“ล้านอะไร เงินอะไรกัน” ทิพย์ทิวาซึ่งมาทีหลังเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียงห้วน หน้าตาตื่นเมื่อได้ยินจำนวนเงิน เธอจับแขนของแม้นศรีไว้ แล้วทำตาปริบๆก่อนจะถามคนข้างๆ
“เงินอะไรน่ะเมนี่ พนันอะไรกัน”แต่แทนที่จะตอบทิพย์ทิวาไป แม้นศรีกลับหันไปรับคำท้าจากกิรณา “กระจอก จิ๊บจ๊อย เตรียมเงินไว้จ่ายเลยย่ะ แล้วผู้ชายที่ฉันควงมา จะต้องแซบกว่าเธอสามเท่า เตรียมเสียเงินให้ฉันได้เลย ยัยกี้ อ้อ...นอกจากฉันจะควงหนุ่มสุดฮอตปรอทแตกมาแล้ว ยัยทิช่า” ขณะเอ่ยเธอก็โอบร่างอวบๆ ของเพื่อนเข้ามาหาตัว ถึงจะคนละไซส์ แต่แรงของแม้นศรีก็เล่นเอาทิพย์ทิวาตัวปลิว “ก็จะควงผู้ชายมาด้วย แถมจะผอมเพรียวสลิม ถ้าทำไม่ได้ ยอมจ่ายอีกห้าแสน” “เฮ้ย!” ทิพย์ทิวาอุทานเสียงดัง มองเพื่อนเหมือนถูกผีหลอก แม้นศรีโบกมือ “ไม่ต้องห่วง พี่จัดการเอง”เอ่ยกับทิพย์ทิวาเสร็จ ก็หันไปตอบเสียงแหลมกับคู่ท้าทาย “งานนี้ กล้ามั้ยล่ะมั้ยล่ะ” “กล้าสิยะ ให้มันรู้ไปว่าหนังหน้าศัลยกรรมอย่างเธอ แล้วหน้าสวยธรรมชาติสร้างอย่างฉัน ใครมันจะดีกว่ากัน” กิรณาว่า สองสาวมองตากันเขม็ง เหมือนมีกระแสแล่นเปรี๊ยะในอากาศ ส่วนบัณฑิตาและทิพย์ทิวาได้แต่มองตากันปริบๆ เพราะไม่คิดว่าเรื่องจะลุกลามไปถึงขนาดนี้ แม้นศรีเชิดหน้า แล้วยื่นมือให้กับกิรณา สองสาวจับมือกันเขย่าแรงๆ ก่อนจะรีบปล่อย แล้วโดนเพื่อนซี้ของตนพากันลากออกมาจากที่ตรงนั้น ต่างคนต่างกลับออกไปจากงานพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ทิพย์ทิวาจัดการเฉ่งเพื่อนรักทันทีเมื่ออยู่กันตามลำพังสองต่อสอง สาวร่างอวบแปลงกายเป็นนางผีเสื้อสมุทรชั่วคราว เสียงของเธอนั้นดังก้องภายในรถคันหรูที่ตอนนี้แม้นศรีเป็นคนขับเพื่อไปส่งเธอที่บ้าน “พนันอะไรไม่พนัน พนันเรื่องหาผัว แถมยังพนันให้ฉันผอมอีก แกนะแก ทำไมจะต้องลากเอาฉันไปเกี่ยวด้วย แล้วพนันอะไรกันตั้งล้าน จะบ้าเรอะ” “ศึกแห่งศักดิ์ศรีย่ะ แกจะต้องทำด้วยนะ ยัยทิช่า ต้องผอม แล้วต้องหาแฟนมาให้ได้ก่อนงานคืนสู่เหย้าปีหน้า ฉันมีเวลาให้แกปีหนึ่ง ไปผอมมาเลย ถ้าฉันเสียเงินห้าแสนนะ” แม้นศรีถลึงตาใส่เพื่อน แล้วทำเสียงเข้ม “ฉันจะ...” “โอ๊ยๆๆๆ ไม่เด็ดขาด! สำหรับทิช่า