ตอนที่4

ตอนที่ 4

คฤหาสน์ใหญ่โต ทรัพย์สมบัติมากมายที่คุณยายทิ้งเอาไว้ให้ แต่มันกลับว่างเปล่าเหลือเกิน โบตั๋นมองรูปแต่งงานขนาดใหญ่ที่ติดอยู่กลางห้องโถงรับแขก อยู่ก็รุ้สึกผะอืดผะอมจรต้องวิ่งไปเข้าห้องน้ำ

เสียง โอ๊ก อ้ากก ดังก้องห้องน้ำ โบตั๋นมีอาการแพ้ท้อง ทั้งอาเจียน ทั้งเหม็นเบื่ออาหาร ซ้ำยังทุกใจเรื่องสามี เธอไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำอย่างไร ไรวี่แววของสามีนั้งแต่วันที่เธอบอกเขาว่าท้อง มีเพียงไกรภพน้องชายของเขาเท่านั้นที่มาเยี่ยมเยียนเธอ

“โบตั๋นเธอแพ้ท้องหนักมากขนาดนี้ ได้ไปหาหมอบ้างหรือเปล่า” ไกรภพมาหาเพื่อนสนิทแต่เช้าเพราะโบตั๋นนัดคนบางคนเอาไว้ โบตั๋นเพื่อนสนิทพ่วงตำแหน่งพี่สะใภ้ เขาไม่เข้าใจพี่ชายเลยจริงๆ ทำไมถึงทิ้งเมียที่แพ้ท้องไม่ดูดำดูดีขนาดนี้ หลงอะไรเมธาวีหนักหนา

“เราไปมาแล้ว อ้วกหนักแค่ช่วงเช้าเท่านั้นล่ะ”

“แล้วจะเอายังไงต่อ ได้ข่าวฝั่งนู้นก็ท้อง” ไกรภพถอนหายใจหนักๆ

“เราไม่รู้จะทำยังดีแล้วภพ” โบตั้นเง้อหน้ากระพริบตารัวๆ เพื่อไล่หยดน้ำตา 2-3 วันมานี้ เธอร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ยินชื่อคุณไกร

“หย่าเถอะโบตั้น”

“เราไม่อยากหย่าภพ เรารักคุณไกร”

“ไอ้พี่ชายเลวๆ ของเรามันมีอะไรดี เธอถึงได้ปักใจอะไรกับมันขนาดนี้ ขนาดท้องมันยังไม่เหลียวแล ตั้งแต่วันนั้น มันได้กลับบ้านมา บ้างไหม โทรมาบ้างหรือเปล่าเถอะ” ไกรภพ พรั่งพรู สุดจะทน อีกคนก็พี่อีกคนก็เพื่อน ไอ้คนพี่ก็เลว ส่วนอีกคนก็ไม่ปล่อยวาง เขามันคนกลางทำอะไรก็ลำบากใจ

โบตั๋นฟังคำเพื่อนก็สะท้อนใจ ไม่ใช่เธอไม่เข้าใจที่เพื่อนต้องการจะสื่อ แต่เธอปักใจรักคุณไกรฤกษ์ไปแล้ว มันหยุดรักเขาไม่ได้เลย ไม่ว่าเขาจะทำแย่ๆ ใส่แค่ไหน พูดทำร้ายจิตใจเพียงใด ใจเธอมันก็ยังรักแต่เขา

“แล้วโบตั๋นคิดดีแล้วหรอที่นัดเจอเมย์นั้นน่ะ เราไม่เห้นด้วยเลยน่ะ คุยไปก็มีแต่เจ็บเอง” ยัยเมียน้อยพี่ชายเขา โทรมาเรียกโบตั๋นออกไปคุย เขาปล่อยเพื่อนไปคนเดียวไม่ได้จริงๆ มันต้องร้ายพอตัวล่ะถึงได้ฉกผัวคนอื่นไปนอนกกได้หน้าตาเฉยแบบนี้

“เราอยากเจอเมย์ซักครั้ง” เมย์โทรมาหาเธอบอกต้องการจะเคลียร์เรื่องทั้งหมด โบตั๋นคิดว่ามันคงเป็นการดีที่จะคุยกันต่อหน้า เผื่อเมย์จะเห็นใจเธอบ้าง

เมธาวีขับรถเข้ามาจอดมาจอดหน้าประตูรั้ว มองไปยัง บ้านหลังใหญ่ มีบริเวณบ้านกว้างขว้าง เธอขับรถเข้ามาในซอย กำแพงบ้านยาวจนเกือบทั้งซอยเลยก็ว่าได้ โบตั๋นได้อยู่บ้านหลังใหญ่ แต่เธอกลับได้อยู่คอนโดห้องเล็กๆ ทั้งที่เธอก็เป็นเมียคุณไกรฤกษ์เหมือนกัน

เมธาวี พอขับมาจอดในตัวบ้านก็พบโบตั๋นยืนอยู่กับผู้ชายอีกคน ถ้าจำไม่ผิดคนนี้คือน้องชายคนเดียวของคุณไกร

“สวัสดีค่ะพี่โบตั๋น” พอเปิดประตูรถ เธอรีบก้าวลงไปหาคนที่เธอนัดเอาไว้ทันที

“เข้าไปในบ้านเถอะ มีอะไรไปคุยกันข้างใน” เป็นภพที่เอ่ยขวนแขกเข้าบ้าน

พอเข้าก้าวเข้าไปในตัวบ้านเมย์ตกตลึงความอลังการ ของตกแต่งหลุยส์เป็นทุกชิ้น มันสวยมาก สวยกว่าที่เธอเคยจินตนาการเอาไว้อีก เธออยากมาอยู่ที่นี้

