนอื่น ก็คงพาตัวลูกไปง่าย ๆ แล้ว!“อีกอย่าง เขาร้องไห้หนักขนาดนี้ ท่านกลับปล่อยเขาไว้ในจวนอย่างวางใจ ดูเหมือนท่านจะไม่สนใจความเป็นความตายของเขาเลยสักนิดสินะ!”หร่วนฝูอวี้ร้อนใจ จึงพูดออกมามากมายขนาดนี้ตอนนี้จี๋เอ๋อร์ซบอยู่ในอ้อมอกของมารดาอย่างเงียบเชียบ ไม่
ยามนี้หร่วนฝูอวี้ตกอยู่ในสถานการณ์น่าเป็นห่วงคราวก่อนนางถูกเรียกตัวเข้าไปในวัง จนเกือบถูกหนานเจียงอ๋องจับไว้หากไม่ใช่เพราะนางระแวดระวัง และหนีออกมาได้ทัน ป่านนี้ก็คงถูกเชือดไปแล้วเหมือนเสียวอู่ช่วงนี้หนานเจียงอ๋องลอบส่งคนตามจับนางลับ ๆ เพื่อหลบหนีคนเหล่านั้น นางจึงไม่มีสถานที่ซ่อนตัวถาวร และไม่เคยติดต่อคนอื่นรวมถึงเก๋อสือชีศิษย์น้องของนางมีเพียงแบบนี้เท่านั้น ถึงจะไม่พาคนอื่นเดือดร้อนไปด้วยทว่า นางไม่ได้เอาแต่หลบซ่อนอย่างเดียวนางคอยตามสืบลับ ๆ ว่าใครกันแน่ที่แฝงตัวเข้ามาในหนานเจียง พูดโน้มน้าวหนานเจียงอ๋องให้ขยายขอบเขต และแย่งชิงกู่ราชาในตัวนางไปและนางก็สืบเจอว่า คนผู้นั้นคือเซียวเหิงที่หนีมาจากแคว้นตงซาน!สิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้คือ เซียวเหิงผู้นี้มีความสามารถจริง ๆเขาสามารถช่วยหนานเจียงยึดครองชนเผ่าเล็ก ๆ โดยรอบได้ ต่อจากนี้ยังวางแผนจะยึดแคว้นต้าเซี่ยอีกไม่แปลกที่ท่านอ๋องจะหวั่นไหว และไม่เชื่อนาง กลับเชื่อคนนอกแทนคงจะคิดไปจริงจังว่าตัวเองได้ขงเบ้งฟื้นคืนชีพมาเป็นแม่ทัพ สามารถแบ่งดินแดนกับแคว้นหนานฉีได้ไม่รู้เลยว่า แม้แต่แคว้นตงซานก็ยังสยบหายนะไม่ได้ ศาลเจ้าอย่าง
นอกวังหลวง ในโรงพักแรมท่านผู้เฒ่าหยวนนั่งอยู่เพียงลำพังเป็นเวลานานเขามองแสงจันทร์นอกหน้าต่าง แล้วถอนหายใจออกมาเทศกาลไหว้พระจันทร์กำลังจะมาถึง เขากลับไร้ญาติขาดมิตรหากเสียวอู่เป็นอะไรไป เขาจะอธิบายกับซีเอ๋อร์อย่างไรกระบี่ชื่อหยวนจนถึงวันนี้เขาเพิ่งรู้ ว่าเป็นกระบี่คู่ในเมื่อซีเอ๋อร์เจอกระบี่ลับ แล้วเหตุใดจึงไม่บอกเขา?……หนานเจียงเสียวอู่ถูกมัดไว้ตลอดเวลาคนชุดดำเหล่านั้นกลัวว่าเขาจะหนี แต่ละวันจะมีหลายคนมาเฝ้าดูเขาในคืนนี้ มีคนชุดดำพาเขาออกไปนอกห้องเขาถาม “พวกเจ้าจะพาข้าไปไหน? หรือในที่สุดก็คิดจะฆ่าข้าแล้วใช่หรือไม่?”