เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 8 ส่งของเข้าร่วมประมูล
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-16 21:18:57
บทล่าสุด
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก ตอนพิเศษ (End)
วิญญาณของหวงหลี่อิงนั้นไม่ได้ต้องการอันใดเพียงแค่อยากมาดูเท่านั้นว่าร่างตนเป็นอย่างไรบ้าง“ข้าขอโทษนะที่ทำให้เจ้าไม่สบายใจ” หวงหลี่อิงเอ่ยขึ้นขณะที่นั่งอยู่ตรงหน้าหลี่อิง“ไม่เป็นไร ตอนแรกข้าก็กังวล พอรู้เช่นนี้ก็สบายใจขึ้น” หญิงสาวเอ่ยบอกพร้อมรอยยิ้มยินดี หลี่อิงคิดว่านี้น่าจะเป็นฝันที่อีกคนสร้างขึ้นเพื่อพูดคุยกับนางเป็นแน่“จริงสิ ข้ารบกวนเจ้าหน่อยได้หรือไม่” หวงหลี่อิงเอ่ยขึ้นอย่างเกรงใจ“อะไรหรือ”“ข้ามีเรื่องหนึ่งที่อยากทำมาตลอดแต่ก็ไม่สามารถทำได้ ถ้าจะรบกวนเจ้าให้ทำให้จะขอมากไปหรือไม่”“พูดมาเถอะ” หลี่อิงบอก“ข้าอยากไปที่วัดแห่งหนึ่งที่หวงโจ มันเป็นความปรารถนาของท่านแม่ข้าก่อนที่นางจะตาย”“ได้ข้าจะไปให้ เจ้าต้องการให้ข้าทำอะไรให้ที่นั่นหรือ” หญิงสาวเอ่ยถามความต้องการของหวงหลี่อิง“มีคำพูดหนึ่งที่นางมักจะบอกข้าเสมอว่าหากมีโอกาสได้ไปวานข้าบอกกับเจ้าอาวาสที่นั่น”“…..”“แม้ชีวิตนี้ของข้าจะได้ทำเพียงหน้าที่อุ้มชูร่างของคนผู้หนึ่ง แต่ข้าก็ยินดีที่จะให้ความรักทั้งหมดกับคนผู้นั้น เมื่อวิญญาณของนางมาถึงหวังว่าท่านจะดูแลอุ้มชูให้มีความสุขสงบดังที่นางตั้งใจให้เป็นไป ข้าเพียงมาทวงสัญญา”“อ
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก บทที่ 35 ความสุขที่เฝ้ารอ
“พวกท่านจะตะโกนทำไมเจ้าค่ะ อายคนอื่นเขาไหมนั้น”หวังเยว่ชิงเอ่ยอย่างตื่นตระหนก“เอาละ ๆ พอแล้ว พวกเจ้าก็เหมือนกันน้องโตเพียงนี้แล้ว อีกไม่นานก็ต้องออกเรือน ท่านพี่ก็ด้วย”หวังเหลียนฮวาเอ่ยปราม“จริงเจ้าค่ะท่านแม่”หวังเยว่ชิงเดินเข้าไปเกาะแขนมารดาเอาไว้อย่างออดอ้อน ทำให้บุรุษตระกูลหวังได้แต่มองอย่างไม่ยินยอม“เอาเป็นว่าพวกเราแยกย้ายกันไปเที่ยวตามที่ตนเองต้องการ แล้วค่อยกลับมารวมตัวกันตรงนี้ก่อนยามจื่อ (23.00-00.59) นะเจ้าค่ะ”หลี่อิงเอ่ยขึ้น เมื่อนัดแนะกันเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเดินเที่ยวตามที่ต้องการและแน่นอนว่าหวังชิงเฟิงย่อมชิงตัวหลี่อิงออกมาก่อนใครทั้งคู่เดินชมบรรยากาศตามท้องถนน จนมาหยุดยืนอยู่ตรงสะพานที่มองเห็นทิวทัศน์สองฝั่งแม่น้ำที่ถูกประดับตกแต่งด้วยโคมไฟมากมายงดงาม“ใกล้ถึงเวลาจุดพลุแล้ว อยู่ตรงนี้จะเห็นได้ชัดมากกว่า”หวังชิงเฟิงเอ่ยขึ้น มือหนาเอื้อมไปจับมือเรียวนุ่มเอาไว้และไม่นานเสียงพลุก็ดังขึ้น หลี่อิงมองพลุที่ถูกจุดขึ้นตาเป็นประกาย พร้อมรอยยิ้มกว้าง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นตกอยู่ภายใต้การมองของชายหนุ่มทั้งหมด“ไม่ว่าจะดูกี่ครั้งก็ยังงดงามมากเช่นเดิมท่านว่าหรือไ