พฤติกรรมของเมธาวีอยู่ในสายตาของไกรภพตั้งแต่ลงจากรถมาแล้ว

“จะยืนอ้างปากอีกนานมั้ย ตลึงไปก็เท่านั้นแหละบ้ายนี้เป็นสมบัติของโบตั้น”

“ภพ” โบตั๋นปรามเพื่อน

เมย์แสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน เดินไปนั่งที่โซฟาหลุยส์ราคาแพง

“พี่โบตั๋นคงรู้แล้วว่าเมย์ท้อง” เปิดกระเป๋าหยิบเอกสารการหย่าออกมาวางบนโต๊ะ ในเมื่อไกรฤกษ์ทำไม่สำเร็จเธอก็จะลงมือเอง เธอปล่อยให้ท้องโตก่อนจัดงานแต่งไม่ได้ อายเพื่อนแย่

โบตั๋นนิ่งราวกับถูกสาป เธอคิดว่าเมย์จะเห็นใจเธอบ้าง แต่ตรงกันข้าม

“งั้นเธอก็คงจะรู้ว่าเมียพี่ชายผมก็ท้องเหมือนกันสิน่ะ”

เป็นไกรภพที่เอยแทนเพื่อน เพราะโบตั๋นสติหลุดไปแล้ว

เมย์เมื่อได้ยินว่าโบตั๋นท้อง นี้สิน่ะถึงได้บ่างเบี่ยงไม่ยอมพูดเรื่องหย่าอีก

“เมย์มาเพื่อคุยกับพี่โบตั๋นค่ะ ไม่ได้มาคุยกับคุณไกรภพ ถ้ารู้ว่ามีคนอื่นด้วยเมย์คงไม่มา”

“พี่ท้องลูกคุณไกรอยู่พี่คงหย่าให้เมย์ไม่ได้” ในที่สุดโบตั๋นก็หาเสียงของตัวเองเจอ โบตั๋นจึงบอกให้ภพออกไปรอข้างนอก แม้ตอนแรกภพจะบ่างเบี่ยงไม่อยากออกไปก็ตาม แต่พอโบตั๋นเสียงแข็งเขาก็จำยอมต้องฟัง

เมย์แสร้งยิ้มเย็นให้คนตรงหน้า รอจนไกรภพเดินพ้นห้องรับแขกออกไป “พี่ไกรบอกเมย์ว่าพี่โบตั๋นไม่ยอมหย่าเลยปล่อยให้ตัวเองท้อง”

“เมย์ พี่ขอร้อง คืนคุณไกรให้พี่เถอะ พี่รักคุณไกร ให้พี่ไหว้ก็ได้” ถึงแม้โบตั๋นจะรู้ดีว่าเมย์ก็ท้อง แต่เธอต้องการสามีเธอคืน

“เหอะ เห็นแก่ตัว แล้วลูกเมย์ล่ะให้ท้องไม่มีพ่องั้นหรอก พี่ไกรกับเมย์รักกัน ทำไมพี่โบตั๋นถึงไม่ยอมปล่อยพี่ไกรซักที แค่เซ็นชื่อลงไปก็จบแล้ว” เมย์ยัดปากกาใส่มือโบตั๋น แต่โบตั๋นก็ปามันทิ้งลงพื้น

เมย์หายใจเข้าออกถี่ โมโหคนตรงหน้า ‘ดื้อด้าน’

เดินไปหยิบปากามาคว้ามือบางของโบตั้นมาจ่อที่กระดาษ อีกมือกดไหล่บางให้นั่งลง ออกแรงดึงกันกันไปมา

“เซ็นซะ”

“ไม่ ปล่อยน่ะ” โบตั๋นไม่อยากใช้กำลังกับอีกฝ่าย เพราะอีกคนก็กำลังท้องอยู่ จึงตัดสินใจสะบั้นข้อมือแล้ววิ่งหนีขึ้นบันได แต่เมย์ไม่ปล่อยให้โบตั๋นหนีไปง่ายๆ เธออุตส่าห์มาถึงที่ขนาดนี้ ต้องได้ลายเซ็นบนใบหย่ากลับไปให้ได้ สาวเท้าตามโบตั๋นขึ้นบันไดไป

จนเกิดการยื้อแย่งกันไปมา โบตั๋นสู้แรงเมย์ไม่ได้เลย เพราะเธอแพ้ท้องแทบไม่ได้ทานอะไร

ไกรฤกษ์รีบขับรถตามเมย์มาที่บ้านของโบตั๋นเพราะเมย์ส่งข้อความมาบอกเขาว่า โบตั๋นเรียกเธอมาคุยที่บ้าน เขาเป็นห่วงเมย์มากรีบขับรถมาทันทีที่ได้รับข้อความ พอเข้าบ้านมาก็เจอน้องชายยืนอยู่ ยังไม่ได้ได้คุยอะไรก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายมาจากด้านใน

เขาและไกรภพวิ่งเข้ามาตามเสียงก็พบเมย์กับโบตั๋นยื้อแย่งบ้างอยากกันที่บันไดขึ้นบนสุด

“ทำอะไรกัน” ไกรฤกษ์ตะโกนออกไปจนสุดเสียง

ทั้งสองคนตกใจจนเสียหลัก เมย์คว้าจับราวเอาไว้ทัน

มีเพียงโบตั๋นพลัดตกบันไดลงมา