[3] แม่บ้านพ่วงตำแหน่งอีหนู

บทที่ 3

แม่บ้านพ่วงตำแหน่งอีหนู

เกวลินหลับไปนานเท่าใดไม่อาจทราบได้แต่ยามเมื่อตื่นขึ้นมาเธอพบว่าร่างกายกึ่งเป็นอัมพาตไปเสียแล้ว เจ็บปวดรวดร้าวราวถูกรถแล่นทับ

เหตุการณ์เมื่อคืนหลั่งไหลเข้ามาในสมอง ก่อนใบหน้านวลเนียนจะแดงซ่าน

“ตานั่นไม่รู้จักถนอมผู้หญิงสักนิด”

เธอบ่นอุบ แม้จะสุขสมจนลืมตัวไปหลายรอบแต่ผลกรรมก็ตามมาแบบไวติดจรวด ร่างกายแทบแหลกสลายแยกออกจากกัน

“กี่โมงแล้วเนี่ย”

หญิงสาวพึมพัมกับตัวเอง

“บ่ายสามโมงวันศุกร์”

เสียงตอบกลับมาเป็นเสียงทุ้มที่คุ้นหูเหมือนจะเคยได้ยินที่ไหนสักที่

“เห้ย คุณ คุณมาได้ไง”

เกวลินลนลาน อารามตกใจจนมีแรงทำให้ขยับตัวได้แต่ว่าแค่ครู่เดียวก็ลงไปนอนกองเกือบตกเตียงจนชายหนุ่มต้องเข้ามาพยุงให้นอนราบไปกับเตียงตามปกติ

“อย่าขยับ สภาพของเธอแย่มาก"

ชายหนุ่มหน้าดุเอ็ดเสียงแข็ง

“ต้นเหตุเพราะอะไรคุณรู้ดีแก่ใจนะคะ”

หญิงสาวค้อนใส่ ก่อนจะนอนนิ่งแต่โดยดี

“แต่เมื่อคืนเธอก็มีความสุขไม่ใช่หรือไงหรือจะปฏิเสธ”

เกวลินอยากลุกขึ้นมาตบหน้าชายหนุ่มปากหมาเหลือประมาณ ติดแค่ว่าสภาพร่างกายไม่ให้ แค่จะยกแขนยังลำบาก เลยได้แต่ส่งสายตากินเลือดเนื้อไปให้แทน

“ยังมีแรงพยศใช้ได้ ฉันชอบ”

คเชนทร์ชอบผู้หญิงเผ็ดร้อนแบบนี้นัก!

“คุณ ไอ้คนบ้า ฉันจะนอนออกไปเลยนะ!”

เกวลินตะโกนไล่ชายหนุ่มออกไป

“เหอะ นี่บ้านฉัน เธอไม่มีสิทธิ์ ฉันจะอยู่หรือจะไปอยู่ที่ตัวฉันต่างหาก”

สิ่งที่ชายหนุ่มพูดออกมาทำให้เกวลินอึ้งสนิท แต่เธอก็ยังไม่เชื่อง่าย ๆ

“ฉันไม่เชื่อ เดี๋ยวนี้มิจฉาชีพเยอะจะตาย ใครก็พูดได้ว่าบ้านเป็นของตัวเอง”

“อยากให้ฉันเอาโฉนดพร้อมบัตรประชาชนมาโชว์ไหม”

ชายหนุ่มแสยะยิ้ม นานแล้วที่ไม่ได้เจอของเล่นน่าสนุกขนาดนี้ บางทีเขาอาจขอบคุณไอ้คนวางยาเมื่อคืนดี ๆ ซักหน่อย

“เอามาสิ ถ้าคุณเป็นเจ้าของบ้านจริงฉันจะเชื่อ”

คเชนทร์ปรบมือโดยไม่พูดอะไร ไม่เกินห้านาที เอกสารทั้งหมดที่แสดงความเป็นเจ้าของและกรรมสิทธิ์ในตัวบ้านของคเชนทร์ก็ถูกวางลงตรงหน้าของเกวลินที่นอนพิงหัวเตียงจากการช่วยเหลือของชายหนุ่มแม้เธอจะไม่ค่อยพอใจกับการช่วยเหลือนักก็ตาม

“ว่าอย่างไร ฉันนี่แหละเจ้าของบ้าน เอกสารออกโดยรัฐบาลตราประทับชัดเจนคงไม่บอกอีกนะว่าของปลอม”

เกวลินปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตกใจมาก เจ้าของตัวจริงเสียงจริงของบ้านกำลังนั่งตรงหน้าเธอ แถมเธอยังไปท้าทายเขาก่อนอีกต่างหาก อันที่จริงเจ้าของบ้านก็หมายถึงนายจ้างของแม่เธอด้วยนั่นแหละ

คนที่ท้าทายนายจ้างจบไม่สวยเท่าไหร่แต่ว่าใครใช้ให้เขาทำตัวกวนโมโหเธอก่อนล่ะ เธอไม่ได้ผิดฝ่ายเดียวเสียหน่อย

คเชนทร์มองหน้ายู่ของหญิงสาวก็แอบขบขันในใจ มองไปเจ้าตัวก็น่ารักดีเหมือนกัน เขายอมรับว่าหลงเสน่ห์และรสชาติของหญิงสาวที่ร่วมเสพสมด้วยอย่างมาก หญิงสาวตรงหน้าแม้จะตัวเล็กไม่สูงมากนักแต่หุ่นทรวดทรงนาฬิกาทราย เอวคอดกิ่วแทบจะรวบได้ด้วยมือเดียว สะโพกผายแต่งอนเด้งชวนขยำซึ่งรอยมือของเขาก็ยังติดตรึงอยู่เป็นหลักฐานชั้นดี อกอวบราวกับแม่วัวที่เกินตัวไปมากซึ่งเขาชอบคนนมใหญ่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วยิ่งถูกใจมากขึ้นไปอีก หัวนมสีชมพูสด ผิวขาวเนียนตามธรรมชาติ แขนขาเรียว ที่สำคัญใบหน้าสดไร้เครื่องสำอางค์ตบแต่งที่งดงามได้รูปแม้ไม่สวยที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมาแต่ก็จัดว่ามองแล้วสบายตา

“ต่อไปเป็นตาของฉันถามบ้าง เธอเป็นใครและมาทำอะไรที่นี่”

คเชนทร์รู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเด็กสาวตรงหน้าแต่ว่าเขาก็ยังอยากจะหยอก้อยั่วเย้ากลั่นแกล้งเธออยู่ดี ยามที่เธอโมโหมันเหมือนกับแมวเปอร์เซียโดนเหยียบหางแล้วขู่ฟ่อใส่

“ฉะ ฉันเป็นแม่บ้านของที่นี่ค่ะ”

เกวลินภาวนาให้อีกฝ่ายเชื่อเธอ

“หรอ แต่ฉันจำได้ว่าตอนจ้างงานเป็นหญิงวัยกลางคนและหน้าไม่ตรงกับเธอเลยนะ”

คเชนทร์โยนระเบิดที่เก็บไว้ออกไปทำเอาได้เห็นภาพเด็กสาวผงะตกใจตามที่คาดไว้

“ฉะ ฉัน ฉัน”

เกวลินไม่รู้จะเริ่มอย่างไรก่อนดี เพราะว่าเธอนั้นกลัวโดนไล่ออกที่สุด! เพราะตามสัญญาจ้างระบุไว้ชัดเจนว่าห้ามนำบุคคลภายนอกทุกกรณีเข้ามาในบ้านหลังนี้ แม้ว่าจะเป็นลูกสาวอย่างเธอก็ตาม แต่เธอไม่อยากให้แม่เสียงานที่เงินเดือนดีมีที่พักแบบนี้ไปเพราะป่วยจนทำงานไม่ได้ ไม่งั้นเธอคงไม่เสี่ยงมาทำแทนแบบนี้ เพราะรู้จากแม่มาว่าเจ้านายไม่ค่อยได้มาพักที่บ้าน นาน ๆ มาทีและตอนมาแม่ของเธอก็มักจะเข้าห้องไปแล้ว การเจอหน้ากันระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างน้อยมากจนถึงมากที่สุด แต่ทำไมมาคราวเธอมันถึงซวยนัก

“ว่าอย่างไร ถ้าตอบไม่ได้ แม่บ้านคนเดิมคงต้องถูกไล่ออก และถูกฟ้องร้องข้อหาผิดสัญญาและนำผู้อื่นบุกรุกบ้านของฉัน”

พอได้ยินคำว่าเลิกจ้างกับฟ้องร้องเกวลินก็วูบไปทันที เธอจะให้สิ่งนี้เกิดขึ้นไม่ได้!

