LOGINShare
ตอนที่ 10 มันยาก...ที่จะทำใจ
Last Updated:
2025-10-02 15:25:01ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้ออฟฟิศ...
“บ่ายวันนี้ฉันต้องไปพบลูกค้ากับแกนะชานนท์”
“อืม...ฉันรู้แล้ว”
ชานนท์เขี่ยอาหารในจานของตัวเอง เหมือนกับว่าไม่อยากจะรับประทานมันไปสักเท่าไหร่
“แกเป็นอะไรนนท์”
รณพีร์เอ่ยถามคู่ปรับพ่วงตำแหน่งเพื่อนรักอย่างสงสัยในพฤติกรรมของเพื่อนตัวเอง
“กินไม่ลง”
สิ่งที่มันอยู่ภายในใจเขามันเป็นสาเหตุของคำว่า ‘ฝืดคอ!’
“ปกติแกกินแบบห่าลง...วันนี้เป็นอะไรวะ”
เมวิกาเอ่ยถามเพื่อนด้วยความสงสัย เธอพึ่งเข้ามาทำงาน เมวิกาเป็นเพื่อนเรียนร่วมรุ่น คือจบวิศวะมาด้วยกัน ตมิสาเป็นคนชักชวนให้เธอมาทำงานที่บริษัทนี้เมื่อปลายปีที่แล้ว ความสนิทสนมระหว่างเธอกับเพื่อนอีกสามคน จึงไม่มากเท่าที่ควร แต่ก็สนิทกันในระดับที่จะคุยเรื่องเชิงลึกได้บ้างเป็นบางครั้ง
“นั่นดิ...ป้าแว๋วฝีมือตกหรือยังไง”
“อืม...ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่มีเรื่องให้คิดก็เท่านั้น ไว้ว่างๆ ฉันจะเล่าให้ฟัง”
“วันนี้ตั้งวงกันไหมที่คอนโดไอ่ตังค์” รณพีร์เสนอไอเดีย
“No! เลยพวกแก...ฉันไม่เห็นด้วย ช่วงนี้พักบ้างเถอะฉันไม่อยากเสียคนเพราะแอลกอฮอล์อีก สงสารคุณนาตาลีที่ต้องมาปวดหัวกับฉัน ช่วงนี้ขอเป็นคนดีบ้าง”
“ไปคอนโดฉันสิ...ว่าง” เมวิกาเสนออีกครั้งเผื่อเพื่อนสนใจ
“เหมือนกันนั่นแหละไอ่ดรีม...จะคอนโดแกหรือคอนโดฉัน มันก็เมาพอกันแหละ”
“แต่คอนโดฉันใกล้บริษัทนี่ ไม่ต้องพะวงที่จะตื่นสาย”
“เอาไว้ก่อนเถอะดรีม ฉันก็ว่าอย่างที่ไอ่ตังค์มันพูด ช่วงนี้พวกฉันดื่มจัด เสียงานเสียการกันหมด”
รณพีร์เริ่มได้กลิ่นความไม่โอเคของชานนท์บ้างแล้ว เขาก็รู้สึกไม่ต่างกัน ตอนแรกคิดว่าตัวเองเป็นคนเดียว แต่ชานนท์ก็เป็นไปด้วย แสดงว่านาตาลีต้องมีบางอย่างที่จะทำในอนาคตอันใกล้นี้อย่างแน่นอน
“อืม...โอเค...ฉันเห็นพวกแกต้องการที่สุมหัวน่ะ เลยเสนอไอเดีย...พีร์วันนี้ฉันต้องไปกับแก...ฉันไม่เอารถไปนะ ไปด้วยกัน”
“อืม...ลูกค้ากลุ่มนี้เป็นชาวต่างชาติ ฉันสื่อสารไม่ค่อยแน่น แกไปก็ดีนะดรีมช่วยฉันพรีเซนต์ด้วย”
ทีมงานฝ่ายขายกับวิศวกรจะต้องออกไปพบลูกค้าด้วยกันเสมอ...ฝ่ายขายจะแนะนำสินค้า และทีมวิศวกรก็ช่วยในเรื่องของการอธิบายโครงสร้างทางเครื่องจักรอุตสาหกรรมต่างๆ ด้วยเหตุนี้เวลาไปพบลูกค้าจะต้องไปเป็นคู่เพื่อช่วยกัน แต่ทั้งสี่คนนั้นจบวิศวะมาด้วยกัน...เรื่องการขายสามารถเรียนรู้เองได้ แต่เรื่องความรู้วิศวกรรมนั้นต้องมีความรู้จริงๆ ถึงจะทำให้ลูกค้าเข้าใจและสนใจ
เวลา 16.00 น. ในรถรณพีร์...
