LOGINShare
ตอนที่ 1.
Last Updated:
2025-04-27 14:32:09ตอนที่ 1
ภูมิ ราชพฤกษ์ นักธุรกิจมือทองผู้มีทรัพย์สินล้นฟ้า ยืนมองผ่านกระจกห้องทำงานไปยังโต๊ะไม้ที่ตั้งอยู่เยื้องหน้าห้องทำงานของตนเอง
เจ้าของโต๊ะคือ ขวัญข้าว ศักดาชัย เลขาหน้าห้องของเขานั่นเอง
เขากับขวัญข้าวทำงานร่วมกันมายาวนานร่วมเวลาแล้วเจ็ดปีกว่า หญิงสาวรู้จักเขายิ่งกว่าที่เขารู้จักตัวเองเสียอีก
หรือพูดง่ายๆ ก็คือ หากชีวิตของเขาขาดขวัญข้าวไป ก็คงเหมือนกับคนที่พิการตาบอดไปข้างหนึ่งนั่นแหละ
ขวัญข้าวเริ่มทำงานกับเขาตั้งแต่เรียนจบ เพราะหลังจากที่หล่อนมาฝึกงานที่บริษัทของเขาแล้ว เขาก็จองตัวหล่อนมาทำหน้าที่เลขาหน้าห้องตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
แววตาคมกริบทอดมองไปยังร่างเล็กที่กำลังซบหน้ากับโต๊ะทำงานด้วยความไม่สบายใจ เพราะตั้งแต่ทำงานกันมา เขาไม่เคยเห็นขวัญข้าวแสดงความทุกข์ร้อนใจให้เห็นมาก่อนเลย
นิ้วแกร่งปล่อยม่านบังแสง และเดินไปยังประตูห้อง รู้แหละว่าไม่ควรจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของขวัญข้าว แม้ว่าเขากับหล่อนจะสนิทกันแค่ไหนก็ตาม แต่ตอนนี้ขวัญข้าว เลขาฯ คู่ใจของเขาดูเศร้าเหลือเกิน และเขาก็รู้สึกแย่ที่เห็นหล่อนเป็นแบบนี้
รอยยิ้มสดใส ดวงตาที่เปล่งประกายแห่งความจริงใจที่หล่อนเคยมอบให้เขามาตลอด ยามนี้มันถูกความโศกเศร้าที่หล่อนกำลังเผชิญหน้าอยู่กลบทับจนหมดสิ้น
ประตูห้องทำงานถูกเขาดันให้เปิดออก และเท้าใหญ่ก็ก้าวข้ามธรณีประตูออกไป
เสียงเปิดประตูของเขาทำให้คนที่นอนซบหน้ากับโต๊ะทำงานเงยหน้าขึ้น พอเห็นเขา ขวัญข้าวก็รีบป้ายหยาดน้ำตาทิ้ง และฝืนยิ้มให้กับเขา
“บอส... มีงานให้ข้าวทำใช่ไหมคะ”
เขาเดินมาหยุดใกล้ๆ กับร่างของหล่อน จ้องมองใบหน้านวลที่ยังคงมีร่องรอยน้ำตา
“คุณกำลังมีปัญหาใช่ไหมขวัญข้าว”
“เอ่อ...”
เขารู้ว่าหล่อนจะต้องปฏิเสธ จึงต้องดักคอต่อไปด้วยคำพูดรู้ทัน
“ผมมองออกมาจากห้องทำงาน และเห็นคุณร้องไห้”
“มะ... ไม่มีอะไรหรอกค่ะบอส”
ดูเถอะ เขาเห็นชัดเจนขนาดนี้แล้ว แต่เจ้าหล่อนก็ยังจะปากแข็งอีก
มือใหญ่วางบนโต๊ะทำงาน และโน้มหน้าข้ามโต๊ะเข้าไปใกล้คนที่ตาแดงก่ำ
“บอกผม ว่าเกิดอะไรขึ้น”
น้ำเสียงของภูมิทั้งนุ่มนวลและคาดคั้น
“ไม่... ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะบอส”
“คุณก็เห็นว่าผมงานยุ่งมาก คุณคงไม่ใจร้ายให้ผมต้องลงทุนไปหาความจริงด้วยตัวเองหรอกนะขวัญข้าว”
หล่อนช้อนตาขึ้นสบประสานกับดวงตาของเขา แววตามีแต่ความเศร้า
“ข้าวไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ บอส... อย่าสนใจข้าวเลยค่ะ”
“ผมจะไม่สนใจคุณได้ยังไง ในเมื่อคุณก็เหมือนอวัยวะส่วนหนึ่งของผม”
“บอส...”
นี่เขาจะรู้ไหมนะว่าคำพูดนี้ของเขาทำให้เลขาต่ำต้อยอย่างหล่อนหวั่นไหว อะไรที่พยายามซ่อนเอาไว้แทบจะทะลักออกมา
“เอ่อ...”
