บทที่ 9

หัวใจของซาบริน่าตกลงไปยังตาตุ่มชั่วขณะหนึ่ง

แน่นอนว่าผู้ชายที่มีเกียรติและมีภูมิหลังที่ดีอย่างเซบาสเตียนจะไม่มีวันขาดคู่ควงไปอย่างแน่นอน เหตุผลที่เซบาสเตียนแต่งงานกับเธอ ก็เพียงเพื่อให้แม่ของเขาที่กำลังจะจากโลกนี้ไป จากไปโดยไม่ต้องเสียใจ

อย่างไรก็ตาม ซาบริน่าไม่เคยคาดคิดว่าแฟนสาวของเซบาสเตียนจะเป็นเซลีน

สำหรับซาบริน่า ชีวิตของเธอเต็มไปการเยาะเย้ย

ผู้คนที่เคยข่มเหงเธอกลับมีความสุขและมีเกียรติมากขึ้น ในทางกลับกัน ซาบริน่าได้ทำลายอนาคตของเธอเอง เธอตั้งครรภ์ทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน และไม่รู้แม้แต่ชื่อพ่อของลูกเสียด้วยซ้ำ

ซาบริน่ารู้สึกตัวเองเป็นเหมือนตัวตลก เมื่อมองดูคู่รักที่ดูเหมาะสมกันเหมือนอยู่ในสวรรค์

ดูเหมือนว่าเซลีนขอให้ซาบริน่ามาเก็บรูปแม่ของเธอเป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น ความตั้งใจที่แท้จริงของ เซลีน คือการจงใจอวดแฟนหนุ่มของเธอต่อหน้าซาบริน่า

หลังจากปกปิดความเศร้าในใจของเธอแล้ว ซาบริน่าก็พูดอย่างใจเย็นไปว่า “ผู้หญิงที่สกปรกอย่างฉันจะหาสามีที่ร่ำรวยได้ยังไง? เมื่อกี้ฉันแค่พูดเล่น เนื่องจากคุณมีแขก ฉันจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป กรุณานำรูปแม่ของฉันมาให้ฉันด้วย แล้วฉันจะไปทันที”

เธอไม่ได้มองเซบาสเตียนมากนัก ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันเลย

เซบาสเตียนก็ไร้ซึ่งความรู้สึกเช่นเดียวกัน

เขาไม่ต้องการมาที่บ้านตระกูลลินน์ แต่เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อความจริงที่ว่า เซลีนเคยช่วยชีวิตเขามาก่อน วันนี้เขาจึงได้เสียสละเวลามาที่นี่

เขาไม่คิดว่าจะได้พบกับซาบริน่าที่นี่เช่นเดียวกัน

ลินคอล์นและเจดแอบดีใจหลังจากที่เห็นว่าเซบาสเตียนและซาบริน่าไม่รู้จักกัน

ซาบริน่าไม่รู้จริง ๆ ว่าชายที่เธอนอนด้วยนั้น ไม่เพียงแต่ยังไม่ตาย แต่ยังกลายมาเป็นชายผู้ที่มีหน้ามีตา น่าเคารพยกย่องมากที่สุดในเซ้าท์ซิตี้ ภายในชั่วข้ามคืนอีกด้วย

เซลีนส่งสายตาให้กับพ่อแม่ของเธอครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ซาบริน่า แฟนของฉันเพิ่งจะมา แต่เธอต้องการที่จะกลับไปแล้วเหรอ? นั่นดูไม่หยาบคายหน่อยเหรอ แฟนของฉันอาจจะเข้าใจผิดได้ ว่าเรารังเเกเธอนะ”

เซลีนหันกลับมาพูดกับเซบาสเตียนว่า “คุณไม่มีทางรู้หรอกค่ะ เซบาสเตียนที่รัก ครอบครัวของฉันจ่ายเงินค่าครองชีพและค่าเล่าเรียนให้เธอมาตั้งแต่เธอยังเป็นวัยรุ่น แต่ผู้หญิงคนนี้ก็ยังคงประพฤติตัวไม่ดี! เธอถูกจำคุกตอนที่เธอเรียนอยู่ช่วงปีที่สอง… ”

เซบาสเตียนชำเลืองมองที่ซาบริน่าแล้วพูดกับเซลีน “ในอนาคต อย่าได้ติดต่อกับคนที่น่ารังเกียจประเภทนี้อีก”

“ตามที่คุณต้องการเลยค่ะ เซบาสเตียนที่รัก แต่เธอยังต้องรับประทานทานอาหารกับเราในวันนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอใช้เวลาแปดปีอาศัยอยู่กับเรา และทุกคนในครอบครัวก็รักเธอ” เซลีนกล่าวด้วยท่าทีที่นุ่มนวลและอ่อนโยนอย่างยิ่ง