“ขอบใจแกมากเลยนะดรีมที่ช่วยคุยกับลูกค้าแทนฉันวันนี้”
“ไม่เป็นไรหรอก เราทีมเดียวกันก็ต้องช่วยกันเป็นธรรมดา ว่าแต่วันนี้แกเป็นอะไรเหรอพีร์...แกดูไม่มั่นใจในการพรีเซนต์เลยอ่ะ แกไม่สบายหรือไง”
เมวิกาสังเกตเพื่อนคนนี้ทุกวันเลยก็ว่าได้ เหตุผลน่ะเหรอ ‘ความสุขของใจ’ เธอรู้สึกดีกับรณพีร์เป็นอย่างมาก เมื่อวันก่อนเธอตกใจยังไม่หายเลย ที่รู้ว่ารณพีร์มีเมีย เมวิกาแอบชอบรณพีร์มาตั้งแต่สมัยเรียน แต่ไม่เคยเปิดเผยความในใจออกไปสักที เหตุก็คือ ‘กลัวเสียเพื่อนไง’
“อืม...ฉันเหนื่อยน่ะดรีม...ก็คงเหมือนไอ่ตังค์มันบอกแหละ ช่วงนี้พวกฉันดื่มหนัก ก็เลยไม่ค่อยได้พักผ่อน”
ความเป็นจริงไม่ได้เป็นเหมือนที่เขาพูดเลยสักนิด เพราะความรู้สึก*นอยด์บางอย่างที่อยู่ในใจเขาต่างหาก
“แกก็พักผ่อนบ้าง นอนหลับให้เต็มชั่วโมงช่วยได้นะ หรือวันหยุดไปหาบรรยากาศดีๆ กางเต้นท์นอนกับธรรมชาติก็ดีนะ”
เมวิกามักจะทำอยู่เสมอ เวลาเธอเครียดๆ หรือเหงาๆ ธรรมชาติบำบัดได้เป็นอย่างดี
“เออ...ขอบใจแกมากนะที่แนะนำ ไว้ฉันคิดดูก่อนสุดสัปดาห์นี้อาจไม่แน่ จะไปตามที่แกแนะนำก็ได้”
“ฉันก็จะไปแถวนครนายกนะ วันเสาร์นี้ถ้าแกว่างไปกับฉันก็ได้นะพีร์ ฉันไปคนเดียวเป็นรีสอร์ทของพี่ชายฉันน่ะ มีที่กางเต้นท์ด้วยเผื่อแกสนใจ”
“อืม...ไว้ฉันคิดดูก่อนนะ”
“โอเค...” หัวใจของเธอมันพองโตยังไงก็ไม่รู้ ที่พูดคำว่า โอเคออกไป ทั้งที่มันไม่ได้มีความหมายอะไรมากมาย แต่ความรู้สึกที่แฝงอยู่ในคำนั้นต่างหากที่มันกระตุ้นความรู้สึกนั้นขึ้นมา...
อีกด้านหนึ่งของอีกทีม...
“อ่าวแกไม่กลับเลยเหรอตังค์เสร็จงานแล้ว แวะทำไมร้านกาแฟอีก”
“ฉันขอโดปกาแฟอีกสักแก้วก่อนกลับ”
“แกบ้าหรือเปล่าวะ แกกินตอนนี้แกจะนอนตอนไหน”
“เออน่า...อย่าถามมาก”
บรรยากาศภายในร้านร่มรื่น ผู้คนค่อนข้างบางตาเพราะว่าเป็นช่วงเวลาเย็น ตมิสาเลือกที่นั่งเป็นส่วนตัว พร้อมกับชมบรรยากาศของดงไม้ดอกไม้ประดับสวยงามและเย็นสบายในบรรยากาศยามเย็น
“นนท์...แกมีอะไรวันนี้”
ตมิสาเปิดประเด็นถึงสาเหตุที่ดื่มกาแฟยามเย็นนี้
“นั่นไง...ฉันคิดไว้แล้ว”
“รู้แล้วก็เล่ามาสิ...จะช้าเพื่อ?”