“ถ้าผมขาดคุณ ผมก็คงอยู่ไม่ได้ ดังนั้นถ้ามีปัญหาอะไร ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กน้อย ก็ต้องบอกผม เพราะผมต้องการเป็นคนแรกที่คุณคิดถึงนะขวัญข้าว”
น้ำตาของหล่อนร่วงออกมาด้วยความซาบซึ้งใจ รู้หรอกว่าภูมิใจดีกับหล่อนแบบนี้เพราะหล่อนคือเลขาที่เขาวางใจ แต่หัวใจไม่รักดีหวั่นไหวเหลือเกิน
ตลอดเวลาที่ทำงานร่วมกันมา ภูมิคงไม่เคยรู้ว่าหล่อนหวั่นไหวแค่ไหน ทุกครั้งที่ต้องใกล้กัน ทุกครั้งที่สบตากัน หัวใจของหล่อนก็เต้นโครมครามแทบจะกระดอนออกจากอกเสียทุกที
“ข้าว... ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะบอส”
“บอกว่าอย่าโกหกผมไง ตอบผมมา”
เขาจ้องหน้าหล่อน คาดคั้นทั้งน้ำเสียงและแววตาจนหล่อนต้องหลบตาเสียเอง
“ถ้าคุณไม่ยอมบอกความจริงกับผม คุณจะต้องถูกไล่ออก”
คนที่หลบตาอยู่ช้อนตาขึ้นมองเจ้าของคำขู่ด้วยความหวาดกลัว แววตาของภูมิบอกให้รู้ว่าเขาทำได้อย่างที่พูดจริงๆ
“ถึงแม้คุณจะเป็นเลขาฯ ที่ยอดเยี่ยมแค่ไหน แต่ผมก็สามารถหาคนใหม่ได้ แต่คุณจะหางานใหม่ที่เงินดีแบบนี้ได้ยาก หรืออาจไม่ได้เลยนะขวัญข้าว คิดดูให้ดีๆ”
เขายังคงจ้องลึกเข้ามาในดวงตาที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าของหล่อน
กลีบปากอิ่มสีแดงระเรื่อเม้มแน่นเป็นเส้นตรงหลายครั้ง จนเขาอดหวั่นเกรงว่าปากหนานุ่มของขวัญข้าวจะช้ำไม่ได้
“แค่บอกปัญหาที่ทำให้คุณร้องไห้กับผม แล้วผมจะช่วยคุณเอง”
ไม่มีใครช่วยหล่อนได้หรอก เพราะปัญหานี้มันใหญ่เกินไป
“บอส... ช่วยอะไรข้าวไม่ได้หรอกค่ะ”
“อย่าดูถูกความสามารถของผม”
“ข้าวไม่ได้ดูถูกนะคะ แต่ปัญหานี้มัน... มันใหญ่มาก... จนข้าวไม่รู้ว่าจะแก้ไขมันยังไง”
มือใหญ่ยื่นมาตรงหน้า และวางทับบนฝ่ามือเล็กของหล่อน กิริยาของภูมิอ่อนโยน ไม่มีความจาบล้วงหยาบคายแม้แต่น้อย
“ขอให้เชื่อใจผมขวัญข้าว แค่คุณเล่าให้ผมฟัง ผมจะช่วยทุกเอง”
น้ำตาที่พยายามซ่อนเอาไว้ไหลออกมาอาบแก้มอย่างห้ามไม่อยู่อีก
“บอกผมมา ผมช่วยคุณได้”
ดวงตาสบประสานกัน แววตาอ่อนโยนของภูมิทำให้หล่อนยอมที่จะพูดมันออกมาในที่สุด
“บอสน่าจะพอรู้อยู่แล้วว่าแม่ของข้าวติดการพนัน”
ใช่ เขาพอจะรู้ว่าครอบครัวของขวัญข้าวมีกันแค่สองคนคือขวัญข้าวกับแม่ที่ติดเหล้าและการพนันงอมแงม ดังนั้นเงินเดือนขวัญข้าวไม่เคยพอให้ผู้บังเกิดเกล้าผลาญ เขาพยายามช่วยด้วยการขึ้นเงินเดือนให้จนตอนนี้เงินเดือนของหล่อนสูงเทียบเท่ากับผู้จัดการโรงงานแล้ว แต่มันก็ยังแก้ปัญหาเรื่องมารดาของขวัญข้าวไม่ได้
Related chapters
แอบรักเลขา ตอนที่ 2.
ตอนที่ 2.“ผมพอรู้”หล่อนฝืนยิ้ม แต่น้ำตาอาบสองแก้ม“แม่คุณคงติดหนี้พนัน เท่าไหร่ล่ะ ผมจะให้โบนัสล่วงหน้าคุณก่อน”หล่อนส่ายหน้าไปมา ความเสียใจอัดแน่นอยู่เต็มอกจนยากจะแม้แต่จะเปล่งคำพูด“แม่... ขายข้าวให้กับเจ้าของบ่อนที่แม้ไปติดหนี้ค่ะบอส”“ว่าไงนะ?”ภูมิแทบไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยินจากปากของขวัญข้าวหล่อนช้อนตามองเขา ดวงหน้านวลอ่อนเยาว์อาบไปด้วยหยาดน้ำตา“ข้าว... ต้องเอาตัวไปขัดดอกให้กับเจ้าของบ่อนค่ะบอส”ชายหนุ่มกัดฟันกรอด ไฟในดวงตาลุกโชน มือใหญ่กำแน่น“แม่คุณสิ้นคิดมากเลยนะ”“ตั้งแต่พ่อตายไป แม่ก็เริ่มติดเหล้า และเข้าบ่อน จนตอนนี้ชีวิตของแม่ก็คือบ่อนค่ะ”“แต่คุณไม่ได้ตกลงยินยอมใช่ไหมขวัญข้าว”“ข้าวไม่ยินยอมหรอกค่ะ แต่แม่ขู่ว่าจะฆ่าตัวตาย ข้าวก็ไม่มีทางเลือก”“นี่อย่าบอกนะว่าคุณตกลงจะไปนอนกับไอ้เจ้าของบ่อนนรกนั่น”น้ำเสียงของภูมิเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อและเดือดดาลขวัญข้าวผงกศีรษะตอบรับแทนคำพูดภูมิโกรธจนหน้ามืด จนต้องฟาดกำปั้นลงกับโต๊ะทำงานของขวัญข้าวหญิงสาวสะดุ้งตกใจ หน้าตาซีดเผือด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา นอกจากนั่งตัวสั่น“พาผมไปพบแม่คุณเดี๋ยวนี้”“อย่าเลยค่ะบอส แม่ไม่มีทางเ
Last Updated : 2025-04-27แอบรักเลขา ตอนที่ 3.
