ความสุขที่ขาดหาย

" แดดดี้​อันนี้อาเธอร์​เล่นได้มั้ย

" แป๊บ​นะ​แดดดี้​คุย​ธุระ​อยู่​

เขายืนคุย​โทรศัพท์​โดยหันหน้าออกไปด้านนอกตึกที่ใช้​วัสดุ​กระจกใส​ในการก่อสร้าง และบริเวรรอบๆรายล้อมไปด้วยตึกสูง​

" แดดดี้​สรุป​อาเธอร์​เล่นได้มั้ย

เขาทำเป็น​ไม่ได้ยิน​และพูดคุย​กับใครบางคนผ่าน​โทรศัพท์​ด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่ดูเคร่งเครียด​ ส่วนเด็กชายที่นั่งรอผู้เป็นพ่อได้เกือบครึ่งชั่วโมง​เริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย​ เลยเดินชมรอบๆห้องด้วยความสนใจ​ แต่แล้วก็ตื่นตาตื่นใจกับเรือลำเล็กที่ตั้งอยู่บน​โต๊ะ​

" นั่นอาเธอร์​กำ​ลัง​ทำอะไรกับของของแดดดี้!

ด้วยความตกใจ​เด็กชายจึงเผลอปัดมือโดนใส่ของที่อยู่ตรงหน้า​หล่นลงพื้น

" อา​เธอร์!

ส่วนเขานั้นตกใจที่เห็นมันพังต่อหน้าจึงเผลอ​ตะโกนใส่ลูกชาย

" แดดดี้​อา​เธอร์​ไม่ได้​ตั้งใจ

" แดดดี้​บอกแล้วใช่มั้ย​ว่าจะเล่นอะไรให้ขออนุญาต​ก่อน

" อา​เธอร์​แค่จับมันเล่นเฉยๆไม่ได้​นำมันออกมาเล่น

" แล้วจะจับมันเล่นทำไม นั่นมันของชิ้นสำคัญ​ที่แดดดี้​รักมาก

" ก็อา​เธอร์​ไม่รู้​

" ถ้าอาเธอร์​ฟังแดดดี้​ไม่รู้​เรื่องต่อไปก็อย่าขอแด๊ดดี้​มาทำงานด้วย

" อา​เธอร์​ขอโทษ​นะครับแดดดี้​ ต่อไปจะไม่ทำอ