LOGINShare
ตอนที่ 10 เกินต้าน
Last Updated:
2025-11-14 16:55:27ตอนที่ 10 เกินต้าน
“โอ๊ย!! คุณกรกฎนี่ตลกจริง ๆ เลยนะคะ!” แซนดี้หัวเราะเสียงใสราวกับกระดิ่งแก้ว ยกมือเรียวสวยขึ้นป้องริมฝีปากอิ่มอย่างงดงาม หลังจากที่กรกฎเล่าเรื่องขำขันสุดฮาให้เธอฟังระหว่างนั่งรถมาด้วยกัน
“เล่าได้น่าติดตามกว่าบทในละครที่แซนดี้เล่นอีกค่ะเนี่ย!” เธอเอียงศีรษะมองกรกฎด้วยแววตาเป็นประกายระยิบระยับ ราวกับเด็กน้อยกำลังชื่นชมของเล่นชิ้นใหม่
“ผมก็แค่อยากให้คุณผ่อนคลายหลังจากทำงานหนักน่ะครับ คุณแซนดี้เองก็ทำได้ยอดเยี่ยมมาก ๆ เลยนะครับวันนี้” กรกฎตอบกลับด้วยรอยยิ้มสุภาพ แต่ก็ไม่ได้ขยับแขนหลีกหนีสัมผัสแผ่วเบาจากผู้โดยสารด้านข้าง ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกถึงความจงใจที่เนินอกอวบใหญ่ของเธอกำลังเบียดชิดอยู่บนท่อนแขนของเขาอย่างแนบแน่น
“ถึงแล้วครับคุณแซนดี้” พอเขาพูดจบเธอก็ไม่มีทีท่าว่าจะลงจากรถเขาง่าย ๆ
“จริง ๆ แล้ว แซนดี้ประทับใจคุณกรกฎตั้งแต่วันแรกที่เห็นเลยนะคะ” แซนดี้กระซิบเสียงหวานข้างหูเขา จนกรกฎรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่รดรินอยู่ข้างแก้ม ราวกับกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ แล่นผ่าน
“คุณเป็นผู้ชายที่ดูฉลาด มีเสน่ห์… แล้วก็ดูอบอุ่นมาก ๆ เลยค่ะ” เธอเลื่อนมือจากแขนไปสัมผัสที่ไหล่กว้างของเขาอย่างจงใจ นิ้วเรียวสวยคลึงเบาๆ อย่างยั่วยวน
“ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับคุณแซนดี้” กรกฎตอบด้วยน้ำเสียงที่ยังคงรักษาความสุภาพไว้ได้อย่างดีเยี่ยม แต่ทว่าในใจกลับเริ่มรู้สึกถึงความหวั่นไหวเล็กน้อยกับคำพูดและการกระทำที่ตรงไปตรงมาอย่างไม่ปิดบังของเธอ
“เรียกแซนดี้เฉย ๆ ก็ได้ค่ะ คุณกรกฎ” เธอกระชับมือที่วางบนไหล่เขาเล็กน้อย ส่งสายตาหวานเยิ้มราวกับจะละลายหัวใจเขา
“งั้นคุณเรียกผมว่ากรเฉย ๆ ก็ได้ครับ” กรกฎเอ่ยชื่อเธอเบาๆ ริมฝีปากของเขาเผลอยกยิ้มบางๆ อย่างห้ามไม่อยู่
“กรค่ะ… งั้นคืนนี้ขากลับคุณไปส่งแซนดี้ที่คอนโดหน่อยได้ไหมคะ? เผื่อแซนดี้เมาแล้วขับรถกลับไม่ไหว” เธอถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ราวกับลูกแมวกำลังอ้อนเจ้าของ ดวงตาคู่สวยฉ่ำหวานจับจ้องเขาอย่างไม่ละสายตา
“ได้สิครับ… แซนดี้” กรกฎเอ่ยชื่อเธอแผ่วเบา ราวกับกำลังลิ้มรสคำหวาน ความใกล้ชิดและกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่โชยมาจากร่างบางของเธอเริ่มทำให้สติของเขาเตลิด
“ขอบคุณค่ะ” แซนดี้หัวเราะคิกคักอย่างพอใจ ขยับเข้ามาใกล้ชิดเขามากขึ้นอีก จนแทบจะไม่มีช่องว่างระหว่างร่างกาย กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเรือนร่างของเธอกระทบโสตประสาทของเขาอย่างจัง กรกฎรู้สึกเหมือนกำลังยืนอยู่บนขอบเหวที่พร้อมจะตกลงไปได้ทุกเมื่อ เขาจึงรีบเอ่ยตัดบท