เรื่องกินเรื่องใหญ่เสียยิ่งกว่าเรื่องผู้ชาย นี่แกจะให้ทั้งผอมทั้งหาผู้ชาย แกปรึกษาฉันสักคำรึยังยะ เสียไปเลยเงินแกนะ อยากบ้าดีนัก” “เพื่อนรักของเมนี่ กรุณา พลีส นี่มันเป็นชัยชนะที่เราสองคนจะต้องได้มาให้ได้นะ นังพวกนั้นมันจะได้รู้ ว่าใครเป็นใคร แกผอมแล้วจะได้สวย สุขภาพดี มีแฟนก็ดีจะได้มีคนดูแล ดีจะตายไปอะ หมู่บ้านคานทองนิเวศน์ คนจองเต็มไปหมดแล้ว เราสองคนอย่าไปอยู่เลย เชื่อเมนี่ พลีส” เจ้าหล่อนคว้าเอาแขนอวบๆ เพื่อนมาเกาๆ ออดอ้อนเป็นแมว ทิพย์ทิวามองแล้วก็ได้แต่กลอกตาขึ้นบน ปากเบะแล้วถอนใจเฮือกใหญ่ เอายังไงดีหว่าเรา... ผอม! ถ้าพยายามเธอก็พอทำให้ได้ แต่หาผู้ชายมาควงนี่สิคืองานยาก งานหินสำหรับเธอไปมั้ย เธอต้องแรดเพื่อสลัดคานกับยัยเพื่อนบ้า ที่รับคำท้าบ้าๆ มานี่เหรอ โอ๊ย! เครียด อยากกินกุ้งแม่น้ำ นั่นไง พูดถึงกุ้งแม่น้ำ เธอลืมไปเอากุ้งที่สั่งใส่ห่อกลับบ้าน ลืมอะไรไม่ลืม ลืมของโปรด แต่คำพูดของคนข้างๆ ก็ทำให้ทิพย์ทิวาหยุดคิดเรื่องกุ้งแม่น้ำไปชั่วคราว “ฉันรู้ว่าแกไม่เห็นแก่เงินเลยทิช่า แต่ฉันจ้างแกเลย ทุ่มสุดๆ ล้านหนึ่ง เพื่อไม่ให้ฉันเสียหน้า ผอมเหอะเพื่อน ส่วนผู้ชายฉันคิดว่าแกหาได้ง่ายเหมือนลิงหากล้วยกิน” “ดูแกเปรียบ” คนข้างๆ หันมาค้อนขวับให้คนที่กำลังขับรถสปอร์ต “นะแก…ผอมเหอะ พลีส”ไหนๆ ก็ไหนๆ แม้นศรีก็ถึงกับเสียงอ่อน เอ่ยขอให้ทิพย์ทิวาผอมแล้วร่วมทำมิชชั่นระดับชาติกับเธอ “ไม่”คนถูกชวนยังคงปฏิเสธเสียงแข็ง พร้อมกับชักมือกลับแล้วนั่งกอดอกแทน “ทิช่า นี่แกไม่รักฉันเลยเหรอ หืม” “รัก…เพราะแกคือเพื่อนรักของฉัน” “ถ้ารักฉันจริง แกก็ผอมเถอะนะเพื่อน ผอมแล้วแกสวย ฉันยังชอบเลย นะทิช่านะ นะๆ”นี่ถ้าไม่ติดว่าดึกแล้ว รอบๆ ข้างถนนมันมืด เธอจะจอดรถแล้วคว้าตัวทิพย์ทิวามากอดแล้วอ้อนเป็นแมวให้เพื่อนใจอ่อน “ฉันขอคิดดูก่อน” “กี่วันอ่ะ” “ไม่รู้” ทิพย์ทิวาตอบตึงๆ กลับไป อันที่จริงเธอไม่ชอบวิธีเอาชนะของแม้นศรีสักเท่าไหร่ แต่ให้ทำไงได้ในเมื่อเพื่อนรักตกปากรับคำท้าไปแล้ว แถมเงินเดิมพันก็สูงลิ่ว แต่จะตอบตกลงไปง่ายๆ ก็กลัวแม้นศรีจะได้ใจ ปากไวเห็นว่ามีเงินแล้วจะพนันอะไรบ้าๆ แบบนี้อีก หึหึ…ถึงคราวเธอเล่นตัวบ้างแล้วยัยแม้นเอ๋ย คราวนี้หล่อนต้องง้อฉัน