ตอนที่ 3.“ลงรถเถอะ ผมอยากเจอแม่คุณใจจะขาดอยู่แล้ว”“บอสประชดใช่ไหมคะเนี่ย”หล่อนก้าวลงจากรถคันงามของเขา และเดินมาหยุดใกล้ๆ ร่างสูงใหญ่เมื่อมายืนใกล้กันแบบนี้ ยิ่งทำให้เห็นถึงความสูงที่แตกต่างกันศีรษะของหล่อนสูงแค่ริมฝีปากของภูมิเท่านั้นเอง แถมเนื้อตัวก็ยังเล็กกว่ามาก แค่เขาดีดนิ้วทีเดียว ร่างสาวก็คงปลิวไปไหนต่อไหนแล้วล่ะ“มองผมแบบนี้ มีอะไรหรือเปล่าครับ”“เอ่อ... เปล่าค่ะบอส เราเข้าไปข้างในบ้านกันเถอะค่ะ”หล่อนรีบกลบเกลื่อนเมื่อถูกจับได้ว่าลอบมองเขา ภาวนาให้เขาไม่เห็นสายตาโหยหาที่แสดงออกไป เพราะภูมิคงไม่ดีใจนักหากรู้ว่าเลขาฯ ที่เขาใจดีด้วย บังอาจแอบรักเขา“อืม”หล่อนเปิดประตูรั้ว และเดินนำหน้าภูมิเข้าไปภายในตัวบ้านหล่อนภาวนาให้แม่ไม่อยู่ เพราะไม่ได้ต้องการให้ภูมิเจอกับแม่จริงๆหล่อนไม่ต้องการทำให้ภูมิเดือดร้อน แค่นี้เขาก็ร้อนใจเพราะหล่อนมากแล้วดวงตากลมโตเบิกกว้าง เท้าเล็กชะงักอยู่หน้าประตู เมื่อเห็นรองเท้าของแม่ถูกถอดเอาไว้ที่หน้าประตูบ้าน“แม่คุณน่าจะอยู่ข้างในนะขวัญข้าว”ใช่ แม่อยู่บ้าน ทั้งๆ ที่ปกติท่านจะต้องออกไปบ่อนแล้วหล่อนหันไปมองภูมิ ช้อนตาขึ้นมองเขา และวิงวอน“ข้าวว่า..
Last Updated : 2025-04-27แอบรักเลขา ตอนที่ 4.
ตอนที่ 4.ภูมิต้องมาเสียเงินโดยไม่ใช่เหตุ เพราะเลขาฯ อย่างหล่อน ในขณะที่แม่ก็เห็นแก่เงิน จนลืมไปว่าลูกสาวอย่างหล่อนก็มีชีวิตจิตใจเหมือนกัน“ตกลง เอาเงินมา”ภูมิยื่นเงินให้กับรำแพง และฝ่ายนั้นก็คว้าไปกอดเอาไว้อย่างหวงแหน“แล้วไหนสัญญาล่ะ ฉันจะรีบเซ็น จะได้ออกไปบ่อน”“อีกไม่เกินห้านาที คนของผมจะนำมาให้”“บอส...”หล่อนมองหน้าภูมิด้วยความแปลกใจ เขาระบายยิ้มอ่อนโยนให้“ผมสั่งให้ทนายร่างสัญญาตอนที่คุณไปเข้าห้องน้ำน่ะ ตอนนี้กำลังจะมาถึงแล้ว”“บอส... ไม่ควรลำบากเพราะข้าวเลย”“ผมต้องช่วยคุณสิ ในเมื่อคุณเป็นเลขาแสนวิเศษของผมนี่”หล่อนก็เป็นได้แค่นี้แหละ...หญิงสาวฝืนยิ้มให้กับภูมิ และก็พยายามห้ามปรามความละโมบที่กำลังก่อตัวอยู่ภายในอกให้ทุเลาเบาบางลง แต่ความอยากที่จะเป็นมากกว่าเลขาคู่กายของภูมิก็ยังมีอำนาจมากมายเหลือเกิน“บอส... ข้าวจะไม่รับเงินเดือนจากบอสอีก จนกว่าจะผ่อนใช้หนี้บอสหมดค่ะ”หล่อนพูดขึ้นหลังจากที่บนรถเงียบงันอยู่นานหลายสิบนาทีคนที่กำลังขับรถอยู่เอียงหน้ามามองหล่อน ใบหน้าหล่อคมสันเปื้อนรอยยิ้ม“เงินแค่หกแสนเอง อย่าคิดมากน่ะขวัญข้าว”“แต่ข้าวเกรงใจบอส...”หล่อนครางออกไปเสียงแผ่วเบา
Last Updated : 2025-04-27แอบรักเลขา ตอนที่ 5.
ตอนที่ 5.“มันมีลูกน้องหูตาเป็นสับปะรด ดังนั้นมันจะสืบได้ไม่ยากว่าคุณอยู่ที่ไหน ซึ่งผมเองก็ไม่อาจจะช่วยคุณได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”ความหวาดกลัวทำให้ขวัญข้าวเลือกที่จะยอมไปอยู่ใกล้ๆ ชายคนรัก“ค่ะ ข้าวจะย้ายไปอยู่ที่บ้านบอสค่ะ”รอยยิ้มพึงพอใจระบายเต็มใบหน้าหล่อคมสันของภูมิ“ดีมาก อยู่ใกล้ๆ กัน ผมจะได้ดูแลคุณได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงยังไงล่ะ”ดวงตาเลื่อนขึ้นสบประสานกับดวงตาคมกริบของภูมิ และก็เหมือนกับว่าโลกของหล่อนหยุดหมุน ทุกสิ่งรอบตัวหยุดเคลื่อนไหวหล่อนรักภูมิ...ยิ่งได้มองเขาใกล้ๆ จนเห็นรอยเขียวจางๆ จากการโกนหนวดแบบนี้ หัวใจของหล่อนก็ยิ่งยอมศิโรราบกองแทบเท้าใหญ่ของเขา“ดวงตาของคุณสวยจัง ผมเคยบอกคุณหรือยังขวัญข้าว”“เอ่อ... ยังค่ะ”สองพวงแก้มนวลแดงระเรื่อ และก็รู้สึกว่าตัวเองคล้ายกับลอยได้ เมื่ออุ้งมือใหญ่ยื่นมาโอบดวงหน้านวลเอาไว้ด้วยสัมผัสอ่อนโยนทำไมภูมิถึงได้ทำให้หล่อนหวั่นไหวแบบนี้ นี่เขาจะรู้ไหมว่าหล่อนแทบจะละลายอยู่แล้ว“งั้นผมจะบอกคุณบ่อยๆ ว่าดวงตาของคุณสวยเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้าเลย”“บอส...”“ปากคุณก็สวย”“เอ่อ... ไม่ใช่หรอกค่ะ ปากข้าวหนาไป”หล่อนเสหลบสายตาด้วยความขัดเขิน หัวใจเต้นแรง
Last Updated : 2025-04-27แอบรักเลขา ตอนที่ 6.