“ผมว่าเรารีบลงไปในงานเลี้ยงกันดีกว่าครับ” เขาพูดเร็วๆ พลางผุดลุกขึ้นจากเบาะหนังนุ่ม แล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้เธอ
แซนดี้ยิ้มหวาน ยื่นมือเรียวสวยมาตรงหน้าเขา
“แซนดี้ขอควงคุณเข้าไปได้ไหมคะ?” น้ำเสียงของเธอออดอ้อนจนคนฟังแทบละลาย
กรกฎชะงักไปเล็กน้อย มองมือที่ยื่นมาตรงหน้าอย่างลังเล ก่อนจะตัดสินใจยื่นแขนไปให้เธอควงอย่างสุภาพ
“อ๋อ ได้ครับ” เขากล่าวเสียงแผ่วเบา และพยายามควบคุมความรู้สึกที่กำลังปั่นป่วนอยู่ในใจ
บรรยากาศบาร์ด้านนอกนั้นคึกครื้นด้วยเสียงดนตรีอิเล็กทรอนิกส์บีทหนัก ๆ ที่กระหึ่มก้อง แต่สำหรับห้องวีไอพีที่ทีมงานจับจองไว้นั้น กลับอบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะคิกคักและเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วที่ดังแข่งกับเสียงเพลง แสงสีสลัวไล่เฉดตั้งแต่ม่วงครามไปจนถึงแดงก่ำ สาดส่องต้องร่างระหงของดารานางแบบสาวที่ปรากฏกายในชุดมินิเดรสสีหวานหยดย้อย เนื้อผ้าแนบสนิทไปกับทุกส่วนสัด เผยให้เห็นทรวดทรงองค์เอวที่โค้งเว้าราวกับนางพญาที่กำลังอวดโฉม
ร่างบางระหงเดินคลอเคลียอยู่เคียงข้างหนุ่มสุดหล่อตลอดเวลา ราวกับดอกไม้ที่โอนเอนตามแรงลมที่พัดพามาเบาๆ มือเรียวสวยของเธอแตะแขนของเขาบ้าง คล้องแขนบ้าง หรือแม้กระทั่งแสร้งสะดุดเล็กน้อยเพื่อให้ได้ซบไหล่กว้างของเขาอย่างแนบชิด ก่อนหน้านี้ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเธอเดินทางมาถึงบาร์ได้อย่างไร รู้เพียงแต่ว่าเธอปรากฏตัวข้างกายหัวหน้าการตลาด ราวกับเงาที่ติดตามตัว
Latest chapter
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 22 ครั้งเดียวคงไม่พอ NC
ตอนที่ 22 ครั้งเดียวคงไม่พอ NCเด็กสาวเหลือบมองหากางเกงขาสั้นของเธอที่กองอยู่ข้างเตียง พอเจอก็รีบเอื้อมมือไปคว้า แต่กลับถูกมือหนาของกรกฎคว้าไปเสียก่อน“พี่ถอดเอง เดี๋ยวพี่จะใส่ให้นะครับ” เขากระทำตากรุ่มกริ่ม ขยิบตาข้างหนึ่งให้เธออย่างเจ้าเล่ห์“เอาคืนมานะ! หนูจะไปห้องน้ำ!” ตังตังทำท่าจะคว้ากางเกงคืน แต่กรกฎกลับยกมันขึ้นสูงเหนือศีรษะ ไม่ยอมให้เธอคว้าไปได้ง่ายๆ“เดี๋ยวพี่พาไปนะครับ… เดินไม่ไหวไม่ใช่เหรอ?” กรกฎพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แต่แววตาก็ยังคงซุกซนตังตังหน้าแดงก่ำ มองค้อนเขาอีกครั้ง แต่ก็ยอมให้กรกฎอุ้มเธอไปห้องน้ำแต่โดยดี โดยมีกางเกงขาสั้นของเธออยู่ในมือของเขาในอ้อมแขนแข็งแรงที่อุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ ความต้องการที่โหมกระหน่ำราวกับพายุร้ายได้บดบังความถูกต้องชอบธรรมจนหมดสิ้น ไฟปรารถนาลุกโชนอย่างไม่ปรานีต่อความอ่อนล้าของร่างกายสองร่างกายหนุ่มสาวโรมรันพันตู มือบางโอบกอดรอบลำคอหนาของชายหนุ่มอย่างลืมตัว ริมฝีปากบางจูบดูดดื่มอย่างหิวกระหาย เรียวลิ้นร้อนชื้นหยอกล้อเกี่ยวพันกัน ฝ่ามือร้อนลูบไล้ไปตามนวลเนื้อละเอียด พร้อมทั้งบีบเคล้นทรวงอกอวบอิ่มอย่างมันมือ กระตุ้นแรงปรารถนาที่ซ่อนเร้นอยู่ภ