“นาตาลีจะเลิกกับฉัน”
“ห๊ะ! ทำไมมันเร็วจัง”
“แสดงว่าแกรู้มาก่อนหน้าฉันแล้วใช่ไหมตังค์”
“ก็รู้ก่อนหน้าแกไม่เท่าไหร่...แต่ไม่คิดว่าคุณนาตาลีจะตัดสินใจเร็วขนาดนี้ แล้วคุณนาตาลีว่าไงอีก”
“เธอบอกเหตุผลว่า เธอเลือกลูกชายของเธอ และบอกให้ฉันทำใจไว้...แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงวะตังค์ ฉันรักคุณนาตาลีมากนะ กับไอ่พีร์ฉันไม่เคยคิดอะไรเลยนะโว้ย ถึงแม้เธออยากจะคบสองคน ฉันก็ยอมรับได้ทุกอย่าง แต่นี่จะบอกเลิกฉัน ยังไงฉันก็ทำใจไม่ได้ว่ะ”
ความรู้สึกระหว่างเขากับนาตาลีมันก็คือคู่รัก เขารักเธอเพราะเป็นเธอ ไม่ได้สนใจสมบัติในตัวของเธอเลยสักนิด เวลาที่เขาอยู่กับเธอต่างหากที่เขามีความสุข ถึงแม้อายุเขาและเธอจะห่างกันถึง 20 ปีก็เถอะ
“แสดงว่าคุณนาตาลีเลิกทั้งสองคน ทั้งแกและไอ่พีร์ด้วย”
“ใช่...ฉันก็พอรู้แล้ว ไอ่พีร์เองก็ไม่ต่างจากฉันหรอกตังค์”
“ฉันไม่คิดว่าคุณนาตาลีจะรักลูกชายมากขนาดนี้นะ พี่วิชญ์เป็นแค่ลูกเลี้ยง หนำซ้ำยังไม่เคยที่จะมองคุณนาตาลีเป็นแม่เลย แต่คุณนาตาลีเลือกที่จะตัดความสุขของตัวเอง เพื่อให้พี่วิชญ์ยอมรับในฐานะแม่...ฉันว่ามันไม่โอเคนะ พี่วิชญ์เองก็อายุไม่ใช่น้อยแล้ว เรื่องแบบนี้น่าจะเข้าใจได้นะ ไม่ต้องให้ถึงกับทำแบบนี้เลย”
Latest chapter
แอบรักแอบร้าย ตอนที่ 36 ลงเอย (The End.)
“อืม...แกบ้าจริงๆ แหละดรีม...”รณพีร์กวาดสายตามองดวงหน้าสวยของเธออย่างจริงจัง ‘แต่เขาก็ถูกใจความบ้าของเธอนะ’ “ถ้าไม่บ้าฉันคงไม่ได้แกหรอกพีร์” “แกจะตอบฉันได้หรือยังดรีม...ว่าแกจะไม่ไปแต่งงานแล้ว” “ฉันคิดดูก่อนนะ” “แกจะคิดทำไมอีกวะดรีม...แกจะฆ่าฉันหรือไง ฉันต้องบ้าแน่ๆ ที่รอคำตอบแกแบบนี้” “ก็แล้วแกไม่คิดเหรอ ว่าเจ็ดปีที่ฉันรอน่ะ ฉันจะบ้าแค่ไหน” “มันไม่เหมือนกันดรีม...แกแอบรักฉันมาเจ็ดปี โดยที่แกไม่เคยสารภาพรักกับฉันเลย...แต่สำหรับฉันตอนนี้ ฉันบอกแกแล้ว และสารภาพแกแล้ว ว่าฉันชอบแก” “ฉันดีใจที่สุดเลยรู้มั้ยพีร์ ฉันต้องขอบคุณป๊าฉัน ที่ช่วยให้ฉันรู้ใจแกเร็วมากขึ้น” “อืม...จริง! ป๊าแกทำให้ฉันอยู่ไม่ได้...เออ...พูดถึงป๊าแก...ท่านจะยอมให้แกคบกับฉันหรือวะดรีม” “ป๊าแค่อยากได้หลาน...ถ้าแกทำหลานให้ป๊าฉันได้ ท่านคงไม่ติดใจอะไรหรอก อีกอย่างหนึ่งป๊าตามใจฉันอยู่แล้ว ฉันรักใครป๊าไม่เคยขัด” “ดรีม...” มือหนาจับร่างของเธอให้หันมาที่เขา “หือ...” ใจเธอเต้นผิดจังหวะทันที เมื่อหันมาสบตากับชายหนุ่ม ควา
