LOGINในช่วงสาย ทีมงานการตลาดก็เคลื่อนพลไปยังสตูดิโอเฮ้าท์โปรดักชั่นอีกครั้ง ราวกับหน่วยรบที่เตรียมพร้อมสำหรับภารกิจสำคัญ ตังตังติดตามกรกฎไปอย่างเงียบเชียบ สายตาคู่สวยจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของหัวหน้าหนุ่ม ราวกับสายลับที่กำลังปฏิบัติภารกิจลับตามคำบัญชาของเจ้านายสาว
บรรยากาศในสตูดิโอวันนี้ยังคงคึกคัก แสงไฟสปอตไลท์ส่องสว่างเจิดจ้า จับจ้องไปยังฉากที่ถูกเนรมิตขึ้นอย่างสวยงาม แซนดี้ในชุดคลุมอาบน้ำผ้าซาตินสีเนื้อหรูหรา กำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้ามือฉมังบรรจงเติมรายละเอียดบนใบหน้าคมสวยราวกับเทพธิดา
เมื่อถึงเวลาถ่ายทำฉากสำคัญที่แซนดี้ต้องสวมชุดว่ายน้ำตัวใหม่ล่าสุด ดีไซน์สุดเก๋ที่ทีมงานสรรหามาเพื่อขับเน้นทรวดทรงองค์เอวโดยเฉพาะ นางแบบสาวลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม ก่อนจะค่อย ๆ ปลดสายชุดคลุมออกอย่างช้า ๆ ราวกับกำลังเผยความลับต่อหน้าทีมงานและกรกฎที่ยืนควบคุมการถ่ายทำอยู่ไม่ไกลนัก
วินาทีนั้น ผิวขาวเนียนละเอียดดุจราวน้ำนมค่อย ๆ ก็ลอดพ้นออกมาจากเนื้อผ้าบางเบา เรือนร่างที่สมบูรณ์แบบราวกับรูปปั้นวีนัสปรากฏสู่สายตาทุกคนในชุดว่ายน้ำที่ขับเน้นส่วนโค้งเว้าได้อย่างลงตัว
ตังตังที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ กรกฎ สังเกตเห็นแววตาที่เปลี่ยนไปเพียงเสี้ยววินาทีของหัวหน้าหนุ่ม แม้ว่าเขาจะพยายามเก็บซ่อนมันไว้อย่างรวดเร็ว แต่ตังตังก็จับสังเกตได้ถึงประกายวูบไหวในดวงตาคมคู่นั้น
ทันใดนั้นเอง แซนดี้ก็ปล่อยให้ชุดคลุมลื่นหลุดลงไปกองกับพื้นต่อหน้ากรกกฎ ตังตังที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุด ราวกับมีสัญชาตญาณบางอย่าง รีบปรี่เข้าไปคว้าชุดคลุมผืนนั้นมาถือไว้เองอย่างรวดเร็ว
“เดี๋ยวหนูถือให้ค่ะ...คุณแซนดี้” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สุภาพแต่หนักแน่น ราวกับกำลังประกาศอาณาเขต
แซนดี้ชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาคมเฉี่ยวจ้องมองหน้านักศึกษาสาวด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก ราวกับกำลังประเมินคู่ต่อสู้ ก่อนจะคลี่ยิ้มบาง ๆ อย่างไม่ใส่ใจนัก
“ขอบคุณค่ะน้อง” น้ำเสียงของเธอดูเหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด
