ภาสกร ไทเลอร์ เกรย์ ชายหนุ่มวัยยี่สิบหกปีมองสาวน้อยวัยสิบเจ็ดที่กำลังนั่งร้อยมาลัยอยู่กับ แม่ชื่น แม่บ้านวัยชราของตนอย่างเบื่อหน่ายและไม่ชอบใจเลยที่สาวน้อยหน้าตาหมดจดผิวขาวผ่องน่ามองไม่เคยหันมาสนใจเขาเหมือนพี่น้องคนอื่นๆ และมักจะทำหน้าบึ้งใส่เขาตลอดซ้ำยังเชิดใส่อีกด้วยซึ่งสำหรับภาสกรแล้วเคยชินแต่มีหญิงสาวพุ่งเข้าหาเข้ามาสานไมตรีด้วย แน่ล่ะ ชายหนุ่มรูปหล่อเก่งฉลาดและร่ำรวยระดับโลก ผู้หญิงที่ไหนก็สนใจเขา แต่มีแค่ทิพย์ธาราเท่านั้นที่ไม่เคยให้ความสนใจเขาเหมือนหญิงสาวคนอื่นๆ ขนาดมาเที่ยวพักผ่อนเจ้าหล่อนยังจะมานั่งร้อยมาลัยมาทำขนมไทย ทำตัวเหมือนหลุดออกมาจากวรรณคดีไทย
ตั้งแต่เด็กๆ หาก เด็กหญิงทิพย์ธารา มาบ้านเขาที่เมืองไทยทีไรเด็กหญิงก็จะรีบเข้าไปออดอ้อนบิดามารดาของเขา หรือไม่ก็ไปเรือน คุณย่าเล็ก คุณย่าของเขาเพื่อหัดร้อยมาลัย ทำขนมทำของหวานและอาหารต่างๆ โดยไม่คิดจะสนใจเขาซึ่งเป็นลูกชายเจ้าของบ้านเลยสักนิด แต่พอเห็นน้องๆ ของเขา เด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มจะยิ้มร่าวิ่งไปหาไปเล่นด้วย โดยเฉพาะกับน้องชายของเขานั้นทิพย์ธารา จะยิ้มหวานให้เป็นพิเศษทั้งพูดจาหวานหู คะ ขา ออดอ้อนมีขนมหรือไม่ก็มาลัยพวงเล็กๆ ไปอวดไปพูดคุยด้วยอย่างสนิทสนม
และวันนี้ครอบครัว เบญจบริรักษ์ มาเยี่ยมบิดามารดาของตนและพาลูกๆ มาด้วยทั้งสองคน...ครอบครัวเบญจบริรักษ์มีลูกสอง คนโต คือ เทพธาร ซึ่งอยู่ในวัยเดียวกันกับเขาและเป็นเพื่อนรักกัน คุณธิชา ภรรยาของ คุณทวิภาค ผู้เป็นอาของเขานั้นเป็นหญิงสาวสวยยิ้มหวานที่ภาสกรนึกชมชอบอยู่ในใจและคุณอาธิชาใจดีพูดจาอ่อนหวานไพเราะ เขาไม่แปลกใจเลยที่คุณอาภาคของเขานั้นทั้งรักทั้งหลงภรรยาสาวแสนสวยมากขนาดไหน จนยอมทิ้งมรดกมูลค่ามหาศาลของคุณปู่มาอยู่กันกับสาวไทยและเปลี่ยนมาใช้นามสกุลของคุณย่าเล็ก
แต่ท้ายที่สุดเมื่อคุณปู่โลแกนของเขาเสียชีวิตก็ยกมรดกซึ่งเป็นที่ดินกว่าร้อยไร่ที่เชียงใหม่ให้คุณอาของเขา แม้ว่าคุณทวิภาคจะเป็นเพียงลูกติดภรรยาใหม่ของตนก็ตาม แต่คุณลูอิสบิดาของเขากับคุณปู่ก็รักคุณทวิภาคมากเพราะท่านเป็นคนเก่งฉลาดเฉลียวและนิสัยดีซื่อสัตย์และอดทน พอคุณทวิภาคตัดสินใจจะร่วมชีวิตกับสาวไทยแสนธรรมดาทำให้คุณปู่ของเขาเสียดายลูกชายนอกไส้อยากจะให้ได้คู่ครองที่ร่ำรวยมีชื่อเสียงทัดเทียมกัน