แอบรักแอบร้าย ตอนที่ 35 คว้ารัก...วินาทีสุดท้าย
“อือ...ก็คงต้องเป็นแบบนั้นแหละ” “ทำไมแกต้องตามใจพ่อกับแม่แกด้วยวะ นี่มันยุคไหนแล้วที่จะต้องมาจับคู่คลุมถุงชนแบบนี้”ในน้ำเสียงของรณพีร์เหมือนจะมีแววตําหนิแฝงอยู่ ซึ่งตัวเขาเองก็น่าจะไม่รู้ตัวเช่นกัน “ก็ไม่เชิงจับคู่หรอกนะ ป๊าไม่ได้บังคับฉันเลยพีร์ แค่ฉันไม่ขัดท่านเฉยๆ”เมวิกามองหน้าเพื่อนรักอีกครั้ง เธอรู้สึกราวกับว่ารณพีร์แปลกไปจากเดิม “แกจะบ้าเหรอวะดรีม...แกจะไปแต่งงานได้ยังไง ในเมื่อแก เอ่อ แกไม่บริสุทธิ์แล้ว แกจะไปหลอกผู้ชายคนนั้นทำไมวะ”รณพีร์เริ่มเดือดขึ้นเป็นระยะๆ อกซ้ายของเขากระตุกอย่างแรง ตั้งแต่ได้ฟังบทสนทนาสองพ่อลูกเมื่อครู่ “ผู้ชายที่ป๊าหาให้เขาก็ผ่านการแต่งงานมาแล้ว เขาไม่มาแคร์เรื่องนี้หรอกพีร์ และอีกอย่างฉันมีอะไรกับแกแค่ครั้งเดียว มันไม่ได้ทำให้ฉันสึกหรออะไรขนาดนั้นหรอก”เมวิกาฉงนใจกับท่าทีของรณพีร์เป็นอย่างมาก เขาจะเอาเรื่องนี้มาพูดทำไม “แล้วแกรักเขาหรือไง แกถึงจะแต่งงานกับเขา ทำไมแกไม่คิดให้มันมากกว่านี้วะดรีม แกอายุ 25 แล้วนะไม่ใช่เด็กที่จะต้องให้พ่อกับแม่ต้องคอยตัดสินใจให้แกตลอด”รณพีร์พูดอธิบายกับเธอเป็นฉากๆ เขาต้อ
แอบรักแอบร้าย ตอนที่ 34 ความเข้าใจ
“พี่เลิกกับแพรวาไปแล้ว จริงๆ พี่กับแพรวาก็ไม่ได้อยู่ในสถานะแฟนกันตั้งแต่แรกคบแล้ว ระหว่างพี่กับเขาเราคบกับแบบมีอิสระต่อกัน” “แล้วพี่แพรยอมเหรอคะ ที่พี่วิชญ์ปฏิเสธเธอแบบนี้” “เราคุยกันแล้วก่อนหน้านี้ แพรวาเข้าใจและเรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ถ้าพี่กับแพรยังฝืนคบกันต่อไป มันก็ไม่ได้ช่วยให้เราสองคนดีขึ้นมา มันกลับเลวลงด้วยซ้ำ เมื่อวันหนึ่งพี่ได้รู้ใจตัวเองแล้วว่าพี่รักเขาไม่ได้ เพราะใจของพี่มันอยู่ที่ตังค์ไปแล้วนี่ไง” “พี่วิชญ์รักตังค์จริงหรือคะ...ตังค์สงสัยค่ะ เวลาผ่านมาตั้งนานพี่วิชญ์ไม่เคยสนใจตังค์เลย มาตอนนี้พี่วิชญ์กลับสนใจตังค์ มันเกิดอะไรขึ้นคะพี่วิชญ์ หรือเป็นเพราะวันนั้นที่เรามีอะไรกัน พี่วิชญ์เลยต้องแสดงความรับผิดชอบกับตังค์หรือเปล่าคะ” “อืม...เธอนี่เป็นคนชอบคิดอะไรแปลกประหลาดอยู่เรื่อยเลยนะ พี่รักเธอมานานแล้วนะตังค์ เพียงแต่พี่อาจไม่รู้ตัวเองก็เท่านั้น วันที่ตังค์เดินจากพี่มา พี่ถึงได้รู้ใจตัวเอง และตัวพี่เองต้องทำอะไรสักอย่างที่จะเหนี่ยวรั้งตังค์เอาไว้ได้”เมธาวินนึกย้อนเรื่องราววันวานที่เขาโดนตมิสาปฏิเสธ เขาคิดว่าการที่เธอมีอะไรกับเขาแ