ในใจของตังตังนั้นร้อนรุ่มราวกับถูกไฟสุม เธอรู้ดีว่าการกระทำเมื่อครู่นี้ของแซนดี้ จงใจที่จะยั่วยวนและดึงดูดความสนใจของกรกฎอย่างโจ่งแจ้ง ภาพของเรือนร่างงดงามนั้นยังคงติดตาเธออยู่ราวกับภาพสลัก และความรู้สึกอิจฉาลึก ๆ ก็เริ่มกัดกินหัวใจดวงน้อยอย่างห้ามไม่อยู่ ‘แบบนี้จงใจอ่อยพี่กรชัด ๆ’ ตังตังคิดอย่างขุ่นเคือง
เธอรู้สึกเหมือนถูกบังคับให้ต้องยืนมองภาพบาดตาบาดใจนี้ ในขณะเดียวกันก็ต้องทำหน้าที่เป็นองครักษ์พิทักษ์สามีของเจ้านายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความรู้สึกสับสนและขัดแย้งภายในใจเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง ราวกับพายุที่กำลังจะโหมกระหน่ำ
เมื่อการถ่ายทำโฆษณาชุดว่ายน้ำสิ้นสุดลงด้วยดีในช่วงเย็น ทีมงานและนักแสดงต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ผู้กำกับประกาศเลี้ยงฉลองเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่บาร์หรูใกล้กับสตูดิโอ เพื่อเป็นการขอบคุณทีมงานทุกคนที่ทำงานกันอย่างหนัก
แพรไหมไม่ได้มาร่วมงานเลี้ยงในคืนนั้น เธอส่งข้อความมาบอกกรกฎด้วยความเป็นห่วงว่าปวดท้องประจำเดือนอย่างหนัก จนแทบจะขยับตัวไม่ได้ ทำให้ไม่สะดวกที่จะเดินทางออกไปไหน แต่ถึงกระนั้น เธอก็ไม่ลืมที่จะส่งข้อความส่วนตัวถึงตังตังอีกครั้ง และย้ำให้เด็กสาวช่วยสอดส่องพฤติกรรมของสามีเธออย่างละเอียด
“คุณกรขา! คุณกร!” เสียงหวานหยดของแซนดี้ร้องตะโกนตามหลังของผู้บริหารหนุ่ม ก่อนที่เขาจะหยุดชะงัก หันกลับมามองด้วยสีหน้าลังเลเล็กน้อย
“มีอะไรเหรอครับคุณแซนดี้?” กรกฎถามเสียงนุ่ม
“แซนดี้ขอติดรถคุณไปที่งานเลี้ยงด้วยได้ไหมคะ?” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ ช้อนสายตาอ้อนวอน
“พอดีแซนดี้ไม่รู้ทาง แล้วผู้จัดการของแซนดี้ก็กลับไปก่อนแล้ว พอดีลูกสาวเค้าไม่ค่อยสบายน่ะค่ะ” ปลายนิ้วเรียวลูบไล้เบาๆ ที่แขนเสื้อเชิ้ตสีเข้มของเขาอย่างจงใจ ดวงตาคู่สวยฉ่ำหวานมองสบตาเขาอย่างเปิดเผย แฝงไปด้วยประกายที่ชวนให้ใจหวั่นไหว
กรกฎกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเฝื่อน เขาเหลือบมองไปยังรถตู้ของทีมงานที่กำลังทยอยออกไป
“เอ่อ… ได้ครับ” เขาตอบรับอย่างเสียไม่ได้
ระหว่างทางไปบาร์ แซนดี้ชวนกรกฎคุยอย่างออกรส หัวเราะคิกคักกับมุกตลกของเขา และคอยหาโอกาสแตะเนื้อต้องตัวเขาอยู่เสมอ จนกระทั่งรถแล่นมาถึงกลางทาง แซนดี้ก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ
“คุณกรขา… แซนดี้ขอแวะคอนโดแป๊บนึงได้ไหมคะ? อยากจะอาบน้ำเปลี่ยนชุดหน่อย รู้สึกเหนียวตัวไปหมดเลย” กรกฎชะงักไปเล็กน้อย
“คอนโดคุณแซนดี้อยู่แถวนี้เหรอครับ?”