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 21 ถอนพิษไข้ด้วยไฟรัก NC
ตอนที่ 21 ถอนพิษไข้ด้วยไฟรัก NCกรกฎถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ความปรารถนาเมื่อครู่จางหายไป เหลือเพียงความรู้สึกผิดและความสงสาร เขาก้มลงจูบซับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธออย่างอ่อนโยนและทะนุถนอม“พี่ขอโทษนะตังตัง พี่ไม่น่า…”“ไม่เป็นไรค่ะพี่กร… ตังตังทนได้… แค่… แค่พี่ค่อย ๆ ทำเบา ๆ นะคะ” ตังตังพยายามฝืนยิ้มให้เขา แม้ว่าน้ำตายังคงเอ่อคลออยู่เต็มดวงตากรกฎจ้องมองใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความกล้าหาญของเธออย่างลึกซึ้ง ความรู้สึกรักใคร่และปกป้องทวีคูณขึ้นในใจ เขาค่อย ๆ ขยับกาย ดันแท่งรักเข้าไปในร่างเล็กของเธออย่างนุ่มนวลและช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังและความอ่อนโยน ราวกับกลัวว่าเธอจะเจ็บปวดอีกครั้งกรกฎค่อย ๆ เคลื่อนไหวอย่างแผ่วเบา รอจนกระทั่งร่างเล็กของตังตังเริ่มคลายความเกร็งลงบ้าง น้ำตาที่เคยไหลอาบแก้มเริ่มเหือดแห้ง เธอส่งเสียงครางแผ่วเบาออกมาเป็นระยะ ความเจ็บปวดเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ซ่านไปทั่วร่างกาย“รู้สึกดีขึ้นบ้างไหมครับ?” กรกฎกระซิบถามชิดใบหูเล็ก เด็กสาวพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะซบหน้าลงกับอกแกร่งของเขา“อืออออ…หนูกลัวค่ะพี
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 20 เกินห้ามใจ NC
ตอนที่ 20 เกินห้ามใจ NCทั้งสองนอนกอดกันเงียบ ๆ อีกครั้ง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความรักใคร่ยังคงตีวนอยู่ในใจของกรกฎ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกที่แท้จริงที่มีต่อเด็กสาวในอ้อมกอดนี้ได้กรกฎสัมผัสได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่ถี่กระชั้นของเด็กสาวที่นอนแนบชิดอยู่ข้างกาย ความอบอุ่นจากเรือนร่างเล็กบางนั้นแผ่ซ่านมาถึงเขา แม้ความเงียบจะปกคลุมทั่วห้อง แต่ภายในใจของทั้งคู่กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่พลุ่งพล่านจนยากจะข่มตาลงเวลาผ่านไปเนิ่นนาน กรกฎยังคงนอนไม่หลับ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความปรารถนาต่อเด็กสาวที่อยู่ในอ้อมกอดตีวนอยู่ในความคิด“ตังตังจ๋า…” เสียงทุ้มนุ่มของกรกฎเอ่ยเรียกชื่อเด็กสาวแผ่วเบา