แอบรักแอบร้าย ตอนที่ 33 สารภาพ Nc++
“อ๊ะ! พะ-พี่วิชญ์”เสียงของตมิสาร้องดังขึ้นเมื่ออกอวบของเธอโดนจู่โจมอย่างหนัก มือบางเผลอขยุ้มเข้ากับกลุ่มผมดกดำของชายหนุ่มเอาไว้ ความซาบซ่านทะยานเข้าสู่กายสาวอย่างหนัก เธอไม่อาจต้านทานสัมผัสนี้ได้เลย“อุ๊บ!”ริมฝีปากบางถูกประกบ จูบอันหนักหน่วงกดย้ำมาอย่างถี่ๆ เนิ่นนานเหมือนต้องการสูบร่างกายสาวเข้าสู่กายกำยำ เมธาวินเล่นบทหนักกับเธอ รุกด้วยริมฝีปากและมือ บีบเคล้นอกอวบอย่างเต็มอารมณ์ มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอย่างรวดเร็ว ตามด้วยกางเกง เผยให้เห็นร่างกายกำยำเปล่าเปลือย แผงอกแกร่ง กล้ามท้องเป็นลอนไร้ไขมันส่วนเกินฝ่ามือใหญ่แนบวนไปทั่วเรือนร่างของเธอ จนร่างบางสะท้านสั่น กลีบกุหลาบถูกสำรวจด้วยปลายนิ้วแกร่งที่สอดแทรกเข้าตรงกลางของช่อกุหลาบนั้น ไฟในกายของตมิสาแผ่ซ่านไปทั่วร่างราวกับทะเลเดือด กรีดเสียงร้องออกมาอย่างอดมิได้ เมื่อปลายนิ้วดีดเด้งเกี่ยวเข้ากับเม็ดทับทิมสีชมพู เขากระตุกข้อมือระรัวจนร่างของเธอบิดขึ้นดีดเด้งเข้าหาสัมผัสอย่างอัตโนมัติ“อ๊ะ! อ๊ะ! พะ-พี่วิชญ์ อื้อ...”เสียงเล็กครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษา ความเสียวซ่านเข้าแทรกทั่วทั้งร่างอวบอิ่มของเธอ เล็บจากนิ้วเรียวบางจิกเข้าไปที่ไหลหนา
แอบรักแอบร้าย ตอนที่ 32 ให้หัวใจนำทาง Nc+
“พี่วิชญ์”ตมิสาเรียกชายหนุ่ม แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาโต้กลับจากเขาเลยแม้แต่น้อย ทำให้เธอต้องก้าวเข้าไปหาเขาอย่างทันที “พี่วิชญ์!”ตมิสาชะโงกใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ เขาเพื่อสำรวจลมหายใจของอีกฝ่าย ลมหายใจยังสม่ำเสมอ ‘เขาหลับนี่’ “อ๊ะ!” ตมิสาร้องเสียงหลง เมื่อมือหนาคว้าตัวเธอจนร่างบางถลาล้มลงทับทาบบนตัวเขา “ว่าไงตังค์...”เมธาวินมองใบหน้าสวยของตมิสา ที่ยังมีอาการตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด ร่างอวบอิ่มอยู่บนตัวเขา มือบางยันอกแกร่งเอาไว้ ใบหน้าเขาและเธออยู่ใกล้กันจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน “พี่วิชญ์...