พวกเธอสองแม่ลูกลำบากมามากแล้ว แค่อดทนอีกสองปียามเธอจบเธอก็จะหางานทำมาส่งเงินเดือนให้แม่ใช้ได้และให้แม่เลิกทำงานแม่บ้านลำบากลำบนเสียที

“ฉันขอโทษค่ะ คุณ เอ่อ”

“เรียกว่าพี่เชน”

“คุณเชน”

เกวลินไม่กล้าเรียกว่าพี่เชนแบบสนิทสนมแบบที่เจ้าตัวบอก

“เรียกว่าพี่เชน ไม่งั้นก็ไม่ต้องคุยกันต่อ”

เกวลินเห็นความดึงดันเอาจริงของชายหนุ่มจึงได้แต่ยอมตามยามนี้อย่างไรก็ขอให้ผ่านไปก่อนให้ได้

“ค่ะ พี่เชน คือ ฉัน”

“แทนตัวเองด้วยหนู”

ชายหนุ่มสั่งความต่อ

“หา!? คุณ มันจะมากไปแล้วนะคะ”

เกวลินชักเหลืออด สั่งโน่นนี่เธออยู่ได้ เมื่อไหร่จะคุยจบ อีกอย่างสิทธิมนุษยชนเธอก็มีนะ

“หรือจะให้จบแค่ตรงนี้ ชิดไปเอาสัญญาเลิกจ้างกับทนายมาเพื่อเขียนคำส่งฟ้อง”

คเชนทร์ตะโกนบอกลูกน้องมือขวา

“เดี๋ยวค่ะ ฉัน เอ่อ หนูยอมแล้ว พี่เชนใจเย็นก่อนนะคะ”

“ว่าง่ายแต่แรกก็สิ้นเรื่องทำให้ฉันต้องลำบากเสียเวลาเสียอารมณ์”

เสียเวลาอะไรกันพ่อคุณ

เกวลินค่อนขอดในใจ กะอีแค่ตะโกนกับบังคับคนอื่นตามใจ

“หนู หนูมาทำงานแทนแม่ค่ะ แม่ป่วยเข้าโรงพยาบาล แต่หนูไม่อยากให้แม่เสียงานไปเพราะว่าแม่ทำงานหาเงินส่งหนูเรียนอีกสองปีก็จะจบแล้ว”

ยามนี้เกวลินอายุยี่สิบปีเต็มอยู่ปีสองคณะบริหารฯ เธอจบมาสามารถไปสมัครงานได้หลายที่ด้วยหน้าตาที่งดงามสามารถไปทำงานเป็นเลขาของผู้บริหารก็ได้ เธอได้ยินเหล่าเพื่อนคุยกันว่าหน้าตาดีก็จะได้เปรียบ มันก็จริงที่สังคมสมัยนี้คนหน้าตาดีไม่ว่าจะจากธรรมชาติ ตกแต่งหรือศัลยกรรมก็ได้เปรียบกว่าคนปล่อยเนื้อตัวนั่นแหละ

“แต่การทำแบบนี้เธอรู้ใช่ไหมว่ามันผิดกฎกับข้อตกลงในสัญญาจ้างฯ”

คเชนทร์ทำเสียงขู่

“ค่ะ หนูทราบแต่ว่าหนูจำเป็นจริง ๆ ค่ะพี่เชน”

ใช่ว่าเธอจะไร้มารยาขี้นอยู่กับว่าเธอจะงัดเอามาใช้หรือไม่เท่านั้น ยามนี้ต้องงัดออกมาใช้เพื่อเรียกคะแนนความสงสาร ตัวก็ขายไปแล้ว ไหนจะต้องพยายามรักษางานต่อไปให้แม่อีก เธอจะพลาดไม่ได้

“อืม เธอคงไม่ได้คิดจะปีนขึ้นเตียงหวังจับฉันใช่ไหม”

คเชนทร์รู้ดีแต่ก็ยังกวนประสาทเด็กสาวตรงหน้า

“คุณ ไอ้พี่เชน ตุบ / โอ๊ย”

หมอนถูกยกขึ้นฟาดใส่ชายหนุ่มหน้าหล่อแต่ว่าพอฟาดเสร็จแขนก็ปวดจนยกไม่ขึ้นตามเดิมแถมปวดมากกว่าเดิมเพราะเผลอใช้แรงกับกล้ามเนื้อที่กำลังอักเสบจากกิจกรรมเร่าร้อนเมื่อคืน

“ฉันยังไม่รู้ว่าคุณเป็นใครเลยจนตอนที่คุณบอกเมื่อตะกี้ อย่ามาหยามกันให้มาก เมื่อคืนฉันก็ช่วยคุณเหมือนกัน ความบริสุทธิ์ของฉันก็เสียให้คุณ แถมสภาพตอนนี้ไม่ต่างจากถูกหมาฟัดจนน่วม คุณคิดว่าแค่ล้านนึงคุ้มหรอ”