“ค่ะ ไม่ไกลจากตรงนี้เท่าไหร่” เธอตอบพร้อมรอยยิ้มหวานอันยั่วยวน
ด้วยความเกรงใจและไม่อยากเสียมารยาท กรกฎจึงตัดสินใจเลี้ยวรถไปยังคอนโดหรูของนางแบบสาว เมื่อจอดรถสนิท แซนดี้ก็ชวนเขาขึ้นไปรอข้างบนด้วยท่าทีเป็นกันเอง
“เชิญคุณกรขึ้นไปนั่งรอก่อนสิคะ แป๊บเดียวแซนดี้ก็เสร็จ”
กรกฎลังเลเล็กน้อย แต่ก็ตัดสินใจตามเธอเข้าไปในห้องพักสุดหรูของแซนดี้ ภายในห้องตกแต่งอย่างมีสไตล์ แสงไฟสีส้มนวลให้บรรยากาศอบอุ่น ทันทีที่เข้าห้องมา แซนดี้ก็รีบเดินตรงไปยังห้องแต่งตัว ก่อนจะถอดชุดของเธอออกแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวผืนเดียวมาพันกายไว้หลวมๆ แค่ช่วงอก เผยให้เห็นเรียวขาสวยและไหล่เนียนอย่างจงใจ
“คุณกรนั่งรอก่อนนะคะ แซนดี้อาบน้ำแค่แป๊บเดียว” เธอหันมายิ้มหวานให้เขา ก่อนจะก้าวเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งให้กรกฎยืนนิ่งอยู่กับภาพที่ชวนให้ใจเต้นแรง เขาพยายามเบือนสายตาไปทางอื่น แต่ภาพของหญิงสาวในผ้าเช็ดตัวผืนเดียวก็ยังคงติดตาตรึงใจ ความรู้สึกกระวนกระวายเริ่มก่อตัวขึ้นในอก ไม่นานนักเธอก็ออกมาหาเขาในชุดเดิม กลิ่นหอมอ่อนๆ ของสบู่และโลชั่นที่ลอยออกมาจากห้องน้ำยิ่งกระตุ้นความรู้สึกของเขาให้พลุ่งพล่าน กรกฎรู้สึกเหมือนกำลังยืนอยู่บนเส้นด้ายบางๆ ที่พร้อมจะขาดสะบั้นได้ทุกเมื่อ
“ทีมงานไปถึงที่บาร์แล้ว ผมว่าคุณแซนดี้รีบเปลี่ยนชุดเถอะครับ” กรกฎรีบบอกก่อนจะห้ามใจตัวเองไม่อยู่
ตอนที่ 22 ครั้งเดียวคงไม่พอ NCเด็กสาวเหลือบมองหากางเกงขาสั้นของเธอที่กองอยู่ข้างเตียง พอเจอก็รีบเอื้อมมือไปคว้า แต่กลับถูกมือหนาของกรกฎคว้าไปเสียก่อน“พี่ถอดเอง เดี๋ยวพี่จะใส่ให้นะครับ” เขากระทำตากรุ่มกริ่ม ขยิบตาข้างหนึ่งให้เธออย่างเจ้าเล่ห์“เอาคืนมานะ! หนูจะไปห้องน้ำ!” ตังตังทำท่าจะคว้ากางเกงคืน แต่กรกฎกลับยกมันขึ้นสูงเหนือศีรษะ ไม่ยอมให้เธอคว้าไปได้ง่ายๆ“เดี๋ยวพี่พาไปนะครับ… เดินไม่ไหวไม่ใช่เหรอ?” กรกฎพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แต่แววตาก็ยังคงซุกซนตังตังหน้าแดงก่ำ มองค้อนเขาอีกครั้ง แต่ก็ยอมให้กรกฎอุ้มเธอไปห้องน้ำแต่โดยดี โดยมีกางเกงขาสั้นของเธออยู่ในมือของเขาในอ้อมแขนแข็งแรงที่อุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ ความต้องการที่โหมกระหน่ำราวกับพายุร้ายได้บดบังความถูกต้องชอบธรรมจนหมดสิ้น ไฟปรารถนาลุกโชนอย่างไม่ปรานีต่อความอ่อนล้าของร่างกายสองร่างกายหนุ่มสาวโรมรันพันตู มือบางโอบกอดรอบลำคอหนาของชายหนุ่มอย่างลืมตัว ริมฝีปากบางจูบดูดดื่มอย่างหิวกระหาย เรียวลิ้นร้อนชื้นหยอกล้อเกี่ยวพันกัน ฝ่ามือร้อนลูบไล้ไปตามนวลเนื้อละเอียด พร้อมทั้งบีบเคล้นทรวงอกอวบอิ่มอย่างมันมือ กระตุ้นแรงปรารถนาที่ซ่อนเร้นอยู่ภ