แต่คุณทวิภาคเลือกที่จะอยู่กับหญิงสาวแสนธรรมดาอย่างคุณธิชาและตัดสินใจกลับประเทศไทย ทำให้คุณปู่โกรธอาภาคมากแต่เมื่อได้เห็นหน้าหลานๆ คุณปู่ก็ใจอ่อนและมาหาอาภาคกับภรรยาที่เมืองไทย และยอมรับคุณอาธิชาเป็นศรีสะใภ้และคุณปู่ของเขาก็รักคุณอาธิชามากทีเดียว
ซึ่งเรื่องราวความรักและการฝ่าฝันเพื่อจะได้อยู่ด้วยกันของคุณอาทั้งสองนั้นถูกเล่าขานด้วยความชื่นชมและรักใคร่เมื่อในปัจจุบันพวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขและมีลูกๆ ที่น่ารัก ซึ่งคุณปู่ของเขานั้นทั้งรักทั้งหลงหลานๆ ทั้งสองที่เมืองไทยไม่ต่างจากเขาและน้องๆ โดยเฉพาะเด็กหญิงทิพย์ธาราหรือน้ำแข็งนั้นคุณปู่โลแกนโปรดปรานรักใคร่กว่าใครๆ ซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่ชอบใจเพราะเหมือนว่าเด็กหญิงหน้าตาน่ารักผิวขาวสะอาดเหมือนหิมะนั้นมาแย่งมาแบ่งเอาความรักจากคุณปู่ไป ภาสกรยังจำได้ดีว่าในวันที่คุณปู่จะสิ้นใจนั้นเรียกหาทิพย์ธาราและพูดคุยกับเธอเป็นคนสุดท้าย ก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตในเวลาต่อมา...
“เป็นอะไรอีกล่ะแสน” เทพธาราถามเพื่อนรักที่ทำหน้ามุ่ยอยู่อย่างไม่เข้าใจที่วันนี้เพื่อนรักมีอาการเหมือนจะเซ็งๆ
“เบื่อว่ะ” ภาสกรตอบเสียงเอื่อยเฉื่อย
“เบื่ออะไรวะ เมื่อวานก็ไปเดตกับสาวๆ นี่หว่า”
“สาวๆ ก็น่าเบื่อ แต่ละคนกรี๊ดกร๊าดจนแสบแก้วหูเลยหนีกลับมาก่อน..”
ภาสกรบอกยิ้มๆ แล้วเอนกายลงนอนบนผืนหญ้าเขียวขจีมองท้องฟ้าสีฟ้าสดใสในวันแดดอุ่นๆ ช่วงเดือนพฤศจิกายน อากาศที่บ้านพักตกอากาศบนเนินเขากำลังเย็นสบาย วันนี้ครอบครัวของเขามาพักที่บ้านหลังงามหลังจากที่ไม่ได้มาเกือบปี ตอนนี้ไร่ชาไรสตรอว์เบอร์รี่กำลังงามทำให้ได้บรรยากาศดีๆ ถ่ายรูปก็สวย นักท่องเที่ยวเริ่มเดินทางขึ้นเหนือมากันเยอะ แต่ที่นี่จะมีความเป็นส่วนตัวและไม่พลุกพล่าน