ตอนที่ 6.ภูมิเอียงหน้ามองขวัญข้าวเล็กน้อย ก่อนจะตอบคู่สนทนาเสียงนุ่ม“ขวัญข้าวคงหิวแย่หากผมทานดึกแบบเดิม”นี่เขาเปลี่ยนเวลารับประทานอาหารค่ำเพราะหล่อนอย่างนั้นเหรอ“บอสคะ... คือว่าข้าวรอได้ค่ะ บอสอย่าเปลี่ยนแปลงอะไรเพราะข้าวเลย”หล่อนพูดขึ้นด้วยความไม่สบายใจ แต่เขากลับยังยืนยันคำเดิม“มันคือความต้องการของผมน่ะ คุณแค่รับมันเอาไว้ก็พอ”หล่อนหน้าแดงระเรื่อ ก้มหน้าหลบสายตาของคนพูดเพราะป้าอิ่มอมยิ้ม ก่อนจะเอ่ยแซวออกมา“ปกติไม่เคยเห็นคุณภูมิพูดจาหวานๆ กับสาวคนไหนมาก่อนเลยนะคะเนี่ย”ยิ่งป้าอิ่มพูดแบบนี้ ขวัญข้าวก็ยิ่งขัดเขิน จนรู้สึกว่ามือไม้มันมีมากเกินความจำเป็น โชคดีที่ภูมิพูดแก้ตัวขึ้นเสียก่อน“ป้าอิ่มก็แซวผมเกินจริงไปได้”“นี่ยังไม่ได้ครึ่งความจริงเลยต่างหากค่ะคุณภูมิ”ป้าอิ่มยังคงแซวไม่เลิก จนภูมิหน้าแดงต้องรีบตัดบทขึ้น“เดี๋ยวผมรบกวนให้ป้าอิ่มพาขวัญข้าวขึ้นไปห้องพักด้วยนะครับ”“คุณภูมิไม่พาไปเองเหรอคะ แขกสำคัญนะคะ” ป้าอิ่มยังแซวไม่เลิก“พอดีผมจะไปห้องครัวน่ะ จะไปสั่งอาหารเพิ่ม” แล้วภูมิก็หันมองขวัญข้าว “ของโปรดคุณคือแกงเขียวหวานไก่กับผัดเผ็ดหน่อไม้ดองใช่ไหมครับขวัญข้าว”“เอ่อ... บอส
Last Updated : 2025-04-29แอบรักเลขา ตอนที่ 7.
ตอนที่ 7.ความจริงภูมิอยากจะตอบออกไปว่า เขารอหล่อนมานานแล้ว ทำไมจะรอต่ออีกสักสิบนาทีไม่ได้ แต่ก็ยั้งปากเอาไว้ได้ทันเขาเกรงแม่เลขาสาวจะตื่นกลัวเสียก่อน หากถูกรุกหนักๆ เข้าชายหนุ่มระบายยิ้มบางๆ หมุนตัวเดินไปยืนมองออกไปนอกระเบียงไม้ ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีดวงดาราประดับอยู่ยามนี้สวยงามกว่าทุกคืนที่ผ่านมา ทั้งๆ ที่มันก็แผ่นฟ้าแผ่นเดิมที่เห็นเมื่อคืนคงเพราะ ค่ำคืนนี้เขามีขวัญข้าวมาอยู่ร่วมชายคาด้วยนั่นเองทุกวันเขาใกล้ชิดกับหล่อนที่ทำงาน แต่วันนี้ คืนนี้เขาใกล้ชิดกับหล่อนภายในบ้านหลังเดียวกัน มันช่างสุขใจเหลือเกิน“บอสคะ”เสียงหวานดังแว่วมาเข้าหู เขาเอี้ยวตัวหันไปมองด้านหลัง ก็พบว่าขวัญข้าวในชุดนอนลายหมีน้อยยืนอยู่ที่ปากประตูแสงไฟที่อยู่เหนือร่างของหล่อน ทำให้มองเห็นเนื้อตัวอรชรภายใต้ร่มผ้าได้รางๆเรือนร่างของขวัญข้าวบอบบางน่าทะนุถนอมเหลือเกิน เหมือนกับตุ๊กตาแก้วที่หากสัมผัสรุนแรงจะแตกหักคามือเขาจะถนอมหล่อน...“ครับ”“เอ่อ... บอสมีอะไรจะคุยกับข้าวเหรอคะ”เขาอมยิ้มมองข้ามหัวไหล่ของหล่อนเข้าไปภายในห้องพัก“เราเข้าไปคุยกันในห้องดีกว่าไหมครับ”“เอ่อ...”“หรือว่าคุณไม่ไว้ใจผม?”หล่อนไม่ไว้ใจต
Last Updated : 2025-04-29แอบรักเลขา ตอนที่ 8.