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก บทที่ 34 เทศกาลหยวนเซียว
ในยามนี้ที่จวนตระกูลเซียวทุกคนต่างก็พร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้ว ในขณะที่ทุกคนเริ่มลงมือทานอาหารนั้นหลี่ซินก็เดินเข้ามาแจ้งว่าหวังชิงเฟิงมาถึงแล้วตอนนี้อยู่ที่ห้องโถง หลี่อิงกวาดสายตามองทุกคนที่กำลังสนใจนางอยู่ตอนนี้ก็เอ่ยขอตัวออกมาหญิงสาวเดินออกมาถึงห้องโถงก็เจอกับสายตาเรียบนิ่งที่มองมาอย่างแง่งอน หญิงสาวส่ายหน้าเบาๆ พร้อมกับอมยิ้มนิด ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม“เป็นอันใดเจ้าค่ะ”“เจ้าไม่รอข้า” เขาพูดอย่างแง่งอนที่หญิงสาวไม่รอให้ตนเองมาถึงก่อนค่อยเริ่มฉลองเทศกาลกัน“ท่านเป็นเด็กหรือเจ้าค่ะ ท่านพ่อท่านแม่มาถึงแล้วอย่างไรก็ไม่ควรให้รอ อีกอย่างท่านติดธุระอื่นอยู่ไม่รู้จะเสร็จเมื่อไร ท่านจะใจร้ายปล่อยให้พวกท่านหิ้วท้องรอได้หรือ”หญิงสาวเอ่ยอธิบายด้วยรอยยิ้มเอ็นดูคนรัก แต่นางก็เข้าใจชายหนุ่มว่าต้องการฉลองเทศกาลอย่างพร้อมหน้ากับทุกคน“ข้าขอโทษเจ้าที่เอาแต่ใจ” ใบหน้าคมคายเอ่ยอย่างออดอ้อน มือหนาคว้ามือนุ่มมานวดคลึงเบา ๆ ให้คลายอารมณ์ขุ่นมัวถึงแม้จะเป็นแค่การแกล้งแสดงออกของหญิงสาว“ข้าไม่ได้โกรธเจ้าค่ะ และเข้าใจท่านด้วย เอาอย่างนี้ดีหรือไม่ หลี่ซิน”หญิงสาวเอ่ยเรียกสาวใช้คนสนิท แล
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก บทที่ 33 วันเวลาที่พ้นผ่าน
“ข้าจะบอกอะไรให้นะเจ้าคะ สตรีอย่างเราล้วนต้องการเป็นภรรยเดียว ท่านก็เช่นเดียวกันไม่ใช่หรือ ไม่อย่างนั้นท่านคงไม่หาทางขายหลี่ซินออกมา สามีท่านเป็นคนที่ไม่เคยพอในเรื่องของสตรี ถ้าเป็นข้า ข้าจะทำให้เขาไม่สามารถเสพสมกับสตรีใดได้อีก”หลี่อิงเอ่ยเสียงเรียบดวงตากลมโตจ้องมองฟงกั๋วหมิงก่อนจะเลื่อนสายตาต่ำลงไปเล็กน้อยจนชายหนุ่มเผลอก้าวถอยหลังรู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที“เจ้ากล้าหรือ บุรุษอย่างเรามีสามภรรยาสี่อนุยังได้ แต่สตรีเช่นเจ้าหากชื่อเสียงเสียหายก็ไม่มีใครต้องการแล้ว” ฟงกั๋วหมิงกล่าวอย่างฉุนเฉียว“เจ้าค่ะ สตรีอย่างเราต้องรักษาชื่อเสียงอย่างดีถึงจะสามารถมีชีวิตที่ดีได้ ไม่เหมือนบุรุษเช่นท่านจะเลวจะชั่วอย่างไรก็ยังมีคนให้ท้าย แต่ถ้าเกิดไปเหยียบหางเสือร้ายเข้า ยังจะมีใครกล้าออกหน้าให้อีกหรือไม่เล่าข้าก็อยากรู้เสียจริง”“หึ เจ้าเปรียบตนเองสูงไปหน่อยหรือไม่” ชายหนุ่มกล่าวอย่างเย้ยหยัน“ข้าไม่กล้าเปรียบตนเองเป็นเสือร้ายหรอกเจ้าค่ะ แต่ท่านรู้ดีว่าข้าหมายถึงใคร”ร่างบางฉีกยิ้มหวานจับใจให้ชายหนุ่ม แต่มันกลับดูไม่น่าไว้ใจเลยสักนิดในสายตาของฟงกั๋วหมิง“หวังชิงเฟิงนะหรือ เขามีคู่หมั้นแล้วและอีกอ