อิอิ แต่แม้ตอนนี้ทิพย์ทิวาจะยังไม่ตอบตกลง แต่แม้นศรีก็ยืดอกยิ้มกริ่มกับความคิดที่เกิดขึ้นในสมอง เมื่อนึกถึงวันที่เธอควงหนุ่มสุดฮอตมาเย้ยแม่สองคนนั่น เหอะ! สวยยังสวยได้แล้วเลย กะอีแค่หาว่าที่สามี ทำไมแม้นศรีจะทำไม่ได้ หุหุส่วนแม้นศรีนั้นแอบเช็ดน้ำตาป้อยๆ ก่อนจะเดินไปยังรถของเธอที่ก้องภพรออยู่เช่นกัน จากนั้นรถทั้งสองคันก็ขับออกไปจากโรงเรียนหนองปลาช่อน สถานที่ที่ทิพย์ทิวาและแม้นศรีได้พบและเป็นเพื่อนกันจนถึงวันนี้และตลอดไปแต่เมื่อมาถึงบ้าน คนข้างๆ กลับลีลาที่จะขับรถกลับโรงแรม แทนไทดูอิดออด นั่นเพราะอยากนอนค้างที่นี่ด้วยกัน“กลับได้แล้วค่ะพี่ไท”“พี่นอนที่นี่ไม่ได้หรือครับ”“ไม่ได้ค่ะ ขืนพ่อกับแม่รู้ว่าพี่ไทนอนค้างด้วย มีหวังหัวแบะเอาได้” ทิพย์ทิวาเอ่ยยิ้มๆ นั่นเพราะต่อให้เธอกับแทนไทกำลังคบหากันอยู่ แต่การจะให้ชายหนุ่มมานอนค้างที่บ้านด้วย ใช่เรื่องง่ายเสียเมื่อไหร่“วันนี้ที่งาน สองคนที่ทิช่าเอาการ์ดแต่งงานไปให้ดู เขาเป็นยังไงบ้างครับ”“ก็อึ้งกิมกี่ไปเลย หน้านี่เหวอมาก อยากให้พี่ไทเห็นจริงๆ”คิดแล้วก็ยังสะใจไม่หาย“งั้นก็ชวนเขามางานแต่งงานของเราด้วยสิครับ”“ก็ถ้ามีนะคะ”คนข้างๆ เอ่ยทีเล่นทีจริง เพราะคิดว่าแทนไทแค่พูดเล่นๆ เท่านั้น“ทิช่า”“คะ&r
ส่วนกิรณากับบัณฑิตานั้น หลังจากที่เหวอกับเรื่องที่แม้นศรีจะแต่งงานไปรอบหนึ่งแล้ว รอบสองก็ยิ่งเหวอเข้าไปอีก เพราะไม่คิดว่าทิพย์ทิวาจะสละโสดพร้อมกับแม้นศรีได้“เธอสองคนกำลังจะแต่งงาน!!”“ใช่” ทิพย์ทิวาเอ่ยรับในทันที แต่แม้นศรียังคงอึ้งอยู่ แต่ก็ใช้จังหวะที่กิรณากับบัณฑิตากำลังนั่งตกใจ หันมากระซิบถามกับทิพย์ทิวา“แกกำลังจะแต่งงานเหรอทิช่า”“อื้อ…แล้วแก จะแต่งงานทำไมไม่บอกกันก่อน” ทิพย์ทิวาเอ่ยถามลอดไรฟันกลับไปบ้าง นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องเก๊กท่าทาง เธอคงกรี๊ดกับข่าวนี้ไปแล้วแน่ๆยัยแม้นศรีระเบิดคานทิ้งได้สำเร็จแล้วพี่น้อง“ก็ฉันตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์แกกับยัยสองคนนี้พร้อมกันน่ะสิ แต่แกก็ยังมีเรื่องให้ฉันเซอร์ไพรส์อี๊ก”แม้นศรีเน้นคำสุดท้ายหน่อย“บิ๊กเซอร์ไพรส์”อดีตสาวอวบยักคิ้วให้ หลังจบเรื่องคงได้เฉลยว่าการแต่งงานของเธอมันก็แค่งานปลอม ที่กุขึ้นมาก็เท่านั้นเอง“มาก” แม้นศรีเอ่ยรับ เพราะยังไม่รู้ความจริง“ไว้เราค่อยกลับไ