ตอนที่ 8.หล่อนอมยิ้มทั้งน้ำตา ไม่คิดว่าในเวลานี้ภูมิก็ยังจะมีกระจิตกระใจพูดเล่นได้“บอสล้อข้าวเล่นใช่ไหมคะ”เขาส่ายหน้าไปมา แววตาทอดมองมาลึกซึ้ง“ผมพูดจริงๆ แค่คุณเป่าเบาๆ ผมก็จะหายเจ็บแล้วล่ะขวัญข้าว”“บอส...”ดวงตาคมกริบตรึงสายตาของหล่อนเอาไว้อย่างแน่นหนาใบหน้าของขวัญข้าวแดงก่ำไปจนถึงไรผม ความคิดเตลิดโลดแล่นไปในทางที่ไม่ถูกไม่ควรจนเข้าขั้นกู่ไม่กลับร่างสาวร้อนผ่าวราวกับมีกระแสไฟฟ้าแรงสูงพุ่งเข้าใส่ มันยากมากที่จะแกะสายตาจากความงดงามของภูมิ และก็ยากมากที่จะหายใจเป็นปกติได้ เมื่อจ้องตากับเขาแบบนี้“ข้าว... ไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลก่อนนะคะ”คราวนี้หล่อนขยับตัวอีกครั้ง จะเดินออกไปสงบสติอารมณ์ให้ห่างๆ เขา แต่มันก็เป็นเหมือนเดิม นั่นคือภูมิฉวยแขนเรียวเอาไว้ แต่คราวนี้ใช้แรงมากกว่าครั้งก่อนฉุดรั้ง ทำให้ร่างอรชรเสียหลักถลาเข้ามานั่งซ้อนตักโดยไม่ได้ตั้งใจ“อ๊ะ...!”หล่อนตกใจหน้าตาซีดเผือด รีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นจากตักแกร่ง แต่ก็มีมือใหญ่โอบรัดรอบเอาไว้ไม่ให้เคลื่อนจาก“บะ... บอส...”การใกล้ชิดกันแบบนี้ ทำให้หล่อนรับรู้ได้ถึงกล้ามเนื้อแน่นๆ ที่อยู่ภายใต้ชุดลำลองสีขาวที่ภูมิสวมใส่ได้อย่างง่ายดายร
Last Updated : 2025-04-29แอบรักเลขา ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.ภูมิประกบปากลงมาบนกลีบปากของหล่อน เขาค่อยๆ ขยับบดคลึงเชื่องช้าราวกับต้องการให้หล่อนได้มีเวลาเตรียมใจ ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ต้นแขนเรียว ส่งผ่านความร้อนฉ่าเข้าสู่กายสาวมากมายหล่อนสะท้านยะเยือกไปทั้งร่าง ยิ่งยามนี้จุมพิตของภูมิเปลี่ยนจากความนุ่มนวลเชื่องช้ามาเป็นหนักหน่วงเรียกร้อง หล่อนก็ยิ่งล่องลอยเข้าไปในอีกมิติหนึ่งที่ไม่เคยพานพบมาก่อน“อ๊ะ... อ๊า...”หล่อนเผลอครวญคราง เมื่อรสจูบของภูมิดุดันขึ้น เขาทั้งขยี้ทั้งบดคลึงปากสาว และก็พุ่งลิ้นใหญ่เข้ามาในภายในโพรงปาก ไล่ต้อนกลืนกินลิ้นเล็กไร้เดียงสาด้วยความหิวกระหาย ไล่ต้อนคุกคามกลืนกินจนหล่อนไร้ทางต่อต้าน“อา... อ๊า... อา...”ความรู้สึกร้อนฉ่าแสนวิเศษเพิ่มทวีมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เสื้อผ้าถูกถอดหายไปในพริบตา สองร่างกอดรัดเสียดสีแนบชิดจนสัมผัสได้ถึงเส้นขนหยิกหยาบที่ครูดไปมากับผิวสาว สร้างความร้อนฉ่าให้ทวีความรุนแรง จนหล่อนต้องส่ายเนื้อตัวไปมากับร่างของเขายิ่งขึ้น“อืมม หวานเหลือเกิน...”ภูมิครางใส่ปากหล่อน ขณะยังคงตามดูดกลืนกินปากสาวอย่างต่อเนื่อง ขยี้บี้บดราวกับจะกลืนกินปากของหล่อนเข้าไปเลยทีเดียว“อา... อ๊า... อา...”มันคือความรู้สึกแสนวิ
Last Updated : 2025-04-29
Latest chapter
แอบรักเลขา ตอนที่ 20. ตอนอวสาน
ตอนที่ 20. ตอนอวสานภูมิหอบหายใจระรัว ก่อนจะค่อยๆ ชักท่อนชายออกจากปากของหล่อน จากนั้นก็ล้มตัวลงมานอนเคียงข้าง กอดหล่อนเอาไว้แนบอก“น้ำเสียวผมอร่อยไหมข้าว”หล่อนอมยิ้มหน้าแดงระเรื่อ แต่ก็ผงกศีรษะตอบรับออกไป“ผมดีใจนะที่คุณชอบ...”เขาอมยิ้ม และเริ่มลูบไล้เนื้อสาวอีกครั้ง“ผมจะให้คุณกินมันทุกคืนดีไหม”หล่อนยิ้มเอียงอาย แต่ก็ยอมตอบออกไป“ค่ะ ข้าวจะดื่มกินน้ำเสียวของคุณทุกคืน”“โอ้... ทูนหัว... คุณร้อนแรงเป็นบ้าเลย”แล้วภูมิก็เหมือนทนไม่ไหว เขาพลิกกายขึ้นทาบทับ และก็ก้มลงดูดหัวนมของหล่อน ขบด้วยฟันแรงๆ จนหล่อนครางเสียว“อ๊า... อา... ภูมิ... ไหนว่าจะพาไปพบใครไงคะ... อ๊า... ซี๊ดดด...”“ขออีกรอบ... แล้วผมจะพาคุณไป... โอ้วววว เมียจ๋า... ผัวหิวเมียอีกแล้ว... อืมมม โอ้วววว...”ภูมิสำรวจตรวจตรากายสาวอย่างละเอียดลออ ด้วยปาก ฝ่ามือ และเรียวลิ้นอ่อนนุ่มความรู้สึกแสนมหัศจรรย์ก่อเกิดในหัวใจมากมายจนตอนนี้ครอบงำไปทั้งจิตวิญญาณ หล่อนเด้งเร่าๆ หยัดยกความเป็นหญิงให้ดุ้นชายเสียบแทงด้วยความกระตือรือร้น ปากก็วิงวอนให้เขาเคลื่อนไหวดุดัน“อ๊า... ซี๊ดดด อา... ภูมิขา... ผัวขา... เอาแรงๆ อ๊า... กระเด้าหอยเมียแรงๆ