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก บทที่ 32 ความรู้สึกที่ตรงกัน
“เอ่อ ไม่ดีเจ้าค่ะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธ“ทำไมเล่า”“นี้มันห้องสตรีนะเจ้าค่ะ” หลี่อิงเอ่ยขึ้นทันที ดวงตากลมโตมองชายหนุ่มราวกับเห็นผี“แต่เจ้าเป็นคู่หมั้นข้าแล้ว” หวังชิงเฟิงก็ไม่น้อยหน้าเอ่ยอ้างถึงสถานะของเจ้าตัวตอนนี้“แค่ข่าวลือที่ท่านปล่อยออกไปเจ้าค่ะ” หญิงสาวเอ่ยค้านทันที“หากข้าไม่ต้องการเพียงแค่ข่าวลือเล่า” สายตาคมมองหลี่อิงอย่างเจ้าเล่ห์“ถึงอย่างไรนั้นก็เป็นเพียงข่าวลือเจ้าค่ะ” หญิงสาวตอกย้ำความเป็นจริง“แต่ก็เป็นข่าวลือที่มีมูลความจริง” ชายหนุ่มเองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน“……”“เจ้ากังวลอะไรอยู่” ชายหนุ่มมองเห็นความลังเลไม่มั่นคงในแววตาของหญิงสาว“เรื่องราวของพวกเรา มันไม่เร็วไปหรือเจ้าค่ะ” หลี่อิงถามขึ้นน้ำเสียงมีความกังวลอย่างเห็นได้ชัด“หากเจ้าคิดว่ามันเร็วไป ข้าก็จะรอจนกว่าเจ้าจะพร้อม แต่ระหว่างนี้เรื่องหมั้นของเรา เจ้าคิดเห็นอย่างไร” หวังชิงเฟิงจ้องมองเข้าไปในดวงตาของหญิงสาวอย่างจดจ่อและคาดหวังว่าคำตอบนั้นจะตรงกับใจของเขาเช่นกัน“….. ข้ายินดีเจ้าค่ะ” หญิงสาวเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะตอบรับคำขอของชายหนุ่ม หวังชิงเฟิงยิ้มกว้างอย่างยินดี“ข้าจะให้ท่านพ่อจัดการทุกอย่างให้เร็วที่สุด”“เจ้า
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก บทที่ 31 ถูกหาเรื่องถึงในจวน
กลุ่มคนที่พากันมาเยือนจวนผู้อื่นแต่เช้าตอนนี้กำลังนั่งรอเจ้าของจวนอย่างสงบอยู่ที่โถงรับรอง สายตาหลายคู่มองไปรอบโถงนี้อย่างริษยาเครื่องตกแต่งถึงจะดูเรียบง่ายแต่กลับมีราคายิ่ง“เป็นเจ้าบ้านอย่างไรปล่อยให้แขกรอ” สตรีวัยกลางคนผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น นางคือฮูหยินของเจ้าเมืองต้าถงวันนี้ได้ข่าวที่ไม่ค่อยจะรื่นหูเท่าไรเกี่ยวกับหญิงสาวเจ้าของจวนจึงรบเร้าให้ผู้เป็นสามีพานางกับบุตรสาวมาที่นี่เพื่อพิสูจน์ว่าข่าวนั้นเป็นเพียงข่าวลือ“แล้วเป็นแขกอย่างไรถึงกล้าถือวิสาสะเข้าจวนผู้อื่นทั้งที่ยังไม่ได้รับอนุญาต”เสียงหวานนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองผู้พูดอย่างไม่พอใจนัก“นี่….” นางกำลังจะเอ่ยต่อว่าผู้ที่กล้าด่านาง