ปล่อยตังค์นะ นี่พี่แกล้งตังค์เหรอคะ”ตมิสาดิ้นอยู่บนร่างหนา เพื่อให้เขาปล่อยตัวเธอ มีความร้อนบางอย่างแล่นอยู่บนตัวเธอไปทั่วร่าง หัวใจของเธอเต้นเร็วระรัว เมื่อสัมผัสแนบชิดระหว่างเธอกับเขา “ไม่ปล่อย!”อ้อมแขนแข็งแรงรัดร่างอวบอิ่มของเธอเอาไว้ “พี่วิชญ์! เราต้องไปทานข้าวนะคะ ตังค์เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วนะคะ”ตมิสาพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของเขา “พี่ยังไม่หิวเลยตังค์”ดวงตาคมกริบหรี่ลงต่ำจับจ้องไปที่เรียวปากอวบอิ่มเย้ายวน ร่างกำยำเริ่มมี
แอบรักแอบร้าย ตอนที่ 31 เคลียร์สถานะ
ณ เวลาหลังเลิกงาน (ประเทศไทย) “ดรีม” “มีไรพีร์” “ฉันมีเรื่องจะคุยกับแกหน่อย แกพอจะว่างไปหาอะไรกินแถวนี้ก่อนกลับบ้านดีมั้ย”รณพีร์รวบรวมความกล้าเพื่อเอ่ยชวนเมวิกา เมื่อวันก่อนเขาเองทำเสียเรื่องเพราะแอลกอฮอล์ ทำให้โพล่งเรื่องของเธอและเขาให้ตมิสากับชานนท์ได้รู้ เมวิกาโกรธเขาเป็นอย่างมาก หลบหน้าเขาไม่ยอมที่จะสนทนากับเขาเลย จนวันนี้เขาเลยตัดสินที่จะมาดักรอเพื่อพบเธอ “ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับแกแล้วพีร์” “แกโกรธฉันมากเลยเหรอ...ฉันจะต้องขอโทษแกสักกี่ครั้ง แกถึงจะหายโกรธวะ” “ฉันหายโกรธแกแล้วพีร์ ฉันไม่โทษแกหรอก เรื่องทั้งหมดมันเกิดจากฉันเอง ถ้าฉันไม่ขอร้องแกให้มีอะไรกับฉัน เรื่องมันคงไม่เป็นแบบนี้...เอาเป็นว่าฉันไม่โกรธแกแล้ว สบายใจเถอะ...มีอะไรอีกไหมฉันจะกลับบ้านแล้ว” “แกพูดแบบนี้ฉันก็ไปไม่เป็นแล้วดรีม...วันนี้ฉันตั้งใจจะมาเคลียร์เรื่องแกกับฉัน...ตอนนี้ฉันจะหาเหตุผลอะไรได้อีกที่จะคุยกับแกวะ” “แล้วแกต้องการอะไรล่ะพีร์...ฉันบอกแกไปหมดแล้วนี่” “ตกลงแกต้องการแค่มีอะไรกับฉันแค่นั้นเหรอดรีม ฉันถามจริง แกต้องบ้าเบอ
You may also like
พลั้งรักมาเฟียร้าย
โซลสตาร์ seoulstar6.9K viewsล่ามรักมาเฟีย
โนเนจัง3.9K viewsรักสุดร้าย ลูกสาวมาเฟีย Bad Confusion
MaNIE-STORY2.9K viewsเมียเสือ NC25+++
ฅนบนดอย2.8K viewsทะเลทรายเดือดรัก(20+)
ทรายแมว910 viewsสยบรักมาเฟีย
มดตัวจี๊ด4.2K viewsสัญญารักมาเฟีย (Promise Of Love)
ซีซั่นฟิน55 viewsเมียลับ(ดร.ซัน)
หลงจันทร2.9K views