แอบรักเลขา ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.วันนี้ภูมิพาหล่อนกลับไปหามารดา ซึ่งหล่อนเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า ตั้งแต่วันนั้นที่แม่ทำสัญญายกหล่อนให้กลับภูมิ ชายหนุ่มก็ส่งคนมาพาแม่ไปรักษาอาการเสพติดสุราที่โรงพยาบาล และก็หางานอดิเรกให้มารดาทำ เพื่อแก้ปัญหาการเข้าบ่อน ซึ่งตอนนี้มารดาก็มีสภาพที่ดีขึ้นจนผิดหูผิดตาแม่ไม่ได้เป็นผีพนันอีกต่อไปแล้ว และภูมิก็ยังให้สัญญากับหล่อนอีกว่า หากเขากับหล่อนแต่งงานกัน เขาจะอนุญาตให้หล่อนพาแม่เข้ามาอยู่ด้วยกันภูมิใจดีกับหล่อนเหมือนเดิม...น้ำตาของหล่อนไหลรินออกมาอาบแก้ม มันเป็นน้ำตาแห่งความตื้นตันใจ“ยืนคิดอะไรอยู่ หื้อ...?”เขาสวมกอดหล่อนเข้ามาจากทางด้านหลัง ก่อนจะจับหล่อนให้หมุนตัวไปเผชิญหน้า“คิดถึงสิ่งดีๆ ที่คุณทำให้กับข้าวน่ะค่ะ”หล่อนยิ้มหวานให้กับเขา ก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบปากหยักสวยภูมิยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะสอดมือใต้ท้ายทอย และก็เป็นฝ่ายจูบหล่อนเสียเองเขาจูบหล่อนเนิ่นนาน จูบราวกับจะสูบทั้งจิตวิญญาณไปจากหล่อน“ทูนหัว... ยังมีสิ่งดีๆ อีกมากมายที่ผมรอจะทำให้คุณ...”“ภูมิ... ทำไมแสนดีกับข้าวนักละคะ” หล่อนมองอย่างซาบซึ้งในน้ำใจ“ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือ...”เขาเอานิ้วมาแตะปลายจมูกของ
แอบรักเลขา ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18.ชายหนุ่มจ้องมองลึกเข้ามาในดวงตาของหล่อน และก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมา จูบร้อนแรงก็เกิดขึ้นเสียก่อน ภูมิหยอกเย้าบดคลึงกลีบปากนุ่มด้วยความหิวกระหาย สิ้นสากบุกรุกเข้ามาภายในที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำหวาน ดูดกลืนรัดรึงด้วยแรงเสน่หาจูบจนพอใจจึงคลายออก และก็กระซิบเสียงแปร่งพร่า“แล้วที่ผมทำอยู่นี่... มันไม่ใช่ความรักหรอกหรือ ขวัญข้าว...”“บอส...”“คุณไม่เคยสงสัยเลยหรือว่าทำไมผมไม่มีใครเลย ทั้งๆ ที่ผมก็หน้าตาดี”เขาไม่ใช่แค่หน้าตาดี แต่เขาหล่อมากต่างหาก...“ก็... บอสบอกว่ามีคนที่รักอยู่แล้ว...” หล่อนตอบเสียงแผ่วเบาเขาผงกศีรษะตอบรับ ในขณะที่มือใหญ่ซุกซนไปทั่ว ทั้งกายสาว โดยเฉพาะที่หน้าอกถูกบีบถูกขยำหนักหน่วงจนหล่อนเผลอครวญครางลายครั้ง“แล้วไม่คิดบ้างหรือว่าคนๆ นั้นอาจจะเป็นตัวเอง”ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ก่อนจะส่ายหน้าไปมา เสียวก็เสียว แต่สงสัยก็สงสัย“ไม่... เคยคิดเลยค่ะ”นี่ภูมิกำลังหมายความว่ายังไงกันนะ เขากำลังจะเฉลยใช่ไหมว่าคนที่เขารักคือใคร“คุณฉลาดเรื่องงานนะ แต่เรื่องความรัก ทำไมไม่เห็นฉลาดเลยล่ะ”“ข้าว...”“ผมรักคุณ ขวัญข้าว...”ในที่สุดเขาก็ตอบออกมา และมันก็ทำให้หล่อนถึงกับช็อกไม่
แอบรักเลขา ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17.เขาหัวเราะข้างใบหู และก็ดันหล่อนให้แผ่นหลังชนกับกำแพงห้อง“ผมชอบเวลาคุณครางเสียว ข้าว... อืมมม คุณแฉะจังเลย... รอผมใช่ไหม”“อ๊า... ซี๊ดดด บอส... อ๊า... บอสขา...” หล่อนถูกล้วงลึกเข้าไปในกางเกงชั้นใน และนิ้วยาวก็ชอนไชเข้ามาทักทายกลีบเนื้ออ่อน“ภูมิ... ครางชื่อผม เวลาผมเอาคุณ... ข้าว... อืมมม หอยคุณตอดนิ้วผมแรงจังเลย...”เขาครางกระเส่า จงใจเอาท่อนชายที่กำลังโตวันโตคืนกระแทกเข้าหาเป็นจังหวะกายสาวร้อนวูบวาบ เนื้อตัวอ่อนระทวย และก็ไม่มีเรี่ยวแรงพอ ที่จะทัดทานความหิวกระหายของภูมิได้อีก“อืมมม... ผมต้องการเอาเอ็นยัดเข้าตัวคุณเดี๋ยวนี้เลย... ข้าว... รู้ไหมว่าผมคิดถึงคุณทั้งวัน... อยากกลับมาหาใจแทบขาด...”เขาสลัดเสื้อผ้าออกจากตัวอย่างรวดเร็ว เผยความเป็นชายยิ่งใหญ่แก่สายตา“อยากทำให้คุณร้องครางเหมือนทุกคืนของเรา... อืมมม ผมรอไม่ไหวแล้ว...”“อ๊ะ... อ๊า... บอส...”เขาสอดแขนกำยำใต้ข้อพับขาของหล่อน ยกขึ้นให้หล่อนยืนด้วยขาข้างเดียว มือเล็กเกาะบ่าทรงพลังเอาไว้เพื่อพยุงตัวเอง ความเป็นหญิงถูกท่อนเอ็นร้อนและแข็งจดจ่อ“ผม... หิว... อืมมม โอ้วววว ฟิตเหลือเกิน...”ซวบบบบ“อ๊ะ... อ๊า... ซี๊ดดด บอ
แอบรักเลขา ตอนที่ 16.