แต่เมื่อมองไปยังผู้พูดแล้วก็ได้แต่กลืนทุกอย่างลงคอไป ร่างเพรียวระหงของหวังเหลียนฮวาเดินเข้ามาพร้อมกับผู้เป็นสามี ด้านหลังคือหลี่อิงกับหวังชิงเฟิง ทั้งสองคู่บังเอิญเจอกันที่หน้าห้องโถงพอดีทั้งยังได้ยินคำพูดที่ไม่น่าฟังของผู้มาเยือน หวังเหลียนฮวาเลยอาสาเป็นผู้จัดการแทนหญิงสาวเพราะอย่างไรนางก็เป็นผู้ใหญ่กว่าให้หลี่อิงออกหน้าเองคงไม่เหมาะ“ท่านเสนาบดี ฮูหยินหวัง” ถงกวนหลี เจ้าเมืองต้าถงลุกขึ้นทำความเคารพทันท
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก บทที่ 30 ผู้มาเยือนที่คาดไม่ถึง
“ต้องขออภัยท่านเสนาบดีและฮูหยินแล้วขอรับที่ไม่สามารถต้อนรับให้ดีกว่านี้ได้” เจียงหวงเอ่ยขึ้นในขณะที่นั่งอยู่บนรถเข็น“ไม่เป็นไร” เสียงทุ้มเรียบนิ่งเอ่ยบอก มือแกร่งยกชาที่สาวใช้นำมารับรองขึ้นดื่มช้า ๆ ก่อนจะพยักหน้าอย่างพอใจ เจียงหวงที่มองอยู่ถึงกับถอนหายใจออกมาเบา ๆ นี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับรองผู้มีอำนาจเช่นนี้จึงกังวลไม่น้อยเช้านี้ได้รับแจ้งจากคนเฝ้าประตูว่าคุณชายตระกูลหวังเดินทางมาถึงกันแล้วหลังกลับไปเมืองหลวงได้สองวันแต่สิ่งที่ไม่คาดคิดคือเสนาบดีหวังพร้อมฮูหยินและบุตรสาวจะเดินทางมาด้วย“รอนานหรือไม่เจ้าคะ” เสียงหวานใสเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้องโถงพร้อมเฟยหรง ดีที่หลี่ซินวิ่งมาบอกทันก่อนที่นางจะทำกิริยาไม่เหมาะสมออกไปสายตาคมดุดันมองผู้มาใหม่อย่างพิจารณาในขณะที่หวังเหลียนฮวามองมาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน“คารวะท่านเสนาบดีหวัง ฮูหยินหวังเจ้าค่ะ” หลี่อิงย่อตัวทำความเคารพทั้งสองคน เฟยหรงที่ยืนอยู่ด้วยจึงทำตาม“งดงามน่ามองเสียจริง” หวังเหลียนฮวาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวผู้มาใหม่ ได้ยินแต่คำบอกเล่าจากบุตรชายคนรองพอเห็นเช่นนี้แล้วก็รู้สึกได้ว่าคำพูดของหวังเลี่ยงรุ่ยไม่ได้เกินจริงนัก“ขอบคุณเ
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก บทที่ 29 ความรู้สึกติดค้าง
“ข้าสร้างเอาไว้เพื่อศึกษาตำรายาและรักษาคนในจวนเพราะที่นี่อยู่ห่างจากร้านหมอ กลัวว่าจะเสียเวลาเดินทางเจ้าค่ะ หากพวกท่านจะสังเกตบริเวณหนึ่งของพื้นที่ถูกสร้างเป็นที่เพราะปลูกสมุนไพรโดยเฉพาะ ในป่าด้านข้างนี้ก็เช่นกันเจ้าค่ะ ข้าให้คนงานนำสมุนไพรบางส่วนมาปลูกเอาไว้ด้วย ไหนจะสมุนไพรที่เราเก็บมาระหว่างเดินทางข้าก็จะนำมาปลูกเอาไว้เช่นกัน”หลี่อิงตอบพร้อมรอยยิ้มบาง