เซลีนไม่ลืมที่จะยิ้มอย่างชั่วร้ายให้กับซาบริน่า โดยใช้ประโยชน์จากมุมที่มองไม่เห็นของเซบาสเตียน

สิ่งที่เซลีนต้องการคือการแสดงให้ซาบริน่าเห็นว่าเธอและเซบาสเตียนรักกันขนาดไหน

ถ้าไม่ใช่เพราะกลัวว่าเซบาสเตียนจะรู้ตัว เซลีนคงจะบอกซาบริน่าไปโดยตรงว่า 'ผู้ชายที่เธอช่วยชีวิตด้วยการเสียสละสิ่งล้ำค่าที่สุดที่ผู้หญิงจะให้ได้นั้น แท้ที่จริงแล้ว ก็คือผู้ชายที่มีเกียรติที่สุดในเซ้าท์ซิตี้ และชายคนนั้น ก็คือสามีของฉันในตอนนี้'

เธอต้องการเห็นด้วยตาของเธอเองเป็นพิเศษว่าซาบริน่าโกรธจนตายจะเป็นอย่างไร

เมื่อเห็นว่าทั้งครอบครัวของลินน์ไม่เคยพูดถึงภาพเลย ซาบริน่าจึงตอบไปทันทีว่า “ฉันจะอยู่รับประทานอาหารมื้อค่ำด้วย”

เธอกังวลว่าเย็นวันนี้จะไม่มีอะไรตกถึงท้อง

ไม่สำคัญหรอกว่าเธอจะเป็นส่วนเกินหรือถูกดูถูก ตราบใดที่เธอสามารถเอารูปของแม่ของเธอกลับไปได้ มันก็จะไม่เป็นการเดินทางที่สูญเปล่า

หลังจากที่เธอนั่งลงแล้ว เจดก็ส่งภาพสองภาพให้กับซาบริน่า เมื่อซาบริน่ามองดูรูปแม่ของเธอ น้ำตาของเธอก็แทบจะหยดลงมาทันที

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่ของเธอเสียชีวิตลงอย่างไร แต่ตอนนี้ เธอต้องทานอาหารที่นี่ ความอัปยศในหัวใจของเธอไม่สามารถอธิบายออกมาได้

เงินที่เซบาสเตียนจะให้เธอ เมื่อได้รับเงินแล้วเธอจะต้องใช้เพื่อเรียกร้องสิทธิ์ เธอจะเริ่มสอบสวนสาเหตุการเสียชีวิตของแม่ของเธอ

หากเป็นตระกูลลินน์ที่ทำร้ายแม่ของเธอ เธอจะทำให้พวกเขาชดใช้คืนเป็นร้อยเท่า!

เธอเก็บภาพไว้ในกระเป๋า และนั่งอยู่คนเดียวที่มุมของโซฟา

สมาชิกครอบครัวลินน์ไม่สนใจเธออีกต่อไป เพราะพวกเขาจดจ่ออยู่กับการพูดคุยกับเซบาสเตียน

“นายน้อยเซบาสเตียน คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับการแต่งงานกับเซลีน?” วิธีที่ลินคอล์นพยายามทำให้เซบาสเตียนพึงพอใจนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อย เหมือนที่คนในสมัยก่อนมักจะทำ เมื่อต้องการให้ครอบครัวที่ร่ำรวยยอมรับลูกสาวของพวกเขาเป็นนายหญิง

ถึงอย่างนั้น ลินคอล์นและเซบาสเตียนจงใจโอ้อวดต่อหน้าของซาบริน่า

“ผมจะแต่งงานกับลูกสาวของคุณ! แต่หลังจากสองเดือนนี้ไปแล้วเท่านั้น” น้ำเสียงของเซบาสเตียนเย็นชาและเฉยเมย

เขาไม่พอใจวิธีที่ครอบครัวลินน์พูดถึงเรื่องการแต่งงานต่อหน้าคนนอก

รวมถึงซาบริน่าด้วย!

เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา แต่เธอทำเหมือนว่าทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอเลย

เธอเป็นจอมวางแผนตั้งแต่อายุยังน้อยจริง ๆ

เมื่อเห็นว่าเซบาสเตียนทำหน้าบูดบึ้งและเย็นชา ลินคอล์นผู้ที่อาวุโสกว่าเขามาก ก็ยังไม่กล้าแม้แต่จะโต้เถียงสิ่งใด เขาเพียงแค่ตอบรับตามคำขอของเซบาสเตียน และพูดไปว่า “ทุกอย่างจะเป็นไปตามข้อตกลงของคุณ… ”

อย่างไรก็ตาม เซลีนทำท่าทางน่ารักและพูดไปว่า “เซบาสเตียนที่รักขา ฉันรอไม่ไหวแล้ว อากาศจะหนาวในอีกสองเดือนข้างหน้า ฉันจะไม่ดูดีในชุดแต่งงานแล้ว เราจะจัดงานแต่งงานของเราเดือนนี้ได้ไหมคะ นะ นะ”

เซบาสเตียนรังเกียจผู้หญิงที่ชอบเสแสร้งแกล้งทำเป็นน่ารักแบบนี้เป็นพิเศษ ถ้าเซลีนไม่เคยเสียสละตัวเองเพื่อเขามาก่อน เขาก็คงจะจากไปแล้ว

เขาตอบอย่างเย็นชาไปว่า “งานแต่งงานจะเกิดขึ้นในอีกสองเดือนข้างหน้า”

เซลีนยิ้มเจื่อน ๆ และตอบไปว่า “ก็ได้… ก็ได้ค่ะ”

เธอหันศีรษะและจ้องไปที่ซาบริน่าอย่างมุ่งร้าย

ซาบริน่ามองไปทางห้องอาหาร และไม่สนใจการสนทนาของพวกเขา เธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับวันแต่งงานของพวกเขาหรือไม่นะ?

เธอรู้สึกหิวแล้ว

เธอตั้งท้องเลยหิวง่าย

ซาบริน่าสัมผัสได้ถึงสายตาที่จ้องมาที่เธอ เธอจึงหันกลับไปถามเซลีนว่า “ถึงเวลากินข้าวได้หรือยัง?”

เซลีนพูดไม่ออก เธอรู้สึกเหมือนโดนชกเบา ๆ ด้วยขนมสายไหม

ในทางกลับกัน เซบาสเตียนอดไม่ได้ที่จะแอบมองไปที่ซาบริน่า

ความสามารถของซาบริน่าคือ ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาใครและไม่สะทกสะท้าน ไม่เหมือนใครและนั้นทำให้ใจของเขาเต้นแรงเล็กน้อย

สาวใช้เสิร์ฟอาหาร และซาบริน่าก็จับจ้องไปที่เค้กพุดดิ้งลูกพีชในทันที

นั่นคือขนมโปรดของเซลีน

ทันทีที่เค้กถูกวางลงบนโต๊ะ ซาบริน่าก็รีบหยิบไปกินก่อนที่เซลีนจะหยิบได้

“เธอ…” เซลีนมองเธออย่างไม่เชื่อสายตา

เจดยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก แต่เธอไม่สามารถระเบิดออกมาได้ เพราะเซบาสเตียนอยู่ด้วย ดังนั้นเธอจึงแสร้งยิ้มและพูดไปว่า “ซาบริน่า ฉันไม่รู้ว่าเธอชอบของหวานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย?”

“อืม ฉันอยากจะลองกินมันมาตลอดแต่ทำไม่ได้ ในที่สุด วันนี้ฉันก็ได้กินแล้ว” ซาบริน่าพยักหน้าขณะที่เธอกิน

“โฮะ โฮะ ” เจดหัวเราะขณะที่เธอกัดฟัน “อยากกินอะไรอีกไหม?”

ซาบริน่าชะเง้อเหลือบมองที่โต๊ะอาหาร “ปลาแซลมอน ลูกชิ้นกุ้ง บร็อคโคลี่… ”

เธอรู้ว่าพวกเขาจะสาปแช่งเธอหลายร้อยหลายพันครั้งในใจ

อย่างไรก็ตาม เป็นพวกเขาเองที่ยืนกรานให้เธออยู่รับประทานอาหารเย็นด้วย

ทารกในท้องคือครอบครัวเดียวของเธอ ดังนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือปล่อยให้ทารกได้เฉลิมฉลองกับอาหารมื้อนี้

เธอไม่มีใครในโลกนี้ที่จะรักเธอ เธอจึงทำได้เพียงรักตัวเองเท่านั้น

ภายใต้สายตาที่จับจ้องของทุกคนที่อยู่ตรงนั้น เธอวางส้อมลงและพูดว่า “ฉันอิ่มแล้ว ฉันไปล่ะ”

เซลีนไม่สนใจที่จะทำตัวน่ารักกับเซบาสเตียนแล้ว แต่เธอกลับยียวนซาบริน่าด้วยน้ำเสียงของความริษยา “ตอนนี้ก็มืดแล้ว เธอต้องรีบกลับไปทำงานอย่างว่าใช่ไหม?”