รถสปอร์ตสีขาวคันสวย กำลังขับมุ่งหน้าไปยังจังหวัดอยุธยา โดยมีแทนไทเป็นคนขับ ส่วนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คือสาวสวยอย่างทิพย์ทิวานอกจากรถสปอร์ตสีขาวแล้ว รถที่แล่นตามหลังพวกเขามานั้นก็ราคาแพงไม่แพ้กัน สองคนที่นั่งอยู่ข้างในก็ไม่ใช่ใครอื่นนั่นคือแม้นศรีกับก้องภพเมื่อมาถึงลานจอดรถของโรงเรียนหนองปลาช่อน ที่วันนี้ดูเหมือนจะครึกครื้นกันเป็นพิเศษ นั่นเพราะมีการจัดงานคืนสู่เหย้าขึ้นทุกๆ ปี เมื่อมาถึงทั้งสี่ก็ก้าวลงจากรถก่อนที่ทิพย์ทิวาจะเอ่ยขึ้น“พี่ไทกับถั่ว รออยู่ในรถกันก่อนนะคะ สักสิบนาทีค่อยตามพวกเราเข้าไปในงาน”“เอ้า! ทำไมอ่ะแก มาถึงที่แล้วก็เข้าไปพร้อมกันเลยสิ ฉันอยากเห็นหน้ายัยกี้กับยัยเบลจะแย่แล้ว” แม้นศรีค้านขึ้น“เอาน่ะ ฉันมีแผนเด็ด”“แผนเด็ดอะไร ไหนว่ามาซิ”สาวสวยอย่างแม้นศรีเอ่ยถาม ส่วนสองหนุ่มได้แต่ยืนฟัง“ก็แสร้งทำให้สองคนนั้นตายใจ ก่อนจะมีบิ๊กเซอร์ไพรส์ตามมาไง”“อ๋อ…เข้าใจแล้ว” แม้นศรีลากเสียงยาว พอจะเข้าใจแผนที่ว่าของทิพย์ทิวา ทำตามนี้ก็ดีเหมือนกัน เพราะคืนนี
เสียงเคาะแป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ในห้องนอน ดังมาให้แทนไทได้ยินเป็นระยะๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอี้ยวตัวไปมองคนรักสาว ที่ตอนนี้ดูง่วนอยู่กับอะไรสักอย่างตอนนี้เขากับทิพย์ทิวาคบหาดูใจกันมาก็ได้นานหลายเดือน แต่เพราะเธอยังต้องอยู่ทำงานที่กระบี่ ทำให้แทนไทเปลี่ยนที่ทำงานไปด้วย นั่นเพราะตอบได้อย่างไม่อายว่าเขา ‘หวง’ เธอ ขืนไม่ดูแล ไม่เอาใจใคร เกิดมีไอ้หนุ่มที่ไหนมาขายขนมจีบ เขาจะทำยังไงและเพราะอยากรู้ ว่าตอนนี้ทิพย์ทิวาทำอะไรอยู่ แทนไทจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ“ทำอะไรครับทิช่า” ขณะถามก็สวมกอดเธอจากทางด้านหลัง ก่อนจะฝังจมูกลงไปสูดดมความหอมบนเรือนผมของเธอ“การ์ดแต่งงานน่ะค่ะ”“หืม” คำว่าการ์ดแต่งงาน ทำให้แทนไทต้องสนใจเป็นพิเศษก่อนจะเพ่งมองรายละเอียดบนการ์ด เพราะชื่อเจ้าบ่าวที่ระบุลงไปมันคือชื่อเขานี่นา“ไม่ต้องทำหน้าตกใจแบบนั้นก็ได้ค่ะพี่ไท นี่มันแค่การ์ดแต่งงานหลอกๆ เท่านั้นเอง”ทิพย์ทิวาส่ายหน้าให้คนรัก เธอไม่บ้าพอที่จะร่อนการ์ดเชิญ โดยที่ผู้ชายยังไม่เอ่ยปากขอหรอกนะ ถึงแม้ตอนนี้จะรออยู่ก็เถอะและเ