ตอนที่ 21 ถอนพิษไข้ด้วยไฟรัก NCกรกฎถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ความปรารถนาเมื่อครู่จางหายไป เหลือเพียงความรู้สึกผิดและความสงสาร เขาก้มลงจูบซับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธออย่างอ่อนโยนและทะนุถนอม“พี่ขอโทษนะตังตัง พี่ไม่น่า…”“ไม่เป็นไรค่ะพี่กร… ตังตังทนได้… แค่… แค่พี่ค่อย ๆ ทำเบา ๆ นะคะ” ตังตังพยายามฝืนยิ้มให้เขา แม้ว่าน้ำตายังคงเอ่อคลออยู่เต็มดวงตากรกฎจ้องมองใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความกล้าหาญของเธออย่างลึกซึ้ง ความรู้สึกรักใคร่และปกป้องทวีคูณขึ้นในใจ เขาค่อย ๆ ขยับกาย ดันแท่งรักเข้าไปในร่างเล็กของเธออย่างนุ่มนวลและช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังและความอ่อนโยน ราวกับกลัวว่าเธอจะเจ็บปวดอีกครั้งกรกฎค่อย ๆ เคลื่อนไหวอย่างแผ่วเบา รอจนกระทั่งร่างเล็กของตังตังเริ่มคลายความเกร็งลงบ้าง น้ำตาที่เคยไหลอาบแก้มเริ่มเหือดแห้ง เธอส่งเสียงครางแผ่วเบาออกมาเป็นระยะ ความเจ็บปวดเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ซ่านไปทั่วร่างกาย“รู้สึกดีขึ้นบ้างไหมครับ?” กรกฎกระซิบถามชิดใบหูเล็ก เด็กสาวพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะซบหน้าลงกับอกแกร่งของเขา“อืออออ…หนูกลัวค่ะพี
ตอนที่ 20 เกินห้ามใจ NCทั้งสองนอนกอดกันเงียบ ๆ อีกครั้ง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความรักใคร่ยังคงตีวนอยู่ในใจของกรกฎ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกที่แท้จริงที่มีต่อเด็กสาวในอ้อมกอดนี้ได้กรกฎสัมผัสได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่ถี่กระชั้นของเด็กสาวที่นอนแนบชิดอยู่ข้างกาย ความอบอุ่นจากเรือนร่างเล็กบางนั้นแผ่ซ่านมาถึงเขา แม้ความเงียบจะปกคลุมทั่วห้อง แต่ภายในใจของทั้งคู่กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่พลุ่งพล่านจนยากจะข่มตาลงเวลาผ่านไปเนิ่นนาน กรกฎยังคงนอนไม่หลับ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความปรารถนาต่อเด็กสาวที่อยู่ในอ้อมกอดตีวนอยู่ในความคิด“ตังตังจ๋า…” เสียงทุ้มนุ่มของกรกฎเอ่ยเรียกชื่อเด็กสาวแผ่วเบา นักศึกษาสาวที่รู้สึกตัวตั้งแต่เขาขยับร่าง แต่ด้วยความเขินอายจึงแสร้งทำเป็นหลับนิ่ง เธอต้องการที่จะรับรู้ว่าเขาจะทำสิ่งใดต่อไป“ตังตังจ๋า…” เสียงเรียกครั้งที่สองดังขึ้น น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนจนแทบจะกลายกระซิบ และแล้ว กรกฎก็ประทับจูบลงบนหน้าผากมนของเธออย่างแผ่วเบา ไล่เรื่อยลงมาตามสันจมูกโด่ง จนกระทั่งริมฝีปากร้อนผ่าวแตะลงบนลำคอระหง บริเวณเป้ากางเกงของเขาแนบชิดกับสะโพกมนของเธอทางด้าน
ตอนที่ 19 ใจตรงกันในวันที่อ่อนแอกรกฎค่อย ๆ ช้อนร่างเล็กบางของเด็กสาวขึ้นจากโซฟา ก่อนจะอุ้มเธอตรงไปยังห้องนอนเพื่อให้เธอได้หลับสบายกว่านี้ แสงจันทร์นวลลออ ลอดผ่านผ้าม่านบางเบา ส่องกระทบใบหน้าสวยหวานที่ยังคงซีดเซียวเล็กน้อยของเธอ เมื่อวางร่างเล็กลงบนเตียงนุ่ม ตังตังในห้วงภวังค์แห่งความครึ่งหลับครึ่งตื่น กลับรั้งลำคอแกร่งของเขาไว้ด้วยมือเล็ก ๆ อย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะดึงให้เขาทรุดตัวลงนอนแนบชิดกับเรือนร่างอันบอบบางของเธอ กรกฎเผลอหลับไปจนมารู้สึกตัวอีกทีก็รีบตัดสินใจลงไปนั่งเฝ้าเธออยู่ข้างเตียง และคอยสัมผัสอาการตัวร้อนของเด็กสาวอยู่เป็นระยะ เมื่อเห็นอาการตัวร้อนของเธอเริ่มปรากฏอีกครั้ง เขาก็ตัดสินใจปลดชุดของตังตังออกอย่างระมัดระวังที่สุด และพยายามไม่ให้เธอรู้สึกตัว เขาบรรจงเช็ดตัวให้เธออีกครั้งด้วยความนุ่มนวล ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้า มองหาชุดนอนที่สะอาดและแห้งสนิทมาเปลี่ยนให้เธออย่างทุลักทุเล แต่ก็เต็มไปด้วยความตั้งใจ เมื่อสวมชุดนอนผ้าฝ้ายเนื้อนุ่มให้กับร่างเล็กเสร็จเรียบร้อย เขาก็จ้องมองเธอด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ปะปนกัน ทั้งความรัก ความห่วงใย และความปรารถนาที่ยังคงซ่อนลึกอยู่ภายในใจของเขา
