All Chapters of แอบรักเลขา: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 1ภูมิ ราชพฤกษ์ นักธุรกิจมือทองผู้มีทรัพย์สินล้นฟ้า ยืนมองผ่านกระจกห้องทำงานไปยังโต๊ะไม้ที่ตั้งอยู่เยื้องหน้าห้องทำงานของตนเองเจ้าของโต๊ะคือ ขวัญข้าว ศักดาชัย เลขาหน้าห้องของเขานั่นเองเขากับขวัญข้าวทำงานร่วมกันมายาวนานร่วมเวลาแล้วเจ็ดปีกว่า หญิงสาวรู้จักเขายิ่งกว่าที่เขารู้จักตัวเองเสียอีกหรือพูดง่ายๆ ก็คือ หากชีวิตของเขาขาดขวัญข้าวไป ก็คงเหมือนกับคนที่พิการตาบอดไปข้างหนึ่งนั่นแหละขวัญข้าวเริ่มทำงานกับเขาตั้งแต่เรียนจบ เพราะหลังจากที่หล่อนมาฝึกงานที่บริษัทของเขาแล้ว เขาก็จองตัวหล่อนมาทำหน้าที่เลขาหน้าห้องตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาแววตาคมกริบทอดมองไปยังร่างเล็กที่กำลังซบหน้ากับโต๊ะทำงานด้วยความไม่สบายใจ เพราะตั้งแต่ทำงานกันมา เขาไม่เคยเห็นขวัญข้าวแสดงความทุกข์ร้อนใจให้เห็นมาก่อนเลยนิ้วแกร่งปล่อยม่านบังแสง และเดินไปยังประตูห้อง รู้แหละว่าไม่ควรจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของขวัญข้าว แม้ว่าเขากับหล่อนจะสนิทกันแค่ไหนก็ตาม แต่ตอนนี้ขวัญข้าว เลขาฯ คู่ใจของเขาดูเศร้าเหลือเกิน และเขาก็รู้สึกแย่ที่เห็นหล่อนเป็นแบบนี้รอยยิ้มสดใส ดวงตาที่เปล่งประกายแห่งความจริงใจที่หล่อนเคยมอบให้เขามาตลอด

ตอนที่ 3.“ลงรถเถอะ ผมอยากเจอแม่คุณใจจะขาดอยู่แล้ว”“บอสประชดใช่ไหมคะเนี่ย”หล่อนก้าวลงจากรถคันงามของเขา และเดินมาหยุดใกล้ๆ ร่างสูงใหญ่เมื่อมายืนใกล้กันแบบนี้ ยิ่งทำให้เห็นถึงความสูงที่แตกต่างกันศีรษะของหล่อนสูงแค่ริมฝีปากของภูมิเท่านั้นเอง แถมเนื้อตัวก็ยังเล็กกว่ามาก แค่เขาดีดนิ้วทีเดียว ร่างสาวก็คงปลิวไปไหนต่อไหนแล้วล่ะ“มองผมแบบนี้ มีอะไรหรือเปล่าครับ”“เอ่อ... เปล่าค่ะบอส เราเข้าไปข้างในบ้านกันเถอะค่ะ”หล่อนรีบกลบเกลื่อนเมื่อถูกจับได้ว่าลอบมองเขา ภาวนาให้เขาไม่เห็นสายตาโหยหาที่แสดงออกไป เพราะภูมิคงไม่ดีใจนักหากรู้ว่าเลขาฯ ที่เขาใจดีด้วย บังอาจแอบรักเขา“อืม”หล่อนเปิดประตูรั้ว และเดินนำหน้าภูมิเข้าไปภายในตัวบ้านหล่อนภาวนาให้แม่ไม่อยู่ เพราะไม่ได้ต้องการให้ภูมิเจอกับแม่จริงๆหล่อนไม่ต้องการทำให้ภูมิเดือดร้อน แค่นี้เขาก็ร้อนใจเพราะหล่อนมากแล้วดวงตากลมโตเบิกกว้าง เท้าเล็กชะงักอยู่หน้าประตู เมื่อเห็นรองเท้าของแม่ถูกถอดเอาไว้ที่หน้าประตูบ้าน“แม่คุณน่าจะอยู่ข้างในนะขวัญข้าว”ใช่ แม่อยู่บ้าน ทั้งๆ ที่ปกติท่านจะต้องออกไปบ่อนแล้วหล่อนหันไปมองภูมิ ช้อนตาขึ้นมองเขา และวิงวอน“ข้าวว่า..