คนชุดดำไม่ตอบเขาไม่นาน เขาก็ถูกพามายังห้องหนึ่งในห้องนี้มีเซียวเหิงที่เขารู้จัก และยังมีชายในชุดขาวอีกคนทั้งสองคนดูไม่ใช่คนดีอะไร!ถานไถเหยี่ยนเดินเข้ามาก่อน แล้วประสานมือคารวะเขา“ขอโทษที่ต้องพาท่านออกมาจากแคว้นหนานฉี ด้วยวิธีนี้”เสียวอู่หัวเราะเหอะ ๆ“นี่! ถ้ารู้สึกผิดจริง ๆ ก็รีบแก้มัดข้าสิ”ถูกมัดมือมัดขาไว้แบบนี้ เมื่อยตัวมากสู้ฟันเขาให้มันจบ ๆ เขาจะได้ตายไว ๆ!“อีกอย่าง เจ้าเป็นใคร? ทำไมถึงมัดข้า!”ถานไถเหยี่ยนแนะนำตัว “ข้าแซ่
ท่านผู้เฒ่าหยวนเห็นด้วยอย่างยิ่ง——ต้องร่วมมือกัน กำจัดเซียวเหิงและถานไถเหยี่ยนก่อนทว่า เขาเองก็เป็นห่วงเสียวอู่ตอนนี้เสียวอู่คือตัวประกันในมือของพวกเขาท่านผู้เฒ่าหยวนคารวะเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างจริงจัง“ฮองเฮา เรื่องช่วยเสียวอู่กลับมา รบกวนท่านกับฮ่องเต้ใส่ใจเป็นพิเศษ”“แน่นอน ในด้านส่วนรวม เสียวอู่นับว่าเป็นเชื้อพระวงศ์ ในด้านส่วนตัว เสียวอู่เป็นศิษย์น้องของฝ่าบาท ความสัมพันธ์ย่อมแน่นแฟ้น ต่อให้ข้าไม่เต็มที่ ฝ่าบาทก็จะช่วยเหลือเต็มที่เป็นแน่”นางพูดเช่นนี้ เพื่อให้ท่านผู้เฒ่าหยวนวางใจในคืนนั้นหลังจากเซียวอวี้เสร็จสิ้นราชกิจ ก็กลับมาที่ตำหนักหย่งเหอเฟิ่งจิ่วเหยียนจึงนำบทสนทนาของนางกับท่านผู้เฒ่าหยวน เล่าให้เขาฟังอย่างละเอียด“นับว่าเขาคิดได้เร็ว รู้ว่าแคว้นตงซานควรร่วมมือกับแคว้นหนานฉีต้านทานศัตรู”เฟิ่งจิ่วเหยียนมีสีหน้าจริงจัง “แต่ไม่รู้ว่า ฮ่องเต้แคว้นตงซานจะยอมฟังคำแนะนำของท่านผู้เฒ่าหยวนหรือไม่”เซียวอวี้ขมวดคิ้ว “เจ้ากังวลว่าแคว้นตงซานจะถูกถานไถเหยี่ยนโน้มน้าวและหลอกใช้หรือ?”เฟิ่งจิ่วเหยียนกังวลเรื่องนี้จริง ๆ“อืม ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ หากหม่อมฉันเป็นถานไถเหยี่ย