แม่ฮ่องสอนแม้จะเป็นจังหวัดเล็กๆ แต่ก็น่าอยู่และอากาศดี ครอบครัวของเขาจึงมาซื้อที่ไว้ที่นี่ราวห้าสิบไร่และสร้างรีสอร์ตหรูไว้เพื่อรองรับเพื่อนๆ ของครอบครัวและให้นักท่องเที่ยวเข้าพัก แต่จะมีบ้านพักหลังใหญ่ที่อยู่แยกต่างหากจากโซนรีสอร์ตเพื่อความเป็นส่วนตัว และ ไทเลอร์บลูสกายรีสอร์ต ก็เป็นรีสอร์ตสุดหรูที่งดงามเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตไปด้วยเพราะบ้านพักและหลังอาคารที่พักแต่ละหลังนั้นสวยงามมีความเป็นส่วนตัวและสถานที่ตกแต่งงงดามอิงธรรมชาติได้อย่างลงตัวเรียบๆ แต่หรูหราที่ผสมผสานความเป็นไทยกับตะวันตกได้เป็นอย่างดี
แม้ธุรกิจรีสอร์ตและโรงแรมจะมีกำไรมหาศาลในแต่ละปี แต่รายได้หลักของครอบครัวภาสกรไม่ได้มาจากธุรกิจนี้ แต่มาจาก เกรย์อินดรัสตี้ ดีเวลลอปเมนต์ ซึ่งเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ผลิตและจำหน่ายเฮลิคอปเตอร์ รถบรรทุก รถดับเพลิง ตลอดจนเครื่องมือขุดเจาะอุโมงค์ต่างๆ ที่มีชื่อเสียงของอเมริกา และยังเป็นบริษัทที่มั่นคงมั่งคั่งที่สุดแห่งหนึ่งของโลก
ภาสกร หรือเพื่อนๆ ที่อเมริกามักเรียกเขาว่า แซม เป็นหนุ่มเนื้อหอมและทรงเสน่ห์เป็นที่ถูกตาต้องใจของหญิงสาวทั้งอเมริกา แน่นอนว่าการเป็นทายาทของมหาเศรษฐีชื่อดัง ชีวิตของเขาต้องเพียบพร้อมทุกอย่างไม่เคยสักครั้งที่อยากได้อะไรแล้วไม่ได้ แต่ภาสกรถูกอบรมสั่งสอนมาให้เป็นลูกผู้ชายที่มีความเป็นสุภาพบุรุษสูง เขาจะไม่อยากได้อะไรที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนหรือไร้เหตุผล ทุกอย่างในชีวิตของเขามีแบบแผนและมีเหตุผลเสมอ
มารดาซึ่งเป็นคนไทยนั้นจะย้ำนักย้ำหนาเรื่องบาปบุญคุณโทษ แม้จะร่ำรวยเราก็ไม่ควรเอาเปรียบหรือข่มเหงใคร ซึ่งสำหรับภาสกรนั้นยอมรับคำสั่งสอนนี้ของมารดา แต่สำหรับเรื่องชีวิตลูกผู้ชายนั้นเขาก็ได้คุณปู่มาเต็มที่เช่นกัน หล่อเหลา เร่าร้อน ร้ายกาจและเสเพล นั่นคงเป็นข้อเสียของเขาแต่ใครจะสนเมื่อเซ็กซ์มันคือความสุขของมนุษย์อย่างหนึ่ง
“นายนี่ปากร้ายจริง”
“นายร้ายกว่า..” ภาสกรพูดยิ้มๆ สองหนุ่มนอนอาบแดดกันอย่างเพลิดเพลินอยู่อย่างนั้นจนได้เวลาอาหารกลางวันจึงเข้ามาในบ้าน...
ภาสกรเห็นร่างบอบบางของสาวน้อยแสนสวยกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่กับแจกันดอกไม้บนโต๊ะอาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้สำหรับทุกคนในครอบครัวทั้งบิดามารดาและน้องสาวน้องชายฝาดแฝดของเขา รวมไปถึงครอบครัวของทิพย์ธารา และย่าเล็กกับแม่ชื่นด้วย ดวงตาคมมองอาหารบนโต๊ะก็พอรู้ได้ว่าใครทำ..