ตอนที่ 5.“มันมีลูกน้องหูตาเป็นสับปะรด ดังนั้นมันจะสืบได้ไม่ยากว่าคุณอยู่ที่ไหน ซึ่งผมเองก็ไม่อาจจะช่วยคุณได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”ความหวาดกลัวทำให้ขวัญข้าวเลือกที่จะยอมไปอยู่ใกล้ๆ ชายคนรัก“ค่ะ ข้าวจะย้ายไปอยู่ที่บ้านบอสค่ะ”รอยยิ้มพึงพอใจระบายเต็มใบหน้าหล่อคมสันของภูมิ“ดีมาก อยู่ใกล้ๆ กัน ผมจะได้ดูแลคุณได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงยังไงล่ะ”ดวงตาเลื่อนขึ้นสบประสานกับดวงตาคมกริบของภูมิ และก็เหมือนกับว่าโลกของหล่อนหยุดหมุน ทุกสิ่งรอบตัวหยุดเคลื่อนไหวหล่อนรักภูมิ...ยิ่งได้มองเขาใกล้ๆ จนเห็นรอยเขียวจางๆ จากการโกนหนวดแบบนี้ หัวใจของหล่อนก็ยิ่งยอมศิโรราบกองแทบเท้าใหญ่ของเขา“ดวงตาของคุณสวยจัง ผมเคยบอกคุณหรือยังขวัญข้าว”“เอ่อ... ยังค่ะ”สองพวงแก้มนวลแดงระเรื่อ และก็รู้สึกว่าตัวเองคล้ายกับลอยได้ เมื่ออุ้งมือใหญ่ยื่นมาโอบดวงหน้านวลเอาไว้ด้วยสัมผัสอ่อนโยนทำไมภูมิถึงได้ทำให้หล่อนหวั่นไหวแบบนี้ นี่เขาจะรู้ไหมว่าหล่อนแทบจะละลายอยู่แล้ว“งั้นผมจะบอกคุณบ่อยๆ ว่าดวงตาของคุณสวยเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้าเลย”“บอส...”“ปากคุณก็สวย”“เอ่อ... ไม่ใช่หรอกค่ะ ปากข้าวหนาไป”หล่อนเสหลบสายตาด้วยความขัดเขิน หัวใจเต้นแรง

ตอนที่ 7.ความจริงภูมิอยากจะตอบออกไปว่า เขารอหล่อนมานานแล้ว ทำไมจะรอต่ออีกสักสิบนาทีไม่ได้ แต่ก็ยั้งปากเอาไว้ได้ทันเขาเกรงแม่เลขาสาวจะตื่นกลัวเสียก่อน หากถูกรุกหนักๆ เข้าชายหนุ่มระบายยิ้มบางๆ หมุนตัวเดินไปยืนมองออกไปนอกระเบียงไม้ ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีดวงดาราประดับอยู่ยามนี้สวยงามกว่าทุกคืนที่ผ่านมา ทั้งๆ ที่มันก็แผ่นฟ้าแผ่นเดิมที่เห็นเมื่อคืนคงเพราะ ค่ำคืนนี้เขามีขวัญข้าวมาอยู่ร่วมชายคาด้วยนั่นเองทุกวันเขาใกล้ชิดกับหล่อนที่ทำงาน แต่วันนี้ คืนนี้เขาใกล้ชิดกับหล่อนภายในบ้านหลังเดียวกัน มันช่างสุขใจเหลือเกิน“บอสคะ”เสียงหวานดังแว่วมาเข้าหู เขาเอี้ยวตัวหันไปมองด้านหลัง ก็พบว่าขวัญข้าวในชุดนอนลายหมีน้อยยืนอยู่ที่ปากประตูแสงไฟที่อยู่เหนือร่างของหล่อน ทำให้มองเห็นเนื้อตัวอรชรภายใต้ร่มผ้าได้รางๆเรือนร่างของขวัญข้าวบอบบางน่าทะนุถนอมเหลือเกิน เหมือนกับตุ๊กตาแก้วที่หากสัมผัสรุนแรงจะแตกหักคามือเขาจะถนอมหล่อน...“ครับ”“เอ่อ... บอสมีอะไรจะคุยกับข้าวเหรอคะ”เขาอมยิ้มมองข้ามหัวไหล่ของหล่อนเข้าไปภายในห้องพัก“เราเข้าไปคุยกันในห้องดีกว่าไหมครับ”“เอ่อ...”“หรือว่าคุณไม่ไว้ใจผม?”หล่อนไม่ไว้ใจต

ตอนที่ 9.ภูมิประกบปากลงมาบนกลีบปากของหล่อน เขาค่อยๆ ขยับบดคลึงเชื่องช้าราวกับต้องการให้หล่อนได้มีเวลาเตรียมใจ ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ต้นแขนเรียว ส่งผ่านความร้อนฉ่าเข้าสู่กายสาวมากมายหล่อนสะท้านยะเยือกไปทั้งร่าง ยิ่งยามนี้จุมพิตของภูมิเปลี่ยนจากความนุ่มนวลเชื่องช้ามาเป็นหนักหน่วงเรียกร้อง หล่อนก็ยิ่งล่องลอยเข้าไปในอีกมิติหนึ่งที่ไม่เคยพานพบมาก่อน“อ๊ะ... อ๊า...”หล่อนเผลอครวญคราง เมื่อรสจูบของภูมิดุดันขึ้น เขาทั้งขยี้ทั้งบดคลึงปากสาว และก็พุ่งลิ้นใหญ่เข้ามาในภายในโพรงปาก ไล่ต้อนกลืนกินลิ้นเล็กไร้เดียงสาด้วยความหิวกระหาย ไล่ต้อนคุกคามกลืนกินจนหล่อนไร้ทางต่อต้าน“อา... อ๊า... อา...”ความรู้สึกร้อนฉ่าแสนวิเศษเพิ่มทวีมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เสื้อผ้าถูกถอดหายไปในพริบตา สองร่างกอดรัดเสียดสีแนบชิดจนสัมผัสได้ถึงเส้นขนหยิกหยาบที่ครูดไปมากับผิวสาว สร้างความร้อนฉ่าให้ทวีความรุนแรง จนหล่อนต้องส่ายเนื้อตัวไปมากับร่างของเขายิ่งขึ้น“อืมม หวานเหลือเกิน...”ภูมิครางใส่ปากหล่อน ขณะยังคงตามดูดกลืนกินปากสาวอย่างต่อเนื่อง ขยี้บี้บดราวกับจะกลืนกินปากของหล่อนเข้าไปเลยทีเดียว“อา... อ๊า... อา...”มันคือความรู้สึกแสนวิ