เกวลินด่าอย่างเหลืออด แต่สุดท้ายปากเล็กที่ด่าฉอดก็ถูกปิดด้วยปากของชายหนุ่มที่ปิดทับลงมา

“ไม่อารมณ์เสียครับหนูเกวของพี่เชน”

ยามคเชนทร์จะหลอกล่อล่าเหยื่อ ความแพรวพราวก็ถูกงัดออกมาใช้อย่างง่ายดายและชำนาญช่ำชอง แม้เกวลินจะใจแข็งแต่ก็ยอมรับว่ามันได้ผล เธออารมณ์ของเธอเย็นลงทันตา

“เอาล่ะ เมื่อคืนพี่รู้ว่าเป็นความผิดพลาดแต่อะไรที่เกิดไปแล้วก็แก้ไขไม่ได้ นี่เช็คหนึ่งล้านพี่เอามาให้ตามสัญญา”

ชายหนุ่มส่งเช็คที่ระบุจำนวนเงินหนึ่งล้านบาทให้กับเด็กสาวตรงหน้าที่รับไปด้วยสีหน้ายินดี ไม่มีความโลภ เหมือนเด็กที่หาค่าขนมเพิ่มได้มากกว่า มันทำให้ปกติเขาที่มักจะรังเกียจผู้หญิงประเภทนี้กลับมองว่าน่ารักเสียอย่างนั้น

“ขอบคุณค่ะ”

เกวลินยกมือประนมไหว้ไปที่ไหล่ของชายหนุ่มด้วยความขอบคุณเงินก้อนนี้ถึงเธอจะใช้ร่างกายแลกมาแต่อีกฝ่ายจะเบี้ยวเพราะไร้สัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรก็ทำได้ แต่เขาก็รักษาคำพูด เงินนี้จะช่วยให้เธอนำไปรักษาแม่ที่ป่วย

“อืม”

คเชนทร์ทนความน่ารักของเด็กสาวไม่ไหวก่อนจะยกมือขึ้นลูบศีรษะทุยที่มีกลุ่มผมนุ่มปิดอยู่

“ลุกไหวแล้วจะพาเอาไปเข้าธนาคาร”

ชายหนุ่มบอก

“ค่ะ เอ่อ แล้วหนูสามารถทำงานแทนแม่ต่อได้ไหมคะ”

เกวลินอยากรู้ที่สุดก็คือเรื่องนี้ เพราะว่าแม่ของเธอต้องรักษาตัวอีกหลายเดือน

“เรื่องนี้มันคนละเรื่องกับเรื่องข้อตกลงก่อนหน้าของเรา”

เกวลินเริ่มใจไม่ดี จากที่รู้สึกมีความสุขตอนนี้เริ่มกังวลแทน

“คุณ...พี่เชน จะไล่แม่หนูออกหรือคะ”

เกวลินช้อนตากลมโตคลอน้ำตามอง แต่ว่าคนอย่างคเชนทร์เจอมารยาเล็กน้อยพวกนี้มามากไม่ตกหล่มง่ายแบบนั้นหรอก

“อืม นั่นขึ้นอยู่กับหนูว่าอยากจะให้แม่ได้ทำงานต่อไหม”

คเชนทร์โยนเหยื่อล่อลงไป ให้เหยื่อที่ตัวเองต้องการจับติดกับ

“คะ?”

เกวลินสงสัยว่าทำไมเงื่อนไขการทำงานต่อของแม่จึงเกี่ยวกับเธอ

“พี่จะให้แม่ของหนูทำงานต่อก็ได้แต่ว่ามันก็มีเงื่อนไขที่ต้องจ่ายและยอมรับ”

คเชนทร์กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“อะไรคะ ถ้าสามารถทำได้หนูจะทำ”

คเชนทร์รู้ดีว่าเหยื่อที่อยากจับติดเบ็ดแล้ว

“ง่ายมาก งานแม่บ้านพี่ให้หนูทำต่อได้ แต่ว่าหนูต้องทำงานอีกตำแหน่งให้พี่ด้วย”

“?”