ตอนที่73. จบบริบูรณ์“น้องภูครับคุณตาไม่รักคุณพ่อแล้ว”“เวอร์ไปแล้วๆ” คุณทวิภาคว่าลูกเขยอย่างหมั่นไส้“คุณตารักคุณพ่อหน่อยสิครับ ชวนคุณพ่อไปกินเตี๋ยวด้วยกัน”“โอ๊ย พ่อเราน่ะ ไม่อดตายหรอกลูก เดี๋ยวเขาก็หาเศษหาเลยแถวนี้ล่ะ เราไปกินเตี๋ยวกันดีกว่าครับ ตอนนี้อากายกับพี่วารอยู่ที่สวน”คุณทวิภาคบอกหลายชาย ซึ่งพอได้ยินชื่อ พี่วา หรือ วายุภัค ลูกชายของกายกับวิภาดาซึ่งอายุมากกว่าน้องภูสองปี เด็กชายก็ตาโตเพราะน้องภูนั้นรักพี่วาและอยากเล่นกับพี่วาที่สุด “ว้าว โอเคคับ น้องภูไปกินเตี๋ยวดีกว่า น้องภูไปก่อนนะค้าบ คุณพ่อ คุณแม่” เด็กชายจูงมือคุณตาออกไปทันที“จ้าลูก เดี๋ยวคุณแม่กับคุณพ่อตามไปครับ”ทิพย์ธารามองตามลูกชายไปอย่างขบขัน แล้วหันมามองสามีที่รีบเข้ามาโอกอดตนทันทีที่ลูกชายเดินลับหลังไป“น้ำแข็งจ๋า เราไปพักที่ห้องกันก่อนดีกว่าค่อยไปหาไรกิน” หญิงสาวหันมาสบตาพราวพรายของสามีแล้วหน้าแดงก่ำ“หึ.. น้ำแข็งรู้นะว่าพี่แสนคิดอะไร”“จะคิดอะไรได้ล่ะครับ นอกจากอยากรักเมียและอยากให้เมียรัก”“พี่แสนน่ะ คิดอะไรก็ไม่รู้”“ไม่รู้จริงเหรอ งั้นมาเถอะเดี๋ยวพี่บอกให้รู้”“ว้าย.. พี่แสน จะบ้าหรือคะ ทุกคนรอกินข้าวอยู่
ตอนที่ 72.บทส่งท้าย“น้ำแข็งทำไม พี่ทำน้ำแข็งเจ็บหรือ” ภาสกรลูบไล้ใบหน้านวลเนียนของเมียรักอย่างตกใจและห่วงใยจริงๆ ทิพย์ธาราเห็นท่าทางของเขาก็น้ำตาซึมด้วยความตื้นตันและมันทำให้ภาสกรเข้าใจผิดหนักขึ้นไปอีก“โธ่ น้ำแข็งจ๋า เจ็บตรงไหนที่รัก พี่ขอโทษที่ทำน้ำแข็งเจ็บ เดี๋ยวพาหายามาทาให้น้ำแข็งเจ็บตรงไหนครับ..”“พี่แสนคะ พี่แสนหยุดก่อน ไม่ต้องไปไหนค่ะ น้ำแข็งไม่ได้เจ็บตรงไหน”“แล้วทำไม น้ำแข็งร้องไห้”“น้ำแข็งไม่ได้ร้องไห้ค่ะ น้ำแข็งแค่ตื้นตันใจ” หญิงสาวบอกเขาแล้วรั้งร่างใหญ่ให้มานอนลงใต้ร่างเธอแล้วคร่อมทับเขาเสียเลย ภาสกรมองเธองงๆ หญิงสาวยิ้มบางๆ อย่างขบขันท่าทางของเขา“นอนลงนิ่งๆ ค่ะ ห้ามไปไหน หยุดฟังน้ำแข็งพูด”“จ้ะๆ ที่รัก” ภาสกรรีบพยักหน้าตอบรับโดยดี“น้ำแข็งแค่จะบอกพี่แสนว่า... ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวพูดเว้นประโยคเล็กน้อย ภาสกรพยักหน้าเร็วๆ แล้วประคองใบหน้างามไว้อย่างแสนรักและนอนนิ่งฟังเธอพูดต่อ“และน้ำแข็งก็แค่จะบอกว่า บอกว่า...” ทิพย์ธาราหยุดพูดแล้วสบตาเขานิ่ง ภาสกรใจเต้นรัวอย่างลุ้นระทึกกับสิ่งที่ออกมาจากเรียวปากอิ่มของเธอ...“น้ำแข็งอยากจะบอกว่า น้ำแข็ง รัก พี่ แสน ค่ะ..” หญิงสาวพูดช้าๆ
