[12] รู้ใจตัวเอง

บทที่ 12

รู้ใจตัวเอง

หลังจากวันนั้นเกวลินย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ในคอนโดของคุณหมอนนทกร ชีวิตของเธอก็สงบสุขขึ้น ยามกลางวันเธอทำอาหารส่งให้คุณหมอซึ่งติดใจรสมือเธอพร้อมชมไม่ขาดปาก ส่วนกลางคืนออกไปทำงานตามปกติ อีกไม่ถึงสองสัปดาห์การเรียนเทอมใหม่ในชั้นปีสามของเธอก็จะเริ่มขึ้นแล้ว เมื่อตารางเรียนออก ตารางงานของเธอก็ต้องปรับเปลี่ยนตาม วันไหนมีเรียนเช้าเธอก็ไม่อาจมาทำงานในคืนนั้นได้

ส่วนคุณหมอแม้จะเข้ามาช่วยเหลือเธอกับแม่อย่างดีแต่ก็ไม่มีทีท่าอยากจะจีบหรือแสดงออกในแง่นั้นแต่อย่างใด ทำให้เธอสบายใจอยู่ไม่น้อย

“ไม่คิดเปิดร้านอาหารบ้างหรือ ฝีมือขนาดนี้น่าจะรอดอยู่นะ”

คุณหมอถามขึ้นมาตอนที่เธอกับเขาทานอาหารเย็นด้วยกันที่ห้องของคุณหมอ

“อ่า เกรงว่าจะร่วงมากกว่าค่ะ อีกอย่างเกวไม่ได้เรียนโดยตรงด้านนี้แค่เรียนบริหาร จบไปก็ต้องไปทำงานสายนี้ค่ะ ถ้าจะทำร้านอาหารแต่แรกคงเลือกไปเรียนด้านเชฟแล้ว”

ที่สำคัญเธอไม่ได้ชอบทำอาหารให้คนอื่นกินขนาดนั้น แต่ที่เธอทำไม่เพราะความจำเป็น อยากตอบแทน หรืออยากให้คนที่รักกิน

“นี่ใกล้จะเปิดเทอมแล้วสิ”

“ค่ะ อีกไม่ถึงสองสัปดาห์แล้ว”

เกวลินตอบพลางตักอาหารเข้าปาก

“แล้วมีอะไรต้องไปซื้อไหม