นักศึกษาสาวที่รู้สึกตัวตั้งแต่เขาขยับร่าง แต่ด้วยความเขินอายจึงแสร้งทำเป็นหลับนิ่ง เธอต้องการที่จะรับรู้ว่าเขาจะทำสิ่งใดต่อไป“ตังตังจ๋า…” เสียงเรียกครั้งที่สองดังขึ้น น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนจนแทบจะกลายกระซิบ และแล้ว กรกฎก็ประทับจูบลงบนหน้าผากมนของเธออย่างแผ่วเบา ไล่เรื่อยลงมาตามสันจมูกโด่ง จนกระทั่งริมฝีปากร้อนผ่าวแตะลงบนลำคอระหง บริเวณเป้ากางเกงของเขาแนบชิดกับสะโพกมนของเธอทางด้าน
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 19 ใจตรงกันในวันที่อ่อนแอ
ตอนที่ 19 ใจตรงกันในวันที่อ่อนแอกรกฎค่อย ๆ ช้อนร่างเล็กบางของเด็กสาวขึ้นจากโซฟา ก่อนจะอุ้มเธอตรงไปยังห้องนอนเพื่อให้เธอได้หลับสบายกว่านี้ แสงจันทร์นวลลออ ลอดผ่านผ้าม่านบางเบา ส่องกระทบใบหน้าสวยหวานที่ยังคงซีดเซียวเล็กน้อยของเธอ เมื่อวางร่างเล็กลงบนเตียงนุ่ม ตังตังในห้วงภวังค์แห่งความครึ่งหลับครึ่งตื่น กลับรั้งลำคอแกร่งของเขาไว้ด้วยมือเล็ก ๆ อย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะดึงให้เขาทรุดตัวลงนอนแนบชิดกับเรือนร่างอันบอบบางของเธอ กรกฎเผลอหลับไปจนมารู้สึกตัวอีกทีก็รีบตัดสินใจลงไปนั่งเฝ้าเธออยู่ข้างเตียง และคอยสัมผัสอาการตัวร้อนของเด็กสาวอยู่เป็นระยะ เมื่อเห็นอาการตัวร้อนของเธอเริ่มปรากฏอีกครั้ง เขาก็ตัดสินใจปลดชุดของตังตังออกอย่างระมัดระวังที่สุด และพยายามไม่ให้เธอรู้สึกตัว เขาบรรจงเช็ดตัวให้เธออีกครั้งด้วยความนุ่มนวล ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้า มองหาชุดนอนที่สะอาดและแห้งสนิทมาเปลี่ยนให้เธออย่างทุลักทุเล แต่ก็เต็มไปด้วยความตั้งใจ เมื่อสวมชุดนอนผ้าฝ้ายเนื้อนุ่มให้กับร่างเล็กเสร็จเรียบร้อย เขาก็จ้องมองเธอด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ปะปนกัน ทั้งความรัก ความห่วงใย และความปรารถนาที่ยังคงซ่อนลึกอยู่ภายในใจของเขา
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 18 ก้าวเล็ก ๆ ...ของความรู้สึก
ตอนที่ 18 ก้าวเล็ก ๆ ...ของความรู้สึกวันต่อมา กรกฎขับรถคันหรูมาจอดรอที่หน้า ดิแอชเชอร์สวีท ตามสัญญา สายฝนยังคงโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ด้วยความเกรงใจตังตังจึงเดินออกมายืนกางร่มคันเล็กอยู่บริเวณทางเข้าคอนโดเพื่อรอบอสหนุ่ม แต่ทันใดนั้นเอง รถยนต์คันสีดำสนิทคันหนึ่งก็ขับผ่านไปด้วยความเร็ว เฉี่ยวน้ำจากขอบถนนกระเซ็นขึ้นมาราดร่างของเด็กสาวจนเปียกปอนไปทั้งตัว ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้ากรกฎที่ขับรถตามมาถึงพอดี รีบจอดรถเทียบข้างทาง ก่อนจะตะโกนเรียกเธอด้วยความเป็นห่วง “น้องตังตัง! เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” เขาเดินลงมาจากรถ และจับร่มของเธอเอาไว้ มือบางของเด็กสาวสั่นเทา ก่อนจะมองหน้าชายหนุ่มตังตังยืนตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นและตกใจ เสื้อนักศึกษาสีขาวแนบเนื้อจนเห็นรูปร่างชัดเจน เธอพยักหน้าตอบเบา ๆ เขากางร่มให้เธอและพาไปขึ้นรถ“ขึ้นมาก่อนเร็ว!!” กรกฎรีบเปิดประตูรถฝั่งผู้โดยสารให้ตังตังอย่างรวดเร็ว สีหน้าเขาแสดงความกังวลอย่างเห็นได้ชัด เด็กสาวรีบเข้าไปนั่งในรถด้วยความเปียกชื้นไปทั้งตัว“เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ห้อง แล้วน้องรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ” กรกฎเอ่ยด้วยความเป็นห่วง พลางปรับเครื่องปรับอากาศให้ร้อนขึ
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 17 ไออุ่นในคืนฝนพรำ
ตอนที่ 17 ไออุ่นในคืนฝนพรำหนึ่งเดือนต่อมา แสงแดดเจิดจ้าส่องกระทบผืนทรายขาวของหัวหิน สถานที่ถ่ายทำโฆษณาสินค้าตัวใหม่ของครีมบำรุงผิวหน้ารุ่นล่าสุด แพรไหมตัดสินใจเด็ดขาดที่จะไม่ปล่อยให้กรกฎเดินทางมาคุมงานนี้แต่เพียงลำพัง เธอจึงมาดูแลการถ่ายทำด้วยตัวเอง พร้อมกับลูกน้องในทีมการตลาดอีกสองสามคน เพราะไม่ไว้ใจสามีกับแซนดี้ที่ทำตัวสนิทสนมกันอย่างที่ชมพู่และตังตังบอก หลังจากการถ่ายทำราบรื่นจนกระทั่งถึงช่วงเย็น หลังเก็บอุปกรณ์เรียบร้อย ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนักหน่วง ฟ้ามืดครึ้มราวกับกลางคืน ทางฝั่งสามีที่ดูและบริษัทอยู่เพียงคนเดียว วันนี้เลขานุการส่วนตัวของกรกฎลาป่วยไม่ได้มาทำงาน เพื่อน ๆ นักศึกษาฝึกงานของตังตังต่างพากันเดินทางไปหัวหิน เหลือเพียงตังตังที่ยังคงไม่ได้ไปด้วย เพราะเธอรับคำสั่งจากแพรไหมให้ช่วยจับตาดูพฤติกรรมของกรกฏ ระหว่างที่ฝึกงานเสร็จเธอก็ออกมายืนรอรถแท็กซี่กรกฎที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นร่างเล็กของตังตังยืนตัวสั่นอยู่ใต้ตึกด้านล่างด้วยความหนาวเย็น ผมเผ้าและเสื้อของเธอเปียกปอนเล็กน้อย เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาเธอด้วยความเป็นห่วง“น้องตังตังครับ รถแท็กซี่ยังไม่มารับอีกเหรอ
You may also like
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ35.9K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี62.1K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์81.1K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ39.4K viewsขอหย่า...ในวันที่ฉันไม่รักคุณแล้ว
แคลร์ออสติน160 viewsเศษซากรักวันไร้ค่า
ญ.หญิง283 viewsเกมแค้น กับดักหัวใจ
หยาดลดา122 viewsยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ
เทียนธีรา31 views