ตอนที่71.“พี่แสน.. พี่แสนคะ พี่แสน..”“อะ เอ่อ อะไรครับที่รัก” ภาสกรสะดุ้งน้อยๆ เมื่อมือเรียวตีลงบนต้นแขนเปล่าเปลือยของตนเบาๆ เพราะเขาสวมเพียงกางเกงขาสั้นแบบลำลองเท่านั้น“คิดอะไรไม่ดีกับน้ำแข็งแน่ๆ เลยใช่ไหมคะ” ทิพย์ธารามองสามีขันๆ ภาสกรมองร่างงามที่ถูกบดบังด้วยชุดคลุมสีขาวอย่างเสียดาย“ก็เมียพี่สวยขนาดนี้พี่คิดอย่างอื่นไม่ออกเลยจริงๆ นอกจากเรื่องบนเตียง และไม่บนเตียง” ภาสกรยืดยอมรับโดยดี“บ้า.. พี่แสนน่ะ” ทิพย์ธาราหน้าแดงเรื่อแล้วก้มลงสนใจอาหารของตน ใจสาวใช่จะไม่หวั่นไหวกับสายตาเปิดเปลือยความรู้สึกของเขา ยิ่งเขาขยันยั่วเธอด้วยกล้ามแน่นๆ คำพูดหวานๆ ที่เพียรพร่ำบอกรักเธอทุกครั้งไม่ว่าจะอยู่ในห้วงเสน่หา หรือทุกๆ เช้าที่ตื่นมาภาสกรจะบอกรักเธอเสมอ ตาคมที่มองเธออย่างกับจะกลืนกิน ใจสาวก็ยิ่งวาบหวามหวิวไหวไปกับเขา แต่เธอเองก็ยังขัดเขินที่จะบอกเขาว่า รัก...“หึหึ กินเยอะๆ นะครับ คืนนี้อาจจะต้องใช้พลังงานเยอะ”“พี่แสน.. น้ำแข็งช้ำหมดแล้วนะคะ”“งั้นพี่จะรักน้ำแข็งเบาๆ แต่อย่ามาโวยวายที่พี่ทำไม่ถึงใจก็แล้วกัน”“อ๊ายย พี่แสนคนบ้าๆ นี่แน่ะ ทะลึ่ง”ทิพย์ธาราปาลูกองุ่นใส่เขาแต่ภาสกรก็เหมือนตั้งท่า
ตอนที่70.“ดูคุณพี่อารมณ์ดีจริงนะคะ” คุณธิชามองหน้าสามีอย่างแปลกใจ แล้วเขม้นมองอย่างพิจารณาก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างไม่ชอบใจ“คุณพี่ไปทำอะไรไม่ดีมาบอกน้องเดี๋ยวนี้เลยนะคะ”“โธ่ธิชาจ๋าไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นสักหน่อยเลย”“หึ.. ท่าทางแบบนี้มันมีพิรุธ ไปแกล้งอะไรพ่อแสนอีกคะ บอกมาดีๆ ไม่งั้นคืนนี้ไปนอนนอกห้องเลย” คุณธิชากอดอกมองหน้าสามีอย่างเอาเรื่องเพราะรู้สึกได้ถึงกลิ่นทะแม่งๆ และคิดว่าสามีต้องไปแกล้งอะไรลูกเขยที่รักของนางแน่ๆ“เอ่อ...”“พูดมาค่ะ...” คุณธิชาเสียงเข้มหน้าตึงใส่สามี คุณทวิภาคยิ้มแหยๆ แล้วเล่าเรื่องที่ตนใช้ให้มะลิไปแอบอ้างชื่อคุณย่าว่าให้เอานมไปให้คู่บ่าวสาวดื่ม และแอบใส่ยานอนหลับไปด้วยเพื่อแกล้งไม่ให้ลูกเขยได้เชยชมเจ้าสาวในคืนส่งตัว“คุณพี่.. ทำแบบนี้เมื่อไหร่จะได้อุ้มหลานล่ะคะ”“โธ่.. ก็แค่คืนเดียว อย่างตาแสนน่ะไม่นานหรอกรับรองยายน้ำแข็งของเราท้องโย้หัวปีท้ายปี”“แต่ถึงยังไงคุณพี่ก็ไม่ควรทำแบบนี้ค่ะ หึ.. เจ้าแผนการเจ้าคิดเจ้าแค้นดีนัก คืนนี้ไปนอนข้างนอกเลยค่ะ”“โธ่.. ที่รักครับ พี่ผิดไปแล้ว ยกโทษให้พี่นะ พี่ไม่อยากนอนคนเดียว”“ในโทษฐานที่ทำให้น้องผิดหวังที่จะได้อุ้มหลานช้ากว่าคนอื