ทุกสายตาล้วนมองไปยังด้านที่เป็นป่าซึ่งน่าจะมีพื้นที่หลายสิบหมู่ด้วยกัน“นี่พี่สาวเซียวปลูกป่าเพื่อใช้ปลูกสมุนไพรเลยหรือ”หวังเลี่ยงรุ่ยเอ่ยขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ“ปึก!” หวังชิงเฟิงที่ได้ยินคำพูดของน้องชายอดไม่ไหวถึงกับเอื้อมมือหนาไปตบลงบนหัวหวังเลี่ยงรุ่ยทันที“โอ๊ย!” ทุกคนมองภาพนั้นโดยไม่ได้รู้สึกเห็นใจชายหนุ่มสักนิดกลับดูจะพอใจกันมากกว่า“เจ้าก็คิดได้นะ” เป็นเฟยเทียนที่เอ่ยขึ้นอย่างระอาเล็กน้อย“ป่าตรงนี้มันมีอยู่ก่อนแล้ว ข้าเพียงให้คนมาถางต้นไม้เล็กๆ ออกสักหน่อยเพื่อปลูกสมุนไพรและพืชที่อาศัยต้นไม้ใหญ่ในการเติบโตก็เท่านั้นเอง” หลี่อิงอธิบายให้ชายหนุ่มเข้าใจ“อ่อ แหะ” หวังเลี่ยงรุ่ยตอบรับอย่างเก้อเขิน“แล้วจะมั่นใจได้อย่างไรว่าจะปล
โชคชะตาวิญญาณนำพารัก บทที่ 28 จวนตระกูลเซียว
ในที่สุดการเดินทางที่แสนจะยาวนานก็สิ้นสุดลงเมื่อพวกเขามองเห็นกำแพงเมืองต้าถง หลี่อิงยิ้มกว้างทันทีชี้ชวนให้เฟยหรงมองกำแพงเมืองที่ต่อจากนี้ที่นี่จะกลายเป็นบ้านอีกหลังของนางแล้วอวิ๋นเฟยควบม้าตีคู่มากับหวังเลี่ยงรุ่ย ตามด้วยหวังชิงเฟิงกับหญิงสาวตีคู่มากับเฟยเทียนที่มีน้องสาวนั่งอยู่ด้วย ด้านหลังเป็นขบวนรถม้าของพวกเขาที่ค่อนข้างจะยาวพอสมควรต่อแถวเข้าเมืองอยู่สักพักในที่สุดก็จะถึงจวนของหญิงสาวแล้ว พวกเขาไม่ได้เสียเวลานานอย่างที่คิดเพราะเพียงแค่ทหารรักษาการณ์เห็นหน้าสองพี่น้องก็ปล่อยผ่านเข้าเมืองมาอย่างง่ายดาย“ข้าก็พึ่งรู้ว่าหน้าตาพวกท่านใช้เป็นใบผ่านทางได้ด้วย” หลี่อิงเอียงตัวไปมองหน้าชายหนุ่มเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นยิ้ม ๆ“หึ” หวังชิงเฟิงเพียงหัวเราะในลำคอเท่านั้นไม่ได้ตอบอะไรหญิงสาวออกไป“พวกท่านรู้จักทางไปจวนข้าด้วยหรือ” หญิงสาวถามขึ้นเมื่อเห็นอวิ๋นเฟยนำทุกคนไปยังจวนของนางได้ถูก“เจ้าก็รู้ว่าข้าสืบมาหมดแล้ว” ชายหนุ่มตอบหญิงสาวเสียงนิ่ง เมื่อนึกได้ดังนั้นหลี่อิงก็ไม่แปลกใจแล้วระหว่างทางที่มาผู้คนต่างให้ความสนใจพวกเขาเป็นอย่างยิ่ง เพราะคุณชายคนดังของเมืองหลวงอย่างสองพี่น้องตระกูลหวังที่น
บางทีคุณอาจจะชอบ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ17.8K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง55.5K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.2M viewsชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน11.1K viewsบุปผาไร้ใจแห่งตำหนักทิศประจิม
อาหลานเร่อ599 viewsยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น233.6K viewsฮูหยินหลังจวน
moonlight -mini507 viewsวสันต์ค่อยๆเลือนหายไป
moonlight -mini171 views