ตอนที่ 16.ขวัญข้าวน้ำตาร่วง ยกมือขึ้นป้ายน้ำตาจากสองแก้ม แล้วจะเดินหนี แต่ดวงดาวตามมากระชากแขนเอาไว้“จำเอาไว้ ชั้นต่ำ ก็อยู่ส่วนชั้นต่ำ”“คุณดาวไม่มีสิทธิ์พูดกับคุณข้าวแบบนี้นะคะ” ป้าอิ่มออกโรงปกป้องขวัญข้าว“ทำไมฉันจะพูดไม่ได้ ในเมื่ออีนี่มันก็แค่เลขาฯ กระจอกๆ ที่พี่ภูมิจ้างเอาไว้ใช้งานเท่านั้น ส่วนเรื่องบนเตียงก็น่าจะเป็นของแถมล่ะมั้ง”ความอับอาย ความอดสูถล่มแน่นหัวอกของขวัญข้าวท่วมท้น“ฉัน... ขอตัวค่ะ”ขวัญข้าวสะบัดแขนจนหลุดจากอุ้งมือของผู้ดีอย่างดวงดาว และก็เดินหนี แต่เสียงด่ากราดของดวงดาวก็ยังแว่วเข้ามาในหู“ถ้าไม่อยากเป็นเมียน้อย ก็ไสหัวไปจากที่นี่เลยนะ อีเลขาฯ จอมละโมบ”จากที่แค่ก้าวเร็วๆ ตอนนี้ขวัญข้าววิ่งเร็วขึ้น หล่อนต้องการพาตัวเองไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดดวงดาวพูดถูกทุกอย่าง หล่อนมันก็แค่เลขาฯ หน้าห้อง ไม่มีสิทธิ์ได้เป็นตัวจริงของภูมิหรอก เซ็กซ์ที่เกิดขึ้นมันก็แค่ของแถมเท่านั้นร่างอรชรทรุดลงนั่งกับพื้นภายในห้องพัก น้ำหูน้ำตาไหลพรากท่วมท้นหล่อนเจ็บปวดเหลือเกิน...กลีบปากอิ่มสั่นระริก น้ำตาไหลรินเป็นสาย มือเล็กยกขึ้นทาบทรวงอกเอาไว้ กดความเจ็บปวดที่กำลังแล่นทะลักอยู่ข้างใ
แอบรักเลขา ตอนที่ 15.
ตอนที่ 15.ความสัมพันธ์ของหล่อนกับภูมิเดินหน้าไปในทางที่ดีอย่างรวดเร็ว คงเพราะภูมิเป็นสุภาพบุรุษ เขาทำทุกอย่างให้หล่อนรู้สึกดีเสมอ และห่วงความรู้สึกของหล่อนทุกอย่าง ไม่เว้นแม้กระทั่งการบอกคนในบ้านถึงความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไปของหล่อนกับเขาหล่อนมีความสุข แม้ลึกๆ แล้วจะต้องการมากกว่าการดูแลเอาใจใส่ตามหน้าที่จากภูมิก็ตามรัก...ใช่ คำนี้แหละที่หล่อนต้องการได้ยินจากปากของเขาขวัญข้าวยิ้มเศร้าๆ อดรู้สึกเกลียดชังความละโมบของตัวเองไม่ได้แค่ภูมิดีกับหล่อน เอาใจใส่หล่อน แค่นี้ก็ดีมากแล้วไม่ใช่เหรอ“คุณข้าวทานข้าวเช้าเลยไหมคะ”ขวัญข้าวที่ยืนเหม่อมองออกไปนอกระเบียงหน้าห้องพักของตัวเองสะดุ้งน้อยๆ ก่อนจะปั้นหน้าหันไปหาเจ้าของคำถาม“ไม่ดีกว่าค่ะป้าอิ่ม ข้าวต้องรีบเข้าบริษัทฯ”“คุณภูมิสั่งเอาไว้ว่าให้คุณข้าวพักผ่อนอยู่บ้านค่ะวันนี้”“แต่เช้านี้บอสมีประชุม แล้วข้าวต้องเข้าประชุมด้วย”ป้าอิ่มอมยิ้ม มองหล่อนอย่างเอ็นดู“คุณภูมิเธอจัดการได้ค่ะ คุณข้าวพักผ่อนอยู่บ้านนะคะ”“แต่ว่าข้าว...”“อย่าทำให้ป้าต้องถูกคุณภูมิดุเลยนะคะ”“บอสจะดุป้าอิ่มทำไมล่ะคะ”“ก็เพราะป้าไม่สามารถทำให้คุณข้าวอยู่บ้านพักผ่อนได้ยังไ
แอบรักเลขา ตอนที่ 14.