ตอนที่69.“แหม.. นังแอนนี่ ได้ทีก็แว้งกัดเลยนะยะ”“ฉันไม่ใช่หมาถึงจะมาแว้งกัด พูดดีๆ หน่อยย่ะ”“น้ำแข็งเองก็ต้องขอโทษพี่แอนนี่ด้วยค่ะที่เคยทำไม่ดีด้วย”“โอ๊ย.. เล็กน้อยค่ะ พี่น่ะเจอศึกมาเยอะ แค่นี้จิ๊บๆ เพื่อพี่ชายที่รักแอนนี่ทนได้”“ไม่ใช่เห็นแก่เงินหรอกหรือยะ” อุษาพิไลว่าเพื่อนรักที่ทำท่าบีบนวดพี่ชายของตนอย่างเอาใจ“เรื่องเงินก็สำคัญ แต่เพื่อพี่ชายที่รักนั้นสำคัญกว่าค่า”ทุกคนหัวเราะชอบใจและทิพย์ธาราก็ไม่ถือโทษโกรธที่แอนนี่เข้ามาใกล้ภาสกรเพราะรู้ดีว่าแอนนี่บริสุทธิ์ใจและภาสกรก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับแอนนี่มากกว่าน้องสาวคนหนึ่ง“พี่ก็ต้องขอบใจแอนนี่นะที่ตีบทแตกมาก”“ใช่ค่ะพี่แอนนี่ตีบทแตกมาก แต่ถ้ามีเรื่องแบบนี้อีก น้ำแข็งรับรองได้ว่าพี่แสนน่ะหัวแตกแน่ๆ”“โอ๊ย ไม่มีเรื่องอะไรแบบนี้อีกแล้วจ้ะน้ำแข็งจ๋า”ภาสกรรีบเข้ามาโอบกอดเจ้าสาวแสนสวยในชุดวิวาห์สีขาวอมชมพูฟูฟ่องยาวเสมอเข่ามนดูงามกระจ่างตาอย่างออดอ้อนแสนรัก และท่าทางกลัวเมียจนหงอของภาสกรทำให้ทุกคนหัวเราะชอบใจบรรยากาศในค่ำคืนฉลองวิวาห์อันแสนหวานและอบอุ่นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของทุกคน โดยเฉพาะผู้เป็นพ่อแม่นั้นยิ้มหน้าบานเลยท
ตอนที่68.“ไม่มีทาง พี่จะไม่ถอนหมั้นให้น้ำแข็งเด็ดขาด”“หึ.. อยากถอนหมั้นมากไม่ใช่หรือคะ ใครกันนะบอกน้ำแข็งว่าถอดแหวนคืนคุณแม่พี่ได้เลย”“ไอ้คนนั้นมันโดดหน้าผาตายไปแล้วครับ ตอนนี้มีแค่พี่แสนคนนี้คนเดียวและพี่ก็จะไม่มีวันถอนหมั้นไม่ยอมปล่อยน้ำแข็งไปอีกแล้ว พี่รักน้ำแข็ง..” .ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ กับใบหน้าบึ้งตึงแสนงอนของคู่หมั้นสาวแล้วจับมือเรียวมากุมไว้ ภาสกรมองแหวนเพชรน้ำงามที่ยังคงส่องประกายอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ“แต่น้ำแข็งเปลี่ยนใจแล้วค่ะ น้ำแข็งไม่อยากหมั้นไม่อยากแต่งงานกับพี่แสนแล้ว”“หึหึ.. สายไปแล้วครับ ในเมื่อน้ำแข็งมาถึงถิ่นพี่แบบนี้จะปล่อยไปได้ยังไง”“คิดจะเอาเปรียบน้ำแข็งหรือไงคะ” ทิพย์ธาราเงยหน้ามองเขาหน้าบึ้งแต่แววตาไหวระริกไม่มีแววเคืองขุ่น“พี่ไม่รังแกคนที่พี่รักหรอกครับ แต่ทำอย่างอื่นอาจไม่แน่ โอ๊ย.. ทุบพี่ทำไมครับ”ภาสรพูดยิ้มๆ แววตาพราวพรายแล้วก็ต้องร้องโอดโอยเมื่อทิพย์ธาราทุบอกกว้างอย่างไม่เบาแรง“คิดลามกกับน้ำแข็งหรือคะ”“หืม.. พี่นี่นะคิดลามก น้ำแข็งนั่นล่ะคิดอะไรกับพี่รึเปล่า”“จะบ้าหรือคะ น้ำแข็งจะคิดแบบนั้นทำไมไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย ถอนหมั้นให้น้ำแข็งได