เกวลินทำหน้าสงสัยงงงวยใส่ชายหนุ่ม

“งานอะไรคะ”

“เป็นอีหนูของพี่”

เกวลินฟังแล้วตาเหลือก

“เดี๋ยวค่ะ คุณ เอ้ย พี่เชน หนูไม่ได้ขายตัวนะคะ เมื่อคืนแค่เหตุผิดพลาด”

เกวลินยอมรับว่าเซ็กซ์กับชายหนุ่มที่ชื่อพี่เชนนี่ดีมากและเธอก็ชอบ ยิ่งเป็นผู้ชายคนแรกของเธอด้วยแล้วเธอก็ไม่ได้ติดใจอะไรกับครั้งต่อ ๆ ไป แต่ว่าจะให้เธอนอนเพื่อแลกงานกับเงินมันก็รู้สึกไม่ดี

“ไม่ได้ให้นอนเปล่าหรอกนะ อย่างแรกพี่จะย้ายแม่ของหนูไปรักษาที่โรงพยาบาลที่ดีที่สุดและค่าใช้จ่ายพี่จะเป็นคนออกให้ทั้งหมด และถึงแม้วันไหนพี่ยกเลิกสัญญากับหนูแล้วแต่จะรักษาแม่ของหนูจนกว่าจะหายสิ่งนี้จะระบุในสัญญาสบายใจได้ อย่างที่สองพี่มีเงินเดือนให้ใช้ จ่ายค่าเทอมให้ และแบล็กการ์ดสำหรับรูดซื้อของที่อยากได้ แต่มีข้อแม้เดียว พี่ไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร”

เกวลินยอมรับว่าเป็นข้อเสนอที่ใจป้ำและกว้างเป็นมหาสมุทร แต่ที่เธอสนใจไม่ใช่เงินแบบไม่จำกัดแต่เป็นแม่ของเธอที่จะได้รับการรักษาอย่างดีจนหายขาดในโรงพยาบาลที่ดีที่สุด นี่แหละที่ทำให้เธอตัดสินใจได้

แม่เลี้ยงเธอมาอย่างลำบากต่อให้เธอต้องยอมแลกร่างกายก็จะทำ

“ค่ะ หนูตกลง พี่เชนให้ทนายทำสัญญามาเลย”

เกวลินรับคำอย่างหนักแน่น แต่มันทำให้คเชนทร์ยิ้มหยันออกมา จากตอนแรกที่คิดว่าเกวลินจะแตกต่าง สุดท้ายผู้หญิงทุกคนก็ตกเป็นเหยื่อของเงินตราและความสุขสบายสินะ แต่ไม่เป็นไร ของเล่นชิ้นนี้เขายังถูกใจ ก็ขอเล่นให้สะใจก่อนจากนั้นพอเบื่อค่อยหาชิ้นใหม่มาแทน ส่วนเศษเงินก็ถือว่าทำบุญทำทาน เศษเงินเล็กน้อยที่จะใช้ไปกับของเล่นชิ้นนี้ไม่นับเป็นอะไรสำหรับเขานัก…คเชนทร์เจ้าสัวหนุ่มของวงการอุตสาหกรรมอาหารและนำเข้าส่งออก ส่วนเบื้องหลังคือ มาเฟียของกาสิโนตามประเทศต่าง ๆ

“งั้นกินยานี่เสีย”

เกวลินไม่ใช่เด็กจึงรู้ดีว่ามันคือยาอะไร เมื่อคืนพวกเขาสุดเหวี่ยงและไม่ได้ป้องกัน เธอรับยาไปกินอย่างว่าง่าย โดยคเชนทร์เป็นคนเฝ้าสังเกตเผื่อเด็กสาวตรงหน้าแอบทิ้งยา เขาจะไม่ปล่อยให้เกิดมารหัวขนที่เขาไม่ต้องการขึ้นมา

“แลบลิ้น”

เด็กสาวแลบลิ้นให้ดูพร้อมยกขึ้นเหมือนในหนังที่ผู้ป่วยจิตเวชต้องทำยามพยายาลผู้ดูแลคุมให้กินยา

“ดีมาก เอ้านี่ อันนี้สำหรับกินประจำ และต่อไปกินทุกวันอ่านคำแนะนำการกินเอามีในกล่อง”

คเชนทร์วางกล่องยาคุมกำเนิดแบบปกติลงบนเตียง

เกวลินรับไปอย่างไม่อิดออด เธอเองก็ยังไม่อยากพลาดตั้งครรภ์ในขณะะที่ยังเรียนไม่จบแถมยังเป็นลูกที่พ่อไม่ต้องการอีกด้วย เธอไม่อยากให้ใครมีชีวิตซ้ำรอยกับเธออีกแล้ว