เมืองหลวงแคว้นหนานฉีท่านผู้เฒ่าหยวนร้อนรนใจอย่างมาก จนไม่สามารถอยู่รอข่าวในโรงพักแรมเฉย ๆ ได้อีกต่อไปผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว ไม่รู้ว่าเสียวอู่ถูกพาไปยังที่ใด เป็นหรือตายเขาเหลือหลานชายแค่คนเดียว จะให้เป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด!องครักษ์ลับทั้งหมดถูกส่งออกไป เพื่อตามหาร่องรอยของเสียวอู่ยามนี้ เขาไม่มีเวลามาสนใจความปลอดภัยของตัวเองวันนี้ เขาจึงขอเข้าเฝ้าฮ่องเต้ฉีฮ่องเต้ฉีไม่มีเวลาว่างพบเขา เขาจึงถูกพามาที่ตำหนักหย่งเหอเฟิ่งจิ่วเหยียนบอกเขา “เรื่องของเสียวอู่ พวกข้าเองก็กำลังตรวจสอบอยู่เหมือนกัน ตอนนี้สิ่งที่แน่ใจได้คือ เสียวอู่อยู่ในมือของถานไถเยี่ยน ยังไม่มีภัยอันตรายถึงชีวิต”“ใช่ ข้าเองก็รู้ดี หากพวกเขาจะฆ่าเสียวอู่ ก็คงลงมือไปนานแล้ว ไม่จำเป็นต้องพาเขาไปด้วย แต่ข้าก็ยังไม่สบายใจ กลัวว่าถ้าเกิด…ฮองเฮาสืบเจอหรือไม่ ว่าถานไถเหยี่ยนต้องการอะไร?”บาดแผลของท่านผู้เฒ่าหยวนยังไม่หายดี สีหน้าจึงซีดเซียวอย่างมากเขานั่งบนเก้าอี้ ยากที่จะสงบนิ่งราวกับว่าบนเก้าอี้มีเข็ม ทำให้เขากระสับกระส่ายไปทั้งร่างกายเฟิ่งจิ่วเหยียนกล่าวอย่างสุขุม“สิ่งที่เขาต้องการ คือการรวมอำนาจใต้หล้าเป็นห
หลังจากเซียวเหิงไตร่ตรองอยู่ครู่ใหญ่ ก็ถามถานไถเหยี่ยน “เสียวอู่จะยอมให้พวกเราควบคุมหรือ? แล้วเจ้าอีก ต้องการอะไร?”สายตาของถานไถเหยี่ยนลึกล้ำ“ไม่ว่าเสียวอู่จะควบคุมได้หรือไม่นั้น ตอนนี้เราก็ไม่มีทางเลือกอื่น“ส่วนสิ่งที่ข้าต้องการ จริง ๆ แล้วเรียบง่ายมาก“ข้าต้องการให้ใต้หล้าเป็นหนึ่งเดียว ชื่อเสียงถูกจารึกเป็นประวัติศาสตร์”เซียวเหิงหัวเราะออกมาเสียงดัง“ดี! ดี!“เช่นนั้นก็พิสูจน์ความแน่วแน่ของเจ้ามาก่อน!“หากข้าเชื่อเจ้าง่าย ๆ ก็คงให้คำอธิบายกับคนอื่นไม่ได้ ไม่ใช่หรือ?“พูดตามตรง คือต้องปฏิญาณเข้าร่วม!“เจ้าเพียงจับตัวเสียวอู่มา ก็จะให้ข้าได้ยอมรับเจ้าแล้วหรือ?”ถานไถเหยี่ยนมีสีหน้าสบาย ๆ“ข้าจะร่วมมือกับท่าน ช่วยหนานเจียงบุกทำลายแคว้นต้าเซี่ย โจมตีแคว้นตงซาน รวมทุกแคว้นในทิศตะวันออกให้สำเร็จ โจมตีแคว้นหนานฉีในแนวขวาง“หากแคว้นหนานฉีล่มสลาย แคว้นบริวารก็ไม่มีอะไรน่าเกรงกลัว เหลือแค่แคว้นเล็ก ๆ อย่างซีหนี่ว์ ที่จัดการง่ายเหมือนเอามือล้วงกระเป๋า”เซียวเหิงแสยะยิ้ม“พูดเหมือนง่าย เจ้ามั่นใจเพราะอะไร?”ที่เขายุยงหนานเจียงอ๋องให้บุกโจมตีแคว้นต้าเซี่ย ก็แค่ปลอบใจอีกฝ่าย เ