งานเปิดตัวแบรนด์เสื้อผ้าของแสงแข จัดขึ้นที่แกลเลอรีแสดงผ้าแห่งหนึ่งในตัวเมือง ทิพย์ทิวาควงแขนแฟนหนุ่มอย่างแทนไทไปร่วมงาน โดยหวังว่าการเปิดตัวคนรักของเธอในครั้งนี้ จะทำให้แม้นศรีอ้าปากจนกรามค้างเป็นแน่ เพราะเรื่องที่เธอซุ่มคบหาอยู่กับแทนไท แม้นศรียังไม่รู้นั่นเองคืนนี้ต่างฝ่าย ต่างนัดเจอกันที่หน้างาน แล้วจะเดินเข้าไปพร้อมกัน ทิพย์ทิวามาถึงก่อน เมื่อแทนไทจอดรถเสร็จ ชายหนุ่มก็เดินอ้อม มาเปิดประตูให้คนรักสาว ที่วันนี้แต่งตัวสวยเป็นพิเศษ รูปร่างก็สมส่วนจนเขาอดที่จะหวงไม่ได้ แต่จะเก็บเธอไว้เชยชมคนเดียวก็คงไม่แฟร์สักเท่าไหร่“วันนี้ทิช่าของพี่สวย” แทนไทเอ่ยชมทิพย์ทิวาอีกครั้งทิพย์ทิวาก้มมองตัวเอง ทีแรกก็นึกว่าจะใส่ชุดโปรดนี้ไม่ได้เสียอีก“ผอมลงไปก็หลายกิโลอยู่นะคะ รู้แบบนี้ทำการทดลองเรื่องนั้นตั้งนานแล้ว” เรื่องนั้นที่ทิพย์ทิวาเอ่ย มีหรือที่แทนไทจะไม่รู้ว่าเรื่องไหนชายหนุ่มเอื้อมมือขึ้นมาบีบจมูกโด่งรั้นของเธออย่างมันเขี้ยวที่ชอบพูดจาเซี้ยวๆ แบบนี้ออกมาให้ได้ยิน แต่เขาว่าผู้หญิงทะลึ่
‘ยิ่งได้อยู่ใกล้ ก็ยิ่งได้รัก’คำๆ นี้ดูเหมือนแทนไทและทิพย์ทิวาจะพิสูจน์กันมาแล้วว่าจริง นั่นเพราะตอนนี้ทั้งคู่กำลังมีความรัก ที่มองไปทางไหนโลกนี้ก็สีชมพู เมื่อไหร่ที่มีเวลาว่าง พวกเขาต่างทุ่มเทเวลาเหล่านั้นให้กันและกันอย่างเช่นวันนี้ ที่แทนไทอาสาเป็นพ่อครัว ทำอาหารเย็นให้คนรักสาวได้ชิม แม้จะห่วงเรื่องน้ำหนักตัว แต่อาหารหน้าตาน่าทานก็ยั่วให้ทิพย์ทิวาน้ำลายสอ โยนเรื่องน้ำหนักตัวทิ้งไปชั่วคราว ซึ่งก็เข้าทางแทนไท“อร่อยไหมครับ”“อร่อยค่ะ ผู้ชายทำกับข้าวเป็นนี่มีเสน่ห์จัง”ทิพย์ทิวาเอ่ยชม เธอทำบุญมาด้วยอะไรนะ ถึงมีแฟนทั้งหล่อ ทั้งเก่งแบบนี้ คิดแล้วนึกถึงแม้นศรี ถ้าเห็นเธอควงแทนไทไปงานเปิดตัวแบรนด์เสื้อผ้าของแสงแขจะทำหน้ายังไงน้อ อยากรู้จัง คึคึ“พูดแบบนี้แสดงว่าหลงพี่แล้วใช่ไหม”“อื้อ…หลงจนหัวปักหัวปำเชียวล่ะ”“พี่ก็หลงทิช่า หลงจนอยากกระโจนใส่ตอนนี้”“บ้า” ทิพย์ท