ตอนที่ 18 ก้าวเล็ก ๆ ...ของความรู้สึกวันต่อมา กรกฎขับรถคันหรูมาจอดรอที่หน้า ดิแอชเชอร์สวีท ตามสัญญา สายฝนยังคงโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ด้วยความเกรงใจตังตังจึงเดินออกมายืนกางร่มคันเล็กอยู่บริเวณทางเข้าคอนโดเพื่อรอบอสหนุ่ม แต่ทันใดนั้นเอง รถยนต์คันสีดำสนิทคันหนึ่งก็ขับผ่านไปด้วยความเร็ว เฉี่ยวน้ำจากขอบถนนกระเซ็นขึ้นมาราดร่างของเด็กสาวจนเปียกปอนไปทั้งตัว ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้ากรกฎที่ขับรถตามมาถึงพอดี รีบจอดรถเทียบข้างทาง ก่อนจะตะโกนเรียกเธอด้วยความเป็นห่วง “น้องตังตัง! เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” เขาเดินลงมาจากรถ และจับร่มของเธอเอาไว้ มือบางของเด็กสาวสั่นเทา ก่อนจะมองหน้าชายหนุ่มตังตังยืนตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นและตกใจ เสื้อนักศึกษาสีขาวแนบเนื้อจนเห็นรูปร่างชัดเจน เธอพยักหน้าตอบเบา ๆ เขากางร่มให้เธอและพาไปขึ้นรถ“ขึ้นมาก่อนเร็ว!!” กรกฎรีบเปิดประตูรถฝั่งผู้โดยสารให้ตังตังอย่างรวดเร็ว สีหน้าเขาแสดงความกังวลอย่างเห็นได้ชัด เด็กสาวรีบเข้าไปนั่งในรถด้วยความเปียกชื้นไปทั้งตัว“เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ห้อง แล้วน้องรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ” กรกฎเอ่ยด้วยความเป็นห่วง พลางปรับเครื่องปรับอากาศให้ร้อนขึ
ตอนที่ 17 ไออุ่นในคืนฝนพรำหนึ่งเดือนต่อมา แสงแดดเจิดจ้าส่องกระทบผืนทรายขาวของหัวหิน สถานที่ถ่ายทำโฆษณาสินค้าตัวใหม่ของครีมบำรุงผิวหน้ารุ่นล่าสุด แพรไหมตัดสินใจเด็ดขาดที่จะไม่ปล่อยให้กรกฎเดินทางมาคุมงานนี้แต่เพียงลำพัง เธอจึงมาดูแลการถ่ายทำด้วยตัวเอง พร้อมกับลูกน้องในทีมการตลาดอีกสองสามคน เพราะไม่ไว้ใจสามีกับแซนดี้ที่ทำตัวสนิทสนมกันอย่างที่ชมพู่และตังตังบอก หลังจากการถ่ายทำราบรื่นจนกระทั่งถึงช่วงเย็น หลังเก็บอุปกรณ์เรียบร้อย ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนักหน่วง ฟ้ามืดครึ้มราวกับกลางคืน ทางฝั่งสามีที่ดูและบริษัทอยู่เพียงคนเดียว วันนี้เลขานุการส่วนตัวของกรกฎลาป่วยไม่ได้มาทำงาน เพื่อน ๆ นักศึกษาฝึกงานของตังตังต่างพากันเดินทางไปหัวหิน เหลือเพียงตังตังที่ยังคงไม่ได้ไปด้วย เพราะเธอรับคำสั่งจากแพรไหมให้ช่วยจับตาดูพฤติกรรมของกรกฏ ระหว่างที่ฝึกงานเสร็จเธอก็ออกมายืนรอรถแท็กซี่กรกฎที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นร่างเล็กของตังตังยืนตัวสั่นอยู่ใต้ตึกด้านล่างด้วยความหนาวเย็น ผมเผ้าและเสื้อของเธอเปียกปอนเล็กน้อย เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาเธอด้วยความเป็นห่วง“น้องตังตังครับ รถแท็กซี่ยังไม่มารับอีกเหรอ







![เมียแต่ง [PWP] + [NC30+]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)