ตอนที่ 14.“อืมมม หวานจังข้าว... น้ำหอยข้าวหวานที่สุด อืมมม แพร่บบบบ”“อ๊า... ซี๊ดดด บอสขา... ได้โปรด... เอาข้าว... เอาข้าวแรงๆ เหมือนเมื่อคืน... อา...”คนตัวโตพึมพำด้วยแรงปรารถนา เขาตั้งใจจะทำให้ขวัญข้าวแตกใส่ปากสักสามสี่รอบ แต่ตอนนี้อดกลั้นไม่ไหวแล้วความเป็นชายของเขากำลังปวดร้าวทรมาน ความต้องการจ้วงแทงเข้าไปในกายสาวอบอุ่นนุ่มลื่นอัดแน่นเต็มอก“ข้าว... ผม... ผมจะเอาคุณแล้ว... อืมมม”“อ๊า... บอส... ข้าว... ข้าวพร้อมแล้วค่ะ... อ๊า... เอาข้าวเลย เอาข้าวแรงๆ อา...”หล่อนร่อนเนินสาวขึ้นหา ส่ายระริกรอรับท่อนเอ็นอย่างไร้สติ ความเสียวแผดเผาสำนึกผิดชอบชั่วดีทุกอย่างจนสูญสลาย ตอนนี้สิ่งเดียวที่จะทำให้หล่อนหายใจต่อไปได้ก็คือเอ็นของภูมิ“เข้ามา... เข้ามาเลยค่ะบอส...”หล่อนใจร้อนกว่าเมื่อคืนนี้อีกภูมิยิ้มพึงพอใจ จดจ่อความแข็งชันกับร่องสาวสีแดงฉ่ำไม่วางตา“ผม... กำลังจะเข้าไป... อืมมม คุณแน่นจัง... โอ้ววว หอยแน่นมาก...”อึ๊บบบ!ชายหนุ่มออกแรงกดเต็มแรง จนในที่สุดท่อนชายก็มุดหายเข้าไปในร่องสวาทจนหมดความยาว กลีบสาวสีแดงฉ่ำปลิ้นทะลักคาตา“โอ้วว... พระเจ้า... ผมเสียววว ข้าวจ๋า... หอยข้าวฟิตเหลือเกิน”
แอบรักเลขา ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13.“เรื่องแบบนี้เกรงใจได้หรือ ไม่สนหรอก ยังไงผมก็ต้องรับผิดชอบคุณ”อ้อมแขนกำยำของภูมิโอบรัดรอบกายสาวแน่นมากยิ่งขึ้น จนหล่อนสัมผัสได้ถึงความแข็งชันของอะไรบางอย่างที่หน้าขา และจากประสบการณ์เมื่อคืน หล่อนรู้ดีว่ามันคืออะไร“ในเมื่อผมทำให้คุณมีมลทิน ผมก็ต้องรับผิดชอบดูแลคุณ”“บอส... ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ ข้าว... ไม่เป็นไร”มือใหญ่ยกขึ้นยีเส้นผมนุ่มแรงๆ อย่างมันเขี้ยว“ถามจริงเถอะ จะใจดีแบบนี้กับผู้ชายทุกคนหรือเปล่า”“บอส...”“ผมหวงคุณนะ”หัวใจของหล่อนเต้นแรงไม่หยุดใช่ว่าหล่อนไม่อยากอยู่กับเขา ใช่ว่าไม่อยากเป็นผู้หญิงของภูมิ แต่หล่อนไม่อยากเอาเปรียบเขา“บอส... ข้าวขอบคุณมากนะคะ ที่เมตตาข้าว และก็ใจดีกับข้าวเสมอมา แต่ว่า...”“ชูว์”นิ้วยาวแตะบนปากของหล่อน และหยุดทุกคำพูดทัดทาน“ต่อจากนี้ไป ชีวิตของคุณเป็นของผมแล้ว ดังนั้นถ้าผมบอกว่าจะรับผิดชอบคุณ คุณก็ต้องยอม ห้ามบ่ายเบี่ยง”“ข้าวไม่อยากเอาเปรียบบอส”“พูดเหมือนเดิมอีกแล้ว” เขาทำเสียงดุใส่“คุณทำงานกับผมมานาน รู้ดีไม่ใช่หรือว่าใครก็เอาเปรียบผมไม่ได้”หากผมไม่ยินยอมพร้อมใจ...ภูมิต่อประโยคนี้ในใจของตัวเอง ก่อนจะก้มลงงับติ่งหูเล
แอบรักเลขา ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12.หล่อนขัดเขิน เอียงอาย สองพวงแก้มแดงก่ำร้อนระอุจนรู้สึกได้“ผมขอโทษนะที่ทำคุณเจ็บ...”“มะ... ไม่เป็นไรค่ะบอส...”หล่อนอ้อมแอ้มตอบไปเสียงแผ่วเบาด้วยความขัดเขินเอียงอายภูมิโน้มหน้าลงจูบหน้าผากมน และก็มองหล่อนด้วยสายตาปานจะกลืนกิน“น่ารักจัง...”“...”“และก็น่ากินด้วย”“บอส...”“ผมขอกินคุณอีกครั้งนะข้าว...”แล้วเขาก็ก้มลงปิดปากอิ่มของหล่อนเอาไว้ สอดแทรกลิ้นเข้ามารุกราน ก่อนจะพาหล่อนท่องวิมานสวรรค์อีกหลายครั้ง“อ๊า... บอสขา... อย่าหยุด... ซี๊ดดด อา... อ๊า...”คนที่ยืนเหม่อใจลอยอยู่สะดุ้งเมื่อถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง ไออุ่นจากเรือนกายใหญ่โตของภูมิทำให้หล่อนยิ่งสะท้านหวั่นไหวสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทำให้สถานะของหล่อนกับภูมิเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลความสัมพันธ์ลึกซึ้งทางกายที่เร่าร้อนราวกับเพลิงกัลป์ แผดเผาร่างของเขากับหล่อนจนหลอมละลายกลายเป็นเนื้อเดียวกันภูมิทำให้หล่อนรู้จักกับโลกใบใหม่ที่เต็มไปด้วยความซาบซ่านเสียวกระสัน ปากของเขาแสนวิเศษ มันทิ้งกองไฟเอาไว้บนผิวสาวทุกตารางนิ้วที่เคลื่อนผ่าน ส่วนนิ้วยาวก็ช่างแสนช่ำชอง ไม่ว่าจะสัมผัสตรงไหน ก็ล้วนแต่สร้างความสุขซ่านให้อย่างมากล้น แต่ที
